Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

cinslik

  • 1 cinslik

    cinslik <- ği> BIOL, GR Geschlecht n

    Türkçe-Almanca sözlük > cinslik

  • 2 cinslik

    I
    сущ.
    1. породистость, чистопородность (свойство чистопородного, принадлежность к какой-л. определённой породе – о домашних животных)
    2. сортность (принадлежность к высокому или ценному сорту); свойство сортового
    II
    прил. племенной (породистый, чистокровный; оставленный для продолжения или улучшения, селекции породы). Cinslik (damazlıq, döllük) qoç племенной баран, cinslik buğa племенной бык – производитель, cinslik inək племенная корова

    Azərbaycanca-rusca lüğət > cinslik

  • 3 cinslik

    см. cinsiyet

    Türkçe-rusça sözlük > cinslik

  • 4 cinslik

    породистость, добротность, качественность.

    Азербайджанско-русский словарь > cinslik

  • 5 cinslik

    "sex; sexuality."

    Saja Türkçe - İngilizce Sözlük > cinslik

  • 6 cinslik bilimi

    сексоло́гия

    Türkçe-rusça sözlük > cinslik bilimi

  • 7 eşey

    1. تسافد [تَسَافُد]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    2. جماع [جِمَاع]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    3. جنس [جِنْس]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    4. سفاد [سِفَاد]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    5. مباضعة [مُبَاضَعَة]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    6. مجامعة [مُجَامَعَة]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    7. مضاجعة [مُضَاجَعَة]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    8. مواقعة [مُوَاقَعَة]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    9. نزو [نَزْو]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    10. وطء [وَطْء]
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik

    Türkçe-Arapça Sözlük > eşey

  • 8 cinsiyet

    1. تسافد [تَسَافُد]
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    2. جماع [جِمَاع]
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    3. جنس [جِنْس]
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    4. سفاد [سِفَاد]
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    5. مباضعة [مُبَاضَعَة]
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    6. مجامعة [مُجَامَعَة]
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    7. مواقعة [مُوَاقَعَة]
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    8. نزو [نَزْو]
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    9. وطء [وَطْء]
    Anlamı: cinslik, eşey, seks

    Türkçe-Arapça Sözlük > cinsiyet

  • 9 تسافد

    تَسَافُد
    1. cinsiyet
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    2. eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > تسافد

  • 10 جماع

    I
    جِمَاع
    1. eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    2. cinsiyet
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    II
    جَمَّاع
    koleksiyoncu

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > جماع

  • 11 جنس

    جِنْس
    1. cinsellik
    2. cinsiyet
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    3. eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    4. familya
    Anlamı: bir cins topluluğu, fasile
    5. ırk
    6. cins
    Anlamı: tür, çeşit

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > جنس

  • 12 سفاد

    سِفَاد
    1. cinsiyet
    Anlamı: cinslik, eşey, seks
    2. eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > سفاد

  • 13 مباضعة

    مُبَاضَعَة
    1. eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    2. cinsiyet
    Anlamı: cinslik, eşey, seks

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > مباضعة

  • 14 مجامعة

    مُجَامَعَة
    1. eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    2. cinsiyet
    Anlamı: cinslik, eşey, seks

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > مجامعة

  • 15 مواقعة

    مُوَاقَعَة
    1. eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    2. cinsiyet
    Anlamı: cinslik, eşey, seks

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > مواقعة

  • 16 نزو

    نَزْو
    1. eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    2. cinsiyet
    Anlamı: cinslik, eşey, seks

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > نزو

  • 17 وطء

    وَطْء
    1. eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik
    2. cinsiyet
    Anlamı: cinslik, eşey, seks

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > وطء

  • 18 род

    м
    1) soy; kuşak (-ğı) ( поколение)

    вести́ свой род от кого-л. birinin soyundan olmak

    из ро́да в род — kuşaktan kuşağa

    у них в роду́ все бы́ли моряка́ми — onların bütün soyu sopu denizciydi

    2) биол. cins

    войска́ всех родо́в ору́жия — bütün sınıflar

    вспомога́тельные рода́ войск — yardımcı sınıflar

    э́та шко́ла - род интерна́та — bu okul bir tür yatılı okuldur

    5) tür, çeşit (-di), cins

    обвине́ния тако́го ро́да — bu tür / bu çeşit suçlamalar

    тру́дности ино́го ро́да — başka türden / çeşitten güçlükler

    6) грам. cinslik

    прилага́тельные сре́днего ро́да — cinsliksiz sıfatlar

    ••

    род людско́й — insan soyu cinsi

    без роду, без пле́мени — ne idüğü belirsiz

    так уж, ви́дно, ему́ на роду́ напи́сано — alnına böyle yazılmış

    ему́ год о́т роду — bir yaşındadır

    э́то бы́ло своего́ рода предисло́вие — bu bir tür / çeşit girişti

    что́-нибудь в э́том роде — buna / ona yakın bir şey

    Русско-турецкий словарь > род

  • 19 cins

    1
    I
    сущ.
    1. пол:
    1) совокупность признаков организма, обеспечивающих размножение, по которым различаются мужские и женские особи
    2) каждый из двух разрядов живых существ (мужчин и женщин, самцов и самок), различающихся по этим признакам. Qadın cinsi женский пол, kişi cinsi мужской пол, təbii cins естественный пол, hər iki cinsdən olan şəxslər лица обоего пола
    2. порода (целостная устойчивая группа сельскохозяйственных или некоторых других животных одного вида, обладающая определёнными признаками или особенностями, передающимися по наследству). Yerli cins местная порода, ətlik cinslər мясные породы, südlük cinslər молочные породы, zərifyunlu qoyun cinsi тонкорунная порода овец, Qarabağ cinsindən olan at лошадь карабахской породы, yeni cinslərin alınması (yetişdirilməsi) выведение новых пород, cinsin cırlaşması вырождение (измельчание) породы
    3. род:
    1) биол. группа животных или растительных организмов, объединяющая близкие виды. бот. monotip cins монотипный род, politip cins политипный (многотипный) род, sədəflilər cinsi род перламутровых
    2) разновидность, сорт, тип чего-л. Maddənin cinsi род вещества
    3) лингв. в русском языке: грамматический класс слов, характеризующийся определёнными падежными окончаниями и особенностями согласования. Cins kateqoriyası категория рода, orta cins средний род, ümumi cins общий род, isimlərin cinsinin təyini определение рода имён существительных, sifətlərin cinsə görə dəyişməsi изменение прилагательных по родам, cinsə görə uzlaşma согласование в роде
    4. породность (принадлежность сельскохозяйственных животных к потомству определенной породы); см. cinslik. Sürünün cinsinin yaxşılaşdırılması улучшение породности стада
    II
    прил.
    1. породный:
    1) относящийся к породе, производимый с учётом особенностей пород. Mal-qaranın cinsə görə rayonlaşdırılması породное районирование скота
    2) породистый (с ярко выраженными признаками хорошей породы); чистопородный, высокопородный, чистокровный; племенной. Cins at породистая (чистокровная) лошадь, cins inək породистая (племенная) корова, cins mal-qara породистый (племенной) скот
    2. племенной (оставленный для продолжения потомства породы). Cins döllük buğa племенной бык-производитель
    3. сортовой:
    1) относящийся к определенному сорту (категории, разряду) по качеству, расценке
    2) связанный с принадлежностью к определенному сорту. Bağların cins tərkibi сортовой состав садов, cins keyfiyyəti сортовое качество, cins təmizliyi сортовая чистота
    3) принадлежащий к какому-л. ценному, высококачественному сорту; сортный. Cins toxum сортовые семена, cins buğda сортовая пшеница
    4. родовой:
    1) биол. относящийся к роду как группе животных или растительных организмов; объединяющий близкие виды
    2) относящийся к роду как грамматической категории (в русском языке). Sifətlərin cins şəkilçiləri родовые окончания прилагательных
    ◊ bəşər cinsi: 1. род человеческий; 2. человек
    2
    I
    сущ. джинсы (одежда спортивного стиля из прочной хлопчатобумажной ткани, прошитая цветными нитками)
    II
    прил. джинсовый. Cins parça джинсовая ткань, cins kostyum джинсовый костюм, cins şalvar джинсовые брюки, cins yubka джинсовая юбка

    Azərbaycanca-rusca lüğət > cins

  • 20 مضاجعة

    مُضَاجَعَة
    eşey
    Anlamı: erkekle dişiyi ayırt ettiren özel yaradılış, cinslik

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > مضاجعة

См. также в других словарях:

  • cinslik — is. Cins heyvanın keyfiyyəti. // sif. Cinsini yaxşılaşdırmaq üçün ayrılmış, döllük, damazlıq. Cinslik qoç. Cinslik inək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cinslik — is., ği, biy. 1) Cinsiyet 2) argo Gariplik, tuhaflık Birleşik Sözler cinslik bilimi iki cinslikli …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • cinslik bilimi — is. Cinsiyetle ilgili sorunları inceleyen bilim, seksoloji …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bilim — is. 1) Evrenin veya olayların bir bölümünü konu olarak seçen, deneye dayanan yöntemler ve gerçeklikten yararlanarak sonuç çıkarmaya çalışan düzenli bilgi, ilim Benim sizden istediğim Türkçe yardım, bazı eski yazılı bilim ve tarih gibi ciddi… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • cinsiyet — is., biy., Ar. cinsiyyet Bireye, üreme işinde ayrı bir rol veren ve erkekle dişiyi ayırt ettiren yaradılış özelliği, eşey, cinslik, seks Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce ve benzeri sebeplerle ayrım gözetilmeksizin kanun önünde… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ovogon — is., biy., Fr. oogone Su yosunu, mantar gibi ilkel bitkilerde dişi cinslik hücresi Birleşik Sözler ovogon dağarcığı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • dölçülük — is. Döllük, cinslik heyvan yetişdirmə işi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • döllük — sif. Dölə yarayan, döl üçün ayrılan; cins, cinslik …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kələ — is. 1. Cins artırmaq üçün saxlanılan axtalanmamış, burulmamış, cinslik kəl. 2. məc. vulq. Oynaş, aşna (kişi haqqında). Gülöyşə bu qadına tərəf pis pis baxıb: – Mələk olmasa, heç belə kələk olarmı? – dedi, – dalına bir o qədər kələ, buğa toplaya… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»