-
1 concubin
concubin, e [kɔ̃kybɛ̃, in]masculine noun, feminine nouncommon-law husband (or wife)* * *concubine kɔ̃kybɛ̃, in nom masculin, féminin Droit common law husband/wife* * *kɔ̃kybɛ̃, in nm/f concubin, -eDROIT cohabitant* * *A nm,f Jur common law husband/wife., concubine [kɔ̃kybɛ̃, in] nom masculin, nom féminin -
2 concubin
concubin, -e kɔ̃kybɛ̃, in]nome masculino, femininoconcubin|o, -a m., f. -
3 concubin
concubin [kõkuubẽ],concubine [kõkuubien]〈m., v.〉1 iemand die ongehuwd samenwoont ⇒ iemand die in concubinaat leeft, vriend(in) -
4 concubin
concubinsouložník m -
5 concubin
kɔ̃kybɛ̃/kɔ̃kybinm (f - concubine)Geliebte(r) f/m, Konkubine f, Mätresse fconcubinLebensgefährte(in) masculin(féminin) -
6 concubin
-
7 concubin
mлицо, состоящее во внебрачном сожительстве, сожитель -
8 concubin
1. прил.общ. сожительствующий2. сущ.1) общ. связанный контрактными узами (в отличие от брачных уз), продекларировавший свой безбрачный союз (приравненный фр.законом к браку), живущий в безбрачном союзе, сожитель2) юр. лицо, состоящее во внебрачном сожительстве, сожитель -
9 concubin
أستسرارىخليلعشيقمسارر -
10 concubin
nm. => Compagnon, Union. -
11 concubin,
e adj. et n. (lat. concubina "qui couche avec") който съжителства с партньор без да има брак с него. -
12 concubin
- E m, f сожи́тель, -ница -
13 concubin
xxx mledsager -
14 concubin
konkubo -
15 couple concubin
лица, состоящие во внебрачном сожительстве, сожители -
16 couple concubin
сущ.юр. лица, состоящие во внебрачном сожительстве -
17 compagnon
compagnon [kɔ̃paɲɔ̃]masculine noun( = camarade, concubin) companion* * *kɔ̃paɲɔ̃nom masculin1) ( ami) companion2) ( amant) partner3) ( mâle) mate4) ( artisan) journeyman5) ( franc-maçon) fellow of the craft•Phrasal Verbs:* * *kɔ̃paɲɔ̃ nm1) (de randonnée, de loisirs) companionles compagnons d'Ulysse — Ulysses' companions, the companions of Ulysses
2) (concubin ou époux) partner3) (parfois avec une majuscule) (= artisan) journeyman, (membre d'une guilde) member of a trade guild* * *compagnon nm1 ( ami) companion; compagnon fidèle faithful companion;2 ( amant) partner;3 ( mâle) mate;4 ( artisan) journeyman;5 ( franc-maçon) fellow of the craft.compagnon d'armes comrade-in-arms; compagnon de captivité fellow prisoner; compagnon d'infortune companion in misfortune; compagnon de route fellow travellerGB; compagnon de table table companion; compagnon de voyage travellingGB companion.[kɔ̃paɲɔ̃] nom masculin1. [camarade] companioncompagnon d'armes brother ou comrade in armscompagnon de route ou voyage travelling companion[ami, concubin] boyfriend3. [animal] friend4. [franc-maçon] companion5. [ouvrier]Compagnon du Tour de France journeyman, apprentice6. HISTOIRE7. INDUSTRIE unskilled worker ou labourer -
18 ex
ex (inf) [εks]masculine noun, feminine noun* * *ɛks
1.
(colloq) nom masculin et féminin invariable (ancien conjoint, concubin, compagnon) ex; ( ancien membre) ex-member
2.
nom masculin1) (written abbr = exemple) eg2) (written abbr = exemplaire) copy* * *ɛks nm/f *ex ** * *I.exA ○nmf inv (ancien conjoint, concubin, compagnon) ex; ( ancien membre) ex-member; un ex du Parti an ex-member of the Communist Party.B nm1 (written abbr = exemple) eg;2 (written abbr = exemplaire) copy; 25 ex 25 copies.II.ex préf ex-actrice/champion/maire/premier ministre former actress/champion/mayor/prime minister; le Zaïre, ex-Congo belge Zaïre, the former Belgian Congo. -
19 concubine
-
20 сожитель
м.1) ( по комнате) colocataire m, f
- 1
- 2
См. также в других словарях:
concubin — concubin, ine [ kɔ̃kybɛ̃, in ] n. • XIVe; fém. 1213; lat. concubina « qui couche avec » ♦ Dr. ou plaisant Personne qui vit en état de concubinage. Des concubins. ● concubin, concubine nom (latin concubinus, de concubere, coucher avec) Personne… … Encyclopédie Universelle
concubin — CONCUBÍN, Ă, concubini, e, s.m. şi f. Persoană care trăieşte în concubinaj. – Din fr. concubin, lat. concubinus. Trimis de RACAI, 30.09.2003. Sursa: DEX 98 CONCUBÍN s. v. amant. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime concubín s … Dicționar Român
concubin — (kon ku bin) s. m. Terme d ancienne jurisprudence. Celui qui vit avec une concubine. Au plur. L homme et la femme qui vivent en concubinage. Les libéralités étaient interdites entre concubins. HISTORIQUE XVe s. • Le suppliant respondi :… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Concubin — Concubinage Le concubinage décrit la situation des couples non mariés ou non liés par une union civile. Aucun lien de droit n unit les deux concubins contrairement aux conjoints qui sont unis par les liens du mariage ou du Pacte civil de… … Wikipédia en Français
CONCUBIN — concubinae … Abbreviations in Latin Inscriptions
concubin — nm. => Compagnon, Union … Dictionnaire Français-Savoyard
cubin — concubin … Dictionnaire des rimes
concubine — ● concubin, concubine nom (latin concubinus, de concubere, coucher avec) Personne qui vit en état de concubinage avec une autre … Encyclopédie Universelle
Concubinage En France — Article principal : Concubinage. Introduction générale La famille (notion générale) … Wikipédia en Français
Concubinage en France — Article principal : Concubinage. Introduction générale La famille (notion générale) … Wikipédia en Français
Concubinage en france — Article principal : Concubinage. Introduction générale La famille (notion générale) … Wikipédia en Français