Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

circus

  • 41 Circēnsis

        Circēnsis e, adj.,    of the Circus: ludi, the contests in the Circus Maximus (ludi magni), C., L.— As subst: magni Circenses, V.
    * * *
    I
    games in the Circus (pl.); games/exercises of wrestling, running, fighting
    II
    circensis, circense ADJ
    of the Circus; associated with games in circus; used at circus

    Latin-English dictionary > Circēnsis

  • 42 circiensis

    I
    games in the Circus (pl.); games/exercises of wrestling, running, fighting
    II
    circiensis, circiense ADJ
    of the Circus; associated with games in circus; used at circus

    Latin-English dictionary > circiensis

  • 43 circiter

    I praep. cum acc. [ circus ]
    1) вблизи, по соседству, рядом
    c. meridiem Csоколо полудня
    II circiter adv. [ circus ]
    1) кругом, в окружности
    lapis c. quadratus PM — камень со всех сторон квадратный, т. е. кубической формы
    c. mendie (abl. temporis) Plприблизительно в полдень

    Латинско-русский словарь > circiter

  • 44 circum

    I praep. cum acc. [ circus ]
    1) вокруг, кругом, около
    qui c. aliquem sunt C, V — чьё-л. окружение (спутники, общество)
    2) вблизи, в области (c. forum C; c. Aquilejam hiemare Cs)
    3) по
    II circum adv. [ circus ]
    вокруг, кругом

    Латинско-русский словарь > circum

  • 45 dēsultor

        dēsultor ōris, m    [de + 2 SAL-], a vaulter, circus-rider: desultorum in modum, L.—Fig.: amoris, i. e. inconstant, O.
    * * *
    vaulter/leaper (between horses), circus trick rider; fickle person/lover (L+S)

    Latin-English dictionary > dēsultor

  • 46 dēsultōrius

        dēsultōrius adj.    [desultor], of a vaulter: quasi desultorius, like a circus-rider's horse.
    * * *
    desultoria, desultorium ADJ
    of/belonging to a desultor (circus trick rider); desultory (L+S); superficial

    Latin-English dictionary > dēsultōrius

  • 47 forus

        forus ī, m    [1 FOR-], a gangway (in a ship): per foros cursare: laxat foros, V.— A row of seats (in the Circus), L.— A cell (of bees): conplere foros, V.
    * * *
    gangway in a ship; row of benches erected for games/circus; cell of bees

    Latin-English dictionary > forus

  • 48 mēta

        mēta ae, f    a cone, pyramid: collis in modum metae fastigatus, L.: petra in metae modum erecta, i. e. in the shape of a cone, Cu.—A conical column at the end of the circus, turning-post, goal: metaque fervidis Evitata rotis, H.: stringam metas interiore rotā, O.—A goal, winning-post, mark: optatam cursu contingere metam, H.: metam tenebant (in a boat-race), V.: metas lustrare Pachyni, to sail around the turning-point (promontory), V.—An end, period, extremity, boundary, limit: longarum haec meta viarum, V.: His metas rerum ponere, of dominion, V.: vitae, O.: umbra terrae, quae est meta noctis, the limit of night: sol ex aequo metā distabat utrāque, i. e. it was noon, O.—Fig.: fama adulescentis paulum haesit ad metas, failed at the critical point.
    * * *
    cone, pyramid; conical column, turning point at circus, goal; end, boundary

    Latin-English dictionary > mēta

  • 49 ludus

    lūdus, i, m. [id.], a play.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a play, game, diversion, pastime:

    ad pilam se aut ad talos, aut ad tessaras conferunt, aut etiam novum sibi aliquem excogitant in otio ludum,

    Cic. de Or. 3, 15, 58:

    datur concessu omnium huic aliqui ludus aetati,

    id. Cael. 12, 28:

    campestris,

    id. ib. 5, 11:

    nec lusisse pudet, sed non incidere ludum,

    Hor. Ep. 1, 14, 36.—
    B.
    In partic.
    1.
    Ludi, public games, plays, spectacles, shows, exhibitions, which were given in honor of the gods, etc.
    (α).
    In gen.:

    hoc praetore ludos Apollini faciente,

    Cic. Brut. 20, 78:

    ludos committere,

    id. Q. Fr. 3, 4, 6:

    ludos magnificentissimos apparare,

    id. ib. 3, 8, 6:

    ludos apparatissimos magnificentissimosque facere,

    id. Sest. 54, 116:

    ludos aspicere,

    Ov. F. 6, 238:

    ludos persolvere alicui deo,

    id. ib. 5, 330: ludis, during the games, Cic. Fragm. ap. Non. 63, 18; Plaut. Cas. prol. 27:

    circus maximus ne diebus quidem ludorum Circensium... irrigabatur,

    Front. Aq. 97.— Sing.:

    haec ultra quid erit, nisi ludus?

    Juv. 8, 199.—
    (β).
    In this sense, ludi is freq. in appos. with the neutr. plur. of the adj. which names the games:

    ludi Consualia,

    Liv. 1, 9, 6:

    ludi Cerealia,

    id. 30, 39, 8:

    ludi Taurilia,

    id. 39, 22, 1 (Weissenb. Taurii); 34, 54, 3; cf.:

    quaedam faciem soloecismi habent... ut tragoedia Thyestes, ut ludi Floralia ac Megalensia... numquam aliter a veteribus dicta,

    Quint. 1, 5, 52; cf.:

    ludis Megalensibus,

    Gell. 2, 24, 2.—
    (γ).
    Also with gen. of place:

    eo ipso die auditam esse eam pugnam ludis Olympiae memoriae proditum est,

    Cic. N. D. 2, 2, 6.—
    2.
    Stage-plays (opp. to the games of the circus):

    venationes autem ludosque et cum collegā et separatim edidit,

    Suet. Caes. 10.—
    C.
    A place of exercise or practice, a school for elementary instruction and discipline (cf. schola):

    in ludum ire,

    Plaut. Pers. 2, 1, 6:

    fidicinus,

    music-school, id. Rud. prol. 43:

    litterarius,

    id. Merc. 2, 2, 32:

    litterarum ludi,

    Liv. 3, 44; 6, 25:

    ludus discendi,

    Cic. Q. Fr. 3, 4, 6:

    Dionysius Corinthi dicitur ludum aperuisse,

    id. Fam. 9, 18, 1:

    Isocrates, cujus e ludo, tamquam ex equo Trojano, meri principes exierunt,

    id. de Or. 2, 22, 94; id. Or. 42, 144:

    gladiatores, quos ibi Caesar in ludo habebat,

    Caes. B. C. 1, 14, 4:

    militaris,

    Liv. 7, 33, 1:

    litterarii paene ista sunt ludi et trivialis scientiae,

    Quint. 1, 4, 27:

    litterarium ludum exercere,

    Tac. A. 3, 66:

    obsides quosdam abductos e litterario ludo,

    Suet. Calig. 45:

    ibi namque (in foro) in tabernis litterarum ludi erant,

    Liv. 3, 44, 6:

    quem puerum in ludo cognōrat,

    Nep. Att. 10, 3:

    in Flavī ludum me mittere,

    Hor. S. 1, 6, 72; cf. Gell. 15, 11, 2; Suet. Gram. 4; id. Rhet. 1:

    sic veniunt ad miscellanea ludi,

    Juv. 11, 26.
    II.
    Transf.
    A.
    Play, sport, i. e. any thing done, as it were, in play, without trouble, mere sport, child's play:

    oratio ludus est homini non hebeti,

    Cic. de Or. 2, 17, 72:

    cum illa perdiscere ludus esset,

    id. Fin. 1, 8, 27:

    quibus (Graecis) jusjurandum jocus est, testimonium ludus,

    id. Fl. 5, 12.—
    B.
    Sport, jest, joke, fun: si vis videre ludos [p. 1084] jucundissimos, Plaut. Poen. 1, 1, 78:

    ad honores per ludum et per neglegentiam pervenire,

    Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181:

    aliquem per ludum et jocum evertere,

    id. ib. 2, 1, 60, §

    155: amoto quaeramus seria ludo,

    Hor. S. 1, 1, 27:

    vertere seria ludo,

    id. A. P. 226:

    nil per ludum simulabitur,

    Juv. 6, 324:

    ut ludos facit,

    Ter. Phorm. 5, 7, 52: ludos facere aliquem, to make sport of, make game of, to banter, jeer at, mock:

    ut nunc is te ludos facit,

    Plaut. Capt. 3, 4, 47:

    quem, senecta aetate, ludos facias,

    id. Aul. 2, 2, 74.— With dat.:

    miris modis dī ludos faciunt hominibus,

    Plaut. Rud. 3, 1, 1; id. Truc. 4, 2, 46.—In pass.:

    ludos fieri,

    Plaut. Ps. 4, 7, 72:

    hocine me aetatis ludos vis factum esse indigne?

    id. Bacch. 5, 1, 4: ludos aliquem dimittere, to send one away with scorn and derision, or, as in Engl., to send one off with a flea in his ear:

    numquam hercle quisquam me lenonem dixerit, si te non ludos pessimos dimisero,

    id. Rud. 3, 5, 11:

    ludos facis me,

    id. Am. 2, 1, 21: facere ludos aliquid, to make a jest or a trifle of any thing, to throw away, to lose:

    nunc et operam ludos facit, et retia, etc.,

    id. Rud. 4, 1, 9:

    ludos dare, praebere,

    to make one's self ridiculous, Ter. Eun. 5, 7, 9:

    ludos alicui reddere,

    to play tricks on, id. And. 3, 1, 21: dare ludum alicui, to give play to one, i. e. to humor, indulge, Plaut. Bacch. 4, 10, 7; id. Cas. prol. 25; id. Bacch. 4, 10, 9:

    amori dare ludum,

    Hor. C. 3, 12, 1: ludus aetatis, the pleasures of love:

    si frui liceret ludo aetatis, praesertim recto et legitimo amore,

    Liv. 26, 50.—
    C.
    Ludus, the title of a work of Nævius:

    ut est in Naevii Ludo,

    Cic. de Sen. 6, 20; Fest. s. v. redhostire, p. 270, 22 Müll.—Also, Ludus de Morte Claudii, a work of Seneca.

    Lewis & Short latin dictionary > ludus

  • 50 meta

    mēta, ae, f. [root ma-, measure, whence Gr. metron; Lat. manus, mane, etc. (q. v.), properly, that which marks a measured space, hence], any mark at a boundary or limit, esp.,
    I.
    The conical columns set in the ground at each end of the Roman Circus, the goal, turning-post:

    metaque fervidis Evitata rotis,

    Hor. C. 1, 1, 5:

    aut prius infecto deposcit praemia cursu Septima quam metam triverit ante rota,

    Prop. 3, 20, 25; cf.:

    et modo lora dabo, modo verbere terga notabo, Nunc stringam metas interiore rotā,

    Ov. Am. 3, 2, 11; Suet. Caes. 39:

    petra in metae maxime modum erecta est, cujus ima spatiosiora sunt, altiora in artius coëunt, summa in acutum cacumen exsurgunt,

    i. e. in the shape of a cone, Curt. 8, 39, 6; cf. III. 3. infra).—
    II.
    Any goal or winning-post, the mark, goal, in any contest of speed:

    optatam cursu contingere metam, of a footrace,

    Hor. A. P. 412:

    metam tenere, in a boatrace,

    Verg. A. 5, 159.—
    2.
    Trop. (because of the danger to drivers of striking the goal, and breaking their oars), a critical point, place of danger:

    fama adulescentis paulum haesit ad metas, notitiā novā mulieris,

    broke down, failed, at the critical point, Cic. Cael. 31.—
    III.
    Transf., an end, period, extremity, boundary, limit:

    longarum haec meta viarum,

    Verg. A. 3, 714:

    ad metas aevi pervenire,

    id. ib. 10, 472:

    metam tangere vitae,

    Ov. Tr. 1, 9, 1:

    ad metam properare,

    id. A. A. 2, 727:

    ultima,

    id. Am. 3, 15, 2:

    hic tibi mortis erant metae,

    Verg. A. 12, 546:

    ad quas metas naturae sit perveniendum usu,

    i. e. extremes, Varr. L. L. 8, 16, 31:

    quando illa (luna) incurrat in umbram terrae, quae est meta noctis, eam obscurari necesse est,

    the limit, measure of night, Cic. Div. 2, 6, 17 (but v. 3. below, fin. and the passage there cited from Pliny): sol ex aequo metā distabat utrāque, equally far from both ends of his course, i. e. at noon, Ov. M. 3, 145:

    intercalariis mensibus interponendis ita dispensavit (Numa), ut vices uno anno ad metam eandem solis unde orsi essent... dies congruerent,

    Liv. 1, 19, 6 Weissenb. ad loc.:

    metae Marsicae, = fines Marsorum,

    Mart. Cap. 4, § 331 Kapp:

    pares horarum metas, tam antemeridialium quam postremarum, manifestant,

    id. 6, § 600.—
    2.
    A turning-point in one's course:

    praestat Trinacrii metas lustrare Pachyni,

    to sail around the promontory of Pachynus, Verg. A. 3, 429.—
    3.
    Of any thing resembling in shape the meta of the Circus; any thing of a conical or pyramidal form, a cone, pyramid (class.);

    of a conical hill: ipse collis est in modum metae, in acutum cacumen a fundo satis lato fastigatus,

    Liv. 37, 27:

    buxus in metas emittitur,

    into cones, Plin. 16, 16, 28, § 70:

    in metas foenum exstruere,

    in ricks, haycocks, Col. 2, 18, 2:

    lactantes,

    conical cheeses, Mart. 1, 44, 7:

    lactis,

    id. 3, 58, 35:

    meta sudans,

    a conical stone on a fountain, dripping with water, Sen. Ep. 56, 4: meta molendaria, or molendinaria, that part of the upper millstone which projects downward and grinds the corn (the upper part is the catillus, q. v.); = Gr. onos aletês, Dig. 33, 7, 18, § 5:

    metas molendinarias rotare,

    Amm. 17, 4, 15:

    si minor materia quam lux, metae existere effigiem,

    i. e. if the solid body be smaller than the light, its shadow will be conical, Plin. 2, 11, 8, § 51 (cf. the context).

    Lewis & Short latin dictionary > meta

  • 51 polvinar

    pulvīnar ( polv-), āris, n. [pulvinus], a couch made of cushions, and spread over with a splendid covering, for the gods and persons who received divine honors; a couch or cushioned seat of the gods (in the lectisternium, placed for the gods before their statues and altars):

    nunc Saliaribus Ornare pulvinar deorum Tempus erat dapibus,

    Hor. C. 1, 37, 3; Liv. 5, 52, 6:

    aram et aediculam et pulvinar dedicare,

    Cic. Dom. 53, 136:

    quem Caesar majorem honorem consecutus erat, quam ut haberet pulvinar, simulacrum, etc.,

    Cic. Phil. 2, 43, 110; cf. Suet. Caes. 76;

    so of Romulus,

    Ov. M. 14, 827;

    of Augustus,

    Suet. Aug. 45; id. Claud. 4: ad omnia pulvinaria supplicatio decreta est, before all the seats of the gods, i. e. in all the temples, Cic. Cat. 3, 10, 23; so,

    decretum, uti supplicatio per triduum ad omnia pulvinaria haberetur,

    Liv. 22, 1, 15; cf. id. 30, 21; Tac. A. 14, 12:

    spectabat e pulvinari,

    the cushioned seat in the circus, Suet. Aug. 45: deorum pulvinaribus et epulis magistratuum fides praecinunt, i. e. at the lectisternia or feasts of the gods, Cic. Tusc. 4, 2, 4.— Poet.: macellum pingue pulvinarium, i. e. rich store of beasts for sacrifice, Prud. steph. 10, 1056:

    templa deformantur, pulvinaria proteruntur,

    App. M. 4, p. 155, 39.—
    II.
    In gen., a sofa, cushioned seat, seat of honor, easy couch; of the couch or marriage-bed of Livia, Ov. P. 2, 2, 71;

    of Messalina,

    Juv. 6, 31; cf.

    geniale,

    Cat. 64, 47; of the imperial seat on the spina in the circus, Suet. Aug. 45; id. Claud. 4; Juv. 6, 31; Suet. Dom. 13:

    in summo pulvinaris locatus cenā poculisque inauguratur,

    App. M. 7, p. 191.

    Lewis & Short latin dictionary > polvinar

  • 52 pulvinar

    pulvīnar ( polv-), āris, n. [pulvinus], a couch made of cushions, and spread over with a splendid covering, for the gods and persons who received divine honors; a couch or cushioned seat of the gods (in the lectisternium, placed for the gods before their statues and altars):

    nunc Saliaribus Ornare pulvinar deorum Tempus erat dapibus,

    Hor. C. 1, 37, 3; Liv. 5, 52, 6:

    aram et aediculam et pulvinar dedicare,

    Cic. Dom. 53, 136:

    quem Caesar majorem honorem consecutus erat, quam ut haberet pulvinar, simulacrum, etc.,

    Cic. Phil. 2, 43, 110; cf. Suet. Caes. 76;

    so of Romulus,

    Ov. M. 14, 827;

    of Augustus,

    Suet. Aug. 45; id. Claud. 4: ad omnia pulvinaria supplicatio decreta est, before all the seats of the gods, i. e. in all the temples, Cic. Cat. 3, 10, 23; so,

    decretum, uti supplicatio per triduum ad omnia pulvinaria haberetur,

    Liv. 22, 1, 15; cf. id. 30, 21; Tac. A. 14, 12:

    spectabat e pulvinari,

    the cushioned seat in the circus, Suet. Aug. 45: deorum pulvinaribus et epulis magistratuum fides praecinunt, i. e. at the lectisternia or feasts of the gods, Cic. Tusc. 4, 2, 4.— Poet.: macellum pingue pulvinarium, i. e. rich store of beasts for sacrifice, Prud. steph. 10, 1056:

    templa deformantur, pulvinaria proteruntur,

    App. M. 4, p. 155, 39.—
    II.
    In gen., a sofa, cushioned seat, seat of honor, easy couch; of the couch or marriage-bed of Livia, Ov. P. 2, 2, 71;

    of Messalina,

    Juv. 6, 31; cf.

    geniale,

    Cat. 64, 47; of the imperial seat on the spina in the circus, Suet. Aug. 45; id. Claud. 4; Juv. 6, 31; Suet. Dom. 13:

    in summo pulvinaris locatus cenā poculisque inauguratur,

    App. M. 7, p. 191.

    Lewis & Short latin dictionary > pulvinar

  • 53 taberna

    tăberna, ae, f. [root ta (tan); Gr. teinô, perf. tetaka; cf.: tabula, tenus], a hut, shed, booth, stall, shop constructed of boards.
    I.
    Hence, in gen., any slight structure used for a dwelling, a hut or cottage (very rare):

    tabernae appellatio declarat omne utile ad habitandum aedificium, non ex eo, quod tabulis cluditur,

    Dig. 50, 16, 183:

    pauperum tabernae,

    Hor. C. 1, 4, 13; so,

    obscurae,

    id. A. P. 229.—Of stalls in the circus: qui in circo totas tabernas tribulium causā compararunt, Cic. Mur. 35, 73.—
    II.
    In partic.
    A.
    Of a merchant, mechanic, taverner, etc., a booth, shop, workshop, stall, inn, tavern (class.):

    instructam ei medicinae exercendae causā tabernam dedit,

    Cic. Clu. 63, 178; cf.:

    instructam tabernam sic accipiemus, quae et rebus et hominibus ad negotiationem paratis constat,

    Dig. 50, 16, 185: taberna libraria, i. e. a bookseller ' s shop, Cic. Phil. 2, 9, 21;

    so simply taberna,

    Hor. S. 1, 4, 71; Mart. 1, 118, 10:

    vinaria,

    Varr. L. L. 8, § 55 Müll.; cf. Hor. Ep. 1, 14, 24:

    cretaria, unguentaria, Varr. l. l.: casearia,

    Dig. 8, 5, 8, § 5:

    argentaria,

    ib. 18, 1, 32; Liv. 26, 11, 7:

    purpuraria,

    Dig. 32, 1, 91:

    sutrina,

    Tac. A. 15, 34; cf.:

    ut Alfenus vafer omni Abjecto instrumento artis clausaque taberna Sutor erat,

    Hor. S. 1, 3, 131: Liparea, Vulcan ' s shop, Juv. 13, 45:

    deversoria,

    an inn, tavern, Plaut. Men. 2, 3, 81; id. Truc. 3, 2, 29; Varr. R. R. 1, 2, 23:

    cauponia,

    Dig. 33, 7, 13; cf.:

    cum in eandem tabernam devertissent,

    Cic. Inv. 2, 4, 14:

    occlusis tabernis,

    id. Cat. 4, 8, 17:

    concursare circum tabernas,

    id. ib.:

    occludere tabernas,

    id. Ac. 2, 47, 144:

    salax,

    Cat. 37, 1; cf. Prop. 4 (5), 8, 19:

    prope Cloacinae ad tabernas,

    Liv. 3, 48, 5:

    tabernam exercere,

    Dig. 33, 7, 15; Suet. Aug. 4:

    tabernam vel officinam conductam habuit,

    Dig. 5, 1, 19. —
    B.
    Tres Tabernae, the Three Taverns, a place on the Appian Way, near Ulubrae and Forum Appii, Cic. Att. 1, 13, 1; 2, 10; 2, 12, 2; 2, 13, 1; Vulg. Act. 28, 15. —
    C.
    A passage, archway in the circus, Cic. Mur. 35, 73. —
    D.
    Poet.:

    quae colis Durrachium Adriae tabernam,

    the market, Cat. 36, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > taberna

  • 54 candeo

    uī, —, ēre [ caneo ]
    1) быть белым, блестящим, блистать, сиять (ebur candet O; umeri candent H)
    circus candens поэт. C — блистающий круг, т. е. Млечный Путь

    Латинско-русский словарь > candeo

  • 55 capax

    capāx, ācis adj. [ capio I ]
    1) ёмкий, объёмистый, вместительный, просторный (urna H; mundus Lcr; domus PJ)
    circus c. populi O — цирк, вмещающий много народу
    2) способный к восприятию, восприимчивый (aures C; ingenium O)
    animus c. ad praecepta O — ум, внимательный к наставлениям
    mare c. fortuitorum T — море, чреватое случайностями
    c. imperii T — способный властвовать, умеющий повелевать

    Латинско-русский словарь > capax

  • 56 circensis

    circēnsis, e [ circus ]
    относящийся к цирку, связанный с цирком, цирковой (ludi C; ludicrum L)

    Латинско-русский словарь > circensis

  • 57 circes

    circēs, itis m. [одного корня с circus ]
    окружность, круг Vr, Sid

    Латинско-русский словарь > circes

  • 58 circinus

    Латинско-русский словарь > circinus

  • 59 circissarius

    Латинско-русский словарь > circissarius

  • 60 circulus

    ī m. [demin. к circus ] (стяж. circlus)
    1) окружность, круг (c. aut orbis C); параллельный круг (segmenta mundi, quae nostri circulos appellavēre, Graeci paralleles PM)
    lacteus c. PM (тж. lacteus orbis C) — Млечный Путь
    2) пояс, зона (caelum dividitur in circulos quinque Sen)
    3) круговой путь, орбита ( stellae circulos suos conficiunt C)
    4) кружок, собрание ( in conviviis et circulis L)
    5) обод, обруч (c. de cupā excussus Pt)
    6) кольцо, звено ( circuli catenarum Aus); ожерелье (obtorti c. auri V)
    9) кольцеобразное печенье, баранка ( dulcia et circuli Vop)

    Латинско-русский словарь > circulus

См. также в других словарях:

  • Circus Oz — was founded in December 1977, with its first performance season in March 1978. Circus Oz was the amalgamation of two already well known groups Soapbox Circus, a roadshow set up by the Australian Performing Group in 1976, and the New Ensemble… …   Wikipedia

  • Circus — bezeichnet: eine Arena bzw. Rennbahn in der Antike, siehe Circus (Antike) eine klassizistische Platzanlage in Putbus auf der Insel Rügen, siehe Putbus#Circus ein Unterhaltungsunternehmen oder eine Gruppe von Artisten, siehe Zirkus den… …   Deutsch Wikipedia

  • Circus — ist die römische bauliche Anlage, die für Wettrennen zu Wagen und zu Pferd diente. Sie bestand aus dem Rennplatz (Arena) und dem Zuschauerraum; ersterer war ungemein lang und schmal, letzterer erhob sich amphitheatralisch in mehreren Stockwerken… …   Lexikon der gesamten Technik

  • Circus — Cir cus, n.; pl. {Circuses}. [L. circus circle, ring, circus (in sense 1). See {Circle}, and cf. {Cirque}.] [1913 Webster] 1. (Roman Antiq.) A level oblong space surrounded on three sides by seats of wood, earth, or stone, rising in tiers one… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Circus Oz — ist ein zeitgenössisches Zirkusunternehmen aus Melbourne in Australien. Es entstand 1978 durch den Zusammenschluss der Gruppen Soapbox Circus und New Circus. Das Konzept der ist vergleichbar mit dem später gegründeten Cirque du Soleil: Es wird… …   Deutsch Wikipedia

  • CiRcuS — (Clockwise from top) Ely Buendia, Marcus Adoro, Buddy Zabala and Raimund Marasigan Studio album by The Eraserheads …   Wikipedia

  • Circus [2] — Circus (lat., Zirkus), Kampfspielplatz der alten Römer, ursprünglich für Roß und Wagenrennen, später für andre Arten von Spielen (s. Circensische Spiele). Angeblich soll schon in der Königszeit ein C. eingerichtet sein, der später so benannte C.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Circus — (Рига,Латвия) Категория отеля: Адрес: Merķeļa iela 8, Рига, LV 1001, Латвия …   Каталог отелей

  • Circus [1] — Circus (lat.), 1) in Rom der zu gymnastischen Spielen bestimmte, dachlose, geräumige Platz; er bildete ein rechtwinkeliges Oblongum, nur daß er sich an dem einen Ende nach einem Halbzirkel, an dem anderen nach einem flachen Cirkelstück schloß.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Circus — Circus, das öffentliche, gewöhnlich ungeheuer große Gebäude ohne Dach, in welchem die circensischen Spiele (s. d.) gehalten wurden. Der große Circus in Rom hatte beinahe 10,000 Fuß Länge, 2200 Fuß Breite, und war aus drei geraden Mauern und einer …   Damen Conversations Lexikon

  • circus — (n.) late 14c., in reference to ancient Rome, from L. circus ring, applied by Romans to circular arenas for performances and contests and oval courses for racing (especially the Circus Maximus), from or akin to Gk. kirkos a circle, from PIE *kirk …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»