Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

concordia

  • 1 Concordia

    Concordia

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > Concordia

  • 2 concòrdia

    concordia

    Vocabulari Català-Castellà > concòrdia

  • 3 concordia

    concòrdia

    Vocabulario Castellano-Catalán > concordia

  • 4 concordia

        concordia ae, f    [concors], an agreeing together, union, harmony, concord: concordiā parvae res crescunt, S.: civium: equites concordiā coniunctissimi: (consiliis) copulare concordiam, L.: reconciliatio concordiae: interpres concordiae, L.: nuptiae plenae concordiae: cum Pirithoo, felix concordia, Theseus, a beautiful friendship, O.: discors concordia fetibus apta est, likeness in difference, O.: rerum discors, H.: rerum agendarum.— Person., the goddess of Concord, C., L., Iu.
    * * *
    concurrence/mutual agreement/harmony/peace; rapport/amity/concord/union; friend

    Latin-English dictionary > concordia

  • 5 concordia

    concordia s.f. harmonie, ( lett) concorde: in quella famiglia manca la concordia il y a un manque d'harmonie dans cette famille; vivere in concordia vivre en harmonie.

    Dizionario Italiano-Francese > concordia

  • 6 concordia

    concòrdia f 1) согласие, единодушие, мир vivere in concordia -- жить в мире и согласии, ладить 2) bot ятрышник пятнистый

    Большой итальяно-русский словарь > concordia

  • 7 concordia

    concòrdia 1) согласие, единодушие, мир vivere in concordia жить в мире и согласии, ладить 2) bot ятрышник пятнистый

    Большой итальяно-русский словарь > concordia

  • 8 concordia

    concordia concordia, ae f единодушие

    Латинско-русский словарь > concordia

  • 9 concordia

    concordia sustantivo femenino concord ' concordia' also found in these entries: Spanish: paz

    English-spanish dictionary > concordia

  • 10 concordia

    concordia
    concordia [koŋ'klucida sans unicodeɔfontrdia] <- ie>
      sostantivo Feminin
    Einvernehmen neutro; (armonia) Eintracht Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > concordia

  • 11 concordia

    concordia [koŋˈkɔrdia] <- ie>
    sost f съгласие ср, сговор м

    Grande dizionario italiano-bulgaro > concordia

  • 12 concordia

    [st1]1 [-] concordĭa, ae, f. [concors]: a - concorde, accord, entente, harmonie.    - Plaut. Amp. 475 ; 962 ; Cic. Clu. 152 ; Dom. 15 ; Phil. 2, 24 ; Fin. 2, 117.    - mediis concordiam copulare, Liv. 4, 43, 11: rétablir la concorde par une transaction. b - accord, harmonie (des choses).    - accord (des voix, des sons). --- Col. 12, 2; Sen. Ep. 88, 9 ; Quint. 5, 10, 124.    - concordia quam magnes cum ferro habet, Plin. 34, 147: l'attraction que l'aimant exerce sur le fer.    - rerum concordia discors, Hor. Ep. 1, 12, 19: l'accord discordant des éléments de l'univers. --- cf. Sen. Nat. 7, 27, 4. [st1]2 [-] Concordĭa, ae, f.: la Concorde (déesse). --- Ov. F. 3, 881. [st1]3 [-] Concordĭa, ae, f.: Concordia (nom de plusieurs villes). a - ville de Vénétie. --- Plin. 3, 126 b - ville de Germanie. --- Amm. 16, 12, 58. c - Concordia Julia, f.: ville de Lusitanie. --- Plin. 3, 14.    - Concordĭenses, ĭum, m.: habitants de Concordia (en Lusitanie). --- Plin. 4, 118.
    * * *
    [st1]1 [-] concordĭa, ae, f. [concors]: a - concorde, accord, entente, harmonie.    - Plaut. Amp. 475 ; 962 ; Cic. Clu. 152 ; Dom. 15 ; Phil. 2, 24 ; Fin. 2, 117.    - mediis concordiam copulare, Liv. 4, 43, 11: rétablir la concorde par une transaction. b - accord, harmonie (des choses).    - accord (des voix, des sons). --- Col. 12, 2; Sen. Ep. 88, 9 ; Quint. 5, 10, 124.    - concordia quam magnes cum ferro habet, Plin. 34, 147: l'attraction que l'aimant exerce sur le fer.    - rerum concordia discors, Hor. Ep. 1, 12, 19: l'accord discordant des éléments de l'univers. --- cf. Sen. Nat. 7, 27, 4. [st1]2 [-] Concordĭa, ae, f.: la Concorde (déesse). --- Ov. F. 3, 881. [st1]3 [-] Concordĭa, ae, f.: Concordia (nom de plusieurs villes). a - ville de Vénétie. --- Plin. 3, 126 b - ville de Germanie. --- Amm. 16, 12, 58. c - Concordia Julia, f.: ville de Lusitanie. --- Plin. 3, 14.    - Concordĭenses, ĭum, m.: habitants de Concordia (en Lusitanie). --- Plin. 4, 118.
    * * *
        Concordia. Sallust. Concorde, Accord.
    \
        Candida concordia. Ouid. Pure et nette.
    \
        Discors concordia. Ouid. Meslange de choses naturellement discordantes.
    \
        Discors concordia. Lucan. Accord fourré et simulé, Quand deux font semblant d'estre amis, et neantmoins couvertement ils se hayent.
    \
        Foelix concordia. Propert. Heureuse, Qui fait le monde heureux.
    \
        In pristinam concordiam reducere aliquos. Balbus Ciceroni. Raccorder ceulx qui estoyent en discord.

    Dictionarium latinogallicum > concordia

  • 13 Concordia

    1.
    concordĭa, ae, f. [concors], an agreeing together, union, harmony, concord (opp. discordia, Sall. J. 10, 6; Sen. Ep. 94, 46;

    opp. bellum,

    Lucr. 1, 457;

    opp. repugnantia,

    Plin. 29, 4, 17, § 61; freq. and class. in prose and poetry).
    I.
    Of persons:

    redigere aliquem in antiquam concordiam alicujus,

    Plaut. Am. 1, 2, 13; cf.:

    redire in concordiam,

    id. ib. 3, 3, 7:

    conjunctio atque concordia,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23: conspiratio atque concordia omnium ordinum ad defendendam libertatem, Lentulus ap. Cic. Fam. 12, 15, 3:

    equites concordiā conjunctissimi,

    Cic. Clu. 55, 152:

    de equestri concordiā, de consensione Italiae,

    id. Att. 1, 14, 4; Liv. 4, 43, 11:

    quorum perpetuam vitae concordiam mors quoque miscuit,

    id. 40, 8, 15:

    de reconciliandā concordiā agere,

    id. 41, 25, 2:

    concordiam confirmare cum aliquo,

    Cic. Phil. 13, 1, 2:

    ut (dissensiones) non reconciliatione concordiae, sed internicione civium dijudicatae sint,

    id. Cat. 3, 10, 25:

    agi deinde de concordiā coeptum,

    Liv. 2, 33, 1: aliquos in pristinam concordiam reducere, Balb. ap. Cic. Att. 8, 15, A, 1:

    ad concordiam hortare,

    Quint. 6, 1, 50; cf.:

    concordiam suadere,

    Suet. Oth. 8:

    ordinum concordiam disjunxit,

    Cic. Att. 1, 18, 3:

    si Caesar ejus aspernaretur concordiam,

    his friendship, alliance, Vell. 2, 65, 1:

    Temporis angusti mansit concordia discors,

    i. e. feigned friendship, Luc. 1, 98; cf. II. infra.—
    B.
    Poet., meton. (abstr. pro concr.), an intimate friend:

    et cum Pirithoo, felix concordia, Theseus,

    Ov. M. 8, 303.—
    II.
    Of inanim. and abstr. things:

    vocum,

    Col. 12, 2, 4 (acc. to Cic. Oecon.); cf.:

    concordia sociata nervorum,

    Quint. 5, 10, 124:

    concordia quam magnes cum ferro habet,

    Plin. 34, 14, 42, § 147: illa dissimilium concordia, quam vocant harmonian, Quint. 1, 10, 12; cf. thus discors (rerum), neikos kai philia, Ov. M. 1, 433; Hor. Ep. 1, 12, 19:

    poëtae discordiā concordiā mundum constare dixerunt,

    Lact. 2, 9, 17:

    rerum agendarum ordo et, ut ita dicam, concordia,

    Cic. Fin. 3, 6, 21:

    quia (temperantia) pacem animis adferat et eos quasi concordiā quādam placet ac leniat,

    by a certain equanimity, id. ib. 1, 14, 47:

    Sirenum,

    the harmonious singing, Petr. 127 al.
    2.
    Concordĭa, ae, nom. propr.
    I.
    The goddess of Concord, Gr. Homonoia, to whom several temples were dedicated at Rome, usually after civil strife; the oldest was founded by Camillus, A. U. C. 386, and renewed by Tiberius and Livia, A. U. C. 762, Ov. F. 1, 639 sqq.; Suet. Tib. 20; a second was consecrated by Cn. Flavius after the Samnite war, Liv. 9, 46, 6; Plin. 33, 1, 6, § 19; cf. Liv. 40, 19, 2; a third by Opimius after the disturbances led by the Gracchi, Aug. Civ. Dei, 3, 25;

    the Senate frequently met in one of these, probably the first,

    Cic. Phil. 2, 8, 19; Sall. C. 46, 4; cf. also Varr. L. L. 5, § 73 Müll.; Cic. N. D. 2, 23, 61; 3, 18, 47; Liv. 9, 46, 6; 22, 33, 7; Ov. F. 2, 631; 3, 881; 6, 91; Tac. H. 3, 68 al.—
    II.
    Of persons.
    A.
    A surname of the emperor Vitellius, Suet. Vit. 15 fin.
    B.
    The name of a female slave, Dig. 40, 5, 40 init.
    III.
    The name of several towns, esp.,
    A.
    A Roman colony in the Venetian territory, now Concordia, Mel. 2, 4, 3; Plin. 3, 18, 22, § 126; Aur. Vict. Epit. 16, 5.—
    B.
    A town in Lusitania, now La Guarda, whose inhabitants are called Concordĭenses, ĭum, m., Plin. 4, 22, 35, § 118.—
    C.
    A town in Gallia Belgica, near the modern Weissenburg, Amm. 16, 12, 58 al.

    Lewis & Short latin dictionary > Concordia

  • 14 concordia

    1.
    concordĭa, ae, f. [concors], an agreeing together, union, harmony, concord (opp. discordia, Sall. J. 10, 6; Sen. Ep. 94, 46;

    opp. bellum,

    Lucr. 1, 457;

    opp. repugnantia,

    Plin. 29, 4, 17, § 61; freq. and class. in prose and poetry).
    I.
    Of persons:

    redigere aliquem in antiquam concordiam alicujus,

    Plaut. Am. 1, 2, 13; cf.:

    redire in concordiam,

    id. ib. 3, 3, 7:

    conjunctio atque concordia,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23: conspiratio atque concordia omnium ordinum ad defendendam libertatem, Lentulus ap. Cic. Fam. 12, 15, 3:

    equites concordiā conjunctissimi,

    Cic. Clu. 55, 152:

    de equestri concordiā, de consensione Italiae,

    id. Att. 1, 14, 4; Liv. 4, 43, 11:

    quorum perpetuam vitae concordiam mors quoque miscuit,

    id. 40, 8, 15:

    de reconciliandā concordiā agere,

    id. 41, 25, 2:

    concordiam confirmare cum aliquo,

    Cic. Phil. 13, 1, 2:

    ut (dissensiones) non reconciliatione concordiae, sed internicione civium dijudicatae sint,

    id. Cat. 3, 10, 25:

    agi deinde de concordiā coeptum,

    Liv. 2, 33, 1: aliquos in pristinam concordiam reducere, Balb. ap. Cic. Att. 8, 15, A, 1:

    ad concordiam hortare,

    Quint. 6, 1, 50; cf.:

    concordiam suadere,

    Suet. Oth. 8:

    ordinum concordiam disjunxit,

    Cic. Att. 1, 18, 3:

    si Caesar ejus aspernaretur concordiam,

    his friendship, alliance, Vell. 2, 65, 1:

    Temporis angusti mansit concordia discors,

    i. e. feigned friendship, Luc. 1, 98; cf. II. infra.—
    B.
    Poet., meton. (abstr. pro concr.), an intimate friend:

    et cum Pirithoo, felix concordia, Theseus,

    Ov. M. 8, 303.—
    II.
    Of inanim. and abstr. things:

    vocum,

    Col. 12, 2, 4 (acc. to Cic. Oecon.); cf.:

    concordia sociata nervorum,

    Quint. 5, 10, 124:

    concordia quam magnes cum ferro habet,

    Plin. 34, 14, 42, § 147: illa dissimilium concordia, quam vocant harmonian, Quint. 1, 10, 12; cf. thus discors (rerum), neikos kai philia, Ov. M. 1, 433; Hor. Ep. 1, 12, 19:

    poëtae discordiā concordiā mundum constare dixerunt,

    Lact. 2, 9, 17:

    rerum agendarum ordo et, ut ita dicam, concordia,

    Cic. Fin. 3, 6, 21:

    quia (temperantia) pacem animis adferat et eos quasi concordiā quādam placet ac leniat,

    by a certain equanimity, id. ib. 1, 14, 47:

    Sirenum,

    the harmonious singing, Petr. 127 al.
    2.
    Concordĭa, ae, nom. propr.
    I.
    The goddess of Concord, Gr. Homonoia, to whom several temples were dedicated at Rome, usually after civil strife; the oldest was founded by Camillus, A. U. C. 386, and renewed by Tiberius and Livia, A. U. C. 762, Ov. F. 1, 639 sqq.; Suet. Tib. 20; a second was consecrated by Cn. Flavius after the Samnite war, Liv. 9, 46, 6; Plin. 33, 1, 6, § 19; cf. Liv. 40, 19, 2; a third by Opimius after the disturbances led by the Gracchi, Aug. Civ. Dei, 3, 25;

    the Senate frequently met in one of these, probably the first,

    Cic. Phil. 2, 8, 19; Sall. C. 46, 4; cf. also Varr. L. L. 5, § 73 Müll.; Cic. N. D. 2, 23, 61; 3, 18, 47; Liv. 9, 46, 6; 22, 33, 7; Ov. F. 2, 631; 3, 881; 6, 91; Tac. H. 3, 68 al.—
    II.
    Of persons.
    A.
    A surname of the emperor Vitellius, Suet. Vit. 15 fin.
    B.
    The name of a female slave, Dig. 40, 5, 40 init.
    III.
    The name of several towns, esp.,
    A.
    A Roman colony in the Venetian territory, now Concordia, Mel. 2, 4, 3; Plin. 3, 18, 22, § 126; Aur. Vict. Epit. 16, 5.—
    B.
    A town in Lusitania, now La Guarda, whose inhabitants are called Concordĭenses, ĭum, m., Plin. 4, 22, 35, § 118.—
    C.
    A town in Gallia Belgica, near the modern Weissenburg, Amm. 16, 12, 58 al.

    Lewis & Short latin dictionary > concordia

  • 15 concordia

    f.
    1 harmony.
    2 Concordia.
    * * *
    1 concord, harmony
    * * *
    SF
    1) (=armonía) concord, harmony; (=conformidad) conformity
    2) (=anillo) double finger-ring
    3)

    Línea de la Concordia Cono Sur frontier between Chile and Peru

    * * *
    femenino harmony, concord (frml)
    * * *
    = amity.
    Ex. I don't like to personalize matters, but I hope, as a result of having worked in Europe for four years and Africa for four more, that I am as committed as anyone to international cooperation and amity.
    * * *
    femenino harmony, concord (frml)
    * * *

    Ex: I don't like to personalize matters, but I hope, as a result of having worked in Europe for four years and Africa for four more, that I am as committed as anyone to international cooperation and amity.

    * * *
    harmony, concord ( frml)
    desde que él se fue reina la concordia en la casa harmony has reigned in the house since he left
    * * *

    concordia sustantivo femenino concord
    ' concordia' also found in these entries:
    Spanish:
    paz
    * * *
    harmony;
    en la oficina reina la concordia there's a very harmonious atmosphere in the office
    * * *
    f harmony, concord
    * * *
    : concord, harmony

    Spanish-English dictionary > concordia

  • 16 concordia [1]

    1. concordia, ae, f. (concors), die Einherzigkeit (vgl. unser ein Herz und eine Seele), deutsch die Einträchtigkeit, Eintracht, das gute Einvernehmen (Ggstz. discordia, dissensio), I) eig.: patris patruique perpetua vitae c., Liv.: c. Caesaris et Pompeii, Val. Max.: omnium ordinum, Lentul. in Cic. ep. – c. equestris (des Ritterstandes), Cic.: c. felix, Prop.: c. discors, der gespannten Fürsten Einigkeit, Lucan. (vgl. no. II): male cohaerens inter Cn. Pompeium et C. Caesarem, Vell.: interpres pacis et concordiae, Friedensapostel, Cic. – ad concordiam hortari, Quint.: concordiam et quietem suadere, Suet.: mirā concordiā vivere (v. einem Ehepaar), Tac.: concordiae inter se od. in commune consulere, Liv.: ab diutina ira tandem in concordiam redigere ordines, Liv.: multitudinem hominum in quoddam vinculum concordiae redigere, Augustin.: concordiam reconciliare, Liv. (u. reconciliatio concordiae, Cic.): concordiam restituere et conciliare, Gell.: Caesarem et Pompeium perfidiā hominum distractos rursus in pristinam concordiam reducere, Balb. in Cic. ep. – concordiam communicare cum alqo, sich mit jmd. versöhnen, Val. Max.: concordiam confirmare cum alqo, Cic.: concordiam et pacem firmare in perpetuum, Curt.: concordiam conglutinare, Cic.: mediis concordiam copulare, Liv.: concordiam constituere, Cic. – ordinum concordiam disiungere od. turbare, Cic. u. Liv.: alcis concordiam aspernari, Vell. – concordiā parvae res crescunt, discordiā maximae dilabuntur, Sall.: accepta calamitas... concordiam ordinum maiorem fecit, Liv.: concordiā maxima egit (v. röm. Volke), Sall. fr.: aequabili cum concordia vivere, Inscr. – u. im Gleichnis v. Abstr., (temperantia) pacem animis affert et eos quasi concordiā quādam placat ac lenit, Cic.: rerum agendarum ordo et, ut ita dicam, concordia, Cic. – Meton., et cum Pirithoo felix concordia Theseus, ein Herz und eine Seele, Ov. met. 8, 303. – II) übtr., der Einklang, die Harmonie, Sympathie, c. rerum ac repugnantia, Plin.: c. discors (näml. in der Wirksamkeit der Kräfte der Wärme u. Feuchtigkeit), Ov.: rerum c. discors (= νεικος καὶ φιλία), Hor. (vgl. Lact. 2, 9, 17): rupta rerum, Sen.: c. vocum, Col.: nervorum sociata c., Quint.: concordia, quam magnes cum ferro habet, Plin. – Davon

    lateinisch-deutsches > concordia [1]

  • 17 concordia

    1. concordia, ae, f. (concors), die Einherzigkeit (vgl. unser ein Herz und eine Seele), deutsch die Einträchtigkeit, Eintracht, das gute Einvernehmen (Ggstz. discordia, dissensio), I) eig.: patris patruique perpetua vitae c., Liv.: c. Caesaris et Pompeii, Val. Max.: omnium ordinum, Lentul. in Cic. ep. – c. equestris (des Ritterstandes), Cic.: c. felix, Prop.: c. discors, der gespannten Fürsten Einigkeit, Lucan. (vgl. no. II): male cohaerens inter Cn. Pompeium et C. Caesarem, Vell.: interpres pacis et concordiae, Friedensapostel, Cic. – ad concordiam hortari, Quint.: concordiam et quietem suadere, Suet.: mirā concordiā vivere (v. einem Ehepaar), Tac.: concordiae inter se od. in commune consulere, Liv.: ab diutina ira tandem in concordiam redigere ordines, Liv.: multitudinem hominum in quoddam vinculum concordiae redigere, Augustin.: concordiam reconciliare, Liv. (u. reconciliatio concordiae, Cic.): concordiam restituere et conciliare, Gell.: Caesarem et Pompeium perfidiā hominum distractos rursus in pristinam concordiam reducere, Balb. in Cic. ep. – concordiam communicare cum alqo, sich mit jmd. versöhnen, Val. Max.: concordiam confirmare cum alqo, Cic.: concordiam et pacem firmare in perpetuum, Curt.: concordiam conglutinare, Cic.: mediis concordiam copulare, Liv.: concordiam constituere, Cic. – ordinum concordiam
    ————
    disiungere od. turbare, Cic. u. Liv.: alcis concordiam aspernari, Vell. – concordiā parvae res crescunt, discordiā maximae dilabuntur, Sall.: accepta calamitas... concordiam ordinum maiorem fecit, Liv.: concordiā maxima egit (v. röm. Volke), Sall. fr.: aequabili cum concordia vivere, Inscr. – u. im Gleichnis v. Abstr., (temperantia) pacem animis affert et eos quasi concordiā quādam placat ac lenit, Cic.: rerum agendarum ordo et, ut ita dicam, concordia, Cic. – Meton., et cum Pirithoo felix concordia Theseus, ein Herz und eine Seele, Ov. met. 8, 303. – II) übtr., der Einklang, die Harmonie, Sympathie, c. rerum ac repugnantia, Plin.: c. discors (näml. in der Wirksamkeit der Kräfte der Wärme u. Feuchtigkeit), Ov.: rerum c. discors (= νεικος καὶ φιλία), Hor. (vgl. Lact. 2, 9, 17): rupta rerum, Sen.: c. vocum, Col.: nervorum sociata c., Quint.: concordia, quam magnes cum ferro habet, Plin. – Davon

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concordia

  • 18 concordia

    f harmony
    * * *
    concordia s.f. concord, agreement; harmony: si era finalmente ristabilita la concordia familiare, family harmony (o peace) was finally re-established; vivere in concordia, to live in concord.
    * * *
    [kon'kɔrdja]
    sostantivo femminile harmony, concord form.
    * * *
    concordia
    /kon'kɔrdja/
    sostantivo f.
    harmony, concord form.

    Dizionario Italiano-Inglese > concordia

  • 19 concordia

    f
    vivir en concordia concordiaжить в согласии; ладить
    2) юр. договорённость, соглашение
    ••

    БИРС > concordia

  • 20 concordia

    f
    1) согласие, взаимопонимание; лад; единодушие

    vivir en concordia concordia — жить в согласии; ладить

    2) юр. договорённость, соглашение
    ••

    de concordia loc. adv. — согласно, единодушно

    Universal diccionario español-ruso > concordia

См. также в других словарях:

  • Concordia — (lat. „Eintracht“) steht für: Concordia (Mythologie), Göttin der Eintracht in der römischen Mythologie (58) Concordia, ein Asteroid häufiger Namensbestandteil von sozialen Vereinen und Dienstleistern, siehe Eintracht häufiger Namensbestandteil… …   Deutsch Wikipedia

  • Concordia — es un pacto para conseguir armonía, entre partes que mantienen un litigio o un estado de conformidad o unión. Además puede hacer referencia a: Contenido 1 Localidades y elementos referidos a Concordia 1.1 Andorra 1.2 Argentina …   Wikipedia Español

  • Concórdia — Concordia Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Concordia est un mot latin qui signifie « harmonie, concorde » (littéralement tous les cœurs ensemble) ; il est utilisé dans ce… …   Wikipédia en Français

  • Concordia — Concordia, NJ U.S. Census Designated Place in New Jersey Population (2000): 3658 Housing Units (2000): 2341 Land area (2000): 1.052007 sq. miles (2.724686 sq. km) Water area (2000): 0.029118 sq. miles (0.075415 sq. km) Total area (2000): 1.081125 …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Concórdia — in Santa Catarina Concórdia ist eine brasilianische Gemeinde, die vorwiegend von Einwanderern aus Rio Grande do Sul bevölkert wurde. Im 19. Jahrhundert kamen vorwiegend Einwanderer aus Italien und Deutschland nach Brasilien. Die Kolonisation von… …   Deutsch Wikipedia

  • concordia — sustantivo femenino 1. Acuerdo, armonía entre personas: En esa familia reina la concordia. Hay muy buen ambiente y concordia en nuestro grupo de trabajo. 2. Avenencia o convenio entre las partes de un litigio y documento en que consta: Ayer… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Concordia — (Ломжа,Польша) Категория отеля: Адрес: Poznańska 97, 18 400 Ломжа, Польша …   Каталог отелей

  • Concordia, KS — U.S. city in Kansas Population (2000): 5714 Housing Units (2000): 2671 Land area (2000): 3.383145 sq. miles (8.762304 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 3.383145 sq. miles (8.762304 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Concordia, MO — U.S. city in Missouri Population (2000): 2360 Housing Units (2000): 1006 Land area (2000): 1.680939 sq. miles (4.353611 sq. km) Water area (2000): 0.003799 sq. miles (0.009840 sq. km) Total area (2000): 1.684738 sq. miles (4.363451 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Concordia, NJ — U.S. Census Designated Place in New Jersey Population (2000): 3658 Housing Units (2000): 2341 Land area (2000): 1.052007 sq. miles (2.724686 sq. km) Water area (2000): 0.029118 sq. miles (0.075415 sq. km) Total area (2000): 1.081125 sq. miles… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • concordia — (Del lat. concordĭa). 1. f. Conformidad, unión. 2. Ajuste o convenio entre personas que contienden o litigan. 3. Instrumento jurídico, autorizado en debida forma, en el cual se contiene lo tratado y convenido entre las partes. 4. unión (ǁ sortija …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»