-
61 colle
f -
62 donner
vdonner chasse... — см. donner chasse
donner une gratte à qn... — см. donner une gratte à qn
si on lui en donne long comme un doigt, il en prend long comme un bras — см. si on lui en donne long comme un doigt il en prend long comme un bras
donner le pas à... — см. donner le pas à... sur...
donner la question à... — см. mettre à la question
donner une salade à... — см. passer une salade à...
-
63 arduus
arduus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (ὀρθός), steil, I) eig.: a) v. Örtl. (Ggstz. planus, pronus): collis, Liv.: semita, Liv.: ascensus difficilis atque arduus, Cic., arduus ac difficilis, Liv.: ascensus minime arduus, Caes.: arduius iter, Cato fr. inc. 2. p. 85, 6 (bei Prisc. 3, 8): arduissimo aditu, Cato orat. 4 ( bei Prisc. 3, 8). – m. Abl., ager confragosus atque arduus clivis, Varr.: collis aditu arduus, Liv. – m. in u. Akk., in ascensum ardui colles, Sen.: clivus arduus in valles, Ov. – subst., arduum, ī, n., ein steiler Ort od. Punkt, eine steile Anhöhe, im Sing. (nur m. Praepos.), per arduum ducuntur, Liv.: im Plur., ardua et rectae prope rupes (Ggstz. placide acclives ad quendam finem colles), Liv.: decem milites delectos secum per ardua ac prope invia in arcem ducere, Liv.: per ardua niti, Curt.: in ardua evadere, Liv.: an plana ex arduis facere potui? Liv. – m. Genet., ardua terrarum et campi, Verg.: ardua montis, castellorum, Tac. – b) (poet.) von andern Ggstdn.: aether, von schwindelnder Höhe, Ov.: so nubes, Hor.: cedrus, hoch in die Lüfte ragende, Ov.: supercilia, stolz erhobene (eines Pedanten), Gell.: v. Pers., arduus hastā, hochragend, hervorragend, Verg.: sese arduus infert (Turnus), mit hochgetragenem Nacken, Verg.: arduus insurgens, hoch sich bäumend (v. der Schlange), Verg. – II) übtr., schwer zu unternehmen, zu erreichen, zu be-————wältigen, zu ertragen, überaus od. allzu schwierig, höchst mühevoll, höchst beschwerlich, höchst lästig, unübersteiglich, magnum opus et arduum, Cic.: res arduae, Hor.: res arduae ac difficiles, Cic.: magna atque ardua cogitatio, Cic.: arduum regendi cuncta opus, Tac. – m. Abl., id solum ubicumque arduum opere, difficile cultu, Plin. 17, 28. – m. 2. Supin., quia id arduum factu erat, Liv. 8, 16, 8: quae factu ardua, Aur. Vict. Caes. 20, 20: opera ardua imitatu, Val. Max. 4, 6 in. – arduum videtur od. est m. Infin., Sall. Cat. 3, 2 (vgl. Gell. 4, 15, 6). Liv. 37, 54, 16 u. (difficile atque arduum est) 24, 22, 9. Sen. nat. qu. 6, 20, 5. Plin. ep. 4, 28, 3. Curt. 6, 6 (23), 27; 9, 2 (7), 9. Amm. 29, 1, 40: u. quod certamen mutuae benevolentiae arduum dinosci facit, utrum... an etc., Val. Max. 6, 8, 5. – arduum est m. Acc. u. Infin., Tac. ann. 4, 4. – absol., parenthet., est enim arduum (denn es ist eine überaus schwierige Aufgabe), Cic. Tusc. 1, 26. – subst., arduum, ī, n., das überaus Schwierige, die große Schwierigkeit, nil mortalibus ardui est, nichts ist Sterblichen allzu hoch, Hor. carm. 1, 3, 37: nec (iis) fuit in arduo societas, Tac. ann. 12, 15 extr. – Plur., ardua molimur (haben ein überaus schwieriges Werk vor), sed nulla nisi ardua virtus, Ov. art. am. 2, 537: m. folg. 2. Supin., tam ardua inventu, so schwierige Aufgaben für die Erfindung, Plin. 2, 117. – ⇒ Arch. Nomin. arduos, Verg. Aen.————10, 102: Akk. arduom, Corp. inscr. Lat. 1, 199, 33. -
64 IXQUIUHQUI
ixquiuhqui, pft. sur ixquihui.Chose collée, attachée." in ixquiuhqui tamalli ", les tamales collés (au pot). Une superstition y est attaché. Sah5,185." intlâ quicuaz ixquiuhqui tamalli ahmo huellâcachîhuaz ", si elle mange des tamales collés (au pot) elle n'enfantera pas facilement. Sah5,185. -
65 cling
cling [klɪŋ](preterite, past participle clung) intransitive verba. ( = hold tight) se cramponner (to à)• to cling to the belief that... se cramponner à l'idée que...* * *[klɪŋ](prét, pp clung) intransitive verb1) ( physically)2) ( emotionally)to cling to — se cramponner à [parent, beliefs, hope]
3) ( adhere) [leaf, moss] coller (to à); [smell] résister•Phrasal Verbs:- cling on -
66 resulto
rĕsulto, no perf., ātum, 1, v. freq. n. and a. [resilio], to spring or leap back, to rebound ( poet. and in post-Aug. prose; only of inanimate or abstract subjects).I.Lit.:B.(corpora) conflicta resultant, etc.,
Lucr. 2, 98 and 101:tela irrita galeā clipeoque,
Verg. A. 10, 330:aqua objectu lapillorum,
Quint. 12, 2, 11; cf.:unda scissa, Petr. poët. Sat. 89, 2, 31: illisum caput scopulis resultat,
Sen. Hippol. 1064.— Of animals: resultabunt canes ululantibus lupis, Amm 31, 1, 2.—In partic., of sound, to reverberate, resound, re-echo:2.ubi concava pulsu Saxa sonant vocisque offensa resultat imago,
Verg. G. 4, 50:inimica est (apibus) echo resultanti sono,
Plin. 11, 19, 21, § 65:murmur in duris,
id. 2, 80, 82, § 193. —Transf., of places or things that return a sound, to resound, re-echo, reverberate, ring, etc.:II.pulsati colles clamore resultant,
Verg. A. 5, 150:colles,
id. ib. 8, 305:saltus,
Tac. A. 1, 65:juga longa,
Stat. Th. 2, 714:tecta vocibus,
Plin. Pan. 73:aera percussis incudibus,
Mart. 9, 69, 5:parma pulsu umbonum,
Claud. VI. Cons. Hon. 629:resultantibus armis et tubis,
Amm. 20, 11, 21:resultantibus lituis,
id. 19, 6, 10.—With a homogeneous object:sonum (saxa),
App. M. 5, p. 161, 38; Calp. Ecl. 4, 5.—Trop., of pronunciation, etc., to leap, hop: (verba) ne brevium (syllabarum) contexu resultent, produce a jumping or jerking effect, Quint. 9, 4, 66:praeceps ac resultans (in oratione, opp. tardum et segne),
id. 9, 4, 83; cf. id. 11, 3, 183; 12, 10, 73:ut barbara nomina Graecis versibus non resultent,
i. e. are unfit for, unsuiled to, Plin. Ep. 8, 4, 3. -
67 thusculum
1. 2.Tuscŭlum, i, n., a very ancient town of Latium, on a hill near the modern Frascati, Liv. 2, 15 sq.; 6, 33 sq.; Cic. Font. 18, 41; id. Div. 1, 43, 98; 2, 45, 94; Hor. Epod. 1, 29 al.—Hence,A.Tuscŭlā-nus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan:a.ager,
Varr. L. L. 7, § 318 Müll.:colles,
Liv. 3, 7, 3:aqua,
Cic. Balb. 20, 45:populus,
Liv. 8, 37:sacra,
Varr. L. L. 6, § 16 Müll. et saep.— Substt.Tuscŭ-lānum, i, n., the name of several estates at Tusculum; so Cicero's estate there, Cic. Att. 2, 1, 11; 7, 5, 3; id. Fam. 7, 23, 3.—Hence, Tusculanae Disputationes, the title of a work written there by Cicero. — An estate of Cœsar, Cic. de Or. 2, 3, 13.—Of L. Crassus, Cic. de Or. 1, 7, 24; 1, 21, 98.—Of M. Crassus, Cic. Att. 4, 16, 3.—Of Lucullus, Cic. Ac. 2, 48, 148; id. Fin. 3, 2, 7 al.—Hence, Tuscŭlānen-sis, e, adj., of or pertaining to Tusculum:b.dies,
passed at the Tusculan estate, Cic. Fam. 9, 6, 4.—Tuscŭlāni, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, Tusculans, Plin. 3, 5, 9, § 64; Varr. L. L. 6, 3, 55; Cic. Off. 1, 11, 35; id. Balb. 13, 31.—B.Tuscŭlus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan ( poet. for Tusculanus):tellus,
Tib. 1, 7, 57; Mart. 9, 61, 2:colles,
id. 4, 64, 13:moenia,
Sil. 7, 692:umbra,
Stat. S. 4, 4, 16.— Plur. subst.: Tuscŭli, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, the Tusculans, Mart. 7, 31, 11. -
68 Tusculani
1. 2.Tuscŭlum, i, n., a very ancient town of Latium, on a hill near the modern Frascati, Liv. 2, 15 sq.; 6, 33 sq.; Cic. Font. 18, 41; id. Div. 1, 43, 98; 2, 45, 94; Hor. Epod. 1, 29 al.—Hence,A.Tuscŭlā-nus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan:a.ager,
Varr. L. L. 7, § 318 Müll.:colles,
Liv. 3, 7, 3:aqua,
Cic. Balb. 20, 45:populus,
Liv. 8, 37:sacra,
Varr. L. L. 6, § 16 Müll. et saep.— Substt.Tuscŭ-lānum, i, n., the name of several estates at Tusculum; so Cicero's estate there, Cic. Att. 2, 1, 11; 7, 5, 3; id. Fam. 7, 23, 3.—Hence, Tusculanae Disputationes, the title of a work written there by Cicero. — An estate of Cœsar, Cic. de Or. 2, 3, 13.—Of L. Crassus, Cic. de Or. 1, 7, 24; 1, 21, 98.—Of M. Crassus, Cic. Att. 4, 16, 3.—Of Lucullus, Cic. Ac. 2, 48, 148; id. Fin. 3, 2, 7 al.—Hence, Tuscŭlānen-sis, e, adj., of or pertaining to Tusculum:b.dies,
passed at the Tusculan estate, Cic. Fam. 9, 6, 4.—Tuscŭlāni, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, Tusculans, Plin. 3, 5, 9, § 64; Varr. L. L. 6, 3, 55; Cic. Off. 1, 11, 35; id. Balb. 13, 31.—B.Tuscŭlus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan ( poet. for Tusculanus):tellus,
Tib. 1, 7, 57; Mart. 9, 61, 2:colles,
id. 4, 64, 13:moenia,
Sil. 7, 692:umbra,
Stat. S. 4, 4, 16.— Plur. subst.: Tuscŭli, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, the Tusculans, Mart. 7, 31, 11. -
69 Tusculi
1. 2.Tuscŭlum, i, n., a very ancient town of Latium, on a hill near the modern Frascati, Liv. 2, 15 sq.; 6, 33 sq.; Cic. Font. 18, 41; id. Div. 1, 43, 98; 2, 45, 94; Hor. Epod. 1, 29 al.—Hence,A.Tuscŭlā-nus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan:a.ager,
Varr. L. L. 7, § 318 Müll.:colles,
Liv. 3, 7, 3:aqua,
Cic. Balb. 20, 45:populus,
Liv. 8, 37:sacra,
Varr. L. L. 6, § 16 Müll. et saep.— Substt.Tuscŭ-lānum, i, n., the name of several estates at Tusculum; so Cicero's estate there, Cic. Att. 2, 1, 11; 7, 5, 3; id. Fam. 7, 23, 3.—Hence, Tusculanae Disputationes, the title of a work written there by Cicero. — An estate of Cœsar, Cic. de Or. 2, 3, 13.—Of L. Crassus, Cic. de Or. 1, 7, 24; 1, 21, 98.—Of M. Crassus, Cic. Att. 4, 16, 3.—Of Lucullus, Cic. Ac. 2, 48, 148; id. Fin. 3, 2, 7 al.—Hence, Tuscŭlānen-sis, e, adj., of or pertaining to Tusculum:b.dies,
passed at the Tusculan estate, Cic. Fam. 9, 6, 4.—Tuscŭlāni, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, Tusculans, Plin. 3, 5, 9, § 64; Varr. L. L. 6, 3, 55; Cic. Off. 1, 11, 35; id. Balb. 13, 31.—B.Tuscŭlus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan ( poet. for Tusculanus):tellus,
Tib. 1, 7, 57; Mart. 9, 61, 2:colles,
id. 4, 64, 13:moenia,
Sil. 7, 692:umbra,
Stat. S. 4, 4, 16.— Plur. subst.: Tuscŭli, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, the Tusculans, Mart. 7, 31, 11. -
70 Tusculum
1. 2.Tuscŭlum, i, n., a very ancient town of Latium, on a hill near the modern Frascati, Liv. 2, 15 sq.; 6, 33 sq.; Cic. Font. 18, 41; id. Div. 1, 43, 98; 2, 45, 94; Hor. Epod. 1, 29 al.—Hence,A.Tuscŭlā-nus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan:a.ager,
Varr. L. L. 7, § 318 Müll.:colles,
Liv. 3, 7, 3:aqua,
Cic. Balb. 20, 45:populus,
Liv. 8, 37:sacra,
Varr. L. L. 6, § 16 Müll. et saep.— Substt.Tuscŭ-lānum, i, n., the name of several estates at Tusculum; so Cicero's estate there, Cic. Att. 2, 1, 11; 7, 5, 3; id. Fam. 7, 23, 3.—Hence, Tusculanae Disputationes, the title of a work written there by Cicero. — An estate of Cœsar, Cic. de Or. 2, 3, 13.—Of L. Crassus, Cic. de Or. 1, 7, 24; 1, 21, 98.—Of M. Crassus, Cic. Att. 4, 16, 3.—Of Lucullus, Cic. Ac. 2, 48, 148; id. Fin. 3, 2, 7 al.—Hence, Tuscŭlānen-sis, e, adj., of or pertaining to Tusculum:b.dies,
passed at the Tusculan estate, Cic. Fam. 9, 6, 4.—Tuscŭlāni, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, Tusculans, Plin. 3, 5, 9, § 64; Varr. L. L. 6, 3, 55; Cic. Off. 1, 11, 35; id. Balb. 13, 31.—B.Tuscŭlus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan ( poet. for Tusculanus):tellus,
Tib. 1, 7, 57; Mart. 9, 61, 2:colles,
id. 4, 64, 13:moenia,
Sil. 7, 692:umbra,
Stat. S. 4, 4, 16.— Plur. subst.: Tuscŭli, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, the Tusculans, Mart. 7, 31, 11. -
71 tusculum
1. 2.Tuscŭlum, i, n., a very ancient town of Latium, on a hill near the modern Frascati, Liv. 2, 15 sq.; 6, 33 sq.; Cic. Font. 18, 41; id. Div. 1, 43, 98; 2, 45, 94; Hor. Epod. 1, 29 al.—Hence,A.Tuscŭlā-nus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan:a.ager,
Varr. L. L. 7, § 318 Müll.:colles,
Liv. 3, 7, 3:aqua,
Cic. Balb. 20, 45:populus,
Liv. 8, 37:sacra,
Varr. L. L. 6, § 16 Müll. et saep.— Substt.Tuscŭ-lānum, i, n., the name of several estates at Tusculum; so Cicero's estate there, Cic. Att. 2, 1, 11; 7, 5, 3; id. Fam. 7, 23, 3.—Hence, Tusculanae Disputationes, the title of a work written there by Cicero. — An estate of Cœsar, Cic. de Or. 2, 3, 13.—Of L. Crassus, Cic. de Or. 1, 7, 24; 1, 21, 98.—Of M. Crassus, Cic. Att. 4, 16, 3.—Of Lucullus, Cic. Ac. 2, 48, 148; id. Fin. 3, 2, 7 al.—Hence, Tuscŭlānen-sis, e, adj., of or pertaining to Tusculum:b.dies,
passed at the Tusculan estate, Cic. Fam. 9, 6, 4.—Tuscŭlāni, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, Tusculans, Plin. 3, 5, 9, § 64; Varr. L. L. 6, 3, 55; Cic. Off. 1, 11, 35; id. Balb. 13, 31.—B.Tuscŭlus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan ( poet. for Tusculanus):tellus,
Tib. 1, 7, 57; Mart. 9, 61, 2:colles,
id. 4, 64, 13:moenia,
Sil. 7, 692:umbra,
Stat. S. 4, 4, 16.— Plur. subst.: Tuscŭli, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, the Tusculans, Mart. 7, 31, 11. -
72 Tusculus
1. 2.Tuscŭlum, i, n., a very ancient town of Latium, on a hill near the modern Frascati, Liv. 2, 15 sq.; 6, 33 sq.; Cic. Font. 18, 41; id. Div. 1, 43, 98; 2, 45, 94; Hor. Epod. 1, 29 al.—Hence,A.Tuscŭlā-nus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan:a.ager,
Varr. L. L. 7, § 318 Müll.:colles,
Liv. 3, 7, 3:aqua,
Cic. Balb. 20, 45:populus,
Liv. 8, 37:sacra,
Varr. L. L. 6, § 16 Müll. et saep.— Substt.Tuscŭ-lānum, i, n., the name of several estates at Tusculum; so Cicero's estate there, Cic. Att. 2, 1, 11; 7, 5, 3; id. Fam. 7, 23, 3.—Hence, Tusculanae Disputationes, the title of a work written there by Cicero. — An estate of Cœsar, Cic. de Or. 2, 3, 13.—Of L. Crassus, Cic. de Or. 1, 7, 24; 1, 21, 98.—Of M. Crassus, Cic. Att. 4, 16, 3.—Of Lucullus, Cic. Ac. 2, 48, 148; id. Fin. 3, 2, 7 al.—Hence, Tuscŭlānen-sis, e, adj., of or pertaining to Tusculum:b.dies,
passed at the Tusculan estate, Cic. Fam. 9, 6, 4.—Tuscŭlāni, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, Tusculans, Plin. 3, 5, 9, § 64; Varr. L. L. 6, 3, 55; Cic. Off. 1, 11, 35; id. Balb. 13, 31.—B.Tuscŭlus, a, um, adj., of or belonging to Tusculum, Tusculan ( poet. for Tusculanus):tellus,
Tib. 1, 7, 57; Mart. 9, 61, 2:colles,
id. 4, 64, 13:moenia,
Sil. 7, 692:umbra,
Stat. S. 4, 4, 16.— Plur. subst.: Tuscŭli, ōrum, m., the inhabitants of Tusculum, the Tusculans, Mart. 7, 31, 11. -
73 ملتصق
مُلْتَصِقٌ['multasʼiq]1) مُتَّصِلٌ m collé◊تَوْأَمٌ مُلْتَصِقٌ — des jumeaux collés
2) مُلازِمٌ collé◊عارٌ مُلْتَصِقٌ بِهِ — une honte qui est collée à lui
♦ عَمَلِيَّةُ فَصْلِ تَوْأَمٍ مُلْتَصِقٍ opération de séparation de jumeaux collés -
74 coller
1. vt1) клеить, склеивать; наклеивать; подклеивать2) пропитывать клеем, проклеивать3)4) (à, contre) прикладывать, прижиматьcoller son front aux vitres — прижаться лбом к стеклуcoller l'oreille à la porte — припасть ухом к двери5) (qch à qn) разг. дать, вручить, всунуть; передать ( что-либо нежелательное)••coller un coup — влепить удар8) разг. завалить, посадить ( на экзамене)se faire coller разг. — дать сбить себя ( на экзамене)coller en prison — засадить в тюрьму10) разг. ходить за кем-либо; приставать, липнуть к кому-либо11)être collé avec qn разг. — 1) сожительствовать с... 2) быть всё время вместе с...2. vi1) липнуть, прилипать, приклеиваться••coller au fesses [au train] à qn — ходить за кем-либо по пятам; наседать на кого-либоcoller à la peau de qn разг. — быть в крови у кого-либо4) (avec) разг. согласовываться, соответствовать; подходить, приспосабливаться к...cela ne colle pas — это не подходит, это не годится; это неправильно, ненормальноcoller à la pensée de qn — следить за чьей-либо мыслью5)6) прост. быть в порядке, идти как надо• -
75 papier
m1) бумагаpapier de vélin, papier vélin — веленевая бумагаpapier blanc — чистая, неисписанная бумагаpapier émerisé, papier de verre — наждачная бумагаbarbouiller du papier, noircir du papier, salir du papier — марать бумагу ( пописывать)••figure de papier mâché — бледное, усталое лицоsur le papier — на бумаге, теоретическиréglé comme un papier à musique — очень аккуратный2) бумажка, кусок бумагиpapiers collés, papier découpés — коллаж4) фин. вексельbon [mauvais] papier — гарантированный [негарантированный] вексель5) pl документы, бумагиpapiers d'identité — документы, удостоверяющие личностьpapiers de bord — 1) судовые документы 2) ав. полётные документы 3) личные документы водителя и документы на грузvos papiers! — ваши документы!••être dans les petits papiers de qn разг. — пользоваться чьим-либо расположениемrayez cela de vos papiers! — забудьте об этом; не рассчитывайте на это -
76 каверзный
разг.задавать каверзные вопросы — poser des questions insidieuses; poser des colles (fam) ( на экзамене) -
77 лепиться
1) ( прилепляться) se coller2) страд. être + part. pas. (ср. лепить) -
78 adinsurgo
ad-īnsurgo, —, —, ereприподниматься, возвышаться (colles adinsurgunt L, v. l.) -
79 argillosus
argillōsus, a, um [ argilla ]глинистый, богатый белой глиной (terra Vr, PM, Pall; colles Col) -
80 assurgo
as-surgo, surrēxī, surrēctum, ere1) вставать, подниматьсяa. alicui sellā VM — встать перед кем-л. со стулаmajoribus natu a. C — вставать перед старшими (по возрасту)a. in auras V — устремляться ввысьa. ex morbo L, T — оправиться от болезниanimo a. St — воспрянуть духомquerēlis a. V — затевать ссору2) возвышаться, вздыматься ( colles assurgunt L)non coeptae assurgunt turres V — начатые (постройкой) башни не растут (т. е. не достраиваются)3) подниматься, всходить ( fluctu assurgit Orion V)4) подниматься, расти ( in altitudinem PM)
См. также в других словарях:
Colles — (pluriel collis) est un mot d origine latine désignant une petite colline ou une légère surélévation de la surface. Voir aussi Collis martienne : Abalos Colles Acidalia Colles Alpheus Colles Arena Colles Ariadnes Colles Astapus Colles… … Wikipédia en Français
Colles — Abraham Colles (* 23. Juli 1773 in Millmount bei Kilkenny; † 16. November 1843) war ein irischer Chirurg und Anatom. 1802 wurde Colles Präsident des Royal College of Surgeons in Ireland. 1804 wurde er zum Professor für Anatomie, Physiologie und… … Deutsch Wikipedia
Colles — may refer to: Abraham Colles, Irish professor of anatomy Colles fracture, a fracture of the distal radius bone Fascia of Colles, serves to bind down the muscles of the root of the penis This disambiguation page lists articles associated with the… … Wikipedia
Colles — n. family name; Abraham Colles (1773 1843), Irish surgeon … English contemporary dictionary
COLLES ET ADHÉSIFS — L’assemblage par collage est pratiqué depuis l’Antiquité. Les Égyptiens utilisaient la colle de pâte pour agglomérer les fibres de papyrus (les premiers papyrus connus remontent au XVIIIe s. avant notre ère). Ils connaissaient également le bitume … Encyclopédie Universelle
Colles' fracture — Classification and external resources An X ray image of a fractured radius showing the characteristic Colles fracture with displacement and angulation of the distal end of the radius. ICD 10 S … Wikipedia
Colles Nili — est une région de collines située sur la planète Mars s étendant sur environ 645 km au large de la bordure septentrionale de Terra Sabaea et en lisière méridionale d Utopia Planitia par 38,7° N et 62,9° E dans les quadrangles d Ismenius… … Wikipédia en Français
Colles de synthèse — Colle Pour les articles homonymes, voir colle (homonymie). Une colle ou la glu est un produit de nature liquide o … Wikipédia en Français
Colles-Fraktur — Dieser Artikel oder Abschnitt ist nicht hinreichend mit Belegen (Literatur, Webseiten oder Einzelnachweisen) versehen. Die fraglichen Angaben werden daher möglicherweise demnächst gelöscht. Hilf Wikipedia, indem du die Angaben recherchierst und… … Deutsch Wikipedia
Colles' fracture — Col·les fracture käl əs , käl .ēz n a fracture of the lower end of the radius with backward displacement of the lower fragment and radial deviation of the hand at the wrist that produces a characteristic deformity compare SMITH FRACTURE Col·les… … Medical dictionary
Colles fascia fracture ligament space — Col·les fascia, fracture, ligament, space (kolґēz) [Abraham Colles, Irish surgeon, 1773–1843] see ligamentum inguinale reflexum and membrana perinei, and see under fracture and space … Medical dictionary