Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

condĭtĭo

  • 41 conditionalis

    1) (adi.) conditionaliter (adv.); (см. conditio s. 2. c.). 2) (subst.) или с. servus, кто лично обязан исполнять пожизненную должность (1. 11 C. 8, 18. 1. 3. 5. 7 C. Th. 8, 1. 1. 5 pr. C. Th. 10, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > conditionalis

  • 42 conferre

    1) сносить: pecuniam (1. 137 § 4 D. 46, 1); соединять: tres ciausulae in unum collatae (1. 6 D. 46, 7); собирать, leges in unum conf. (1. 2 § 36 D. 1, 2) 2) вносить, складываться: in commune conf. (1. 2 § 2 D. 14, 2);

    in junus conf. (1. 16. 23. 27 pr. 1. 30 D. 11, 7); (1. 7 § 8 D. 41, 1. 1. 5 pr. D. 50, 15);

    societatem, uno pecuniam conferente, alio operam, posse contrahi (1. 1, C. 4, 37); особ. внести в общую массу наследства для общего раздела (см. collatio s. 3); (1 pr. D. 37, 6. 1. 3 § 3 eod).

    3) увозить, девать: arcam in aedes (1. 19 § 5 D. 19, 2); (1. 239 § 2 D. 50, 16);

    se conferre, обратиться, удалиться (1. 5 § 1 D. 50, 1).

    4) установить, назначить, прибавить, conf. conditionem in praeteritum, praesens, futurum (1. 16 D. 28, 3 1. 10 § 1 D. 28, 7), in personam alicujus (1. 8 D. 29, 4); (1 37 § 8 D. 38, 1. 1. 71 pr. D. 28, 5), donationem in matrimonii tempus (1. 12 pr. D. 23, 3), libertatem in longum tempus (1. 4 § 1 D. 40, 7);

    conf. in arbitrium alicujus, предоставить на чье-либо усмотрение (1. 7 pr. D. 18, 1. 1. 11 § 13 D. 43, 24. 1. 22 § 1 D. 50, 17); (I. 23 § 2 D. 28, 5);

    conditio in evetum collata (1. 78 § 1 D. 35, 1);

    stipulatio in diem collata (1. 10 § 1 D. 2, 11. 1. 8 D. 41, 1).

    5) передать, перенести, препоручить, beneficium conf. in mulierem (1. 50 D. 23, 2); (1. 68 D. 31); (1. 87 § 4 eod. 1. 40 D. 24, 1);

    imperium, potestatem conf. in aliquem (1. 1 pr. D. 1, 4. 1. 1 § 3 D. 49, 4).

    6) сравнивать: conf. accepta et data (1. 56 pr. D. 50, 16);

    quantitatem conf. cum pretio (1. 20 pr. D. 40, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > conferre

  • 43 curia

    1) отдел, часть римск. народа; каждая из трех патрицианских триб - Рамнес, Тициес и Луцерес - распадалась на 10 курий, так что вместе всего 30 курий (1. 2 § 2 D. 1, 2); отсюда curiata les, закон, изданный в собраниях курий. 2) = ordo decurionum, сенат в муниципиях (1. 13 J. 1, 10. 1. 3 D. 3, 4. 1. 9 § 1 D. 4, 2. 1. 38 § 10 D. 48, 19. 1. 3. 4. C. 5, 27); заседание сенаторов: decuriones solemnitel in curiam convocati (1. 2 C. 10, 31); также должность декуриона (1. 14 eod.); отсюда curialis (subst.) = decurio, сенатор в муниципальных городах (1. 21. 22. 25. 31. 39. 47. 50. 51. eod.);

    curiali (adi.) касающийся курий, или т. н. curiales: cur. origo, sanguis, происхождение от декуриона (I. 32. 43. eod.);

    cur. fortuno, должность декуриона (1. 62 eod.), cur. conditio (1. 63 pr. eod.);

    c. nexus (1. 63 § 1 eod.);

    cur. consortia (1. 66 eod.);

    onera, munera (1. 35 64 eod.);

    corpora, члены курии (1. 66 eod. cur. nuptiae (1. 3 C. 10, 34).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > curia

  • 44 datio

    1) давание: а) передача, предоставление, datio libelli (l. 7 D. 5, 2), bon. possessionis (1. 1 § 1 D. 37, 9);

    datio legati, libertatis противоп. ademtio;

    datio pura, conditionalis (1, 6 § 4 D. 28, 5. 1. 14 pr. D. 29, 7. 1. 9. 14 § 1. 1. 26 pr. D. 34, 4);

    b) назначение, datio tutoris, curatoris (1. 6 § 1 D. 26, 1. 1. 10 D. 26, 5. 1. 16 pr. D. 27, 10), fideiussoris (1. 2 § 1 1). 2, 8), iudicis (1. 32 D. 5, 1. 1. 2 § 1 D. 49, 8), pignoris, hypothecae (1. 16 § 9 D. 20. 1), dotis (1. 23 D. 50, 17);

    c) вручение, передача, conditio, quae in datione exsistat, противоп. cond., quae in facto sit (1. 82 D. 35, 1); (1. 31 § 2 D. 36, 1); (1. 8 D. 15, 1): mutui datio (1. 2 § 1. 1. 8. 27. D. 12, 1 1. 7 § 3 D. 14, 6);

    pecuniac datio (1. 3 § 3 eod. 1. 57 D. 35, 1), (1. 26 § 1. C. 4. 32);

    d) уплата (1. 68 D. 46, 3).

    2) исполнение, sacramenti datio (1. 2 § 9 C. 2, 59).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > datio

  • 45 decurrere

    1) бежать вниз, течь, decurrens aqua. (1. 6 pr. D. 39, 3). 2) пробегать, per omnina vestigia decurrendum est (1. 9 C. 9, 41). 3) прибегать, приступать, d. ad emtionem (1. 37 D. 21, 1), ad actionem (1. 5 pr. D. 11, 6. 1. 1 § 18 D. 16, 3), ad fidem aiicuius (1. 9 § 2 D. 2, 13). 4) приходить, ex varia statutorum diversitate ad id decursum est (1. 4 C. 10, 11);

    eos. huс decursum est, дошло до того, что (1. 2 § 1 D. 38, 2. 1. 55 pr. D. 40, 4. 1. 3 pr. D. 49, 14);

    decurr. in unam sententiam (1. 1 § 3 D. 2, 14);

    decurr. ad heredes (1. 4 pr. D. 34. 1).

    5) nepexoдить, изменяться, humani iuris conditio semper in infinitum decurrit. et nihil est in ea, quod stare perpetuo possit (1. 2 § 18 C. 1, 17). 6) совершать, оканчивать, stetisse per aliquem, quo minus lis suo Marte decurrat (1. 13 § 9 C. 3, 1);

    solemnitates decursa (1. 2 C. 1, 13), decursis hastis, с публичных торгов, et proscriptione habita (1. 6 C. 10, 3); проходить о времени (1. 2 C. 5, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > decurrere

  • 46 dediticii

    т. е. народы, покоренные с оружием в руках, которые поэтому должны были подвергнуться самым тяжелым требованиям, особ. выдаче оружия. Закон Aelia Sentia постановил, чтобы вольноотпущенники, которые за тяжкия престунления были наказаны, не могли приобрести права римскаго гражданства и уподоблялись т. н. dediticii (Gai. I, 12. 13-15. 25. 27. 67. 68. III. 74... 76. Ulp. I. 5. 11. VII. 4. XX. 14, XXII, 2. § 3 J. 1, 5);

    dediticius (adi.) относящийся к этому роду отпущенников, dedit. libertas, conditio (tit. C. 7, 5);

    dedit. liberti (1. 1 C. 7, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dediticii

  • 47 delere

    1) стирать (1. 1 pr. D. 28, 4); потеп (heredis) ita deletum, ut penitus legi no n possit (1. 1 D. 37, 2); (1. 40-42 D. 9, 2. 1. 2 D. 48, 10), rationes (1. 11 § 1 D. 11, 3), imaginem, librum (1. 31 pr. D. 47, 2). 2) вооб. уничтожать, разрушать, vi fluminis ager deletus (1. 11 § 6 D. 39, 3);

    dediticia conditio sit penitus deleha (1. 1 C. 7, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > delere

  • 48 deponere

    1) перестать носить траур, напр. lugubria (l. 8 D. 3, 2); сложить с себя должность, dep. officium (l. 5 § 2 D. 16, 3. 1. 38 pr. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 3 § 6 D. 26, 10), tutelam (1. 40 pr. 1. 41 § 2 D. 27, 1), imperium (1. 16 D. 1, 16), cingulum (1. 2 C. 3, 21), sollicitudinem (1. 21 C. 9, 9); (1. 13 D. 1, 7); оставлять, отказываться, dep. affectum, et animum accusandi (1. 6 § 1. 1. 13 pr. D. 48, 16);

    animo dep. possessionem (1. 34 pr. D. 41, 2);

    dep. beneficium (1. 2 D. 40, 10); лишать себя, сбыть, qui de patrimonio suo deposuerit, противоп. qui non acquirit (1. 5 § 13 D. 24, 1). Depositio, низложение, сложение, потеря, poenae, quae continent - dignitatis aliquam depositionem (1. 6 § 2. 1. 8 pr. D. 48, 19);

    depos. superflui ponderis (1. 28 C. 6, 23).

    2) положить в безопасное место, поместить, отдать на сохранение кому-нб.;

    depositio, отдача, положение на сохранение, dep. pecuniam in aedem, s. apud aedem, s. in aede (1. 73 D. 3, 3. 1. 7 § 2 D. 4, 4. 1. 1 § 36. 1. 5 § 2 D. 16, 3), in publico loco (1. 64 D. 46, 1); (1. 5 D. 10, 2);

    dep. corpus (1. 40 D. 11, 7. cf. commendare s. 1);

    servum exhibendum dep. apud officium (1. 11 § 1 D. 10, 4); (1. 3 § 6 D. 43, 30), (1. 31 § 1 D. 41, 1); особ. обозн. односторонний, вещный договор, который совершается посредством передачи одним лицом другому движимой вещи на безмездное хранение, с обязанностью возвратить ту же самую вещь (in specie) во всякое время: поклажа, отдача на сохранение (§ 3, 1. 3,14; - tit. D. 16, 3. C. 4, 34. -1. 24 eod. -1. 1 § 8 eod.); (1. 1 § 2 eod.);

    lex depositionis (1. 5 § 2 eod.);

    conditio depositionis (1. l § 22 eod. 1. 9 § 3 D. 4. 3); (l. 18 § 1 D. 36, 3);

    pretium depositionis non quasi merceden accipere (1. 2 § 24 D. 47, 8); (Gai. III. 207. IV. 47, 60). Depositum, a) предмет, данный на сбережение, depositum suscipere (1. 5 pr. D. 16, 3);

    pro deposito esse apud aliquem (1. 78 § 1 D. 36, 1);

    pro deposito habere pecuniam (1. 11 § 13 D. 32);

    in deposito habere, tenere aliquid (1. 5 § 4 D. 36, 3. 1. 69 pr. D. 47, 2);

    in depositi causam habere (1. 2 C. 4, 32);

    abnegare, inficiari depositum (1. 1. 1 § 2. 1. 69 pr. D. 47, 2);

    si convenit, ut in deposito et culpa praestetur = si in re deposita et culpam repromisi (1. 1 § 6 D. 16, 3. 1. 2 § 24. D. 47, 8);

    b) обязательное отношение, возникающее из передачи вещи на сохранение, = contractus depositi (l. 2 pr. 1. 50 D. 2,14. 1. 23. 45 pr. D. 50, 17);

    in deposito male versari (1. 6 § 6 D. 3, 2), 1. 1 § 35 D. 16, 3);

    dolus solus in depositum venit (1. 1 § 10 eod.); (1. 24 eod.);

    depositi actio, иск прямой (directa), который предъявляет deponens против депозитария, по поводу возвращения вещи и вознаграждения за вред и убытки (§ 3 J. cit. 1. 1 § 9-47 D. eod.);

    depositi (sc. actione) agere eperiri, teneri, damari (1. 1 D. 2, 2. 1. 1 § 8. 13. 14. 16. 25. D. 16, 3);

    contrarium indicium depositi, встречный иск принимателя поклажи о возвращении издержек, понесенных на чужую вещь (1. 5 pr. eod.). Depositor = qui deposuit (1. 1 § 36. 37 eod.). Depositarius a) = qui depositum suscepit (§ 36 bit.);

    b) = depositor (1. 7 § 2. 3 eod. 1. 24 § 2 D. 42, 5).

    3) разрушать, ломать, dep. aedificium, aedes (1. 6 pr. 8 pr. D. 8, 5. I. 23 § 2 D. 41, 3);

    aedes usque ad aream deposita (1. 83 § 5 D. 45, 1);

    paries deponendus (1. 18 § 11 D. 39, 2);

    dep. arboris ramos (1. 17 § 1. D. 8, 2);

    depositio aedificii = demolitio (1. 9 § 2 D. 4, 2).

    4) объяснять, tactis sacrosanctis scripturis deponere, quod etc. (1. 1 § 1 C. 2. 59);

    depositio, объяснение, testium depositiones (1. 3 C. 2, 43. 1. 17 C. 4, 20); (1. 3 C. 4, 66).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deponere

  • 49 deridere

    насмехаться, eleganter derid. sententiam (1. 10 § 1 D. 3, 5);

    deridenda loqui (1. 4 § 1 D. 21, 1);

    derisorius, смешной, conditio deris. (1. 14 D. 28, 7), legatum deris. (1. 71 pr. D. 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deridere

  • 50 durus

    (adi.);

    dure (adv.) твердый, трудный, durior sententia (1. 13 § 7 D. 3, 2), exitus iudiciorum (1. 1 pr. D. 4 7), conditio (1. 35. 63 § 1 D. 35, 1); (1. 8 § 7. 8. 1. 16 § 1. 1. 49 § 2 D. 46, 1); (1. 3 pr. D. 46, 3);

    durior causa est petitoris (1. 33 D. 50, 17); (1. 4 § 1 D. 47, 9. 1. 11 pr. D. 48, 19).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > durus

  • 51 efficax

    1) успешный, действующий с успехом, efficacem efficere traditionem (1. 6 § 2 D. 8, 4);

    eff. conditio (1. 44 § 2. D. 44, 7);

    libertas (1. 37 D. 31); (1. 8 pr. D. 48, 18);

    efficaciter (adv.) = cum effectu: effic. agere posse;

    nulla exceptione opponenda (1. 27 § 6 D. 2, 14);

    effic. exheredari (1. 61 D. 28, 5); (1. 3. 4. § 5. D. 31).

    2) деятельный, eff. magisterium (1. un C. 12, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > efficax

  • 52 evanescere

    терять силу, делаться недействительным, погашаться: si principale ruptum sit testamentum et pupillare evanuit (1. 2 pr. D. 28, 6); (1. 14 § 3 D. 36, 1); (1. 19 D. 29, 7);

    evanescit legatum, fideicomm. (1. 18 § 1 D. 28, 6. 1. 93 D. 30. 1. 7 § 4 D. 34, 4), donatio (1. 11 § 7 D. 24, 1), pignus (1. 13 § 1 D. 20, 1), stipulatio (1. 83 § 6. 1. 98 pr. D. 45, 1. 1. 33 D. 46, 1), actio (1. 31 § 1 D. 12. 1. 1. 21 D. 24, 3. 1. 11 § 1 D. 39, 3), conditio (l. 6 D. 28, 7. I. 29 § 1 D. 45,1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > evanescere

  • 53 eventus

    следствие: а) наступление известного факта, mortis eventum exspectare (1. 22 § 8 D. 24, 3);

    ev. mortalitatis (1. 6 § 7 D. 1, 18);

    ev. damni (1. 11 § 4 D. 4, 4);

    ex omni eventu competere (1. 9 pr. D. 14, 6); (1. 66 D. 35, 1);

    ex eventu conditionis - redditum iri (1. 73 § 2 D. 35, 2): in utrumque eventum substitutus (1. 4 § 2 D. 28, 6);

    b) случай = cansa s. 3. a., conditio, quae in eventu ponitur, in eventu collata (1. 60 pr. 1. 78 § 1 D. 35, 1. cf. 1. 34 § 1 D. 29, 2);

    c) кoнец, ne actio, quae ab initio inutilis fuerit, eventu confirmetur (1. 2 § 2 D. 15, 4);

    d) результат = effectus: consilium et eventus fraudandorum creditorum (l. 4 § 19 D. 40, 5. cf. 1. 10 § 1. 1. 15 D. 42, 8. 1. 79 D. 50, 17);

    iuris eventus (1. 8 D. 7, 2);

    ev. actionum (1. 7 D. 8, 5), donationis (1. 10 D. 24, 1);

    plenissimus ev. (1. 30 C. 6, 42).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > eventus

  • 54 exaequare

    выравнивать, равняться чему: idcirco relictum, ut conditio filiorum exaequaretur (1. 12 D. 35, 1); (1. 1 D. 30). Exaequatio, уравнение: Leoniana constitutio, quae super exaequatione pactionem loquitur (1. 20 pr. C. 5, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exaequare

  • 55 exstare

    1) быть, существовать, a) противоп. interiisse, exstinctum esse (1. 8 pr. D. 18, 6. 1. 8 pr. D. 13, 1. 1. 17 § 2 D. 25, 2. 1. 84 § 7 D. 30. 1. 1 § 3 D. 37, 11);

    b) прот. consumtum esse (1. 9 § 1 D. 10, 4. 1. 11 § 2 D. 12, 1. 1. 29 D. 12, 6. 1. 9 § 2 D. 34, 6. 1. 5 § 18 D. 24, 1);

    fructus exstantes, прот. cousumti (1. 22 C. 3, 32. 1. 3 C. 4, 9);

    cavere. restituturum, quod inde exstabit (1. 1 pr. D. 7, 9);

    c) прот. consumptum et dissipatum esse: extantes res, si non fuerint alienatae sive consumptae (1. 6 § 11. C. 5, 9. 1. 12 § 5. C. 8, 17);

    d) вообще, напр. si tabulae testamenti exstabunt (tit. D. 37, 2. cf. 1. 1 § 2 seq. D. 37, 11); (rubr. D. 38, 6. 1. 3 eod. 1. 28 D. 22, 3. 1. 31 § 1 D. 41, 1);

    exstat exemplum (1. 1 § 5 D. 3, 1. 1. 30 § 6. 13 D. 40, 5. 1. 8 pr. D. 48, 18. 1. 11 § 1. 8 D. 43, 24. 1. 4 § 8 D. 44, 4. 1. 23 § 1 D 22, 1);

    si tutor vel curator exstent (1. 21 § 5 D. 9, 4).

    2) последовать, conditio exstatura est (1. 18. D. 12, 6). 3) = constare (1. 4 D. 7, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exstare

  • 56 exstinguere

    1) погашать: exsting. ignem, incendium (1. 1 D. 1, 15 1. 27 § 9. 1. 49 § 1 D. 9, 2); в пер. см. прекращать, уничтожать, exsting. substitutionem a parente factam (1. 17 § 1 D. 1, 7), venditionem (1. 10 § 5 D. 23, 3), conditionem (1. 96 § 4 D. 30. 1. 17 § 7 D. 36, 1), fideicommissum (1. 11 § 13 D. 32), actionem (1. 47 pr. D. 47. 2), crimen = abolere (1. 2 C. 9, 43);

    exstingui, погашаться, exstinguitur obligatio, stipulatio (1. 21 § 1 D. 34, 3. 1. 2 § 2. 1. 83 § 6. 1 140 § 2 D. 45, 1. 1. 47 pr. D. 46, 1. 1. 24. D. 46, 2. 1. 98 § 8 D. 46, 3), actio, condictio (1. 58 pr. eod. 1. 42 § 3. 1. 44 § 2 1. 73 pr. D. 47, 2), mandatum (1. 12 § 16 D. 17, 1);

    donatio (1. 32 § 10. 18. D. 24, 1), institutio, conditio (l. 38 § 3. 4. D. 28, 5. 1. 6. 41 D. 15, 16. 1. 69 § 1. 1. 75 § 2. 1. 114 § 3 D. 30. 1. 21 § 1. 1. 65 § 1 D. 32. 1. 12 D. 33, 1), pignus, ius pignoris (1. 8 § 12. 1. 9 pr. D. 20, 6), servitus (1. 27 D. 8, 3. 1 10. D. 8, 4. 1. 1 § 1 D. 8, 6), ususfr. (1. 3 § 2 D. 7, 1. 1. 8. 10 D. 7, 4), peculium (1. 1 § 3 D. 15, 2. 1. 1 § 1 D. 15, 3. 1. 13 D. 24, 3. 1. 91 § 3 D. 45, 1. 1. 22 D. 29, 5. 1. 6 D. 48, 1. 1. 9 D. 49, 14. 1. 1. § 14 D 48, 16).

    2) умерщвлять кого: veneno exsting. hominem, viscera hominis (1. 1 C. 9, 18 1. 3 C. 9, 41);

    exstingui, погибать, res exstincta (1. 8 pr. D. 18, 6. 1. 47 pr D. 47, 2): умереть, persona exstincta (1. 1 § 43 D. 43, 20);

    post omnes eos exstinctos, qui etc. (1. 32 § 6 D. 31. 1. 23 D. 34, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exstinguere

  • 57 factum

    1) действие, прот. dolus, consilium (1. 7 D. 48, 4 1. 53 § 2 D. 50, 16. 1. 225 eod.);

    praestare factum sociorum, servorum etc. (1. 22 D. 17, 2. 1. 25 § 7. 1. 31 § 15. D. 21, 1. 1. 1 § 6. D. 47, 5. 1. 25 § 1 D. 44, 7. 1. 155 pr. D. 50, 17);

    facto meo alter locupletatus (1. 6 § 11 D. 3, 5); особ. как предмет обязательства, обозн. всякое действие, не состоящее в dare (§ 7 J. 3, 15. 1. 82 D. 35, 1. 1. 6 § 7 D. 40, 7).

    2) факт, противоп. ius,- in facto potius, quam in iure consislere (1. 10 D. 4, 3): multum interest, conditio facti an iuris sit (1. 21 D. 35, 1. cf. 1. 60 pr. eod. 1. 1 § 3 D. 41, 2. cf. 1. 19 D. 4, 6);

    possessio facti est et animi (1. l § 15 D. 47, 4. cf. 1. 29. D. 41, 2. 1. 7 § 3 D. 27, 10. 1. 27 § 2 D. 2, 14. cf. 1. 38 § 6. D. 45, 1. 1. 2 § 2 D. 8, 5);

    in factum agere, actio, иск, по фактическим обстоятельствам данного дела не имеющий строго определенной формулы; претор во главе формулы (вместо т. н. demonstratio) всегда упоминал об обстоятельствах, вызывавших этот иск (civilis actio, quae prae scriptis verbis rem gestam demonstrat) (1. 3 § 1 D. 4, 9. 1. 23 § 5. 1. 52 D. 6, 1. 1. 7 § 6. 1. 9 pr. 1. 11 § 8. 1. 17 pr. 1. 27 § 14. 1. 33 § 1. D. 9, 2. 1. 10 D. 9, 4. 1. 6 § 6 D. 10, 3. 1. 3 § 14. 1. 9 § 4 D. 10, 4. 1. 6 1). 18, 5. 1. 11. 14 D. 19, 5. 1. 9 D. 27, 6. 1. 63. 77. § 2 D. 31. 1. 15 § 34. 1. 10 pr. D. 42, 8. 1. 13. 25. § 1 D. 44, 7. 1. 51 § 4. 1. 53 § 20. 1. 68 § 4 D. 47, 2);

    in. f. iudicium (1. 5 § 1. D. 2, 7. 1. 12 D. 19, 4);

    poenalis in f. actio (1. 12 D. 2, 4. 1. 25 D. 48, 10);

    in f. excipere, exceptio, praescriptio (§ 1 J. 4, 13. 1. 4 D. 7, 9 1. 20 pr. D. 11, 1. l. 27 D. 13, 5. 1. 20 D. 14, 6. l. 1 § 4 D 21, 3. 1. 44. 23. D. 44, 1. 1. 4 § 16 D. 44, 4. 1. 9 C. 4, 30);

    in f. (concepta) replicatio (1. 15 pr. D. 35. 2. 1. 14 D. 46, 1. 1. 28 D. 2. 4);

    quaestio facti, non iuris (1. 16 D. 1, 5. 1. 12 § 4. 1. 13 D. 20, 4. 1. 15. § 1 D. 28, 5. 1. 94 D. 45, 1);

    ignorantia vel facti, vel iuris est (1. 1 pr. D. 22, 6);

    error iuris - facti;

    errare in iure - in facto (см. errare s. 2);

    ex facto (по отношению к известному факту) quaesitum, propositum, tractatum est (1. 11 § 2 D. 4, 4 1. 52 pr. D. 15. 1. 1. 35 pr. D. 28, 5. 1. 43 pr. D. 28, 6. 1. 39 § 6 D. 30. 1. 17 pr. D. 36, 1. 1. 5 § 1 D. 44, 3);

    ex. f. consultus (l. 4 § 3. D. 2, 14. 1. 3 § 1 D. 4, 4. 1. 52 § 7. D. 17, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > factum

  • 58 gravis

    1) густой, fumus non gr. (1. 8 § 6 D. 8, 5);

    a) беременный: gravi utero uxor (1. 11 D. 29, 7);

    b) тягостный, строгий, резкий;

    graviter (adv.) = dure, mereri graviorem poenam, sententiam (1. 3 § 17. D. 29, 5. 1. 1. § 5 D. 49, 7. 1. 7 D. 47, 9. 1. 13 D. 48, 19. 1. 1 § 7 D. 1, 12. 1. 1 § 8 D. 26, 10. 1. 5 § 2 D. 49, 16. 1. 20 § 5. 1. 24 D. 8, 2. 1. 11 § 5 D. 4, 4. 1. 23 § 3 D. 28, 5. 1. 7 § 22 D. 48, 22. 1. 3 D. 13, 4. 1. 12 § 9 D. 17, 1. 1. 47 D. 19, 1. l. 11 pr. D. 22, 1. 1. 7 § 8. 1. 9 § 4 D. 26, 7);

    conditio gravior (1. 35. D. 35, 1. 1. 5 pr. D. 46, 3);

    c) важный, graviora crimina (1. 1 § 5 D. 49, 7);

    gravissima iniuria afficere aliq. (1. 10 § 12 D. 2, 4);

    d) тяжкий, сильный, gravissimae inimicitiae (1. 3 § 11. 1. 22 D. 34, 4. 1. 3 pr. D. 29, 5. 1. 40 § 3 D. 40, 7);

    e) трудный, graviter = difficulter;

    res gravis ad recuperandum (1. 25 D. 13, 7);

    graviter loqui (1. 9 D. 21,1).

    2) постоянный, твердый, строгий, congruit bono et gravi Praesidi (1. 13 pr. D. 1, 18. 1. 13 C. 2, 12). Gravitas, a) сила, твердость (1. 18 pr. D. 21, 1. 1. 2 D. 22, 5);

    b) достоинство, militaris grav. (1. 4 C. 4, 52. 1. 18 C. 2, 3. 1. 4 C. 2, 27. 1. 5 C. 3, 34. 1. 16 C. 5, 62); отсюда grav. tua, vestra, титул чиновников (1. 27 pr. D. 40, 12. 1. 3 C. 3, 3. 1. 7 C. 3, 26. 1. 4 C. 5, 73. 1. 1 C. 10, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > gravis

  • 59 ineptus

    неуместный, нелепый, in. conditio (1. 86 pr. D. 28, 5. 1. 59 § 1 D. 28, 5. 1. 113. § 5. D. 30. 1. 3 § 23. D. 41, 2). Ineptia, нелепость, глупость, ob ineptiam removeri a cura s. tutela (1. 3 § 18 D. 26, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ineptus

  • 60 iniquus

    1) неровный: per iniquam distributionem pupilli rationibus favere (1. 3 D. 26, 9). 2) неточный, неверный, прот. aequus s. 2 напр. pondera, mensurae iniq. (l. 32 D. 19. 1. 1. 13 § 8. D. 19, 2);

    pretium (цена) iniq., чрезмерная (immodicum) (1. 31 § 4 D. 40, 5).

    3) несправедливый, пристрастный (1. 27 § 2 D. 4, 8); (1. 9 D. 2, 8. 1. 3 pr. D. 2, 2);

    inigue (adv.) несправедливо, против закона, in ius dicere, decernere (1. 11 D. 1. 1. 1. 1 pr. D. 47, l0);

    condemnare (1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 10 pr. D 5, 2. 1. 5 cf. 12 eod.).

    4) невыгодный, вредный;

    non debet alteri per alterum iniqua conditio inferri (1. 74 D. 50, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > iniquus

См. также в других словарях:

  • Conditio — Conditio, Bedingung in Rechtsgeschäften; sodann Beschaffenheit, Zustand, Anstellung. Conditional oder conditionell, bedingend; conditionaliter, bedingungsweise; conditioniren, im Dienste sein; conditionirt, beschaffen, erhalten (gut oder… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Conditio — (lat.), Bedingung (s.d.); c. sine qua non, Bedingung, ohne die nicht (nämlich etwas nicht geschehen kann); sub conditione, unter der Bedingung. S. auch Kondition …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Conditio — (lat.), Bedingung; C. sine qua non, Bedingung, ohne welche nicht (etwas geschehen kann), unerläßliche Bedingung; conditionalĭter, bedingungsweise. Condition, im Buchhandel, s. à condition …   Kleines Konversations-Lexikon

  • CONDITIO — apud Arnob. adv. Gentes, l. 3. Libertatem ingenuam abrogare, et servitutis conditionem imponere: proprie et e Iurisconsultorum loquendi more. Zeno Veron. Sermone de Avaritia 2. Sed haec non ad vos Fratres, quorum largitas provinciis ommbus nota… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Conditio Јine qua non — С латинского: (кондицио синэ ква нон) Непременное (непреложное, абсолютное и т. д.) условие. Буквально: Условие, без которого нет чего либо. Энциклопедический словарь крылатых слов и выражений. М.: «Локид Пресс». Вадим Серов. 2003 …   Словарь крылатых слов и выражений

  • Conditio sine qua non —         (лат.) необ ходимое условие. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 …   Философская энциклопедия

  • conditio sine qua non — лат. (кондицио синэ ква нон) букв. «условие без которого не (т)»; непременное условие. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • conditio si testator sine liberis decesserit — in the Scots law of succession, a will that does not make provision for children yet to be born is presumed to be revoked by the subsequent birth of a child to the testator, whether or not the child is legitimate. The presumption can be revoked.… …   Law dictionary

  • conditio sine qua non — A necessary condition. Short Dictionary of (mostly American) Legal Terms and Abbreviations …   Law dictionary

  • Conditio Humana — Als conditio humana bezeichnet man allgemein die Bedingung des Menschseins und die der Natur des Menschen. Sie ist Gegenstand der Philosophie (insbesondere der Philosophischen Anthropologie) sowie verschiedener Wissenschaften wie der… …   Deutsch Wikipedia

  • Conditio humana — Als conditio humana (im klassischen Latein aber condicio humana) bezeichnet man allgemein die Bedingung des Menschseins und die der Natur des Menschen. Sie ist Gegenstand der Philosophie (insbesondere der Philosophischen Anthropologie) sowie… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»