Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

col-lĭno

  • 1 lino

    lĭno, lēvi (līvi), lĭtum, 3, and lĭnĭo, īvi, ītum. 4 (contr. form of the inf. perf. lisse for livisse. Spart. Hadr. 4: perf. livi, Cato, R. R. 69; Col. 12, 50, 17:

    levi,

    Hor. C. 1, 20, 3: lini for livi, acc. to Prisc. p. 898 P.), v. a. [Sanscr. root li-, to let go, pour; Gr. lib-, leibô; cf. Lat. libo; hence, littera, 2. limus], to daub, besmear, anoint, to spread or rub over.
    I.
    Lit.:

    cerā Spiramenta,

    Verg. G. 4, 39:

    spicula vipereo felle,

    Ov. P. 1, 2, 18:

    carmina linenda cedro,

    Hor. A. P. 331:

    Sabinum quod ego ipse testa Conditum levi (sc. pice),

    which I have sealed with pitch, id. C. 1, 20, 3; cf. Liv. 21, 8, 10 Drak. N. cr.:

    nam quis plura linit victuro dolia musto?

    Juv. 9, 58:

    picata opercula diligenter gypso linunt,

    Col. 12, 16, 5:

    faciem,

    Juv. 6, 481:

    sucis sagittas,

    Sen. Med. 711: cum relego, scripsisse pudet, qui plurima cerno, Me quoque, qui feci, judice digna lini, that deserve to be rubbed out, erased (because the writing on a tablet was rubbed out with the broad end of the style), Ov. P. 1, 5, 15.—In the form linio, īre:

    liquidā pice cum oleo linire,

    Col. 6, 17; Pall. 4, 10, 29; Plin. 17, 28, 47, § 266:

    tectoria luto cum liniuntur,

    Vitr. 7, 3 fin.
    2.
    To rub over something: linere medicamenta per corpora, Ov. Med. fac. 81.—
    B.
    Transf.
    1.
    To overlay, cover: tecta auro, Ov. Med. fac. 7; Mart. 9, 62, 4.—
    2.
    To bedaub, bemire:

    linit ora luto,

    Ov. F. 3, 760; Mart. 9, 22, 13.—
    II.
    Trop., to befoul:

    carmine foedo Splendida facta,

    Hor. Ep. 2, 1, 237.

    Lewis & Short latin dictionary > lino

  • 2 lino

    līvī (lēvī), litum, ere
    1) мазать, намазывать, обмазывать (aliquid pice L; opercula gypso Col); осмаливать ( dolia J); натирать ( medicamenta per corpora O)
    l. alicui labra погов. M — обмануть кого-л.
    3) марать, чернить, порочить ( splendĭda facta carmine foedo H)
    4) затирать, стирать (sc. scripta O)

    Латинско-русский словарь > lino

  • 3 collino

    col-lino, lēvī, litum, ere (con u. lino), bestreichen beschmieren, alqd alqā re, Hor., Ov. u. Gell.: übtr. im Gleichnis, pulcrum ornatum turpes mores peius caeno conlinunt, Plaut. most. 291.

    lateinisch-deutsches > collino

  • 4 collino

    col-lino, lēvī, litum, ere (con u. lino), bestreichen beschmieren, alqd alqā re, Hor., Ov. u. Gell.: übtr. im Gleichnis, pulcrum ornatum turpes mores peius caeno conlinunt, Plaut. most. 291.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > collino

  • 5 collino

    col-lino, lēvī, litum, ere
    1) намазывать, натирать, покрывать (aliquid aliquā re O etc.)
    2) марать, пачкать, грязнить (crines pulvere H; ornatum caeno Pl)

    Латинско-русский словарь > collino

  • 6 collino

    col-lĭno ( conl-), lēvi, lĭtum, 3, v. a., to besmear, to cover over, defile, pollute: aliquid, aliquā re (rare; not in class. prose).
    I.
    Prop.:

    ora venenis,

    Ov. R. Am. 351:

    tabulas cerā,

    Gell. 17, 9, 17: crines adulteros pulvere, * Hor. C. 1, 15, 20 (cf. Verg. A. 12, 99:

    foedare in pulvere crines): caeno collitus,

    Plaut. Poen. 4, 2, 4.—
    II.
    Trop.:

    pulchrum ornatum turpes mores pejus caeno collinunt,

    Plaut. Most. 1, 3, 133; id. Poen. 1, 2, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > collino

  • 7 conlino

    col-lĭno ( conl-), lēvi, lĭtum, 3, v. a., to besmear, to cover over, defile, pollute: aliquid, aliquā re (rare; not in class. prose).
    I.
    Prop.:

    ora venenis,

    Ov. R. Am. 351:

    tabulas cerā,

    Gell. 17, 9, 17: crines adulteros pulvere, * Hor. C. 1, 15, 20 (cf. Verg. A. 12, 99:

    foedare in pulvere crines): caeno collitus,

    Plaut. Poen. 4, 2, 4.—
    II.
    Trop.:

    pulchrum ornatum turpes mores pejus caeno collinunt,

    Plaut. Most. 1, 3, 133; id. Poen. 1, 2, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > conlino

  • 8 circumlinio

    circum-lĭno, lĭtum, 3 ( perf. late Lat. circumlinisti, Vulg. Ezech. 23, 40), v. a. (access. form circumlĭnĭo, īre; cf. lino; so,

    circumliniunt,

    Quint. 12, 9, 8 Spald. N. er.:

    circumliniri,

    id. 1, 11, 6:

    circumliniendus,

    Col. 6, 16, 3; 6, 17, 9).
    I.
    Aliquid alicui, to smear, stick, or spread all over, to besmear:

    vulneribus aliquid circumlinitur,

    Plin. 22, 23, 49, § 103:

    Galbanum ramis ellebori circumlitum,

    id. 24, 5, 13, § 22:

    ciroumlita taedis sulfura,

    Ov. M. 3, 373.—Far more freq.,
    II.
    Aliquid aliquā re, to besmear something all over with something, to anoint, bedaub (class.; most freq. in part. perf. pass.):

    oculum pice liquidā,

    Col. 6, 17 fin.:

    labellum luto,

    id. 12, 44, 1. — Absol.:

    oculum,

    Plin. Ep. 6, 2, 2:

    alvos fimo bubulo,

    Plin. 21, 14, 47, § 80; 28, 11, 47, § 167.—In part.: corpora fuco, * Lucr. 2, 744: circumliti mortui cerā, * Cic. Tusc. 1, 45, 108:

    fictile argillā,

    Plin. 33, 9, 46, § 131 al.:

    pictura, in quā nihil circumlitum est,

    is painted around, Quint. 8, 5, 26.—
    B.
    - Trop.: extrinsecus adductis ea rebus circumliniunt, they elevate them, as it were, by strong coloring, embellish, Quint. 12, 9, 8.—And (the figure derived from smearing musical instruments with wax, in order to produce a deep tone): simplicem vocis naturam pleniore quodam sono circumlinire, quod Graeci katapeplasmenon dicunt, Quint. 1, 11, 7; cf. id. 11, 3, 20:

    nisi (mendacium) ornatu aliunde quaesito circumlitum fuerit ac politum,

    Lact. 3, 1, 3.—
    C.
    Poet., in gen., to cover, clothe: circumlita saxa musco, * Hor. Ep. 1, 10, 7: (Midas) auro, Ov M. 11, 136.

    Lewis & Short latin dictionary > circumlinio

  • 9 circumlino

    circum-lĭno, lĭtum, 3 ( perf. late Lat. circumlinisti, Vulg. Ezech. 23, 40), v. a. (access. form circumlĭnĭo, īre; cf. lino; so,

    circumliniunt,

    Quint. 12, 9, 8 Spald. N. er.:

    circumliniri,

    id. 1, 11, 6:

    circumliniendus,

    Col. 6, 16, 3; 6, 17, 9).
    I.
    Aliquid alicui, to smear, stick, or spread all over, to besmear:

    vulneribus aliquid circumlinitur,

    Plin. 22, 23, 49, § 103:

    Galbanum ramis ellebori circumlitum,

    id. 24, 5, 13, § 22:

    ciroumlita taedis sulfura,

    Ov. M. 3, 373.—Far more freq.,
    II.
    Aliquid aliquā re, to besmear something all over with something, to anoint, bedaub (class.; most freq. in part. perf. pass.):

    oculum pice liquidā,

    Col. 6, 17 fin.:

    labellum luto,

    id. 12, 44, 1. — Absol.:

    oculum,

    Plin. Ep. 6, 2, 2:

    alvos fimo bubulo,

    Plin. 21, 14, 47, § 80; 28, 11, 47, § 167.—In part.: corpora fuco, * Lucr. 2, 744: circumliti mortui cerā, * Cic. Tusc. 1, 45, 108:

    fictile argillā,

    Plin. 33, 9, 46, § 131 al.:

    pictura, in quā nihil circumlitum est,

    is painted around, Quint. 8, 5, 26.—
    B.
    - Trop.: extrinsecus adductis ea rebus circumliniunt, they elevate them, as it were, by strong coloring, embellish, Quint. 12, 9, 8.—And (the figure derived from smearing musical instruments with wax, in order to produce a deep tone): simplicem vocis naturam pleniore quodam sono circumlinire, quod Graeci katapeplasmenon dicunt, Quint. 1, 11, 7; cf. id. 11, 3, 20:

    nisi (mendacium) ornatu aliunde quaesito circumlitum fuerit ac politum,

    Lact. 3, 1, 3.—
    C.
    Poet., in gen., to cover, clothe: circumlita saxa musco, * Hor. Ep. 1, 10, 7: (Midas) auro, Ov M. 11, 136.

    Lewis & Short latin dictionary > circumlino

  • 10 circumlino

    circum-lino, litum, ere, u. circumlinio, liniī, īre, I) alqd alci rei, etw. um etw. schmieren, kleben, etwas einer Sache umschmieren, umkleben, sulfura taedis, Ov.: alqd vulneribus, Plin. – II) alqd alqā re, etw. mit etw. umschmieren, umkleben, 1) übh.: c. oculum pice liquidā, Col.: oculos stibio, Vulg.: papillas suas aliquā amaritudine, Augustin.: circumlitum fictile argillā, Plin.: circumlitus (Midas) auro, überzogen, Ov.: u. so circumlita saxa musco, Hor. – 2) insbes., durch Umstreichen mit Farbe hervorheben, heben, markieren, oculum modo dextrum modo sinistrum (ein Kunstgriff der Redner nachaug. Zeit), Plin. ep.: pictura, in qua nihil circumlitum est, Quint.: im Bilde, extrinsecus adductis ea rebus circumlinunt, heben sie gleichs. durch starkes Auftragen (v. den Rednern), Quint. 12, 9, 8: simplicem vocis naturam pleniore quodam sono circumliniri, quod Graeci καταπεπλασμένον dicunt (v. Musiker), Quint. 1, 11, 6: nisi (mendacium) ornatu aliunde quaesito circumlitum fuerit ac politum, Lact. 3, 1, 3. – / Formen v. circumlinio Perf. circumlinisti, Vulg. Ezech. 23, 40: Infin. circumliniri, Quint. 1, 11, 6: Partiz. circumliniendus, Col. 6, 17, 9 ( doch cod. Sang. circumlinendus).

    lateinisch-deutsches > circumlino

  • 11 venter

    venter, ventris, m. (gén. plur. ventrium) [st2]1 [-] ventre. [st2]2 [-] ventre, sein (maternel). [st2]3 [-] enfant dans le sein maternel; petit des animaux. [st2]4 [-] faim, appétit, voracité. [st2]5 [-] goinfre, glouton. [st2]6 [-] renflement, bosse, saillie.    - ventrem ferre: être enceinte.    - ventrem facere, Dig.: être bombé (en parl. d'un mur).    - ventrem facere, Veg.: décharger son ventre, fienter.    - ventris illuvies, Col.: diarrhée.
    * * *
    venter, ventris, m. (gén. plur. ventrium) [st2]1 [-] ventre. [st2]2 [-] ventre, sein (maternel). [st2]3 [-] enfant dans le sein maternel; petit des animaux. [st2]4 [-] faim, appétit, voracité. [st2]5 [-] goinfre, glouton. [st2]6 [-] renflement, bosse, saillie.    - ventrem ferre: être enceinte.    - ventrem facere, Dig.: être bombé (en parl. d'un mur).    - ventrem facere, Veg.: décharger son ventre, fienter.    - ventris illuvies, Col.: diarrhée.
    * * *
        Venter, ventris, mas. gene. Plin. Ventre.
    \
        Venter. Iuuenal. L'estomach.
    \
        Fluxiones ventris sistere. Plin. Arrester le flux de ventre.
    \
        Fluor ventris. Cels. Flux de ventre.
    \
        Rabies improba ventris. Virg. Grande faim, Male rage de faim.
    \
        Astrictus. Cels. Serré.
    \
        Auarus. Horat. Insatiable.
    \
        Fusus venter. Cels. Lasche, Flux de ventre.
    \
        Grauidus. Ouid. Dedens lequel y a un enfant.
    \
        Grauis venter. Ouid. Gros d'enfant.
    \
        Improbus. Seneca. Insatiable. \ Inanis. Horat. Vuide.
    \
        Intentus. Cels. Si enflé qu'il tend.
    \
        Planus. Ouid. Bien uni, Qui n'est point ridé, comme il advient aux femmes qui ont porté des enfants.
    \
        Vacui ventris furor. Iuuenal. Une faim enragee, Rage de faim.
    \
        Donabat auaro ventri quicquid quaesierat. Horat. Il mangeoit tout ce qu'il avoit acquis.
    \
        Duci ventre. Horat. Estre subject à son ventre et à sa friandise.
    \
        Si nihil excernit venter. Cels. Si on ne peult aller à la selle.
    \
        Exinanire ventrem. Cels. Evacuer.
    \
        Liquare ventrem. Cels. Lascher.
    \
        Metiri ventrem lino. Cels. Mesurer, etc.
    \
        Petere ventrem. Cic. Frapper au ventre.
    \
        Resoluere ventrem. Cels. Lascher le ventre.
    \
        Suppressus venter. Cels. Reserré.
    \
        Tenere ventrem. Cels. Arrester le flux de ventre.
    \
        Ventrem perferre. Columel. Estre grosse d'enfant.
    \
        Venter. Vlpianus. L'enfant qui est encore dedens le ventre de sa mere, La ventree, La portee.
    \
        Ventrem facit paries. Alphenus. Faire ventre. Quand une paroy est vieille et caduque, et s'enfle par le milieu, comme se voulant esbouler ou crever.

    Dictionarium latinogallicum > venter

  • 12 circumlino

    circum-lino, litum, ere, u. circumlinio, liniī, īre, I) alqd alci rei, etw. um etw. schmieren, kleben, etwas einer Sache umschmieren, umkleben, sulfura taedis, Ov.: alqd vulneribus, Plin. – II) alqd alqā re, etw. mit etw. umschmieren, umkleben, 1) übh.: c. oculum pice liquidā, Col.: oculos stibio, Vulg.: papillas suas aliquā amaritudine, Augustin.: circumlitum fictile argillā, Plin.: circumlitus (Midas) auro, überzogen, Ov.: u. so circumlita saxa musco, Hor. – 2) insbes., durch Umstreichen mit Farbe hervorheben, heben, markieren, oculum modo dextrum modo sinistrum (ein Kunstgriff der Redner nachaug. Zeit), Plin. ep.: pictura, in qua nihil circumlitum est, Quint.: im Bilde, extrinsecus adductis ea rebus circumlinunt, heben sie gleichs. durch starkes Auftragen (v. den Rednern), Quint. 12, 9, 8: simplicem vocis naturam pleniore quodam sono circumliniri, quod Graeci καταπεπλασμένον dicunt (v. Musiker), Quint. 1, 11, 6: nisi (mendacium) ornatu aliunde quaesito circumlitum fuerit ac politum, Lact. 3, 1, 3. – Formen v. circumlinio Perf. circumlinisti, Vulg. Ezech. 23, 40: Infin. circumliniri, Quint. 1, 11, 6: Partiz. circumliniendus, Col. 6, 17, 9 ( doch cod. Sang. circumlinendus).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumlino

  • 13 perlino

    per-lĭno, no perf., lĭtum, 3, and per-lĭnĭo, īre, 4, v. a., to smear all over:

    pice liquidā perlinuntur,

    Col. 7, 5, 4:

    perlinetur,

    Pall. 3, 30:

    custos novum loculamentum perliniat,

    Col. 9, 12, 2 (Schneid. perlinat):

    servulum melle perlitum alligavit arbori,

    App. M. 8, p. 211, 30:

    capillos unguedine,

    id. ib. 3, p. 138, 28:

    omnem maculam perliniens,

    Vulg. Sap. 13, 14 (in Cic. Rosc. Am. 52, 150, read praebitus).—
    II.
    Fig.:

    Cassianae sententiae fuco perliti judices,

    Amm. 26, 10, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > perlino

  • 14 vestio

    vestĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 ( imperf. vestibat, Verg. A. 8, 160; inf. vestirier, Prud. Psych. 39), v. a. [vestis], to cover with a garment, to dress, clothe, vest (syn.: induo, amicio).
    I.
    Lit.: Vatinii strumam sacerdotii dibaphhô vestiant, Cic. Att. 2, 9, 2:

    vir te vestiat, tu virum despolies,

    Plaut. Cas. 4, 4, 4:

    candide vestitus,

    id. ib. 4, 1, 10:

    vos tam maestiter vestitas,

    id. Rud. 1, 5, 7:

    homines male vestiti,

    Cic. Pis. 25, 61:

    fasciae, quibus crura vestiuntur,

    Quint. 11, 3, 144:

    te bis Afro Murice tinctae Vestiunt lanae,

    Hor. C. 2, 16, 37:

    sic Indos suae arbores vestiunt,

    Plin. 12, 11, 22, § 39:

    Phrygiā vestitur bucca tiarā,

    Juv. 6, 516:

    unam vestire tribum tua vellera possunt,

    Mart. 2, 46, 5.—Mid.: vestiri in foro honeste mos erat, Cato ap. Gell. 11, 2, 5:

    lino alii vestiuntur aut lanis,

    Mel. 3, 7, 3.—So, in late Lat., in the active form:

    tu mihi vitio dabis, quod parcius pasco, levius vestio,

    am clothed, App. Mag. p. 287, 26; Tert. Pall. 1.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of animals:

    animantes aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    sandyx pascentis vestiet agnos,

    Verg. E. 4, 45:

    pleraque contra frigus ex suo corpore vestiuntur,

    Quint. 2, 16, 14.—
    2.
    In gen., of inanimate things, to clothe, cover, deck, array, attire, surround, adorn, etc.:

    campos lumine (aether),

    Verg. A. 6, 640:

    natura oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit,

    Cic. N. D. 2, 57, 142; cf.:

    deus animum circumdedit corpore et vestivit extrinsecus,

    id. Univ. 6 fin.:

    sepulcrum saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis,

    id. Tusc. 5, 23, 64:

    his tabulis templi parietes vestiebantur,

    id. Verr. 2, 4, 55, § 122.—
    3.
    Esp., of vegetation:

    montes silvis,

    Liv. 32, 13, 3:

    vite hederāque vestiti montes,

    Just. 12, 7, 7.— Absol.:

    montes vestiti,

    i. e. covered with verdure, Cic. N. D. 2, 53, 132:

    trabes multo aggere,

    Caes. B. G. 7, 23; cf.

    of the beard: molli lanugine malas,

    Lucr. 5, 889:

    genas flore,

    Verg. A. 8, 160:

    oleā magnum Taburnum,

    Verg. G. 2, 38:

    gramine vestitis accubuere toris,

    Ov. F. 1, 402:

    incendit vestitos messibus agros,

    id. ib. 4, 707; Curt. 6, 5, 15; Prop. 3, 13 (4, 12), 31:

    ubi se vites frondibus vestierint,

    Col. 4, 27, 1:

    se gramine (terra),

    Verg. G. 2, 219.—
    II.
    Trop., to clothe, etc.:

    reconditas exquisitasque sententias mollis et pellucens vestiebat oratio,

    Cic. Brut. 79, 274:

    inventa vestire atque ornare oratione,

    id. de Or. 1, 31, 142:

    gloriā aliquem supra vires,

    Hor. Ep. 1, 18, 22:

    res, quae illo verborum habitu vestiuntur,

    Quint. 8, praef. § 20; cf.

    of mental culture: aridum atque jejunum non alemus et quasi vestiemus?

    id. 2, 8, 9.—
    B.
    Esp., to invest with the imperial purple, to make emperor:

    quaere quem vestias,

    Amm. 26, 4, 1.—Hence, vestītus, a, um, P. a., clothed, clad (very rare):

    neque unā pelle vestitior fuit (Hercules),

    App. Mag. p. 288, 28.—So comp., Tert. Anim. 38.— Sup.:

    id pecus (oves) ex omnibus animalibus vestitissimum,

    Col. 7, 3, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > vestio

  • 15 linio

    I īvī, ītum, īre Pall, Col, Vtr, PM = lino II līnio, —, —, āre v. l. = lineo

    Латинско-русский словарь > linio

  • 16 litura

    litūra, ae f. [ lino ]
    1) намазывание, смазывание, обмазка (sc. cicatrīcis cortĭcis Col)
    2) затирание (воском) написанного, вычёркивание, тж. исправление ( tabularum C)
    4) пятно (lacrĭmis facta l. Prp)

    Латинско-русский словарь > litura

  • 17 dux

    dux, ducis, c., (duco) der Führer, Leiter, die Führerin, Leiterin, I) als Wegweiser: locorum, Liv.: itineris, viae, Curt.: gregis, v. Stier, Widder, Ov.: armenti, v. Stier, Ov.: lanigeri pecoris, v. Widder, Ov.: u. so aries dux, Prop.: sues duces, Leitschweine, Plin.: v. Lebl., lino duce, Prop. – dah. der Leiter, Anleiter bei oder zu einer Unternehmung oder Handlung, im üblen Sinn = der Rädelsführer, impietatis, Cic.: facti, Verg.: dis ducibus, unter Leitung der Götter, Cic.: magistrā ac duce naturā, Cic.: quasi dux consequentis molestiae, die Vorläuferin (ital. foriera), Cic.-II) als Vorgesetzter, A) im allg.: superûm, von Jupiter, Verg.: ex iis alvis (Bienenstöcken), quae plures habent principes, dux (Weisel, König, sonst rex) unus eligitur, Col. – B) insbes.: 1) der Vorgesetzte einer größern od. kleinern Heeresabteilung, der Flotte usw., Anführer, Feldherr, Führer, Offizier, Cic. u.a.: dux praefectusque classis, Cic.: praedonum dux, Cic.: maximus latronum dux, Val. Max.: dux alaribus cohortibus, Liv.: quod victoris populi adversus victos dux esset, Liv. – Femin., dux Amazonum, Mela: Cloelia virgo, dux agminis virginum, Liv. – 2) der Fürst, Kaiser, Ov. u.a. – / Nbf. ducis, Ven. Fort. carm. 10, 19, 15.

    lateinisch-deutsches > dux

  • 18 dux

    dux, ducis, c., (duco) der Führer, Leiter, die Führerin, Leiterin, I) als Wegweiser: locorum, Liv.: itineris, viae, Curt.: gregis, v. Stier, Widder, Ov.: armenti, v. Stier, Ov.: lanigeri pecoris, v. Widder, Ov.: u. so aries dux, Prop.: sues duces, Leitschweine, Plin.: v. Lebl., lino duce, Prop. – dah. der Leiter, Anleiter bei oder zu einer Unternehmung oder Handlung, im üblen Sinn = der Rädelsführer, impietatis, Cic.: facti, Verg.: dis ducibus, unter Leitung der Götter, Cic.: magistrā ac duce naturā, Cic.: quasi dux consequentis molestiae, die Vorläuferin (ital. foriera), Cic.- II) als Vorgesetzter, A) im allg.: superûm, von Jupiter, Verg.: ex iis alvis (Bienenstöcken), quae plures habent principes, dux (Weisel, König, sonst rex) unus eligitur, Col. – B) insbes.: 1) der Vorgesetzte einer größern od. kleinern Heeresabteilung, der Flotte usw., Anführer, Feldherr, Führer, Offizier, Cic. u.a.: dux praefectusque classis, Cic.: praedonum dux, Cic.: maximus latronum dux, Val. Max.: dux alaribus cohortibus, Liv.: quod victoris populi adversus victos dux esset, Liv. – Femin., dux Amazonum, Mela: Cloelia virgo, dux agminis virginum, Liv. – 2) der Fürst, Kaiser, Ov. u.a. Nbf. ducis, Ven. Fort. carm. 10, 19, 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dux

  • 19 deleo

    dēlĕo, lēvi, lētum, 2 ( perf. sync. delerunt, Cic. Red. in Sen. 2, 4:

    delerit,

    Cic. Cat. 4, 9, 19; id. Balb. 19, 43:

    delerat,

    id. Fam. 15, 5, 3:

    delerant,

    id. Sest. 19, 44; plqpf. subj. sync. delesset, Val. Max. 3, 7; Liv. 27, 40, 4; part. perf. dēlĭtus: litterae delitae, Varr. ap. Diom. p. 372: epistola delita, Calvus ib.; Cic. Ep. ap. Prisc. p. 873; cf. 1. aboleo), v. a. [Sanscr. R. lī, adhere; cf.: vi-lī, dissolve; Gr. limnê, limên, leimôn, etc.; Lat. lino, perf. levi; polio, etc.; cf. also Gr. limos, Lat. lētum], to abolish, destroy, annihilate (freq. and class.; cf.: eluo, diluo, diruo, exstinguo, everto, demolior, destruo).
    I.
    Of objects not personal:

    si certo tempore luna Gignitur et certo deletur tempore rursus,

    Lucr. 5, 748 (for which, shortly before, nova luna creari... aborisci):

    si Juppiter saepe urbes delevit, fruges perdidit, etc.,

    Cic. Rosc. Am. 45, 131; so,

    urbem Numantiam, Carthaginem, etc.,

    Caes. B. C. 2, 12 fin.; Cic. Cat. 4, 10, 21; Sall. J. 8, 2; Hor. Od. 3, 6, 14; Ov. M. 13, 219 al.; cf.:

    magnam Graeciam,

    Cic. Lael. 4, 13:

    nomen Aequorum prope ad internecionem,

    Liv. 9, 45;

    and, Volscum nomen,

    id. 3, 8:

    sepulcrum,

    Cic. Leg. 2, 26:

    aedificia,

    id. Agr. 2, 32 fin. al.:

    epistulas,

    id. Fam. 7, 18, 2; so of the blotting out, effacing, obliterating, of writing, id. ib. 14, 3; id. Clu. 14, 41; id. Rosc. Com. 2 fin.; Quint. 10, 3, 31; Hor. Ep. 2, 1, 69; id. A. P. 389; Ov. M. 9, 524; Vulg. Apoc. 3, 5:

    stigmata in facie,

    Plin. 25, 13, 110, § 175:

    radices,

    Col. 11, 3, 56 al. —
    B.
    Trop., to finish, stop, terminate, end:

    praesentia, futura bella,

    Cic. Lael. 3, 11:

    omnes leges una rogatione,

    id. Sest. 26:

    omnia morte, id. Lael, 4, 13: omnem memoriam discordiarum oblivione sempiterna,

    id. Phil. 1, 1; cf. id. Deiot. 13, 37:

    nec si quid olim lusit Anacreon, Delevit aetas,

    Hor. Od. 4, 9, 10;

    trop.: deleo omnes dehinc ex animo mulieres (i. e. memoriam mulierum),

    Ter. Eun. 2, 3, 5:

    veritatem (simulatio),

    Cic. Lael. 25, 92:

    omnem molestiam,

    id. Q. Fr. 3, 8:

    improbitatem (with exstinguere),

    id. Div. in Caecil. 8, 26; cf.:

    turpitudinem fugae virtute,

    Caes. B. G. 2, 27:

    priorem ignominiam,

    Liv. 39, 30.—
    II.
    Of personal objects:

    dispersis ac paene deletis hostibus,

    destroyed, annihilated, Caes. B. G. 6, 36, 2;

    so milit.,

    id. ib. 6, 37, 7; id. B. C. 3, 70; Cic. de Imp. Pomp. 8, 21; id. Mur. 35 fin.; id. Vat. 10, 24 init.; Tac. A. 4, 51; Verg. A. 11, 898 al.:

    homines morte deletos,

    Cic. N. D. 1, 15:

    toto animante deleto,

    id. Tusc. 1, 37, 90;

    rarely of a single person: C. Curionem,

    id. Vat. 10, 24 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > deleo

  • 20 illino

    illĭno ( inl-), lēvi, lĭtum, 3 (also acc. to the 4th conj.:

    illinire,

    Col. 12, 46, 5; Plin. 30, 8, 21, § 65; but not in Plin. 20, 17, 73, § 191, and 32, 10, 51, § 140, where the correct read. is illinunt and illini, v. Sillig. ad h. ll.), v. a. [in-lino], to put on by smearing or spreading, to smear, spread, or lay on (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    oculis collyria,

    Hor. S. 1, 5, 31:

    papavera madefacta teneris genis,

    Ov. Med. Fac. 100:

    psyllion fronti,

    Plin. 25, 12, 91, § 143:

    anisum recens phreneticis,

    id. 20, 17, 73, § 191:

    solani folia contrita et illita,

    Cels. 5, 26, 33:

    aurum vestibus illitum,

    Hor. C. 4, 9, 14:

    aurum tecto,

    Sen. Ep. 119 fin.:

    aurum marmori,

    Plin. 33, 3, 20, § 64:

    faces taedamque et malleolos stuppae inlitos pice parari jubet,

    Liv. 42, 64, 3.— Poet.:

    quod si bruma nives Albanis illinet agris,

    spreads, Hor. Ep. 1, 7, 10:

    quodcumque semel chartis illeverit,

    has written, id. S. 1, 4, 36.—
    II.
    Transf.
    A.
    Aliquid aliqua re, to besmear, bedaub, anoint with any thing:

    ventrem alicui fimo,

    Plin. 28, 14, 58, § 208; 30, 8, 21, § 65:

    adustas gingivas melle,

    Cels. 7, 12, 1:

    texta Nesseo veneno,

    Ov. H. 9, 163:

    pocula ceris,

    id. M. 8, 670:

    faces taedamque et malleolos pice,

    Liv. 42, 64, 3:

    faces galbano,

    Suet. Galb. 3:

    navem bitumine ac sulphure,

    Curt. 4, 3:

    porticum Medis,

    to paint, Pers. 3, 53:

    tela dolis,

    Luc. 8, 382 et saep.—
    B.
    Trop.:

    venustatis, non fuco illitus, sed sanguine diffusus color,

    daubed over with paint, Cic. de Or. 3, 52, 199:

    donum inimicorum veneno illitum,

    Liv. 5, 2, 3:

    vita illita maculā,

    Sil. 11, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > illino

См. также в других словарях:

  • Lino Banfi — Nombre real Pasquale Zagaria Nacimiento 11 de julio de 1936 Andria Lino Banfi es un actor italiano, nacido el 11 de julio de 1936. Se hizo popular por su …   Wikipedia Español

  • Lino Banfi — in Rom 2006 Lino Banfi (eigentlich Pasquale Zagaria, * 11. Juli 1936 in Andria) ist ein italienischer Schauspieler. Bekannt für seinen apulischen Akzent, wird er von vielen als einer der markantesten und talentiertesten Komiker Italiens in der… …   Deutsch Wikipedia

  • Lino Banfi — Données clés Naissance 11 juillet 1936 (1936 07 11) (75 ans) Andria,  Italie Nationalité …   Wikipédia en Français

  • Mexico at the 2011 Pan American Games — Mexico at the Pan American Games Flag of Mexico …   Wikipedia

  • Tour de France 1992 — Une carte du parcours serait la bienvenue. Généralités Édition …   Wikipédia en Français

  • Tour de France 1997 — Le Parcours du Tour de Fra …   Wikipédia en Français

  • Tour de france 1997 — Classement général final 1. Jan Ullrich  Allemagne 100h30 35 2. Richard Virenque …   Wikipédia en Français

  • planta — (Del lat. planta.) ► sustantivo femenino 1 ANATOMÍA Parte inferior del pie, con que se pisa y sobre la que se sostiene el cuerpo. 2 BOTÁNICA Cualquier vegetal o ser orgánico que crece y vive sin mudar de lugar. 3 División de un edificio… …   Enciclopedia Universal

  • October 2011 in sports — << October 2011 >> S M T W T …   Wikipedia

  • 2008 Copa Colsanitas - Doubles — TennisEvents2|2008|Copa Colsanitas|s champ = flagicon|CZE Iveta Benesova flagicon|USA Bethanie Mattek runner = flagicon|CRO Jelena Kostanic Tosic flagicon|GER Martina Muller score = 6–3, 6–3Lourdes Dominguez Lino and Paola Suarez were the… …   Wikipedia

  • Tour de l'Avenir — Infobox compétition sportive Tour de l Avenir Généralités Sport cyclisme sur route Création 1961 …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»