Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

circēnsis

  • 1 Circēnsis

        Circēnsis e, adj.,    of the Circus: ludi, the contests in the Circus Maximus (ludi magni), C., L.— As subst: magni Circenses, V.
    * * *
    I
    games in the Circus (pl.); games/exercises of wrestling, running, fighting
    II
    circensis, circense ADJ
    of the Circus; associated with games in circus; used at circus

    Latin-English dictionary > Circēnsis

  • 2 circensis

    circēnsis, e [ circus ]
    относящийся к цирку, связанный с цирком, цирковой (ludi C; ludicrum L)

    Латинско-русский словарь > circensis

  • 3 circensis

    circēnsis, e (circus, sc. maximus), zum Zirkus gehörig, zirzensisch, ludi, Schauspiele im Zirkus, die vornehmlich aus Wettrennen bestanden, Sall. fr., Cic. u.a.: dies. ludicrum c., Liv. u. Tac.: pompa c., Suet.: tomentum, s. d. – subst., circēnsēs, ium, m. (sc. ludi), Sen. u.a.: Megalesiaci circenses, Schol. Iuven. 11, 193. – / Andere Form circiēnsis, Corp. inscr. Lat. 1, 206, 64; 11, 1421, 30: circuēnsis, Corp. inscr. Lat. 8, 9052: circeiēnsis, Corp. inscr. Lat. 14, 3625.

    lateinisch-deutsches > circensis

  • 4 circensis

    circēnsis, e (circus, sc. maximus), zum Zirkus gehörig, zirzensisch, ludi, Schauspiele im Zirkus, die vornehmlich aus Wettrennen bestanden, Sall. fr., Cic. u.a.: dies. ludicrum c., Liv. u. Tac.: pompa c., Suet.: tomentum, s. d. – subst., circēnsēs, ium, m. (sc. ludi), Sen. u.a.: Megalesiaci circenses, Schol. Iuven. 11, 193. – Andere Form circiēnsis, Corp. inscr. Lat. 1, 206, 64; 11, 1421, 30: circuēnsis, Corp. inscr. Lat. 8, 9052: circeiēnsis, Corp. inscr. Lat. 14, 3625.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circensis

  • 5 Circensis

    Circensis, e, v. Circus, II. b.

    Lewis & Short latin dictionary > Circensis

  • 6 circensis

    касающийся цирка;

    circ. ludi, игры в цирке (1. 122 pr. D. 30); также circenses (1. 12 § 4 D. 7, 8);

    circ. certamen (1. 2. C. 11, 40);

    equi circ. (1. 1 § 2 D. 50, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > circensis

  • 7 circensis

    , circense (m = f,n)
      цирковой

    Dictionary Latin-Russian new > circensis

  • 8 Circenses

    circus, i, m., = kirkos [kindr. with krikos; Dor. kirkos, and korônê; cf.: kulindeô, kullos, cirrus, curvus].
    I.
    A circular line, circle, in astronomy (less freq. than circulus): quot luna circos annuo in cursu institit, Att. ap. Non. p. 20, 28:

    circus lacteus,

    the Milky Way, Macr. Somn. Scip. 1, 15, 2; cf.:

    candens circus, Lacteus hic notatur,

    Cic. Arat. 248 (492):

    illum incolunt locum... erat autem is splendidissimo candore inter flammas circus elucens,

    id. Rep. 6, 16, 16 B. and K.:

    globus et circi zonaeque ac fulgida signa,

    Mart. Cap. 6, § 583.—
    II.
    Circus Maximus, and more freq. kat exochên Circus, the oval circus built by Tarquinius Priscus between the Palatine and Aventine hills, which could contain more than one hundred thousand spectators. It was surrounded by galleries three stories high, and a canal called Euripus. Through its whole length, in the middle, a wall four feet high and about twelve broad was built, called spina, at the ends of which there were three columns upon one base (meta), around which the combatants were required to pass seven times before the prize was awarded. In the middle of the spina, Cæsar erected the obelisk, 132 feet high, brought from Egypt; cf. Dion. Hal. 3, 68; Dict. Antiq. p. 252 sqq.;

    Becker, Antiq. 1, p. 467 sq.—Passages with Circus Maximus,

    Varr. L. L. 5, § 153 Müll.; id. R. R. 3, 13, 3; Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154; Vitr. 3, 3, 5; Liv. 1, 35, 8 sqq.; Ov. F. 2, 392; Plin. 30, 15, 24, § 102; Suet. Ner. 25; 27; Gell. 5, 14, 5 al.—

    Circus Magnus,

    Ov. F. 6, 477; Plin. 36, 9, 14, § 71.—Most freq. only Circus, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132; Cic. Leg. 2, 15, 38; id. Mur. 34, 72 sq.; id. Phil. 2, 43, 110; Liv. 1, 36, 2; 42, 10, 5; Tac. H. 1, 4; Quint. 1, 6, 45; Suet. Caes. 39; id. Aug. 43; 74; id. Calig. 18 et saep.—In or around the Circus many jugglers and soothsayers, etc., stationed themselves;

    hence, Circus fallax,

    Hor. S. 1, 6, 113; Cic. Div. 1, 58, 132; Suet. Aug. 74:

    Circus clamosus,

    Mart. 10, 53, 1; cf. Juv. 3, 65. —Besides the Circus Maximus, there were at Rome still other Circi, among which the most celebrated was the Circus Flaminius in the ninth region, Varr. L. L. 5, § 154; Cic. Att. 1, 14, 1; id. Planc. 23, 55; id. Sest. 14, 33; Liv. 27, 21, 1; 28, 11, 4; Plin. 34, 3, 7, § 13;

    called only Circus,

    Ov. F. 6, 205; 6, 209; cf. Becker, Antiq. 1, p. 598;

    and the Circus Vaticanus, begun by Caligula and finished by Nero,

    Plin. 16, 40, 76, § 201:

    in Vaticani Gai et Neronis principuus circo,

    id. 36, 11, 15, § 74.—Also, without the walls of Rome, Circus maritimus, Liv. 9, 42, 11.—
    B.
    Hence, Circensis, e, adj., pertaining to the Circus: ludi, the contesls in the Circus Maximus, also called ludi magni (Liv. 4, 27, 2; 5, 19, 6; 22, 9, 10 al.; cf. Baumg.Crus. [p. 344] ad Suet. Aug. 23), Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33; Suet. Ner. 7; 11:

    ludicrum, the same,

    Liv. 44, 9, 3.—Hence, Circensis pompa, Suet. Claud. 11.—Also absol.: Circenses, ium, m. (sc. ludi; cf.

    Neue, Formenl. 1, p. 458): edere,

    Suet. Caes. 39; id. Calig. 18:

    committere,

    id. Claud. 21:

    spectare,

    id. Aug. 45:

    Circensium die,

    id. Dom. 4:

    plebeii, prepared by the ediles annually in November,

    id. Tib. 26.—
    2.
    Transf., any race-course, Verg. A. 5, 109; 5, 289; 5, 551; Sil. 16, 313; 16, 323; Stat. Th. 6, 247.—
    b.
    Meton., the spectators in the circus, Sil. 16, 535.

    Lewis & Short latin dictionary > Circenses

  • 9 circus

    circus, i, m., = kirkos [kindr. with krikos; Dor. kirkos, and korônê; cf.: kulindeô, kullos, cirrus, curvus].
    I.
    A circular line, circle, in astronomy (less freq. than circulus): quot luna circos annuo in cursu institit, Att. ap. Non. p. 20, 28:

    circus lacteus,

    the Milky Way, Macr. Somn. Scip. 1, 15, 2; cf.:

    candens circus, Lacteus hic notatur,

    Cic. Arat. 248 (492):

    illum incolunt locum... erat autem is splendidissimo candore inter flammas circus elucens,

    id. Rep. 6, 16, 16 B. and K.:

    globus et circi zonaeque ac fulgida signa,

    Mart. Cap. 6, § 583.—
    II.
    Circus Maximus, and more freq. kat exochên Circus, the oval circus built by Tarquinius Priscus between the Palatine and Aventine hills, which could contain more than one hundred thousand spectators. It was surrounded by galleries three stories high, and a canal called Euripus. Through its whole length, in the middle, a wall four feet high and about twelve broad was built, called spina, at the ends of which there were three columns upon one base (meta), around which the combatants were required to pass seven times before the prize was awarded. In the middle of the spina, Cæsar erected the obelisk, 132 feet high, brought from Egypt; cf. Dion. Hal. 3, 68; Dict. Antiq. p. 252 sqq.;

    Becker, Antiq. 1, p. 467 sq.—Passages with Circus Maximus,

    Varr. L. L. 5, § 153 Müll.; id. R. R. 3, 13, 3; Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154; Vitr. 3, 3, 5; Liv. 1, 35, 8 sqq.; Ov. F. 2, 392; Plin. 30, 15, 24, § 102; Suet. Ner. 25; 27; Gell. 5, 14, 5 al.—

    Circus Magnus,

    Ov. F. 6, 477; Plin. 36, 9, 14, § 71.—Most freq. only Circus, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132; Cic. Leg. 2, 15, 38; id. Mur. 34, 72 sq.; id. Phil. 2, 43, 110; Liv. 1, 36, 2; 42, 10, 5; Tac. H. 1, 4; Quint. 1, 6, 45; Suet. Caes. 39; id. Aug. 43; 74; id. Calig. 18 et saep.—In or around the Circus many jugglers and soothsayers, etc., stationed themselves;

    hence, Circus fallax,

    Hor. S. 1, 6, 113; Cic. Div. 1, 58, 132; Suet. Aug. 74:

    Circus clamosus,

    Mart. 10, 53, 1; cf. Juv. 3, 65. —Besides the Circus Maximus, there were at Rome still other Circi, among which the most celebrated was the Circus Flaminius in the ninth region, Varr. L. L. 5, § 154; Cic. Att. 1, 14, 1; id. Planc. 23, 55; id. Sest. 14, 33; Liv. 27, 21, 1; 28, 11, 4; Plin. 34, 3, 7, § 13;

    called only Circus,

    Ov. F. 6, 205; 6, 209; cf. Becker, Antiq. 1, p. 598;

    and the Circus Vaticanus, begun by Caligula and finished by Nero,

    Plin. 16, 40, 76, § 201:

    in Vaticani Gai et Neronis principuus circo,

    id. 36, 11, 15, § 74.—Also, without the walls of Rome, Circus maritimus, Liv. 9, 42, 11.—
    B.
    Hence, Circensis, e, adj., pertaining to the Circus: ludi, the contesls in the Circus Maximus, also called ludi magni (Liv. 4, 27, 2; 5, 19, 6; 22, 9, 10 al.; cf. Baumg.Crus. [p. 344] ad Suet. Aug. 23), Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33; Suet. Ner. 7; 11:

    ludicrum, the same,

    Liv. 44, 9, 3.—Hence, Circensis pompa, Suet. Claud. 11.—Also absol.: Circenses, ium, m. (sc. ludi; cf.

    Neue, Formenl. 1, p. 458): edere,

    Suet. Caes. 39; id. Calig. 18:

    committere,

    id. Claud. 21:

    spectare,

    id. Aug. 45:

    Circensium die,

    id. Dom. 4:

    plebeii, prepared by the ediles annually in November,

    id. Tib. 26.—
    2.
    Transf., any race-course, Verg. A. 5, 109; 5, 289; 5, 551; Sil. 16, 313; 16, 323; Stat. Th. 6, 247.—
    b.
    Meton., the spectators in the circus, Sil. 16, 535.

    Lewis & Short latin dictionary > circus

  • 10 circenses

    circēnsēs, ium m. [ circensis ] (sc. ludi)

    Латинско-русский словарь > circenses

  • 11 circelensis

    circelēnsis, s. circēnsis.

    lateinisch-deutsches > circelensis

  • 12 circiensis

    circiēnsis, s. circēnsis.

    lateinisch-deutsches > circiensis

  • 13 circuensis

    circuēnsis, s. circēnsis /.

    lateinisch-deutsches > circuensis

  • 14 pompa

    pompa, ae, f. (πομπή), der öffentliche, feierliche Aufzug, -Umzug, die Prozession, I) eig.: 1) im allg., wie bei Leichenbegängnissen, Cic.: funebris pompa, Tac.: pompam funeris ire, mit zur Leichenfeier gehen, Ov.: bei der Hochzeit, pompam ducit, Ov.: bei Festtagen, Verg.: bei Triumphen, Ov. – pomparum ferculis similes esse, den Trägern bei einer Prozession (im Gange) ähneln, Cic. – 2) insbes., der feierliche Aufzug bei den zirzensischen Spielen, wo die Bilder der Götter usw. herumgefahren wurden, Ov.: circensis, Stat.: pompam ducere, Liv.: quid tu hunc de pompa laetaturum putas? von Cäsar, dessen Bildnis bei dem zirzensischen Aufzuge mit unter den Bildern der Götter getragen wurde, Cic. – II) übtr. a) konkr., Aufzug, Zug, Reihe von Pers. od. Dingen, tua pompa, dein Schwarm, Ter.: lictorum, Cic.: pecuniae, Sen.: sarcinarum, Mart.; vgl. Tibull. 3, 1, 3: cenae, der Hauptgang, Mart.: quoius haec ventri portatur pompa? (v. einem massenhaften Markteinkauf), Plaut. fr. – b) abstr. = die Pracht, der Prunk, Pomp, das Gepränge, detrahere muneri suo pompam, Sen.: p. rhetorum, Cic.: epidicticum genus (orationis) pompae quam pugnae aptius, Cic.: pompa facundiae, Min. Fel.

    lateinisch-deutsches > pompa

  • 15 circelensis

    circelēnsis, s. circensis.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circelensis

  • 16 circiensis

    circiēnsis, s. circensis.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circiensis

  • 17 circuensis

    circuēnsis, s. circensis .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circuensis

  • 18 ludus

    lūdus, ī, m., das Spiel (als heitere Beschäftigung zum Zeitvertreib u. zur Erholung), der Zeitvertreib, I) eig.: 1) im allg., ludus campestris (auf dem Marsfelde), Cic.: militaris, Spiel, Zeitvertreib der Soldaten, Liv.: ludus ad iudices, das Richterspiel (der Kinder), Spart.: ludus calculorum, Cael. Aur.: sphaerae ludus, Ballspiel, Cael. Aur.: ad pilam se, aut ad talos, aut ad tesseras conferunt, aut etiam novum sibi excogitant ludum, Cic. – dare ludum alci, Zeitvertreib machen, Plaut. u. Cic.: amori dare ludum, der Liebe freien Spielraum lassen, Hor.: ludos sibi facere, Petron.: tali ludo ludere, solche Dinge treiben zum Zeitvertreib, Plaut.: insolentem ludum ludere, ein übermütiges Spiel treiben, Hor.: u. von der sinnl. Liebe, consimilem luserat ludum (mit der Danaë), Ter. – 2) insbes., a) ludi, öffentliche Spiele, circenses, scaenici u. gladiatorii, magni (s. circensis etc.), Cic. u.a.: ludus bestiarius, s. bestiarius: ludi Olympii, Plaut., od. Olympia, Varro fr.: ludi Consualia, Cerealia, Liv.: ludos facere od. edere, anstellen, Cic. u. Suet.: ebenso dare ludos, Suet. u. Iuven. (vgl. ludorum primum initium procurandis religionibus datum, Liv.): ludos committere, beginnen, Cic. – meton., ludis = zur Zeit der Spiele, Cic. u. Liv. – b) ein Scherzspiel, eine Satire, in Naevii ludo, Cic. de sen. 20; vgl. Klußmann Naev. rell. p. 158 sq. – II) übtr.: A) ein
    ————
    Spiel, Kinderspiel = eine leichte Beschäftigung, Kleinigkeit, illa perdiscere ludus esset, Cic.: oratio ludus est homini non hebeti, Cic.: ludum iocumque od. ludum et iocum fuisse, Ter. u. Liv.: per ludum, spielend (= ohne Mühe), Cic. – B) der Spaß, Scherz, die Schäkerei, Neckerei, ein neckischer Streich (als Zeitvertreib), die Lust (die man mit jmd. od. etw. hat), amoto ludo, Hor.: per ludum et iocum, Cic.: per ludum, Curt.: ut ludos facit, wie spaßt er, Ter.: ludos praebere, Stoff zum Lachen geben, Ter.: ludos alci facere, einen schönen Spaß machen = einen Possen od. Streich spielen, jmdm. mitspielen, Plaut.: dass. ludos alci reddere, Ter. – facere od. dimittere alqm ludos, zum Gespötte machen, zum besten (zum Narren) haben, seinen Spaß oder sein Gespött mit ihm treiben, Plaut.: ludum fieri, Plaut.: si ille tibi ludus (zum Gespött) fuit, Cic. Vgl. Brix Plaut. capt. 577. Lorenz Plaut. Pseud. 1151. – C) die Schule, in der bloß dem Spiele ähnliche Übungen vorgenommen wurden, 1) im allg.: gladiatorius, Fechterschule, Cic. u.a. (im Zshg. bl. ludus, wie Caes. b. c. 1, 14, 4): u. so Aemilius ludus, Hor. de art. poët. 32. – 2) insbes., die niedere wissenschaftl. Schule für Anfänger, die die Elemente lernen müssen (während schola die Schule für Jünglinge, in der entwickelnd gelehrt wird), Cic. u.a.: vollst. ludus litterarum, Liv., litterarius, Sen. u.a., discendi, Cic.: ma-
    ————
    gister ludi u. ludi magister, Schullehrer, Cic. u.a.: ludum habere, Cic., od. exercere, Tac., Schule halten: ludum aperire, eine Schule eröffnen, Cic.: in ludum litterarium itare, Plin. – Archaist. (urspr.) Nbf. loedus, Cic. de legg. 2. 22: Akk. Plur. loidos, Corp. inscr. Lat. 1, 565 (wo loidos fecerunt).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ludus

  • 19 pompa

    pompa, ae, f. (πομπή), der öffentliche, feierliche Aufzug, -Umzug, die Prozession, I) eig.: 1) im allg., wie bei Leichenbegängnissen, Cic.: funebris pompa, Tac.: pompam funeris ire, mit zur Leichenfeier gehen, Ov.: bei der Hochzeit, pompam ducit, Ov.: bei Festtagen, Verg.: bei Triumphen, Ov. – pomparum ferculis similes esse, den Trägern bei einer Prozession (im Gange) ähneln, Cic. – 2) insbes., der feierliche Aufzug bei den zirzensischen Spielen, wo die Bilder der Götter usw. herumgefahren wurden, Ov.: circensis, Stat.: pompam ducere, Liv.: quid tu hunc de pompa laetaturum putas? von Cäsar, dessen Bildnis bei dem zirzensischen Aufzuge mit unter den Bildern der Götter getragen wurde, Cic. – II) übtr. a) konkr., Aufzug, Zug, Reihe von Pers. od. Dingen, tua pompa, dein Schwarm, Ter.: lictorum, Cic.: pecuniae, Sen.: sarcinarum, Mart.; vgl. Tibull. 3, 1, 3: cenae, der Hauptgang, Mart.: quoius haec ventri portatur pompa? (v. einem massenhaften Markteinkauf), Plaut. fr. – b) abstr. = die Pracht, der Prunk, Pomp, das Gepränge, detrahere muneri suo pompam, Sen.: p. rhetorum, Cic.: epidicticum genus (orationis) pompae quam pugnae aptius, Cic.: pompa facundiae, Min. Fel.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pompa

  • 20 curulis

    l) = circensis: equi cur. (1. 4 C. 10, 41. 1. 5 C. 11, 40). 2) Aediles curules, название двух патрицианских Эдилов, которые пользовались большим почетом и получили в отличие sella curulis и toga praetexta. (1. 2 § 26 D. 1, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > curulis

См. также в других словарях:

  • Panem et circenses — Saltar a navegación, búsqueda «Panem et circenses» («Pan y circo») (literalmente, «pan y juegos del circo») es una locución latina peyorativa de uso actual que describe la práctica de un gobierno que para mantener tranquila a la población u… …   Wikipedia Español

  • Pompa — (lateinisch, von griechisch πομπή pompē „Geleit, Begleitung“) war in der römischen Antike ein Festzug (Prozession) an Festtagen, zu Spielen, Begräbnissen und bei Triumphen, wobei Statuen der Götter auf Tragegestellen oder auf Prozessions bzw.… …   Deutsch Wikipedia

  • zirzensisch — zir|zẹn|sisch 〈Adj.; im antiken Rom〉 zum Zirkus gehörig, im Zirkus stattfindend; oV circensisch ● zirzensische Spiele Wagen u. Pferderennen im altröm. Zirkus [<lat. circensis; → Zirkus] * * * zir|zẹn|sisch <Adj.> [lat. circensis = zur… …   Universal-Lexikon

  • Procession — A procession (French procession via Middle English, derived from Latin, processio, from procedere, to go forth, advance, proceed) is an organized body of people advancing in a formal or ceremonial manner. Funeral Procession, illustrated in a… …   Wikipedia

  • Achille Lauro — (* 16. Juni 1887 in Piano di Sorrento; † 15. November 1982 in Neapel) war ein italienischer Unternehmer und Politiker der Faschisten, der monarchistisch orientierten Rechten sowie der Neofaschisten. Er war das fünfte von sechs Kindern des Reeders …   Deutsch Wikipedia

  • Victoire (allégorie) — Pour les articles homonymes, voir Victoire et Victoria. Solidus de Constantin II, frappé à Héraclée entre …   Wikipédia en Français

  • Victoria (mythologie) — Victoire (allégorie) Pour les articles homonymes, voir Victoire et Victoria. Solidus de …   Wikipédia en Français

  • DDR von unten — Studioalbum von Zwitschermaschine/Schleim Keim Veröffentlichung 1983 Label Aggressive Rockproduktionen …   Deutsch Wikipedia

  • Circensial — Cir*cen sial, Circensian Cir*cen sian, a. [L. Circensis, ludi Circenses, the games in the Circus Maximus.] Of or pertaining to, or held in, the Circus, In Rome. [1913 Webster] The pleasure of the Circensian shows. Holyday. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Circensian — Circensial Cir*cen sial, Circensian Cir*cen sian, a. [L. Circensis, ludi Circenses, the games in the Circus Maximus.] Of or pertaining to, or held in, the Circus, In Rome. [1913 Webster] The pleasure of the Circensian shows. Holyday. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Gladiator — For other uses, see Gladiator (disambiguation). Part of the Zliten mosaic from Libya (Leptis Magna), about 2nd century CE. It shows (left to right) a thraex fighting a murmillo, a hoplomachus standing with another murmillo (who is signaling his… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»