Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

circumăgo

  • 1 circumago

    circumăgo, ĕre, ēgi, actum [st2]1 [-] conduire autour, mener tout autour. [st2]2 [-] en t. de droit: faire tourner (un esclave) sur lui-même, l'affranchir. [st2]3 [-] passif ou réfléchi: accomplir sa révolution; s'écouler, passer (en parl. du temps). [st2]4 [-] tourner, faire tourner, retourner; passif et réfléchi: se retourner, se détourner, changer de face, faire un détour; être entraîné, aller de côté et d'autre, se laisser conduire (au pr. et au fig.).    - circumagi: [st2]1 [-] être affranchi (à propos des esclaves que le maître fait tourner autour de lui-même en signe d'affranchissement: on montre ainsi à l'esclave qu'il peut aller où il veut). [st2]2 [-] accomplir une révolution. [st2]3 [-] se porter de côté et d'autre.    - circumactis decem et octo mensibus, Liv. 9, 33: après dix-huit mois révolus.    - nil opus est te circumagi, Hor. S. 1, 9, 17: il n'est pas nécessaire que tu te promènes de côté et d'autre.
    * * *
    circumăgo, ĕre, ēgi, actum [st2]1 [-] conduire autour, mener tout autour. [st2]2 [-] en t. de droit: faire tourner (un esclave) sur lui-même, l'affranchir. [st2]3 [-] passif ou réfléchi: accomplir sa révolution; s'écouler, passer (en parl. du temps). [st2]4 [-] tourner, faire tourner, retourner; passif et réfléchi: se retourner, se détourner, changer de face, faire un détour; être entraîné, aller de côté et d'autre, se laisser conduire (au pr. et au fig.).    - circumagi: [st2]1 [-] être affranchi (à propos des esclaves que le maître fait tourner autour de lui-même en signe d'affranchissement: on montre ainsi à l'esclave qu'il peut aller où il veut). [st2]2 [-] accomplir une révolution. [st2]3 [-] se porter de côté et d'autre.    - circumactis decem et octo mensibus, Liv. 9, 33: après dix-huit mois révolus.    - nil opus est te circumagi, Hor. S. 1, 9, 17: il n'est pas nécessaire que tu te promènes de côté et d'autre.
    * * *
        Circumago, circumagis, pen. corr. circumegi, pen. pro. circumactum, circumagere. Liu. Mener à l'entour.
    \
        Mirum vbique cum sole circumagi vuam. Plin. Se tourner.
    \
        Circumagitur orbis XXIIII horarum spatio. Plin. Fait son tour.
    \
        Equum circumagere. Liu. Faire voltiger un cheval.
    \
        Circumagere se. Liu. Tournoyer ca et là.
    \
        Circumagere. Seneca. Mettre quelcun en liberté.
    \
        Circumagit se annus. Liu. In ipso conatu rerum circumegit se annus. L'annee s'est passee, L'an a faict son tour, L'an s'est revolu.

    Dictionarium latinogallicum > circumago

  • 2 circumago

    1. circum-ago, ēgī, āctum, ere
    act.
    1) водить кругом, обводить (suovetaurilibus circumaguntur verres, aries, taurus Vr); проводить вокруг ( aratro sulcum Vr); вращать (circumactus modiolus CC)
    2) обёртывать, обматывать ( fasciam CC)
    3) сгибать дугой, низко наклонять ( totum corpus in adorando PM)
    4) поворачивать, оборачивать (equum L, QC; hastas in hostem L; navem in proram PM)
    circumagetur hic orbis погов. Lэтот круг завершится (т. е. обстоятельства изменятся)
    aliquem in se c. PM — привлечь кого-л. на свою сторону
    vita in contrarium circumacta Sen — жизнь, противоречащая общепринятым нормам
    5) расстраивать, портить (alvum, vesīcam PM)
    2. pass. circumagi
    1) обращаться, вращаться, совершать круговое движение ( hoc atque illo Sen); проходить, миновать ( annus circumagitur L)
    annus, qui solstitiali orbe circumagitur L — год, продолжающийся от одного солнцестояния до другого (т. е. солнечный)
    2) получать (быть отпускаемым на) волю Sen (при этом акте господин символически обводил раба по кругу)
    3) перен. метаться в разные стороны, волноваться (quasi somno turbulento circumactus Pt)
    4) позволить увлечь себя, покориться, довериться ( rumoribus vulgi L)

    Латинско-русский словарь > circumago

  • 3 circumago

    circum-ago, ēgī, āctum, ere, I) im Kreise-, ringsherum führen, -drehen, A) im allg.: impera suovetaurilia circumagi, Cato: suovetaurilibus circumaguntur verres, aries, taurus, Varr.: fundum meum (um mein Grundstück) suovetaurilia circum agi iussi, Cato: c. totam domum (v. Wirbelwind), Sen.: c. modiolum (den Trepan), Cels.: fasciam saepius, herumwickeln, Cels.: molas, Gell.: in adorando totum corpus, den g. K. wie ein Rad krümmen = sich bis zur Erde verneigen, Plin.: u. circumagi als t. t. v. Sklaven, freigelassen werden (weil der Sklave auf dem Forum vom Herrn bei der rechten Hand gefaßt u. im Kreise herumgeführt wurde, zum Zeichen, daß er frei ist), bildl. in Sen. ep. 8, 7. – Medial, circumagi u. circumagere se, 1) im Kreise sich herumdrehen, -herumgehen, praecipua cenationum rotunda, quae perpetuo diebus ac noctibus vice mundi circumageretur, Suet. Ner. 31, 2: chamaeleonis oculos ipsos circumagi totos tradunt, Plin. 11, 152: collum circumagit se, dreht sich ganz herum, Plin. 11, 256. – 2) übtr.: a) v. der Zeit, circumagi od. se circumagere (vgl. Drak. Liv. 9, 33, 4. Fabri Liv. 23, 39, 4), gleichs. den Kreislauf vollenden, verfließen, prius circumactus est annus, quam etc., Liv.: nobis in ipso apparatu annus circumagitur, Liv.: prius aestas se circumegit quam etc., Liv.: in ipso conatu rerum circumegit se annus, Liv.: circumactis decem et octo mensibus, Liv.: circumacto tertio anno belli Punici, Liv.: triennio circumacto, Plin.: circumacto anno od. anni tempore, Liv.: circum tribus actis annis ( mit Tmesis), Lucr. – b) v. andern Abstrakten, volubili orbe circumagi, in schnellem Wechsel aufeinander folgen, Plin. ep. 4, 24, 6. – B) prägn., 1) circumagere alqd, etwas gleichs. umtreiben = sich um etw. rings herumziehen, Aegaeum pelagus summotas terras hinc ad promunturium, quod Sunium vocatur, magno ambitu mollique circumagit, Mela 2, 2, 8 (2. § 27). – 2) circumag. alqm alqā re, jmd. mit etw. rings umziehen, -umgeben, eos muro circumegit, Lact.: erat pallio circumactus, Mart. Cap.: solis augustum caput radiis perfusum circumactumque, Mart. Cap. – 3) circumagere alqd, etw. rings herumziehen, iunctis bobus... aratro circumagebant sulcum, Varr. LL. 5, 143; vgl. Müller-Deecke, Die Etrusker 2, 146 f. – II) im Bogen herumführen, A) umwenden, -drehen, -kehren, -lenken, 1) eig.: equos, Liv. u. Curt. (s. Mützell Curt. 3, 11 [27], 14): equos frenis, Liv.: navem in proram, Plin.: hastas in venientem ex transverso hostem, Liv.: corpora unde clamor acciderat, dahin, von wo usw., Tac.: se ad dissonos clamores, Liv.: c. signa (mit den Feldzeichen) od. aciem, mit dem Heere eine Schwenkung machen, Liv.: circumagi in frontem, Front machen, Curt.: circumactā ad litus totā classe, Frontin.: quacumque classis se circumegerat, Liv.: circumagente se vento, umschlug, Liv.: sprichw., circumagetur hic orbis, das Blatt wird sich wenden, Liv. 42, 42, 6. – 2) übtr.: quo te circumagas? wo willst du nun hin? wie willst du dich nun verteidigen? Iuven. 9, 81. – bes. von jeder Art Veränderung, hic paulum circumacta fortuna est, wandte sich, Flor.: u. mit Beziehung auf Denk- u. Handlungsart, unā voce circumagere et flectere alqm, herumbringen, auf andere Gesinnung bringen, Suet.: universum prope genus humanum in se c., auf seine Seite bringen, Plin. – mit dem Nbbgr. der Verschlimmerung, alvum, vesicam, in Unordnung bringen, Plin. – B) circumagere se u. circumagi, sich im Bogen herumziehen, circumagente se terrarum fronte in occasum ac mare Adriaticum, Plin.: circumacta curvataque litora, Plin. ep.: conchae in orbem circumactae, kreisförmig gewundene, Plin. – III) von einem Orte zum andern herumtreiben, -führen, 1) eig.: huc illuc clamoribus hostium circumagi, Tac.: nihil opus est te circumagi, d.i. mit mir herumzuziehen, Hor. – 2) übtr., sich bald zu diesem, bald zu jenem wenden od. verleiten lassen, alieni momentis animi circumagi, Liv. 39, 5, 3: rumoribus vulgi circumagi, Liv. 44, 34, 4.

    lateinisch-deutsches > circumago

  • 4 circumago

    circum-ago, ēgī, āctum, ere, I) im Kreise-, ringsherum führen, -drehen, A) im allg.: impera suovetaurilia circumagi, Cato: suovetaurilibus circumaguntur verres, aries, taurus, Varr.: fundum meum (um mein Grundstück) suovetaurilia circum agi iussi, Cato: c. totam domum (v. Wirbelwind), Sen.: c. modiolum (den Trepan), Cels.: fasciam saepius, herumwickeln, Cels.: molas, Gell.: in adorando totum corpus, den g. K. wie ein Rad krümmen = sich bis zur Erde verneigen, Plin.: u. circumagi als t. t. v. Sklaven, freigelassen werden (weil der Sklave auf dem Forum vom Herrn bei der rechten Hand gefaßt u. im Kreise herumgeführt wurde, zum Zeichen, daß er frei ist), bildl. in Sen. ep. 8, 7. – Medial, circumagi u. circumagere se, 1) im Kreise sich herumdrehen, -herumgehen, praecipua cenationum rotunda, quae perpetuo diebus ac noctibus vice mundi circumageretur, Suet. Ner. 31, 2: chamaeleonis oculos ipsos circumagi totos tradunt, Plin. 11, 152: collum circumagit se, dreht sich ganz herum, Plin. 11, 256. – 2) übtr.: a) v. der Zeit, circumagi od. se circumagere (vgl. Drak. Liv. 9, 33, 4. Fabri Liv. 23, 39, 4), gleichs. den Kreislauf vollenden, verfließen, prius circumactus est annus, quam etc., Liv.: nobis in ipso apparatu annus circumagitur, Liv.: prius aestas se circumegit quam etc., Liv.: in ipso conatu rerum circumegit se annus, Liv.:
    ————
    circumactis decem et octo mensibus, Liv.: circumacto tertio anno belli Punici, Liv.: triennio circumacto, Plin.: circumacto anno od. anni tempore, Liv.: circum tribus actis annis ( mit Tmesis), Lucr. – b) v. andern Abstrakten, volubili orbe circumagi, in schnellem Wechsel aufeinander folgen, Plin. ep. 4, 24, 6. – B) prägn., 1) circumagere alqd, etwas gleichs. umtreiben = sich um etw. rings herumziehen, Aegaeum pelagus summotas terras hinc ad promunturium, quod Sunium vocatur, magno ambitu mollique circumagit, Mela 2, 2, 8 (2. § 27). – 2) circumag. alqm alqā re, jmd. mit etw. rings umziehen, -umgeben, eos muro circumegit, Lact.: erat pallio circumactus, Mart. Cap.: solis augustum caput radiis perfusum circumactumque, Mart. Cap. – 3) circumagere alqd, etw. rings herumziehen, iunctis bobus... aratro circumagebant sulcum, Varr. LL. 5, 143; vgl. Müller-Deecke, Die Etrusker 2, 146 f. – II) im Bogen herumführen, A) umwenden, -drehen, -kehren, -lenken, 1) eig.: equos, Liv. u. Curt. (s. Mützell Curt. 3, 11 [27], 14): equos frenis, Liv.: navem in proram, Plin.: hastas in venientem ex transverso hostem, Liv.: corpora unde clamor acciderat, dahin, von wo usw., Tac.: se ad dissonos clamores, Liv.: c. signa (mit den Feldzeichen) od. aciem, mit dem Heere eine Schwenkung machen, Liv.: circumagi in frontem, Front machen, Curt.: circumactā ad litus totā classe, Frontin.: quacumque
    ————
    classis se circumegerat, Liv.: circumagente se vento, umschlug, Liv.: sprichw., circumagetur hic orbis, das Blatt wird sich wenden, Liv. 42, 42, 6. – 2) übtr.: quo te circumagas? wo willst du nun hin? wie willst du dich nun verteidigen? Iuven. 9, 81. – bes. von jeder Art Veränderung, hic paulum circumacta fortuna est, wandte sich, Flor.: u. mit Beziehung auf Denk- u. Handlungsart, unā voce circumagere et flectere alqm, herumbringen, auf andere Gesinnung bringen, Suet.: universum prope genus humanum in se c., auf seine Seite bringen, Plin. – mit dem Nbbgr. der Verschlimmerung, alvum, vesicam, in Unordnung bringen, Plin. – B) circumagere se u. circumagi, sich im Bogen herumziehen, circumagente se terrarum fronte in occasum ac mare Adriaticum, Plin.: circumacta curvataque litora, Plin. ep.: conchae in orbem circumactae, kreisförmig gewundene, Plin. – III) von einem Orte zum andern herumtreiben, -führen, 1) eig.: huc illuc clamoribus hostium circumagi, Tac.: nihil opus est te circumagi, d.i. mit mir herumzuziehen, Hor. – 2) übtr., sich bald zu diesem, bald zu jenem wenden od. verleiten lassen, alieni momentis animi circumagi, Liv. 39, 5, 3: rumoribus vulgi circumagi, Liv. 44, 34, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumago

  • 5 circumago

    circumagere, circumegi, circumactus V
    drive/lead around; turn (around); wheel, revolve; upset; change opinions, sway

    Latin-English dictionary > circumago

  • 6 circumago

    circum-ăgo, ēgi, actum, 3, v. a.
    I.
    To drive or turn in a circle, turn round (most freq. since the Aug. per.;

    not in Cic. or Quint.): impera suovetaurilia circumagi,

    Cato, R. R. 141, 1.—And with two acc. (on account of circum):

    terram fundumque meum suovetaurilia circumagi jussi,

    Cato, R. R. 141, § 2:

    (annus) qui solstitiali circumagitur orbe,

    Liv. 1, 19, 6:

    chamaeleonis oculos ipsos circumagi totos tradunt,

    Plin. 11, 37, 55, § 152.— Act. in mid. sense (very rare):

    Aegeum pelagus summotas terras hinc ad promunturium, quod Sunium vocatur, magno ambitu mollique circumagit,

    rolls around, surrounds, Mel. 2, 2, 8.—
    2.
    To drive around, produce by going around:

    pinctis bobus... aratro circumagebant sulcum,

    Varr. L. L. 5, § 143 Müll.—Hence,
    B.
    T. t., to manumit a slave by turning him round. since the slave, in such a case, was taken by his master with the right hand, and turned around in a circle (cf. vertigo, Casaub. Pers. 5, 75 sq., and Dict. of Antiq.);

    fig.: qui se illi (philosophiae) subjecit et tradidit, statim circumagitur: hoc enim ipsum philosophiae servire libertas est,

    Sen. Ep. 8, 6.—
    C.
    Trop.
    1.
    Of time, with se, or more freq. in pass, to pass away, to be spent (so most freq. in temp. perf. and in Liv.):

    in ipso conatu rerum circumegit se annus,

    Liv. 9, 18, 14:

    sed prius se aestas circumegit, quam, etc.,

    id. 23, 39, 4:

    prius circumactus est annus, quam, etc.,

    id. 6, 38, 1:

    circumactis decem et octo mensibus,

    id. 9, 33, 3; 6, 1, 4; 26, 40, 1; 27, 30, 11; 44, 36, 1; Plin. 7, 16, 17, § 76;

    and in tmesis: circum tribus actis annis,

    Lucr. 5, 881.—In temp. pres.:

    annus, qui solstitiali circumagitur orbe,

    Liv. 1, 19, 6:

    nobis in apparatu ipso annus circumagitur,

    id. 24, 8, 8.—
    2.
    Of the vicissitudes of fortune, etc.:

    cum videamus tot varietates tam volubili orbe circumagi,

    Plin. Ep. 4, 24, 6.—
    II.
    To turn, turn about, wheel around:

    equos frenis,

    Liv. 1, 14, 9; 8, 7, 10; 10, 11, 1; Curt. 3, 11, 14 sq.:

    collum in aversam se,

    Plin. 11, 47, 107, § 256:

    corpora,

    Tac. H. 4, 29:

    se ad dissonos clamores,

    Liv. 4, 28, 2:

    circumagitur, cum venit, imago (in speculis),

    Lucr. 4, 316 (340):

    circumagente se vento,

    Liv. 37, 16, 4:

    aciem,

    id. 42, 64, 5:

    signa,

    id. 10, 36, 9; 6, 24, 7; Curt. 4, 6, 14:

    ut qui (milites) ultimi stabant... verti tamen et in frontem circumagi possent,

    id. 4, 13, 32:

    se,

    to turn about, Plin. 6, 31, 36, § 199; 16, 41, 80, § 220:

    legiones,

    to lead back, Flor. 3, 21, 6. —Hence, prov.:

    circumagetur hic orbis,

    the tide will turn, Liv. 42, 42, 6; cf.

    ' praecipua cenationum rotunda, quae perpetuo diebus ac noctibus vice mundi circumageretur,

    Suet. Ner. 31.—
    2.
    Esp., to agitate, disturb:

    verna (mala) stomacho inutilia sunt, alvom, vesicam circumagunt,

    Plin. 23, 6, 54, § 100.—
    B.
    Trop.:

    hic paululum circumacta fortuna est,

    changes, is changed, Flor. 2, 2, 22:

    sed unā voce, quā Quirites eos pro militibus appellarat, tam facile circumegit et flexit,

    Suet. Caes. 70:

    quo te circumagas?

    whither will you now turn? Juv. 9, 81:

    universum prope humanum genus circumegit in se,

    brought over to his side, Plin. 26, 3, 7, § 13.—
    III.
    (Acc. to circum, II. C.) To run or drive about, proceed from one place to another:

    (milites) huc illuc clamoribus hostium circumagi,

    Tac. H, 3, 73: nil opus est te Circumagi, i. e. that you wander about with me, * Hor. S. 1, 9, 17.—
    B.
    Trop.:

    non pendere ex alterius vultu ac nutu, nec alieni momentis animi circumagi,

    Liv. 39, 5, 3:

    rumoribus vulgi circumagi,

    id. 44, 34, 4; 26, 8, 3.—
    IV.
    Aliquem aliquā re = circumdare, to surround with something:

    fratrem Saturnum muro,

    Lact. 1, 14.—Hence, circumactus, a, um, P. a., bent around, curved (perh. only in the two Plin.):

    in orbem circumactus,

    Plin. 9, 33, 52, § 102; 15, 14, 15, § 51; 16, 34, 62, § 146:

    sensim circumactis curvatisque litoribus,

    Plin. Ep. 6, 16, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > circumago

  • 7 circumactus

    I 1. circumāctus, a, um
    part. pf. к circumago
    2. adj.
    согнутый, изогнутый
    II circumāctus, ūs m. [ circumago ]
    обращение, вращение (rotarum PM; caeli Sen)

    Латинско-русский словарь > circumactus

  • 8 circumactus

    [st1]1 [-] circumactus, a, um: part. passé de circumago. - [abcl][b]a - arrondi. - [abcl]b - entouré. - [abcl]c - révolu. - [abcl]d - tourné, retourné.[/b] [st1]2 [-] circumactŭs, ūs, m.: action de tourner, révolution (d'un astre).
    * * *
    [st1]1 [-] circumactus, a, um: part. passé de circumago. - [abcl][b]a - arrondi. - [abcl]b - entouré. - [abcl]c - révolu. - [abcl]d - tourné, retourné.[/b] [st1]2 [-] circumactŭs, ūs, m.: action de tourner, révolution (d'un astre).
    * * *
        Circumactus, huius circumactus. vt Circumactus rotarum. Plin. Roulement de roues.

    Dictionarium latinogallicum > circumactus

  • 9 circumactus

    1. circumāctus, a, um, s. circumago.
    ————————
    2. circumāctus, ūs, m. (circumago), I) die Herumdrehung im Kreise, die Umdrehung, der Umschwung, caeli, Sen.: rotarum, Plin.: rotarum volubilium, Arnob.: totius corporis, Plin. – II) das Umwenden, cum circumactum angustiae non caperent, Plin. 8, 201.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumactus

  • 10 circumactus

    1.
    circumactus, a, um, Part. and P. a., from circumago, q. v. fin.
    2.
    circumactus, ūs, m. [circumago], a moving or turning round (post-Aug.):

    assiduus caeli,

    Sen. Q. N. 7, 2, 2; Censor. de Die Nat. 23:

    corporis,

    Plin. 8, 30, 44, § 105; 8, 50, 76, § 201:

    rotarum,

    id. 28, 9, 37, § 141.

    Lewis & Short latin dictionary > circumactus

  • 11 circumactio

    circumāctio, ōnis f. [ circumago ]
    1) вращение, оборот ( solis Vtr)

    Латинско-русский словарь > circumactio

  • 12 circumverto

    Латинско-русский словарь > circumverto

  • 13 circumactio

    circumāctio, ōnis, f. (circumago) = περιφέρεια, die Umdrehung, der Umschwung, Vitr. 9, 8 (9), 15. Mart. Cap. 8. § 885. Chalcid. Tim. 22 D. 42 C. 84 u. ö. – übtr. v. der Rede, Gell. 17, 20, 4.

    lateinisch-deutsches > circumactio

  • 14 circumactus [2]

    2. circumāctus, ūs, m. (circumago), I) die Herumdrehung im Kreise, die Umdrehung, der Umschwung, caeli, Sen.: rotarum, Plin.: rotarum volubilium, Arnob.: totius corporis, Plin. – II) das Umwenden, cum circumactum angustiae non caperent, Plin. 8, 201.

    lateinisch-deutsches > circumactus [2]

  • 15 circumverto

    circum-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, I) umwenden, umdrehen, circumvertens se, sich nach der rechten Seite bewegend, Suet. Vit. 2, 5: c. mancipium, für frei erklären (vgl. circumago no. I, A zu circumagi), Ps. Quint. decl. 342; vgl. Corp. inscr. Lat. 10, 3147. – Medial, circumverti, sich herumdrehen, circumvortor, cado, Plaut. Pseud. 1278a: citius... quam in cursu rotula circumvortitur, Plaut. Pers. 443: m. griech. Acc., rota, perpetuum quā circumvertitur axem, Ov. met. 15, 522 R. – II) übtr., jmd. um etw. betrügen, prellen, qui me argento circumvortant, Plaut. Pseud. 541 (Götz intervortant).

    lateinisch-deutsches > circumverto

  • 16 circumactio

    circumāctio, ōnis, f. (circumago) = περιφέρεια, die Umdrehung, der Umschwung, Vitr. 9, 8 (9), 15. Mart. Cap. 8. § 885. Chalcid. Tim. 22 D. 42 C. 84 u. ö. – übtr. v. der Rede, Gell. 17, 20, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumactio

  • 17 circumverto

    circum-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, I) umwenden, umdrehen, circumvertens se, sich nach der rechten Seite bewegend, Suet. Vit. 2, 5: c. mancipium, für frei erklären (vgl. circumago no. I, A zu circumagi), Ps. Quint. decl. 342; vgl. Corp. inscr. Lat. 10, 3147. – Medial, circumverti, sich herumdrehen, circumvortor, cado, Plaut. Pseud. 1278a: citius... quam in cursu rotula circumvortitur, Plaut. Pers. 443: m. griech. Acc., rota, perpetuum quā circumvertitur axem, Ov. met. 15, 522 R. – II) übtr., jmd. um etw. betrügen, prellen, qui me argento circumvortant, Plaut. Pseud. 541 (Götz intervortant).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumverto

  • 18 circum

        circum    [acc. of circus], adv. and praep.    I. Adv, around, round about, all around: Arboribus clausi circum, V.: quae circum essent opera, Cs.: portis circum omnibus instant, V.: circum tutae sub moenibus urbis, round about under the walls, V.: Gentibus circumque infraque relictis, O.: circum Undique convenere, on all sides, V.—    II. Praep. with acc. (sometimes following its case), around, about, all around: terra circum axem se convertit: novas circum felix eat hostia fruges, V.: circum caput Deposuit radios, O. — About, upon, around, near: capillus circum caput Reiectus, T.: flexo circum tempora cornu, O.: flumina circum, on the borders of the rivulets, V.: turbā circum te stante, H.: Circum claustra fremunt, V. — Among, around, through, to: circum villulas nostras errare, in our villas around: circum Me vectari rura caballo, H.: pueros circum amicos dimittit, to friends around: ducebat eos circum civitates: dimissis circum municipia litteris, Cs.: circum oram maritimam misit, ut, etc., L.: oras et litora circum Errans, V.—In the neighborhood of, around, about, at, near by: templa circum forum: urbes, quae circum Capuam sunt.—Of attendants, with, attending, accompanying: paucae, quae circum illam essent, T.: Hectora circum, V.: Circum pedes homines habere, i. e. slaves.—    III. In composition, the m before vowels was not pronounced, and is often omitted; circum with many verbs forms a loose compound, and tmesis is frequent in poetry (see circumago, circumdo, etc.). Some edd. have circum verto, circum volito, etc.
    * * *
    I
    about, around; round about, near; in a circle; in attendance; on both sides
    II
    around, about, among, near (space/time), in neighborhood of; in circle around

    Latin-English dictionary > circum

  • 19 circum verto

    circum-verto or circum verto ( - vorto), ĕre, v. a., to turn around (rare;

    not in Cic.): citius quam rotula circumvortitur,

    Plaut. Pers. 3, 3, 39; cf.: rota circumvertitur axem, turns or is turned around on its axis, Ov. M. 15, 522 (Merkel, circumvolvitur):

    ubi circumvortor, cado,

    turn myself around, Plaut. Ps. 5, 1, 32; cf.: circumvertens se, turning one ' s self to the right side, * Suet. Vit. 2;

    v. the commentt. in h. l.: mancipium,

    to declare free, Quint. Decl. 342; v. circumago, I. B. (in Plaut. Ps. 1, 5, 127, perh. a false reading for intervortant, which Fleck. adopts; cf. Lorenz ad loc.).

    Lewis & Short latin dictionary > circum verto

  • 20 circumactio

    circumactĭo, ōnis, f. [circumago].
    I.
    Lit., a turning around, revolving (very rare):

    solis,

    Vitr. 9, 9, 15; Mart. Cap. 8, § 885.—
    * II.
    Trop., of discourse, a turning, turn, compass, Gell. 17, 20, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > circumactio

См. также в других словарях:

  • ՀԻՌ — ( ) NBH 2 0099 Chronological Sequence: 6c, 8c, 10c, 12c ՀԻՌ ԳԱԼ. γυρεύομαι, γυρόομαι, κύκλομαι gyrum ago, in orbem versor. Շրջան առնուլ. շրջաբերիլ. պտոյտքիլ. յածիլ. ժուռ՝ ման գալ, պտըտիլ. (լծ. յն. ղի՛ռօս, լտ. ճիռուս. իտ. ճի՛ռօ. թ. հըռռ, ֆը՛ռ,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅԱԾԵՄ — (եցի.) NBH 2 0314 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 12c, 13c ն. ՅԱԾԵՄ եւ ՅԱԾԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ῤέμβω, καταβρεμβεύω circumago, vagari facio. Այսր անդր ածել. տանել բերել. տարաբերել. շուրջ ածել. տատանել, յուզել. *Մի՛ ըզգինի բընաւ սիրել, մի՛… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅԱԾԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — ( ) NBH 2 0314 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 12c, 13c ՅԱԾԵՄ եւ ՅԱԾԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ῤέμβω, καταβρεμβεύω circumago, vagari facio. Այսր անդր ածել. տանել բերել. տարաբերել. շուրջ ածել. տատանել, յուզել. *Մի՛ ըզգինի բընաւ սիրել, մի՛ տարաժամ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՆՈՒԱՃԵՄ — (եցի.) NBH 2 0449 Chronological Sequence: Early classical, 6c ն. ὐποτάττω, ἑπικρατέω, κατακυριεύω , μετάγω subigo, subjugo, invaleo, praevaleo, dominor, traduco, circumago. (որպէս թէ նուաստ կամ նուազ առնել զայլս.) Ճնշել. ընկճել. զբռամբ՝ ընդ լծով… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՇՈՒՐՋ — ( ) NBH 2 0491 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 12c, 13c, 14c նխ. περί (լծ. պար.) ἁμφί circa, circum. Մերձ յամենայն կողմանց. պատելով. պարառութեամբ իւիք ʼի շրջանակն. որ եւ Զ պարառականի. զի նոյն է ասել, Զնովաւ, կամ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊՏՈՒՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0665 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c, 14c ն. ՊՏՈՒՏԵՄ ՊՏՈՒՏԻՄ. περιάγω, ομαι circumago, or εἰλίσσω, ομαι circumsolvo, or. որ եւ ՊՏՈՒՏԿԵԼ. Պտոյտս տալ առնել. եւ պտոյտս առնուլ. շրջաբերել, իլ. փոթորկել. աղմկել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»