-
21 Chef des Rechnungswesens
Business german-english dictionary > Chef des Rechnungswesens
-
22 Chef de Cuisine
mchef de cuisine -
23 Chef de Partie
mchef de partie -
24 Chef de Rang
mchef de rang -
25 Chef(in) (m(f)) der Prüfungsgruppe
< Rechnung> head of the audit groupBusiness german-english dictionary > Chef(in) (m(f)) der Prüfungsgruppe
-
26 Chef(in) (m(f)) des Rechnungswesens
< Mgmnt> controller, comptrollerBusiness german-english dictionary > Chef(in) (m(f)) des Rechnungswesens
-
27 Chef-Sekretär-Anlage
f < tele> ■ manager-and-secretary station; executive-secretary system -
28 Chef der Prüfungsgruppe
-
29 Chef des Generalstabs
-
30 Chef-Sekretär-Anlage
f1. executive-secretary system2. manager-and-secretary station -
31 Chef, Chefin
m, f1. boss2. employer3. leader4. manager -
32 PLO-Chef
-
33 PR-Chef
-
34 Personal chef
Personal chef, Personaldirektor
personnel manager (chief, director, officer, Br.), employment (staff) manager -
35 bei seinem Chef schlecht angeschrieben sein
bei seinem Chef schlecht angeschrieben sein
to be in a tough spot with one’s boss;
• hier wird nicht angeschrieben no credit is given at this shop.Business german-english dictionary > bei seinem Chef schlecht angeschrieben sein
-
36 beim Chef schlecht angeschrieben sein
Business german-english dictionary > beim Chef schlecht angeschrieben sein
-
37 nur dem Chef verantwortlich sein
nur dem Chef verantwortlich sein
to be accountable to the boss onlyBusiness german-english dictionary > nur dem Chef verantwortlich sein
-
38 nur dem Namen nach der Chef sein
nur dem Namen nach der Chef sein
to be the nominal headBusiness german-english dictionary > nur dem Namen nach der Chef sein
-
39 sich beim Chef
beschweren, sich beim Chef
to complain to the manager;
• einzelne Gewerbezweige mit hohen Zöllen beschweren to encumber branches of trade with high duties. -
40 PLO-Chef
PLO-leader
См. также в других словарях:
chef — chef … Dictionnaire des rimes
Chef(in) — Chef(in) … Deutsch Wörterbuch
chef — [ ʃɛf ] n. m. • chief Xe; lat. caput « tête » I ♦ 1 ♦ Vx Tête (⇒ couvre chef). Le chef de saint Denis, relique. Blas. Pièce honorable qui est en haut de l écu. 2 ♦ DE SON CHEF : de sa propre initiative, de soi même. ⇒ autorité … Encyclopédie Universelle
chef — (chèf ; au pluriel l s ne se lie pas : les chèf et les soldats ; cependant quelques uns lient : les chèf z et les soldats) s. m. 1° Tête. Le chef de saint Jean Baptiste. • Et que peut plus un corps dont le chef est à bas ?, ROTR. St Gen. V, 2 … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
chef — CHEF. s. m. (On pron. l F.) Tête. Il ne se dit que de l homme, et il n est guère d usage qu en Poésie. Le chef couronné de lauriers. Le chef ceint d un diadême. On s en sert aussi en parlant De la tête des Saints. Le Chef de Saint Jean. Le Chef… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
chef — CHEF. s. m. Teste. Il ne se dit que de l homme, & il n a guere d usage qu en poësie. Le chef couronné de lauriers. le chef ceint d un diademe. On s en sert aussi en parlant de la teste des Saints. On garde le chef de saint Jean en cette Eglise.… … Dictionnaire de l'Académie française
Chef! — The show s title, formed from food prepared during the opening credits. Format Situation comedy Created by Peter Tilbury (based on an idea from Len … Wikipedia
Chef Ra — Born October 10, 1950(1950 10 10) Charleston, West Virginia Died December 26, 2006(2006 12 26) (aged 56) Urbana, Illinois Cooking style Ganja (marijuana) Education Urbana High School where he was class president his senior year. He … Wikipedia
chef — Chef, m. Qui vient du Grec {{t=g}}képhalê,{{/t}} non du Latin Caput, est la teste proprement de l homme et de la femme, Caput, car quant aux bestes brutes, on use du mot Teste. Chef et Capitaine d une armée, Strategus, Dux exercitus. Le chef des… … Thresor de la langue françoyse
Chef — (aus dem Französischen entlehnt, von lateinisch caput ‚Kopf‘) bezeichnet: allgemein Vorgesetzter Koch oder Köchin in der Gastronomie Oberhaupt einer deutschen Adelsdynastie, siehe Deutscher Adel Chef (Programmiersprache), esoterische… … Deutsch Wikipedia
chef — CHEF, chefuri, s.n. 1. Petrecere zgomotoasă cu mâncare, băutură (şi cântec). 2. Stare de (uşoară) beţie şi de bună dispoziţie a omului care a băut. 3. Bună dispoziţie, voie bună, veselie; toane bune. 4. Voie, poftă, dorinţă. ♦ Dorinţă ciudată,… … Dicționar Român