-
1 consensus
consensus consensus, us m единогласие, единодушие -
2 consensus
consensus consensus, us m единство -
3 consensus
I cōnsēnsus, a, um part. pf. к consentio II cōnsēnsus, ūs m. [ consentio ]1) согласие, единогласие, единодушие, единство ( omnium ordinum C)consensu omnium C, Cs, L, T, ex communi consensu Cs, тж. consensu L etc. — по общему мнению, единогласно, единодушно, с общего согласия2) сговор, договорённость, соучастие ( attentatae defectionis L)c. ad bellum T — соглашение насчёт войны3) гармония, согласованность, стройность ( convenientia consensusque naturae C) -
4 consensus
согласие, а) соглашение сторон с намерением обязаться, duorum pluriumve in idem placitum consensus - consentiunt, i. e. in unam sententiam decurrunt (1. 1 § 2. 3 D. 2, 14. 1. 1 § 3 eod. 1. 137 § 1 D. 45, 1. 1. 2 D. 44, 7. 1. 1 D. 17, 1. 1. § 2 D. 18, 1. 1. 1 D. 19, 2); (1. 35 D. 50. 17. 1. 80 D. 46, 3);nuptias consensus facit (1. 30 D. 50, 17); (1. 116 pr. eod.); (1. 15 D. 2, 1);
b) соизволение, согласие (на заключение сделки), agere sine consensu magistratuum (1. 26 D. 3, 5);
cons. curatorum (rubr. D. 26, 8), parentum (pr. J. 1, 10).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > consensus
-
5 consensus
, us mсогласие -
6 consensus
, us mсоглашение, согласие -
7 Consensus gentium
"Согласие народов", общее мнение всех народов; установления, общие для всех народов.Эпикур Менойкею: "Прежде всего, исходя из того, что бог - существо бессмертное и блаженное, как этого требует общее представление о боге, не приписывай ему ничего, несовместимого с блаженством. "Ибо боги существуют. Понятие о них - очевидно (ср. "Общее о богах представление" - consensus omnium, consensus gentium"). Но они не таковы, какими их представляет себе толпа; ибо в своем мышлении о богах толпа не сохраняет первоначального о них представления". Нечестив же не тот, кто отвергает богов толпы, но тот, кто применяет к богам представления толпы". (К. Маркс, Тетради по истории эпикурейской, стоической и скептической философии.)Насколько мне известно, ни один из видных журналов не держит в Бремене постоянного корреспондента. Из этого Consensus gentium можно было бы легко заключить, что здесь не о чем писать, однако это не так. (Ф. Энгельс, [ Корреспонденция из Бремена ]. Театр. Праздник книгопечатания.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Consensus gentium
-
8 Consensus omnium
Общее согласие.Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Consensus omnium
-
9 Общее согласие
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Общее согласие
-
10 concentus
1) стройное пение ( avium V); созвучие, гармония ( vocis lyraeque O)2) единодушное одобрение (зрителей) PJ3) перен. согласие, единодушие, единство (consensus concentusque C; omnium laudum PJ; mentium animorumque c. AG)4) гармония цветов (красок) (in unum c., sc. colorum PM) -
11 conflo
cōn-flo, āvī, ātum, āre2) возбуждать, разжигать (bellum C, Nep; tumultum C; discordiam Fl; invidiam alicui C); поднимать ( seditio jure conflata C); организовать ( conjurationem Su)3) собирать, накапливать (testes conflati pecunia Q); набирать, сколачивать (на скорую руку) (magnum exercitum C)c. aes alienum grande Sl — наделать много долгов4) делать, совершать, тж. нагонять, причинять ( mortiferam cladem hominum generi Lcr)injuria novo scelere conflata C — задуманное насилие, неслыханное по своей преступностиc. alicui negotium C — причинить кому-л. хлопотыc. mendacium C — выдумать ложь, налгать5) устроить, подстроить ( accusationem judiciumque C)6) сплавлять (aes et argentum Dig); плавить, переплавлять (argenteas statuas Su; simulacra ex argento et auro fabricata Su); ( о металле) лить ( lateres argentei conflati Vr); чеканитьaut flare aut c. pecuniam погов. C — наживать деньги всеми способамиfalces c. in enses V — перековать (переплавить) серпы в мечи7) pass. conflari сливаться, соединяться ( una ex duabus naturis conflata C)consensus paene conflatus C — чуть ли не совершенное единение (полное, можно сказать, согласие)8) мед. вздувать, пучить ( intestina conflata CA) -
12 promptus
I 1. prōmptus, a, umpart. pf. к promo2. adj.1) явный, очевидный (p. et apertus C; p. et obvius T)2)а) находящийся в полной готовности, имеющийся наготове ( promptas habere sagittas O); скорый, немедленный (p. in auxilium CC)p. in rem subitam consensus T — быстрое согласование действий в неожиданных обстоятельствахб) готовый, решительный, ревностный, склонный (p. ad aliquid C, in aliquid T и alicui rei L, T)homo p. или p. manu Sl, VP, L — деятельный или храбрый человекindustriā p. Ap — неутомимый, деятельныйservitio p. T — угодливыйp. metuenda pāti Lcn — не боящийся опасностей3) лёгкий, удобный (defensio C; aditus T; moenia prompta oppugnanti L)II prōmptus, (ūs) (встреч. тк. abl. sg.) m. [ promo ]esse in promptu C etc. — быть на виду, быть очевидным или быть лёгким, нетруднымponere (habere) in promptu C, Sl — показывать, не скрыватьin promptu esse C — быть наготове, быть готовымin promptu habere C etc. — иметь наготове, в готовности, под рукой -
13 unitas
ūnitās, ātis f. [ unus ]1) единство, единение (consensus atque u. Sen)mundi, quae nunc partes sunt, aliquando u. fuit Just — земля, разделённая ныне на части, некогда была одним целым3) одинаковость, однородность, однообразие ( coloris Col) -
14 "Согласие народов"
= Общее мнение всех народовЛатинско-русский словарь крылатых слов и выражений > "Согласие народов"
-
15 communis
1) общий, то, что есть предметом общей собственности, общности имущественных прав, на основании договора товарищества или других соглашений, nihil interest, cum societate, an sine societ. res inter aliquos communis sit (1. 2 D. 10, 3);comm. pro diviso - pro indiviso (1. 5 § 16 D. 27, 9. l. 5 D. 45, 3);
communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);
in commune conferre, redigere, вносить, возвращать в состав общей наследственной массы, подлежащей разделу, все то, что было получено наследниками от умершего ранее (1. 1 § 11. 16 D. 37, 6);
in commune (= communiter) rem emere (1. 33. 52 § 13 D. 17, 2);
fundus mihi tecum comm. (1. 8 D. 6, 1);
comm. ager meus et tuus (l. 6 § 4 B. 39, 3);
comm. aedes (1. 11 D. 10, 3. 1. 18 § 5 D. 39, 2);
c. hereditas (I. 35 D. 2, 14);
c. servus (1. 5 D. 45, 3);
c. servitus (1. 19 D. 8, 5);
communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);
communiter (adv.) обще, вместе, comm. rem agere, negotium gerere (l. 31. 32 D. 17, 2);
comm. (прот. separatim) uti frui (1. 14 D. 33, 2);
comm. sibi et Titio stipulari, comm. duobus legare (1. 56 pr. D. 45, 1);
comm. rem habere (1. 84 § 13 D. 30);
2) в особ. общий, всеобщий, quaedam naturali jure communia sunt omnium (1. 2 D. 1, 8), comm. usus fluminum public., maris, aeris etc. (1. 24 pr. D. 39, 2. 1. 3 § 1 D. 43, 8);comm. deberi (1. 36 pr. D. 29, 1).
jus omnibus animalibus comm. - jus naturale;
jus comm. omnium hominum-jus gentium (1. 1 § 4. 1. 9 D. 1, 1);
jus comm. (civium Rom.), противоп. privilegium (I. 15 D. 28, 6. 1. 20 pr. D. 29, 1);
jure comm. прот. jur. militari) testamentum facere, heredem scribere posse etc. (1. 11 pr. 1. 25. 34 § 1. 1. 36 § 4. 1. 38 § 1. eod. 1. 7 D. 28, 3. 1. 8 § 4 D. 29, 7);
comm. jus universae cognationis, прот. proprium jus (1. 195 § 2 D. 50, 16);
comm. nomen, прот. proprium n. (1. 233 § 2 eod. 1. 2 § 5 D. 1, 2);
comm. delictum прот. militare d. (I. 1 D. 38, 12);
c. consilium plurium, прот. proprium c. (1. 15 § 2 D. 43, 24);
c. consensus (1. 7 § 19 D. 2, 14), opinio (1. 6 C. 7, 21), utilitas (1. 51 § 2 D. 9, 2), culpa (1. 9 § 1 D. 45, 2), periculum (1. 13 D. 50, 1);
qui comm. causam omnis sui numeri persequitur, прот. procurator in rem suam datus (l. 8 § 2 D. 3, 3); (1. 10 § 4 D, 49, 1): (1. 7 D. 2, 11);
comm. debitores (1. 14 D. 20, 5);
c. pater (1. 9. 12. 13. C. 6, 20), frater (I. 34 § 2 D. 23, 2), filius (1. 25 pr. D. 35, 2);
communiter (adv.) вообще (1. 33 pr. D. 9, 2);
3) иметь что с кем-нибудь общее, быть в связи, plures controversiae nihil sibi communes (I. 21 pr. D. 4, 8);comm. accipiendum, dicendum esse (1. 1 § 5 D. 15, 1. 1. 12 § 1 D. 16, 3), comm. appellari (1. 163 D. 50, 16).
nihil commune habet proprietas cum possessione (1. 12 § 1 D. 41, 2);
4) обыкновенные, comm. аuxilium, прот. extraordinarium aux. (1. 16 pr. D. 4, 4);communiter (adv.) вместе: una communiterve nati (1. 4 § 1 D. 38, 10).
comm. d ies, прот. fasti (1. 2 C. 1, 24);
comm. usurae, прот. nauticum foenus (1. 1 C. 4, 33).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > communis
-
16 conspirare
соглашаться, optimrum conspirans consensus (1. 7 C. 10, 52); особ. составлять заговор (1. 1 § 10 D. l, 12. 1. 13 D. 48, 3 1. 3 § 21 D. 49, 16);conspiratio, заговор (1. 33 D. 42, 1. 1. 1 pr. D. 47, 18 1. 13 D. 48, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > conspirare
-
17 contrarius
1) противоположный: contr. consensus s. dissensus (1. 80 D. 46, 3. 1. 35 D. 50, 17);sub contrariis conditionibus legare aliquid (1. 27 D. 31. 1. 3 D. 36, 3. 1. 8 § 1 D. 46, 5);
contraria actio s. contrarium judicium, a) иск обратный, направленный на обратное требование добавочных сторон сделки, которые прямо предусмотрены не были, - в противоп. actio directa s. principalis, s. rectum judicium (1. 2 J. 4, 1 D. 1. 6 § 7 D. 3, 2. 1. 17 § 1. 1. 18 § 4 D. 13, 6), напр. actio contr. commodati, ссудопринимателя против ссудодателя (commodans);
contr. actio, contr. judicium mandati, иск уполномоченного прот. доверителя о возврате необходимых по исполнению уполномочия издержек (1. 46 § 5 D. 3, 3. 1. 14 D. 6, 2. 1. 54 § 1 D. 17, 1);
contr. judic. depositi, иск принимателя поклажи против покладчика (1. 5 pr. D. 16, 3);
contr. a. pigneraticia (см.);
contr. tutelae actio s. judicium (tit. D. 27, 4. 1. 28 D. 4, 4. 1. 5 D. 27, 5. tit. C. 5, 58);
b) actio contr. = negatoria (1. 8 pr. D. 8, 5). - Contrarium (subst.); противоположность, ип contrarium agi (1. 153 D. 50, 17);
2) противный: contrarium consensui (1. 116 pr. D. 50, 17), bonae fidei judicio (l. 23 eod.) 3) неблагоприятный: contr. fortuna uti (1. 75 pr. D. 36, 1): contr. sententiam accipere (1. 29 § 1 D. 44. 2).ex contrario s. per contrarium, тк. in contrarium, напротив того (1. 8 § 1 D. 2, 4. 1. 22 D. 4, 4. 1. 56 § 1 D. 35, 2. 1. 69 D. 36, 1. 1. 82 D. 50, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > contrarius
-
18 dissentire
1) не согласоваться, si convenerint in unum - si vero dissentiant (1. 7 § 19 D. 2, 14);in ipsa emtione dissent. sive in pretio, sive in quo alio;
2) по отношению к заключенным договорам: прекращать, уничтожать;dissent. in corpore, nomine, de qualitate (1. 9 pr. § 1 D. 18, 1. 1. 21 § 2 D. 19, 1); (1. 36 D. 41, 1); быть несогласным, противиться: neque absens, neque dissentiens, arrogari potest (1. 24 D. 1, 7. L/ 12 § 3. D. 49,15).
dissensus, воля, направленная на прекращение обязательства, договора = contrarius consensus (l. 65 § 3 D. 17, 2. 1. 80 D. 46, 3. cf. 1. 35 D. 50, 17).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > dissentire
-
19 nudus
голый: a) нагой, обнаженный прот. vestitus (Gai. Ill, 192. 193);b) лишенный: qui amissis bonis nudus exsulat (1. 7 § 3 D. 4, 5);
c) oдин только = solus, напр. n. proprietas, собственность без права пользования (1. 33 D. 6, 1. 1. 72 D. 7, 1. 1. 2 D. 7, 4. 1. 18 § 1 D. 13, 7. 1. 19 pr. D. 22, 1. 1. 4. 78 § 3 D. 23, 2. 1. 8 D. 33, 2. Gai. II 30);
n. usus, i. e. sine fructu (1. 1 § 1 D. 7, 8. cf. 1. 3 § 3 D. 7, 1);
n. res прот. fructus et omnis causa (1. 1 § 24 D. 16, 3);
n. cautio = sola promissio, прот. satisdatio (1. 2 § 6 D. 5, 1. cf. 1. 63 § 4 D. 17, 2);
cavere n. conventione прот. fideiussoribus etc. (1. 9 § 3 D. 13, 7);
n. repromissio прот. satisdatio (1. 1 § 5 D. 46, 5, cf. 1. 56 pr. D. 21, 2);
n. promissio sive pollicitatio, прот. sponsio (1. 19 § 2 D. 21, 1);
n. pollicitatione repromittere, прот. chirographum eo nomine dare (1. 10 pr. D. 34, 9);
n. consensus прот. verba, scriptura (1. 14 D. 19, 2. 1. 4 pr. cf. 1. 7 pr. D. 23, 1. 1. 52 § 9 D. 44, 7. 1. 89 D. 46, 3. 1. 35 D. 50, 17);
n. consentientium volutitas, прот. res tradita (1. 1 § 2 D. 19, 4);
n. conventio, прот. traditio (1. 1 D. 13, 7. 1. 33 § 4. 5 D. 41, 3. 1. 20 C. 2, 3. cf. 1. 9 § 5 D. 41, 1. 1. 31 pr. eod. 1. 7 § 4 D. 2, 14. cf. 1. 10 C. 2, 3. 1. 27 C. 4, 65. 1. 5 § 1. cf. 1. 3 D. 18, 5. 1. 1 C. 4, 45. 1. 8 D. 3, 5. 1. 15 § 1. cf. l. 1 pr. D. 29, 1. 1. 3 § 11 D. 34, 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > nudus
-
20 pacisci
сговариваться, условливаться, заключать договор;pactio s. pactum, соглашение, договор, а) вооб. pactum est duorum consensus atque conventio (1. 3 pr. D. 50, 12. cf. 1. 1 § 2 D. 2, 14. 1. 5 eod. 1. 12 pr. D. 29, 1. 1. 7 § 4 D. 13, 7);
pactum divisionis (1. 35 D. 2, 14);
societatis (1. 71 pr. D. 17, 2);
pactio dotis (1. 48 § 2 D. 4, 4);
pactum dotale (см.); (1. 17. 32 D. 23, 4. 1. 2 C. 5, 1);
ex pactione libera (Gai. I. 84);
servus cum domino de libertate pactus (1. 8 § 5 D. 33, 8. 1. 6 D. 40, 1. 1. 104 D. 45, 1);
pactio pro libert. (1. 7 § 8 D. 4, 3);
in тк. ob pactionem libertatis dare, accipere (1. 2 § 14. 1. 9 D. 41, 4);
pactione data (за условленную плату) manumitti (1. 3 C. 6, 6);
de lite pactus aliquis (1. 1 § 12 D. 50, 13. 1. 20 D. 48, 10. 1. 40 § 1 D. 2, 14. 1. 4 D. 47, 22. 1. 38. cf. 1. 42 D. 2, 14. 1. 3 pr. 2, 15);
b) в тесн. смыс. обоз. pactum - простой договор, заключенный не по гражданскому праву, не имеющий гражданского формального основания, не производящий обязательства с иском;
pacisci и pactio или pactum обыкн. против. contrahere, contractus, stipulari и stipulatio (1. 7 § 1. 1. 7 § 12. 1. 58 D. 2, 14. 1. 23 pr. D. 7, 1. 1. 73 § 4 D. 50, 17. 1. 11 C. 2, 3. 1. 7 § 4. cf. 1. 45 D. 2, 14. 1. 10 C. 2, 3. 1. 27 C. 4, 65. cf. 1. 6 D. cit. 1. 17 § 2 eod. 1. 7 § 5 eod. 1. 72 pr. D. 18, 1. 1. 10 D. 18, 7. 1. 7 § 7 D. 2, 14);
cp. Gai. II. 31. 64. III. 94. 149. IV. 116. 119. 182;
c) часто относятся вышеупомянутые термины к таким простым соглашениям, на основании которых кто отказывается от известного права (pactum de non petendo) или освобождает должника от обязательства; кроме акцептиляции (торжественного сложения долга) iure civili - pactum считается (iure praetorio) единственной формой отказа, отречения (1. 1 D. 2, 15);
pacto transigere (1. 9 § 3 eod. 1. 27 pr. D. 5, 2. 1. 7 C. 7, 45. 1. 7 § 8. cf. 1. 17 § 5. 1. 21 § 1. 10. 1. 27 § 10. 1. 28 § 2. 1. 56 § 1 D. 2, 14. 1. 7 § 17 eod. 1. 27 pr. eod. § 1 eod. § 9 eod.);
pacti (conventi) exceptio (1. 7. 18. 1. 10 § 1. 2. 1. 30 § 2 eod. 1. 46 eod. 1. 7 § 13. 15. 1. 27 § 3 et seq. eod. § 3 cit. cf. 1. 17 pr. D. 13, 6);
d) слово pacisci относится тк. к тому, кто по поводу известного преступления удовлетворяет истца, условливается относительно вознаграждения: qui furti, vi bonorum rapt. etc. damnatus pactusve erit, infamis est (1. 4 § 5. cf. 1. 6 § 3 D. 3, 2. 1. 4 D. 49, 14. 1. 18 C. 2, 12. 1. 18 C. 2, 4. cf. 1. 10 C. 9, 9);
cp. L. XII. tab. VIII. 2: si membrum rupsit, ni cum eo pacit, talio esto.
Латинско-русский словарь к источникам римского права > pacisci
См. также в других словарях:
CONSENSUS — «Comment se forme un concours unanime parmi des individus séparés?» Envisagée de cette façon, la notion de consensus implique l’analyse des mécanismes et des procédures qui font naître la décision collective. Mais, derrière cette scène apparente… … Encyclopédie Universelle
Consensus — has two common meanings. One is a general among the members of a given group or community, each of which exercises some discretion in decision making and follow up action. The other is as a theory and practice of getting such agreements (for… … Wikipedia
consensus — con‧sen‧sus [kənˈsensəs] noun [singular, uncountable] 1. agreement among a group of people: • The leaders failed to reach a consensus on the issue of trade barriers. • The talks are aimed at building a consensus. 2. the opinion that most people… … Financial and business terms
Consensus — (lat. Übereinstimmung, Übereinkunft bei dogmatischen Streitigkeiten, daher auch Titel der betreffenden Urkunden und Schriften). Dazu zählt u. a. der zum Zweck einer Vereinigung der augsburgischen, böhmischen und helvetischen… … Deutsch Wikipedia
consensus — consensus, social consensus The term consensus refers to a commonly agreed position, conclusion, or set of values, and is normally used with reference either to group dynamics or to broad agreement in public opinion . Additionally, however, it… … Dictionary of sociology
consensus — (izg. konsènsus) m DEFINICIJA suglasnost, pristanak 1. teol. slobodna, ničim iznuđena odluka muškarca i žene da sklope brak 2. v. konsenzus SINTAGMA consensus patrum (izg. consensus pȁtrum) teol. jednodušnost crkvenih otaca u nekom određenom… … Hrvatski jezični portal
consensus — Note the spelling, not concensus. It means ‘general agreement’, and is often used (1) in collocations with of: consensus of authority, evidence, opinion, etc. (although consensus of opinion is strictly tautological), and (2) in more recent usage … Modern English usage
CONSENSUS — (лат.) согласованность; consensus gentium, consensus omnium согласие народов, согласие всех, которое стоиками, Цицероном и философами шотландской школы использовалось в качестве доказательства. См. также Аргумент. Философский энциклопедический… … Философская энциклопедия
Consensus (, ) — Consensus (consensus gentium, consensus omnium) (лат.) согласие, общее мнение (согласие народов, согласие всех). Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв … Философская энциклопедия
Consensus — Con*sen sus, n. [L. See {Consent}.] Agreement; accord; consent. [1913 Webster] That traditional consensus of society which we call public opinion. Tylor. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Consensus — (lat.), 1) Übereinstimmung, Vereinigung; bes. 2) bei entstandenen Streitigkeiten od. Trennungen innerhalb einer Confession, dogmatischer Formeln od. Schriften, zur Herbeiführung einer Vereinigung; so a) zwischen lutherischen u. reformirten… … Pierer's Universal-Lexikon