Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

concitō

  • 1 concito

    concĭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mouvoir fortement, exciter, pousser, lancer. [st2]2 [-] au fig. pousser, émouvoir fortement, exciter, soulever. [st2]3 [-] susciter, provoquer, produire.    - equum calcaribus concitare, Liv. 2.6.8: pousser le cheval de l'éperon.    - equum in aliquem concitare, Nep. Pelop. 5, 4: lancer son cheval contre qqn.    - se concitare in fugam, Liv. 22, 17, 6: s'enfuir rapidement.    - qui in iram concitat se, Quint. 6, 2, 27: qui se met en colère.    - quae vos dementia concitat dimittere ? Ov. M. 13, 226: quelle folie vous pousse à quitter...?    - concitare risum, Cic. de Or. 2, 58, 235: faire rire.
    * * *
    concĭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mouvoir fortement, exciter, pousser, lancer. [st2]2 [-] au fig. pousser, émouvoir fortement, exciter, soulever. [st2]3 [-] susciter, provoquer, produire.    - equum calcaribus concitare, Liv. 2.6.8: pousser le cheval de l'éperon.    - equum in aliquem concitare, Nep. Pelop. 5, 4: lancer son cheval contre qqn.    - se concitare in fugam, Liv. 22, 17, 6: s'enfuir rapidement.    - qui in iram concitat se, Quint. 6, 2, 27: qui se met en colère.    - quae vos dementia concitat dimittere ? Ov. M. 13, 226: quelle folie vous pousse à quitter...?    - concitare risum, Cic. de Or. 2, 58, 235: faire rire.
    * * *
        Concito, concitas, pen. corr. concitare, Frequentatiuum. Caesar. Fort esmouvoir, Inciter, Provoquer, Conciter.
    \
        Concitari in aliquem. Cic. Se courroucer contre quelqu'un.
    \
        Concitare se in hostem. Liu. Aller impetueusement et de grand randon contre son ennemi.
    \
        Fuga se in aliquam locum concitare. Valerius Flac. S'enfuir vistement en quelque lieu.
    \
        In iram concitare. Quintil. Courroucer.
    \
        Agmen concitare. Ouid. Presser, Chasser de pres, Poulser.
    \
        Aura frigida concitat artus. Lucret. Fait trembler, Agite.
    \
        Equum contra aliquem concitare. Liu. Venir contre quelqu'un à course de cheval.
    \
        Concitare equum calcaribus. Liu. Ferir, ou picquer des esperons, Luy donner des esperons.
    \
        Expectationem sui concitare. Cic. Esmouvoir et donner aux autres une esperance de soy.
    \
        Feras concitare. Ouid. Chasser, Vener.
    \
        Concitare grauedines et distillationes. Celsus. Esmouvoir les catarres.
    \
        Inuidiam in aliquem concitare. Cic. Le mettre en haine, Le faire hair.
    \
        Missile concitare. Valer. Flac. Bransler, Darder, Jecter.
    \
        Concitare pituitam. Celsus. Esmouvoir.
    \
        Risum concitare. Cic. Faire rire.
    \
        Somnum concitare herba dicitur. Plin. Provoquer et induire à dormir.
    \
        Vrinam concitare. Plin. Faire pisser.

    Dictionarium latinogallicum > concito

  • 2 concito

    concito concito, avi, atum, are возбуждать

    Латинско-русский словарь > concito

  • 3 concitō

        concitō āvī, ātus, āre, freq.    [concio], to put in quick motion, rouse, excite, urge, drive, incite, spur, agitate, disturb: equum calcaribus, L.: equum in aliquem, N.: equos adversos, L.: navīs maximā celeritate, L.: telum ex insidiis, brandishes, V.: agmen, O.: eversas Eurus aquas, O.: gravīs pluvias, O.: se in fugam, to flee headlong, L.—Fig., to rouse, urge, impel, move, influence, stir, instigate, goad, stimulate: te ipsum animi quodam impetu concitatum: civīs: alqm iniuriis, S.: irā, L.: aspectu pignorum suorum concitari, Ta.: servitia, S.: multitudinem, N.: suos, Cs.: concitatus ad philosophiam studio: (Galliam) ad nostrum auxilium, Cs.: Ad arma cessantīs, H.: exercitum adversus regem, L.: vos captam dimittere Troiam, O.—To rouse, excite, cause, occasion, produce, stir up: facultas seditionis concitandae: nova concitari mala videbam: odium erga Romanos, N.: bellum pro Veiente, L.: in te invidiam: tumultum, Cs.
    * * *
    I II
    concitare, concitavi, concitatus V TRANS
    stir up, disturb; discharge/hurl (missile); flow rapidly/strong current; rush; rush; urge/rouse/agitate; enrage/inflame; spur/impel; summon/assemble; cause

    Latin-English dictionary > concitō

  • 4 concito

    concĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [concieo], to move violently, to put in violent or quick motion, to stir up, rouse up, excite, incite, shake.
    I.
    Prop. (thus most freq. in the poets and histt.):

    artus,

    Lucr. 3, 292; 3, 301:

    equum calcaribus,

    Liv. 2, 6, 8; cf.:

    equum in aliquem,

    Nep. Pelop. 5, 4:

    concitant equos permittuntque in hostem,

    Liv. 3, 61, 8:

    equos adversos,

    id. 8, 7, 9; cf. also under P. a.:

    naves quantā maximā celeritate poterat,

    id. 36, 44, 4; cf.:

    classem concitatam remis,

    id. 30, 25, 8; 37, 11, 10:

    navem remis,

    Curt. 4, 3, 2:

    in alteram (navem) quinqueremis eadem concitata,

    id. 4, 4, 7:

    agmen,

    Ov. M. 14, 239:

    omne nemus,

    id. F. 1, 436:

    feras,

    id. ib. 2, 286:

    tela,

    Liv. 34, 39, 3:

    eversas Eurus aquas,

    Ov. H. 7, 42; cf.:

    mare aeriore vento,

    Curt. 4, 3, 17:

    graves pluvias,

    Ov. F. 2, 72:

    se in hostem,

    Liv. 8, 39, 7; cf.:

    se in Teucros alis (Alecto),

    Verg. A. 7, 476:

    se in fugam,

    to take to flight, Liv. 22, 17, 6; cf.:

    se fugā in aliquem locum,

    Val. Fl. 3, 383.—
    II.
    Trop. (class. and very freq. in prose and poetry).
    A.
    Aliquem, to rouse, urge, impel one to any act, feeling, etc., to move strongly, to influence, stir up, instigate, etc.; constr. with acc. pers. and ad, in, adversus, the inf. and absol.
    (α).
    With ad and a subst., gerund, or gerundive:

    concitari ad studium cognoscendae percipiendaeque virtutis,

    Cic. de Or. 1, 47, 204; cf.:

    concitatus ad philosophiam studio,

    id. Brut. 89, 306:

    judicem ad fortiter judicandum,

    Quint. 6, 1, 20:

    victum ad depellendam ignominiam,

    id. 1, 2, 24:

    nos ad quaerendum,

    id. 10, 2, 5:

    omnem Galliam ad nostrum auxilium,

    Caes. B. G. 7, 77:

    multitudinem ad arma,

    id. ib. 7, 42 fin.; cf.: cessantes ad arma, * Hor. C. 1, 35, 16: colonias ad audendum aliquid, Suet. Caes. 8:

    ad convicia,

    id. Tib. 54:

    ad despiciendam vitam,

    id. Oth. 10.—
    (β).
    With in:

    qui in iram concitat se,

    Quint. 6, 2, 27; cf. Cic. Verr. 2, 3, 3, § 6.—
    (γ).
    With adversus:

    Etruriam omnem adversus nos,

    Liv. 5, 4, 14:

    exercitum adversus regem,

    id. 1, 59, 12.—
    * (δ).
    With inf.:

    quae vos dementia concitat captam dimittere Trojam?

    Ov. M. 13, 226.—
    (ε).
    Absol., both with and without abl.:

    te ipsum animi quodam impetu concitatum,

    Cic. Mur. 31, 65; so,

    uxorem dolore,

    id. Scaur. 6, 9 (Fragm. ap. Prisc. p. 689 P.):

    aliquem injuriis,

    Sall. C. 35, 3:

    multitudinem fallaci spe,

    Liv. 6, 15, 6:

    familiam seditionibus,

    Col. 1, 8, 18:

    aliquem aliquo adfectu,

    Quint. 10, 7, 15:

    irā,

    Liv. 23, 7, 7; 42, 59, 2; Quint. 6, 3, 46; Liv. 7, 8, 3:

    aspectu pignorum suorum concitari,

    Tac. Agr. 38; Cic. Verr. 2, 3, 3, § 6:

    quo enim spectat illud... nisi ut opifices concitentur?

    should be excited to sedition, id. Ac. 2, 47, 144; cf. id. Fl. 8, 18 sq.; Asin. ap. Cic. Fam. 10, 33, 4; cf.

    servitia,

    Sall. C. 46, 3:

    multitudinem,

    Nep. Arist. 1, 3:

    suos,

    Caes. B. G. 5, 26:

    judices (opp. flectere),

    Quint. 6, 1, 9; cf.

    (opp. placare),

    id. 11, 3, 170;

    (opp. mitigare),

    id. 3, 4, 3; 4, 2, 9; 6, 2, 12:

    concitare animos ac remittere,

    id. 9, 4, 11:

    tuas aures de nobis,

    Prop. 3 (4), 15, 45.—
    B.
    Aliquid, to rouse, excite, cause, occasion, produce any action, passion, evil, etc.:

    bellum,

    Cic. Fam. 15, 4, 6; Hirt. B. G. 8, 22; Nep. Ham. 4, 3; Liv. 5, 5, 11; Flor. 4, 5, 1 al.; cf.:

    bellum Romanis,

    Liv. 35, 12, 18:

    quantas turbas mihi,

    Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch; cf.:

    quantam pugnam mihi,

    Quint. 10, 1, 105:

    lacrimas totius populi Romani,

    id. 11, 3,:

    misericordiam populi,

    Cic. de Or. 1, 53, 227:

    odium (just before, commovere odium),

    id. Inv. 1, 54, 105; cf. id. ib. 1, 53, 100:

    invidiam in te ex illis rebus,

    id. Verr. 2, 5, 8, § 21:

    invidiam, odium, iram,

    Quint. 6, 1, 14:

    iram (opp. lenire),

    id. 3, 8, 12:

    risum,

    Cic. de Or. 2, 58, 235:

    seditionem ac discordiam,

    id. Mur. 39, 83:

    tumultum,

    Caes. B. C. 3, 18; Liv. 38, 33, 7:

    aspera iambis maxime concitantur,

    Quint. 9, 4, 136:

    error vanis concitatus imaginibus,

    Val. Max. 9, 9 init.:

    morbos,

    Cels. 2, 13:

    pituitam,

    id. 6, 6, 15:

    somnum,

    Plin. 20, 17, 73, § 189.—Hence, concĭtātus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to I.) Violently moved, i. e. rapid, swift, quick:

    equo concitato ad hostem vehitur,

    at full speed, Nep. Dat. 4 fin. (more freq. citato equo; v. 2. cito, P. a.):

    quam concitatissimos equos immittere jubet,

    Liv. 35, 5, 8:

    conversio caeli concitatior,

    Cic. Rep. 6, 18, 18; so,

    cursu,

    Liv. 35, 29, 6:

    concitatissimus corporis motus,

    Quint. 2, 11, 4.—
    B.
    (Acc. to II.) Roused up, excited, vehement, ardent (freq. in Quint.):

    testimonia non concitatae contionis sed jurati senatūs,

    Cic. Fl. 7, 17:

    (in comoediis pater) interim concitatus, interim lenis est,

    Quint. 11, 3, 74:

    adfectus (opp. mites atque compositi),

    id. 6, 2, 9; cf.

    opp. flebiles,

    id. 11, 3, 162:

    animus an remissus,

    id. 3, 9, 7:

    causae,

    id. 11, 1, 3:

    oratio,

    id. 3, 8, 58 and 60:

    sententiae,

    id. 12, 9, 3; 10, 1, 44:

    erectā et concitatā voce (opp. summissā atque contractā),

    id. 11, 3, 175:

    Lucanus ardens et concitatus,

    id. 10, 1, 91.— Comp.:

    concitatior accidens clamor,

    Liv. 10, 5, 2; Quint. 2, 15, 28; 8, 3, 14.—Hence, concĭtātē, adv. (not in Cic.).
    1.
    (Acc. to 1.) Quickly, rapidly:

    agitur pecus,

    Col. 6, 6, 4.—
    2.
    (Acc. to 2.) Impetuously, ardently (most freq. in Quint.):

    dicere,

    Quint. 8, 3, 40; 10, 2, 23; 11, 3, 23;

    12, 10, 71: itur,

    id. 11, 3, 133.— Comp.:

    dicere,

    Quint. 1, 8, 1; 3, 8, 68; 9, 4, 130:

    movere adfectus,

    id. 12, 10, 26.—
    * Sup.: raperet ventus, Aug. Civ. Dei, 5, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > concito

  • 5 concito

    concito, 1, stir up, excite, Mk. 15:11; A. 17:5 ff.

    English-Latin new dictionary > concito

  • 6 concito

    āvī, ātum, āre [intens. к concieo ]
    1) быстро двигать, приводить в сильное движение ( classem remorum ictu QC); бросать, устремлять ( equitatum in pugnam L)
    c. equum calcaribus Lпришпорить коня
    equo concitato Nep — во весь опор, вскачь, во всю прыть
    c. navem remis Lналечь на вёсла
    c. se in fugam Lпуститься бежать
    c. mare Mela, QCволновать море
    2) потрясать, заставить содрогнуться ( artūs Lcr)
    3) созывать, приглашать ( omnem juventutem L)
    4) будить, пробуждать (totam viciniam, sc. strepitu Pt)
    5) побуждать ( aliquem captam dimittere Trojam O); поощрять, подстрекать (aliquem ad aliquid Q, Su; aliquem in или adversus aliquem C, L)
    6) возбуждать, вызывать (seditionem ac discordiam C; lacrimas O; somnum PM; bellum L, C; misericordiam, invidiam C)
    c. animum in iram QCразгневать
    sec. in iram Qразгневаться

    Латинско-русский словарь > concito

  • 7 concito

    con-cito, āvī, ātum, āre (Frequ. v. concieo, concio), immer und immer anregen od. aufregen, I) nachhaltig in Bewegung setzen od. erhalten, 1) in rasche Bewegung (in raschen Lauf) –, in Schwung setzen, zu rascher Bewegung (zu raschem Laufe) antreiben, a) physisch: α) lebl. Objj.: naves, Liv.: navem remis, Liv.: classem vehementi remorum ictu, Curt.: telum ex insidiis, Verg.: aber emittere missilia cum procursu, quo plurimum concitantur tela, in Schwung gesetzt werden, Liv. – acrius ob nimiam festinationem concitato spiritu (Atem), Curt. – β) leb. Wesen: c. equum, c. equum permittereque in hostem, Liv.: equum calcaribus, Liv.: equum contra alqm, Liv., in alqm, Nep.: equos adversos, gegeneinander ansprengen, Liv.: equos in diversum iter, Liv.: turmas in obvios, Curt.: boves in cursum, Col.: accensis cornibus armenta in adversos montes, Liv.: beluam (Elefanten) in fugam, Curt. – aciem, vorwärts treiben, Liv. 2, 64, 6: se in hostem, auf den F. stürzen, Liv.: se alis in Teucros, sich schwingen, Verg.: se in fugam, Liv. – magno cursu concitati, im Sturmlauf, Caes. – bes. durch den Ruf der Stimme zum Kampfe herbeiziehen, herbeirufen, aufbieten, multis utrimque interfectis maiorem multitudinem armatorum, Caes.: omnem iuventutem suam, Liv.: servos ex omnibus vicis, Cic. – b) auf Neigung u. Willen einwirkend jmd. anregen, antreiben, aufstacheln, veranlassen, iudicem ad fortiter iudicandum, Quint.: colonias ad audendum aliquid, Suet. – im Passiv, c oncitari alcis cohortatione ad studium cognoscendae percipiendaeque virtutis, Cic.: ad despiciendam vitam exemplo manipularis militis concitatus, Suet. – m. folg. Infin., Ov. met. 13, 226. – 2) nachhaltig in unruhige Bewegung setzen, aufregen, in Aufruhr bringen, erschüttern, a) physisch: fluctus, Acc. fr.: ventos ac maria carminibus, Mela: mare acriore vento concitatum, Curt.: eversas concitat eurus aquas, Ov. – artus, aufschütteln, erschaudern machen, Lucr. – u. als mediz. t. t., venas, das Blut in Wallungen bringen (Ggstz. resolvere venas, sich beruhigen, von Sonnenhitze, Gemütsbewegungen), Cels.: carcinoma, in einen gereizten Zustand versetzen, Cels. – b) politisch aufregen, aufreizen, aufwiegeln, alarmieren, opifices, Cic.: servitia, Sall.: non modo nationes, sed etiam servitia, Asin. Poll. bei Cic.: suos, Caes.: multitudinem, Nep.: contio concitata, Cic. – familiam seditionibus, Col. – exercitum adversus regem, Liv.: Etruriam omnem adversus Romanos, Liv. – omnem Galliam ad suum auxilium, Caes.: suā sponte iam motos metu poenae haud difficulter ad arma, Curt.: validos Titanas in arma (v. Saturn), Ov. – c) gemütlich, leidenschaftlich aufregen, in Aufruhr bringen (Ggstz. mitigare), πάθος concitat, ἦθος solet mitigare, Quint.: u. im Passiv, alterum, quod Graeci παθητικόν nominant, quo perturbantur animi et concitantur, Cic.: mirabile esse videtur hominem totiens irasci, totiens dolere, totiens omni motu animi concitari, Cic.: animi quodam impetu concitatus, Cic. – u. so zur Begeisterung, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur, Cic. – zum Mut, Wettstreit, his inter se vocibus concitati inferunt pedem (v. Soldaten), Liv.: modi in certaminibus sacris non eādem ratione concitant animos ac remittunt, Quint. – gew. zum Zorn, zur Wut jmd. aufregen, aufbringen, aufreizen, aufstacheln, in Harnisch bringen, zum Zorn, zur Wut entflammen (Ggstz. flectere [umstimmen], lenire, placare, mitigare), iudices, Quint.: tumultuario nuntio milites, Curt.: aliquando frangi aspectu pignorum suorum, saepius concitari, Tac.: iniuriis contumeliisque concitatus, Sall.: concitatus irā Poenus, Liv. – c. animum in iram, Curt.: se in iram, Quint. – is in te non expilatione Asiae, squalore ac lacrimis Siciliae concitetur? Cic.

    II) aufregend zur Erscheinung bringen, erregen, hervortreiben, hervorrufen, veranlassen, a) physische Erscheinungen u. Zustände: pronuntiatione C. Gracchum in deflenda fratris nece totius populi Romani lacrimas concitasse, Quint.: c. risum, Cic.: videte subito desiderio fletus concitatos, Sen. rhet. – bes. als mediz. t. t., c. somnum (v. einem Tranke), Plin.: pituitam, Absonderung des Schl. bewirken, Cels., od. (Ggstz. pituitam minuere) den Andrang des Schl. vermehren, Cels.: morbum (v. körperl. Übeln usw.), Cels. – b) politische, kriegerische usw. Zustände: c. tumultum (Ggstz. sedare tumultum), Caes.: seditionem ac discordiam, Cic.: nova quaedam miscere et c. mala, Cic.: Etruscum bellum pro Veiente, Liv.: magnum bellum in Cappadocia, Cic.: per totum simul orbem Romanis bellum, Liv.: nocivum sibi periculum, Phaedr.: sibi pugnam, einen Kampf (der Meinungen) gegen sich, Quint.: pugna atrox concitatur (entspinnt sich), Liv. – c) gemütliche Zustände: magnam exspectationem sui, Cic.: populi misericordiam, Cic.: iram, invidiam, odium, Cic. – invidiam in alqm, Cic.: odium in alqd, magnum odium in alqm, Cic.: in rem gravem offensionem, Cic. – d) geistige Zustände: error vanis concitatus imaginibus, Val. Max. 9, 9 in.

    lateinisch-deutsches > concito

  • 8 concito

    con-cito, āvī, ātum, āre (Frequ. v. concieo, concio), immer und immer anregen od. aufregen, I) nachhaltig in Bewegung setzen od. erhalten, 1) in rasche Bewegung (in raschen Lauf) –, in Schwung setzen, zu rascher Bewegung (zu raschem Laufe) antreiben, a) physisch: α) lebl. Objj.: naves, Liv.: navem remis, Liv.: classem vehementi remorum ictu, Curt.: telum ex insidiis, Verg.: aber emittere missilia cum procursu, quo plurimum concitantur tela, in Schwung gesetzt werden, Liv. – acrius ob nimiam festinationem concitato spiritu (Atem), Curt. – β) leb. Wesen: c. equum, c. equum permittereque in hostem, Liv.: equum calcaribus, Liv.: equum contra alqm, Liv., in alqm, Nep.: equos adversos, gegeneinander ansprengen, Liv.: equos in diversum iter, Liv.: turmas in obvios, Curt.: boves in cursum, Col.: accensis cornibus armenta in adversos montes, Liv.: beluam (Elefanten) in fugam, Curt. – aciem, vorwärts treiben, Liv. 2, 64, 6: se in hostem, auf den F. stürzen, Liv.: se alis in Teucros, sich schwingen, Verg.: se in fugam, Liv. – magno cursu concitati, im Sturmlauf, Caes. – bes. durch den Ruf der Stimme zum Kampfe herbeiziehen, herbeirufen, aufbieten, multis utrimque interfectis maiorem multitudinem armatorum, Caes.: omnem iuventutem suam, Liv.: servos ex omnibus vicis, Cic. – b) auf Neigung u. Willen einwirkend
    ————
    jmd. anregen, antreiben, aufstacheln, veranlassen, iudicem ad fortiter iudicandum, Quint.: colonias ad audendum aliquid, Suet. – im Passiv, c oncitari alcis cohortatione ad studium cognoscendae percipiendaeque virtutis, Cic.: ad despiciendam vitam exemplo manipularis militis concitatus, Suet. – m. folg. Infin., Ov. met. 13, 226. – 2) nachhaltig in unruhige Bewegung setzen, aufregen, in Aufruhr bringen, erschüttern, a) physisch: fluctus, Acc. fr.: ventos ac maria carminibus, Mela: mare acriore vento concitatum, Curt.: eversas concitat eurus aquas, Ov. – artus, aufschütteln, erschaudern machen, Lucr. – u. als mediz. t. t., venas, das Blut in Wallungen bringen (Ggstz. resolvere venas, sich beruhigen, von Sonnenhitze, Gemütsbewegungen), Cels.: carcinoma, in einen gereizten Zustand versetzen, Cels. – b) politisch aufregen, aufreizen, aufwiegeln, alarmieren, opifices, Cic.: servitia, Sall.: non modo nationes, sed etiam servitia, Asin. Poll. bei Cic.: suos, Caes.: multitudinem, Nep.: contio concitata, Cic. – familiam seditionibus, Col. – exercitum adversus regem, Liv.: Etruriam omnem adversus Romanos, Liv. – omnem Galliam ad suum auxilium, Caes.: suā sponte iam motos metu poenae haud difficulter ad arma, Curt.: validos Titanas in arma (v. Saturn), Ov. – c) gemütlich, leidenschaftlich aufregen, in Aufruhr bringen (Ggstz. mitigare), πάθος concitat, ἦθος solet mitigare, Quint.:
    ————
    u. im Passiv, alterum, quod Graeci παθητικόν nominant, quo perturbantur animi et concitantur, Cic.: mirabile esse videtur hominem totiens irasci, totiens dolere, totiens omni motu animi concitari, Cic.: animi quodam impetu concitatus, Cic. – u. so zur Begeisterung, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur, Cic. – zum Mut, Wettstreit, his inter se vocibus concitati inferunt pedem (v. Soldaten), Liv.: modi in certaminibus sacris non eādem ratione concitant animos ac remittunt, Quint. – gew. zum Zorn, zur Wut jmd. aufregen, aufbringen, aufreizen, aufstacheln, in Harnisch bringen, zum Zorn, zur Wut entflammen (Ggstz. flectere [umstimmen], lenire, placare, mitigare), iudices, Quint.: tumultuario nuntio milites, Curt.: aliquando frangi aspectu pignorum suorum, saepius concitari, Tac.: iniuriis contumeliisque concitatus, Sall.: concitatus irā Poenus, Liv. – c. animum in iram, Curt.: se in iram, Quint. – is in te non expilatione Asiae, squalore ac lacrimis Siciliae concitetur? Cic.
    II) aufregend zur Erscheinung bringen, erregen, hervortreiben, hervorrufen, veranlassen, a) physische Erscheinungen u. Zustände: pronuntiatione C. Gracchum in deflenda fratris nece totius populi Romani lacrimas concitasse, Quint.: c. risum, Cic.: videte subito desiderio fletus concitatos, Sen. rhet. – bes. als mediz. t. t., c. somnum (v. einem Tranke), Plin.:
    ————
    pituitam, Absonderung des Schl. bewirken, Cels., od. (Ggstz. pituitam minuere) den Andrang des Schl. vermehren, Cels.: morbum (v. körperl. Übeln usw.), Cels. – b) politische, kriegerische usw. Zustände: c. tumultum (Ggstz. sedare tumultum), Caes.: seditionem ac discordiam, Cic.: nova quaedam miscere et c. mala, Cic.: Etruscum bellum pro Veiente, Liv.: magnum bellum in Cappadocia, Cic.: per totum simul orbem Romanis bellum, Liv.: nocivum sibi periculum, Phaedr.: sibi pugnam, einen Kampf (der Meinungen) gegen sich, Quint.: pugna atrox concitatur (entspinnt sich), Liv. – c) gemütliche Zustände: magnam exspectationem sui, Cic.: populi misericordiam, Cic.: iram, invidiam, odium, Cic. – invidiam in alqm, Cic.: odium in alqd, magnum odium in alqm, Cic.: in rem gravem offensionem, Cic. – d) geistige Zustände: error vanis concitatus imaginibus, Val. Max. 9, 9 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concito

  • 9 concito

    to move violently, stir up, excite, arouse.

    Latin-English dictionary of medieval > concito

  • 10 concito

    , concitavi, concitatum, concitare 1
      возбуждать, вызывать, подстрекать; гнать, двигать

    Dictionary Latin-Russian new > concito

  • 11 concitare

    ( concito) книжн.
    см. eccitare

    Большой итальяно-русский словарь > concitare

  • 12 concitar

    v.
    to stir up, to arouse (Formal).
    * * *
    1 to excite, incite, stir up, raise
    * * *
    VT
    1) (=provocar) to stir up, incite ( contra against)
    2) (=reunir) to gather, assemble, bring together
    * * *
    verbo transitivo to arouse
    * * *
    verbo transitivo to arouse
    * * *
    concitar [A1 ]
    vt
    1 ‹ira/odio/antipatía› to arouse
    sus palabras concitaron la indignación del público her words aroused indignation in the audience
    2 ‹atención/simpatía› to arouse
    una idea que concitó su interés an idea that aroused his interest
    concitar las miradas de la concurrencia to attract the glances of the crowd
    * * *
    Formal to stir up, to arouse;
    concitó al pueblo contra el gobierno he incited the people against the government;
    concitó la antipatía de sus compañeros he earned o incurred the dislike of his colleagues
    * * *
    v/t arouse, incite

    Spanish-English dictionary > concitar

  • 13 concitatus

    [st1]1 [-] concitātus, a, um: part. passé de concito. - [abcl][b]a - mû violemment, poussé; accéléré, rapide. - [abcl]b - au fig. excité, emporté, violent. - [abcl]c - suscité, provoqué.[/b] [st1]2 [-] concitātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. concitatu): impulsion.
    * * *
    [st1]1 [-] concitātus, a, um: part. passé de concito. - [abcl][b]a - mû violemment, poussé; accéléré, rapide. - [abcl]b - au fig. excité, emporté, violent. - [abcl]c - suscité, provoqué.[/b] [st1]2 [-] concitātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. concitatu): impulsion.
    * * *
        Concitatus, penul. prod. Participium: vt Concitatus ardore animus. Cic. Esmeu, Concité.
    \
        Admirabili quodam ad philosophiam studio concitatus. Cic. Incité.
    \
        Concitatus, Nomen ex participio: vt Concitatior cursus. Liu. Plus roide et plus viste.
    \
        Concitatissimi equi. Liu. Qui courent merveilleusement fort et à grande course.

    Dictionarium latinogallicum > concitatus

  • 14 concitatus

    1. concitātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (concito), an-, aufgeregt, I) in rührige Bewegung gesetzt, angetrieben, rührig, beschleunigt, schleunig, hastig (Ggstz. tardus), a) übh.: haud paulo concitatiore cursu quam secutus erat fugiens, Liv.: caeli conversio est concitatior, Cic. – v. leb. Wesen, c. sequentium agmen, der andrängende, Curt.: concitato equo ad hostem vehi, auf den Feind lossprengen, Nep.: concitato equo in alqm impetum facere od. in medium hostium agmen irrumpere, Val. Max.: quam concitatissimos equos immittere, im gestrecktesten Laufe-, im Galopp ansprengen, Liv. – b) v. Gebärde u. Stimme, erregt, heftig, laut (Ggstz. remissus), concitatissimus corporis motus, Quint.: modos pronuntiationis plus iusto concitatos revocare (Ggstz. nimis remissos excitare), Val. Max.: erectā et concitatā voce (Ggstz. summissā et contractā voce), Quint. – accidens concitatior clamor, Liv. – II) innerlich aufgeregt, a) gemütlich, leidenschaftlich, heftig (Ggstz. remissus, lenis, mitis), animus c. (Ggstz. remissus a.), Quint.: pater c. (Ggstz. lenis p.), Quint.: affectus concitati (Ggstz. remissi, mites atque compositi, flebiles), Quint.: mores (equi), qui sunt ex placido concitati et ex concitato mitissimi, Col.: concitatissima est in mortem rabies, si etc., Sen. rhet. – b) geistig, v. der Rede u. übtr. v. Redner, erregt, lebhaft, schwungvoll, c. semper ora-
    ————
    tio, Quint.: Lucanus ardens et c., Quint.: Callicles adhuc concitatior, Quint.
    ————————
    2. concitātus, Abl. ū, m. (concito), die Aufregung, Sidon. carm. 23, 366.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concitatus

  • 15 concitatus

    1.
    concĭtātus, a, um, Part. and P. a., from concito.
    2.
    concĭtātus, ūs, m. [concito], = concitatio, impulse, Sid. Carm. 23, 365.

    Lewis & Short latin dictionary > concitatus

  • 16 concitare

    concitare (còncito) vt lett v. eccitare

    Большой итальяно-русский словарь > concitare

  • 17 concitare

    Большой итальяно-русский словарь > concitare

  • 18 concieo

    con-cieo, cīvī, itum, ēre
    1) созывать, собирать (multitudinem ad se L; totam urbem L); стягивать ( exercitum ex tota insula L)
    3) волновать (fretum V; concita ventis aequora O)
    4) возмущать, поднимать (seditionem, plebem contionibus L); раздражать, дразнить, беспокоить ( hostem T); возбуждать, вызывать (varios motus animorum T; bellum L)

    Латинско-русский словарь > concieo

  • 19 concitamentum

    concitāmentum, ī n. [ concito ]
    возбуждающее средство, поощрение, побуждение Sen

    Латинско-русский словарь > concitamentum

  • 20 concitatio

    concitātio, ōnis f. [ concito ]
    2) возбуждённость, волнение ( animi C)
    3) раздражение, возбуждение, возмущение (plebei c. contra patres C)
    4) жар, пыл, страстность (animi, mentis C; sc. in oratore Q)

    Латинско-русский словарь > concitatio

См. также в других словарях:

  • concitar — (Del lat. concitare.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Incitar a una persona contra sí misma o contra otra, excitar sus inquietudes o sediciones: ■ concitó la antipatía de sus compañeros. ► verbo transitivo 2 Reunir a varias personas en un lugar …   Enciclopedia Universal

  • concitar — verbo transitivo 1. Uso/registro: elevado. Atraer (una persona o una cosa) [un sentimiento o una actitud adversa] hacia [sí misma] o hacia [otra persona …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Años 1990 — Décadas: Años 1960 Años 1970 Años 1980 Años 1990 Años 2000 Años 2010 Años 2020 Años: 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 …   Wikipedia Español

  • Años 2000 — Este artículo o sección necesita una revisión de ortografía y gramática. Puedes colaborar editándolo (lee aquí sugerencias para mejorar tu ortografía). Cuando se haya corregido, borra este aviso por favor …   Wikipedia Español

  • Copa Mundial de Fútbol de 2006 — XVIII Copa Mundial de Fútbol Alemania 2006 FIFA Fussball Weltmeisterschaft Deutschland 2006 …   Wikipedia Español

  • Alfonso I de Aragón — Para otros usos de este término, véase Alfonso de Aragón. Alfonso I de Aragón el Batallador Rey de Aragón y Pamplona Retrato de Alfonso I, por …   Wikipedia Español

  • Andrés Magallón — Saltar a navegación, búsqueda Andrés Magallón Ramírez (n. Acaponeta, Nayarit, México, 30 de noviembre de 1882 † Ciudad de México, 17 de noviembre de 1968). Fue un periodista, político revolucionario y diputado constituyente. Biografía Andrés… …   Wikipedia Español

  • Anton van Dyck — Autorretrato con un girasol (1632, Reino Unido, colección particular). Nacimiento 22 de marzo …   Wikipedia Español

  • Noam Chomsky — durante una visita en Vancouver, Canadá, en 2004 Nombre …   Wikipedia Español

  • Manuel Azaña — Para otros usos de este término, véase Azaña (desambiguación). Manuel Azaña Díaz …   Wikipedia Español

  • Lago Baljash — No debe confundirse con el lago Baikal, un lago de la misma región y con una forma muy similar. Lago Baljash (Балқаш Көлі Balqash Köli Ozero Balkhash) Lo …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»