Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

confluo

  • 1 confluo

    confluo, ĕre, fluxi - intr. - [st2]1 [-] couler avec, se réunir en coulant, confluer. [st2]2 [-] accourir ensemble, affluer, se rencontrer en foule, arriver en foule.
    * * *
    confluo, ĕre, fluxi - intr. - [st2]1 [-] couler avec, se réunir en coulant, confluer. [st2]2 [-] accourir ensemble, affluer, se rencontrer en foule, arriver en foule.
    * * *
        Confluo, confluis, pen. corr. confluxi, confluxum, confluere. Plin. Couler ensemble.
    \
        Confluere, per translationem. Cic. S'assembler de plusieurs pars en un lieu.
    \
        Confluebat ad eum magnus numerus. Caesar. Grand nombre de gens venoit à luy en affluence.
    \
        Confluere ad aliqua studia. Cic. Quand plusieurs gens de tous costez s'addonnent à une science.

    Dictionarium latinogallicum > confluo

  • 2 confluo

    confluo confluo, fluxi, -, ere сливаться, стекаться

    Латинско-русский словарь > confluo

  • 3 confluo

    cōn-fluo, flūxī, —, ere
    1) сливаться, соединяться ( Isara Rhodanusque confluunt in unum L)
    2) стекаться, (на)хлынуть, собираться массами (multi confluunt Athenas C; ad aliquem undĭque VP)
    3) доставаться в избытке, притекать в изобилии (aliquid confluit ad aliquem C etc.)
    4) растекаться, разжижаться ( corpus confluit CA)

    Латинско-русский словарь > confluo

  • 4 confluo

    cōn-fluo, flūxī, ere, zusammenfließen, I) mit einem andern od. nach einem Orte zusammenfließen, zusammenströmen, 1) eig., v. Flüssigkeiten, a) v. Gewässern: in Macedonia duo rivi confluunt, Plin.: a confluente Rhodano castra movi, vom Zusammenfluß des Rh. (mit dem Arar), Lepid. in Cic. ep. – confluere quo possent undae, Lucr.: c. in unum, Liv., c. cito in unum, Cic.: e diverso in Phasim, Plin.: ad aquaeductus (v. Quellen), ICt.: nisi Lissus in Hebrum confluat, Ov. – ubi confluunt fluvii, Inscr.: in exitu coniungi et confluere (v. Wasser zweier Häfen), Cic. – c. infra Olbiam cum Borysthene, Plin. 4, 83. – Partic. Praes. subst., cōnfluēns, entis, m. u. Plur. cōnfluentēs, ium, m. der Zusammenfluß zweier Flüsse (s. Drak. Liv. 4, 17, 12 u. Liv. epit. 137), incipit (Moesia) a confluente supra dicto, Plin.: ubi Anienem transiit, ad confluentes collocat castra, Liv. – m. Genet, ad confluentem Mosae et Rheni pervenire, Caes.: ad confluentem Araris et Rhodani, Liv. epit.: confluentes Padi et Adduae fluminum petere, Tac. – dh. vorzugsw. Cōnfluentēs, tium, m., die am Einfluß der Mosel in den Rhein gelegene Stadt Coblenz, Suet. Cal. 8, 1. – b) v. andern flüssigen Massen, quo sucus confluat, Plin.: is (aër) porro quamvis confluat, Lucr.: si in ventrem sanguis confluxit, ibi in pus vertitur, Cels.: copia materiaï undique confluxit ad imum, Lucr.: umor omnis e tota arbore in ulcus confluit, Plin. – 2) übtr., zusammenströmen = zahlreich-, in Masse zusammenkommen od. sich einfinden, zahlreich-, in Masse sich wohin begeben, od. sich einem Ggstde. zuwenden, a) v. Pers.: multitudo sponte et ultro confluens, Suet. – c. ad omnia spectacula undique, Suet.: ad haec studia, Cic.: Neapolim, Suet.: et Athenas et in hanc urbem ex diversis locis, Cic.: ad alcis triremem, Nep.: ad alqm, Eutr.: ad alqm undique ex toto orbe terrarum, Vell.: ad alqm videndum, Val. Max.: ad commune exstinguendum incendium, Iustin. – b) v. Abstr.: tot prosperis confluentibus, Suet. – huc licet ex toto sollertia confluat orbe, Ov.: omnium dignissimi, quo cruciatus confluant, Plaut.: per urbem (Romam), quo cuncta undique atrocia aut pudenda confluunt celebranturque, Tac.: hinc ad ipsos laus, honos, dignitas confluit, strömt ihnen zu, Cic.: ut ad nos pleraeque causae (Rechtsfälle) confluant, bei mir zusammenströmen (= alle mir übertragen werden), Cic.: bella, quae velut conspiratione quādam ad opprimendam Macedoniam multarum gentium ex diversis locis uno tempore confluebant (hereinbrachen), Iustin.: et ut haec ab uno capite, ab recto casu, in duo obliquos discedunt, sic contra multa ab duobus capitibus recti casuum confluunt in obliquum unum, Varr. LL. 10, 50. – II) in sich zusammenfließen = zerfließen, flüssig werden, corpus confluere manifestum est, Cael. Aur. acut. 1, 17, 180. – / Archaist. Indicat. Praes. comfluont u. conflovont, Plaut. Epid. 528. Corp. inscr. Lat. 1, 199, 14 u. 23: synk. Coni. Plusqu. confluxet, Lucr. 1, 987.

    lateinisch-deutsches > confluo

  • 5 confluo

    cōn-fluo, flūxī, ere, zusammenfließen, I) mit einem andern od. nach einem Orte zusammenfließen, zusammenströmen, 1) eig., v. Flüssigkeiten, a) v. Gewässern: in Macedonia duo rivi confluunt, Plin.: a confluente Rhodano castra movi, vom Zusammenfluß des Rh. (mit dem Arar), Lepid. in Cic. ep. – confluere quo possent undae, Lucr.: c. in unum, Liv., c. cito in unum, Cic.: e diverso in Phasim, Plin.: ad aquaeductus (v. Quellen), ICt.: nisi Lissus in Hebrum confluat, Ov. – ubi confluunt fluvii, Inscr.: in exitu coniungi et confluere (v. Wasser zweier Häfen), Cic. – c. infra Olbiam cum Borysthene, Plin. 4, 83. – Partic. Praes. subst., cōnfluēns, entis, m. u. Plur. cōnfluentēs, ium, m. der Zusammenfluß zweier Flüsse (s. Drak. Liv. 4, 17, 12 u. Liv. epit. 137), incipit (Moesia) a confluente supra dicto, Plin.: ubi Anienem transiit, ad confluentes collocat castra, Liv. – m. Genet, ad confluentem Mosae et Rheni pervenire, Caes.: ad confluentem Araris et Rhodani, Liv. epit.: confluentes Padi et Adduae fluminum petere, Tac. – dh. vorzugsw. Cōnfluentēs, tium, m., die am Einfluß der Mosel in den Rhein gelegene Stadt Coblenz, Suet. Cal. 8, 1. – b) v. andern flüssigen Massen, quo sucus confluat, Plin.: is (aër) porro quamvis confluat, Lucr.: si in ventrem sanguis confluxit, ibi in pus vertitur, Cels.: copia materiaï undique confluxit ad imum, Lucr.:
    ————
    umor omnis e tota arbore in ulcus confluit, Plin. – 2) übtr., zusammenströmen = zahlreich-, in Masse zusammenkommen od. sich einfinden, zahlreich-, in Masse sich wohin begeben, od. sich einem Ggstde. zuwenden, a) v. Pers.: multitudo sponte et ultro confluens, Suet. – c. ad omnia spectacula undique, Suet.: ad haec studia, Cic.: Neapolim, Suet.: et Athenas et in hanc urbem ex diversis locis, Cic.: ad alcis triremem, Nep.: ad alqm, Eutr.: ad alqm undique ex toto orbe terrarum, Vell.: ad alqm videndum, Val. Max.: ad commune exstinguendum incendium, Iustin. – b) v. Abstr.: tot prosperis confluentibus, Suet. – huc licet ex toto sollertia confluat orbe, Ov.: omnium dignissimi, quo cruciatus confluant, Plaut.: per urbem (Romam), quo cuncta undique atrocia aut pudenda confluunt celebranturque, Tac.: hinc ad ipsos laus, honos, dignitas confluit, strömt ihnen zu, Cic.: ut ad nos pleraeque causae (Rechtsfälle) confluant, bei mir zusammenströmen (= alle mir übertragen werden), Cic.: bella, quae velut conspiratione quādam ad opprimendam Macedoniam multarum gentium ex diversis locis uno tempore confluebant (hereinbrachen), Iustin.: et ut haec ab uno capite, ab recto casu, in duo obliquos discedunt, sic contra multa ab duobus capitibus recti casuum confluunt in obliquum unum, Varr. LL. 10, 50. – II) in sich zusammenfließen = zerfließen, flüssig werden, corpus confluere manifestum est,
    ————
    Cael. Aur. acut. 1, 17, 180. – Archaist. Indicat. Praes. comfluont u. conflovont, Plaut. Epid. 528. Corp. inscr. Lat. 1, 199, 14 u. 23: synk. Coni. Plusqu. confluxet, Lucr. 1, 987.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confluo

  • 6 confluo

    confluere, confluxi, confluxus V INTRANS
    flow/flock/come together/abundantly, meet/assemble; gather/collect; be brought

    Latin-English dictionary > confluo

  • 7 confluo

    con-flŭo, xi, 3 (confluxet = confluxisset, Lucr. 1, 987), v. n., to flow or run together (class. in prose and poetry).
    I.
    Prop.:

    materies umoris,

    Lucr. 6, 637:

    in imum,

    id. 5, 498:

    copia materiai Undique confluxet ad imum,

    id. 1, 987:

    confluat aër,

    id. 1, 389 al.:

    Fibrenus divisus aequaliter in duas partes cito in unum confluit,

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    ibi Isara Rhodanusque amnes... confluunt in unum,

    Liv. 21, 31, 4:

    qui (portus) cum diversos inter se aditus habeant, in exitu conjunguntur et confluunt,

    Cic. Verr. 2, 4, 52, § 117:

    vasti amnes e diverso in Phasin confluunt,

    Plin. 6, 4, 4, § 13:

    qualis et in curvum pontus confluxerit orbem,

    Tib. 4, 1, 20:

    Panticapen confluere infra Olbiam cum Borysthene,

    Plin. 4, 12, 26, § 83: a confluente Rhodano castra movi, i. e. where it unites with the Saōne, Lepidus ap. Cic. Fam. 10, 34, 1:

    aqua in rivum confluit,

    Dig. 8, 3, 20, § 1.—Hence,
    B.
    conflŭens, entis, or conflŭentes, ium, subst. m., the place where two rivers unite, the confluence:

    cum ad confluentem Mosae et Rheni pervenissent,

    Caes. B. G. 4, 15.—In sing., Plin. 6, 26, 30, § 122:

    a confluente supra dicto,

    id. 3, 26, 29, § 149; Just. 32, 3, 8:

    ubi Anienem transiit, ad confluentes collocat castra,

    at the confluence of the Anio with the Tiber, Liv. 1, 27, 4; 4, 17, 2; id. Epit. 137; Plin. 6, 26, 31, § 126; Tac. H. 2, 40 al.—Hence, kat exochên, Conflŭentes, ium, the town of Coblentz, situated at the confluence of the Moselle with the Rhine, Suet. Calig. 8; Flor. 4, 6, 3; Amm. 16, 3, 1.—
    II.
    Trop., of other objects, esp. of a great multitude, to flock or crowd together, to come together in multitudes:

    multi confluxerunt et Athenas et in hanc urbem,

    Cic. Brut. 74, 258:

    perfugarum magnus ad eum cotidie numerus confluebat,

    Caes. B. G. 7, 44:

    ut ad ejus triremem vulgus conflueret,

    Nep. Alcib. 6, 1:

    ad spectacula,

    Suet. Caes. 39:

    Neapolin,

    id. Ner. 20:

    plures ad haec studia,

    Cic. Tusc. 2, 2, 6:

    undique ad eum auxiliis confluentibus,

    Vell. 2, 55, 2; 2, 80, 4.— Absol.:

    multitudo confluens,

    Suet. Caes. 16:

    turba undique confluentis fluctuantisque populi,

    Gell. 10, 6, 2:

    ut nos dicamur duo Omnium dignissimi quo cruciatus confluant,

    Plaut. As. 2, 2, 48; cf. id. Ep. 4, 1, 3.—
    b.
    With abstr. subjects:

    maeror,

    Lucr. 6, 1260:

    ad ipsos laus, honos, dignitas confluit,

    Cic. Inv. 1, 4, 5:

    ut ad nos pleraeque (causae) confluant, etc.,

    id. Planc. 34, 84; Ov. M. 9, 741; Suet. Tib. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > confluo

  • 8 confluo

    , confluxi, -, confluere 3
      сливаться, стекаться, собираться

    Dictionary Latin-Russian new > confluo

  • 9 confluens

    cōnfluēns, entis m. [ confluo ]
    стечение, соединение, слияние (двух рек)

    Латинско-русский словарь > confluens

  • 10 confluentia

    cōnfluentia, ae f. [ confluo ] мед.
    прилив, скопление ( ex confluentia morbus Macr)

    Латинско-русский словарь > confluentia

  • 11 conflugae

    cōnflugae, ārum f. [ confluo ]
    сливающиеся воды, слияние, место слияния LA

    Латинско-русский словарь > conflugae

  • 12 confluvium

    cōnfluvium, ī n. [ confluo ]
    сток Vr, LJ

    Латинско-русский словарь > confluvium

  • 13 confluxet

    cōnflūxet Lcr ppf. conjct. к confluo

    Латинско-русский словарь > confluxet

  • 14 confluxi

    Латинско-русский словарь > confluxi

  • 15 confluentia

    cōnfluentia, ae, f. (confluo), der Zusammenfluß, Macr. sat. 7, 4, 20.

    lateinisch-deutsches > confluentia

  • 16 confluges

    cōnflugēs (confluo), zusammenfließende (sich vereinigende) Wassermassen, Liv. Andr. tr. 18.

    lateinisch-deutsches > confluges

  • 17 confluus

    cōnfluus, a, um (confluo), zusammenfließend, Eccl.

    lateinisch-deutsches > confluus

  • 18 confluvium

    cōnfluvium, ī, n. (confluo), der Zusammenfluß, Varr. sat. Men. 532. Aetna 121 u. 328.

    lateinisch-deutsches > confluvium

  • 19 confluens

    cōnfluēns u. cōnfluentēs, s. confluo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confluens

  • 20 confluentia

    cōnfluentia, ae, f. (confluo), der Zusammenfluß, Macr. sat. 7, 4, 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confluentia

См. также в других словарях:

  • ԴՌՈՀ — ( ) NBH 1 0641 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical ԴՌՈՀ ՏԱԼ. συρρέω confluo, συντρέχω concurro հորդան տալ. համագունդ կամ խուռն դիմել. խուժել. յորդել. ... *Դռոհ տուեալ հասանէին բազմութիւն ժողովոյն. Ճ. ՟Ա.: *Դռոհ տային: Դռոհ ետուք …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»