Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

condĭtĭo

  • 1 (conditiō)

       (conditiō)    ōnis, see condicio.

    Latin-English dictionary > (conditiō)

  • 2 condītiō

        condītiō ōnis, f    [condio], a preserving: frugum.—A spicing, seasoning: ciborum.
    * * *
    agreement/contract; terms, proposal/option; situation; (misread condicio); marriage (contract); spouse; relation of lover; paramour; (misread condicio); seasoning/flavoring/spicing (of food/wine); method of preserving (food); creating, making; thing made, work; creation (Vulgate)

    Latin-English dictionary > condītiō

  • 3 conditio

    [st1]1 [-] condĭtĭo (condĭcĭo), ōnis, f. [condico]: - [abcl][b]a - condition, état, manière d'être, situation, qualité, rang. - [abcl]b - clause, condition, pacte, proposition, article (d'un traité). - [abcl]c - choix, option. - [abcl]d - parti, mariage; liaison illégitime.[/b]    - ea conditione ut...: à condition que...    - facere pacem condicionibus ne...: faire la paix aux conditions que... ne... pas...    - conditiones pacis, Cic.: articles du traité de paix. [st1]2 [-] condĭtĭo, ōnis, f. [condo]: création, ouvrage.    - Dei conditio est lux, Tert.: la lumière est l'oeuvre de Dieu. [st1]3 [-] condītĭo, ōnis, f. [condio]: préparation (des aliments), assaisonnement.
    * * *
    [st1]1 [-] condĭtĭo (condĭcĭo), ōnis, f. [condico]: - [abcl][b]a - condition, état, manière d'être, situation, qualité, rang. - [abcl]b - clause, condition, pacte, proposition, article (d'un traité). - [abcl]c - choix, option. - [abcl]d - parti, mariage; liaison illégitime.[/b]    - ea conditione ut...: à condition que...    - facere pacem condicionibus ne...: faire la paix aux conditions que... ne... pas...    - conditiones pacis, Cic.: articles du traité de paix. [st1]2 [-] condĭtĭo, ōnis, f. [condo]: création, ouvrage.    - Dei conditio est lux, Tert.: la lumière est l'oeuvre de Dieu. [st1]3 [-] condītĭo, ōnis, f. [condio]: préparation (des aliments), assaisonnement.
    * * *
    I.
        Conditio, Verbale. Cic. Assaisonnement, Saulse, Confiture.
    II.
        Conditio, Verbale, Ipse condendi actus: vt Frugum conditio. Cic. Serrement, Garde.
    \
        Conditio humana. Cic. L'estat et condition.
    \
        Loci alicuius conditio. Ouid. La nature du lieu.
    \
        Metri conditio. Quintil. La qualité.
    \
        Adempta mortis conditio. Virgil. Faculté, ou puissance de mourir.
    \
        Conditio regionis. Columel. La nature du pais.
    \
        Sequi aliquam vitae conditionem. Cic. Suyvre une maniere de vivre.
    \
        AEqua conditione causam dicere. Cic. Quand equalité est gardee entre les parties plaidantes.
    \
        Iniqua conditione causam dicere. Cic. Quand l'un ha plus d'advantage que l'autre, Quand l'un est foulé.
    \
        Commodiore conditione esse dicuntur praedia. Cic. De meilleure qualité ou condition, Moins chargez.
    \
        Excutere conditionem alicuius. Ouid. Examiner et considerer diligemment.
    \
        Ea conditione nati sumus, vt nihil quod homini accidere possit, recusare debeamus. Cic. Par tel si, ou condition, et à ceste charge.
    \
        Conditio. Plaut. Parti, Offre qu'on a faict à aucun.
    \
        Luculenta conditio. Plaut. Un beau parti, Une grande offre.
    \
        Ea conditione dare aliquid. Cecinna Ciceroni. A ceste charge, Par tel si et condition.
    \
        Optima conditione praedia. Vide IVS. Cic. Exempts, Privilegiez, Qui ne sont point chargez.
    \
        Valde bona conditio si fuerit, fortasse non omittam. Cic. Si le parti est fort bon.
    \
        Nulla conditione. Cic. Par nul moyen.
    \
        Conditionibus accipere populos in societatem. Liu. A certains pactes, ou charges et conditions.
    \
        Ferre conditionem. Plaut. Faire une offre et parti, Offrir un parti.
    \
        Conditiones ferre, leges imponere. Cic. Faire les offres.
    \
        Fugere a conditionibus. Cic. Ne point tenir les pactions qu'on a accordé, Se partir de l'offre, et ne le vouloir entretenir.
    \
        Offerre conditionem pacis, apud Liuium. Offrir les moyens de paix.
    \
        Repudiare aequissimam conditionem. Cic. Refuser un parti tresequitable, et qui n'est point plus avantageux à l'un qu'à l'autre.
    \
        Stare conditionibus. Cic. Tenir les pactions qu'on a faictes.
    \
        Vti conditione alicuius. Cic. Ne refuser point l'offre, Accepter son offre.

    Dictionarium latinogallicum > conditio

  • 4 conditio

    1) положение, состояние, а) внешнее положение, естественное свойство: cond. agrorum (1. 1 § 23 D. 39, 3);

    b) юридическое положение человека, состояние, о лицах: dediticiorum pessima conditio (§ 3. 1. 1, 5); (1. 41 pr. D. 23, 4), (Gai. I. 30. 75. 78 seq. 128. IV. 160); (1. 32 § 2. 1. 34 pr. D. 29, 2. 1. 4 D. 40, 13. 1. 3 pr. D. 22, 5. 1. 38 § 9 D. 48, 19);

    in eadem condit, esse (1. 20 § 13 D. 5, 3); (1. 39 D. 3, 5. 1. 133 D. 50, 17); (1. 86 eod.);

    c) юридическое положение, отношение; о вещах, юридических действиях: omnem rem conditionemque praestare (1. 246 § 1 D. 50, 16);

    fundum cum sua, coondit. publicare (1. 23 § 21). 8, 3. 1. 11 § 1. 1. 13 § 3 D. 29, 1); (1. 29 § 1 D. 45, 1);

    non bonam conditionem eligere (1. 7 § 2 D. 26, 7);

    meliorem conditionem facere, offerre s. afferre (1. 1 seq. D. 18, 2).

    2) условие в более обширном смысле слова означ.: а) необходимое предположение действительности юрид. акта, sub hac condit. stare locationem, ut etc. (1. 25 pr. D. 19, 2); (1. 68 D. 23, 3);

    conditiones, quae tacite inesse videntur (1. 99 D. 35, 1);

    cond. juris, необходимое законное условие данного акта против. cond. facti, т. е. настоящему условию (1. 21 D. 34, 1);

    dare propter conditionem (1. 65 pr. § 3 D. 12, 6);

    b) означ. всякое вообще добавочное определение юридического акта; всякая оговорка: si ea conditione navem conduxisti, ut ea merces tuae portarentur (1. 10 § 1 D. 14. 2. 1. 39 D. 17, 1. 1. 6 § 2D. 18, 1): c) условием в собственном смысле называется будущее и неизвестное событие, от наступления или ненаступления которого поставлено в зависимость существование сделки (tit. D. 28, 7. 35, 1); (Gai. II. 144. 172. 200. III. 98);

    conditio - aut in praeterilum concepta ponitur, aut in praesens, aut in futurum (1. 16 D. 28, 3); условием признается только событие будущее и неизвестное (1. 39 D. 12, 1. 1. 10 § 1 D. 28, 7. 1. 120 D, 45, 1);

    sub conditione stipulari, promittere, debere, heredem instituere, etc. (§ 4 J. 3, 15. 1. 26 D. 28, 7. 1. 14 D. 46, 2. 1. 10. 213 pr. D. 50, 16);

    sub condit. resolvi emtionem etc. (1. 3 D. 18, 1. 1. 52 pr. D. 18, 2. 1. 1 D. 18, 3);

    ex condit. vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 D 29, 1), conditio, quae est in potestate, in arbitrio alicujus, in arbitrium collata, условие, осуществление коего зависит от человеческой воли (1. 4 pr. 1. 86 § 1 D. 28, 5. 1. 28 D. 28, 7. 1. 13 pr. D. 2, 2. 1. 1 § 8 D. 29, 4), противоположно cond. in eventum collata, или quae in aliquo casu consistit (1. 78 § 1 D. 35, 1. I. 33 § 1 D. 40, 5); Павел называет conditio potestativa также promiscua (1. 11 § 1 D. 35, 1); Юстиниан отличает cond. potestativa от casualis и принимает еще conditio mixta, смешанное условие, когда его осуществление зависит одновременно от воли участника сделки, и от случайного события (1. un. § 7 C. 6, 51);

    cond. in non faciendo concepta, cond. non faciendi, условие потестативное, отрицательное (1. 7 pr. 1. 18. 79 § 3 D. 35, 1) противоп. cond. faciendi (l. 8 pr. D. 28, 7);

    impossibilis conditio (§ 11 J. 3, 19);

    conditio pendet, условие находится в нерешительном положении, т. е. неизвестно, исполнится ли оно или не исполнится (1. 36 D. 12, 1. 1. 8 D 18, 6. 1. 38. 1. 4 D. 28, 5);

    cond. existit, impletur, impleta, expleta est (1. 16 D. 12, 6. 1. 14 pr. D. 13, 1. 1. 5 pr 1. 7 § 1. 1. 25 D. 35, 1. 1. 14 D. 46, 2);

    cond. deficit, defecit, условие не исполнится (1. 37 D. 18, 1. 1. 8 pr. D. 18, 6. 1. 63 § 2. D. 30). Conditionalis (adi.) conditionaliter (adv.) условный, под условием: ex conditionati stipulatione tantum spes est, debitum iri (§ 4 J. 3, 15);

    condition. contractus (1. 8 D. 26, 8), obligatio (1. 14 pr. D. 46, 2), emtio, venditio (1. 2 pr. 1. 4 pr. D. 18, 2), institutio (1. 10 pr. D. 28, 7), legatum v. fideicomm. (1. 3 D. 30);

    libertas (1. 4 § 5 D. 40, 5), debitor (1. 5 § 2 D. 34, 3), creditor (1. 55 D. 50, 16);

    conditionaliter stipulari (1. 98 § 5 D. 46, 3. 1. 8 D. 26, 8. § 31 J. 2, 20. 1. 88 D. 30. 1. 17 § 3. D. 35, 1).

    3) случай, возможность, право, jurisjurandi conditionem deferre, предлагать кому-либо присягу;

    conditione delata, jurare;

    conditione jurisjur. non uti;

    causa in conditione jurisjur. deducta (1. 3 pr. 1. 34 § 7. 1. 39 D 12, 2. 1. 19 § 4 D. 22, 3. 1. 9 C. 4, 1);

    conditionem deferre, предоставить кому свободный выбор, condit. deferre, utrum velit (1. 8 § 12 D. 5, 2), an velit - utrum malit (1. 1 § 13 D. 38, 5);

    cond. coheredi dcfertur, ut aut totam cognoscat (hereditatem), aut a toto recedat (1. 55. 56 D. 29. 2. 1. 16 D. 26, 7).

    4) дружеское отношение, особ. супружеская любовь, также отношение между сговоренными (1. 2 § 2 D. 24, 2. 1. 11 D. 23, 2. 1. 18 C. 5, 4. 1. 1 C. 5, 1. 1. 3 D. 50, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > conditio

  • 5 conditio

    I condītio, ōnis f. [ condio ]
    1) маринование, приготовление, заготовка впрок ( frugum C)
    2) добавление приправ, улучшение вкуса и аромата, сдабривание (vini Col; ciborum C)
    II conditio, ōnis f. [ condo ]
    2) творение, создание, дело Tert
    III conditio, ōnis f. и производные (неправ.) v. l. = condicio

    Латинско-русский словарь > conditio

  • 6 conditio

    1.
    condĭtĭo (condition, etc.), v. condicio, etc.
    2.
    condĭtĭo, ōnis, f. [condo], a making, creating; and, meton., a thing made, a work (eccl. Lat.), Prud. Ham. 19; Tert. Habit. Mul. 8; id. Spect. 2 al.
    3.
    condītĭo, ōnis, f. [condio].
    I.
    A preserving of fruits, etc.:

    amurcae,

    Varr. R. R. 1, 61.—In plur., Varr. R. R. 1, 61 (for Cic. Div. 1, 51, 116, v. condicio, II. B.).—
    II.
    A spicing, seasoning, flavoring:

    suci,

    Varr. L. L. 5, § 109:

    vini,

    Col. 12, 53, 1.—In plur.:

    ciborum,

    Cic. N. D. 2, 58, 146.

    Lewis & Short latin dictionary > conditio

  • 7 conditio

    1. conditio, ōnis, f. (condo), I) (nach condo no. I) die Zusammentuung = die Schöpfung, Erschaffung, a die conditionis tuae, Vulg. Ezech. 28, 15. – meton., die Schöpfung = das Werk, Tert. de hab. mul. 8 u.a. – II) (nach condo no. II), die Aufbewahrung = der Gewahrsam, Pseud. Ambros. ad ep. ad Ephes. 4.
    ————————
    2. condītio, ōnis, f. (condio), I) das Einlegen der Früchte, amurcae, Varr. r. r. 1, 61: bacarum conditiones, Cic. de div. 1, 116. – meton., das Eingemachte, Tert. de pudic. 8. – II) das Würzen, Schmackhaftmachen, suci, Varr. LL.: vini, Col.: ciborum conditiones, Cic. de nat. deor. 2, 146.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conditio

  • 8 conditio [1]

    1. conditio, ōnis, f. (condo), I) (nach condono. I) die Zusammentuung = die Schöpfung, Erschaffung, a die conditionis tuae, Vulg. Ezech. 28, 15. – meton., die Schöpfung = das Werk, Tert. de hab. mul. 8 u.a. – II) (nach condono. II), die Aufbewahrung = der Gewahrsam, Pseud. Ambros. ad ep. ad Ephes. 4.

    lateinisch-deutsches > conditio [1]

  • 9 conditio [2]

    2. condītio, ōnis, f. (condio), I) das Einlegen der Früchte, amurcae, Varr. r. r. 1, 61: bacarum conditiones, Cic. de div. 1, 116. – meton., das Eingemachte, Tert. de pudic. 8. – II) das Würzen, Schmackhaftmachen, suci, Varr. LL.: vini, Col.: ciborum conditiones, Cic. de nat. deor. 2, 146.

    lateinisch-deutsches > conditio [2]

  • 10 CONDITIO

    condition, creation - состояние, творение; что касается состояния, то Бонавентура выделяет три состояния образа души, триединство, единство, равенство; Матвей Агуспарта говорит о трех состояниях субстанции, т.е. того, что есть через саму себя, а именно: единство, истина, благо. Сравн. TRANSCENDENTALES.

    Латинские философские термины > CONDITIO

  • 11 conditio

    -ōnis f
    состояние

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > conditio

  • 12 conditio

    ,onis f
    условие, соглашение

    Latin-Russian dictionary > conditio

  • 13 Conditio sine qua non

    обязательное условие

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Conditio sine qua non

  • 14 Conditio sine qua non

    Condition without which not, or an essential condition or requirement

    Latin Quotes (Latin to English) > Conditio sine qua non

  • 15 CONDITIO (CONDITION, CREATION)

    сотворение, творение; часто синонимично термину creatio. Ср. EMANATIO.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > CONDITIO (CONDITION, CREATION)

  • 16 conditio sine qua non

       condición indispensable
       ver: sine qua non

    Locuciones latinas > conditio sine qua non

  • 17 Curatio funeris, conditio sepulturae, pompa exsequiārum magis sunt vivōrum solacia, quam subsidia mortuōrum

    Заботы о погребении, устройство гробницы, пышность похорон - все это скорее утешение живых, чем помощь мертвым.
    Августин, "О граде Божием", I, 12.
    Лично я предоставляю обычаю установить распорядок похоронного обряда и охотно отдам свое мертвое тело на благоусмотрение тех, - кто бы это ни оказался, - кому придется взять на себя эту заботу. - И святая истина сказана одним из святых: curatio funeris, condicio sepulturae, pompa exsequiarum magis sunt vivorum solacia, quam subsidia mortuorum. (Мишель Монтень, Наши чувства устремляются за пределы нашего "я".)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Curatio funeris, conditio sepulturae, pompa exsequiārum magis sunt vivōrum solacia, quam subsidia mortuōrum

  • 18 colonaria conditio

    = colonatus (1. 24 C. 1, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > colonaria conditio

  • 19 deficere

    1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);

    defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);

    deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);

    deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;

    pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);

    fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);

    pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);

    deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);

    deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).

    3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);

    defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);

    deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);

    fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);

    aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);

    iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);

    iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);

    defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).

    4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;

    aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);

    defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);

    cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);

    defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).

    5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deficere

  • 20 defici

    1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);

    defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);

    deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);

    deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;

    pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);

    fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);

    pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);

    deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);

    deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).

    3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);

    defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);

    deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);

    fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);

    aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);

    iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);

    iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);

    defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).

    4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;

    aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);

    defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);

    cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);

    defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).

    5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > defici

См. также в других словарях:

  • Conditio — Conditio, Bedingung in Rechtsgeschäften; sodann Beschaffenheit, Zustand, Anstellung. Conditional oder conditionell, bedingend; conditionaliter, bedingungsweise; conditioniren, im Dienste sein; conditionirt, beschaffen, erhalten (gut oder… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Conditio — (lat.), Bedingung (s.d.); c. sine qua non, Bedingung, ohne die nicht (nämlich etwas nicht geschehen kann); sub conditione, unter der Bedingung. S. auch Kondition …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Conditio — (lat.), Bedingung; C. sine qua non, Bedingung, ohne welche nicht (etwas geschehen kann), unerläßliche Bedingung; conditionalĭter, bedingungsweise. Condition, im Buchhandel, s. à condition …   Kleines Konversations-Lexikon

  • CONDITIO — apud Arnob. adv. Gentes, l. 3. Libertatem ingenuam abrogare, et servitutis conditionem imponere: proprie et e Iurisconsultorum loquendi more. Zeno Veron. Sermone de Avaritia 2. Sed haec non ad vos Fratres, quorum largitas provinciis ommbus nota… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Conditio Јine qua non — С латинского: (кондицио синэ ква нон) Непременное (непреложное, абсолютное и т. д.) условие. Буквально: Условие, без которого нет чего либо. Энциклопедический словарь крылатых слов и выражений. М.: «Локид Пресс». Вадим Серов. 2003 …   Словарь крылатых слов и выражений

  • Conditio sine qua non —         (лат.) необ ходимое условие. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 …   Философская энциклопедия

  • conditio sine qua non — лат. (кондицио синэ ква нон) букв. «условие без которого не (т)»; непременное условие. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • conditio si testator sine liberis decesserit — in the Scots law of succession, a will that does not make provision for children yet to be born is presumed to be revoked by the subsequent birth of a child to the testator, whether or not the child is legitimate. The presumption can be revoked.… …   Law dictionary

  • conditio sine qua non — A necessary condition. Short Dictionary of (mostly American) Legal Terms and Abbreviations …   Law dictionary

  • Conditio Humana — Als conditio humana bezeichnet man allgemein die Bedingung des Menschseins und die der Natur des Menschen. Sie ist Gegenstand der Philosophie (insbesondere der Philosophischen Anthropologie) sowie verschiedener Wissenschaften wie der… …   Deutsch Wikipedia

  • Conditio humana — Als conditio humana (im klassischen Latein aber condicio humana) bezeichnet man allgemein die Bedingung des Menschseins und die der Natur des Menschen. Sie ist Gegenstand der Philosophie (insbesondere der Philosophischen Anthropologie) sowie… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»