Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

coërceō

  • 1 coerceo

    cŏercĕo (cŏhercĕo), ēre, cŏercŭi, cŏercitum - tr. - [st2]1 [-] enfermer, resserrer, maintenir, réprimer, arrêter, contenir, modérer. [st2]2 [-] élaguer. [st2]3 [-] châtier, punir, corriger, réprimer.    - coercere omnes cupiditates: réprimer toutes les passions.    - coercere milites: tenir en bride les soldats.    - numeris verba coercere, Ov. P. 4, 8, 73: assujettir les mots à la mesure.    - extra ripas diffluentem aliquem coercere, Cic. Brut. 91, 316: arrêter les débordements oratoires de qqn.    - corporis morbos nisi per dura et aspera coerceas, Tac.: les maux du corps, on ne les arrête qu’avec un traitement rigoureux et pénible.    - quos Styx interfusa coercet, Virg. En. 6.439: (les morts) que le Styx emprisonne de ses replis.    - coercere aliquem morte, exsilio: punir qqn de mort, de l’exil.    - quod non dies et litura coercuit, Hor. A. P. 293: (vers) que le temps et les ratures n'ont pas épurés.
    * * *
    cŏercĕo (cŏhercĕo), ēre, cŏercŭi, cŏercitum - tr. - [st2]1 [-] enfermer, resserrer, maintenir, réprimer, arrêter, contenir, modérer. [st2]2 [-] élaguer. [st2]3 [-] châtier, punir, corriger, réprimer.    - coercere omnes cupiditates: réprimer toutes les passions.    - coercere milites: tenir en bride les soldats.    - numeris verba coercere, Ov. P. 4, 8, 73: assujettir les mots à la mesure.    - extra ripas diffluentem aliquem coercere, Cic. Brut. 91, 316: arrêter les débordements oratoires de qqn.    - corporis morbos nisi per dura et aspera coerceas, Tac.: les maux du corps, on ne les arrête qu’avec un traitement rigoureux et pénible.    - quos Styx interfusa coercet, Virg. En. 6.439: (les morts) que le Styx emprisonne de ses replis.    - coercere aliquem morte, exsilio: punir qqn de mort, de l’exil.    - quod non dies et litura coercuit, Hor. A. P. 293: (vers) que le temps et les ratures n'ont pas épurés.
    * * *
        Coerceo, coerces, coercui, coercitum, pen. corr. coercere. Cic. Restraindre, Contenir, Arrester, Retenir.
    \
        Aquam coercere. Vlpian. Engarder et empescher qu'elle ne coule, Arrester, Retenir.
    \
        Carnem supercrescentem. Cels. L'arrester, et garder de croistre et de s'augmenter.
    \
        Coercere. Liu. Refraindre, Reprimer.
    \
        Terras coerceat omnes. Caesar. Subjugue et domine.
    \
        Temeritatem coercere. Cic. Reprimer.
    \
        Pignoribus ablatis coercere aliquem. Cic. Par execution de ses biens.
    \
        Delicta coercere suppliciis. Horat. Punir.
    \
        Coercere. Author ad Herennium. Contraindre.
    \
        Coercere aliquem finire iras. Ouid. Le contraindre de s'appaiser.
    \
        Coercere. Ouid. Lier, Estraindre.
    \
        Spatio arcto coercere aliquem. Ouid. Enclorre, Enfermer, Enserrer.
    \
        Complexus caeli coercens omnia. Cic. Contenant.
    \
        Modico se coercere. Senec. Se contenter de peu.
    \
        Coercere aues carcere. Plin. Enfermer en une cage.

    Dictionarium latinogallicum > coerceo

  • 2 coerceo

    coerceo coerceo, ui, itum, ere сдерживать, обуздывать

    Латинско-русский словарь > coerceo

  • 3 coërceō

        coërceō cuī, citus, ēre    [com- + arceo], to enclose on all sides, hold together, surround, encompass: (mundus) omnia coërcet: Vitta coercebat capillos, O.: virgā coërces turbam, H. — To restrain, confine, shut in, hold, repress, control: (amnis) nullis coërcitus ripis, L.: Bucina coërcuit (undas), O.: frenisque coërcuit ora, O.: vitem ferro amputans coërcet: (operibus) intra muros coërcetur hostis, L.: (mortuos) Styx coërcet, V.: Tantalum coërcet (Orcus), H.: Messapus primas acies, controls, V.—Fig., of discourse, to control, confine, restrain, limit: (nos) quasi extra ripas diffluentes.—To hold in check, curb, restrain, tame, correct: cupiditates: procacitatem hominis manibus, N.: suppliciis delicta, H.: in praetore coërcendo fortes: quibus rebus coërceri milites soleant, Cs.: pueros fuste, H.: animum, Ta.: coërcendi ius (in contione), of maintaining order, Ta.: carmen, quod non Multa dies coërcuit, corrected, H.
    * * *
    coercere, coercui, coercitus V TRANS
    enclose, confine; restrain, check, curb, repress; limit; preserve; punish

    Latin-English dictionary > coërceō

  • 4 coerceo

    co-ērceo, cuī, citum, ēre [ arceo ]
    1) сдерживать, удерживать, держать в границах, в рамках ( linguam Ap)
    2)
    а) не давать воли, стеснять, ограничивать
    c. aliquem spatio arcto O — заключить кого-л. в тесные рамки
    б) обуздывать ( libidines male coērcitae T); пресекать, предотвращать ( peccata Ap); подавлять, усмирять (iras L; seditionem L, T; cupiditates C); поддерживать дисциплину, держать в повиновении ( turbam H); укрощать, смирять, карать ( aliquem vinclis verberibusque C)
    mundus omnia complexu suo coercet C — мир охватывает (окружает, объемлет) всё (держит всё в своих объятиях)
    qua circum colli (v. l.) lorīca coērcet Lcr — там, где кольчуга покрывает (охватывает) шею
    c. verba numeris O — связывать слова числовой закономерностью, т. е. подчинить речь определённому размеру

    Латинско-русский словарь > coerceo

  • 5 coerceo

    co-erceo, cuī, citum, ēre (com u. arceo), etw. völlig einschließen = zusammenhalten, -schließen, I) im allg.: quā circum Galli lorica coërcet, wo den Leib rings umschließet der gallische Panzer, Lucr.: coërcet vitta capillos, fibula vestem, Ov.: mundus omnia complexu suo coërcet et continet, Cic. – II) mit dem Nbbgr. der gehemmten freien Bewegung = einschließen, zusammenhalten, einschränken, in Schranken-, in Ordnung halten, A) eig.: 1) im allg.: quibus (operibus) intra muros coërcetur hostis, Liv.: amnis nullis coërcitus ripis, Liv.: (aqua) iubetur coërceri, einzuhegen, Cic.: frenis ora (equorum) c., Ov.: poet. (v. Dichter), c. numeris verba, Worte ins Metrum bringen = dichten, Ov. ex Pont. 4, 8, 73. – 2) insbes.: a) als Führer einer Abteilung (wie der Hirt die Herde) zusammenhalten, in Ordnung halten, postrema, Verg.: virgā levem aureā turbam, Hor.: examen aeris strepitu, Col. – b) einen üppig emporwachsenden Baum (bes. Weinstock) kurz halten, seinen üppigen Wuchs hemmen, vitem ferro amputans coërcet, Cic.: angustā putatione vitem, Col.: surgentia in altum cacumina oleae ferro, beschneiden, Quint.: u. so sacrum lucum, Cato: dah. poet., carmen, quod non multa dies et multa litura coërcuit, formvollendet gemacht, Hor. de art. poët. 293. – c) als mediz. t. t., ein Übel im Fortgang hemmen, beschränken, supercrescentem carnem, Cels.: fluentem nauseam, Hor. B) übtr., 1) (wie einen übertretenden Fluß, ein überfließendes Gefäß usw.) in seine Schranken weisen, einschränken, beschränken, fenus, Liv.: bes. in bezug auf Redner u. Rede, quasi extra ripas diffluentes, Cic.: se multa ex iuvenili abundantia coërcuisse, Quint. – 2) (wie ein unbändiges Pferd) bändigen, zügeln, im Zaume od. in Ordnung halten, a) übh.: seditionem, dämpfen, Liv. u. Tac.: cupiditates, Cic.: iras, Liv.: iuventutem, Cic.: milites, Caes.: matrimonia sua severius, ihre Eheweiber streng, kurz halten, Iustin.: exsultantia, Quint. – b) jmd. durch Strafe zurecht-, zur Ordnung weisen, ihn züchtigen, strafen, c. alqm verberibus potius quam verbis, Varr.: alqm fame, vinculis, plagis, Cels.: alqm praeceptis, hofmeistern, Tac. – so bes. v. der exekutiven Verpflichtung obrigkeitlicher Personen, magistratus noxium civem multā, vinclis verberibusve coërceto, Cic.; vgl. Benecke Cic. Cat. 1, 3. p. 18 sq. – / cohercere geschr. Gloss. II, 456, 1 u. ö. Augustin. de civ. dei 5, 26 u. 17, 9; aber Varr. sat. Men. 572 Bücheler coërceam (Riese S. 236, 7 coherceam).

    lateinisch-deutsches > coerceo

  • 6 coerceo

    co-erceo, cuī, citum, ēre (com u. arceo), etw. völlig einschließen = zusammenhalten, -schließen, I) im allg.: quā circum Galli lorica coërcet, wo den Leib rings umschließet der gallische Panzer, Lucr.: coërcet vitta capillos, fibula vestem, Ov.: mundus omnia complexu suo coërcet et continet, Cic. – II) mit dem Nbbgr. der gehemmten freien Bewegung = einschließen, zusammenhalten, einschränken, in Schranken-, in Ordnung halten, A) eig.: 1) im allg.: quibus (operibus) intra muros coërcetur hostis, Liv.: amnis nullis coërcitus ripis, Liv.: (aqua) iubetur coërceri, einzuhegen, Cic.: frenis ora (equorum) c., Ov.: poet. (v. Dichter), c. numeris verba, Worte ins Metrum bringen = dichten, Ov. ex Pont. 4, 8, 73. – 2) insbes.: a) als Führer einer Abteilung (wie der Hirt die Herde) zusammenhalten, in Ordnung halten, postrema, Verg.: virgā levem aureā turbam, Hor.: examen aeris strepitu, Col. – b) einen üppig emporwachsenden Baum (bes. Weinstock) kurz halten, seinen üppigen Wuchs hemmen, vitem ferro amputans coërcet, Cic.: angustā putatione vitem, Col.: surgentia in altum cacumina oleae ferro, beschneiden, Quint.: u. so sacrum lucum, Cato: dah. poet., carmen, quod non multa dies et multa litura coërcuit, formvollendet gemacht, Hor. de art. poët. 293. – c) als mediz. t. t., ein Übel im Fortgang hemmen, beschränken, super-
    ————
    crescentem carnem, Cels.: fluentem nauseam, Hor. B) übtr., 1) (wie einen übertretenden Fluß, ein überfließendes Gefäß usw.) in seine Schranken weisen, einschränken, beschränken, fenus, Liv.: bes. in bezug auf Redner u. Rede, quasi extra ripas diffluentes, Cic.: se multa ex iuvenili abundantia coërcuisse, Quint. – 2) (wie ein unbändiges Pferd) bändigen, zügeln, im Zaume od. in Ordnung halten, a) übh.: seditionem, dämpfen, Liv. u. Tac.: cupiditates, Cic.: iras, Liv.: iuventutem, Cic.: milites, Caes.: matrimonia sua severius, ihre Eheweiber streng, kurz halten, Iustin.: exsultantia, Quint. – b) jmd. durch Strafe zurecht-, zur Ordnung weisen, ihn züchtigen, strafen, c. alqm verberibus potius quam verbis, Varr.: alqm fame, vinculis, plagis, Cels.: alqm praeceptis, hofmeistern, Tac. – so bes. v. der exekutiven Verpflichtung obrigkeitlicher Personen, magistratus noxium civem multā, vinclis verberibusve coërceto, Cic.; vgl. Benecke Cic. Cat. 1, 3. p. 18 sq. – cohercere geschr. Gloss. II, 456, 1 u. ö. Augustin. de civ. dei 5, 26 u. 17, 9; aber Varr. sat. Men. 572 Bücheler coërceam (Riese S. 236, 7 coherceam).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coerceo

  • 7 coerceo

    surround, enclose, restrain, confine.

    Latin-English dictionary of medieval > coerceo

  • 8 coerceo

    cŏ-ercĕo, cui, cĭtum, 2, v. a. [arceo], to enclose something on all sides or wholly, to hold together, to surround, encompass:

    qui (mundus) omnia complexu suo coërcet et continet,

    Cic. N. D. 2, 22, 58; cf. id. ib. 2, 40, 101; Ov. M. 1, 31:

    quā circum Galli lorica coërcet,

    where the Gallic coat of mail encloses, Lucr. 6, 954; cf.

    of a band holding the hair together,

    Ov. M. 1, 477; 2, 413; Hor. C. 2, 19, 19; 1, 10, 18:

    est animus vitaï claustra coërcens,

    holding together the bands of life, Lucr. 3, 396.—
    B.
    Esp. with the access. idea of hindering free motion by surrounding; to restrain, confine, shut in, hold in confinement, repress (freq. and class.):

    (amnis) nullis coërcitus ripis,

    Liv. 21, 31, 11; cf. Ov. M. 1, 342:

    (aqua) jubetur ab arbitro coërceri,

    to be kept in, repressed, Cic. Top. 9, 39 (cf., just before, the more usual arcere, v. arceo, II.); Dig. 43, 22, 1, §§ 6 and 8;

    47, 11, 10: impetum aquarum,

    Curt. 8, 13, 9.—Of pruning plants:

    vitem serpentem multiplici lapsu et erratico, ferro amputans coërcet ars agricolarum,

    Cic. Sen. 15, 52;

    so of the vine,

    Col. 3, 21, 7; 4, 1, 5; Quint. 9, 4, 5; cf. id. 8, 3, 10.—Hence, sacrum (lucum), to trim, clip, Cato, R. R. 139:

    quibus (operibus) intra muros coërcetur hostis,

    Liv. 5, 5, 2:

    (mortuos) noviens Styx interfusa coërcet,

    Verg. A. 6, 439; cf.:

    Tantalum atque Tantali Genus coërcet (Orcus),

    Hor. C. 2, 18, 38:

    carcere coërcere animalia,

    Plin. 10, 50, 72, § 141:

    Hypermnestra... gravibus coërcita vinclis,

    Ov. H. 14, 3; cf.: eos morte, exsilio, vinclis, damno coërcent, [p. 360] Cic. Off. 3, 5, 23:

    aliquem custodiā,

    Dig. 41, 1, 3, § 2:

    Galliae Alpibus coërcitae,

    Plin. 12, 1, 2, § 5:

    miles coërcitus in tot receptis ex potestate hostium urbibus,

    Liv. 36, 24, 7.— Poet.: Messapus primas acies, postrema coërcent Tyrrhidae juvenes, hold together, i. e. command, lead on, Verg. A. 9, 27.—
    II.
    Trop.,
    A.
    Of discourse, to keep within limits, control, confine, restrain, limit (syn.:

    contineo, cohibeo): ut (nos) quasi extra ripas diffluentes coërceret,

    Cic. Brut. 91, 316; cf. id. Fin. 2, 1, 3; Quint. 12, 1, 20; 9, 2, 76; 10, 4, 1;

    and, the figure taken from bridling or curbing horses (cf.: frenisque coërcuit ora,

    Ov. M. 5, 643; and:

    spumantiaque ora coërcet,

    id. ib. 6, 226):

    exsultantia,

    Quint. 10, 4, 1; cf. id. 10, 3, 10:

    Augustus addiderat consilium coercendi intra terminos imperii,

    Tac. A. 1, 11.—Of words bound by measure:

    numeris verba coërcere,

    Ov. P. 4, 8, 73.—But most freq.,
    B.
    Morally, to hold some fault, some passion, etc., or the erring or passionate person in check, to curb, restrain, tame, correct, etc. (syn.:

    contineo, cohibeo, refreno, reprimo, domo): cupiditates,

    Cic. de Or. 1, 43, 194; Quint. 12, 2, 28:

    temeritatem,

    Cic. Tusc. 2, 21, 47:

    improbitatem,

    id. Verr. 2, 3, 89, § 208:

    rabiem gentis,

    Liv. 41, 27, 4:

    faenus,

    id. 32, 27, 3:

    procacitatem hominis manibus,

    Nep. Timol. 5, 2:

    suppliciis delicta,

    Hor. S. 1, 3, 79 al.:

    aliquid poenae aut infamiae metu,

    Cic. Fin. 2, 22, 73:

    omnibus modis socios atque cives,

    Sall. C. 29 fin.:

    genus hominum neque beneficio, neque metu coërcitum,

    id. J. 91, 7:

    duabus coërcitis gentibus,

    Liv. 31, 43, 4; 39, 32, 11; Caes. B. C. 1, 67:

    verberibus potius quam verbis,

    Varr. R. R. 1, 17, 5; so Cic. Cat. 1, 1, 3; id. Off. 3, 5, 23;

    v. A. supra: pueros fuste,

    Hor. S. 1, 3, 134; Tac. G. 25:

    incensum ac flagrantem animum,

    id. Agr. 4:

    licentiam,

    id. H. 1, 35.— Poet.:

    carmen, quod non Multa dies et multa litura coërcuit,

    corrected, finished, Hor. A. P. 293.

    Lewis & Short latin dictionary > coerceo

  • 9 coerceo

    , coercui, coercitum, coercere 2
      сдерживать, держать в повиновении

    Dictionary Latin-Russian new > coerceo

  • 10 coercitus

    cŏërcĭtus, a, um part. passé de coerceo; resserré, contenu, arrêté.
    * * *
    cŏërcĭtus, a, um part. passé de coerceo; resserré, contenu, arrêté.
    * * *
        Coercitus, pen. corr. Participium. Plin. Restrainct et reserré, ou Rembarré.

    Dictionarium latinogallicum > coercitus

  • 11 co-

    I приставка = cum-
    перед начальным гласным или h основного слова (напр., coactus, coērceo, cohaereo)
    II co- приставка = cum-
    перед начальным n основного слова (напр., cōnecto, cōnubium, cōnitor)

    Латинско-русский словарь > co-

  • 12 coercitio

    coërcitio, ōnis f. [ coerceo ]
    а) удерживание, сдерживание, усмирение, обуздывание, наказание ( sceleratorum Sen)

    Латинско-русский словарь > coercitio

  • 13 coercitor

    coërcitor, ōris m. [ coerceo ]
    1) держащий в повиновении, поддерживающий дисциплину (c. disciplīnae militaris Eutr)

    Латинско-русский словарь > coercitor

  • 14 coherceo

    Латинско-русский словарь > coherceo

  • 15 coërcitio

    coërcitio, ōnis, f. (coërceo), I) die Einschließung, Arnob. 6, 17. – II) übtr., die Einschränkung, Beschränkung, Bändigung, 1) im allg.: m. subj. Genet., naturae, Chalcid. Tim. 40 B.: m. obj. Genet., c. ambitus, Vell. 2, 47, 3: num coërcitio (profusarum cupiditatum) plus damni in rem publicam ferret, quam etc., Tac. ann. 3, 52: cum accensas plebis Viennensium dissensiones coërcitione magis quam poenā mollisset, durch vorbeugende Strenge, Vell. 2, 121, 1. – 2) insbes., die Inzuchthaltung, das Zwangsmittel, die Zwangsmaßregel, die Züchtigung, Bestrafung, mit subj. Genet. magistratus, Liv. 26, 36, 12: mit obj. Genet., c. errantium sceleratorumque, Sen.: c. servorum, Sen.: c. peccatorum, Lact.: c. capitalis, Lebensstrafe, ICt.: damnum aliamque coërcitionem militiam detrectantibus inhibere, Liv.: Plur., Tac. ann. 3, 26. Augustin. de doct. Chr. 4, 4. § 6: onerare (phreneticos) asperioribus coërcitionibus, Cels. 3, 18. p. 98, 31 D. – als obrigkeitliches Recht = das Zwangsrecht, Bestrafungsrecht, modica, ICt.: in histriones, Suet.: adimere coërcitionem, Suet.

    lateinisch-deutsches > coërcitio

  • 16 coërcitor

    coërcitor, ōris, m. (coërceo), der in Schranken-, in Ordnung hält, diligens tamen coërcitor disciplinae militaris, jedoch hielt er mit strenger Pünktlichkeit auf Kriegszucht, Eutr. 7, 20: parentes coërcitores luxuriae suae, Augustin. de serm. domin. 1, 21, 70.

    lateinisch-deutsches > coërcitor

  • 17 incoërcitus

    in-coërcitus, a, um (in u. coërceo), unbeschränkt, schrankenlos, affectus, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 4, 41.

    lateinisch-deutsches > incoërcitus

  • 18 coërcitio

    coërcitio, ōnis, f. (coërceo), I) die Einschließung, Arnob. 6, 17. – II) übtr., die Einschränkung, Beschränkung, Bändigung, 1) im allg.: m. subj. Genet., naturae, Chalcid. Tim. 40 B.: m. obj. Genet., c. ambitus, Vell. 2, 47, 3: num coërcitio (profusarum cupiditatum) plus damni in rem publicam ferret, quam etc., Tac. ann. 3, 52: cum accensas plebis Viennensium dissensiones coërcitione magis quam poenā mollisset, durch vorbeugende Strenge, Vell. 2, 121, 1. – 2) insbes., die Inzuchthaltung, das Zwangsmittel, die Zwangsmaßregel, die Züchtigung, Bestrafung, mit subj. Genet. magistratus, Liv. 26, 36, 12: mit obj. Genet., c. errantium sceleratorumque, Sen.: c. servorum, Sen.: c. peccatorum, Lact.: c. capitalis, Lebensstrafe, ICt.: damnum aliamque coërcitionem militiam detrectantibus inhibere, Liv.: Plur., Tac. ann. 3, 26. Augustin. de doct. Chr. 4, 4. § 6: onerare (phreneticos) asperioribus coërcitionibus, Cels. 3, 18. p. 98, 31 D. – als obrigkeitliches Recht = das Zwangsrecht, Bestrafungsrecht, modica, ICt.: in histriones, Suet.: adimere coërcitionem, Suet.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coërcitio

  • 19 coërcitor

    coërcitor, ōris, m. (coërceo), der in Schranken-, in Ordnung hält, diligens tamen coërcitor disciplinae militaris, jedoch hielt er mit strenger Pünktlichkeit auf Kriegszucht, Eutr. 7, 20: parentes coërcitores luxuriae suae, Augustin. de serm. domin. 1, 21, 70.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coërcitor

  • 20 coherceo

    coherceo, s. coerceo .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coherceo

См. также в других словарях:

  • E — E. Una e vocalibus, in vocibus quibusdam Latinis veteribus, latius sonabat, ut posterius E. in bene: in quibusdam exilius et pene habebat sonum vocalis I. h. e. medium inter E. et I. ut in here, cuius loco propterea heri scripsêrunt. Ita sibe et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԿԱԼՈՒՄ — (կալի, եկալ կամ կալ, կալէք.) NBH 1 1033 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. κρατέω teneo, obtineo, prehendo κατέχω coerceo, cohibeo. որ եւ դրի ʼի յետնոց՝ ԿԱԼՆՈՒԼ. իբր Ունիմ, կալայ, ըմբռնել. տիրել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿԱՐՃԵՄ — (եցի.) NBH 1 1074 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c ն. κολοβόω decurto, mutilo ἁνέχω retineo συστέλλω , ἁναστέλλω contraho, retraho, coerceo եւն. Կարճ առնել. կարճատել. կրճատել. պակաս առնել, բառնալ ʼի բաց. տալ ետս կասել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՑԱԾՆՈՒՄ — (ծեայ, ծի՛ր, ծուցեալ կամ ծեալ.) NBH 2 0904 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c, 13c, 14c չ. κοπάζω, λήγω cesso, desino ἰλάσκομαι placor συστέλλω coerceo me ipsum ταπεινόομαι, ἑγκλίνομαι humilior, inclinor σωφρονέω,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»