-
1 cloro
Del verbo clorar: ( conjugate clorar) \ \
cloro es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
cloró es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
cloro sustantivo masculino (Quím) chlorine; ( lejía) (AmC, Chi) bleach
cloro sustantivo masculino chlorine ' cloro' also found in these entries: English: chlorine - bleach -
2 cloro
n. klor ( Cl), element kimik. -
3 klor
cloro -
4 chlorine
cloroEnglish-Portuguese dictionary of military terminology > chlorine
-
5 chlorine
-
6 chlorine
'klo:ri:n(an element, a yellowish-green gas with a suffocating smell, used as a disinfectant etc: They put too much chlorine in the swimming-pool.) clorotr['klɔːriːn]1 clorochlorine ['klor.i:n] n: cloro mn.• cloro (Química) s.m.'klɔːriːnmass noun cloro m['klɔːriːn]1.N cloro m2.CPDchlorine monoxide N — monóxido m de cloro
chlorine nitrate N — nitrato m de cloro
* * *['klɔːriːn]mass noun cloro m -
7 chlorinate
tr['klɔːrɪneɪt]1 tratar con clorov.• clorar v.• purificar con cloro v.'klɔːrəneɪt, 'klɔːrɪneɪttransitive verb clorar, tratar con cloro['klɒrɪneɪt]VT clorar, tratar con cloro* * *['klɔːrəneɪt, 'klɔːrɪneɪt]transitive verb clorar, tratar con cloro -
8 chlorine
-
9 bleach
bli:
1. noun(liquid etc used for whitening clothes etc.) lejía
2. verb(to lose colour; to whiten: The sun has bleached his red shirt; His hair bleached in the sun.) blanquear, decolorarbleach1 n lejíableach2 vb1. meter en lejía2. aclarartr[bliːʧ]1 lejía1 (whiten) blanquear2 (remove colour) desteñir, decolorar3 (hair) decolorar1 (whiten) blanquearse2 (lose colour) desteñirse, descolorarsebleach ['bli:ʧ] vt: blanquear, decolorarbleach n: lejía f, blanqueador mn.(§ pl.: bleaches) = colada s.f.• lejía s.f.v.• blanquear v.• colar v.• curar v.• emblanquecer v.
I bliːtʃmass & count noun lejía f, blanqueador m (Col, Méx), lavandina f (Arg), agua f‡ Jane® (Ur), cloro m (AmC, Chi)
II
transitive verb \<\<cloth\>\> ( in the sun) blanquear; ( with bleach) poner* en lejía (or blanqueador etc)[bliːtʃ]1.N lejía f2.VT [+ clothes] blanquear; [+ hair] aclarar, decolorar3.VI blanquearse* * *
I [bliːtʃ]mass & count noun lejía f, blanqueador m (Col, Méx), lavandina f (Arg), agua f‡ Jane® (Ur), cloro m (AmC, Chi)
II
transitive verb \<\<cloth\>\> ( in the sun) blanquear; ( with bleach) poner* en lejía (or blanqueador etc) -
10 chlorination
chlorination [.klorə'neɪʃən] n: cloración fn.• desinfección con cloro s.f.[ˌklɔːrɪ'neɪʃǝn]N cloración f, tratamiento m con cloro -
11 chlorine
['klo:ri:n](an element, a yellowish-green gas with a suffocating smell, used as a disinfectant etc: They put too much chlorine in the swimming-pool.) cloro* * *chlo.rine[kl'ɔ:ri:n] n Chem cloro: elemento químico gasoso. -
12 chlorine-free pulp
nPAPER papel libre de cloro m, pasta libre de cloro f -
13 chlorination
s.1 tratamiento al cloro.2 cloración, tratamiento con cloro. -
14 chlorous
/'klɔ:rəs/ * tính từ - (hoá học) clorơ =chlorous acid+ axit clorơ -
15 chlorosulphonated
deutsch: chlorsulfoniertespañol: clorosulfonatadofrançais: chlorosulfonéitaliano: cloro sulfonato中文: 氯硫化的русский: хлорсульфонированныйMultilingual plastics terminology dictionary > chlorosulphonated
-
16 lejía
lejía sustantivo femenino bleach
lejía sustantivo femenino bleach ' lejía' also found in these entries: Spanish: blanqueador - cloro English: bleach - lye - failing -
17 chlorinate
chlo.rin.ate[kl'ɔ:rineit] vi 1 clorar. 2 desinfetar com cloro. -
18 chlorofluorcarbon
chlo.ro.flu.or.carb.on[klɔ:rouflu:ɔ:k'a:bən] n clorofluorcarbono: gás composto por cloro, flúor e carbono usado em geladeiras e em aerossóis, supostamente responsável pela destruição da camada de ozônio. -
19 halogen
hal.o.gen[h'ælədʒən] n Chem halogêneo: qualquer um dos cinco elementos, flúor, cloro, bromo, iodo e astatino. -
20 tetrachloride
tet.ra.chlo.ride[t'etrəklɔ:raid] n Chem tetracloreto: cloreto que contém quatro átomos de cloro.
См. также в других словарях:
cloro — m. quím. Elemento químico, principal ion con carga negativa de los líquidos extracelulares, que junto con el sodio interviene en el potencial de la membrana celular y en el balance hídrico. Forma parte de algunos compuestos, como la lejía y los… … Diccionario médico
cloro — sustantivo masculino 1. (no contable) Cl. Elemento químico metaloide en forma de gas amarillo verdoso, olor fuerte e irritante, muy oxidante y tóxico: el cloro de las piscinas. Con el cloro se fabrica lejía para limpiar y blanquear los baños y la … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cloro- — {{hw}}{{cloro }}{{/hw}} primo elemento: in parole composte scientifiche indica gener. colorazione verde o presenza del cloro: cloroformio, cloroplasto … Enciclopedia di italiano
cloro- — elem. de comp. 1. Exprime a noção de cor verde (ex.: clorofícea). 2. Exprime a noção de cloro (ex.: clorídrico). ‣ Etimologia: grego khlorós, á, ón, amarelo esverdeado, verde pálido … Dicionário da Língua Portuguesa
cloro — Element de compunere savantă cu semnificaţia verde sau care indică prezenţa clorului. [< fr. chloro , cf. gr. chloros]. Trimis de LauraGellner, 19.12.2004. Sursa: DN … Dicționar Român
cloro — |ó| s. m. [Química] Elemento químico simples (símbolo Cl), de número atômico 17, de massa atômica 35,453, gasoso à temperatura ordinária, de cor esverdeada, odor sufocante e tóxico … Dicionário da Língua Portuguesa
cloro — (Del gr. χλωρός, de color verde amarillento). m. Elemento químico de núm. atóm. 17. Muy abundante en la corteza terrestre, se encuentra en forma de cloruros en el agua de mar, en depósitos salinos y en tejidos animales y vegetales. Gas de color… … Diccionario de la lengua española
Cloro — Este artículo trata sobre el elemento atómico Cloro. Para otros usos de este término, véase Cloro (desambiguación). «Cl» redirige aquí. Para otras acepciones, véase CL (desambiguación). Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan… … Wikipedia Español
Cloro — (Del gr. khloros, de color verde amarillento.) ► sustantivo masculino QUÍMICA Elemento simple gaseoso, de color verde amarillento, pesado, de olor fuerte y desagradable, muy corrosivo, usado para blanquear materias y como desinfectante. * * *… … Enciclopedia Universal
cloro — {{#}}{{LM C09006}}{{〓}} {{SynC09228}} {{[}}cloro{{]}} ‹clo·ro› {{《}}▍ s.m.{{》}} Elemento químico, no metálico y gaseoso, de número atómico 17, color amarillo verdoso, olor fuerte y sofocante, muy oxidante, tóxico y muy reactivo: • El cloro se… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
cloro- — altcloro , clor /alt ► Prefijos procedentes del gr. chlōrós, verde amarillento. En química denota la presencia del cloro en un compuesto … Enciclopedia Universal