Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

conglutino

  • 1 conglutino

    conglutino, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] coller ensemble, cimenter, souder, lier étroitement; réunir, rapprocher (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] combiner, tendre des pièges.
    * * *
    conglutino, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] coller ensemble, cimenter, souder, lier étroitement; réunir, rapprocher (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] combiner, tendre des pièges.
    * * *
        Conglutino, conglutinas, penul. corr. conglutinare. Cic. Coller ensemble et conjoindre, Conglutiner.
    \
        Vulnus conglutinant folia vitium. Plin. Font reprendre la playe.
    \
        Meretricios amores nuptiis conglutinare. Terent. Espouser celle qu'on a aimé impudiquement paravant, Espouser sa paillarde.

    Dictionarium latinogallicum > conglutino

  • 2 conglutino

    con-glūtino, āvi, ātum, āre
    1) склеивать, слеплять, скреплять (libros Dig; calx conglutinat Vtr)
    2) тесно сочетать, связывать ( amicitias C); складывать, соединять ( res dissolutas C)

    Латинско-русский словарь > conglutino

  • 3 conglutino

    con-glūtino, āvī, ātum, āre, zusammenleimen, -kleben, -fügen, I) eig.: libros, ICt.: vulnera, Plin. – absol., calx conglutinat, Vitr. – II) übtr.: 1) im allg.: ex his totus conglutinatus est, aus diesen (Lastern) ist er ganz zusammengesetzt, Cic.: hominem eadem optime, quae conglutinavit, natura dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – affixus et conglutinatus, v. jmd., der einer Person immer zur Seite bleibt, Apul. met. 9, 17. – 2) insbes.: a) eng ZUsammenknüpsen, eng verbinden, enger verknüpfen od. knüpfen, voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi vitium cum causa peccati, in enge Verbindung bringen (v. Redner), Cornif. rhet. – b) etwas (ein Mittel) aussinnen, Plaut. Bacch. 693.

    lateinisch-deutsches > conglutino

  • 4 conglutino

    con-glūtino, āvī, ātum, āre, zusammenleimen, -kleben, -fügen, I) eig.: libros, ICt.: vulnera, Plin. – absol., calx conglutinat, Vitr. – II) übtr.: 1) im allg.: ex his totus conglutinatus est, aus diesen (Lastern) ist er ganz zusammengesetzt, Cic.: hominem eadem optime, quae conglutinavit, natura dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – affixus et conglutinatus, v. jmd., der einer Person immer zur Seite bleibt, Apul. met. 9, 17. – 2) insbes.: a) eng ZUsammenknüpsen, eng verbinden, enger verknüpfen od. knüpfen, voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi vitium cum causa peccati, in enge Verbindung bringen (v. Redner), Cornif. rhet. – b) etwas (ein Mittel) aussinnen, Plaut. Bacch. 693.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conglutino

  • 5 conglutino

    I
    conglutinare, conglutinavi, conglutinatus V TRANS
    glue/stick/bind/cohere together; cement; cleave to; bring to agreement; devise
    II
    conglutinare, conglutinavi, conglutinatus V

    Latin-English dictionary > conglutino

  • 6 conglutino

    con-glūtĭno, āvi, ātum, 1, v. a., to glue, cement, join together.
    I.
    Lit. (t. t.):

    favos extremos inter se,

    Varr. R. R. 3, 16, 23; cf.:

    utrasque res inter se (calx),

    Vitr. 7, 4, 3:

    libros,

    Dig. 32, 52, § 5:

    carnis,

    Plin. 27, 6, 24, § 42:

    volnera recentia,

    id. 30, 13, 39, § 115:

    germinantis oculos aliquā sibi annexione,

    Pall. Mart. 10, 36.—
    II.
    Trop.
    A.
    To join, unite firmly together, to bind closely, cement (a favorite trope of Cic.;

    elsewhere very rare): hominem eadem, optime quae conglutinavit, natura dissolvit,

    Cic. Sen. 20, 73; cf.:

    rem dissolutam, divulsamque (sc. in oratione),

    id. de Or. 1, 42, 188:

    animi vitium cum causā peccati,

    Auct. Her. 2, 3, 5:

    amicitias,

    Cic. Lael. 9, 32 (opp. dissolvere); id. Att. 7, 8, 1:

    concordiam,

    id. ib. 1, 17, 10:

    voluntates nostras consuetudine,

    id. Fam. 11, 27, 2; cf.: meretricios amores nuptiis, * Ter. And. 5, 4, 10:

    quid est in Antonio praeter libidinem, crudelitatem, petulantiam, audaciam? Ex his totus conglutinatus est,

    composed, Cic. Phil. 3, 11, 28: affixus et conglutinatus, i. e. adhering closely to a person, App. M. 9, p. 225, 4.—
    * B.
    Like compono, comparo, etc., to invent, devise, contrive (a means):

    conglutina, Ut senem hodie doctum docte fallas,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 42.

    Lewis & Short latin dictionary > conglutino

  • 7 conglutinatio

    conglūtinātio, ōnis f. [ conglutino ]
    2) соединение, сочетание, связывание ( verborum C)

    Латинско-русский словарь > conglutinatio

  • 8 conglutinatio

    conglūtinātio, ōnis, f. (conglutino), I) das Zusammenleimen, Cic. de sen. 72. – II) übtr., die enge Zusammenfügung: a) als mediz. t. t., futura c., Cael. Aur. chron. 2, 12, 140. – b) als rhet. u. gramm. t. t., c. verborum, Cic. or. 78: ›episynaliphe‹ est c. (das Zusammensprechen) duarum syllabarum, Consent. 389, 18 K.

    lateinisch-deutsches > conglutinatio

  • 9 disglutino

    dis-glūtino, āre, auseinanderfügen, trennen (Ggstz. conglutino), coniuncta, Hieron. epist. 66, 12.

    lateinisch-deutsches > disglutino

  • 10 conglutinatio

    conglūtinātio, ōnis, f. (conglutino), I) das Zusammenleimen, Cic. de sen. 72. – II) übtr., die enge Zusammenfügung: a) als mediz. t. t., futura c., Cael. Aur. chron. 2, 12, 140. – b) als rhet. u. gramm. t. t., c. verborum, Cic. or. 78: ›episynaliphe‹ est c. (das Zusammensprechen) duarum syllabarum, Consent. 389, 18 K.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conglutinatio

  • 11 disglutino

    dis-glūtino, āre, auseinanderfügen, trennen (Ggstz. conglutino), coniuncta, Hieron. epist. 66, 12.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > disglutino

  • 12 conglūtinātiō

        conglūtinātiō ōnis, f    [conglutino], a cementing, joining: verborum. — A union, compound: recens.
    * * *
    joint; joining by cohesion; gluing/cementing/joining together (L+S)

    Latin-English dictionary > conglūtinātiō

  • 13 conglutinare

    conglutinare v. ( conglùtino) I. tr. ( rar) agglutiner, conglutiner. II. prnl. conglutinarsi s'agglutiner.

    Dizionario Italiano-Francese > conglutinare

  • 14 conglutinatio

    conglūtĭnātĭo, ōnis, f. [conglutino] (only in Cic. and very rare), a gluing or cementing together.
    * I.
    Lit.: recens, Cic Sen. 20, 72.—
    II.
    Trop., a joining together verborum, Cic. Or. 23, 78.

    Lewis & Short latin dictionary > conglutinatio

  • 15 conglutinosus

    conglūtĭnōsus, a, um, adj. [conglutino], glutinous, viscous:

    pars umoris,

    Veg. Art. Vet. 2, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > conglutinosus

  • 16 CEMENT

    [N]
    CAEMENTUM (-I) (N)
    FERRUMEN (-INIS) (N)
    [V]
    CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)
    COUNO (-ARE -AVI -ATUM)
    FERRUMINO (-ARE -AVI -ATUM)
    FIRMO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONFIRMO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONFERUMINO (-ARE -AVI -ATUS)

    English-Latin dictionary > CEMENT

  • 17 CONTRIVE

    [V]
    COMMENTOR (-ARI -ATUS SUM)
    CONMENTOR (-ARI -ATUS SUM)
    COMMINISCOR (-MINISCI -MENTUS SUM)
    INVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)
    EXCOGITO (-ARE -AVI -ATUM)
    INCOGITO (-ARE)
    FINGO (-ERE FINXI FICTUM)
    DISSIGNO (-ARE -AVI -ATUM)
    DESIGNO (-ARE -AVI -ATUM)
    INDUO (-ERE -DUI -DUTUM)
    STRUO (-ERE STRUXI STRUCTUM)
    MOLIOR (-IRI -ITUS SUM)

    English-Latin dictionary > CONTRIVE

  • 18 DEVISE

    [V]
    EXCOGITO (-ARE -AVI -ATUM)
    INVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    COMMENTOR (-ARI -ATUS SUM)
    CONMENTOR (-ARI -ATUS SUM)
    MACHINOR (-ARI -ATUS SUM)
    CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)
    EXQUIRO (-ERE -SIVI -SITUM)
    EXQUAERO (-ERE -SIVI -SITUM)
    NOVO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONCIPIO (-ERE -CEPI -CEPTUM)
    REPERIO (-IRE REPPERI REPERTUM)
    INNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)
    EXTUNDO (-ERE -TUDI)
    STRUO (-ERE STRUXI STRUCTUM)
    COMMINISCO (-ERE -MENTUS)
    ADINVENIO (-IRE -I -TUS)

    English-Latin dictionary > DEVISE

  • 19 GLUE

    [N]
    GLUTEN (-TINIS) (N)
    GLUTINUM (-I) (N)
    [V]
    GLUTINO (-ARE -AVI -ATUM)
    AGGLUTINO (-ARE -AVI -ATUM)
    ADGLUTINO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)
    FERRUMINO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > GLUE

  • 20 UNITE CLOSELY

    [V]
    CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)
    COPULO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > UNITE CLOSELY

См. также в других словарях:

  • conglutinare — con·glu·ti·nà·re v.tr. (io conglùtino) BU 1. unire, incollare insieme con glutine o altre sostanze adesive; incollare; congiungere, attaccare saldamente Sinonimi: agglutinare. 2. fig., fondere, congiungere intimamente {{line}} {{/line}} DATA: 1Є… …   Dizionario italiano

  • conglutinarsi — con·glu·ti·nàr·si v.pronom.intr. (io mi conglùtino) BU unirsi strettamente …   Dizionario italiano

  • ԿԱՐԿԱՏԵՄ — (եցի.) NBH 1 1072 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 10c, 11c, 13c, 14c ն. ῤάπτω, συρράπτω suo, consuo συγκολλάω conglutino կարել եւ զօդել. կցել. կցկցել. միաւորել զխրամատեալս, զհանդերձ, զշինուած, զջուր եւայլն.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»