-
1 barbarus
barbărus, a, um ( gen. plur. m. barbarum, Tac. A. 14, 39; 15, 25), adj., = barbaros [cf. barrio; balo, balbus; blatio].I. A.In gen.:B.hospes,
Plaut. Rud. 2, 7, 25:mixta facit Graiis barbara turba metum,
Ov. Tr. 5, 10, 28; Hor. C. 1, 29, 6:reges,
id. ib. 1, 35, 11.—Hence, in Tac., in barbarum, adverb., in the manner or according to the custom of foreigners or barbarians:civitas potens, neque in barbarum corrupta,
Tac. A. 6, 42; id. H. 5, 2.— As subst.: barbărus, i, m., a foreigner, stranger, barbarian:sin hoc et ratio doctis et necessitas barbaris praescripsit,
Cic. Mil. 11, 30; id. Verr. 2, 4, 50, § 112; 2, 5, 60, § 157:quo neque noster adit quisquam, nec barbarus audet,
Lucr. 6, 37:quippe simul nobis habitat discrimine nullo Barbarus,
Ov. Tr. 5, 10, 30:barbarorum soli prope Germani singulis uxoribus contenti,
Tac. G. 18:barbari praestabant non modicam humanitatem,
Vulg. Act. 28, 1.—Esp., of a particular people, in opp. to Greek or Roman or both; cf.:1.Romanus Graiusque ac barbarus induperator,
Juv. 10, 138 (cf.: barbaria, barbaricus, and Fest. s. v. barbari, p. 36 Müll.).(In the mouth of a Greek, or in opp. to Greek.) Italian, Roman, Latin (never so used by the Romans):b.nam os columnatum poetae esse inaudivi barbaro (sc. Naevio) (words of the Ephesian Periplectomenes),
Plaut. Mil. 2, 2, 58; id. Stich. 1, 3, 40:i, stultior es barbaro Poticio,
id. Bacch. 1, 2, 15: absurdum erat aut tantum barbaris casibus Graecam litteram (ph) adhibere, aut recto casu Graece loqui, Cic. Or. 48, 160.—So also,In the mouth of a Macedonian:c.cum alienigenis, cum barbaris aeternum omnibus Graecis bellum est eritque,
Liv. 31, 29, 15.—And,In reference to the inhabitants of Pontus:2.barbarus hic ego sum, quia non intellegor ulli,
Ov. Tr. 5, 10, 37.—Phrygian:3.tibia,
Cat. 64, 264; cf. Lucr. 4, 546 Forbig.:sonante mixtum tibiis carmen lyrae, Hac Dorium, illis barbarum,
Hor. Epod. 9, 6; Verg. A. 11, 777; Ov. M. 14, 163.—Persian, a Persian:4.solere reges barbaros Persarum ac Syrorum pluris uxores habere,
Cic. Verr. 2, 3, 33, § 76; Nep. Milt. 7, 1; id. Them. 3, 1; 6, 2; 7, 5; Curt. 3, 11, 16; 5, 10. 2.—Thus the king of the Persians is called barbarus, Nep. Them. 4, 4; id. Con. 4, 3;and high officers of the king, barbari,
id. Ages. 3, 1; cf.:Romanum agmen ad similitudinem barbari incessus convertere,
Tac. A. 3, 33.—In gen., for any hostile people (among the Romans, after the Aug. age, esp. the German tribes, as, among the Greeks, after the Persian war, the Persians):II. A.opinio, quae animos gentium barbararum pervaserat,
Cic. Imp. Pomp. 9, 23; id. Sull. 27, 76; of the Gauls, Liv. 6, 42, 7; the Germans, Tac. H. 4, 29; 5, 14; id. A. 1, 64; Suet. Aug. 21; id. Tib. 9; id. Calig. 5; 47; 51; id. Galb. 6; id. Dom. 6; 12; Amm. 18, 2, 5:ut sunt fluxioris fidei barbari,
id. 18, 2, 18; the Thracians, Nep. Alcib. 7, 4; Tac. A. 4, 47; 11, 51; Carthaginians, Nep. Timol. 1, 1; Cilicians, id. Thras. 4, 4; Phœnicians and Cyprians, id. Cim. 2, 3; Parthians, Suet. Vesp. 8; Tac. A. 2, 2; 13, 26; Africans, Cic. Att. 9, 7; Suet. Galb. 7; Claud. 42; Tac. A. 4, 25; Britons, id. ib. 16, 17; 12, 35; 14, 32; even of the Dassaretians, a Greek people, Liv. 31, 33, 5; while the Romans did not elsewhere use barbarus for Greek.—In mind, uncultivated, ignorant; rude, unpolished:B.qui aliis inhumanus ac barbarus, isti uni commodus ac disertus videretur,
Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23:ecqua civitas est... aut tam potens aut tam libera aut etiam tam inmanis ac barbara, etc.,
id. ib. 2, 4, 11, §24: nationes,
Tac. H. 3, 5; Prop. 2, 16, 27:Maroboduus... natione magis quam ratione barbarus,
Vell. 2, 108, 2.— Comp., of verses:non sunt illa suo barbariora loco,
Ov. Tr. 5, 1, 72.—Of character, wild, savage, cruel, barbarous:A.neque tam barbari linguā et natione illi, quam tu naturā et moribus,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 112:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
id. Font. 14, 31 (10, 21); id. Phil. 3, 6, 15; 13, 9, 21:gens,
id. Sull. 27, 76:homines,
id. Verr. 2, 1, 32, § 81:homo,
id. ib. 2, 5, 57, §148: pirata,
id. Rosc. Am. 50, 146:praedones,
id. Verr. 2, 4, 55, § 122; Tib. 2, 5, 48:tollite barbarum Morem,
Hor. C. 1, 27, 2:Medea,
id. Epod. 5, 61:domina,
id. C. 3, 27, 66:libidines,
id. ib. 4, 12, 7:ignis,
Ov. M. 14, 574:populus,
Vulg. Psa. 113, 1.—Prop., as a foreigner would, in a foreign tongue: Demophilus scripsit;B.Marcus vortit barbare,
i. e. into Latin, Plaut. As. prol. 10; id. Trin. prol. 19; cf. barbarus, I. B. 1. —Transf.a.Rudely, ignorantly, in an uncultivated way:b.si grammaticum se professus quispiam barbare loqueretur,
Cic. Tusc. 2, 4, 12:ut is, a quo insolenter quid aut minaciter aut crudeliter dictum sit, barbare locutus existimetur,
Quint. 1, 5, 9:tota saepe theatra et omnem Circi turbam exclamasse barbare scimus,
id. 1, 6, 45.—Rudely, roughly, barbarously, cruelly:dulcia barbare Laedentem oscula,
Hor. C. 1, 13, 15:ferociter et barbare facere,
Vulg. 2 Macc. 15, 2. -
2 barbarus
barbărus, a, um - [gr]gr. βάρϐαρος. - gén. plur. barbarūm Nep. Milt. 2, 1; Alc. 7, 4 ; Phaedr. 4, 7, 11; Sen. Clem. 1, 26, 5 ; Tac. An. 14, 39 ; 15, 25. - barbarior Ov. P. 3, 2, 78 ; Tr. 5, 1, 2. - voir barbarum. - voir barbari. [st1]1 [-] barbare, étranger [= Latin, pour les Grecs]. - Plaut. Curc. 150 ; Mil. 211; Most. 828 ; Stich. 193. [st1]2 [-] barbare, étranger [= tous les pays sauf les Grecs et les Romains]. - Cic. Pomp. 23 ; Marc. 8 ; Pis. 91; Verr. 5, 160 ; Font. 23, etc.; Caes. BG. 1, 40, 9, etc. - in barbarum: à la manière barbare. --- Tac. An. 6, 42 ; H. 5, 2. - en gén. barbarus, i, m.: le barbare, l'ennemi, le peuple hostile. --- Cic. Imp. Pomp. 9, 23; id. Sull. 27, 76; Liv. 6, 42, 7; Tac. H. 4, 29; 5, 14; An. 1, 64; Suet. Aug. 21; Tib. 9; Calig. 5; 47; 51; Galb. 6; Dom. 6; 12; Amm. 18, 2, 5; 18, 2, 18; Nep. Alcib. 7, 4; Tac. An. 4, 47; 11, 51; Nep. Timol. 1, 1; Thras. 4, 4; Cim. 2, 3; Suet. Vesp. 8; Tac. An. 2, 2; 13, 26; Cic. Att. 9, 7; Suet. Galb. 7; Claud. 42; Tac. An. 4, 25; 16, 17; 12, 35; 14, 32; Liv. 31, 33, 5. [st1]3 [-] barbare, inculte, sauvage. - noli, barbare haeretice, priorem Abraham constituere quam mundum, Tert.: ne viens plus, barbare hérétique, placer Abraham avant le monde. - Cic. Amer. 146 ; Verr. 4, 148 ; Flacc. 24; Phil. 3, 15 ; Tusc. 2, 52, etc. [st1]4 [-] [en parl. du langage] barbare, incorrect. - Cic. Or. 157 ; Att. 1, 19, 10 ; Quint. 1, 6, 30. etc.; Gell. 5, 21, 11.* * *barbărus, a, um - [gr]gr. βάρϐαρος. - gén. plur. barbarūm Nep. Milt. 2, 1; Alc. 7, 4 ; Phaedr. 4, 7, 11; Sen. Clem. 1, 26, 5 ; Tac. An. 14, 39 ; 15, 25. - barbarior Ov. P. 3, 2, 78 ; Tr. 5, 1, 2. - voir barbarum. - voir barbari. [st1]1 [-] barbare, étranger [= Latin, pour les Grecs]. - Plaut. Curc. 150 ; Mil. 211; Most. 828 ; Stich. 193. [st1]2 [-] barbare, étranger [= tous les pays sauf les Grecs et les Romains]. - Cic. Pomp. 23 ; Marc. 8 ; Pis. 91; Verr. 5, 160 ; Font. 23, etc.; Caes. BG. 1, 40, 9, etc. - in barbarum: à la manière barbare. --- Tac. An. 6, 42 ; H. 5, 2. - en gén. barbarus, i, m.: le barbare, l'ennemi, le peuple hostile. --- Cic. Imp. Pomp. 9, 23; id. Sull. 27, 76; Liv. 6, 42, 7; Tac. H. 4, 29; 5, 14; An. 1, 64; Suet. Aug. 21; Tib. 9; Calig. 5; 47; 51; Galb. 6; Dom. 6; 12; Amm. 18, 2, 5; 18, 2, 18; Nep. Alcib. 7, 4; Tac. An. 4, 47; 11, 51; Nep. Timol. 1, 1; Thras. 4, 4; Cim. 2, 3; Suet. Vesp. 8; Tac. An. 2, 2; 13, 26; Cic. Att. 9, 7; Suet. Galb. 7; Claud. 42; Tac. An. 4, 25; 16, 17; 12, 35; 14, 32; Liv. 31, 33, 5. [st1]3 [-] barbare, inculte, sauvage. - noli, barbare haeretice, priorem Abraham constituere quam mundum, Tert.: ne viens plus, barbare hérétique, placer Abraham avant le monde. - Cic. Amer. 146 ; Verr. 4, 148 ; Flacc. 24; Phil. 3, 15 ; Tusc. 2, 52, etc. [st1]4 [-] [en parl. du langage] barbare, incorrect. - Cic. Or. 157 ; Att. 1, 19, 10 ; Quint. 1, 6, 30. etc.; Gell. 5, 21, 11.* * *Barbarus, pen. corr. Rude en son parler, et aussi en son faire. Barbari. Qui ne sont point de nostre langue. Barbarus. Plau. Mal apprins, Incivil, Mausade, Rustault, Cruel, Rude, Barbare. -
3 barbarus
barbarus, a, um (βάρβαρος), I) ausländisch, fremd, u. subst. der Ausländer, der Fremde, der Barbar, dem griech. u. röm. Sitte fremd war, a) im allg., hospes, Plaut.: servi agrestes et barbari, Cic.: reges, Hor.: barbara (puella) sermone est? was für Kauderwelsch redet sie? Ov. – subst.: α) barbarī, ōrum, m., Barbaren, barbari quidam et immanes (Ggstz. Graeci homines), Cic. – β) barbarum, ī, n., αα) das schwarze Pflaster, Cels. 5, 19, 1; 5, 26, 23: bei Scrib. 207 barbara gen. Vgl. Scheller Übers. des Celsus Bd. 2. S. 47. Amm. 145. – ββ) die Sitte-, Art (Weise) der Barbaren, nur in barbarum, Tac. ann. 6, 42; hist. 5, 2. – b) insbes., von einem bestimmten Volke: α) im Munde eines Griechen od. im Ggstz. zum Griechischen, barbarisch = italisch, römisch, lateinisch, poëta (d.i. Nävius), Plaut.: tantum barbaris casibus Graecam litteram (Φ) adhibere, Cic.: u. so im Munde eines Mazedoniers, cum barbaris aeternum omnibus Graecis bellum est eritque, Liv.: u. im Ggstz. zu Pontus, barbarus hic ego sum, quia non intellegor ulli, Ov. – β) für phrygisch, carmen, Hor.: buxus, Val. Flacc. – γ) für persisch, Perser (da seit den Perserkriegen die Perser die verhaßtesten Feinde der Griechen waren), Nep. u. Curt.: u. κατ' εξ. barbarus vom König der Perser, Nep. Them. 4, 5 u.a.: u. von einem hohen pers. Beamten, Nep. Ages. 3, 1. – δ) endlich übh. für jedes feindliche, nichtgriechische od. nichtröm. Volk, s. Dähne Nep. Milt. 7, 1: einmal sogar von einer griech. Völkerschaft (den Dassaretiern), Liv. 31, 33, 5 (während die Römer sonst nicht barbarus von Griechen gebrauchen). – II) meton., barbarisch, A) geistig roh, ungebildet, unkultiviert, qui aliis inhumanus ac barbarus, isti uni commodus ac disertus videretur, Cic.: homines barbari atque imperiti, Caes. – Compar., non sunt illa (scripta) suo barbariora loco, Ov. trist. 5, 1, 72. – B) = moralisch roh, ungeschlacht, ungeschliffen, wild, hart, gentes immanitate barbarae, Cic.: homines feri ac barbari, Caes.: immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum, Cic.: mos barb., Hor. – Compar., sacra suo facio barbariora loco, Ov. ex Pont. 3, 2, 78. – Vgl. (no. A u. B verb.) neque tam barbari linguā et natione illi, quam tu naturā et moribus, Cic. Verr. 4, 112. – / Griech. Nbf. barbaros (Femin.) Charis. p. 265, 8 u. 10. Consent. (V) 386, 21 (wo barbaros lexis).
-
4 barbarus
barbarus, a, um (βάρβαρος), I) ausländisch, fremd, u. subst. der Ausländer, der Fremde, der Barbar, dem griech. u. röm. Sitte fremd war, a) im allg., hospes, Plaut.: servi agrestes et barbari, Cic.: reges, Hor.: barbara (puella) sermone est? was für Kauderwelsch redet sie? Ov. – subst.: α) barbarī, ōrum, m., Barbaren, barbari quidam et immanes (Ggstz. Graeci homines), Cic. – β) barbarum, ī, n., αα) das schwarze Pflaster, Cels. 5, 19, 1; 5, 26, 23: bei Scrib. 207 barbara gen. Vgl. Scheller Übers. des Celsus Bd. 2. S. 47. Amm. 145. – ββ) die Sitte-, Art (Weise) der Barbaren, nur in barbarum, Tac. ann. 6, 42; hist. 5, 2. – b) insbes., von einem bestimmten Volke: α) im Munde eines Griechen od. im Ggstz. zum Griechischen, barbarisch = italisch, römisch, lateinisch, poëta (d.i. Nävius), Plaut.: tantum barbaris casibus Graecam litteram (Φ) adhibere, Cic.: u. so im Munde eines Mazedoniers, cum barbaris aeternum omnibus Graecis bellum est eritque, Liv.: u. im Ggstz. zu Pontus, barbarus hic ego sum, quia non intellegor ulli, Ov. – β) für phrygisch, carmen, Hor.: buxus, Val. Flacc. – γ) für persisch, Perser (da seit den Perserkriegen die Perser die verhaßtesten Feinde der Griechen waren), Nep. u. Curt.: u. κατ' εξ. barbarus vom König der Perser, Nep. Them. 4, 5 u.a.: u. von einem hohen pers. Beamten, Nep. Ages. 3, 1. – δ)————endlich übh. für jedes feindliche, nichtgriechische od. nichtröm. Volk, s. Dähne Nep. Milt. 7, 1: einmal sogar von einer griech. Völkerschaft (den Dassaretiern), Liv. 31, 33, 5 (während die Römer sonst nicht barbarus von Griechen gebrauchen). – II) meton., barbarisch, A) geistig roh, ungebildet, unkultiviert, qui aliis inhumanus ac barbarus, isti uni commodus ac disertus videretur, Cic.: homines barbari atque imperiti, Caes. – Compar., non sunt illa (scripta) suo barbariora loco, Ov. trist. 5, 1, 72. – B) = moralisch roh, ungeschlacht, ungeschliffen, wild, hart, gentes immanitate barbarae, Cic.: homines feri ac barbari, Caes.: immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum, Cic.: mos barb., Hor. – Compar., sacra suo facio barbariora loco, Ov. ex Pont. 3, 2, 78. – Vgl. (no. A u. B verb.) neque tam barbari linguā et natione illi, quam tu naturā et moribus, Cic. Verr. 4, 112. – ⇒ Griech. Nbf. barbaros (Femin.) Charis. p. 265, 8 u. 10. Consent. (V) 386, 21 (wo barbaros lexis).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > barbarus
-
5 barbarus
barbarus barbarus, a, um чужеземный -
6 barbarus
barbarus barbarus, i m варвар, чужестранец -
7 barbarus
barbarus barbarus, a, um жестокий -
8 barbarus
barbarus adj. with (poet.) comp., βάρβαροσ, of strange speech, speaking jargon, unintelligible: lingua, S.: sum, quia non intellegor ulli, O. — Foreign, strange, barbarous, uncivilized, not Greek nor Roman: mixta Graiis turba, O.: reges, H.: gentes, the Germans.—As subst: multa milia barbarorum, L.: apud barbaros in honore: barbarorum soli Germani, etc., Ta.: quae tibi virginum barbara serviet? H.—Of things: carmen, Phrygian (opp. Dorium), H.: Prora, O.: tegmina crurum, V.—Like a foreigner, rude, uncultivated, ignorant, uncivilized: homines: superstitio.—Savage, cruel, barbarous, fierce: in edictis: pirata: consuetudo: mos, H.: sacra suo barbariora loco, O. —As subst: exsultat barbarus, the barbarian, O.* * *Ibarbara -um, barbarior -or -us, barbarissimus -a -um ADJforeign, of/used by/typical of foreigners; cruel, savage; uncivilized, uncouthIIbarbarian, uncivilized person; foreigner (not Greek/Roman) -
9 barbarus
°barbarus, i, m., foreigner, non-Greek, barbarian, A. 28:2 ff. R. 1:14; 1 C. 14:11; 3:11.* -
10 barbarus
I a, um (греч.)1) у греков — негреческий, варварский, италийский, римский, латинский Pl; иностранный, преим. фригийский, персидский H, VM, Nep, QC2) у римлян — негреческий, неримский, нелатинский; чужеземныйb. hic ego sum, quia non intelligor ulli O — я здесь (в изгнании) варвар, ибо никто меня не понимает3) грубый, некультурный, дикий ( homines barbari atque imperiti Cs)4) жестокий, свирепый ( homines feri ac barbari Cs)II barbarus, ī m.иноземец, чужестранец, варвар C etc. -
11 Barbarus
-
12 barbarus
-a/um adj Aétranger adj -
13 barbarus
иностранный, иноземный, gentes barb. (1. 1 § 5 D. 50, 15. 1. 2 § 3 C. 1, 27);barb. habitus (Paul. III. 4 B § 2);
barbaricum (subst.) чужие края (1. 2 C. 4, 63).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > barbarus
-
14 barbarus
I., i m греч.иноземец, чужестранец; варварII., barbara, barbarum (m,f,n)1) негреческий; варварский; италийский, римский (у греков);2) негреческий, неримский, нелатинский; чужеземный (у римлян);3) грубый, некультурный -
15 Bárbarus hís ego súm, quia nón intéllegor úlli
Здесь я варвар, так как никто меня не понимает.Овидий, "Скорбные элегии" V, 10, 37 сл.:Bárbarus híc ego súm, quia nón intéllegor úlliÉt ridént stolidí vérba latína Getáe.Fórsitan óbiciúnt éxiliúmque mihí.Здесь я варвар затем, что я никому непонятенИ латинская речь глупому Гету смешна.И обо мне говорят они часто открыто дурное,Может быть, ставят в вину мне и изгнанье мое. (Перевод А. Фета)- Поэт, находясь в ссылке, говорит о своем одиночестве среди людей чуждого языка.Когда я говорю о нашей дорогой литературе, я всегда чувствую себя Овидием: Barbarus hic ego sum, quia non intellegor illis. (Стендаль - Сент-Беву, 21.XII 1834.)Вы будете скучать в Грюнвалъде; в особенности же о человеке с такими обширными сведениями, как профессор Бергер. Но разве мне лучше? И я могу сказать: Barbarus hic ego sum, quia non intellegor ulli. Меня считают здесь чудаком, потому что меня никто не понимает. (Ф. Шпильгаген, Загадочные натуры.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Bárbarus hís ego súm, quia nón intéllegor úlli
-
16 Bárbarus hás segetés
Варвар овладеет этими посевами.Вергилий "Буколики", I, 70-72:Паром, возделанным так, овладеет воин безбожный,Варвар - посевами. Вот до чего несогласье несчастных(Перевод С. Шервинского)- Говорит пастух Мелибей, выселяемый из своих владений при раздаче земельных участков ветеранам Октавиана.[ Беневольский (один): ] Ха! ха! ха! Какой сюжет для комедии богатый! Как дни смешны. Тот статский советник в порядочных людях, и не читал ни "Сына Отечества", ни "Музеума"; но, по крайней мере, видно, что ему это совестно, больно: он мне после угождал взорами, речьми, нарочно, чтоб изгладить дурное впечатление, которое надо мной сделало его невежество. А этот гусар, об котором Вергилий говорит: barbarus has segetes, - еще храбрится своею глупостью. (А. С. Грибоедов, Студент.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Bárbarus hás segetés
-
17 Barbarus the Soldier
Христианство: Варвар воин (христианский святой) -
18 Megascops barbarus
—1. LAT Otus barbarus ( Sclater et Salvin) [ Megascops barbarus ( Sclater et Salvin)]2. RUS бородатая совка f3. ENG bearded [Santa Barbara] screech-owl4. DEU Tropfeneule f5. FRA petit-duc m bridéVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Megascops barbarus
-
19 Otus barbarus
—1. LAT Otus barbarus ( Sclater et Salvin) [ Megascops barbarus ( Sclater et Salvin)]2. RUS бородатая совка f3. ENG bearded [Santa Barbara] screech-owl4. DEU Tropfeneule f5. FRA petit-duc m bridéVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Otus barbarus
-
20 Laniarius barbarus
ENG common gonolek
См. также в других словарях:
Barbarus — steht für Excerpta Latina Barbari, lateinisches Manuskript Barbarus ist der Name von Hermolaus Barbarus (1454–1493), italienischer Scholastiker, Dichter und Humanist Johannes Barbarus (Pseudon.; 1890–1946), estnischer Schriftsteller Marcus… … Deutsch Wikipedia
BARBARUS — non gentis, sed vocis nomen est. Steph. Abrahamo Echellensi Histor. Arabum c. 1. vox Syrorum, apud quos, qui Straboni Scenitae dicuntur, Barbroie, i. e. filii deserti, vocentur, iam antiquitus in usu fuit. Ita autem Graeci, et post eos Romani,… … Hofmann J. Lexicon universale
Barbărus — Barbărus, so v.w. Barbar … Pierer's Universal-Lexikon
Barbarus — Superherobox| caption= comic color=background:#ff8080 character name=Barbarus real name=Unrevealed species=Savage Land Mutate publisher=Marvel Comics debut= X Men #62 (Nov 1969) creators=Roy Thomas and Neal Adams alliance color=background:#c0c0ff … Wikipedia
Barbarus, S. (1) — 1S. Barbarus, (6. Mai), ein Martyrer, der in Konstantinopel verehrt wird. S. S. Demetrius … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Barbarus, S. (2) — 2S. Barbarus. (9. Mai), ein Martyrer, der in einem Martyrologium von Capua vorkommt, von dem aber nichts Näheres bekannt ist … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Barbarus, S. (3) — 3S. Barbarus, (14. Mai), ein Martyrer, der in Konstantinopel verehrt wird. S. S. Alexander49 … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Barbarus, S. (4) — 4S. Barbarus, (14. Mai), ein Kriegsoberster (Dux) im Heere des Apostaten Julian, wurde von diesem (361–363) zu Modon oder Mutune (Methone) im Peloponnes nach grausamer Marter um des christlichen Glaubens willen enthauptet … Vollständiges Heiligen-Lexikon
BARBARUS Daniel — Venetae nobilitatis praeclarum lumen, ex eadem familia, quae Hermolaum, verae Philosophiae et literarum meliorum in Italia instauratorem, olim dedit, Patriarcha Aquileiensis designatus, edidit Catenam Gr. Patr. in 50. Ps. pr. Philosophiae… … Hofmann J. Lexicon universale
BARBARUS Hermolaus — vide Hermolaus … Hofmann J. Lexicon universale
BARBARUS Josephus — vide Iosephus … Hofmann J. Lexicon universale