-
1 Chef
Chef m 1. GEN superior, (infrml) boss (Manager); head (einer Abteilung); 2. MGT chief operating officer* * *Chef
(Handwerksmeister) master, (Vorgesetzter) head, chief, principal, head, chief, principal, gaffer (Br.), boss (US coll.);
• Chef der Buchhaltung[sabteilung] bookkeeping (accounting) supervisor;
• Chef vom Dienst desk (news, US) editor;
• Chef des Hauses head of the firm;
• Chef des Protokolls head (chief, US) of protocol;
• beim Chef schlecht angeschrieben sein to be in bad with the boss (US);
• Chefberater copy chief;
• Chefdelegierter head of a delegation;
• Chefdesigner art director;
• Chefkonstrukteur chief designer;
• Chefredakteur editor in chief (US), [managing] editor;
• Chefsekretärin head secretary;
• Cheftexter copy chief (supervisor). -
2 Chef
-
3 chef
-
4 Chef
-
5 Chef
m; -s, -s1. head of the company etc.; (Vorgesetzter) boss umg., supervisor geh., s.o.’s superior; (Abteilungsleiter) auch head of department; umg. in der Anrede auch: chief, Brit. auch guv; wer ist hier der Chef? who’s in charge around here?; ich möchte mit dem Chef sprechen oft: I’d like to speak to the manager; den Chef markieren umg. act as if one owns the place2. (Küchenchef, Chefkoch) (head) chef* * *der Chefhead; chief; boss; superior; gaffer* * *[ʃɛf] (Aus) [ʃeːf]m -s, -sboss; (von Bande, Delegation etc) leader; (von Organisation, inf = Schuldirektor) head; (der Polizei) chief; (MIL von Kompanie) commanderChef des Stabes — Chief of Staff
er ist der Chef vom Ganzen — he's in charge or the boss here
hallo Chef! (inf) — hey, gov( ernor) or chief or squire (all Brit inf) or mac (US inf)
* * *der1) (the master or manager: the boss of the factory.) boss2) (the head of a clan or tribe, or a department, business etc.) chief* * *Chef(in)<-s, -s>[ʃɛf]* * *der; Chefs, Chefs1) (Leiter) (einer Firma, Abteilung, Regierung) head; (der Polizei, des Generalstabs) chief; (einer Partei, Bande) leader; (Vorgesetzter) superior; boss (coll.)hallo, Chef — hey, chief or squire (Brit. coll.); hey mister (Amer. coll.)
* * *1. head of the company etc; (Vorgesetzter) boss umg, supervisor geh, sb’s superior; (Abteilungsleiter) auch head of department; umg in der Anrede auch: chief, Br auch guv;wer ist hier der Chef? who’s in charge around here?;den Chef markieren umg act as if one owns the place2. (Küchenchef, Chefkoch) (head) chefChef… im subst2. maßgebend: leading …* * *der; Chefs, Chefs1) (Leiter) (einer Firma, Abteilung, Regierung) head; (der Polizei, des Generalstabs) chief; (einer Partei, Bande) leader; (Vorgesetzter) superior; boss (coll.)2) (salopp): (Anrede)hallo, Chef — hey, chief or squire (Brit. coll.); hey mister (Amer. coll.)
* * *-s m.boss n.(§ pl.: bosses)chief n. -
6 Chef(in)
-
7 Chef-
-
8 Chef...
-
9 Chef
m1. chief2. gaffer3. head -
10 Chef-Justiziar
-
11 Chef der Buchhaltung
Chef der Buchhaltung(sabteilung)
bookkeeping (accounting) supervisor -
12 Chef der Buchhaltungsabteilung
Chef der Buchhaltung(sabteilung)
bookkeeping (accounting) supervisorBusiness german-english dictionary > Chef der Buchhaltungsabteilung
-
13 Chef des Hauses
Chef des Hauses
head of the firm -
14 Chef des Protokolls
Chef des Protokolls
head (chief, US) of protocol -
15 Chef um Gehaltserhöhung angehen
Chef um Gehaltserhöhung angehen
to tackle the boss for a raise (US coll.) (rise, Br.)Business german-english dictionary > Chef um Gehaltserhöhung angehen
-
16 Chef vom Dienst
Chef vom Dienst
desk (news, US) editor -
17 Chef-Telefonanlage
Chef-Telefonanlage f executive telephone systemDeutsch-Englisch Wörterbuch der Elektrotechnik und Elektronik > Chef-Telefonanlage
-
18 Chef-und-Sekretär-Anlage
Deutsch-Englisch Wörterbuch der Elektrotechnik und Elektronik > Chef-und-Sekretär-Anlage
-
19 Chef-Bildschirm
-
20 Chef der Prüfungsgruppe
Business german-english dictionary > Chef der Prüfungsgruppe
См. также в других словарях:
chef — chef … Dictionnaire des rimes
Chef(in) — Chef(in) … Deutsch Wörterbuch
chef — [ ʃɛf ] n. m. • chief Xe; lat. caput « tête » I ♦ 1 ♦ Vx Tête (⇒ couvre chef). Le chef de saint Denis, relique. Blas. Pièce honorable qui est en haut de l écu. 2 ♦ DE SON CHEF : de sa propre initiative, de soi même. ⇒ autorité … Encyclopédie Universelle
chef — (chèf ; au pluriel l s ne se lie pas : les chèf et les soldats ; cependant quelques uns lient : les chèf z et les soldats) s. m. 1° Tête. Le chef de saint Jean Baptiste. • Et que peut plus un corps dont le chef est à bas ?, ROTR. St Gen. V, 2 … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
chef — CHEF. s. m. (On pron. l F.) Tête. Il ne se dit que de l homme, et il n est guère d usage qu en Poésie. Le chef couronné de lauriers. Le chef ceint d un diadême. On s en sert aussi en parlant De la tête des Saints. Le Chef de Saint Jean. Le Chef… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
chef — CHEF. s. m. Teste. Il ne se dit que de l homme, & il n a guere d usage qu en poësie. Le chef couronné de lauriers. le chef ceint d un diademe. On s en sert aussi en parlant de la teste des Saints. On garde le chef de saint Jean en cette Eglise.… … Dictionnaire de l'Académie française
Chef! — The show s title, formed from food prepared during the opening credits. Format Situation comedy Created by Peter Tilbury (based on an idea from Len … Wikipedia
Chef Ra — Born October 10, 1950(1950 10 10) Charleston, West Virginia Died December 26, 2006(2006 12 26) (aged 56) Urbana, Illinois Cooking style Ganja (marijuana) Education Urbana High School where he was class president his senior year. He … Wikipedia
chef — Chef, m. Qui vient du Grec {{t=g}}képhalê,{{/t}} non du Latin Caput, est la teste proprement de l homme et de la femme, Caput, car quant aux bestes brutes, on use du mot Teste. Chef et Capitaine d une armée, Strategus, Dux exercitus. Le chef des… … Thresor de la langue françoyse
Chef — (aus dem Französischen entlehnt, von lateinisch caput ‚Kopf‘) bezeichnet: allgemein Vorgesetzter Koch oder Köchin in der Gastronomie Oberhaupt einer deutschen Adelsdynastie, siehe Deutscher Adel Chef (Programmiersprache), esoterische… … Deutsch Wikipedia
chef — CHEF, chefuri, s.n. 1. Petrecere zgomotoasă cu mâncare, băutură (şi cântec). 2. Stare de (uşoară) beţie şi de bună dispoziţie a omului care a băut. 3. Bună dispoziţie, voie bună, veselie; toane bune. 4. Voie, poftă, dorinţă. ♦ Dorinţă ciudată,… … Dicționar Român