Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

conspīrātĭo

  • 1 conspiratio

    conspirātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] Col. accord (entre chanteurs). [st2]2 [-] accord, union, harmonie, unanimité. [st2]3 [-] complot, conspiration, ligue, cabale.    - conspiratio bonorum omnium, Cic. Cat. 4, 22: unanimité des honnêtes gens.    - cum tota ejus conspiratio late quaereretur, V.-Max. 4, 7, 2: alors que toute sa conspiration faisait l'objet d'une vaste enquête.
    * * *
    conspirātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] Col. accord (entre chanteurs). [st2]2 [-] accord, union, harmonie, unanimité. [st2]3 [-] complot, conspiration, ligue, cabale.    - conspiratio bonorum omnium, Cic. Cat. 4, 22: unanimité des honnêtes gens.    - cum tota ejus conspiratio late quaereretur, V.-Max. 4, 7, 2: alors que toute sa conspiration faisait l'objet d'une vaste enquête.
    * * *
        Conspiratio, Verbale, tam in bonum, quam in malum accipitur. Quand plusieurs d'un mesme accord et vouloir entreprennent quelque chose bonne ou mauvaise, Conspiration.
    \
        Benorum virorum conspiratio. Cic. Union, Unanimité, Consentement, Accord.

    Dictionarium latinogallicum > conspiratio

  • 2 conspiratio

    cōnspīrātio, ōnis, f. (1. conspiro), wörtl. das Zusammenhauchen = der Einklang, übtr., I) im guten Sinne, der Einklang der Gemüter, in Gefühl u. Ansicht = die Einmütigkeit, Einhelligkeit, völlige Übereinstimmung, u. im Wollen u. Streben = das Einverständnis, das Hand-in-Hand-Gehen, die innige Vereinigung, a) v. Pers.: c. hominum atque consensus, Cic.: omnium gentium consensus et incredibilis c., Cic.: tanta c. bonorum omnium, Cic.: c. optimatium, Suet.: c. universarum civitatium, Iustin. – m. in u. Abl., haec nostra coniunctio, haec c. in re publica bene gerenda, Cic. – m. ad u. Akk., haec concordia et c. omnium ordinum ad defendendam libertatem, Lentul. in Cic. ep. – b) v. lebl. (abstr.) Subjj., conspiratio consensusque virtutum, Cic.: magnā amoris conspiratione consentientes amicorum greges, Cic. – II) im üblen Sinne, das üble Einverständnis, die Meuterei, das Komplott, bes. gegen den Staat, die Verschwörung, a) eig.: principes conspirationis, Suet.: sceleratissima c. hostium, Brut. in Cic. ep.: c. militaris, Tac.: conspirationem detegere, Suet.: erupturas in rem publicam conspirationes inultas pati, Quint. – m. contra od. adversus u. Akk., c. certorum hominum contra dignitatem tuam, Cic.: adversus rem publicam Lacedaemoniorum c. orta, Val. Max. – b) meton. = die Verschworenen, der Anhang, cum tota eius conspiratio late quaereretur, Val. Max. 4, 7, 2.

    lateinisch-deutsches > conspiratio

  • 3 conspiratio

    cōnspīrātio, ōnis, f. (1. conspiro), wörtl. das Zusammenhauchen = der Einklang, übtr., I) im guten Sinne, der Einklang der Gemüter, in Gefühl u. Ansicht = die Einmütigkeit, Einhelligkeit, völlige Übereinstimmung, u. im Wollen u. Streben = das Einverständnis, das Hand-in-Hand-Gehen, die innige Vereinigung, a) v. Pers.: c. hominum atque consensus, Cic.: omnium gentium consensus et incredibilis c., Cic.: tanta c. bonorum omnium, Cic.: c. optimatium, Suet.: c. universarum civitatium, Iustin. – m. in u. Abl., haec nostra coniunctio, haec c. in re publica bene gerenda, Cic. – m. ad u. Akk., haec concordia et c. omnium ordinum ad defendendam libertatem, Lentul. in Cic. ep. – b) v. lebl. (abstr.) Subjj., conspiratio consensusque virtutum, Cic.: magnā amoris conspiratione consentientes amicorum greges, Cic. – II) im üblen Sinne, das üble Einverständnis, die Meuterei, das Komplott, bes. gegen den Staat, die Verschwörung, a) eig.: principes conspirationis, Suet.: sceleratissima c. hostium, Brut. in Cic. ep.: c. militaris, Tac.: conspirationem detegere, Suet.: erupturas in rem publicam conspirationes inultas pati, Quint. – m. contra od. adversus u. Akk., c. certorum hominum contra dignitatem tuam, Cic.: adversus rem publicam Lacedaemoniorum c. orta, Val. Max. – b) meton. = die Verschworenen, der Anhang, cum tota eius conspiratio
    ————
    late quaereretur, Val. Max. 4, 7, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conspiratio

  • 4 conspiratio

    conspīrātĭo, ōnis, f. [1. conspiro], prop. a blowing or breathing together.
    * I.
    Lit., of unison in wind instruments:

    canentium,

    Col. 12, 2, 4.—Far more freq.,
    II.
    Trop., an agreement in feeling or opinion, union, unanimity, concord, harmony.
    A.
    In a good sense:

    conspiratione hominum atque consensu,

    Cic. Off. 2, 5, 16:

    bonorum omnium,

    id. Cat. 4, 10, 22:

    optimatium,

    Suet. Caes. 15: omnium ordinum ad defendendam libertatem (with concordia), Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 15, 3:

    (amici) quantā amoris conspiratione consentientis,

    Cic. Fin. 1, 20, 65:

    conspiratio consensusque virtutum,

    id. ib. 5, 23, 66:

    in re publicā bene gerendā,

    id. Dom. 11, 28:

    civitatium,

    Just. 34, 1, 1. —
    B.
    In a bad sense, a plotting, plot, mutiny, conspiracy, Cic. Scaur. 10, 20; 16, 37; id. Deiot. 4, 11; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5; Quint. 6, 1, 9; 12, 7, 2; Suet. Aug. 19; id. Calig. 56 et saep.—
    III.
    Meton., the conspirators, body of conspirators:

    cum tota ejus conspiratio late quaereretur,

    Val. Max. 4, 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > conspiratio

  • 5 conspiratio

    conspiratio conspiratio, onis f заговор, сговор

    Латинско-русский словарь > conspiratio

  • 6 conspiratio

    conspiratio conspiratio, onis f единение

    Латинско-русский словарь > conspiratio

  • 7 conspiratio

    cōnspīrātio, ōnis f. [ conspiro I ]
    1) созвучие, гармония (sc. vocum Col)
    2) согласие, единение, единодушие ( bonorum omnium C): единство (c. consensusque virtutum C)
    3) тайное соглашение, сговор, заговор, тж. мятеж (c. militaris T; conspirationem detegere Su)
    4) заговорщики, сообщники (tota ejus c. VM)

    Латинско-русский словарь > conspiratio

  • 8 cōnspīrātiō

        cōnspīrātiō ōnis, f    [conspiro], an agreement, union, unanimity, concord, harmony: hominum: bonorum omnium: civitatum, Ta.: amoris: in r<*> p. bene gerendā.—A plot, combination, conspiracy hominum contra dignitatem tuam: ista Sardorum body of conspirators: militaris, Ta.
    * * *
    illegal/hostile combination/conspiracy/plot; blowing/breathing together; concord/harmony/unanimity/agreement in feeling/opinion; conspirator

    Latin-English dictionary > cōnspīrātiō

  • 9 συμπνεύσει

    σύμπνευσις
    conspiratio: fem nom /voc /acc dual (attic epic)
    συμπνεύσεϊ, σύμπνευσις
    conspiratio: fem dat sg (epic)
    σύμπνευσις
    conspiratio: fem dat sg (attic ionic)
    συμπνέω
    breathe together with: aor subj act 3rd sg (epic)
    συμπνέω
    breathe together with: fut ind mid 2nd sg

    Morphologia Graeca > συμπνεύσει

  • 10 συμπνεύσεις

    σύμπνευσις
    conspiratio: fem nom /voc pl (attic epic)
    σύμπνευσις
    conspiratio: fem nom /acc pl (attic)
    συμπνέω
    breathe together with: aor subj act 2nd sg (epic)

    Morphologia Graeca > συμπνεύσεις

  • 11 coniunctio

    coniūnctio, ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, der Zusammenhang, 1) die räumliche, c. portuum, Cic. Verr. 4, 117: si (caro) coniunctione corporis fovetur (Ggstz. si caro alienata est, d.i. alle Lebenstätigkeit verloren hat), Cels. 5, 26. no. 23. – meton., der Komplex, c. tectorum, Cic. de rep. 1, 41. – 2) die äußere od. innere übh.: a) lebl. Subjj.: α) im allg.: c. ignis et umoris, Varr. LL.: coniunctio confusioque naturae, Cic.: quaedam convenientia et coniunctio naturae, quam vocant συμπάθειαν, Cic. – m. Ang. womit? durch cum m. Abl. od. durch inter se, zB. c. mentis cum externis mentibus, Cic.: inoffensa atque indubitata litterarum inter se c., Quint. – β) als t. t.: αα) als rhet. t. t., die Verbindung der Rede, zB. Cic. part. or. 21. – als rhet. Fig., die Konjunktion (griech. ζεῦγμα), Cornif. rhet. 4, 38. – ββ) als t. t. der Logik, die Begriffsverbindung, Ideenverbindung (gr. συμπεπλεγμένον bei den Stoikern), c. syllogismi, Gell.: quae coniunctio, quae diiunctio vera est, was folgerecht zu verbinden, was zu trennen sei, Cic.: ergo haec quoque coniunctio est ex repugnantibus, Cic.: im Plur., deinde addunt coniunctionum negantiam, Cic. – γγ) als gramm. t. t., konkret, das Bindewort, die Verbindungspartikel, Konjunktion, c. expletiva, Serv.: coniunctiones et praepositiones, Sen.: sequitur coniunctio, Quint.: dissolutum est, quod coniunctionibus verborum e medio sublatis, separatis partibus effertur, Cornif. rhet.: quae (figura) quia coniunctionibus caret, dissolutio vocatur, Quint.: cum demptis coniunctionibus dissolute plura dicuntur, Cic.: neque coniunctiones saepius iterare dubitavit, Suet. – u. der Bindestrich coniunctio, ›hyphen‹, quae coniunctio dicitur, Prisc. de accent. § 6. p. 520, 8 K. – b) lebender Wesen, die gesellige Verbindung, Beziehung in Staat u. Familie, bei Ang. mit wem? durch Genet. od. durch cum m. Abl.; bei Ang. zwischen wem? durch inter m. Akk., α) im allg.: societas coniunctioque humana, Cic.: communitas coniunctioque humana, Cic.: coniunctio inter homines hominum et quasi quaedam societas et communicatio utilitatum, Cic.: nos ad coniunctionem congregationemque hominum et ad naturalem communitatem sumus nati, Cic.: commune autem animantium omnium est coniunctionis appetitus (Geselligkeitstrieb) procreandi causā, Cic. – v. politischen Verhältnis, guten Vernehmen mit jmd., haec nostra c., haec conspiratio in republica bene gerenda, Cic.: citius cum eo veterem coniunctionem dirimere, quam novam conciliare, Cic.: illam Caesaris coniunctionem defugere, Cic.: Pompeium a Caesaris coniunctione avocare, Cic.: ab huius ordinis (mit diesem Stande) coniunctione depulsi, Cic. – v. nachbarlichen, nostra municipia coniunctione etiam vicinitatis moventur, die nachbarliche Verbindung (in der man mit ihnen steht), Cic. – v. kollegialischen, quaesturae c., Cic.: c. tua cum collega concordiaque vestra, Cic. – v. geselligen, freundschaftlichen im Privatleben, summa nostra c. et familiaritas, Cic.: paterna necessitudo et c., Cic.: c. benevolentiae, Cic.: im Plur., novae coniunctiones, Cic.: coniunctiones necessariorum tuorum, Cic. – β) die Verbindung durch Geburt, Heirat, die Familienverbindung, Verschwägerung, Verwandtschaft, c. nuptialis, Varr.: coniunctiones fratrum, consobrinorum sobrinorumque, Cic.: c. sanguinis, Cic.: c. affinitatis, Cic. – amicitiae coniunctionisque necessitudo, Cic.: quae coniunctio necessitudinem eorum sanxit, Nep.: spero et opto nobis coniunctionem voluptati fore, Cic.: coniunctione Caesaris dignum credi, V. mit dem C., Tac. ann. 4, 39.

    lateinisch-deutsches > coniunctio

  • 12 consensus

    cōnsēnsus, ūs, m. (consentio), die Übereinstimmung, I) im allg.: a) v. Pers., die Übereinstimmung, Einstimmigkeit, Einhelligkeit, zuw. auch deutsch das übereinstimmende (einhellige) Urteil, Zeugnis, der übereinstimmende (einhellige) Beschluß, die übereinstimmende (einhellige) Verabredung, der einstimmige (allgemeine) Wunsch, das einstimmige Verlangen, die Einwilligung (Ggstz. dissensus, Pompon. dig. 46, 3, 80. Claud. b. Gild. 300 sq.), omnium, Cic.: populi, Cic.: populi Romani, Liv. (s. Drak. Liv. 8, 35, 1): omnium ordinum, Cic.: bonorum, Cic.: c. consilii totius Galliae, Caes.: deorum hominumque, Tac. u. Val. Max.: grammaticorum, Quint.: eruditorum, Quint.: c. ille theatri, jener einstimmige Zuruf, Cic.: c. gentium omnium tacitus, Plin.: c. tantus senatus, Cic.: c. universi senatus populique Romani, Vell.: c. senatorum, Liv.: fratrum c. conspirans et paene conflatus, Cic. – consensu nobilium adulescentium, Liv.: consensu civitatis, nach allgemeinem Wunsche des St., Liv. – consensu omnium, einstimmig, zB. consensu omnium ad alqm imperium od. summa imperii defertur, Caes. u. Liv.: consensu omnium victus est, Liv. – mit in u. Abl. (worin?), consensus gentium in observatione horarum, Plin.: aber versch. numquam maior consensus vester in ulla causa fuit, Cic. – mit ad od. in u. Akk., faciliore inter malos consensu ad bellum quam in pace ad concordiam, Tac.: legionis Martiae quartaeque mirabilis consensus ad rem publicam recuperandam, Cic.: promptus in rem subitam consensus, Tac.: versch. summum studium optimus in rem publicam consensus, für den St., Cic. – m. adversus u. Akk., c. filiorum adversus patres, Sen. contr. 2, 1 (9), 22. – m. obj. Genet., c. temptatae defectionis, Üb. (mit dem Volke) in usw., Liv. 23, 15, 7. – absol., alqd apud Chattos in consensum vertit, hat sich zur allgemeinen Sitte gestaltet, Tac. Germ. 31 in. – und Abl. consensu = einstimmig, resistere, Liv.: munus iniungere, Liv.: avaritiam aut crudelitatem obiectare, Tac. – b) von Lebl., die Übereinstimmung, die Sympathie, Harmonie, convenientia consensusque naturae, Cic.: cognatio naturae et quasi concentus atque consensus, quam συμπάθειαν Graeci appellant, Cic.: quae (natura) ut uno consensu iuncta sit et continens, Cic. – mirus quidam omnium quasi consensus doctrinarum concentusque, Cic.: omnis haec conspiratio consensusque virtutum, Cic.: tertium adici potest velut ex consensu duorum antecedentium, Quint. – II) im üblen Sinne, die Verabredung, das geheime Einverständnis, das Komplott, bes. gegen den Staat, c. audacium (von Bösewichtern), Cic. Sest. 86. – mit obj. Genet., consensum coniurationis (zur V.) exstinguere, Ps. Cic. prid. quam iret in exs. 4, 9.

    lateinisch-deutsches > consensus

  • 13 Einklang

    Einklang, concentus. concordia vocum (in der Musik). – concentus. concordia. consensus. consensus conspirans. consensus concentusque. conspiratio (uneig., Übereinstimmung). – im vollen Ei. mit sich selbst, constanter convenienterque sibi (z.B. dicere). – im Ei. stehen, unum sonare (Ggstz. inter se discrepare); concinere; concordare; consentire atque concinere; conspirare: mit etw., convenire alci rei (z.B. sententiae).

    deutsch-lateinisches > Einklang

  • 14 Eintracht

    Eintracht, concordia (Ggstz discordia). – consensus. [714] conspiratio et consensus (Übereinstimmung, Harmonie der Sinnesart). – Ei. stiften, concordiam constituere, facere; unter etc., pacem et concordiam conciliare inter etc.: die Ei. zwischen andern wiederherstellen, alios rursus in pristinam concordiam reducere: die Ei. unter einigen stören, concordiam alqorum turbare oder disiungere: in Liebe u. Ei. leben, magnā amoris conspiratione consentire (v. Freunden): in bester Ei. leben, mirā concordiā vivere (von zwei Eheleuten): mit jmd., concordissime vivere cum alqo.

    deutsch-lateinisches > Eintracht

  • 15 Einverständnis

    Einverständnis, consensio. consensus (Übereinstimmung der Ansicht; auch im üblen Sinne = Komplott). – conspiratio (völlige Übereinstimmung in Gefühl u. Ansicht; auch im üblen Sinne – Komplott). – conscientia (das Mitwissen, z.B. inter matrem et filium). – collusio (geheimes Einverständnis als Betrug zum Nachteil eines Dritten). – clandestina colloquia (heimliche Unterredungen, z.B. cum hoste). – gutes Ei., s. Eintracht: im Ei. stehen, sein (als Mitwisser), conscium esse (z.B. facinoris, adulterii: u. huic facinori): jmd. ins Ei. ziehen, alqm assumere in conscientiam: ins Ei. gezogen werden, conscium esse coepisse: nicht ins Ei. gezogenwerden, ab interioribus consiliis segregari. – mit jmd. im Ei. stehen, cum alqo consentire (einverstanden sein, w. s.); alcis od. facinori alcis conscium esse (Mitwisser sein); est conscientia inter mit Akk. (es besteht Mitwissenschaft, z.B. inter matrem et filium); colludere cum alqo (zum Nachteil eines Dritten einen Betrug spielen): sichin Ei. mit jmd. setzen, consilia cum alqo inire coepisse.

    deutsch-lateinisches > Einverständnis

  • 16 Komplott

    Komplott, consensio. consensus. conspiratio. consensionis od. conspirationis globus (im allg.). – coniuratio (Verf chwörung). – societas. sodalicium (Bund im bösen Sinne; alle sowohl die geheime Verbindung als die Verbundenen selbst). – coitio (die geheime Verbindung, bes. die zweier Amtsbewerber zur Verdrängung der übrigen Mitbewerber). – ein K. machen, consensionem od. coitionem facere; conspirare; societatem coire: gegen jmd., in alqm conspirare; contra alqm coniurare; ad alqm opprimendum consentire (um jmd. zu unterdrücken).

    deutsch-lateinisches > Komplott

  • 17 Meuterei

    Meuterei, consensio. consensus. conspiratio (als Komplott, geheime Verabredung gegen das Oberhaupt). – coniuratio (als Verschwörung). – Ist es = Aufruhr, s. d. – eine M. machen, inter se conspirare; inter se coniurare (sich verschwören): gegen jmds. Leben, coniurare de alqo interficiendo. Meuterer, coniuratus (Verschworener). – Ist es = Aufrührer, s. d.

    deutsch-lateinisches > Meuterei

  • 18 Verschwörung

    Verschwörung, coniuratio. – conspiratio. consensio (Vereinigung übh. zu einem guten oder bösen Zweck). – eine V. machen, anstiften, s. »sich verschwören no. b«.

    deutsch-lateinisches > Verschwörung

  • 19 Zusammenhalten [2]

    Zusammenhalten, das, mit jmd., conspiratio; consensio.

    deutsch-lateinisches > Zusammenhalten [2]

  • 20 Zusammenrottung

    Zusammenrottung, a) als Akt: coitio (Vereinigung zu einem Komplott, einer Koalition). – conspiratio (Komplott, Meuterei). – coniuratio (Verschwörung). – b) die zusammengerottete Menge: coetus. – coniurationis globus. coniuratio (Verschworene).

    deutsch-lateinisches > Zusammenrottung

См. также в других словарях:

  • conspiratio — index coalition, plot (secret plan) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • conspiration — [ kɔ̃spirasjɔ̃ ] n. f. • 1160; lat. conspiratio 1 ♦ Accord secret entre deux ou plusieurs personnes en vue de renverser le pouvoir établi. ⇒ complot, conjuration. Fomenter une conspiration. Tremper dans une conspiration. La conspiration de Cinna… …   Encyclopédie Universelle

  • КОНСПИРАЦИЯ — (лат., conspiratio, от conspirare вступать в связь). Заговор, бунт, измена против законной власти. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. КОНСПИРАЦИЯ заговор. Полный словарь иностранных слов, вошедших в… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Javier Sicilia — Activités écrivain, poète, essayiste, et journaliste Naissance 1956 Mexico Langue d écriture espagnol Javier Sicilia (Mexico …   Wikipédia en Français

  • Konspiration — Ränke; Intrige; Komplott; Verschwörung * * * ◆ Kon|spi|ra|ti|on 〈f. 20〉 Verschwörung [<lat. conspiratio „Einigkeit, Verschwörung“] ◆ Die Buchstabenfolge kon|sp... kann in Fremdwörtern auch kons|p... getrennt werden. Davon ausgenommen sind… …   Universal-Lexikon

  • conspiraţie — CONSPIRÁŢIE, conspiraţii, s.f. Uneltire secretă şi ilegală îndreptată împotriva (conducătorilor) statului sau a ordinii publice; complot; conjuraţie. [var.: (înv.) conspiraţiúne s.f.] – Din fr. conspiration, lat. conspiratio, onis. Trimis de… …   Dicționar Român

  • συμπνεύσει — σύμπνευσις conspiratio fem nom/voc/acc dual (attic epic) συμπνεύσεϊ , σύμπνευσις conspiratio fem dat sg (epic) σύμπνευσις conspiratio fem dat sg (attic ionic) συμπνέω breathe together with aor subj act 3rd sg (epic) συμπνέω breathe together with… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Kuss — Dieser Artikel wurde aufgrund von inhaltlichen Mängeln auf der Qualitätssicherungsseite der Redaktion Sexualität eingetragen. Dies geschieht, um die Qualität der Artikel aus dem Themengebiet Sexualität auf ein akzeptables Niveau zu bringen. Dabei …   Deutsch Wikipedia

  • Конспирация — (лат. conspiratio[1]  единодушие, согласие, «заговор»)  соблюдение, сохранение тайны какой либо деятельности[2]; принцип скрытности, секретности вообще; явление существования тайности, негласности. Конспирация и государство… …   Википедия

  • συμπνεύσεις — σύμπνευσις conspiratio fem nom/voc pl (attic epic) σύμπνευσις conspiratio fem nom/acc pl (attic) συμπνέω breathe together with aor subj act 2nd sg (epic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • КОНСПИРАЦИЯ — (лат. conspiratio единодушие, согласие, заговор) соблюдение, сохранение тайны какой либо деятельности. По законодательству РФ один из принципов деятельности Службы внешней разведки РФ, Федеральной службы безопасности РФ и некоторых других… …   Юридический словарь

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»