-
1 dowódca
-y; -y; m(decl like f in sg: wódz) commander; ( oficer dowodzący) commanding officer; ( komendant) commandant* * *mpwojsk. commanding officer, commander; naczelny dowódca commander-in-chief.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowódca
-
2 imponujący
adj( godny podziwu) impressive; ( ogromny) grand, imposing* * *a.impressive; imponująca przewaga commanding lead; imponujący widok impressive l. commanding view; imponujące zwycięstwo sweeping victory; imponujących rozmiarów (o dziele, książce) of epic l. impressive proportions.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > imponujący
-
3 komendant
(w wojsku, policji) commanding officer; ( straży pożarnej) fire chief, ( w harcerstwie) scoutmaster* * *mpkomendantka f. Gen.pl. -ek (= dowódca) wojsk. commanding officer; ( w harcerstwie) scoutmaster; komendant straży pożarnej fire chief.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komendant
-
4 komendan|t
m 1. (zwierzchnik) chief- komendant policji the chief of police, the police chief- komendant straży pożarnej/żandarmerii a fire (brigade)/military police chief- komendant wojska a commanding officer, an army commandant- był komendantem posterunku policji he was the chief of the police station2. Wojsk. (dowódca) commanding officer, commandant- komendant plutonu a platoon commandant3. (w harcerstwie) ScoutmasterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komendan|t
-
5 oficer
* * *mppl. - owie (commissioned) officer; oficer dowodzący commanding officer; oficer liniowy line officer; oficer łącznikowy liaison officer; oficer rezerwy reserve officer; oficer sztabowy staff officer; młodszy oficer subaltern; starszy oficer general officer; ranga l. stopień oficera comission.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oficer
-
6 rozkazujący
adj(głos, ton) commandingtryb rozkazujący — JĘZ the imperative
* * *a.( o tonie głosu) imperative; tryb rozkazujący gram. imperative mood, the imperative.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkazujący
-
7 władczy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > władczy
-
8 dowódc|a
m 1. Wojsk. (pułku, dywizji, eskadry) commander, commanding officer; (floty) admiral, commander; (plutonu, drużyny) commander, leader 2. (powstania, operacji, kampanii) leader, commanderThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowódc|a
-
9 komender|ować
impf vi 1. Wojsk. (wydawać rozkazy) to give orders (kimś to sb); to order (kimś sb); przest. (dowodzić) to be in command (czymś of sth); to command (kimś sb)- sierżant komenderował plutonem a sergeant was in command of the platoon- „w tył zwrot!” komenderuje dowódca ‘about face!’ orders the commanding officer2. pot. (dyrygować) to push [sb] around a. about- nasz szef lubi komenderować ludźmi our boss likes pushing people around- pozwala/nie pozwala sobą komenderować he lets people push him around/he doesnt let anyone push him aroundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komender|ować
-
10 naznacz|yć
pf — naznacz|ać impf vt książk. 1. (oznakować) to mark (czymś with sth)- naznaczyć chusteczkę swoim monogramem to mark a handkerchief with one’s monogram2. (wyznaczyć) to set, to assign- naznaczyć dzień rozprawy sądowej to set a. assign a date for the lawsuit- mam naznaczoną godzinę wizyty u lekarza I have an appointment with a doctor- naznaczyć sobie pokutę to impose a penance on oneself3. (powołać) to appoint, to assign- naznaczył najstarszego syna na swojego następcę he appointed a. designated his eldest son his successor- dowódca naznaczył żołnierzy do patrolu the commanding officer assigned soldiers to the patrol4. przen. (zostawić ślad) to mark, to affect- twarz naznaczona przez cierpienie a. cierpieniem a face marked by distressThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naznacz|yć
-
11 rozkazująco
adv. [mówić, krzyczeć] peremptorily, in a commanding toneThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkazująco
-
12 rozkazując|y
Ⅰ pp ⇒ rozkazać Ⅱ adj. 1. (wyrażający rozkaz) [głos, ton] peremptory, commanding 2. Jęz. [tryb, forma] imperativeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkazując|y
-
13 wodzows|ki
adj. [funkcja, obowiązki] commander’s, commanding attr.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wodzows|ki
См. также в других словарях:
Commanding — Com*mand ing, a. 1. Exercising authority; actually in command; as, a commanding officer. [1913 Webster] 2. Fitted to impress or control; as, a commanding look or presence. [1913 Webster] 3. Exalted; overlooking; having superior strategic… … The Collaborative International Dictionary of English
commanding — [kə man′diŋ, kəmän′diŋ] vt., vi. prp. of COMMAND adj. 1. having authority; controlling or dominating 2. impressive, esp. in a dignified or imperial way 3. controlling or dominating by position [a commanding hilltop] 4. very large [a commanding… … English World dictionary
commanding — ► ADJECTIVE 1) indicating or expressing authority; imposing. 2) possessing or giving superior strength: a commanding lead. DERIVATIVES commandingly adverb … English terms dictionary
commanding — index cardinal (outstanding), cogent, compelling, considerable, convincing, critical (crucial) … Law dictionary
commanding — [adj] superior, authoritative advantageous, arresting, assertive, autocratic, bossy, compelling, controlling, decisive, dictatorial, dominant, dominating, forceful, imperious, imposing, impressive, in charge, lofty, peremptory, striking; concepts … New thesaurus
commanding — [[t]kəmɑ͟ːndɪŋ, mæ̱nd [/t]] 1) ADJ GRADED: usu ADJ n If you are in a commanding position or situation, you are in a strong or powerful position or situation. Right now you re in a more commanding position than you have been for ages... The French … English dictionary
commanding — commandingly, adv. commandingness, n. /keuh man ding, mahn /, adj. 1. being in command: a commanding officer. 2. appreciably superior or imposing; winning; sizable: a commanding position; a commanding lead in the final period. 3. having the air,… … Universalium
commanding — adjective 1 having the authority or position that allows you to give orders: a commanding officer | Japan s commanding economic position 2 making people respect and obey you: Papa s commanding presence 3 a commanding view or position is one from… … Longman dictionary of contemporary English
commanding — UK [kəˈmɑːndɪŋ] / US [kəˈmændɪŋ] adjective 1) powerful and impressive his commanding voice/presence 2) a commanding view or a commanding position allows you to see all around you a hill with a commanding view of the valley below 3) making it… … English dictionary
commanding — com|mand|ing [kəˈma:ndıŋ US kəˈmæn ] adj 1.) [only before noun] having the authority or position that allows you to give orders ▪ a commanding officer 2.) having the confidence to make people respect and obey you used to show approval ▪ Papa s… … Dictionary of contemporary English
commanding — com|mand|ing [ kə mændıŋ ] adjective 1. ) powerful and impressive: his commanding voice/presence 2. ) allowing you to see all around you: a hill with a commanding view of the valley below 3. ) making it likely that you will win something such as… … Usage of the words and phrases in modern English
