-
1 cōnfīdēns
cōnfīdēns entis, adj. with sup. [P. of confido], bold, daring, confident: senex, T.—Shameless, audacious, impudent: Homo, T.: tumidusque, H.: astutia: iuvenum confidentissime, V.* * *(gen.), confidentis ADJassured/confident; bold/daring/undaunted; overconfident, presumptuous; trusting -
2 confidens
confīdens, entis, v. confido, P. a. -
3 confido
con-fīdo, fĭsus sum, 3, v. n., to trust confidently in something, confide in, rely firmly upon, to believe, be assured of (as an enhancing of sperare, Cic. Att. 6, 9, 1; Nep. Milt. 1, 1; freq. and class. in prose and poetry); constr. with abl., acc. and inf., with dat., rarely with de, ut, or absol.(α).With abl. (in verb. finit. very rare with personal object):(β).aut corporis firmitate aut fortunae stabilitate,
Cic. Tusc. 5, 14, 40:copiā et facultate causae,
id. Rosc. Com. 1, 2; id. Tusc. 5, 3, 8:illum, quo antea confidebant, metuunt,
id. Att. 8, 13, 2; id. Clu. 1, 1:naturā loci,
Caes. B. G. 3, 9; 7, 68; id. B. C. 1, 58:castrorum propinquitate,
id. ib. 1, 75 fin.; 3, 83; Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 14, 4:jurejurando,
Suet. Caes. 86; cf.:neque milites alio duce plus confidere aut audere,
Liv. 21, 4, 4:socio Ulixe,
Ov. M. 13, 240 (v. also under g).—So esp. with part. pass.:confisus, a, um: neque Caesar opus intermittit confisus praesidio legionum trium,
Caes. B. C. 1, 42; 1, 75; 3, 106; Auct. B. Alex. 10, 5, Auct. B. G. 8, 3; 8, 15;Auct. B. Afr. 49: tam potenti duce confisus,
Liv. 24, 5, 12; 28, 42, 12:nullā aliā urbe,
Cic. Fam. 12, 14, 4; Lentul. ib. 12, 15, 3:patientiā nostrā,
Plin. Pan. 68, 2:senatus consulto,
Suet. Caes. 86.—With acc. and inf. (so most freq. in all per.), Plaut. Stich. 3, 2, 1; Ter. Heaut. 1, 1, 108; id. Ad. 5, 3, 40; Cic. Verr. 2, 5, 69, § 177; id. Off. 3, 2, 5; id. Att. 1, 10, 2; 6, 7, 1; 6, 9, 1 al.; Caes. B. G. 1, 23 fin.; id. B. C. 2, 10; Sall. C. 17, 7; id. J. 26, 1; Nep. Milt. 1, 1; Liv. 4, 32, 6; 36, 40, 2; 44, 13, 7; Quint. 5, 12, 17; 11, 1, 92; Suet. Caes. 29; id. Oth. 10; Ov. M. 9, 256:(γ).(venti et sol) siccare prius confidunt omnia posse Quam, etc.,
Lucr. 5, 391.—With dat. (very freq.;(δ).and so almost always of personal objects): me perturbasset ejus sententia, nisi vestrae virtuti constantiaeque confiderem,
Cic. Phil. 5, 1, 2; cf. id. Att. 16, 16, A, 5;1, 9, 2: cui divinationi,
id. Fam. 6, 6, 4:his rebus magis quam causae suae,
id. Inv. 1, 16, 22; id. Verr. 2, 2, 28, § 69; id. Sest. 64, 135; id. Mil. 23, 61; id. Fin. 1, 9, 31; Liv. 38, 48, 13:virtuti militum,
Caes. B. C. 3, 24:cui (peditum parti) maxime confidebat,
id. ib. 2, 40:equitatui,
id. ib. 3, 94;Auct. B. Afr. 60: fidei Romanae,
Liv. 21, 19, 10; 22, 18, 8; 29, 12, 1;40, 12, 15 al.: huic legioni Caesar confidebat maxime,
Caes. B. G. 1, 40; 1, 42. —Esp. freq. with sibi, to rely on one's self, have confidence in one's self:neque illi sibi confisi ex portā prodire sunt ausi,
Caes. B. C. 3, 7:dum sibi uterque confideret,
id. ib. 3, 10; Cic. Fl. 1, 5; id. Clu. 23, 63; id. Har. Resp. 16, 35; id. Ac. 2, 11, 36; id. Fin. 3, 8, 29; id. Lael. 5, 17; 9, 30; id. Rep. 3, 13, 23; Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 6; Auct. B. Afr. 19; Sen. Tranq. 14, 2; id. Ep. 72, 2; Liv. 4, 18, 1:fidei legionum, Auct. B. Alex. 6, 2: suae virtuti,
Liv. 3, 67, 5; 21, 57, 12:felicitati regis sui,
Curt. 3, 14, 4:Graecorum erga se benevolentiae,
id. 4, 10, 16; 7, 7, 28; 7, 9, 1; 9, 2, 25; Tac. A. 1, 81; 14, 36; id. H. 1, 14; Sen. Ep. 4, 7.—Dub. whether dat. or abl. (cf. supra a): suis bonis. Cic. Tusc. 5, 13, 40:viribus,
Caes. B. G. 1, 53:dis immortalibus,
Sall. C. 52, 28:his amicis sociisque,
id. ib. 16, 4; id. J. 112, 2:suis militibus,
Liv. 2, 45, 4:quibus (rebus),
Quint. 3, 6, 8:ostento,
Suet. Tib. 19 al. —With de:(ε).externis auxiliis de salute urbis confidere,
Caes. B. C. 2, 5 fin.:de consuetudine civitatis,
Dig. 1, 3, 34; Nep. Milt. 1, 1.—With acc.:(ζ).confisus avos,
Stat. Th. 2, 573; cf. Prisc. 18, p. 1185 P.; cf.:nihil nimis oportet confidere,
Cic. Tusc. 1, 32, 78.—With ut, Plin. Ep. 2, 5, 7 (but in Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 16, confido is prob. a gloss; v. Orell. N. cr.).—(η).Absol.:* II.non confidit,
Plaut. Ps. 4, 7, 107: ubi legati satis confidunt, die [p. 414] constituto, Senatus utrisque datur, Sall. J. 13, 9.—Poet. with inanim. subjects:A.remis confisa minutis parvula cymba,
Prop. 1, 11, 9.—Hence, confīdens, entis, P. a. (lit. confident, trusting to something; hence with exclusive ref. to one's self), selfconfident; in a good and (more freq.) in a bad sense (class.).In a good sense (perh. only ante-class.), bold, daring, undaunted:B.decet innocentem servum atque innoxium Confidentem esse,
Plaut. Capt. 3, 5, 8:qui me alter est audacior homo? aut qui me confidentior?
id. Am. 1, 1, 1:senex, ellum, confidens, catus,
Ter. And. 5, 2, 14.— Comp.:quod est nimio confidentius,
Gell. 10, 26, 9.—In a bad sense, shameless, audacious, impudent:1.qui fortis est, idem est fidens, quoniam confidens malā consuetudine loquendi in vitio ponitur, ductum verbum a confidendo, quod laudis est, etc.,
Cic. Tusc. 3, 7, 14: improbus, confidens, nequam, malus videatur, Lucil. ap. Non. p. 262, 11; Turp. ib. p. 262, 13:homo,
Ter. Phorm. 1, 2, 73 (cf. Cic. Caecin. 10, 27); Cic. Phil. 7, 1, 3; * Hor. S. 1, 7, 7; Quint. 9, 3, 65; Suet. Dom. 12.— Sup.:juvenum confidentissime,
Verg. G. 4, 445:mendacium,
App. Mag. p. 318, 27.—Hence, adv.: confīdenter.In a good sense, boldly, daringly:2.confidenter hominem contra colloqui,
Plaut. Am. 1, 1, 183; 2, 2, 207; id. Capt. 3, 5, 6.— Comp.:dicere,
Cic. Cael. 19, 44:loqui,
id. de Or. 2, 7, 28.—In a bad sense, audaciously, impudently, Afran. ap. Non. p. 262, 17; Ter. Heaut. 5, 3, 7.— Sup.:confidentissime resistens,
Auct. Her. 2, 5, 8 fin. -
4 astūtia
-
5 cōnfīdenter
cōnfīdenter adv. with comp. and sup. [confidens], boldly, daringly, with intrepidity: dicere confidentius.—Audaciously, impudently, T.: confidentissime resistens, Her.* * *confidentius, confidentissime ADVboldly, daringly, with assurance; audaciously, impudently, with effrontery -
6 cōnfīdentia
cōnfīdentia ae, f [confidens], confidence, boldness: confidentiam et vocem defuisse.—Assurance, audacity, impudence: ingens, T.: quā confidentiā dicant.* * *assurance/confidence; boldness, impudence, audacity; firm belief/expectation -
7 astutia
astūtĭa, ae, f. [astutus], the quality of being astutus, orig. (like acumen, dolus, etc.) dexterity, adroitness, and also (eccl. Lat.) understanding, wisdom: Quibus (feris) abest ad praecavendum intellegendi astutia, Pac. ap. Cic. Fin. 5, 11, 31 (Trag. Rel. p. 122 Rib.):ut detur parvulis astutia,
Vulg. Prov. 1, 4:intellegite, parvuli, astutiam,
ib. ib. 8, 5.—But very early used in a bad sense, cunning, slyness, subtlety, craft as a habit (most freq. in ante-class. and Ciceron. Lat.;afterwards supplanted by astus, q. v.): est nobis spes in hac astutiā,
Plaut. Capt. 2, 1, 53:nec copiast [Me expediundi], nisi si astutiam aliquam corde machinor,
id. ib. 3, 3, 15 Fleck.; 3, 4, 7; id. Ep. 3, 2, 27; id. Mil. 2, 2, 82:nunc opus est tuā Mihi ad hanc rem expromptā malitiā atque astutiā,
Ter. And. 4, 3, 8; id. Heaut. 4, 3, 32:quod si aut confidens astutia aut callida esset audacia, vix ullo obsisti modo posset,
Cic. Clu. 65, 183:quae tamen non astutiā quādam, sed aliquā potius sapientiā secutus sum,
id. Fam. 3, 10, 9:qui (Deus) adprehendit sapientes in astutiā eorum,
Vulg. Job, 5, 13; ib. 1 Cor. 3, 19; ib. Ephes. 4, 14.—Also plur.:in regionem astutiarum mearum te induco,
Plaut. Mil. 2, 2, 78; so id. Ep. 3, 2, 39:Hem astutias,
Ter. And. 3, 4, 25 Don.:aliter leges, aliter philosophi tollunt astutias,
Cic. Off. 3, 17, 68; 3, 17, 61. -
8 confidentia
confīdentĭa, ae, f. [confidens].I.A firm trust in a thing, confidence (thus very rare): scapularum. Plaut. As. 3, 2, 3.—With acc. and inf.:II.confidentia'st inimicos meos me posse perdere,
Plaut. Ps. 2, 4, 73.— Absol.:occidit spes nostra: nusquam stabulum'st confidentiae,
Plaut. Most. 2, 1, 3. —As a quality or habit, self-confidence, boldness; in a good and bad sense (class.).A.In a good sense (cf. fiducia): confidentia omnis orationis, Naev. ap. Non. p. 262, 24; cf.:B.duas sibi res, quominus in vulgus et in foro diceret, confidentiam et vocem, defuisse,
Cic. Rep. 3, 30, 42; cf. Non. ib.; Plaut. Am. 5, 1, 2; id. Capt. 4, 2, 25; 4, 2, 32; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 9.—More freq.,In a bad sense (cf. Cic. Tusc. 3, 7, 14, s. v. confido, P. a., B.), audacity, impudence: atrocem coërce confidentiam, Pac. ap. Non. p. 262, 10; Att. ib. 16:at confidentiā militia militatur multo magis quam pondere,
Plaut. Pers. 2, 2, 49; Ter. And. 5, 3, 5; id. Eun. 5, 1, 23; Cic. Fl. 4, 10; id. Phil. 2, 40, 104; Quint. 11, 3, 160 (opp. fiducia); id. 12, 5, 2; and metus, * Suet. Calig. 51. -
9 confidentiloquus
confīdentĭlŏquus, a, um, adj. [confidens-loquor], speaking confidently or audaciously; in comp.:nihil est confidentiloquius quam urbani adsidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 164. -
10 experior
ex-pĕrĭor, pertus ( act. experiero, Varr. L. L. 8, 9, 24 dub.), 4, v. dep. a. [ex- and root per-; Sanscr. par-, pi-parmi, conduct; Gr. peraô, pass through; poros, passage; peira, experience; Lat. porta, portus, peritus, periculum; Germ. fahren, erfahren; Eng. fare, ferry], to try a thing; viz., either by way of testing or of attempting it.I. A.In tempp. praes. constr. with the acc., a rel. clause, or absol.(α).With acc.:(β).habuisse aiunt domi (venenum), vimque ejus esse expertum in servo quodam ad eam rem ipsam parato,
Cic. Cael. 24, 58:taciturnitatem nostram,
id. Brut. 65, 231:amorem alicujus,
id. Att. 16, 16, C, 1:his persuaserant, uti eandem belli fortunam experirentur,
Caes. B. G. 2, 16, 3:judicium discipulorum,
Quint. 2, 5, 12:in quo totas vires suas eloquentia experiretur,
id. 10, 1, 109:imperium,
Liv. 2, 59, 4:cervi cornua ad arbores subinde experientes,
Plin. 8, 32, 50, § 117 et saep.—With a personal object: vin' me experiri?
make trial of me, Plaut. Merc. 4, 4, 29:hanc experiamur,
Ter. Hec. 5, 2, 12 Ruhnk.:tum se denique errasse sentiunt, cum eos (amicos) gravis aliquis casus experiri cogit,
Cic. Lael. 22, 84:in periclitandis experiendisque pueris,
id. Div. 2, 46, 97.—So with se. reflex., to make trial of one's powers in any thing:se heroo (versu),
Plin. Ep. 7, 4, 3 [p. 694] variis se studiorum generibus, id. ib. 9, 29, 1:se in foro,
Quint. 12, 11, 16.—With a rel.-clause, ut, etc.: vosne velit an me regnare era quidve ferat Fors, Virtute experiamur, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 204, ed. Vahl.):(γ).lubet experiri, quo evasuru'st denique,
Plaut. Trin. 4, 2, 93:experiri libet, quantum audeatis,
Liv. 25, 38, 11; cf. Nep. Alcib. 1, 1:in me ipso experior, ut exalbescam, etc.,
Cic. de Or. 1, 26, 121; cf. with si:expertique simul, si tela artusque sequantur,
Val. Fl. 5, 562.—Absol.:B.experiendo magis quam discendo cognovi,
Cic. Fam. 1, 7, 10:judicare difficile est sane nisi expertum: experiendum autem est in ipsa amicitia: ita praecurrit amicitia judicium tollitque experiendi potestatem,
id. Lael. 17, 62.—In the tempp. perf., to have tried, tested, experienced, i. e. to find or know by experience:C.benignitatem tuam me experto praedicas,
Plaut. Merc. 2, 2, 18:omnia quae dico de Plancio, dico expertus in nobis,
Cic. Planc. 9, 22:experti scire debemus, etc.,
id. Mil. 26, 69:illud tibi expertus promitto,
id. Fam. 13, 9, 3:dicam tibi, Catule, non tam doctus, quam, id quod est majus, expertus,
id. de Or. 2, 17, 72:puellae jam virum expertae,
Hor. C. 3, 14, 11; 4, 4, 3; cf. Quint. 6, 5, 7:mala captivitatis,
Sulp. Sev. 2, 22, 5:id opera expertus sum esse ita,
Plaut. Bacch. 3, 2, 3:expertus sum prodesse,
Quint. 2, 4, 13:expertus, juvenem praelongos habuisse sermones,
id. 10, 3, 32:ut frequenter experti sumus,
id. 1, 12, 11.—Rarely in other tenses: et exorabile numen Fortasse experiar,
may find, Juv. 13, 103.—To make trial of, in a hostile sense, to measure strength with, to contend with:II. A.ut interire quam Romanos non experiri mallet,
Nep. Ham. 4, 3:maritimis moribus mecum experitur,
Plaut. Cist. 2, 1, 11:ipsi duces cominus invicem experti,
Flor. 3, 21, 7; 4, 10, 1; cf.:hos cum Suevi, multis saepe bellis experti, finibus expellere non potuissent,
Caes. B. G. 4, 3, 4:Turnum in armis,
Verg. A. 7, 434.In gen.:B.qui desperatione debilitati experiri id nolent, quod se assequi posse diffidant. Sed par est omnes omnia experiri, qui, etc.,
Cic. Or. 1, 4; cf.:istuc primum experiar,
Plaut. Truc. 2, 7, 47:omnia experiri certum est, priusquam pereo,
Ter. And. 2, 1, 11:omnia prius quam, etc.,
Caes. B. G. 7, 78, 1:extrema omnia,
Sall. C. 26, 5; cf.also: sese omnia de pace expertum,
Caes. B. C. 3, 57, 2:libertatem,
i. e. to make use of, enjoy, Sall. J. 31, 5:late fusum opus est et multiplex, etc.... dicere experiar,
Quint. 2, 13, 17:quod quoniam me saepius rogas, aggrediar, non tam perficiundi spe quam experiundi voluntate,
Cic. Or. 1, 2.—With ut and subj.:nunc si vel periculose experiundum erit, experiar certe, ut hinc avolem,
Cic. Att. 9, 10, 3:experiri, ut sine armis propinquum ad officium reduceret,
Nep. Dat. 2, 3.—In partic., jurid. t. t., to try or test by law, to go to law:1.aut intra parietes aut summo jure experietur,
Cic. Quint. 11, 38; cf.:in jus vocare est juris experiundi causa vocare,
Dig. 2, 4, 1; 47, 8, 4:a me diem petivit: ego experiri non potui: latitavit,
Cic. Quint. 23, 75; Liv. 40, 29, 11:sua propria bona malaque, cum causae dicendae data facultas sit, tum se experturum,
Liv. 3, 56, 10:postulare ut judicium populi Romani experiri (liceat),
id. ib. —Hence,expĕrĭens, entis, P. a. (acc. to II.), experienced, enterprising, active, industrious (class.):2.homo gnavus et industrius, experientissimus ac diligentissimus arator,
Cic. Verr. 2, 3, 21, § 53:promptus homo et experiens,
id. ib. 2, 4, 17, §37: vir fortis et experiens,
id. Clu. 8, 23:vir acer et experiens,
Liv. 6, 34, 4:comes experientis Ulixei,
Ov. M. 14, 159:ingenium,
id. Am. 1, 9, 32. —With gen.:genus experiens laborum,
inured to, patient of, Ov. M. 1, 414:rei militaris experientissimi duces,
Arn. 2, 38 init.; cf. Vulg. 2 Macc. 8, 9.— Comp. appears not to occur.—expertus, a, um, P. a. (acc. to I.), in pass. signif., tried, proved, known by experience (freq. after the Aug. per.):vir acer et pro causa plebis expertae virtutis,
Liv. 3, 44, 3:per omnia expertus,
id. 1, 34, 12:indignitates homines expertos,
id. 24, 22, 2:dulcedo libertatis,
id. 1, 17, 3:industria,
Suet. Vesp. 4:artes,
Tac. A. 3, 17: saevitia, Prop. 1, 3, 18:confidens ostento sibi expertissimo,
Suet. Tib. 19.—With gen.:expertos belli juvenes,
Verg. A. 10, 173; cf. Tac. H. 4, 76.— Comp. and adv. appear not to occur. -
11 impotens
I.In gen.(α).Absol.:(β).neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,
Cic. Fin. 1, 16, 52:ad opem impotentium,
id. Mur. 28, 59; cf.Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,
Hor. C. 2, 1, 26.—With gen., having no power over, not master of, unable to control:II.gens impotens rerum suarum,
Liv. 9, 14, 5; cf.:equi impotentes regendi,
id. 35, 11, 10:ob sitim impotentes sui,
Curt. 4, 7:impotens irae,
Liv. 29, 9, 9:laetitiae,
id. 30, 42, 17:amoris,
Tac. H. 4, 44:doloris,
Val. Max. 4, 6, 2:animi,
Curt. 8, 1 fin. al. —In partic., that is not master of himself, unbridled, headstrong, violent, insolent, immoderate, excessive, furious (syn.: effrenatus, infrenus).A.Of animated beings:(β).mea (amica) est impotens, procax,
Ter. Heaut. 2, 1, 15:victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,
Cic. Fam. 4, 9, 3:impotens, iracundus, etc.,
id. Phil. 5, 9, 24:homo impotentissim us, ardens odio,
id. ib. 5, 16, 42:confidens, impotens, etc.,
id. ib. 11, 7, 16:Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,
Vell. 2, 11, 1:si contra impotentem suscepta est causa,
Quint. 6, 1, 12:ferox atque impotens mulier,
Suet. Ner. 28:inimici,
id. Claud. 15:militibus impotens,
violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—Poet. with inf.:B.(regina) quidlibet impotens Sperare,
Hor. C. 1, 37, 10.—Of inanim. and abstr. things:1.quae effrenatio impotentis animi!
Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,
id. Part. Or. 35, 119:laetitia,
id. Tusc. 5, 7, 17:impotentissimus dominatus,
id. Fam. 10, 27, 1:in multo impotentiorem subito rabiem accensi,
Liv. 29, 9, 6:impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),
Quint. 12, 1, 6:actiones,
id. 5, 13, 21:superstitio (with saeva),
Curt. 4, 10:postulatum,
Liv. 7, 41, 8:jussa mulierum (with pervicacia),
Tac. A. 3, 33:injuria,
Liv. 38, 56, 11:amor,
Cat. 35, 12:Aquilo,
Hor. C. 3, 30, 3; cf.freta,
Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.(Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):2.elephantos impotentius regi,
Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,(Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:aliquid facere,
Quint. 1, 3, 13:dicere aliquid,
id. 6, 3, 83:uti magna potentia,
Sen. Ep. 42:flagitare divisionem agrorum divitum,
Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:quae impotentissime fecit,
Sen. Ben. 4, 17. -
12 inpotens
I.In gen.(α).Absol.:(β).neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,
Cic. Fin. 1, 16, 52:ad opem impotentium,
id. Mur. 28, 59; cf.Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,
Hor. C. 2, 1, 26.—With gen., having no power over, not master of, unable to control:II.gens impotens rerum suarum,
Liv. 9, 14, 5; cf.:equi impotentes regendi,
id. 35, 11, 10:ob sitim impotentes sui,
Curt. 4, 7:impotens irae,
Liv. 29, 9, 9:laetitiae,
id. 30, 42, 17:amoris,
Tac. H. 4, 44:doloris,
Val. Max. 4, 6, 2:animi,
Curt. 8, 1 fin. al. —In partic., that is not master of himself, unbridled, headstrong, violent, insolent, immoderate, excessive, furious (syn.: effrenatus, infrenus).A.Of animated beings:(β).mea (amica) est impotens, procax,
Ter. Heaut. 2, 1, 15:victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,
Cic. Fam. 4, 9, 3:impotens, iracundus, etc.,
id. Phil. 5, 9, 24:homo impotentissim us, ardens odio,
id. ib. 5, 16, 42:confidens, impotens, etc.,
id. ib. 11, 7, 16:Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,
Vell. 2, 11, 1:si contra impotentem suscepta est causa,
Quint. 6, 1, 12:ferox atque impotens mulier,
Suet. Ner. 28:inimici,
id. Claud. 15:militibus impotens,
violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—Poet. with inf.:B.(regina) quidlibet impotens Sperare,
Hor. C. 1, 37, 10.—Of inanim. and abstr. things:1.quae effrenatio impotentis animi!
Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,
id. Part. Or. 35, 119:laetitia,
id. Tusc. 5, 7, 17:impotentissimus dominatus,
id. Fam. 10, 27, 1:in multo impotentiorem subito rabiem accensi,
Liv. 29, 9, 6:impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),
Quint. 12, 1, 6:actiones,
id. 5, 13, 21:superstitio (with saeva),
Curt. 4, 10:postulatum,
Liv. 7, 41, 8:jussa mulierum (with pervicacia),
Tac. A. 3, 33:injuria,
Liv. 38, 56, 11:amor,
Cat. 35, 12:Aquilo,
Hor. C. 3, 30, 3; cf.freta,
Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.(Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):2.elephantos impotentius regi,
Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,(Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:aliquid facere,
Quint. 1, 3, 13:dicere aliquid,
id. 6, 3, 83:uti magna potentia,
Sen. Ep. 42:flagitare divisionem agrorum divitum,
Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:quae impotentissime fecit,
Sen. Ben. 4, 17. -
13 niger
1.nĭger, gra, grum ( gen. fem. nigraï, Lucr. 4, 537; comp. nigrior, Ov. H. 18, 7), adj., black, sable, dark, dusky (cf.: ater, pullus).I.Lit.:II.quae alba sint, quae nigra, dicere,
Cic. Div. 2, 3, 9:quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses,
Verg. E. 2, 16:hederae nigrae,
id. G. 2, 258:silvae (= umbrosae),
Hor. C. 1, 21, 7:frons,
id. ib. 4, 4, 58:collis,
id. ib. 4, 12, 11:lucus,
Ov. F. 3, 295 (for which atrum nemus, Verg. A. 1, 165):caelum pice nigrius,
Ov. H. 18, 7:nigerrimus Auster,
i. e. causing darkness, Verg. G. 3, 278; so,venti,
Hor. C. 1, 5, 7:Eurus,
id. Epod. 10, 5:nigros efferre maritos,
i. e. killed by poison, Juv. 1, 71; cf.:pocula nigra,
poisoned, Prop. 2, 20, 68 (3, 23, 10).—Prov.: facere candida de nigris;nigra in candida vertere,
to turn black into white, Juv. 3, 29; cf. Ov. M. 11, 315.— Subst.: nĭgrum, i, n., a black spot, Ov. A. A. 1, 291.—Trop.A.Of or pertaining to death:B.nigrorumque memor, dum licet, ignium (= lugubris rogi),
of the funeral pile, Hor. C. 4, 12, 26:hora,
Tib. 3, 5, 5:dies,
the day of death, Prop. 2 (3), 19, 19:Juppiter niger,
i. e. Pluto, Sen. Herc. Oet. 1705.—Sad, mournful:C.domus,
Stat. S. 5, 1, 18; Val. Fl. 3, 404.—Unlucky, ill-omened: huncine solem Tam nigrum surrexe mihi? Hor. S. 1, 9, 72; Prop. 2, 21, 38 (3, 25, 4): lapis, the spot in the Comitium where Romulus or one of his adherents was slain, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—D.Of character, black, bad, wicked:2. 3.Phormio, nec minus niger, nec minus confidens, quam ille Terentianus est Phormio,
Cic. Caecin. 10, 27:hic niger est, hunc tu, Romane, caveto,
Hor. S. 1, 4, 85.Nĭger, gris, m., a river in Africa, Mart. Cap. 6, § 673; v. Nigris. -
14 nigrum
1.nĭger, gra, grum ( gen. fem. nigraï, Lucr. 4, 537; comp. nigrior, Ov. H. 18, 7), adj., black, sable, dark, dusky (cf.: ater, pullus).I.Lit.:II.quae alba sint, quae nigra, dicere,
Cic. Div. 2, 3, 9:quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses,
Verg. E. 2, 16:hederae nigrae,
id. G. 2, 258:silvae (= umbrosae),
Hor. C. 1, 21, 7:frons,
id. ib. 4, 4, 58:collis,
id. ib. 4, 12, 11:lucus,
Ov. F. 3, 295 (for which atrum nemus, Verg. A. 1, 165):caelum pice nigrius,
Ov. H. 18, 7:nigerrimus Auster,
i. e. causing darkness, Verg. G. 3, 278; so,venti,
Hor. C. 1, 5, 7:Eurus,
id. Epod. 10, 5:nigros efferre maritos,
i. e. killed by poison, Juv. 1, 71; cf.:pocula nigra,
poisoned, Prop. 2, 20, 68 (3, 23, 10).—Prov.: facere candida de nigris;nigra in candida vertere,
to turn black into white, Juv. 3, 29; cf. Ov. M. 11, 315.— Subst.: nĭgrum, i, n., a black spot, Ov. A. A. 1, 291.—Trop.A.Of or pertaining to death:B.nigrorumque memor, dum licet, ignium (= lugubris rogi),
of the funeral pile, Hor. C. 4, 12, 26:hora,
Tib. 3, 5, 5:dies,
the day of death, Prop. 2 (3), 19, 19:Juppiter niger,
i. e. Pluto, Sen. Herc. Oet. 1705.—Sad, mournful:C.domus,
Stat. S. 5, 1, 18; Val. Fl. 3, 404.—Unlucky, ill-omened: huncine solem Tam nigrum surrexe mihi? Hor. S. 1, 9, 72; Prop. 2, 21, 38 (3, 25, 4): lapis, the spot in the Comitium where Romulus or one of his adherents was slain, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—D.Of character, black, bad, wicked:2. 3.Phormio, nec minus niger, nec minus confidens, quam ille Terentianus est Phormio,
Cic. Caecin. 10, 27:hic niger est, hunc tu, Romane, caveto,
Hor. S. 1, 4, 85.Nĭger, gris, m., a river in Africa, Mart. Cap. 6, § 673; v. Nigris.
См. также в других словарях:
Brookesia confidens — ? Brookesia confidens Научная классификация Царство: Животные Тип: Хордовые Класс: Пресмыкающиеся … Википедия
confident — confident, ente [ kɔ̃fidɑ̃, ɑ̃t ] n. • av. 1630; it. confidente, lat. confidens « confiant » 1 ♦ Personne qui reçoit les plus secrètes pensées de qqn. Mon ami et mon confident. Être le confident des secrets, des projets de qqn. Un confident… … Encyclopédie Universelle
confident — confident, ente (kon fi dant, dan t ) s. m. et f. 1° Celui, celle à qui l on fait la confidence de ses secrets, de ses pensées intimes. • Apprends, ma confidente, apprends à me connaître, CORN. Rodog. II, 2. • Je te fis après lui mon plus… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
confident — CONFIDÉNT, Ă, confidenţi, te, s.m. şi f. Persoană căreia i se fac confidenţe; p. ext. prieten. – Din fr. confident, lat. confidens, ntis. Trimis de Joseph, 22.05.2004. Sursa: DEX 98 CONFIDÉNT s. 1. intim, (înv.) tainic. (confident al domni… … Dicționar Român
confidente — (Del lat. confidens.) ► adjetivo 1 Que es fiel, seguro o de confianza. ► sustantivo 2 Persona a quien otro confía sus secretos o intimidades: ■ su confidente jamás le traicionó. 3 Persona que tiene contactos en el mundo de la delincuencia y que… … Enciclopedia Universal
Coat of arms of Sint Eustatius — The coat of arms of Sint Eustatius consists of a shield and the motto. It was established on 9 November 2004 by the Island council of Sint Eustatius when it was still part of the Netherlands Antilles, and remained valid as the coat of arms of the … Wikipedia
Brookesia desperata — ? Brookesia desperata … Википедия
Brookesia tristis — ? Brookesia tristis Научная классификация Царство: Животные Тип: Хордовые Класс: Пресмыкающиеся … Википедия
confident — CONFIDENT, ENTE. sub. Celui, celle à qui l on confie ses plus secrètes pensées. C est son confident. C est sa confidente. Il étoit le confident de toute l intrigue. Il fut trahi par son confident. Confident discret. Sa plus chère confidente. On… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
confidant — noun Etymology: French confident, from Italian confidente, from confidente confident, trustworthy, from Latin confident , confidens Date: 1646 one to whom secrets are entrusted; especially intimate … New Collegiate Dictionary
confident — adjective Etymology: Latin confident , confidens, from present participle of confidere Date: circa 1567 1. full of conviction ; certain < confident of success > < confident that conditions will improve > 2. having or showin … New Collegiate Dictionary