-
1 conchylium
conchȳlium, ī, n. (κογχύλιον), das Muschel- od. Schaltier, I) im allg.: ostreis et conchyliis omnibus contingit, ut cum luna pariter crescant pariterque decrescant, Cic. de div. 2, 33. – II) insbes.: 1) das eßbare Schaltier, bes. die Auster, Lucrina, Hor.: exstructa mensa, non conchyliis aut piscibus, sed multā carne subrancidā, Cic.: nondum prima verba exprimit (infans), conchylium poscit, Quint. – 2) die Purpurschnecke (u. zwar vermutlich eine besondere Art aus dem Geschlechte der »Kinkhörner«, etwa Buccinum Capillus, L., od. der »Kräuselschnecke«, etwa Turbo inanthinus. L.), color od. fucus conchylii, Lucr. u. Catull.: sic enim et purpura eodem conchylio non in unum modum exit, Sen. – Meton., der Purpur, d.i. a) die Purpurfarbe, vestis conchylio tincta, Cic.: conchylia et purpuras (Muschel- u. Purpurfarben) omnis hora atterit, Plin.: desiderat saturari multo conchylio purpuram intextam auro, Sen. – b) das Purpurgewand, eorum conchylia, Iuven. 3, 81: conchylia Coa, Iuven. 8, 101. – Nbf. conquilium, ī, n., Gloss. V, 350, 22.
-
2 conchylium
conchȳlium, ī, n. (κογχύλιον), das Muschel- od. Schaltier, I) im allg.: ostreis et conchyliis omnibus contingit, ut cum luna pariter crescant pariterque decrescant, Cic. de div. 2, 33. – II) insbes.: 1) das eßbare Schaltier, bes. die Auster, Lucrina, Hor.: exstructa mensa, non conchyliis aut piscibus, sed multā carne subrancidā, Cic.: nondum prima verba exprimit (infans), conchylium poscit, Quint. – 2) die Purpurschnecke (u. zwar vermutlich eine besondere Art aus dem Geschlechte der »Kinkhörner«, etwa Buccinum Capillus, L., od. der »Kräuselschnecke«, etwa Turbo inanthinus. L.), color od. fucus conchylii, Lucr. u. Catull.: sic enim et purpura eodem conchylio non in unum modum exit, Sen. – Meton., der Purpur, d.i. a) die Purpurfarbe, vestis conchylio tincta, Cic.: conchylia et purpuras (Muschel- u. Purpurfarben) omnis hora atterit, Plin.: desiderat saturari multo conchylio purpuram intextam auro, Sen. – b) das Purpurgewand, eorum conchylia, Iuven. 3, 81: conchylia Coa, Iuven. 8, 101. – Nbf. conquilium, ī, n., Gloss. V, 350, 22.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conchylium
-
3 conchy(li)legulus
conchȳ(li)legulus od. conchȳliolegulus, ī, m. (conchylium u. lego), der Muschelsammler, Cod. Theod. 10, 20, 5; 13, 1, 9.
-
4 conchyliarius
conchȳliārius, ī, m. (conchylium), der Purpurfärber = ποςφυρεύς (Gloss.), Corp. inscr. Lat. 3, 2115 magister conquiliarius.
-
5 conchyliatus
conchȳliātus, a, um (conchylium), I) mit Purpur gefärbt, purpurfarben, Plaut., Cic. u.a. – II) in Purpur gekleidet, subst., conchȳliātī, ōrum, m., Sen. ep. 62, 3.
-
6 conquilium
conquīlium, s. conchȳlium.
-
7 cruento
cruento, āvi, ātum, āre (cruentus), blutig machen, I) im allg., blutig od. bluten machen, Passiv cruentari = blutig werden, bluten, mit Blut unterlaufen, θύμιον (Leichdorn u. dgl.) facile finditur et cruentatur, Cels.: oculi cruentati, ictu cruentati, Plin. – II) im üblen Sinne, mit Blut beflecken, -bespritzen, -besudeln, a) übh.: ex omni rupe conchylium trahitur, quo vestis cruentetur, mit Blut besudelt (verächtl. = blutrot gefärbt) werde, Sen. rhet.: u. so cr. purpuram maculis liventibus, Stat. – b) durch Verwundung, durch Mord, α) sächl. Objj.: gladium, Cic.: tela sua, Ov. templum (Castoris), mit seinem Bl. bespr., Cic.: so alcis vestem (v. einem Opfertiere), Lampr.: gladium in pugna satis impigre occiso pedite nostro cruentavisse, Sall.: hospitalem mensam hospitis sanguine, Liv.: sacra mensae deosque hospitales caede principis, durch das Blut des ermordeten Kaisers entweihen, Tac.: secures suas cruentari scelere noluit, Cic. – β) pers. Objj.: cr. vigiles repente, Enn. fr.: u. (im Bilde) haec te lacerat, haec cruentat (verwundet blutig) oratio, Cic.: cr. digitos, blutig schinden, Petron.: dextras od. manus, Ov.: fore ut Luna se in Aquario cruentaret, daß Luna sich mit Blut beflecke im. (Gestirn) Wassermann = daß der Mond zur Zeit des Wassermanns blutbefleckt erscheine, Suet. – cr. manus od. se sanguine alcis, Nep. u. Tac.: collum morsu, blutig beißen, Prop.: se caede nefariā, Cic. fr.
-
8 conchyliarius
conchȳliārius, ī, m. (conchylium), der Purpurfärber = ποςφυρεύς (Gloss.), Corp. inscr. Lat. 3, 2115 magister conquiliarius.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conchyliarius
-
9 conchyliatus
conchȳliātus, a, um (conchylium), I) mit Purpur gefärbt, purpurfarben, Plaut., Cic. u.a. – II) in Purpur gekleidet, subst., conchȳliātī, ōrum, m., Sen. ep. 62, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conchyliatus
-
10 conchy(li)legulus
conchȳ(li)legulus od. conchȳliolegulus, ī, m. (conchylium u. lego), der Muschelsammler, Cod. Theod. 10, 20, 5; 13, 1, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conchy(li)legulus
-
11 conquilium
conquīlium, s. conchylium.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conquilium
-
12 cruento
cruento, āvi, ātum, āre (cruentus), blutig machen, I) im allg., blutig od. bluten machen, Passiv cruentari = blutig werden, bluten, mit Blut unterlaufen, θύμιον (Leichdorn u. dgl.) facile finditur et cruentatur, Cels.: oculi cruentati, ictu cruentati, Plin. – II) im üblen Sinne, mit Blut beflecken, -bespritzen, -besudeln, a) übh.: ex omni rupe conchylium trahitur, quo vestis cruentetur, mit Blut besudelt (verächtl. = blutrot gefärbt) werde, Sen. rhet.: u. so cr. purpuram maculis liventibus, Stat. – b) durch Verwundung, durch Mord, α) sächl. Objj.: gladium, Cic.: tela sua, Ov. templum (Castoris), mit seinem Bl. bespr., Cic.: so alcis vestem (v. einem Opfertiere), Lampr.: gladium in pugna satis impigre occiso pedite nostro cruentavisse, Sall.: hospitalem mensam hospitis sanguine, Liv.: sacra mensae deosque hospitales caede principis, durch das Blut des ermordeten Kaisers entweihen, Tac.: secures suas cruentari scelere noluit, Cic. – β) pers. Objj.: cr. vigiles repente, Enn. fr.: u. (im Bilde) haec te lacerat, haec cruentat (verwundet blutig) oratio, Cic.: cr. digitos, blutig schinden, Petron.: dextras od. manus, Ov.: fore ut Luna se in Aquario cruentaret, daß Luna sich mit Blut beflecke im. (Gestirn) Wassermann = daß der Mond zur Zeit des Wassermanns blutbefleckt erscheine, Suet. – cr. manus od. se sanguine alcis, Nep. u. Tac.: collum————morsu, blutig beißen, Prop.: se caede nefariā, Cic. fr.
См. также в других словарях:
Conchylĭum — Conchylĭum, nach Cav. Schnecken mit halbmondförmiger Mündung, der Gattung Helix ähnlich, leben aber im Wasser u. athmen durch Kiemen; sind in die 4 Gattungen Ampullaria, Melania, Phasianella u. Janthina getheilt … Pierer's Universal-Lexikon
CONCHYLIUM — stricte cum accipitur, purpurae ac buccino opponitur, apud Dioscor. Interdum et buccinum solum conchylii nomine intelligitur: quomodo eaedem hae vestes conchyliatae, et, quas Mar, l. 4. Aen. v. 262. appellat, Tyriô murice infectas. Eô pactô autem … Hofmann J. Lexicon universale
conchylium — con·chyl·i·um … English syllables
conchylium — … Useful english dictionary
LOTIUM — tingendis olim conchyliis admisceri solitum ex Plin. discimus. Est autem conchylium coloris genus multo pallidius dilutisque purpurâ; unde purpuram a conchylio, h. e. purpuream vestem a conchyliata, Plin. idem discernit l. 9. c. 35. Conchylia et… … Hofmann J. Lexicon universale
cagouille — [ kaguj ] n. f. • 1611; étym. controversée, p. ê. du lat. conchylium « coquille » ♦ Région. Escargot. ● cagouille nom féminin Nom régional (Poitou Charentes) de l escargot petit gris. ⇒CAGOUILLE, subst. fém. MAR., vx. ,,Volute qui sert d ornement … Encyclopédie Universelle
coquille — [ kɔkij ] n. f. • 1262; lat. conchylium, gr. konkhulion, croisé avec lat. coccum « coque » I ♦ 1 ♦ Enveloppe calcaire qui recouvre le corps de la plupart des mollusques. ⇒ coque, coquillage, vx écaille, 1. test; exosquelette. Mollusques à… … Encyclopédie Universelle
CAERULEUS Color — in purpura dilutiore, apud eundem occurrit, ubi in tribus purpurae gradibus, conchyhum ultimô locô ponens, illud in tres alios subdividit, quorum qui dilutissimi coloris est, in heliotropii flore considerari ait, quem florem alibi caeruleum… … Hofmann J. Lexicon universale
conchylien — conchylien, ienne [ kɔ̃kiljɛ̃, jɛn ] adj. • 1835; du gr. kogkhulion « coquillage » ♦ Géol. Qui contient des coquilles. Terrain, calcaire conchylien. ⇒ coquillier. ⇒CONCHYLIEN, IENNE, adj. A. GÉOL. Qui contient des coquilles. En partic.… … Encyclopédie Universelle
escargot — [ ɛskargo ] n. m. • 1549; escargol 1393; provenç. escaragol, a. provenç. caragou, avec infl. des dér. de scarabæus (→ escarbot); p. ê. crois. du gr. kachlax et lat. conchylium 1 ♦ Mollusque gastéropode terrestre (hélicidés) herbivore, à coquille… … Encyclopédie Universelle
conchyoline — ● conchyoline nom féminin (latin conchylium, coquillage) Constituant protéique des coquilles de mollusques, sécrété par la face externe du manteau. ⇒CONCHYOLINE, subst. fém. Matière organique qui entre dans la composition de la couche interne des … Encyclopédie Universelle