-
1 centumvir
centumvir, v. centumviri. -
2 centumvir
panel of (about 100) judges chosen annually to decide civil suits (pl.) -
3 должность центумвира
General subject: centumvir, centumvirateУниверсальный русско-английский словарь > должность центумвира
-
4 коллегия центумвиров
General subject: centumvir, centumvirateУниверсальный русско-английский словарь > коллегия центумвиров
-
5 центумвир
General subject: centumvir -
6 центумвират
General subject: centumvir, centumvirate -
7 centumviro
-
8 rescindo
rē-scindo, scĭdi, scissum, 3, v. a., to cut off, cut loose, cut or break down; to cut or tear open (freq. and class.).I.Lit.:B.pontem,
i. e. to break down, Caes. B. G. 1, 7; 4, 19 fin.; 6, 29; 7, 35; 7, 58 fin.; Nep. Milt. 3, 4; Liv. 2, 10; Flor. 3, 10, 3:vallum ac loricam falcibus,
Caes. B. G. 7, 86 fin.: pluteos, Sall. Fragm. ap. Non. 95, 22:cameras tectorum,
Front. Strat. 3, 4, 6:tecta domusque in usum novae classis,
Flor. 2, 15, 10:caelum,
Verg. G. 1, 280; id. A. 6, 583:tenuem vestem e membris,
Tib. 1, 10, 61:vestes,
Claud. B. Gild. 136:decreta,
Suet. Calig. 3:ense teli latebram penitus,
to cut open, Verg. A. 12, 390:vulnera,
Ov. Tr. 3, 11, 63; Flor. 3, 23, 4; Plin. Ep. 7, 19, 9:pectora ferro,
Stat. Th. 11, 507:rescisso palato,
Luc. 4, 328:plagam,
Flor. 4, 2, 72:venam,
to open, Col. 6, 30, 5; 7, 10, 2; and poet.:obductos annis luctus,
Ov. M. 12, 543:an male sarta Gratia nequidquam coit et rescinditur?
Hor. Ep. 1, 3, 32;imitated by Petronius: ne inter initia coëuntis gratiae recentem cicatricem rescinderet,
Petr. 113, 8.—Meton., to open:II.vias,
Lucr. 2,406:locum praesidiis firmatum atque omni ratione obvallatum,
Cic. Agr. 2, 1, 3:ferro summum Ulceris os,
Verg. G. 3, 453; Col. 7, 5, 10; cf.:latentia vitia (corresp. to aperire),
Quint. 9, 2, 93.—Trop., to annul, abolish, abrogate, repeal, rescind a law, decree, agreement, etc.:mihi non videtur, quod sit factum legibus, Rescindi posse,
Ter. Phorm. 2, 4, 16:acta M. Antonii rescidistis, leges refixistis,
Cic. Phil. 13, 3, 5; so,acta,
id. ib. 2, 42, 109; 13, 3, 5; Liv. 26, 31; Suet. Caes. 82; id. Claud. 11; Flor. 3, 23, 2:acta deūm,
Ov. M. 14, 784:jussa Jovis,
id. ib. 2, 678:constitutiones senatūs,
Suet. Tib. 33:concilia habita,
Cic. Leg. 2, 12, 31:totam triennii praeturam,
id. Verr. 2, 2, 57, § 140:rescindere et irritas facere omnes istius injurias,
id. ib. 2, 2, 26, §63: res judicatas,
id. Sull. 22, 63; cf.judicium,
id. Planc. 4, 10:judicia,
Suet. Claud. 29:ambitiosas Centumvir. sententias,
id. Dom. 8:pactiones,
Cic. Prov. Cons. 5, 10:testamenta mortuorum,
id. Verr. 2, 1, 43, § 111; Quint. 5, 2, 1; Suet. Calig. 38:foedus turpe,
Vell. 2, 90, 3.— Poet.:aevi leges validas,
Lucr. 5, 58:beneficium suum insequenti injuriā,
Sen. Ben. 3, 13:verbum Dei,
Vulg. Marc. 7, 13.
См. также в других словарях:
centumvir — CENTUMVÍR, centumviri, s.m. Membru al unui colegiu de judecători format dintr o sută de magistraţi care judecau afacerile civile în vechea Romă. ♦ Magistrat dintr un municipiu sau dintr o colonie romană. – Din lat., fr. centumvir. Trimis de… … Dicționar Român
centumvir — ● centumvir nom masculin (latin centumviri, de centum, cent, et vir, homme) À Rome, membre d un collège de jurés, qui apparut au IIIe s. avant J. C. et qui était chargé essentiellement des procès successoraux. ⇒CENTUMVIR, subst. masc. ,,Magistrat … Encyclopédie Universelle
centumvir — centùmvīr m <G centumvíra> DEFINICIJA pravn. pov. jedan iz kolegija od 105 sudaca koji su u antičkom Rimu sudili naročito u slučajevima vezanima za ostavštine i oporuke ETIMOLOGIJA lat. centumvir ≃ centum: sto + vir: muž … Hrvatski jezični portal
Centumvir — Cen*tum vir, n.; pl. {Centumviri}. [L., fr. centum hundred + Vir man.] (Rom. Hist.) One of a court of about one hundred judges chosen to try civil suits. Under the empire the court was increased to 180, and met usually in four sections. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
centumvir — CENTUMVIR. s. mas. Officier de l ancienne Rome, établi pour juger de certaines affaires civiles … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
centumvir — (san tom vir) s. m. Dans l ancienne Rome, le tribunal des centumvirs, tribunal composé de cent membres qui jugeait les questions d état, de propriété, de succession. ÉTYMOLOGIE Centumvir, de centum, cent, et vir, homme (voy. viril) … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
CENTUMVIR — s. m. (Dans ce mot et dans ses deux dérivés, U se prononce O.) Magistrat de l ancienne Rome, établi pour juger de certaines affaires civiles … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
centumvir — cen·tum·vir … English syllables
centumvir — … Useful english dictionary
Centumviri — Centumvir Cen*tum vir, n.; pl. {Centumviri}. [L., fr. centum hundred + Vir man.] (Rom. Hist.) One of a court of about one hundred judges chosen to try civil suits. Under the empire the court was increased to 180, and met usually in four sections … The Collaborative International Dictionary of English
centunviro — (Del lat. centumvir.) ► sustantivo masculino HISTORIA Ciudadano de la antigua Roma que ayudaba al pretor urbano en los juicios sobre asuntos civiles. * * * centunviro (del lat. «centumvir, ĭri») m. Miembro de un consejo o *tribunal de la antigua… … Enciclopedia Universal