-
1 conatus
cōnātus, ūs, m. (conor), der Ansatz, Anlauf, a) als Anstrengung des Körpers oder seiner Glieder, conatus aliquis supra vires, Scrib.: quod in certamine saliendi fieri videmus, ut conatum longius petant (nehmen), Quint.: u. so (im Bilde) multos saepe conatus frustra capere, Liv.: primo statim conatu iuxta cubiculum alcis decidere, beim ersten Auffluge, Suet.: u. im Bilde, crebris parvisque conatibus se attollere, Quint.: nihil probantes nisi planum et humile et sine conatu, ohne Aufschwung, Quint. – b) als Anstrengung der Sinne, der Drang, Trieb, dedit natura beluis et sensum et appetitum, ut altero conatum haberent ad naturales pastus capessendos, altero secernerent pestifera a salutaribus, Cic. de nat. deor. 2, 122. – c) als geistige Anstrengung, das Beginnen, der Versuch (Ggstz. perfectio u. dgl.), nulla est enim ullo in genere laus oratoris, cuius in nostris orationibus non sit aliqua si non perfectio, at conatus tamen atque adumbratio, Cic.: nam in pueris oratio perfecta nec exigi nec sperari potest; melior autem est indoles laeta generosique conatus, Quint. – d) als milit. u. polit. Anstrengung, und zwar: α) als Kraftaufwand, Bemühen, Mühe, tumultus Gallicus haud magno conatu brevi oppressus est, Liv.: profectus magno conatu ad hostes, Liv.: quo maiore conatu studioque aguntur, eo leviora infirmioraque existimo, Cic. – β) als Beginnen, Versuch, die Absicht, die beabsichtigte, versuchte Unternehmung (Ggstz. consilium, Plan; u. factum, Tat, effectus, Ausführung), c. furiosus, Val. Max.: irritus, Sen.: conatus tam audax traiiciendarum Alpium et effectus, Liv.: in ipso conatu belli gerendi revocari (vom Konsul), Liv.: urbis amplius temptandae in praesentia (für den Augenblick) conatu absistere, Liv.: a conatu resistendi deterreri, Nep.: hoc conatu desistere, Caes.: de spe conatuque depelli, Cic.: religione ab hoc conatu repelli, Cic.: furentis hominis conatum atque audaciam comprimere, Cic.: parare omnem conatum in perniciem alcis, Cic. – im Plur., vani conatus, Liv.: magni c., Sen.: c. ingentes adversus Britanniam, Tac.: nefarii, Cic.: conatus alcis comprimere, Cic. u. Liv.: conatus adversariorum infringere, Cic.: omnes illorum conatus investigare et consequi, Cic.: conatibus alcis occurrere, Auct. b. Alex.: omnes alcis motus conatusque prohibere, Cic.: alcis conatus reprimere, Cic.: Tib. Gracchi conatus perditos vindicare, Cic.
-
2 conatus
cōnātus, ūs, m. (conor), der Ansatz, Anlauf, a) als Anstrengung des Körpers oder seiner Glieder, conatus aliquis supra vires, Scrib.: quod in certamine saliendi fieri videmus, ut conatum longius petant (nehmen), Quint.: u. so (im Bilde) multos saepe conatus frustra capere, Liv.: primo statim conatu iuxta cubiculum alcis decidere, beim ersten Auffluge, Suet.: u. im Bilde, crebris parvisque conatibus se attollere, Quint.: nihil probantes nisi planum et humile et sine conatu, ohne Aufschwung, Quint. – b) als Anstrengung der Sinne, der Drang, Trieb, dedit natura beluis et sensum et appetitum, ut altero conatum haberent ad naturales pastus capessendos, altero secernerent pestifera a salutaribus, Cic. de nat. deor. 2, 122. – c) als geistige Anstrengung, das Beginnen, der Versuch (Ggstz. perfectio u. dgl.), nulla est enim ullo in genere laus oratoris, cuius in nostris orationibus non sit aliqua si non perfectio, at conatus tamen atque adumbratio, Cic.: nam in pueris oratio perfecta nec exigi nec sperari potest; melior autem est indoles laeta generosique conatus, Quint. – d) als milit. u. polit. Anstrengung, und zwar: α) als Kraftaufwand, Bemühen, Mühe, tumultus Gallicus haud magno conatu brevi oppressus est, Liv.: profectus magno conatu ad hostes, Liv.: quo maiore conatu studioque aguntur, eo leviora infirmioraque existimo, Cic. – β) als Beginnen, Versuch,————die Absicht, die beabsichtigte, versuchte Unternehmung (Ggstz. consilium, Plan; u. factum, Tat, effectus, Ausführung), c. furiosus, Val. Max.: irritus, Sen.: conatus tam audax traiiciendarum Alpium et effectus, Liv.: in ipso conatu belli gerendi revocari (vom Konsul), Liv.: urbis amplius temptandae in praesentia (für den Augenblick) conatu absistere, Liv.: a conatu resistendi deterreri, Nep.: hoc conatu desistere, Caes.: de spe conatuque depelli, Cic.: religione ab hoc conatu repelli, Cic.: furentis hominis conatum atque audaciam comprimere, Cic.: parare omnem conatum in perniciem alcis, Cic. – im Plur., vani conatus, Liv.: magni c., Sen.: c. ingentes adversus Britanniam, Tac.: nefarii, Cic.: conatus alcis comprimere, Cic. u. Liv.: conatus adversariorum infringere, Cic.: omnes illorum conatus investigare et consequi, Cic.: conatibus alcis occurrere, Auct. b. Alex.: omnes alcis motus conatusque prohibere, Cic.: alcis conatus reprimere, Cic.: Tib. Gracchi conatus perditos vindicare, Cic. -
3 conatus
cōnātus, ūs, m. [conor].I.Abstr., an effort, exertion, struggle, endeavor: ue [p. 396] ista hercle magno jam conatu magnas nugas dixerit, Ter. Heaut. 4, 1, 8:B.quo majore conatu studioque aguntur,
Cic. Quint. 14, 47:omnem sui tribunatus conatum in meam perniciem parare,
id. Fam. 5, 2, 6:Genucius ad hostes magno conatu profectus,
Liv. 7, 6, 9:in ipso conatu rerum circumegit se annus,
i. e. just as the affair was well begun, id. 9, 18, 15 Weissenb. ad loc.:vixdum inchoatis rebus in ipso conatu gerendi belli,
id. 32, 28, 4.—Trop., an impulse, inclination, tendency:II.dedit natura beluis et sensum et appetitum, ut altero conatum haberent ad naturales pastus capessendos, altero secernerent, etc.,
Cic. N. D. 2, 47, 122:nulla est ullo in genere laus orationis, cujus in nostris orationibus non sit aliqua si non perfectio, at conatus tamen atque adumbratio,
id. Or. 29, 103:se ad hostes contulit conatumque iracundiae suae morte sedavit,
id. Brut. 10, 42.—Concr., an attempt, effort, undertaking, enterprise, endeavor.(α).Sing.:(β).alii, si perrumpere possent conati... telis repulsi hoc conatu destiterunt,
Caes. B. G. 1, 8 fin.:principem esse ad conatum exercitus conparandi,
Cic. Phil. 10, 11, 24:hac ego religione non sum ab hoc conatu repulsus,
id. Or. 11, 36:si in me impetum facere conabitur... ejus conatum refutabo,
id. Har. Resp. 4, 7:Icarus primo statim conatu decidit,
Suet. Ner. 12:a conatu resistendi deterritus se dedidit,
Nep. Dat. 4, 5.—Plur.:compressi tuos nefarios conatus,
Cic. Cat. 1, 5, 11:perditi,
id. Off. 1, 30, 109:quod conatus adversariorum infregissent,
Caes. B, G. 2, 21:aut opprimet hominem aut omnis ejus motus conatusque prohibebit,
Cic. Cat. 2, 12, 26:multis frustra conatibus captis,
Liv. 3, 5, 6; 9, 4, 1; 21, 29, 5:conatibus alicujus accedere,
Suet. Oth. 4:in mediis conatibus aegri Succidimus,
Verg. A. 12, 910:obstare conatibus nostris,
Ov. R. Am. 683; Auct. B. Alex. 9; cf.:optimi et clarissimi,
Cic. Fam. 12, 10, 2:generosi,
Quint. 2, 4, 4:crebri parvique,
id. 8, 5, 29:ingentes adversus Germaniam,
Tac. Agr. 13:vibrare nudis conatibus hastam,
Sil. 13, 161:conatus alicujus supra vires,
Scrib. Comp. 101. -
4 cōnātus
cōnātus ūs, m [conor], an attempt, effort, undertaking, enterprise, endeavor: audax, L.: hoc conatu destiterunt, Cs.: princeps ad conatum exercitūs conparandi: conatum Antoni reppulerunt: de spe conatuque depulsus: compressi tuos conatūs: multis frustra conatibus captis, L.: in mediis conatibus aegri Succidimus, V. — Effort, exertion, struggle, endeavor: quo maiore conatu aguntur: ad hostes magno conatu profectus, L. — A beginning, undertaking: in ipso conatu rerum circumegit se annus, L.: tantis fatum conatibus obstat, O.—Fig., an impulse, inclination, tendency: conatum habere ad pastūs capessendos.* * *attempt, effort; exertion, struggle; impulse, tendency; endeavor, design -
5 conatus
cōnātus, ūs m. [ conor ]1) попытка, покушениеc. resistendi Nep — попытка сопротивлятьсяreprimere nefarios conatus alicujus C — подавлять чьи-л. злодейские попыткиconatum capere L — предпринять попытку, пытаться2) напряжение, усилие3) влечение, стремление (habere conatum ad aliquid C) -
6 conatus
conatus conatus, us m попытка -
7 cōnātus
-
8 conatus
[st1]1 [-] cōnātus, a, um: part. passé de conor; qui s'est efforcé, qui a tenté. [st1]2 [-] cōnātŭs, ūs, m.: entreprise (qui demande un effort), tentative, effort. - uterque conatum iracundiae suae morte sedavit, Cic. Brut. 10, 42: tous deux mirent fin à leur entreprise due à leur colère en se suicidant. - compressi tuos nefarios conatus, Cic. Cat. 1, 5, 11: j'ai étouffé tes efforts sacrilèges - conatum habere ad, Cic.: être porté à, avoir des dispositions à.* * *[st1]1 [-] cōnātus, a, um: part. passé de conor; qui s'est efforcé, qui a tenté. [st1]2 [-] cōnātŭs, ūs, m.: entreprise (qui demande un effort), tentative, effort. - uterque conatum iracundiae suae morte sedavit, Cic. Brut. 10, 42: tous deux mirent fin à leur entreprise due à leur colère en se suicidant. - compressi tuos nefarios conatus, Cic. Cat. 1, 5, 11: j'ai étouffé tes efforts sacrilèges - conatum habere ad, Cic.: être porté à, avoir des dispositions à.* * *Conatus, huius conatus, penult. pro. Cic. L'effort qu'on met à faire quelque chose.\Conatum longius petere. Quintil. Reculer pour plus loing saillir, Prendre sa course de loing pour faire plus grand sault.\Nudis conatibus hastam vibrabat. Sil. Seulement de force, sans art et moyen. -
9 conatus
-
10 conatus
[kəʋʹneıtəs] n (pl без измен.) книжн.1. = conation2. импульс, порыв -
11 conatus
-
12 conatus
-
13 conatus
-
14 conatus
покушение, намерение, con. injuriae (1. 1 § 2 D. 2, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > conatus
-
15 conatus
كوشش ، انگيزه -
16 conatus
(n) импульс; порыв; способность к волевому движению -
17 conatus
exertion, effort / undertaking / impulse, inclination. -
18 Conatus
s.conato. -
19 conatus
n книжн. импульс, порыв -
20 conatus
, atus mпопытка
См. также в других словарях:
Conatus — (lat. cōnātus (vom Verb cōnāri) für Anstrengung, Bemühen, Streben) ist ein philosophischer Terminus, der die innere Neigung einer Sache bezeichnet, überhaupt oder hinsichtlich einer spezifischen Eigenschaft weiter zu bestehen (Persistenz,… … Deutsch Wikipedia
Conatus — Co*na tus, n. [L., fr. conatus, p. p. of conari to attempt.] A natural tendency inherent in a body to develop itself; an attempt; an effort. [1913 Webster] What conatus could give prickles to the porcupine or hedgehog, or to the sheep its fleece? … The Collaborative International Dictionary of English
Conatus — ♦ Conatus Conatus способность жить или существовать. Это не потенциальное бытие, а реальное в том смысле, что оно всегда находится в процессе становления. По латыни это слово означает усилие, тенденция, напор, стремление. На философском языке … Философский словарь Спонвиля
conatus — [kō nāt′əs] n. pl. conatus [L < conari: see CONATION] a directed effort; natural tendency or striving … English World dictionary
Conatus — (лат.) порыв, стремление. По Гоббсу, ответная реакция тела на воздействие силы. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
Conatus — (lat.), das Vorhaben; C. delinquendi, verbrecherischer Versuch … Pierer's Universal-Lexikon
Conātus — (lat.), s. Konat … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Conatus — Conātus (lat.), Versuch (eines Verbrechens) … Kleines Konversations-Lexikon
conatus — I noun attempt, choice, conation, conative will, desire, determination, direction, disposition, drift, endeavor, fancy, inclination, intention, leaning, mind, natural impulse, natural tendency, nisus, option, penchant, predilection,… … Law dictionary
conatus — ● conatus nom masculin (mot latin) Chez Spinoza, effort de toute chose pour persévérer dans son être … Encyclopédie Universelle
Conatus — This article is about a term in philosophy. For the Zola Jesus album, see Conatus (album). For the species of fish, see Platycephalus. Conatus (Latin for effort; endeavor; impulse, inclination, tendency; undertaking; striving) is a term used in… … Wikipedia