Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

colles+l

  • 121 Simbruinus

    Simbrŭvĭum, ii, n., a district in Latium, abounding in hills and springs of water, Sil. 8, 371.—Hence, Simbrŭīnus, a, um, adj., of or belonging to Simbruvium:

    colles,

    Tac. A. 11, 13:

    stagna,

    id. ib. 14, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Simbruinus

  • 122 Simbruvium

    Simbrŭvĭum, ii, n., a district in Latium, abounding in hills and springs of water, Sil. 8, 371.—Hence, Simbrŭīnus, a, um, adj., of or belonging to Simbruvium:

    colles,

    Tac. A. 11, 13:

    stagna,

    id. ib. 14, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Simbruvium

  • 123 sitio

    sĭtĭo, īvi or ĭi, 4, v. n. and a. [sitis].
    I.
    Neutr., to thirst, be thirsty (class.).
    A.
    Lit.:

    ego esurio et sitio,

    Plaut. Cas. 3, 6, 6; 4, 3, 4:

    sitit haec anus,

    id. Curc. 1, 2, 14:

    in medio sitit flumine potans,

    Lucr. 4, 1100:

    ne homines sitirent,

    Suet. Aug. 42.—With gen.:

    cochleae cum sitiunt aëris,

    Symm. Ep. 1, 27.—Prov.:

    sitire mediis in undis,

    i. e. to be poor in the midst of wealth, Ov. M. 9, 760.—
    B.
    Transf. (esp. in the lang. of country people), of things (the earth, plants, etc.), to be dried up or parched, to want moisture:

    siquidem est eorum (rusticorum) gemmare vites, sitire agros, laetas esse segetes, etc.,

    Cic. Or. 24, 81; cf.:

    sitire segetes,

    Quint. 8, 6, 6: tosta sitit tellus, Ov. [p. 1713] F. 4, 940:

    colles,

    Front. Aquaed. 87; cf. infra, P. a.: aret ager;

    vitio moriens sitit aëris herba,

    Verg. E. 7, 57:

    cum sitiunt herbae,

    id. G. 4, 402:

    arbores,

    Plin. 17, 26, 40, § 249:

    cacumina oleae,

    id. 17, 14, 24, § 103 et saep.:

    ipsi fontes jam sitiunt,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 11:

    nec pati sitire salgama,

    to be dry, Col. 12, 9, 2.—
    II.
    Act., to thirst after a thing (rare, but in the trop. signif. class.; cf.: cupio, desidero).
    A.
    Lit.:

    auriferum Tagum sitiam patriumque Salonem,

    Mart. 10, 96, 3.— Pass.:

    quo plus sunt potae, plus sitiuntur aquae,

    are thirsted for, Ov. F. 1, 216:

    umor quomodo sititur destillans,

    Plin. 17, 2, 2, § 15.—
    B.
    Trop., as in all langg., to long for, thirst for, desire eagerly, covet:

    sanguinem nostrum sitiebat,

    Cic. Phil. 2, 7, 20; cf. Plin. 14, 22, 28, § 148:

    sanguinem,

    Just. 1, 8 fin. (opp. satiare); Sen. Thyest. 103: cruorem, Poët. ap. Suet. Tib. 59; cf.:

    sitit hasta cruores,

    Stat. Th. 12, 595:

    honores,

    Cic. Q. Fr. 3, 5, 3:

    populus libertatem sitiens,

    id. Rep. 1, 43, 66:

    ultionem,

    Val. Max. 7, 3 ext. 6; Vulg. Psa. 41, 3.—With gen.:

    non quidem fallacis undae sitit, sed verae beatitudinis esurit et sitit,

    App. de Deo Socr. 54, 27.—Hence, sĭtĭens, entis, P. a., thirsting, thirsty, athirst.
    A.
    Lit.:

    ut ipse ad portam sitiens pervenerim,

    Cic. Pis. 25, 61:

    quae (pocula) arenti sitientes hausimus ore,

    Ov. M. 14, 277:

    Tantalus,

    Hor. S. 1, 1, 68:

    viator,

    Ov. Am. 3, 6, 97:

    saecla ferarum,

    Lucr. 5, 947:

    sitienti aqua datur,

    Varr. R. R. 2, 1, 23.—
    2.
    Transf. (acc. to I. B.), of places, plants, etc., dry, parched, arid, without moisture (syn. aridus):

    hortus,

    Ov. P. 1, 8, 60.—By metonymy also, Afri, Verg. E. 1, 65:

    olea,

    Plin. 15, 3, 3, § 9:

    luna,

    i. e. cloudless, bright, id. 17, 9, 8, § 57; 17, 14, 24, § 112:

    Canicula,

    arid, parching, Ov. A. A. 2, 231.— Neutr. plur. absol.:

    lonchitis nascitur in sitientibus,

    in dry, arid places, Plin. 25, 11, 88, § 137; so,

    in sitientibus aut siccis asperis,

    id. 12, 28, 61, § 132.—With gen.:

    sitientia Africae,

    Plin. 10, 73, 94, § 201.—
    B.
    Trop., thirsting for, desiring eagerly, greedy:

    gravius ardentiusque sitiens,

    Cic. Tusc. 5, 6, 16:

    (amator) avidus sitiensque,

    Ov. R. Am. 247:

    regna Ditis, Petr. poët. 121, 116: aures,

    Cic. Att. 2, 14, 1.— Poet.:

    modice sitiens lagena,

    of moderate capacity, Pers. 3, 92.—With gen.:

    virtutis,

    Cic. Planc. 5, 13:

    famae,

    Sil. 3, 578:

    pecuniae (with avarus et avidus),

    Gell. 12, 2, 13:

    sermonis,

    Claud. Cons. Mall. Theod. 251.—Hence, adv.: sĭtĭenter, thirstily, eagerly, greedily (acc. to B.):

    sitienter quid expetens,

    Cic. Tusc. 4, 17, 37; so,

    incumbere hauriendis voluptatibus,

    Lact. 2, 1, 3:

    haurire salutares illas aquas,

    App. M. 9, p. 218 fin.; 3, p. 135, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > sitio

  • 124 spatiosus

    spătĭōsus, a, um, adj. [spatium], roomy, of great extent, ample, spacious; poet., large, long, broad, etc. (mostly poet. and in postAug. prose; not in Cic.; syn.: latus, amplus, laxus).
    I.
    Lit.:

    stabulum,

    Col. 6, 2, 2:

    insula,

    Plin. 4, 12, 26, § 82:

    loca,

    Quint. 11, 2, 18:

    aequor,

    Plin. 4, 1, 1, § 4:

    amnis,

    id. 4, 20, 34, § 112:

    colles,

    Luc. 6, 106:

    volumina fumi,

    id. 3, 505:

    taurus (opp. parva vipera),

    Ov. R. Am. 421:

    corpus,

    id. M. 3, 56:

    ossa pectoris (with ingentes umeri),

    Val. Fl. 4, 244:

    mergus in guttura, Ov M. 11, 754: limes,

    id. ib. 15, 849:

    ulmus,

    id. ib. 14, 661:

    frons cornibus,

    id. ib. 3, 20 (Merkel, speciosa): voces, i. e. of many syllables (corresp. to amplitudo dactyli), Quint. 9, 4, 136 et saep.— Comp.:

    spatiosiora quam decem pedum,

    Col. 5, 5, 3 (opp. contractiora):

    Andromache spatiosior aequo,

    Ov. A. A. 2, 645; id. Am. 1, 14, 3:

    quo non spatiosior alter innumeras cepisse rates,

    Sil. 8, 481 al. — Sup.:

    spatiosissima sedes hominum deorumque,

    Plin. Pan. 63 fin.
    II.
    Trop.
    A.
    Of time, long, long-continuing, prolonged:

    nox,

    Ov. H. 1, 9:

    tempus,

    id. Am. 1, 8, 81:

    aevum,

    id. M. 8, 529:

    senectus,

    id. ib. 12, 186:

    vetustas,

    id. ib. 15, 623:

    bellum,

    id. ib. 13, 206.—
    B.
    Of other things, great, comprehensive:

    magna et spatiosa res est sapientia: vacuo illi loco opus est,

    Sen. Ep. 88, 33.— Adv.: spătĭōsē.
    1.
    Widely, greatly, extensively, Plin. 19, 5, 29, § 92; 31, 11, 47, § 129.— Comp., Plin. Ep. 3, 18, 1; Ov. Am. 3, 6, 85.—
    2.
    Long; comp., at a later time, Prop. 3, 20, 11 (4, 20, 3).

    Lewis & Short latin dictionary > spatiosus

  • 125 stupidus

    stŭpĭdus, a, um, adj. [stupeo], struck [p. 1770] senseless, confounded, amazed.
    I.
    Lit. (rare but class.):

    stupida sine animo asto,

    Plaut. Poen. 5, 4, 79:

    quid stas stupida? quid taces?

    id. Ep. 4, 2, 13:

    stupidi timore obmutuerunt,

    Auct. Her. 4, 52, 65:

    Echionis tabula te stupidum detinet,

    Cic. Par. 5, 2, 37; cf.:

    populus studio stupidus,

    Ter. Hec. prol. 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    Senseless, dull, stupid, foolish, stolid:

    Zopyrus physiognomon stupidum esse Socratem dixit et bardum,

    Cic. Fat. 5, 10:

    maritus,

    Mart. 11, 7, 1; cf. Capitol. M. Aur. 29; Juv. 8, 197; Arn. 7, 239.— Sup.: homo, Varr. ap. Non. 400, 12; Tert. adv. Marc. 1, 26.—
    B.
    Of things: colles, i. e. not susceptible of tillage, Ven. Carm. 3, 12, 39.— Adv. seems not to occur.

    Lewis & Short latin dictionary > stupidus

  • 126 subduco

    sub-dūco, xi, ctum, 3 ( perf. sync. subduxti, Ter. Eun. 4, 7, 25; inf. subduxe, Poët. ap. Varr. R. R. 2, 1, 6), v. a., to draw from under or from below.
    I.
    Without the idea of removal.
    A.
    In gen., to draw or pull up; to lift up, raise (rare):

    brassicam ad nasum admoveto: ita subducito susum animam, quam plurimum poteris,

    Cato, R. R. 157, 15:

    aliquid sursum,

    Plaut. Aul. 2, 7, 4:

    cataractam funibus,

    Liv. 27, 28, 10: subductis (tunicis) usque ad inguen, pulled up (opp. demissis), Hor. S. 1, 2, 26: supercilia, Turp. ap. Non. 399, 30; Varr. ib. 399, 33; Sen. Ep. 48, 5; id. Ben. 1, 1, 6 al.; cf.:

    subducto voltu,

    Prop. 2, 10 (3, 1), 9.—
    B.
    In partic., naut. t. t., to draw or haul up on land (a ship out of the water;

    class. and freq.): navim in pulvinarium,

    Plaut. Cas. 3, 2, 27:

    longas naves in aridum,

    Caes. B. G. 4, 29:

    navis subducta in terrā,

    Plaut. Most. 3, 2, 50:

    naves regiae in campo Martio subductae sunt,

    Liv. 45, 42:

    ab classe, quae Corcyrae subducta erat,

    id. 31, 22:

    classis, quae subducta esset ad Gytheum,

    Cic. Off. 3, 11, 49; so,

    naves,

    Caes. B. G. 5, 11; id. B. C. 2, 23; 3, 23 fin.; Liv. 27, 17, 6; 37, 10; 42, 27:

    classem,

    id. 45, 2 al.; Vulg. Luc. 5, 11.—
    II.
    With the idea of removal implied, to draw away from among; to take away, lead away, carry off; to withdraw, remove, etc. (class.; syn. subtraho).
    A.
    In gen.:

    ubi bullabit vinum, ignem subducito,

    Cato, R. R. 105, 1:

    lapides ex turri,

    Caes. B. C. 2, 11:

    rerum fundamenta,

    Cic. Fin. 4, 15, 42:

    conjux fidum capiti subduxerat ensem,

    Verg. A. 6, 524:

    subduc cibum unum diem athletae,

    Cic. Tusc. 2, 17, 40:

    et sucus pecori et lac subducitur agnis,

    Verg. E. 3, 6:

    pugnae Turnum,

    id. A. 10, 615;

    so,

    id. ib. 10, 50:

    aliquem manibus Graium,

    id. ib. 10, 81:

    aliquem praesenti periculo,

    Vell. 2, 72, 5:

    se pedibus (terra),

    Lucr. 1, 1106:

    se ab ipso Vulnere (fera),

    Ov. M. 7, 781 et saep. —
    2.
    Esp.
    (α).
    To purge, evacuate:

    quoniam is cibus subduceret sensim alvum,

    Gell. 4, 11, 4; so,

    alvum,

    Cels. 3, 4.—
    (β).
    Vela celeriter, to take in, furl, Auct. B. Alex. 45, 3:

    rem de judicio,

    Dig. 10, 2, 14.—
    B.
    Milit. t. t., to draw off forces from one position to another (class.):

    cohortes aliquot subductas ex dextro cornu post aciem circumducit,

    Liv. 27, 48:

    Numidas ex mediā acie,

    id. 22, 48:

    triarios ex postremā acie,

    id. 44, 37:

    subductis ordinibus,

    id. 36, 18; cf. id. 40, 30:

    ab his centuriones omnes lectos et evocatos... in primam aciem subducit,

    Sall. C. 59, 3:

    copias in proximum collem subducit,

    Caes. B. G. 1, 24; 1, 22:

    milites pleno gradu in collem,

    Sall. J. 98, 4:

    agmen in aequiorem locum,

    Liv. 7, 34.—
    C.
    With the idea of stealth or secrecy.
    1.
    To take away secretly or by stealth, to steal, hide: Atreus quam (pecudem auream) sibi Thyestem subduxe queritur, Poët. ap. Varr. R. R. 2, 1, 6:

    alicui anulum,

    Plaut. Curc. 2, 3, 81:

    subducta viatica plorat,

    Hor. Ep. 1, 17, 54:

    post ignem aethereā domo Subductum,

    id. C. 1, 3, 30:

    nec mihi rivalis subducit certos amores,

    Prop. 1, 8, 45:

    saccularii partem subducunt, partem subtrahunt,

    Dig. 47, 11, 7:

    obsides furto,

    Liv. 9, 11:

    cubiculum subductum omnibus ventis,

    secured against, Plin. Ep. 2, 17, 10.—
    2.
    Esp., with se, me, etc., to take one's self away by stealth, withdraw, steal away:

    tempus est subducere hinc me,

    Plaut. As. 5, 2, 62:

    clam te subduxti mihi,

    Ter. Eun. 4, 7, 25:

    de circulo se subduxit,

    Cic. Q. Fr. 3, 4, 1:

    modo se subducere ab ipso Vulnere visa fera est,

    Ov. M. 7, 781:

    se clam,

    Nep. Alcib. 4, 4;

    Auct. B. Afr. 93, 1: at nos quaerimus illa (verba), tamquam lateant semper seseque subducant,

    Quint. 8, prooem. § 21.— Poet.:

    neve terra se pedibus subducat,

    Lucr. 1, 1106:

    quā se subducere colles Incipiunt,

    i. e. to slope down gradually, Verg. E. 9, 7; cf.

    mid.: fons subducitur,

    i. e. loses itself, Plin. Ep. 5, 6, 39.—
    III.
    Trop.
    1.
    Rationem, to draw up, cast up, reckon, compute, calculate, or balance an account (by subtracting one set of items from another; class.;

    esp. freq. in Cic.): subduxi ratiunculam, Quantum aeris mihi sit, quantumque alieni siet,

    Plaut. Curc. 3, 1; cf.:

    intus subducam ratiunculam, quantillum argenti mi siet,

    id. Capt. 1, 2, 89:

    subducamus summam,

    Cic. Att. 5, 21, 11; cf.:

    assidunt, subducunt: ad numum convenit,

    id. ib. 5, 21, 12.—
    2.
    In gen.: rationem, to deliberate, calculate:

    rationibus subductis summam feci cogitationum mearum,

    Cic. Fam. 1, 9, 10:

    Medea et Atreus... initā subductāque ratione nefaria scelera meditantes,

    id. N. D. 3, 29, 71; cf.: ineundis subducendisque rationibus, id. Fragm. ap. Non. 399, 16;

    for which also, calculis subductis,

    id. Fin. 2, 19, 60:

    bene subductā ratione,

    Ter. Ad. 5, 4, 1:

    hoc quid intersit, si tuos digitos novi, certe habes subductum,

    Cic. Att. 5, 21, 31. —Hence, subductus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to I. A.) Raised, elevated, upturned: quod vituperones suos subducti supercilii carptores appellavit (Laevius), Gell. 19, 7, 16.—
    B.
    (Acc. to II. A. 1.) Withdrawn, removed, remote, = remotus (post-Aug. and very rare):

    terra subductior,

    Mart. Cap. 6, § 591.

    Lewis & Short latin dictionary > subduco

  • 127 Tauromenitani

    Taurŏmĕnĭum ( Taurŏmĭnĭum), ii, n., a town in the eastern part of Sicily, now Taormina, Plin. 3, 8, 14, § 88; Cic. Att. 16, 11, 7. — Called also Taurŏmĕnon, Ov. F. 4, 475. — Hence, Taurŏmĕnītā-nus, a, um (the o long in Sid. Carm. 9, 163), adj., of or belonging to Tauromenium, Tauromenian:

    civitas,

    Cic. Verr. 2, 3, 6, § 13:

    euripus,

    Plin. 2, 97, 100, § 219:

    Charybdis,

    Luc. 4, 461; cf. Sil. 14, 256:

    colles,

    Plin. 14, 2, 4, § 25:

    vina,

    id. 14, 6, 8, § 66.—As subst.: Taurŏmĕnītāni, ōrum, m., the inhabitants of Tauromenium, Cic. Verr. 2, 2, 66, § 160; 2, 5, 19, § 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Tauromenitani

  • 128 Tauromenitanus

    Taurŏmĕnĭum ( Taurŏmĭnĭum), ii, n., a town in the eastern part of Sicily, now Taormina, Plin. 3, 8, 14, § 88; Cic. Att. 16, 11, 7. — Called also Taurŏmĕnon, Ov. F. 4, 475. — Hence, Taurŏmĕnītā-nus, a, um (the o long in Sid. Carm. 9, 163), adj., of or belonging to Tauromenium, Tauromenian:

    civitas,

    Cic. Verr. 2, 3, 6, § 13:

    euripus,

    Plin. 2, 97, 100, § 219:

    Charybdis,

    Luc. 4, 461; cf. Sil. 14, 256:

    colles,

    Plin. 14, 2, 4, § 25:

    vina,

    id. 14, 6, 8, § 66.—As subst.: Taurŏmĕnītāni, ōrum, m., the inhabitants of Tauromenium, Cic. Verr. 2, 2, 66, § 160; 2, 5, 19, § 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Tauromenitanus

См. также в других словарях:

  • Colles — (pluriel collis) est un mot d origine latine désignant une petite colline ou une légère surélévation de la surface. Voir aussi Collis martienne : Abalos Colles Acidalia Colles Alpheus Colles Arena Colles Ariadnes Colles Astapus Colles… …   Wikipédia en Français

  • Colles — Abraham Colles (* 23. Juli 1773 in Millmount bei Kilkenny; † 16. November 1843) war ein irischer Chirurg und Anatom. 1802 wurde Colles Präsident des Royal College of Surgeons in Ireland. 1804 wurde er zum Professor für Anatomie, Physiologie und… …   Deutsch Wikipedia

  • Colles — may refer to: Abraham Colles, Irish professor of anatomy Colles fracture, a fracture of the distal radius bone Fascia of Colles, serves to bind down the muscles of the root of the penis This disambiguation page lists articles associated with the… …   Wikipedia

  • Colles — n. family name; Abraham Colles (1773 1843), Irish surgeon …   English contemporary dictionary

  • COLLES ET ADHÉSIFS — L’assemblage par collage est pratiqué depuis l’Antiquité. Les Égyptiens utilisaient la colle de pâte pour agglomérer les fibres de papyrus (les premiers papyrus connus remontent au XVIIIe s. avant notre ère). Ils connaissaient également le bitume …   Encyclopédie Universelle

  • Colles' fracture — Classification and external resources An X ray image of a fractured radius showing the characteristic Colles fracture with displacement and angulation of the distal end of the radius. ICD 10 S …   Wikipedia

  • Colles Nili — est une région de collines située sur la planète Mars s étendant sur environ 645 km au large de la bordure septentrionale de Terra Sabaea et en lisière méridionale d Utopia Planitia par 38,7° N et 62,9° E dans les quadrangles d Ismenius… …   Wikipédia en Français

  • Colles de synthèse — Colle Pour les articles homonymes, voir colle (homonymie). Une colle ou la glu est un produit de nature liquide o …   Wikipédia en Français

  • Colles-Fraktur — Dieser Artikel oder Abschnitt ist nicht hinreichend mit Belegen (Literatur, Webseiten oder Einzelnachweisen) versehen. Die fraglichen Angaben werden daher möglicherweise demnächst gelöscht. Hilf Wikipedia, indem du die Angaben recherchierst und… …   Deutsch Wikipedia

  • Colles' fracture — Col·les fracture käl əs , käl .ēz n a fracture of the lower end of the radius with backward displacement of the lower fragment and radial deviation of the hand at the wrist that produces a characteristic deformity compare SMITH FRACTURE Col·les… …   Medical dictionary

  • Colles fascia fracture ligament space — Col·les fascia, fracture, ligament, space (kolґēz) [Abraham Colles, Irish surgeon, 1773–1843] see ligamentum inguinale reflexum and membrana perinei, and see under fracture and space …   Medical dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»