-
1 cincinnātus
cincinnātus adj. [cincinnus], with curled hair, wearing ringlets: consul.* * *cincinnata, cincinnatum ADJwith curled/curly hair; with hair in ringlets; (artificially); (of comets) -
2 cincinnatus
[st1]1 [-] cincinnātus, a, um: aux cheveux bouclés. - cincinnatae stellae, Cic.: comètes. [st1]2 [-] Cincinnātus, i, m.: Cincinnatus (surnom du dictateur L. Quinctius). - voir hors site Cincinnatus.* * *[st1]1 [-] cincinnātus, a, um: aux cheveux bouclés. - cincinnatae stellae, Cic.: comètes. [st1]2 [-] Cincinnātus, i, m.: Cincinnatus (surnom du dictateur L. Quinctius). - voir hors site Cincinnatus.* * *Cincinnatus, pen. prod. Adiect. Cui intorti sunt capilli. Cic. Testonné, Qui ha les cheveulx regrillez, Un perruquet bien testonné. -
3 cincinnatus
I cincinnātus, a, um [ cincinnus ]кудрявый, завитой, с вьющимися волосами, курчавый Pl, C, Q etc.II Cincinnātus, ī m.Цинциннат, римск. cognomen: L. Quinctius C., консул 460 г. до н. э. и диктатор 458 г. до н. э. L, C -
4 Cincinnatus
1.cincinnātus, adj. [cincinnus], with curled hair, having locks or ringlets of hair (as an indication of luxurious effeminacy), Plaut. Capt. 3, 4, 115:II.moechus,
id. Mil. 3, 3, 49; id. Truc. 2, 7, 48:consul,
Cic. Sest. 11, 26:ganeo,
id. Red. in Sen. 5, 13; Cael. ap. Quint. 1, 5, 61.—Transf., of comets: stellae, Schol. Juv 6, 207 (in Cic. N. D. 2, 5, 14, better crinitas).2.Cincinnātus, i, m., a cognomen of the renownea L. Qumctius, taken from the plough to the dictatorship, Liv. 3, 26, 6; 4, 13, 14 sq.; Cic. Fin. 2, 4, 12; id. Sen. 16, 56; Col. 1, praef. § 13; Plin. 18, 3, 4, § 20; Val. Max. 4, 4 al. -
5 cincinnatus
1.cincinnātus, adj. [cincinnus], with curled hair, having locks or ringlets of hair (as an indication of luxurious effeminacy), Plaut. Capt. 3, 4, 115:II.moechus,
id. Mil. 3, 3, 49; id. Truc. 2, 7, 48:consul,
Cic. Sest. 11, 26:ganeo,
id. Red. in Sen. 5, 13; Cael. ap. Quint. 1, 5, 61.—Transf., of comets: stellae, Schol. Juv 6, 207 (in Cic. N. D. 2, 5, 14, better crinitas).2.Cincinnātus, i, m., a cognomen of the renownea L. Qumctius, taken from the plough to the dictatorship, Liv. 3, 26, 6; 4, 13, 14 sq.; Cic. Fin. 2, 4, 12; id. Sen. 16, 56; Col. 1, praef. § 13; Plin. 18, 3, 4, § 20; Val. Max. 4, 4 al. -
6 cincinnatus [1]
1. cincinnātus, a, um (cincinnus), mit gekräuseltem Haare, gelockt, der Lockenkopf, Plaut., Cic. u.a. – stellae eae, quas Graeci cometas, nostri cincinnatas vocant, Cic. de nat. deor. 2, 14: u. so auch Schol. Iuven. 6, 407.
-
7 Cincinnatus [2]
2. Cincinnātus, ī, m., L. Quintius (Quinctius), Vertreter altröm. Einfachheit u. Biederkeit, im J. 460 v. Chr. zum Konsul gewählt, im J. 458 v. Chr. vom Pfluge weg zur Diktatur berufen, Liv. 3, 25 sq. Cic. de fin. 2, 12; de sen. 56. – Plur. = Männer wie C., Rutil. Nam. 1, 556. Salv. de gub. dei 1, 2 u. 1, 9.
-
8 cincinnatus
1. cincinnātus, a, um (cincinnus), mit gekräuseltem Haare, gelockt, der Lockenkopf, Plaut., Cic. u.a. – stellae eae, quas Graeci cometas, nostri cincinnatas vocant, Cic. de nat. deor. 2, 14: u. so auch Schol. Iuven. 6, 407.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cincinnatus
-
9 Cincinnatus
2. Cincinnātus, ī, m., L. Quintius (Quinctius), Vertreter altröm. Einfachheit u. Biederkeit, im J. 460 v. Chr. zum Konsul gewählt, im J. 458 v. Chr. vom Pfluge weg zur Diktatur berufen, Liv. 3, 25 sq. Cic. de fin. 2, 12; de sen. 56. – Plur. = Männer wie C., Rutil. Nam. 1, 556. Salv. de gub. dei 1, 2 u. 1, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Cincinnatus
-
10 trepidus
trepidus, a, um [st2]1 [-] agité, qui se démène. [st2]2 [-] affolé, affolant. - in re trepida (in trepidis rebus): dans une situation critique. - precatus deos immortales Cincinnatus ne senectus sua in tam trepidis rebus damno rei publicae esset, dictator a consule dicitur, Liv. 4, 13: après avoir prié les dieux immortels que son grand âge ne portât pas préjudice à l'Etat dans une situation aussi critique, Cincinnatus fut nommé dictateur par le consul. - senatus, ut in trepidis rebus, dictatorem dici Mam. Aemilium jussit, Liv. 4, 17: le sénat, comme il convient dans une situation critique, ordonna de nommer dictateur Mam. Aemilius.* * *trepidus, a, um [st2]1 [-] agité, qui se démène. [st2]2 [-] affolé, affolant. - in re trepida (in trepidis rebus): dans une situation critique. - precatus deos immortales Cincinnatus ne senectus sua in tam trepidis rebus damno rei publicae esset, dictator a consule dicitur, Liv. 4, 13: après avoir prié les dieux immortels que son grand âge ne portât pas préjudice à l'Etat dans une situation aussi critique, Cincinnatus fut nommé dictateur par le consul. - senatus, ut in trepidis rebus, dictatorem dici Mam. Aemilium jussit, Liv. 4, 17: le sénat, comme il convient dans une situation critique, ordonna de nommer dictateur Mam. Aemilius.* * *Trepidus, pen. cor. Adiectiuum. Liu. Qui est esbahi et estonné, Tremblant de peur.\Trepida res. Liu. Doubteuse, et esbahissante, et espovantante.\Trepidi rerum suarum. Virgil. Qui sont en grande doubte de leurs affaires. Sic loquitur et Liuius.\Trepidus. Virgil. Soubdain et hastif.\Noctes trepidae. Stat. Esquelles on ha grand peur.\Nubes trepidae. Stat. Qui s'enfuyent quand le soleil se veult monstrer. -
11 Quinctius
Quīnctius (Quīntius), a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten T. Quinctius Flamininus, Sieger über den mazedonischen König Philipp, den Vater des Perseus, bei Kynoskephalä 197 v. Chr., Nep. Hann. 12, 1 u. 2. Liv. 32, 10, 7: L. Quinctius (Quintius) Cincinnatus, der vom Pfluge weg zum Diktator gemacht wurde, Liv. 3, 26, 8 sq. Val. Max. 4, 4, 7. – Adi. = quinktisch, gens, Liv.: prata, nach L. Quinctius Cincinnatus benannt, Liv. – Dav. Quīnctiānus (Quīntiānus), a, um, quinktianisch, exercitus, von L. Quinctius Cincinnatus befehligt, Liv.: illa omnia Quinctiana iniqua, Cic.
-
12 Quinctius
Quīnctius (Quīntius), a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten T. Quinctius Flamininus, Sieger über den mazedonischen König Philipp, den Vater des Perseus, bei Kynoskephalä 197 v. Chr., Nep. Hann. 12, 1 u. 2. Liv. 32, 10, 7: L. Quinctius (Quintius) Cincinnatus, der vom Pfluge weg zum Diktator gemacht wurde, Liv. 3, 26, 8 sq. Val. Max. 4, 4, 7. – Adi. = quinktisch, gens, Liv.: prata, nach L. Quinctius Cincinnatus benannt, Liv. – Dav. Quīnctiānus (Quīntiānus), a, um, quinktianisch, exercitus, von L. Quinctius Cincinnatus befehligt, Liv.: illa omnia Quinctiana iniqua, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Quinctius
-
13 Quinctius
1.L. Quintius Cincinnatus, Liv. 3, 26, 8 sq.—2.T. Quintius Flaminius, Liv. 32, 10, 7.— Hence,A.Quintĭus ( Quinct-), a, um, adj., of or belonging to a Quintius, Quintian:B.in Quintiā gente,
Liv. 3, 12: prata, at Rome, beyond the Tiber, named after L. Quintius Cincinnatus, id. 3, 26; Val. Max. 4, 4, 7; Paul. ex Fest. p. 256 Müll.—Quintĭānus ( Quinct-), a, um, adj., of or belonging to a Quintius, Quintian: Quintianus exercitus, commanded by L. Quintius Cincinnatus, Liv. 3, 28:judicia,
Cic. Clu. 41, 113. -
14 Quintius
1.L. Quintius Cincinnatus, Liv. 3, 26, 8 sq.—2.T. Quintius Flaminius, Liv. 32, 10, 7.— Hence,A.Quintĭus ( Quinct-), a, um, adj., of or belonging to a Quintius, Quintian:B.in Quintiā gente,
Liv. 3, 12: prata, at Rome, beyond the Tiber, named after L. Quintius Cincinnatus, id. 3, 26; Val. Max. 4, 4, 7; Paul. ex Fest. p. 256 Müll.—Quintĭānus ( Quinct-), a, um, adj., of or belonging to a Quintius, Quintian: Quintianus exercitus, commanded by L. Quintius Cincinnatus, Liv. 3, 28:judicia,
Cic. Clu. 41, 113. -
15 aro
ăro, āre, āvi, ātum - tr. - - [gr]gr. ἀρόω-ῶ. [st1]1 [-] labourer. - agrum arare, Cic. de Or. 2, 131: labourer un champ. - arborem arare, Col. 5, 7, 4: labourer autour d'un arbre. - litus arare, Ov. Tr. 5, 4: labourer un rivage (perdre son temps). - absol. arare mavelim quam sic amare, Plaut. Merc. 2, 3, 21: j'aimerais mieux labourer que d'aimer de cette façon. - Cincinnato aranti nuntiatum est eum dictatorem factum esse, Cic. Sen. 16, 56: Cincinnatus était en train de labourer quand on lui annonça qu'il était nommé dictateur. - cf. Cato, R. 61, 1; Plin. 18, 19, 49, § 174; Hor. Ep. 1, 7, 87; Vulg. Exod. 34, 21; ib. Luc. 17, 7; ib. 1 Cor. 9, 10. [st1]2 [-] cultiver, faire valoir. - publicos agros arare, Cic. Verr. 5, 55: cultiver le domaine publique. --- cf. 3, 93; Liv. 43, 6, 3. - fundum alienum arat, Plaut. As.: il cultive un champ étranger (en parl. de qqn qui découche). [st1]3 [-] labourer, sillonner. - aequor maris arare, Virg. En. 2, 780: sillonner la plaine liquide de la mer. --- Ov. Tr. 1, 2, 76; Am. 2, 10, 33; Ov. Tr. 3, 12, 36. - arare osse campum cereum, Titin. com. 160: tracer avec un poinçon en os des sillons sur un champ de cire (= écrire avec un poinçon en os). - rugae corpus arant, Ov.: les rides sillonnent le visage. [st1]4 [-] absol. être cultivateur, faire valoir (une terre). - in Sicilia arare: être cultivateur en Sicile.* * *ăro, āre, āvi, ātum - tr. - - [gr]gr. ἀρόω-ῶ. [st1]1 [-] labourer. - agrum arare, Cic. de Or. 2, 131: labourer un champ. - arborem arare, Col. 5, 7, 4: labourer autour d'un arbre. - litus arare, Ov. Tr. 5, 4: labourer un rivage (perdre son temps). - absol. arare mavelim quam sic amare, Plaut. Merc. 2, 3, 21: j'aimerais mieux labourer que d'aimer de cette façon. - Cincinnato aranti nuntiatum est eum dictatorem factum esse, Cic. Sen. 16, 56: Cincinnatus était en train de labourer quand on lui annonça qu'il était nommé dictateur. - cf. Cato, R. 61, 1; Plin. 18, 19, 49, § 174; Hor. Ep. 1, 7, 87; Vulg. Exod. 34, 21; ib. Luc. 17, 7; ib. 1 Cor. 9, 10. [st1]2 [-] cultiver, faire valoir. - publicos agros arare, Cic. Verr. 5, 55: cultiver le domaine publique. --- cf. 3, 93; Liv. 43, 6, 3. - fundum alienum arat, Plaut. As.: il cultive un champ étranger (en parl. de qqn qui découche). [st1]3 [-] labourer, sillonner. - aequor maris arare, Virg. En. 2, 780: sillonner la plaine liquide de la mer. --- Ov. Tr. 1, 2, 76; Am. 2, 10, 33; Ov. Tr. 3, 12, 36. - arare osse campum cereum, Titin. com. 160: tracer avec un poinçon en os des sillons sur un champ de cire (= écrire avec un poinçon en os). - rugae corpus arant, Ov.: les rides sillonnent le visage. [st1]4 [-] absol. être cultivateur, faire valoir (une terre). - in Sicilia arare: être cultivateur en Sicile.* * *Aro, aras, arare. Labourer la terre à la charrue.\Arare oliuetum. Colum. Cultiver les oliviers.\Arare decem medimna ex iugere. Cic. Recueillir dix muis en un arpent.\Arare in singulis iugis. Cic. Labourer à une charrue.\Aratur, Impersonale. Plin. On laboure.\Arare aequor. Virgil. Naviger sur la mer.\Arandi praeceptor. Ouid. Qui enseigne l'art de labourer. -
16 cincinnatulus
cincinnātulus, a, um [demin. к cincinnatus I ] -
17 Quintius
Quīntius, a, umКвинтий, римск. потен, наиболее известны1) L. Q. Cincinnatus, консул 460 г. до н. э. и диктатор 458 и 439 гг. L, C, Fl2) T. Q. Flamininus, победитель Филиппа III Македонского при Киноскефалах (197 г. до н. э.) L -
18 cincinnatulus
cincinnātulus, a, um (Demin. v. cincinnatus), mit zierlich gekräuseltem Haare, zierlich gelockt, pueri cincinnatuli et calamistrati, Hieron. epist. 130, 19.
-
19 Racilius
Racīlius, a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten L. Racilius, ein Volkstribun zur Zeit Ciceros, Cic. ep. 1, 7, 2; ad Q. fr. 2, 6, 5; Verr. 2, 31. – Racilia, ae, f., Gattin des Diktators L. Q. Cincinnatus, Liv. 3, 26, 9.
-
20 cincinnatulus
cincinnātulus, a, um (Demin. v. cincinnatus), mit zierlich gekräuseltem Haare, zierlich gelockt, pueri cincinnatuli et calamistrati, Hieron. epist. 130, 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cincinnatulus
- 1
- 2
См. также в других словарях:
CINCINNATUS — LUCIUS QUINCTIUS (CINCINNATUS Ve s.) Dans l’histoire de la République romaine, Cincinnatus a, comme Coriolan et comme Lucrèce, une valeur de symbole; il représente le modèle du Romain aux vertus traditionnelles menant une vie simple et capable de … Encyclopédie Universelle
Cincinnatus — {{Cincinnatus}} L. Quinctius Cincinnatus, römischer Diktator 458 v. Chr., der Sage nach vom Pflug weg in sein Amt berufen, das er nach einem strahlenden Sieg schon sechzehn Tage später wieder niederlegte (Livius, Ab urbe condita III 26, 8).… … Who's who in der antiken Mythologie
Cincinnatus — Cincinnatus, Familie der Quintia gens: 1) Lucius Quintius C., lebte mit Ackerbau beschäftigt auf seinem Landgute; als der Consul P. Valerius gegen die Volsker 459 v. Chr. blieb, wurde C. zum Consul gewählt; er unterdrückte die Unruhen der… … Pierer's Universal-Lexikon
Cincinnātus — (»der Gelockte«), L. Qu in et ins, Muster altrömischer Tugend und Einfachheit, der Vorkämpfer des patrizischen Standes in dessen Streit mit den Plebejern, besonders als Konsul 460, wo er dem Terentilischen Gesetz widerstand, und berühmter… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Cincinnatus — Cincinnātus, Lucius Quinctius, Muster altröm. Tugend und Sitteneinfalt, Vorkämpfer der Patrizier im Kampf gegen die Plebejer, 460 v. Chr. Konsul, 458 gegen die Äquer zum Diktator erwählt, folgte angeblich vom Pflug aus diesem Ruf, rettete das… … Kleines Konversations-Lexikon
Cincinnatus — Cincinnatus, Lucius Quinctius, Römer adeligen Geschlechts um 460 v. Chr., einer der besten Feldherrn, 2mal Dictator, besiegte Aequer und Volsker; in späterer Zeit wegen der Einfachheit seiner Lebensweise gepriesen, die es ihm erlaubte, von den… … Herders Conversations-Lexikon
Cincinnatus — Cincinnatus, Lucius Quịnctius, römischer Staatsmann des 5. Jahrhunderts v. Chr., aus altem patrizischem Geschlecht; galt später als Muster altrömischer Tugend. 458 v. Chr. soll er, vom Pflug weg zum Diktatoramt berufen, die Äquer geschlagen… … Universal-Lexikon
Cincinnatus — [sin΄sə nāt′əs, sin΄sənat′əs] (Lucius Quinctius) 5th cent. B.C.: Rom. statesman & general: dictator of Rome (458 & 439 B.C. ) … English World dictionary
Cincinnatus — Lucius Quinctius Cincinnatus Pour les articles homonymes, voir Quinctius Cincinnatus. D’une main il rend les faisceaux du pouvoir, de l’autre il tient sa charrue (Statue de Cincinnatus à … Wikipédia en Français
Cincinnatus — For other uses, see Cincinnatus (disambiguation). A statue of Cincinnatus in Cincinnati, Ohio, US. The dedication reads: With one hand he returns the fasces, a symbol of power as appointed dictator of Rome. His other hand holds the plow, as he… … Wikipedia
Cincinnatus — Lucius Quinctius Cincinnatus (* um 519 v. Chr.; † 430 v. Chr.) war römischer Konsul 460 v. Chr. sowie Diktator in den Jahren 458 v. Chr. und 439 v. Chr. Seine erste Amtszeit als Diktator trat er an, als Rom durch die Stämme der Aequer, Sabiner… … Deutsch Wikipedia