Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

centumvir

  • 1 centumvir

    centumvir, v. centumviri.

    Lewis & Short latin dictionary > centumvir

  • 2 centumvir

    panel of (about 100) judges chosen annually to decide civil suits (pl.)

    Latin-English dictionary > centumvir

  • 3 rescindo

    rē-scindo, scĭdi, scissum, 3, v. a., to cut off, cut loose, cut or break down; to cut or tear open (freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    pontem,

    i. e. to break down, Caes. B. G. 1, 7; 4, 19 fin.; 6, 29; 7, 35; 7, 58 fin.; Nep. Milt. 3, 4; Liv. 2, 10; Flor. 3, 10, 3:

    vallum ac loricam falcibus,

    Caes. B. G. 7, 86 fin.: pluteos, Sall. Fragm. ap. Non. 95, 22:

    cameras tectorum,

    Front. Strat. 3, 4, 6:

    tecta domusque in usum novae classis,

    Flor. 2, 15, 10:

    caelum,

    Verg. G. 1, 280; id. A. 6, 583:

    tenuem vestem e membris,

    Tib. 1, 10, 61:

    vestes,

    Claud. B. Gild. 136:

    decreta,

    Suet. Calig. 3:

    ense teli latebram penitus,

    to cut open, Verg. A. 12, 390:

    vulnera,

    Ov. Tr. 3, 11, 63; Flor. 3, 23, 4; Plin. Ep. 7, 19, 9:

    pectora ferro,

    Stat. Th. 11, 507:

    rescisso palato,

    Luc. 4, 328:

    plagam,

    Flor. 4, 2, 72:

    venam,

    to open, Col. 6, 30, 5; 7, 10, 2; and poet.:

    obductos annis luctus,

    Ov. M. 12, 543:

    an male sarta Gratia nequidquam coit et rescinditur?

    Hor. Ep. 1, 3, 32;

    imitated by Petronius: ne inter initia coëuntis gratiae recentem cicatricem rescinderet,

    Petr. 113, 8.—
    B.
    Meton., to open:

    vias,

    Lucr. 2,406:

    locum praesidiis firmatum atque omni ratione obvallatum,

    Cic. Agr. 2, 1, 3:

    ferro summum Ulceris os,

    Verg. G. 3, 453; Col. 7, 5, 10; cf.:

    latentia vitia (corresp. to aperire),

    Quint. 9, 2, 93.—
    II.
    Trop., to annul, abolish, abrogate, repeal, rescind a law, decree, agreement, etc.:

    mihi non videtur, quod sit factum legibus, Rescindi posse,

    Ter. Phorm. 2, 4, 16:

    acta M. Antonii rescidistis, leges refixistis,

    Cic. Phil. 13, 3, 5; so,

    acta,

    id. ib. 2, 42, 109; 13, 3, 5; Liv. 26, 31; Suet. Caes. 82; id. Claud. 11; Flor. 3, 23, 2:

    acta deūm,

    Ov. M. 14, 784:

    jussa Jovis,

    id. ib. 2, 678:

    constitutiones senatūs,

    Suet. Tib. 33:

    concilia habita,

    Cic. Leg. 2, 12, 31:

    totam triennii praeturam,

    id. Verr. 2, 2, 57, § 140:

    rescindere et irritas facere omnes istius injurias,

    id. ib. 2, 2, 26, §

    63: res judicatas,

    id. Sull. 22, 63; cf.

    judicium,

    id. Planc. 4, 10:

    judicia,

    Suet. Claud. 29:

    ambitiosas Centumvir. sententias,

    id. Dom. 8:

    pactiones,

    Cic. Prov. Cons. 5, 10:

    testamenta mortuorum,

    id. Verr. 2, 1, 43, § 111; Quint. 5, 2, 1; Suet. Calig. 38:

    foedus turpe,

    Vell. 2, 90, 3.— Poet.:

    aevi leges validas,

    Lucr. 5, 58:

    beneficium suum insequenti injuriā,

    Sen. Ben. 3, 13:

    verbum Dei,

    Vulg. Marc. 7, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > rescindo

См. также в других словарях:

  • centumvir — CENTUMVÍR, centumviri, s.m. Membru al unui colegiu de judecători format dintr o sută de magistraţi care judecau afacerile civile în vechea Romă. ♦ Magistrat dintr un municipiu sau dintr o colonie romană. – Din lat., fr. centumvir. Trimis de… …   Dicționar Român

  • centumvir — ● centumvir nom masculin (latin centumviri, de centum, cent, et vir, homme) À Rome, membre d un collège de jurés, qui apparut au IIIe s. avant J. C. et qui était chargé essentiellement des procès successoraux. ⇒CENTUMVIR, subst. masc. ,,Magistrat …   Encyclopédie Universelle

  • centumvir — centùmvīr m <G centumvíra> DEFINICIJA pravn. pov. jedan iz kolegija od 105 sudaca koji su u antičkom Rimu sudili naročito u slučajevima vezanima za ostavštine i oporuke ETIMOLOGIJA lat. centumvir ≃ centum: sto + vir: muž …   Hrvatski jezični portal

  • Centumvir — Cen*tum vir, n.; pl. {Centumviri}. [L., fr. centum hundred + Vir man.] (Rom. Hist.) One of a court of about one hundred judges chosen to try civil suits. Under the empire the court was increased to 180, and met usually in four sections. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • centumvir — CENTUMVIR. s. mas. Officier de l ancienne Rome, établi pour juger de certaines affaires civiles …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • centumvir — (san tom vir) s. m. Dans l ancienne Rome, le tribunal des centumvirs, tribunal composé de cent membres qui jugeait les questions d état, de propriété, de succession. ÉTYMOLOGIE    Centumvir, de centum, cent, et vir, homme (voy. viril) …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • CENTUMVIR — s. m. (Dans ce mot et dans ses deux dérivés, U se prononce O.) Magistrat de l ancienne Rome, établi pour juger de certaines affaires civiles …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • centumvir — cen·tum·vir …   English syllables

  • centumvir — …   Useful english dictionary

  • Centumviri — Centumvir Cen*tum vir, n.; pl. {Centumviri}. [L., fr. centum hundred + Vir man.] (Rom. Hist.) One of a court of about one hundred judges chosen to try civil suits. Under the empire the court was increased to 180, and met usually in four sections …   The Collaborative International Dictionary of English

  • centunviro — (Del lat. centumvir.) ► sustantivo masculino HISTORIA Ciudadano de la antigua Roma que ayudaba al pretor urbano en los juicios sobre asuntos civiles. * * * centunviro (del lat. «centumvir, ĭri») m. Miembro de un consejo o *tribunal de la antigua… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»