-
1 szpital
szpital m (-a; -e) Krankenhaus n;do szpitala ins Krankenhaus;szpital dla nerwowo chorych Nervenklinik f;szpital dla umysłowo chorych psychiatrische Klinik f;szpital polowy MIL Lazarett n -
2 badać
badać < zbadać> (-am) untersuchen, erforschen; (sprawdzać) prüfen; chorych, sprawę untersuchen; świadka vernehmen; puls fühlen;badać naukowo forschen, wissenschaftlich untersuchen;badać się sich untersuchen lassen -
3 kasa
kasa f (-y) Kasse f; (okienko) Schalter m; (bpl) FIN Kasse f, Kassenbestand m; (pieniądze) fam. Kohle f kasa biletowa Fahrkartenschalter m;płacić w kasie an der Kasse zahlen;kasa pancerna Geldschrank m, Safe m;kasa oszczędności Sparkasse f;kasa chorych Krankenkasse f;nie mieć kasy fam. knapp bei Kasse sein -
4 pielęgnacja
pielęgnacja f (-i; bpl) Pflege f;pielęgnacja ciała Körperpflege f;pielęgnacja włosów Haarpflege f;pielęgnacja chorych Krankenpflege f -
5 zbadać
badać < zbadać> (-am) untersuchen, erforschen; (sprawdzać) prüfen; chorych, sprawę untersuchen; świadka vernehmen; puls fühlen;badać naukowo forschen, wissenschaftlich untersuchen;badać się sich untersuchen lassen -
6 izolować
-
7 kasa
kasa [kasa] f\kasa fiskalna Fiskalkasse f\kasa pancerna Geldschrank m, Safe mzamknąć kasę Kasse [ver]schließen\kasa się nie zgadza Kasse stimmt nichtPowszechna K\kasa Oszczędności [Allgemeine] Sparkasse fK\kasa Chorych Krankenkasse fK\kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ( KRUS) Sozialversicherungsfonds m für die Landwirtschaft -
8 Irrenanstalt
szpital m dla umysłowo chorych -
9 Kasse
Kasse ['kasə] <-, -n> f2) (fam: Kranken\Kasse) kasa f chorych3) zahlbar in acht Tagen netto \Kasse płatne gotówką w ośmiodniowym terminiegegen \Kasse za gotówkę -
10 Kassenarzt
Kassenarzt, -ärztin m, flekarz(-rka) m(f) mający(-a) umowę z kasą chorych -
11 Kassenpatient
pacjent(ka) m(f) kasy chorych -
12 Krankenkasse
kasa f chorych -
13 Krankentransport
przewóz m chorych -
14 Vertrauensarzt
См. также в других словарях:
izba chorych — {{/stl 13}}{{stl 7}} w jednostce wojskowej, internacie itp.: pomieszczenie z kilkoma łóżkami i podstawowym sprzętem medycznym, przeznaczone dla chorych niewymagających leczenia szpitalnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dostać skierowanie na izbę chorych … Langenscheidt Polski wyjaśnień
namaszczenie chorych — {{/stl 13}}{{stl 7}} w religii chrześcijańskiej: jeden z siedmiu sakramentów udzielany osobom chorym, polegający na namaszczeniu olejem świętym głowy, dłoni i stóp : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ksiądz udzielił mu sakramentu namaszczenia chorych. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chory — chorzy «dotknięty chorobą; chorujący, cierpiący» Ktoś ciężko, beznadziejnie, śmiertelnie chory. Chory na serce, na żołądek. Chory na gruźlicę. Chory z przejedzenia, z przemęczenia. Chora noga, chore zęby. Chore drzewo. Jest bardziej chora niż… … Słownik języka polskiego
chory — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, chorzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który cierpi na jakąś chorobę, u którego widać objawy choroby; cierpiący, słaby, chorujący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężko chore dziecko … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Fort VII in Posen — Das Fort VII in Posen[1] (polnisch: Fort VII w Poznaniu; dort auch mit dem Zusatz „Vernichtungslager“ – Fort VII w Poznaniu [obóz zagłady]) wurde in der Zeit des Nationalsozialismus vom Sicherheitsdienst des Reichsführers SS und später von der… … Deutsch Wikipedia
cięcie — n I; lm D. cięć 1. rzecz. od ciąć. przen. «zmniejszenie sum przeznaczanych na jakieś cele, przyznawanych dotacji, świadczeń itp.» Cięcia w budżecie a. cięcia budżetowe. 2. «cios, uderzenie ostrym, tnącym narzędziem; sposób uderzania bronią… … Słownik języka polskiego
izba — ż IV, CMs. izbabie; lm D. izb 1. «pomieszczenie mieszkalne, pokój; dziś zwykle używane w języku urzędowym lub w odniesieniu do pomieszczeń mieszkalnych na wsi» Izba bielona wapnem. Mieszkanie złożone z paru izb. ∆ Izba chorych «zakład zamkniętej… … Słownik języka polskiego
lecznictwo — n III, Ms. lecznictwowie, blm «działalność zorganizowana w celu leczenia ludzi, związana z rozwojem medycyny i form społecznych; sztuka leczenia» Lecznictwo prywatne, uspołecznione, szpitalne, sanatoryjne. ∆ Lecznictwo otwarte «leczenie chorych w … Słownik języka polskiego
pogotowie — n I 1. blm «należyte przygotowanie, stan gotowości do natychmiastowego działania» Pogotowie bojowe. Ostre pogotowie. Być w stałym pogotowiu. Postawić ludzi w stan pogotowia. ∆ hand. Pogotowie kasowe «określona suma pieniędzy, która musi znajdować … Słownik języka polskiego
przychodnia — ż I, DCMs. przychodniani; lm D. przychodniani «zakład lecznictwa otwartego, w którym leczy się przychodzących chorych i udziela im porad w zakresie określonej specjalności» Przychodnia obwodowa, rejonowa. Przychodnia specjalistyczna. Przychodnia… … Słownik języka polskiego
ratunkowy — «dotyczący ratunku, służący do ratowania, mający na celu niesienie ratunku» Akcja ratunkowa. Samolot ratunkowy. ∆ Pas ratunkowy, koło ratunkowe «korkowy pas wkładany w razie niebezpieczeństwa utonięcia; koło korkowe, gumowe itp. chroniące przed… … Słownik języka polskiego