Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

cincinnatus

  • 1 cincinnātus

        cincinnātus adj.    [cincinnus], with curled hair, wearing ringlets: consul.
    * * *
    cincinnata, cincinnatum ADJ
    with curled/curly hair; with hair in ringlets; (artificially); (of comets)

    Latin-English dictionary > cincinnātus

  • 2 cincinnatus

    [st1]1 [-] cincinnātus, a, um: aux cheveux bouclés.    - cincinnatae stellae, Cic.: comètes. [st1]2 [-] Cincinnātus, i, m.: Cincinnatus (surnom du dictateur L. Quinctius). - voir hors site Cincinnatus.
    * * *
    [st1]1 [-] cincinnātus, a, um: aux cheveux bouclés.    - cincinnatae stellae, Cic.: comètes. [st1]2 [-] Cincinnātus, i, m.: Cincinnatus (surnom du dictateur L. Quinctius). - voir hors site Cincinnatus.
    * * *
        Cincinnatus, pen. prod. Adiect. Cui intorti sunt capilli. Cic. Testonné, Qui ha les cheveulx regrillez, Un perruquet bien testonné.

    Dictionarium latinogallicum > cincinnatus

  • 3 cincinnatus

    I cincinnātus, a, um [ cincinnus ]
    кудрявый, завитой, с вьющимися волосами, курчавый Pl, C, Q etc.
    II Cincinnātus, ī m.
    Цинциннат, римск. cognomen: L. Quinctius C., консул 460 г. до н. э. и диктатор 458 г. до н. э. L, C

    Латинско-русский словарь > cincinnatus

  • 4 Cincinnatus

    1.
    cincinnātus, adj. [cincinnus], with curled hair, having locks or ringlets of hair (as an indication of luxurious effeminacy), Plaut. Capt. 3, 4, 115:

    moechus,

    id. Mil. 3, 3, 49; id. Truc. 2, 7, 48:

    consul,

    Cic. Sest. 11, 26:

    ganeo,

    id. Red. in Sen. 5, 13; Cael. ap. Quint. 1, 5, 61.—
    II.
    Transf., of comets: stellae, Schol. Juv 6, 207 (in Cic. N. D. 2, 5, 14, better crinitas).
    2.
    Cincinnātus, i, m., a cognomen of the renownea L. Qumctius, taken from the plough to the dictatorship, Liv. 3, 26, 6; 4, 13, 14 sq.; Cic. Fin. 2, 4, 12; id. Sen. 16, 56; Col. 1, praef. § 13; Plin. 18, 3, 4, § 20; Val. Max. 4, 4 al.

    Lewis & Short latin dictionary > Cincinnatus

  • 5 cincinnatus

    1.
    cincinnātus, adj. [cincinnus], with curled hair, having locks or ringlets of hair (as an indication of luxurious effeminacy), Plaut. Capt. 3, 4, 115:

    moechus,

    id. Mil. 3, 3, 49; id. Truc. 2, 7, 48:

    consul,

    Cic. Sest. 11, 26:

    ganeo,

    id. Red. in Sen. 5, 13; Cael. ap. Quint. 1, 5, 61.—
    II.
    Transf., of comets: stellae, Schol. Juv 6, 207 (in Cic. N. D. 2, 5, 14, better crinitas).
    2.
    Cincinnātus, i, m., a cognomen of the renownea L. Qumctius, taken from the plough to the dictatorship, Liv. 3, 26, 6; 4, 13, 14 sq.; Cic. Fin. 2, 4, 12; id. Sen. 16, 56; Col. 1, praef. § 13; Plin. 18, 3, 4, § 20; Val. Max. 4, 4 al.

    Lewis & Short latin dictionary > cincinnatus

  • 6 cincinnatus [1]

    1. cincinnātus, a, um (cincinnus), mit gekräuseltem Haare, gelockt, der Lockenkopf, Plaut., Cic. u.a. – stellae eae, quas Graeci cometas, nostri cincinnatas vocant, Cic. de nat. deor. 2, 14: u. so auch Schol. Iuven. 6, 407.

    lateinisch-deutsches > cincinnatus [1]

  • 7 Cincinnatus [2]

    2. Cincinnātus, ī, m., L. Quintius (Quinctius), Vertreter altröm. Einfachheit u. Biederkeit, im J. 460 v. Chr. zum Konsul gewählt, im J. 458 v. Chr. vom Pfluge weg zur Diktatur berufen, Liv. 3, 25 sq. Cic. de fin. 2, 12; de sen. 56. – Plur. = Männer wie C., Rutil. Nam. 1, 556. Salv. de gub. dei 1, 2 u. 1, 9.

    lateinisch-deutsches > Cincinnatus [2]

  • 8 cincinnatus

    1. cincinnātus, a, um (cincinnus), mit gekräuseltem Haare, gelockt, der Lockenkopf, Plaut., Cic. u.a. – stellae eae, quas Graeci cometas, nostri cincinnatas vocant, Cic. de nat. deor. 2, 14: u. so auch Schol. Iuven. 6, 407.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cincinnatus

  • 9 Cincinnatus

    2. Cincinnātus, ī, m., L. Quintius (Quinctius), Vertreter altröm. Einfachheit u. Biederkeit, im J. 460 v. Chr. zum Konsul gewählt, im J. 458 v. Chr. vom Pfluge weg zur Diktatur berufen, Liv. 3, 25 sq. Cic. de fin. 2, 12; de sen. 56. – Plur. = Männer wie C., Rutil. Nam. 1, 556. Salv. de gub. dei 1, 2 u. 1, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Cincinnatus

  • 10 trepidus

    trepidus, a, um [st2]1 [-] agité, qui se démène. [st2]2 [-] affolé, affolant.    - in re trepida (in trepidis rebus): dans une situation critique.    - precatus deos immortales Cincinnatus ne senectus sua in tam trepidis rebus damno rei publicae esset, dictator a consule dicitur, Liv. 4, 13: après avoir prié les dieux immortels que son grand âge ne portât pas préjudice à l'Etat dans une situation aussi critique, Cincinnatus fut nommé dictateur par le consul.    - senatus, ut in trepidis rebus, dictatorem dici Mam. Aemilium jussit, Liv. 4, 17: le sénat, comme il convient dans une situation critique, ordonna de nommer dictateur Mam. Aemilius.
    * * *
    trepidus, a, um [st2]1 [-] agité, qui se démène. [st2]2 [-] affolé, affolant.    - in re trepida (in trepidis rebus): dans une situation critique.    - precatus deos immortales Cincinnatus ne senectus sua in tam trepidis rebus damno rei publicae esset, dictator a consule dicitur, Liv. 4, 13: après avoir prié les dieux immortels que son grand âge ne portât pas préjudice à l'Etat dans une situation aussi critique, Cincinnatus fut nommé dictateur par le consul.    - senatus, ut in trepidis rebus, dictatorem dici Mam. Aemilium jussit, Liv. 4, 17: le sénat, comme il convient dans une situation critique, ordonna de nommer dictateur Mam. Aemilius.
    * * *
        Trepidus, pen. cor. Adiectiuum. Liu. Qui est esbahi et estonné, Tremblant de peur.
    \
        Trepida res. Liu. Doubteuse, et esbahissante, et espovantante.
    \
        Trepidi rerum suarum. Virgil. Qui sont en grande doubte de leurs affaires. Sic loquitur et Liuius.
    \
        Trepidus. Virgil. Soubdain et hastif.
    \
        Noctes trepidae. Stat. Esquelles on ha grand peur.
    \
        Nubes trepidae. Stat. Qui s'enfuyent quand le soleil se veult monstrer.

    Dictionarium latinogallicum > trepidus

  • 11 Quinctius

    Quīnctius (Quīntius), a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten T. Quinctius Flamininus, Sieger über den mazedonischen König Philipp, den Vater des Perseus, bei Kynoskephalä 197 v. Chr., Nep. Hann. 12, 1 u. 2. Liv. 32, 10, 7: L. Quinctius (Quintius) Cincinnatus, der vom Pfluge weg zum Diktator gemacht wurde, Liv. 3, 26, 8 sq. Val. Max. 4, 4, 7. – Adi. = quinktisch, gens, Liv.: prata, nach L. Quinctius Cincinnatus benannt, Liv. – Dav. Quīnctiānus (Quīntiānus), a, um, quinktianisch, exercitus, von L. Quinctius Cincinnatus befehligt, Liv.: illa omnia Quinctiana iniqua, Cic.

    lateinisch-deutsches > Quinctius

  • 12 Quinctius

    Quīnctius (Quīntius), a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten T. Quinctius Flamininus, Sieger über den mazedonischen König Philipp, den Vater des Perseus, bei Kynoskephalä 197 v. Chr., Nep. Hann. 12, 1 u. 2. Liv. 32, 10, 7: L. Quinctius (Quintius) Cincinnatus, der vom Pfluge weg zum Diktator gemacht wurde, Liv. 3, 26, 8 sq. Val. Max. 4, 4, 7. – Adi. = quinktisch, gens, Liv.: prata, nach L. Quinctius Cincinnatus benannt, Liv. – Dav. Quīnctiānus (Quīntiānus), a, um, quinktianisch, exercitus, von L. Quinctius Cincinnatus befehligt, Liv.: illa omnia Quinctiana iniqua, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Quinctius

  • 13 Quinctius

    Quintĭus ( Quinct-), i, m., the name of a Roman gens. Thus,
    1.
    L. Quintius Cincinnatus, Liv. 3, 26, 8 sq.—
    2.
    T. Quintius Flaminius, Liv. 32, 10, 7.— Hence,
    A.
    Quintĭus ( Quinct-), a, um, adj., of or belonging to a Quintius, Quintian:

    in Quintiā gente,

    Liv. 3, 12: prata, at Rome, beyond the Tiber, named after L. Quintius Cincinnatus, id. 3, 26; Val. Max. 4, 4, 7; Paul. ex Fest. p. 256 Müll.—
    B.
    Quintĭānus ( Quinct-), a, um, adj., of or belonging to a Quintius, Quintian: Quintianus exercitus, commanded by L. Quintius Cincinnatus, Liv. 3, 28:

    judicia,

    Cic. Clu. 41, 113.

    Lewis & Short latin dictionary > Quinctius

  • 14 Quintius

    Quintĭus ( Quinct-), i, m., the name of a Roman gens. Thus,
    1.
    L. Quintius Cincinnatus, Liv. 3, 26, 8 sq.—
    2.
    T. Quintius Flaminius, Liv. 32, 10, 7.— Hence,
    A.
    Quintĭus ( Quinct-), a, um, adj., of or belonging to a Quintius, Quintian:

    in Quintiā gente,

    Liv. 3, 12: prata, at Rome, beyond the Tiber, named after L. Quintius Cincinnatus, id. 3, 26; Val. Max. 4, 4, 7; Paul. ex Fest. p. 256 Müll.—
    B.
    Quintĭānus ( Quinct-), a, um, adj., of or belonging to a Quintius, Quintian: Quintianus exercitus, commanded by L. Quintius Cincinnatus, Liv. 3, 28:

    judicia,

    Cic. Clu. 41, 113.

    Lewis & Short latin dictionary > Quintius

  • 15 aro

    ăro, āre, āvi, ātum - tr. -    - [gr]gr. ἀρόω-ῶ. [st1]1 [-] labourer.    - agrum arare, Cic. de Or. 2, 131: labourer un champ.    - arborem arare, Col. 5, 7, 4: labourer autour d'un arbre.    - litus arare, Ov. Tr. 5, 4: labourer un rivage (perdre son temps).    - absol. arare mavelim quam sic amare, Plaut. Merc. 2, 3, 21: j'aimerais mieux labourer que d'aimer de cette façon.    - Cincinnato aranti nuntiatum est eum dictatorem factum esse, Cic. Sen. 16, 56: Cincinnatus était en train de labourer quand on lui annonça qu'il était nommé dictateur.    - cf. Cato, R. 61, 1; Plin. 18, 19, 49, § 174; Hor. Ep. 1, 7, 87; Vulg. Exod. 34, 21; ib. Luc. 17, 7; ib. 1 Cor. 9, 10. [st1]2 [-] cultiver, faire valoir.    - publicos agros arare, Cic. Verr. 5, 55: cultiver le domaine publique. --- cf. 3, 93; Liv. 43, 6, 3.    - fundum alienum arat, Plaut. As.: il cultive un champ étranger (en parl. de qqn qui découche). [st1]3 [-] labourer, sillonner.    - aequor maris arare, Virg. En. 2, 780: sillonner la plaine liquide de la mer. --- Ov. Tr. 1, 2, 76; Am. 2, 10, 33; Ov. Tr. 3, 12, 36.    - arare osse campum cereum, Titin. com. 160: tracer avec un poinçon en os des sillons sur un champ de cire (= écrire avec un poinçon en os).    - rugae corpus arant, Ov.: les rides sillonnent le visage. [st1]4 [-] absol. être cultivateur, faire valoir (une terre).    - in Sicilia arare: être cultivateur en Sicile.
    * * *
    ăro, āre, āvi, ātum - tr. -    - [gr]gr. ἀρόω-ῶ. [st1]1 [-] labourer.    - agrum arare, Cic. de Or. 2, 131: labourer un champ.    - arborem arare, Col. 5, 7, 4: labourer autour d'un arbre.    - litus arare, Ov. Tr. 5, 4: labourer un rivage (perdre son temps).    - absol. arare mavelim quam sic amare, Plaut. Merc. 2, 3, 21: j'aimerais mieux labourer que d'aimer de cette façon.    - Cincinnato aranti nuntiatum est eum dictatorem factum esse, Cic. Sen. 16, 56: Cincinnatus était en train de labourer quand on lui annonça qu'il était nommé dictateur.    - cf. Cato, R. 61, 1; Plin. 18, 19, 49, § 174; Hor. Ep. 1, 7, 87; Vulg. Exod. 34, 21; ib. Luc. 17, 7; ib. 1 Cor. 9, 10. [st1]2 [-] cultiver, faire valoir.    - publicos agros arare, Cic. Verr. 5, 55: cultiver le domaine publique. --- cf. 3, 93; Liv. 43, 6, 3.    - fundum alienum arat, Plaut. As.: il cultive un champ étranger (en parl. de qqn qui découche). [st1]3 [-] labourer, sillonner.    - aequor maris arare, Virg. En. 2, 780: sillonner la plaine liquide de la mer. --- Ov. Tr. 1, 2, 76; Am. 2, 10, 33; Ov. Tr. 3, 12, 36.    - arare osse campum cereum, Titin. com. 160: tracer avec un poinçon en os des sillons sur un champ de cire (= écrire avec un poinçon en os).    - rugae corpus arant, Ov.: les rides sillonnent le visage. [st1]4 [-] absol. être cultivateur, faire valoir (une terre).    - in Sicilia arare: être cultivateur en Sicile.
    * * *
        Aro, aras, arare. Labourer la terre à la charrue.
    \
        Arare oliuetum. Colum. Cultiver les oliviers.
    \
        Arare decem medimna ex iugere. Cic. Recueillir dix muis en un arpent.
    \
        Arare in singulis iugis. Cic. Labourer à une charrue.
    \
        Aratur, Impersonale. Plin. On laboure.
    \
        Arare aequor. Virgil. Naviger sur la mer.
    \
        Arandi praeceptor. Ouid. Qui enseigne l'art de labourer.

    Dictionarium latinogallicum > aro

  • 16 cincinnatulus

    cincinnātulus, a, um [demin. к cincinnatus I ]

    Латинско-русский словарь > cincinnatulus

  • 17 Quintius

    Quīntius, a, um
    Квинтий, римск. потен, наиболее известны
    1) L. Q. Cincinnatus, консул 460 г. до н. э. и диктатор 458 и 439 гг. L, C, Fl
    2) T. Q. Flamininus, победитель Филиппа III Македонского при Киноскефалах (197 г. до н. э.) L

    Латинско-русский словарь > Quintius

  • 18 cincinnatulus

    cincinnātulus, a, um (Demin. v. cincinnatus), mit zierlich gekräuseltem Haare, zierlich gelockt, pueri cincinnatuli et calamistrati, Hieron. epist. 130, 19.

    lateinisch-deutsches > cincinnatulus

  • 19 Racilius

    Racīlius, a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten L. Racilius, ein Volkstribun zur Zeit Ciceros, Cic. ep. 1, 7, 2; ad Q. fr. 2, 6, 5; Verr. 2, 31. – Racilia, ae, f., Gattin des Diktators L. Q. Cincinnatus, Liv. 3, 26, 9.

    lateinisch-deutsches > Racilius

  • 20 cincinnatulus

    cincinnātulus, a, um (Demin. v. cincinnatus), mit zierlich gekräuseltem Haare, zierlich gelockt, pueri cincinnatuli et calamistrati, Hieron. epist. 130, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cincinnatulus

См. также в других словарях:

  • CINCINNATUS — LUCIUS QUINCTIUS (CINCINNATUS Ve s.) Dans l’histoire de la République romaine, Cincinnatus a, comme Coriolan et comme Lucrèce, une valeur de symbole; il représente le modèle du Romain aux vertus traditionnelles menant une vie simple et capable de …   Encyclopédie Universelle

  • Cincinnatus — {{Cincinnatus}} L. Quinctius Cincinnatus, römischer Diktator 458 v. Chr., der Sage nach vom Pflug weg in sein Amt berufen, das er nach einem strahlenden Sieg schon sechzehn Tage später wieder niederlegte (Livius, Ab urbe condita III 26, 8).… …   Who's who in der antiken Mythologie

  • Cincinnatus — Cincinnatus, Familie der Quintia gens: 1) Lucius Quintius C., lebte mit Ackerbau beschäftigt auf seinem Landgute; als der Consul P. Valerius gegen die Volsker 459 v. Chr. blieb, wurde C. zum Consul gewählt; er unterdrückte die Unruhen der… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Cincinnātus — (»der Gelockte«), L. Qu in et ins, Muster altrömischer Tugend und Einfachheit, der Vorkämpfer des patrizischen Standes in dessen Streit mit den Plebejern, besonders als Konsul 460, wo er dem Terentilischen Gesetz widerstand, und berühmter… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Cincinnatus — Cincinnātus, Lucius Quinctius, Muster altröm. Tugend und Sitteneinfalt, Vorkämpfer der Patrizier im Kampf gegen die Plebejer, 460 v. Chr. Konsul, 458 gegen die Äquer zum Diktator erwählt, folgte angeblich vom Pflug aus diesem Ruf, rettete das… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Cincinnatus — Cincinnatus, Lucius Quinctius, Römer adeligen Geschlechts um 460 v. Chr., einer der besten Feldherrn, 2mal Dictator, besiegte Aequer und Volsker; in späterer Zeit wegen der Einfachheit seiner Lebensweise gepriesen, die es ihm erlaubte, von den… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Cincinnatus — Cincinnatus,   Lucius Quịnctius, römischer Staatsmann des 5. Jahrhunderts v. Chr., aus altem patrizischem Geschlecht; galt später als Muster altrömischer Tugend. 458 v. Chr. soll er, vom Pflug weg zum Diktatoramt berufen, die Äquer geschlagen… …   Universal-Lexikon

  • Cincinnatus — [sin΄sə nāt′əs, sin΄sənat′əs] (Lucius Quinctius) 5th cent. B.C.: Rom. statesman & general: dictator of Rome (458 & 439 B.C. ) …   English World dictionary

  • Cincinnatus — Lucius Quinctius Cincinnatus Pour les articles homonymes, voir Quinctius Cincinnatus. D’une main il rend les faisceaux du pouvoir, de l’autre il tient sa charrue (Statue de Cincinnatus à …   Wikipédia en Français

  • Cincinnatus — For other uses, see Cincinnatus (disambiguation). A statue of Cincinnatus in Cincinnati, Ohio, US. The dedication reads: With one hand he returns the fasces, a symbol of power as appointed dictator of Rome. His other hand holds the plow, as he… …   Wikipedia

  • Cincinnatus — Lucius Quinctius Cincinnatus (* um 519 v. Chr.; † 430 v. Chr.) war römischer Konsul 460 v. Chr. sowie Diktator in den Jahren 458 v. Chr. und 439 v. Chr. Seine erste Amtszeit als Diktator trat er an, als Rom durch die Stämme der Aequer, Sabiner… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»