-
1 chwiać
(-eję, -ejesz)* * *ipf.+ Ins. - eję -ejesz shake, rock.ipf.1. (= kołysać się) shake, rock, wobble; ( o płomieniu) flicker; chwiać się na nogach stagger, falter, totter; ząb mi się chwieje I have a loose l. wobbly tooth.2. przen. (= słabnąć, upadać) (o państwie, gospodarce, systemie, ustroju) totter (on the brink of collapse).3. przen. (= wahać się) waver, vacillate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chwiać
-
2 chwiać
I. vt\chwiać czymś etw hin und her bewegen [ lub schütteln]II. vrkomuś grunt się chwieje pod nogami jdm schwankt [ lub schwindet] der Boden unter den Füßen3) ( wahać się) schwanken, unschlüssig sein\chwiać się w swoich przekonaniach in seinen Überzeugungen schwanken -
3 chwiać
-
4 chwiać
глаг.• взбалтывать• вихлять• встряхивать• вытряхивать• качать• мерцать• мигать• отряхнуть• поколебать• потрясать• потрясти• потряхивать• сотрясать• трясти• тряхнуть* * *chwi|ać\chwiaćali/\chwiaćeli, \chwiaćany несов. качать, раскачивать, колебать+kołysać, chybotać
* * *chwiali / chwieli, chwiany несов.кача́ть, раска́чивать, колеба́тьSyn: -
5 chwiać
1. balancer2. basculer3. chanceler4. chavirer5. flageoler6. flotter7. fluctuer8. secouer9. vaciller -
6 chwiać
1 caith 2 croith 3 luainigh 4 luasc 5 tuisligh -
7 chwiać
tund -
8 chwiać
1 alugin2 gumiraygiray3 kapanyarihan4 liglig5 liguygoy6 maanod7 pagpag8 pumagakpak9 pumagaspas10 ugain11 wagayway -
9 chwiać
çaýkanmak; endiremek; goduklamak; keseklemek; müňküldemek; oklamak; sarsdyrmak; silkmek; tibirdemek; titremek; titrewuk; uçmak; uçrmak; uçurmak; urunmak; ykjamak; zagyrdamak -
10 chwiać
1) κουνώ2) ταλαντεύομαι3) τρέμω4) τρικλίζω -
11 chwiać się
несов.1) кача́ться, колеба́ться; шата́ться2) перен. колеба́тьсяSyn: -
12 chwiać się w posadach
= drżeć w posadach или trząść się w posadach колеба́ться (шата́ться) в свои́х осно́вах -
13 chwiać\ się
несов. 1. качаться, колебаться; шататься;2. перен. колебаться+1. kołysać się, chybotać się 2. wahać się
-
14 chwiać się
vr( o człowieku) to sway; ( o płomieniu) to flicker; ( o zębie) to wobble; ( wahać się) to waver, to falterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chwiać się
-
15 chwiać się
vrwackeln, taumeln -
16 chwiać się
[хвячь шіĕ]v.ndk -
17 chwiać się
1. колихатися;2. вагатися;3. хитатися -
18 drżeć w posadach
= chwiać się w posadach -
19 trząść się w posadach
= chwiać się w posadach -
20 zachwi|ać
pf (zachwieję) Ⅰ vt 1. (zachybotać) to shake [budynkiem, rusztowaniem, masztem, krzesłem]- wiatr zachwiał gałęziami drzew the wind shook the branches of the trees ⇒ chwiać2. przen. (naruszyć) to upset [równowagę]; (osłabić) to shake [wiarę, przekonania]- zachwiać rynkiem to upset a. unsettle the market- to zdarzenie zachwiało autorytet prezesa the incident undermined the chairman’s authority- nic nie zachwiało go w przekonaniu o słuszności podjętej decyzji nothing would shake his belief in the justness of his decisionⅡ zachwiać się 1. (stracić na moment równowagę) [osoba] to stagger ⇒ chwiać się 2. (przechylić się) [drabina, krzesło] to wobble ⇒ chwiać się 3. przen. (ulec osłabieniu) [pozycja, potęga] to be weakened ⇒ chwiać się 4. (zacząć mieć wątpliwości) [osoba] to waver- zachwiać się w decyzji/przekonaniu to waver in one’s decision/conviction ⇒ chwiać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zachwi|ać
См. также в других словарях:
chwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIb, chwieję, chwieje, chwiał, chwiali || reg. chwieli {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszać na boki czymś mającym jeden koniec nieruchomy (zwykle tkwiącym pionowo w jakimś podłożu); kiwać, odchylać na boki, kołysać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwiać — ndk Xb, chwieję, chwiejesz, chwiej, chwiaćał, chwiaćali a. chwieli «poruszać, pochylać w różne strony; kołysać» Wiatr chwiał koronami drzew. chwiać się 1. «być chwianym, poruszanym w różne strony; pochylać się, uginać się, kołysać się» Płomień… … Słownik języka polskiego
chwiać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się na boki, będąc przytwierdzonym do czegoś, trzymając się podstawy; kiwać się, odchylać się, kołysać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ściana się chwieje, za chwilę może runąć … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwiać się na nogach — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć zawroty głowy, niepewnie stawiać kroki z powodu zasłabnięcia lub osłabienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chwiać się na nogach ze zmęczenia, z wycieńczenia. Chwiał się na nogach,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwiać się — w posadach zob. posada. Komuś chwieje się grunt pod nogami zob. grunt 3 … Słownik frazeologiczny
posada — Chwiać się, drżeć, dygotać, trząść się, zachwiać się, zadrżeć, zadygotać, zatrząść się w posadach a) «o budynkach, ziemi itp.: być gwałtownie, silnie wstrząsanym»: Od dołu budynku rozlega się kilka potężnych wybuchów. Mury drżą w posadach. CKM… … Słownik frazeologiczny
bujać — ndk I, bujaćam, bujaćasz, bujaćają, bujaćaj, bujaćał, bujaćany rzad. bujnąć dk Va, bujaćnę, bujaćniesz, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęła, bujaćnęli, bujaćnięty, bujaćnąwszy 1. tylko ndk «unosić się w powietrzu, fruwać, latać» Ptaki bujają w błękicie … Słownik języka polskiego
chybotać — ndk IX, chybotaćoczę (chybotaćocę), chybotaćoczesz (chybotaćocesz), chybotaćocz, chybotaćał, chybotaćany, a. I, chybotaćam, chybotaćasz, chybotaćają, chybotaćaj 1. «poruszać czymś w różne strony; chwiać, kołysać» Fale chyboczą łodzią. Wicher… … Słownik języka polskiego
kolebać — ndk IX, kolebaćbię, kolebaćbiesz, kolebaćeb, kolebaćał, kolebaćany reg. a. poet. «chwiać, huśtać, bujać; kołysać» Kolebać dziecko na rękach. Wiatr kolebał gałęziami drzew. kolebać się «chwiać się, kołysać się; ulegać kolebaniu, kołysaniu» Gęsi… … Słownik języka polskiego
kołysać — ndk IX, kołysaćyszę, kołysaćyszesz, kołysaćysz, kołysaćał, kołysaćany «wprawiać w jednostajny, monotonny ruch, poruszać czymś ruchem jednostajnym wahadłowym, powtarzającym się, wykonywać czymś taki ruch; huśtać, bujać, chwiać, kiwać» Kołysać… … Słownik języka polskiego
miotać — ndk I, miotaćam, miotaćasz, miotaćają, miotaćaj, miotaćał, miotaćany 1. «wprawiać jakiś przedmiot w ruch z wielką siłą, tak aby przeleciał pewną odległość i spadł; rzucać, ciskać» Miotać kamienie. Miotać dyskiem. Działa miotają ogniem. ◊ Miotać… … Słownik języka polskiego