Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

circum-eo

  • 101 circumputo

    circum-puto, (āvī), ātum, āre, ringsum abschätzen, -messen, Auct. Itin. Alex. M. 50 (114).

    lateinisch-deutsches > circumputo

  • 102 circumquaque

    circum-quāque, Adv. (sc. parte od. regione), überall, ringsumher, Aur. Vict. de or. gent. Rom. 17, 6. Augustin. conf. 10, 35; ep. 120, 10 u.a. Eccl. (s. Paucker Kleine Beitr. 3, 605 f.).

    lateinisch-deutsches > circumquaque

  • 103 circumrado

    circum-rādo, rāsī, rāsum, ere, ringsum abschaben, -abkratzen, dentem, Cels.: sarmenta, Col.: tonsillas digito, Cels.

    lateinisch-deutsches > circumrado

  • 104 circumrodo

    circum-rōdo, rōsi, ere, ringsum benagen, escam, Plin. 32, 12. – übtr., dudum enim circumrodo, quod devorandum est, ich kaue schon lange an dem herum, was herauszusagen ich mich endlich überwinden muß, Cic. ad Att. 4, 5 in.: qui dente Theonino cum circumroditur, vom Zahn des Theon benagt (= von Theon geschmäht) wird, Hor. ep. 1, 18, 82.

    lateinisch-deutsches > circumrodo

  • 105 circumroto

    circum-roto, āre, im Kreise herumdrehen, caeli orbem, Caes. Germ. fr. 3, 9: machinas, Apul. met. 9, 11.

    lateinisch-deutsches > circumroto

  • 106 circumrumpo

    circum-rumpo, ere = περιῤῥήσσω, ich reiße ringsum ab, Dosith. (VII) 434, 29 K.

    lateinisch-deutsches > circumrumpo

  • 107 circumsaepio

    circum-saepio, saepsī, saeptum, īre, umhegen, I) eig. = mit einem Gehege (Zaun) umgeben, semitam meam circumsaepsit et transire non possum, Vulg. Iob 19, 8: alicui circumsaeptae sunt ianuae, Vulg. Baruch 6, 17: silvae circumsaeptae, Paul. dig. 41, 2, 3. § 14. – II) übtr.: a) Lebl., rings einfassen, rings umgeben, loca circumsaepta parietibus, Col. 1, 6, 4: civitas quaedam pontibus murisque circumsaepta, Vulg. 2. Mach. 12, 13: stagnum circumsaeptum aedificiis, Suet. Ner. 31, 1: solium circumsaeptum lapide Thasio, mit einem Geländer von thas. Marmor umgeben, Suet. Ner. 50. – b) leb. Wesen, umringen, umzingeln, schützend, corpus armatis, Liv. 1, 49, 2: alqm armis suis, Vulg. 2. Mach. 10, 30: circumsaeptus lectis valentissimorum hominum viribus, *Cic. Phil. 12, 24 K. – gew. feindlich, custodiis circumsaepti et in vincula coniecti, Lact. 1, 14, 10: (im Bilde) iisdem ignibus circumsaepti, Cic. de har. resp. 45: m. Ang. wo? in quadam turre circumsaeptus, Frontin. 3, 6, 5.

    lateinisch-deutsches > circumsaepio

  • 108 circumsaevio

    circum-saevio, īre, umrasen, umtosen, circumsaevientibus hostibus, Greg. M. epist. 10, 35.

    lateinisch-deutsches > circumsaevio

  • 109 circumscindo

    circum-scindo, ere, jmdm. rings die Kleider vom Leibe reißen, quo ferocius clamitabat, eo infestius circumscindere et spoliare lictor, Liv. 2, 55, 5.

    lateinisch-deutsches > circumscindo

  • 110 circumscribo

    circum-scrībo, scrīpsi, scrīptum, ere, einen Kreis (um einen Ggstd.) beschreiben, od. einen Ggstd. mit einem Kreise umschreiben, -einschließen, I) eig.: orbem, Cic.: lineas extremas umbrae, Quint: stantem virgulā, Cic.: lacus est in similitudinem iacentis rotae circumscriptus, hat im Umkreise die Gestalt eines l. R., Plin. ep. 8, 20, 4. – II) übtr.: A) gleichs. den Umriß eines Körpers ziehen, d.i. die Grenzen eines Ggstds. bestimmen, etwas abgrenzen, exiguum alci vitae curriculum, Cic.: ante circumscribitur mente sententia, erst denkt od. faßt die Seele den Gedanken bestimmt, Cic.: locum habitandi alci, Cic.: Oceanus undique circumscribit omnes terras et ambit, Gell.: nullis ut terminis circumscribat aut definiat ius suum quo minus ei liceat etc., Cic. de or. 1, 70. – B) (die Grenze, Schranken, als Ggstz. zum Weiten, Laxen gedacht) etwas in enge Grenzen ziehen, zusammenziehen, beschränken, einschränken (wie auch περιγράφειν), a) im allg.: c. corpus et animo locum laxare, den Umfang des K. beschränken (= ihn nicht zu stark werden lassen) u. dem Geiste den Raum erweitern, Sen.: constitui vincere dolorem tuum, non circumscribere (nicht bloß zu beschränken, zu paralysieren), Sen.: c. luxuriam vilitate, Plin.: gulam et ventrem, Sen.: Dionysium sex epitomis, zusammenfassen, Col. – u. als t. t. der spät. Medizin, circumscribi = minui, aufhören, Cael. Aur. – b) eine Person in ihrem Benehmen, sowohl übh., alqm, Sen. nat. qu. 5, 1, 3: alqm alqā re, Cic. Phil. 6, 3, 5. – als insbes. einen Magistrat in der Ausübung seiner Amtsgewalt beschränken u. (wenn er in seinen Maßregeln zu weit geht) ihn in die gehörigen Schranken zurückweisen, ihn einschränken, tribunum plebis, Cic.: praetorem, Cic.: Antonium, Cic. – C) gleichs. mit Worten umziehend umschreiben, circuitio est oratio rem simplicem circumscribens elocutione, Cornif. rhet. 4, 43. – D) jmd. gleichs. mit Worten, Fragen usw. einschließen, ihn umgarnen, bestricken, täuschen, 1) im allg.: fallacibus et captiosis interrogationibus circumscripti atque decepti, umgarnt u. berückt, Cic.: c. ipsum, Plin. – 2) insbes.: a) als t. t. der Geschäftsspr., jmd. um sein Geld-, um sein Vermögen bringen, ihn übervorteilen (s. Heusinger Cic. de off. 3, c. 15 in.), adulescentulos, Cic. (vgl. ne minor [frater] circumscribatur, timet, Sen. rhet.): ab alqo HS I circumscribocircumscribocircumscribocircumscribi, Cic.: vectigalia, unterschlagen, Ps. Quint. decl. – b) als t. t. der Gerichtsspr., durch Erklärung nach dem Buchstaben den wahren Sinn eines Gesetzes, Testaments usw. umgehen, legem, ICt.: testamentum, Plin. ep. – dah. c) eine Tat durch andere Auslegung bemänteln, facetis iocis sacrilegium, Iustin. 39, 2, 5. – E) eine Streitfrage vor Gericht od. in der Disputation umgehen, etw. aufhe ben, beseitigen ( wie περιγράφειν), sententias, Cic.: uno genere (durch diesen einen Umstand) genus hoc oratorum, Cic.: hoc omne tempus Sullanum ex accusatione, Cic.

    lateinisch-deutsches > circumscribo

  • 111 circumseco

    circum-seco, sectum, āre, I) ringsum beschneiden, radices vitium, Cato: ungulas, Col.: alqd serrā, ein rundes Loch in etwas sägen, Cic. – II) insbes., c. alqm, jmd. beschneiden (wie die Juden), Suet. Dom. 12, 2.

    lateinisch-deutsches > circumseco

  • 112 circumsecus

    circum-secus, Adv., ringsumher, in der Umgegend umher, c. astantes, Apul. met. 2, 14: venari, ibid. 5, 17: navis picturis c. variegata, ibid. 11, 16.

    lateinisch-deutsches > circumsecus

  • 113 circumsedeo

    circum-sedeo, sēdī, ēre, rings um jmd. od. etw. herumsitzen, I) im allg.: alqm, Sen.: nares circumsedentium, Sidon. – II) insbes., feindl. umlagern, umzingeln, blockieren, Mutinam, Cic.: Luceriam omnibus copiis, Liv.: alqm (jmds. Wohnung), Cic.: alqm vallo, Cic.: hinc mari hinc terrā arcem, Liv.

    lateinisch-deutsches > circumsedeo

  • 114 circumseparo

    circum-sēparo, āre, rings abtrennen, gingivas a dentibus ferramento, Cael. Aur. chron. 2, 4, 74.

    lateinisch-deutsches > circumseparo

  • 115 circumsero

    circum-sero, ere, um etw. herumsäen, herumpflanzen, genistas alveariis, Plin. 21, 72.

    lateinisch-deutsches > circumsero

  • 116 circumsido

    circum-sīdo, sēdi, sessum, ere, (feindlich) einen Ort od. jmd. umlagern, umzingeln, in Belagerungszustand setzen, oppidum, Sall.: cum circumsessuri Capuam viderentur, Liv.: Plistiam, socios Romanorum, Liv.: regem urbemque, Tac. – übtr., a lacrimis omnium circumsessus, bestürmt, Cic. Cat. 4, 3: u. so muliebribus blanditiis circumsessus, Liv. 24, 4, 4.

    lateinisch-deutsches > circumsido

  • 117 circumsigno

    circum-sīgno, āvī, āre, ringsum bezeichnen, spatium Ebusitanā humo, Mela 2, 7, 22 (2. § 126): gemmam duobus digitis quadratis, Col. 5, 11, 9 u. de arb. 26, 8. Pallad. 7, 5, 3.

    lateinisch-deutsches > circumsigno

  • 118 circumsisto

    circum-sisto, stetī od. (seltener) stitī, ere, um jmd. od. etwas sich stellen, herumtreten, jmd. od. etwas umstellen, umringen, I) im allg.: alqm, Caes.: signa sua, Tac. – im Passiv, fortitudo circumsistitur hinc audaciā inde timiditate, Apul. – absol., circumsistamus, alter hinc, hinc alter appellemus, Plaut.: cum paucis militibus circumsistens, Caes. – v. Lebl., circumsistentia tecta, die umstehenden Häuser, Iul. Val. 3, 42 (24). – II) insbes., feindlich umstellen, umringen, rings bedrängen, plures paucos circumsistebant, Caes.: armati circumsistunt ipsumque domumque, Verg.: naves, Caes.: lectum, Tac.: navem eius tribus quinqueremibus, Liv. – im Passiv, circumsisti ab omnibus civitatibus, Caes. – absol., haec cum maxime loqueretur, sex lictores circumsistunt, Cic.: circumstiterant viatores, Tac. hist. 3, 31. – übtr., anceps proelium Romanos circumsteterat, Liv. 25, 34, 10: at me tum primum saevus circumstetit horror, Verg. Aen. 2, 559: circumsteterat Civilem et alius metus, Tac. hist. 4, 79.

    lateinisch-deutsches > circumsisto

  • 119 circumsitus

    circum-situs, a, um, ringsum gelegen, -liegend, populi, gentes, Amm.: terrae, Amm.

    lateinisch-deutsches > circumsitus

  • 120 circumsolvo

    circum-solvo, ere = περιλύω, ich mache ringsum los, Dosith. (VII) 434, 15 K.

    lateinisch-deutsches > circumsolvo

См. также в других словарях:

  • circum- — ♦ Élément, du lat. circum « autour ». circum , circon élément, du lat. circum, autour . ⇒CIRCUM , CIRCON , élément suff. 1er élément de compos. de mots signifiant « autour de ». A. [La base est un adj.] Le composé marque la situation de quelque… …   Encyclopédie Universelle

  • circum — Element de compunere savantă cu semnificaţia împrejur , în cerc . [var. circom , circon . / < it. circum < lat. circum – împrejur]. Trimis de LauraGellner, 12.12.2004. Sursa: DN  CIRCUM pref. în jurul, împrejurul . (< fr. circum cf. lat …   Dicționar Român

  • circum- — prefix meaning around, from Latin adv. and prep. circum around, round about, lit. in a circle, probably accusative form of circus ring (see CIRCUS (Cf. circus)) …   Etymology dictionary

  • circum- — ► PREFIX ▪ about; around: circumambulate. ORIGIN from Latin circum round …   English terms dictionary

  • circum- — [sʉr′kəm, sər kum′] [< L circum, around, about, adv. acc. of circus: see CIRCUS] prefix around, about, surrounding, on all sides [circumnavigate, circumscribe] …   English World dictionary

  • Circum- — Cir cum [Akin to circle, circus.] A Latin preposition, used as a prefix in many English words, and signifying around or about. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Circum — (lat.), um; daher die folgende Zusammensetzung …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Circum... — Circum..., s. Zirkum …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • circum... — circum...,   zirkum …   Universal-Lexikon

  • circum- — {{hw}}{{circum }}{{/hw}} prefisso: significa ‘intorno’: circumnavigazione, circumvesuviano …   Enciclopedia di italiano

  • circum- — → circun …   Diccionario panhispánico de dudas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»