-
1 conciliātus
conciliātus adj. with comp. [P. of concilio], endeared, beloved: Hamilcari, L.: sibi, Cu.: ad rem accipiendam fiat conciliatior.* * *Iconciliata -um, conciliatior -or -us, conciliatissimus -a -um ADJfavorably inclined/disposed; devoted; favorable to, amenable; friendly; belovedIIconjunction, joining, union (of atoms), connection (of bodies) -
2 conciliatus
1.concĭlĭātus, a, um, P. a., from concilio.2.concĭlĭātus, ūs, m. [concilio], a union of atoms, a connection of bodies (only in abl. sing., and in Lucr.):condenso conciliatu artari,
Lucr. 1, 576; so id. 2, 100:parvo (i. e. parvā mole),
id. 2, 133:principiūm,
id. 2, 936. -
3 concilio
concĭlĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [concilium].I.To bring together several objects into one whole, to unite, connect (class. in prose and poetry, not in Hor.).A.Prop. (thus several times in Lucr. of the union of atoms):2.primordia Non ex illarum conventu conciliata,
not formed by the union of separate parts, Lucr. 1, 612; 2, 901:dispersa,
id. 6, 890:omnia in alto,
id. 5, 466; cf. also id. 1, 1042; 2, 552.—Of physical union of other kinds:traduces bini inter se obvii miscentur alliganturque unā conciliati,
Plin. 17, 23, 35, § 211;of medic. mixtures: gramen hyoscyami cerae,
to mix, Ser. Samm. 40, 754.—Of the fulling of cloth:B.vestimentum,
Varr. L. L. 6, § 43 Müll.—Trop.1.To unite in thought or feeling, to make friendly, to procure the favor of, to make inclined to, to gain, win over; constr. aliquos inter se, aliquem alicui or absol. (in this sense very freq.).(α).Aliquos inter se:(β).quin res publica nos inter nos conciliatura conjuncturaque sit,
Cic. Fam. 5, 7, 2; so,conciliare et conjungere homines inter se,
id. Off. 1, 16, 50:feras inter sese,
id. Rosc. Am. 22, 63.—Aliquem ( aliquid) alicui:(γ).conciliare sibi, avertere ab adversario judicem,
Quint. 6, 1, 11:quas (legiones) sibi conciliare pecuniā cogitabat,
Cic. Fam. 12, 23, 2:Pammenem sibi similitudine fortunae,
Tac. A. 16, 14:homines sibi,
Nep. Ages. 2 fin.; id. Them. 10, 1:simulatque natum sit animal, ipsum sibi conciliari et commendari ad se conservandum,
Cic. Fin. 3, 5, 16:eam civitatem Arvernis,
Caes. B. G. 7, 7; cf.:reliquas civitates amicitia Caesari,
id. B. C. 3, 55 fin.:per quam (causam) cum universo ordini tum primoribus se patrum concilient,
Liv. 4, 48, 9:arma sibi,
Verg. A. 10, 151:deos homini,
Ov. F. 1, 337:audientem exordio,
Quint. 8, prooem. 11:judicem probationibus nostris,
id. 4, 3, 9:Maurorum animos Vitellio,
Tac. H. 2, 58; cf.:quas res quosque homines quibus rebus aut quibus hominibus vel conciliasset vel alienasset ipsa natura,
Quint. 5, 10, 17: omne animal primum constitutioni suae conciliari, i. e. governs itself in accordance with, etc., Sen. Ep. 124, 14; cf. id. ib. §15 sqq.: primum sibi ipsum conciliatur animal,
id. ib. §17: frui iis rebus, quas primas homini natura conciliet,
Cic. Ac. 2, 42, 131; cf. conciliatio, I. B. 2.—Without dat.:conciliabat ceteros reges,
Nep. Hann. 10, 2; so,accusatorem,
Quint. 6, 1, 12:conciliare, docere, movere judicem,
id. 11, 1, 61; cf. id. 2, 5, 7; 3, 9, 7:plures,
Tac. A. 15, 51:animos hominum,
Cic. Off. 2, 5, 17; cf. id. de Or. 3, 53, 204:animum judicis,
Quint. 4, 1, 25; cf.:animos judicum (opp. alienare),
id. 11, 1, 8:animos plebis,
Liv. 1, 35, 2:animos militum pollicitationibus,
Suet. Oth. 6; cf. Tac. H. 1, 18, —( Aliquem) ad aliquid: Labienum praefecit togatae, quo majore commendatione conciliaretur ad consulatūs petitionem, Auct. B. G. 8, 52.—(δ).Absol.:2.nihil est ad conciliandum gratius verecundiā,
Quint. 11, 3, 161:conciliare, narrare,
id. 3, 4, 15.—= commendo, to represent something to one as agreeable, pleasant, etc., i. e. to recommend:II.et dictis artes conciliasse suas,
Ov. Tr. 3, 11, 42.—With acc. and dat. (aliquid alicui) or absol., to procure, provide, prepare, produce something for one.A.With physical objects.1.Of the procuring of a maiden, an object of love, in an honorable and (more freq.) in a dishonorable sense, to unite, procure, couple (cf. Lucr. 5, 961):2.tute ad eum adeas, tute concilies, tute poscas,
Plaut. Trin. 2, 2, 111:num me nupsisti conciliante seni?
Ov. Am. 1, 13, 42:conciliata viro,
Cat. 68, 130:existimabatur Servilia etiam filiam suam Tertiam Caesari conciliare,
to give as a mistress, Suet. Caes. 50:cum ei dignatio Juliā genitam Atiam conciliasset uxorem,
Vell. 2, 59, 2.—Once with ad:a tuā me uxore dicam delatum, ut sese ad eum conciliarem,
Plaut. Mil. 3, 1, 206.—To procure, obtain by purchase or otherwise, to purchase, acquire, win, gain:B.illum mihi,
Plaut. Poen. 3, 5, 25; cf.:male habiti et male conciliati,
i. e. at a bad bargain, id. Ps. 1, 2, 1:prodi, male conciliate,
Ter. Eun. 4, 4, 2: Mi. Estne empta mihi haec? Pe. His legibus habeas licet, Conciliavisti pulcre, Plaut. Ep. 3, 4, 39 sq.:ut tibi recte conciliandi primo facerem copiam,
a chance for a good bargain, id. Pers. 4, 3, 69:si ullo pacto ille (filius) huc conciliari potest,
can be brought here, Plaut. Capt. 1, 2, 22 (cf. id. ib. prol. 33):HS. viciens ex hoc uno genere,
to extort, Cic. Verr. 2, 2, 58, § 142; cf.pecunias,
id. ib. 2, 2, 55, § 137; 2, 3, 30, § 71; 2, 3, 84, § 194;and, in a more gen. sense: summum bonum esse frui rebus iis, quas primas natura conciliavisset,
id. Ac. 2, 42, 131.—With abstr. objects, to cause, bring about, procure, acquire, make, produce, etc.:A.affinitatem et gratiam,
Plaut. Trin. 2, 4, 42; cf.gratiam,
Suet. Calig. 3:pacem inter cives,
Cic. Fam. 10, 27, 1; cf. Ter. Heaut. 5, 5, 2:amorem sibi,
Cic. Arch. 8, 17; cf. id. de Or. 2, 51, 206:favorem ad vulgum,
Liv. 29, 22, 8; cf.:favorem populi,
Suet. Caes. 11:amicitiam cum aliquo,
Cic. Deiot. 14, 39:gloriam,
id. Mur. 20, 41:laudem,
Quint. 2, 7, 4:dignitatem auctoribus suis,
Tac. Or. 9:famam clementiae,
Liv. 21, 60, 4:majestatem nomini Romano,
id. 29, 11, 4:odium,
Quint. 5, 13, 38; 6, 2, 16:risus,
to cause, id. 6, 3, 35:otium,
Nep. Timol. 3, 2:otii nomine servitutem,
id. Epam. 5, 3:nuptias,
to bring about, id. Att. 5, 3; Just. 7, 6, 10; cf.:jugales toros,
Stat. S. 3, 5, 70.—Hence, concĭlĭātus, a, um, P. a. (in acc. with I. B.), friendly; in partic. in a pass. sense.Beloved:B.(Hasdrubal) flore aetatis primo Hamilcari conciliatus,
Liv. 21, 2, 3:juvenis aetatis flore conciliatus sibi,
Curt. 7, 9, 19; cf. Suet. Vit. Ter. 1; id. Vit. 7.—In sup.:est nobis conciliatissimus,
Symm. Ep. 9, 37.—In an act. sense, favorably inclined, devoted, favorable to something; comp.:ut judex ad rem accipiendam fiat conciliatior,
Quint. 4, 2, 24:(homo) voluptati a naturā conciliatus, a dolore autem abjunctus alienatusque est,
Gell. 12, 5, 18.— Adv. not in use. -
4 conciliō
conciliō āvī, ātus, āre [concilium], to bring together, unite, reconcile, make friendly, win over, conciliate: nos: inter nos legiones sibi pecuniā: homines inter se: homines sibi conciliari amiciores, N.: civitates amicitiā Caesari, Cs.: primoribus se patrum, L.: arma quae sibi conciliet, seeks as allies, V.: deos homini, O.: reges, N.: animos hominum: mihi sceptra Iovemque, i. e. the throne through the favor of Jupiter, V.—To procure, purchase, obtain, acquire, win, gain: prodi, male conciliate, you bad bargain, T.: HS viciens ex hoc uno genere, to extort: pecuniae conciliandae causā.—Fig., to cause, bring about, procure, mediate, acquire, make, produce: pacem, T.: favorem ad volgum, L.: quocum mihi amicitiam: vestram ad me audiendum benevolentiam: maiestatem nomini Romano, L.: otium, N.— To commend: artes suas (alicui), O.* * *conciliare, conciliavi, conciliatus V TRANSunite, bring together/about; cause; win over, attract; acquire, procure, buy; attract favor of, render favorably disposed; commend, endear; acquire; gain; bring a woman to man as wife, match; procure as a mistress; obtain improperly -
5 conciliatio
concĭlĭātĭo, ōnis, f. [concilio] (in Cic. and Quint.).I.A connection, union.A.Prop.:B.totius generis hominum,
Cic. Off. 1, 41, 149; so,quasi civili conciliatione et societate conjunctos (deos),
id. N. D. 2, 31, 78.—Trop.1.A uniting in feeling, a conciliating, making friendly, a gaining over:b.quae conciliationis causā leniter aut permotionis vehementer aguntur,
Cic. de Or. 2, 53, 216:honestum ad conciliationem satis per se valet,
Quint. 4, 1, 41; cf. id. 3, 8, 12.—As a rhet. t. t., the gaining over or winning of hearers, a judge, etc., = oikeiôsis, Cic. de Or. 3, 53, 205; cf. Quint. 9, 1, 32; 9, 2, 3.—2.(In acc. with conciliatus.) In philos. lang., an inclination, desire or longing for:II.prima est enim conciliatio hominis ad ea, quae sunt secundum naturam,
Cic. Fin. 3, 6, 21; so id. Ac. 2, 42, 131; cf. in plur.:conciliationes = res conciliatae,
id. Fin. 3, 6, 22 Madv.—An acquiring, procuring:pecuniam dedit ad conciliationem gratiae,
Cic. Clu. 31, 84; cf.: omnis conventio conciliatio nominatur, Don. ad Ter. Eun. 4, 4, 2. -
6 flos
flōs, ōris, m. [root fla-; Gr. ek-phlainô, to stream forth; cf. phlasmos; Lat. flare, flamen, etc., v. flo], a blossom, flower.I.Lit.:B.suaves flores,
Lucr. 1, 8:juvat novos decerpere flores,
id. 1, 928:novi,
Hor. C. 4, 1, 32:recentes,
id. ib. 3, 27, 44:verni,
id. ib. 2, 11, 9:florum omnium varietas,
Cic. de Sen. 15, 54:suavitas odorum, qui afflarentur e floribus,
id. ib. 17, 59:laetissimi flores,
id. Verr. 2, 4, 48, § 107:ninguntque rosarum Floribus,
Lucr. 2, 628:flores rosae, rosarum,
Hor. C. 2, 3, 14; 3, 29, 3; 4, 10, 4:piabunt floribus et vino Genium,
id. Ep. 2, 1, 144; cf.:fons Bandusiae, dulci digne mero non sine floribus,
id. C. 3, 13, 2:nitidum caput impedire myrto Aut flore,
id. ib. 1, 4, 10:recte necne crocum floresque perambulet Attae Fabula, si dubitem, etc.,
the stage strewed with flowers, id. Ep. 2, 1, 79:carduus florem purpureum mittit inter medios aculeos,
puts forth, Plin. 20, 23, 99, § 262; cf. id. 21, 6, 17, § 31:legere,
Ov. M. 4, 315.—Transf.1.The honey of flowers sucked out by the bees:2.rure levis verno flores apis ingerit alveo, Conpleat ut dulci sedula melle favos,
Tib. 2, 1, 49; Verg. G. 4, 39; Plin. 11, 7, 7, § 17.—In gen., like the Gr. anthos, for whatever forms either the best part or the highest part of a thing (mostly poet. and in postAug. prose).—a.The flower of any thing, i. e. the prime or best part, also the best kind of any thing: postquam est honoratus frugum et floris Liberi, the bouquet or flavor of wine, Pac. ap. Non. 498, 12; so,b.vini (Bacchi),
Plaut. Curc. 1, 2, 1; id. Cas. 3, 5, 16; Lucr. 3, 221.— The best kind of oil, Plin. 15, 6, 6, § 23; of wax, id. 21, 14, 49, § 84; of rosin, id. 14, 20, 25, § 124; of salt, id. 13, 1, 2, § 14; Cato, R. R. 88, 2; of meal, Plin. 18, 9, 20, § 86 et saep.; of cream, Vitr. 8, 3; of the finest dish: cenae, Favorin. ap. Gell. 15, 8, 2.—The highest part, the top, crown, head of a thing.—Of the froth of wine, Cato, R. R. 11, 2; Col. 12, 30; Plin. 14, 21, 27, § 136.—The blisters, scales that are formed in smelting metals, id. 34, 11, 24, § 107; the upper dust of marble or gypsum, Col. 12, 20, 8.— Poet. of the first downy hairs of the beard: nunc primum opacat flore lanugo genas, Pac. ap. Paul. ex Fest. s. v. genas, p. 94 Müll. N. cr.; Verg. A. 8, 160; Luc. 6, 562:3.ante genas dulces quam flos juvenilis inumbret,
Claud. in Prob. Cons. Pan. 69.—Donec flammai fulserunt flore coorto, a tip or flash of flame, Lucr. 1, 900.—In archit., carved flowers placed as ornaments on a Corinthian capital, Vitr. 4, 1, 12; on a cupola, id. 4, 8.II. A.In gen.:2.ea tempestate flos poëtarum fuit (Plautus),
Plaut. Cas. prol. 18:sic omnis fetus repressus, exustusque siti flos veteris ubertatis exaruit,
Cic. Brut. 4, 16:(Ennius) flos delibatus populi... qua (eloquentia) virum excellentem praeclare tum illi homines florem populi esse dixerunt,
id. ib. 15, 58 sq. (cf. Enn. Ann. v. 309 ed. Vahl.):flos nobilitatis ac juventutis,
id. Phil. 2, 15, 37; so, legatorum, id. Fl. 26, 61:versaris in optimorum civium vel flore vel robore,
id. Or. 10, 34; cf.:quod floris, quod roboris in juventute fuerat, amiserant,
Liv. 37, 12, 7:ex morbo velut renovatus flos juventae,
id. 28, 35, 7; 26, 2, 6; Curt. 3, 5, 8:provincia Galliae... ille flos Italiae, illud firmamentum imperii populi Romani, illud ornamentum dignitatis,
Cic. Phil. 3, 5, 13:flos dignitatis,
id. Balb. 6, 15; cf.:ego te, Crasse, cum vitae flore, tum mortis opportunitate, divino consilio et ortum et exstinctum esse arbitror,
splendor, glory, id. de Or. 3, 3, 12:in ipso Graeciae flore,
in the very flower, the most flourishing condition, id. N. D. 3, 33, 82:flos aetatis,
the flower of one's age, the prime of life, Lucr. 3, 770; 5, 847; cf.:non venirem contra gratiam, non virtutis spe, sed aetatis flore collectam,
Cic. Phil. 2, 2, 3.— Without aetas: Pa. Anni? Ch. Anni? Sedecim. Pa. Flos ipse, Ter. Eun. 2, 3, 28:viridissimo flore puella,
Cat. 17, 14:in flore primo tantae indolis juvenis exstinctus est,
Plin. Ep. 5, 9, 5:in flore virium se credens esse,
Liv. 42, 15, 2:primus flos animi,
youthful vigor, Stat. Ach. 1, 625;but also: flos animi,
ripe age, Sen. Ep. 26:videmus Vergilium ea de causa hortorum dotes fugisse, et e tantis, quae retulit, flores modo rerum decerpsisse,
i. e. the choicest, best, Plin. H. N. 14 praef. § 7.—Transf.: flos aetatis, maidenly or youthful innocence (of girls or boys), virginity:B.(virgo) cum castum amisit polluto corpore florem,
Cat. 62, 46:Hasdrubal flore aetatis, uti ferunt, primo Hamilcari conciliatus,
Liv. 21, 2, 3; cf. id. 21, 3, 4:florem aetatis (Caesaris) in Bithynia contaminatum,
Suet. Caes. 49.—In partic., of speech, a flower, embellishment, ornament:ut porro conspersa sit (oratio) quasi verborum sententiarumque floribus, etc.,
Cic. de Or. 3, 25, 96:flos aut lumen eloquentiae,
id. Brut. 17, 66; cf.:nullus flos tamen neque lumen ullum (in M. Crassi oratione),
id. ib. 66, 233:florem et colorem defuisse,
id. ib. 87, 298:alia copia locuples, alia floribus laeta,
Quint. 8, 3, 87:male audire... nimiis floribus et ingenii affluentia,
id. 12, 10, 13.
См. также в других словарях:
Conciliate — Con*cil i*ate (?; 106), v. t. [imp. & p. p. {Conciliated}; p. pr & vb. n. {Conciliating}.] [L. conciliatus, p. p. of conciliare to draw or bring together, unite, from concilium council. See {Council}.] To win ower; to gain from a state of… … The Collaborative International Dictionary of English
Conciliated — Conciliate Con*cil i*ate (?; 106), v. t. [imp. & p. p. {Conciliated}; p. pr & vb. n. {Conciliating}.] [L. conciliatus, p. p. of conciliare to draw or bring together, unite, from concilium council. See {Council}.] To win ower; to gain from a state … The Collaborative International Dictionary of English
Conciliating — Conciliate Con*cil i*ate (?; 106), v. t. [imp. & p. p. {Conciliated}; p. pr & vb. n. {Conciliating}.] [L. conciliatus, p. p. of conciliare to draw or bring together, unite, from concilium council. See {Council}.] To win ower; to gain from a state … The Collaborative International Dictionary of English
conciliate — verb ( ated; ating) Etymology: Latin conciliatus, past participle of conciliare to assemble, unite, win over, from concilium assembly, council more at council Date: 1545 transitive verb 1. to gain (as goodwill) by … New Collegiate Dictionary
Ornithonyssus — Ornithonyssus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Reconciliación — Saltar a navegación, búsqueda La reconciliación es el sacramento administrado por la Iglesia Católica mediante el cual los cristianos reciben el perdón de Dios por sus pecados. También suele llamársele confesión o penitencia en referencia a unos… … Wikipedia Español
conciliate — conciliable /keuhn sil ee euh beuhl/, adj. conciliatingly, adv. conciliation, n. /keuhn sil ee ayt /, v., conciliated, conciliating. v.t. 1. to overcome the distrust or hostility of; placate; win over: to conciliate an angry competitor. 2. to win … Universalium
Macronyssidae — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Arachnida … Wikipedia
Ornithonyssus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Arachnid … Wikipedia
Macronyssidae — ? Macronyssidae Ornithonyssus sylviarum … Википедия
ABRAHAM — I. ABRAHAM Eremita Aegyptius, grandem (iam defessis aetate parentibus) hereditatem mox habiturus, non exspectavit; sed ut nudus discedens, in solitudine sibi cellam constinut: deinde ills vitâ defunctis, cum ad capiendum tantarum opum pattimonium … Hofmann J. Lexicon universale