-
1 conglutino
conglutino, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] coller ensemble, cimenter, souder, lier étroitement; réunir, rapprocher (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] combiner, tendre des pièges.* * *conglutino, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] coller ensemble, cimenter, souder, lier étroitement; réunir, rapprocher (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] combiner, tendre des pièges.* * *Conglutino, conglutinas, penul. corr. conglutinare. Cic. Coller ensemble et conjoindre, Conglutiner.\Vulnus conglutinant folia vitium. Plin. Font reprendre la playe.\Meretricios amores nuptiis conglutinare. Terent. Espouser celle qu'on a aimé impudiquement paravant, Espouser sa paillarde. -
2 conglutino
con-glūtino, āvi, ātum, āre1) склеивать, слеплять, скреплять (libros Dig; calx conglutinat Vtr)2) тесно сочетать, связывать ( amicitias C); складывать, соединять ( res dissolutas C)3) придумывать ( quod lubet Pl) -
3 conglutino
con-glūtino, āvī, ātum, āre, zusammenleimen, -kleben, -fügen, I) eig.: libros, ICt.: vulnera, Plin. – absol., calx conglutinat, Vitr. – II) übtr.: 1) im allg.: ex his totus conglutinatus est, aus diesen (Lastern) ist er ganz zusammengesetzt, Cic.: hominem eadem optime, quae conglutinavit, natura dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – affixus et conglutinatus, v. jmd., der einer Person immer zur Seite bleibt, Apul. met. 9, 17. – 2) insbes.: a) eng ZUsammenknüpsen, eng verbinden, enger verknüpfen od. knüpfen, voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi vitium cum causa peccati, in enge Verbindung bringen (v. Redner), Cornif. rhet. – b) etwas (ein Mittel) aussinnen, Plaut. Bacch. 693.
-
4 conglutino
con-glūtino, āvī, ātum, āre, zusammenleimen, -kleben, -fügen, I) eig.: libros, ICt.: vulnera, Plin. – absol., calx conglutinat, Vitr. – II) übtr.: 1) im allg.: ex his totus conglutinatus est, aus diesen (Lastern) ist er ganz zusammengesetzt, Cic.: hominem eadem optime, quae conglutinavit, natura dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – affixus et conglutinatus, v. jmd., der einer Person immer zur Seite bleibt, Apul. met. 9, 17. – 2) insbes.: a) eng ZUsammenknüpsen, eng verbinden, enger verknüpfen od. knüpfen, voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi vitium cum causa peccati, in enge Verbindung bringen (v. Redner), Cornif. rhet. – b) etwas (ein Mittel) aussinnen, Plaut. Bacch. 693.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conglutino
-
5 conglutino
Iconglutinare, conglutinavi, conglutinatus V TRANSglue/stick/bind/cohere together; cement; cleave to; bring to agreement; deviseIIconglutinare, conglutinavi, conglutinatus V -
6 conglutino
con-glūtĭno, āvi, ātum, 1, v. a., to glue, cement, join together.I.Lit. (t. t.):II.favos extremos inter se,
Varr. R. R. 3, 16, 23; cf.:utrasque res inter se (calx),
Vitr. 7, 4, 3:libros,
Dig. 32, 52, § 5:carnis,
Plin. 27, 6, 24, § 42:volnera recentia,
id. 30, 13, 39, § 115:germinantis oculos aliquā sibi annexione,
Pall. Mart. 10, 36.—Trop.A.To join, unite firmly together, to bind closely, cement (a favorite trope of Cic.;* B.elsewhere very rare): hominem eadem, optime quae conglutinavit, natura dissolvit,
Cic. Sen. 20, 73; cf.:rem dissolutam, divulsamque (sc. in oratione),
id. de Or. 1, 42, 188:animi vitium cum causā peccati,
Auct. Her. 2, 3, 5:amicitias,
Cic. Lael. 9, 32 (opp. dissolvere); id. Att. 7, 8, 1:concordiam,
id. ib. 1, 17, 10:voluntates nostras consuetudine,
id. Fam. 11, 27, 2; cf.: meretricios amores nuptiis, * Ter. And. 5, 4, 10:quid est in Antonio praeter libidinem, crudelitatem, petulantiam, audaciam? Ex his totus conglutinatus est,
composed, Cic. Phil. 3, 11, 28: affixus et conglutinatus, i. e. adhering closely to a person, App. M. 9, p. 225, 4.—Like compono, comparo, etc., to invent, devise, contrive (a means):conglutina, Ut senem hodie doctum docte fallas,
Plaut. Bacch. 4, 4, 42. -
7 conglutinatio
conglūtinātio, ōnis f. [ conglutino ]1) склеивание C2) соединение, сочетание, связывание ( verborum C) -
8 conglutinatio
conglūtinātio, ōnis, f. (conglutino), I) das Zusammenleimen, Cic. de sen. 72. – II) übtr., die enge Zusammenfügung: a) als mediz. t. t., futura c., Cael. Aur. chron. 2, 12, 140. – b) als rhet. u. gramm. t. t., c. verborum, Cic. or. 78: ›episynaliphe‹ est c. (das Zusammensprechen) duarum syllabarum, Consent. 389, 18 K.
-
9 disglutino
dis-glūtino, āre, auseinanderfügen, trennen (Ggstz. conglutino), coniuncta, Hieron. epist. 66, 12.
-
10 conglutinatio
conglūtinātio, ōnis, f. (conglutino), I) das Zusammenleimen, Cic. de sen. 72. – II) übtr., die enge Zusammenfügung: a) als mediz. t. t., futura c., Cael. Aur. chron. 2, 12, 140. – b) als rhet. u. gramm. t. t., c. verborum, Cic. or. 78: ›episynaliphe‹ est c. (das Zusammensprechen) duarum syllabarum, Consent. 389, 18 K.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conglutinatio
-
11 disglutino
dis-glūtino, āre, auseinanderfügen, trennen (Ggstz. conglutino), coniuncta, Hieron. epist. 66, 12.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > disglutino
-
12 conglūtinātiō
conglūtinātiō ōnis, f [conglutino], a cementing, joining: verborum. — A union, compound: recens.* * *joint; joining by cohesion; gluing/cementing/joining together (L+S) -
13 conglutinare
conglutinare v. ( conglùtino) I. tr. ( rar) agglutiner, conglutiner. II. prnl. conglutinarsi s'agglutiner. -
14 conglutinatio
* I.Lit.: recens, Cic Sen. 20, 72.—II.Trop., a joining together verborum, Cic. Or. 23, 78. -
15 conglutinosus
conglūtĭnōsus, a, um, adj. [conglutino], glutinous, viscous:pars umoris,
Veg. Art. Vet. 2, 12, 2. -
16 CEMENT
[N]CAEMENTUM (-I) (N)FERRUMEN (-INIS) (N)[V]CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)COUNO (-ARE -AVI -ATUM)FERRUMINO (-ARE -AVI -ATUM)FIRMO (-ARE -AVI -ATUM)CONFIRMO (-ARE -AVI -ATUM)CONFERUMINO (-ARE -AVI -ATUS) -
17 CONTRIVE
[V]COMMENTOR (-ARI -ATUS SUM)CONMENTOR (-ARI -ATUS SUM)COMMINISCOR (-MINISCI -MENTUS SUM)INVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)EXCOGITO (-ARE -AVI -ATUM)INCOGITO (-ARE)FINGO (-ERE FINXI FICTUM)DISSIGNO (-ARE -AVI -ATUM)DESIGNO (-ARE -AVI -ATUM)INDUO (-ERE -DUI -DUTUM)STRUO (-ERE STRUXI STRUCTUM)MOLIOR (-IRI -ITUS SUM) -
18 DEVISE
[V]EXCOGITO (-ARE -AVI -ATUM)INVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)COMMENTOR (-ARI -ATUS SUM)CONMENTOR (-ARI -ATUS SUM)MACHINOR (-ARI -ATUS SUM)CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)EXQUIRO (-ERE -SIVI -SITUM)EXQUAERO (-ERE -SIVI -SITUM)NOVO (-ARE -AVI -ATUM)CONCIPIO (-ERE -CEPI -CEPTUM)REPERIO (-IRE REPPERI REPERTUM)INNECTO (-ERE -NEXUI -NEXUM)EXTUNDO (-ERE -TUDI)STRUO (-ERE STRUXI STRUCTUM)COMMINISCO (-ERE -MENTUS)ADINVENIO (-IRE -I -TUS) -
19 GLUE
[N]GLUTEN (-TINIS) (N)GLUTINUM (-I) (N)[V]GLUTINO (-ARE -AVI -ATUM)AGGLUTINO (-ARE -AVI -ATUM)ADGLUTINO (-ARE -AVI -ATUM)CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)FERRUMINO (-ARE -AVI -ATUM) -
20 UNITE CLOSELY
[V]CONGLUTINO (-ARE -GLUTINAVI -GLUTINATUM)COPULO (-ARE -AVI -ATUM)
См. также в других словарях:
conglutinare — con·glu·ti·nà·re v.tr. (io conglùtino) BU 1. unire, incollare insieme con glutine o altre sostanze adesive; incollare; congiungere, attaccare saldamente Sinonimi: agglutinare. 2. fig., fondere, congiungere intimamente {{line}} {{/line}} DATA: 1Є… … Dizionario italiano
conglutinarsi — con·glu·ti·nàr·si v.pronom.intr. (io mi conglùtino) BU unirsi strettamente … Dizionario italiano
ԿԱՐԿԱՏԵՄ — (եցի.) NBH 1 1072 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 10c, 11c, 13c, 14c ն. ῤάπτω, συρράπτω suo, consuo συγκολλάω conglutino կարել եւ զօդել. կցել. կցկցել. միաւորել զխրամատեալս, զհանդերձ, զշինուած, զջուր եւայլն.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)