-
1 maladif
chorobliwy -
2 nakapagkakasakít
chorobliwy -
3 nahos
chorobliwy; chory; niezdrowy; szkodliwy -
4 nahoş
chorobliwy; chory; niezdrowy; szkodliwy -
5 näsag
chorobliwy; chory; dolegliwość; niesmaczny; niezdrowy; szkodliwy; zło -
6 болезненный
прил.• bolesny• chorobliwy• chorobowy• chory• czuły• delikatny• dolegliwy• dotkliwy• niezdrowy• szkodliwy* * *chorobliwy, chorowity, bolesny, obolały, schorowany, wymokły -
7 больной
прил.• chorobliwy• chory• cierpliwy• kiepski• morowy• niedobry• nieprzyjemny• niesmaczny• nieważny• niezdrowy• szkodliwy• słaby• ułomny• zły* * *chory, cierpiący, pacjent -
8 вредный
прил.• chorobliwy• chory• kiepski• morowy• niedobry• nieprzyjemny• niezdrowy• przeciwny• szkodliwy• zgubny• złośliwy• zły* * * -
9 нездоровый
прил.• cherlawy• chorobliwy• chory• mdły• niehigieniczny• niesmaczny• niezdrowy• niezdrów• szkodliwy• słaby* * *cierpiący, niezdrowy, niedysponowany -
10 пагубный
прил.• chorobliwy• chory• destruktywny• fatalny• morowy• niezdrowy• niszczycielski• szkodliwy• zgubny• złośliwy• zły• śmiertelny* * *fatalny, zgubny -
11 хворобливий
hworobływyjприкм. -
12 krankhaft
-
13 morbid
['mɔːbɪd]adjimagination, interest niezdrowy, chorobliwy; subject, joke makabryczny* * *['mo:(r)bid](sick (in the way one shows his/her excessive interest in death, disease, cruel acts etc): his morbid fascination with horror films; her morbid imagination.) chory, niezdrowy -
14 obsessive
[əb'sɛsɪv]adjobsesyjny, chorobliwy; person* * *[-siv]adjective obsessive about cleanliness.) przesadny, natrętny, obsesyjny -
15 phobia
['fəubjə]nfobia f, chorobliwy lęk m* * *['fəubiə](an intense fear or hatred of something: She has a phobia about birds.) fobia -
16 unhealthy
[ʌn'hɛlθɪ]adj* * *1) (not healthy: He is fat and unhealthy - he doesn't take enough exercise.) niezdrowy2) (dangerous: The situation was getting unhealthy.) niebezpieczny•- unhealthiness -
17 malsain
1. chorobliwy2. chory3. niebezpieczny4. niezdrowy5. szkodliwy -
18 morbide
1. chorobliwy2. chorobowy3. delikatny4. niezdrowy -
19 mífholláin
1 chorobliwy 2 chory 3 niezdrowy 4 szkodliwy -
20 láìníleraláìlera láìlágbára
1) chorobliwy2) chory3) niezdrowy4) szkodliwy
- 1
- 2
См. также в других словарях:
chorobliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadczący o chorobie, typowy dla chorego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chorobliwe drżenie rąk, wypieki na twarzy. Chorobliwy lęk przed obcymi, przed ciasnymi … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chorobliwy — «będący objawem choroby, właściwy choremu; nienormalny, przesadny; niezdrowy» Chorobliwy wstręt, lęk. Chorobliwy apetyt. Chorobliwa zazdrość. Chorobliwe podniecenie, zdenerwowanie … Słownik języka polskiego
niezdrowy — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}niezdrów {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, niezdrowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie w pełni zdrowy, lekko chory; niedysponowany : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aerofobia — ż I, DCMs. aerofobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed powietrzem, przeciągiem, wiatrem, a także przed ruchem w powietrzu, np. podczas jazdy kolejką linową, podczas lotu samolotem» … Słownik języka polskiego
agorafobia — ż I, DCMs. agorafobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed otwartą przestrzenią; lęk przestrzeni» Cierpieć na agorafobię. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
androfobia — ż I, DCMs. androfobiabii, blm med. psych. «chorobliwy wstręt do mężczyzn» ‹gr. + fobia› … Słownik języka polskiego
antropofobia — ż I, DCMs. antropofobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed ludźmi» … Słownik języka polskiego
chorobliwie — przysłów. od chorobliwy Oczy błyszczące chorobliwie. Chorobliwie wybujała ambicja … Słownik języka polskiego
chorobliwość — ż V, DCMs. chorobliwośćści, blm rzecz. od chorobliwy Chorobliwość czyjejś cery … Słownik języka polskiego
dyspareunia — ż I, DCMs. dyspareunianii, blm med. «niejednoczesne występowanie orgazmu u mężczyzny i kobiety podczas stosunku płciowego lub chorobliwy brak orgazmu u kobiety» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
euforia — ż I, DCMs. euforiarii, blm 1. «stan bardzo dobrego, przyjemnego samopoczucia; podniosły, radosny nastrój, zachwyt, zapał» Intelektualna euforia. Wpaść w euforię. Widzów ogarnęła euforia. 2. med. «chorobliwy stan wesołości, pozornie dobrego… … Słownik języka polskiego