-
1 пособник
complice par aide et assistance, intéressé -
2 пособник
м.( сообщник) complice m* * *n1) gener. complice, fauteur, suppôt, lieutenant2) liter. acolyte3) law. complice par aide et assistance4) derog. sbire -
3 пособница
-
4 причастный
Imêlé à; impliqué dansII грам.быть прича́стным к чему́-либо — être mêlé à qch; participer à qch; être en cause (abs)
* * *adj1) gener. complice de (qch) (к чему-л.), impliqué (к чему-л.), complice2) gram. participial -
5 сообщник
-
6 сообщница
-
7 соучастник
м.participant m (à qch); complice m (в заговоре, преступлении)* * *n1) gener. complice, coassocié, coauteur, coopérateur2) colloq. compère (в обмане)3) law. coparticipant (напр., преступления)4) argo. baron -
8 близкий
1. прил.proche adj2. мн. ч.( родственники) proches m pl* * *1) ( не далёкий) proche (перед сущ.)бли́зкое селе́ние — village m proche
бли́зкий путь — court chemin m
2) ( по времени) prochainпобе́да бли́зка́ — la victoire est à notre portée
бли́зкое бу́дущее — avenir m proche
бли́зкие интере́сы — intérêts m pl proches
бли́зкий по содержа́нию — dont le contenu est proche
4) ( о родне) proche (перед сущ.)бли́зкий ро́дственник — proche parent m
бли́зкая родня́ — proches parents
5) intimeбли́зкий прия́тель — ami m proche
быть бли́зким с ке́м-либо — être lié avec qn
быть бли́зким кому́-либо — toucher de près à qn
бли́зкие отноше́ния ( интимные) — relations f pl intimes
* * *adjgener. familier, intime, rapproché, voisin, étroit, complice (en parlant des amis, des frères et soeurs), congénial (C'est en vain qu'une plante exotique naîtrait sous un climat peu congénial à sa nature.), socialisant, affin, prochain, proche -
9 единомышленник
-
10 заговорщический
-
11 клеврет
-
12 лицо, попустительствующее совершению преступления
nDictionnaire russe-français universel > лицо, попустительствующее совершению преступления
-
13 подстрекатель к совершению преступления
nDictionnaire russe-français universel > подстрекатель к совершению преступления
-
14 понимающий взгляд
adjgener. regard complice, regard d'intelligence -
15 пособник, содействующий преступнику после совершения преступления
nlaw. complice après coupDictionnaire russe-français universel > пособник, содействующий преступнику после совершения преступления
-
16 пособник, содействующий совершению преступления путём предоставления необходимых сведений
nDictionnaire russe-français universel > пособник, содействующий совершению преступления путём предоставления необходимых сведений
-
17 пособник, содействующий совершению преступления советами
nDictionnaire russe-français universel > пособник, содействующий совершению преступления советами
-
18 присный
-
19 приспешник
-
20 приспешница
- 1
- 2
См. также в других словарях:
complice — [ kɔ̃plis ] adj. et n. • 1320; bas lat. complex, icis, « uni étroitement », de complecti → complexe 1 ♦ Qui participe à l infraction commise par un autre. Être complice d un vol, y avoir part (cf. Prêter la main à, être de mèche, avoir part à).… … Encyclopédie Universelle
complice — COMPLÍCE, complici, ce, s.m. şi f. Persoană care participă în mod secundar la săvârşirea unei infracţiuni sau, p. ext., care înlesneşte, tolerează, ascunde săvârşirea unei fapte reprobabile. – Din fr. complice. Trimis de LauraGellner, 29.07.2004 … Dicționar Român
Complice — Single by Miodio Released 2008 Format CD Recorded 2008 Genre Pop Rock … Wikipedia
Cómplice — Cómplice, en Derecho penal, es una persona que es responsable penal de un delito o falta pero no por haber sido el autor directo del mismo, sino por haber cooperado a la ejecución del hecho con actos anteriores o simultáneos. La figura del… … Wikipedia Español
cómplice — sustantivo masculino,f. 1. Persona que participa indirectamente en un delito cometido por otra persona: ser cómplice de robo, ser cómplice de un asesinato. 2. Persona que, junto con otras, comete un delito: El atracador y sus cómplices escaparon… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cómplice — ‘Colaborador en un acto delictivo o en una acción, normalmente reprobable’. El complemento que expresa el hecho va introducido por de, en o, menos frecuentemente, con: «Le rogué que se hiciera cómplice de mi plan» (Jodorowsky Danza [Chile 2001]); … Diccionario panhispánico de dudas
complice — COMPLICE. adj. des 2 genr. Qui a part au crime d un autre. Je ne suis point complice de ce crime là. On a arrêté plusieurs personnes que l on croit complices du même crime. [b]f♛/b] Il est aussi substantif. Il a accusé tous ses complices. On lui… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
complice — COMPLICE. adj. de tout genre. Celuy qui a part au crime d un autre. Je ne suis point complice de ce crime là. il a accusé tous ses complices. on luy a donné la question pour luy faire dire, declarer ses complices. avoir revelation de ses… … Dictionnaire de l'Académie française
cómplice — (Del lat. complex, ĭcis). 1. adj. Que manifiesta o siente solidaridad o camaradería. Un gesto cómplice. 2. com. Der. Participante o asociado en crimen o culpa imputable a dos o más personas. 3. Der. Persona que, sin ser autora de un delito o una… … Diccionario de la lengua española
Complice — Com plice, n.; pl. {Complices}. [F., fr. L. complex, plicis, closely connected with one, confederate. See {Complicate}, and cf. {Accomplice}.] An accomplice. [Obs.] [1913 Webster] To quell the rebels and their complices. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
complice — / kɔmplitʃe/ s.m. e f. [dal lat. tardo complex plĭcis, propr. coinvolto ]. [chi prende parte con altri all esecuzione di un azione criminosa o riprovevole, con la prep. in o assol.] ▶◀ (fam.) compare, connivente, Ⓣ (giur.) correo. ↓ compagno.… … Enciclopedia Italiana