-
1 rozkazać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkazać
-
2 rozkazywać
impf ⇒ rozkazać* * *(-uję, -ujesz); perf; -ać; vtrozkazać komuś, żeby coś zrobił — to order sb to do sth
* * *ipf.rozkazać pf. order; rozkazać komuś, żeby coś zrobił order sb to do sth; rozkazywać komuś (niższemu rangą, będącemu niżej w hierarchii) order sb about, pull rank on sb; nikt mi nie będzie rozkazywał I won't be dictated to.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkazywać
-
3 naka|zać
pf — naka|zywać impf (nakażę — nakazuję) vt 1. (rozkazać) to order- nakazać dietę to prescribe a diet- nakazywać dzieciom posłuszeństwo to demand obedience from a. of one’s children- nakazuję wam spać! I order you to sleep!- nakażę im, żeby byli cicho I’ll tell them to be quiet- robiłem tak, jak mi nakazałeś I did as you told me2. (stanowić model postępowania) to demand- grzeczność nakazuje ustąpić miejsca starszym politeness demands that one give up one’s seat to older people- prawo nakazuje uczciwość the law demands honesty- sytuacja nakazywała ostrożność the situation demanded a. required cautionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naka|zać
-
4 rozkazując|y
Ⅰ pp ⇒ rozkazać Ⅱ adj. 1. (wyrażający rozkaz) [głos, ton] peremptory, commanding 2. Jęz. [tryb, forma] imperativeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkazując|y
См. также в других словарях:
rozkazać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozkazywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkazać — dk IX, rozkazaćkażę, rozkazaćkażesz, rozkazaćkaż, rozkazaćał rozkazywać ndk VIIIa, rozkazaćzuję, rozkazaćzujesz, rozkazaćzuj, rozkazaćywał «wydać rozkaz, polecenie, nakazać coś; polecić» Rozkazał wszystkim, żeby opuścili pokój … Słownik języka polskiego
rozkazywać — → rozkazać … Słownik języka polskiego
podkomendny — podkomendnyni «pozostający pod czyjąś komendą, dowództwem, zwierzchnictwem» Podkomendni oficerowie. podkomendny w użyciu rzecz. «wojskowy pozostający pod czyimś dowództwem» Rozkazać, zlecić coś podkomendnym … Słownik języka polskiego
rozkazujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. rozkazywać (p. rozkazać) rozkazujący w użyciu przym. «wyrażający rozkaz, nakaz; kategoryczny, ostry, groźny» Rozkazujący głos, ton. ∆ jęz. Tryb rozkazujący «forma czasownika wyrażająca rozkaz; rozkaźnik» … Słownik języka polskiego
rozporządzić — dk VIa, rozporządzićdzę, rozporządzićdzisz, rozporządzićrządź, rozporządzićdził, rozporządzićdzony rozporządzać ndk I, rozporządzićam, rozporządzićasz, rozporządzićają, rozporządzićaj, rozporządzićał, rozporządzićany 1. «wydać polecenie co do… … Słownik języka polskiego
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
zakomenderować — dk IV, zakomenderowaćruję, zakomenderowaćrujesz, zakomenderowaćruj, zakomenderowaćował «wydać komendę, rozkaz; rozkazać» Ognia! zakomenderował dowódca … Słownik języka polskiego
zawołać — dk I, zawołaćam, zawołaćasz, zawołaćają, zawołaćaj, zawołaćał, zawołaćany 1. «powiedzieć coś głosem podniesionym, odezwać się głośno; krzyknąć, wykrzyknąć» Zawołać gromkim, tubalnym głosem. Ktoś głośno zawołał. 2. «wołając rozkazać, polecić komuś … Słownik języka polskiego
rozkazywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozkazywaćzuję, rozkazywaćzuje, rozkazywaćany {{/stl 8}}– rozkazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, rozkazywaćkażę, rozkazywaćkaże, rozkazywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać rozkazy, kategoryczne polecenia : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stanowczo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} ze stanowczością; w sposób stanowczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaprotestować stanowczo. Odmówić czegoś stanowczo. Rozkazać coś stanowczo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień