-
1 caynaq
коготь. -
2 caynaq
сущ. коготь:1. острое загнутое роговое образование на концах пальцев многих животных и птиц. İti caynaqlar острые когти, uzun caynaqlar длинные когти, qartal caynaqları орлиные когти, qırğı caynaqları ястребиные когти, caynaqları ilə yapışmaq вцепиться (впиться) когтями в кого-л., во что-л. схватиться когтями за кого, за что-л., caynaqları ilə tutmaq хватать, схватывать, схватить когтями кого-л., что-л., caynaqlarını sancmaq вонзать, вонзить когти2. о ногте на пальцах человека, чрезмерно длинном или с оттенком порицания3. связь. когти, кошки (род железных шипов, надеваемых на обувь для лазания на столбы)◊ caynağında saxlamaq (tutmaq) держать в когтях (в повиновении, подчинении) кого-л., что-л., caynaqlarını qırmaq (sökmək) обломать когти к ому (лишить возможности осуществить зломыслие); caynaqlarına keçmək попадать, попасть в когти кому, чьи, кого; caynaqlarına keçirmək (salmaq) хватать, схватить когтями, вкогтиться; caynağında olmaq kimin, nəyin быть в когтях кого-л., чего-л.; düşmən caynağında olmaq быть в когтях врага (в плену); düşmən caynağından qurtarmaq (xilas olmaq) вырваться, высвободиться из когтей врага (из плена); ölümün caynağında в когтях смерти; caynaqlarını göstərmək показать когти (об угрозе); dəmir caynaqlar железные когти -
3 cırmaq
1) рвать, порвать, разорвать; 2)см. caynaq. -
4 cırmaq
1глаг.1. рвать, разрывать, разорвать, порвать:1) резким движением разделить на части. Kağızı cırmaq рвать бумагу, kitabı cırmaq рвать книгу; qəzeti cırma не рви газету, o, məktubu cırdı он порвал письмо2) делать что-л. дырявым, рваным. Tikanlar onun paltarını cırırdı колючки рвали одежду чью, кого, ayaqqabını cırmaq рвать обувь2. царапать, поцарапать (сделать царапины на чем-л. или кому-л.). Üzünü cırmaq царапать лицо, əlini cırmaq царапать руку2глаг. простореч. удирать, удрать, улизнуть (уйти незаметно, потихоньку). Dərsdən cırmaq (əkilmək, qaçmaq) улизнуть с урока3 -
5 cırnaq
см. caynaq -
6 qaynaq
1Iсущ.1. родник, источник, ключ. Mineral qaynaq минеральный источник, soyuq qaynaq студеный ключ2. перен. источник чего. Ziya qaynağı источник сияния (света, блеска)IIприл. ключевой, родниковый. Qaynaq suyu ключевая (родниковая) вода2Iсущ.1. сварка. Metalların qaynağı сварка металлов, avtogen qaynağı автогенная сварка, kontakt qaynağı контактная сварка, qaynaq yeri место сварки, qaynaq rejimi режим сварки, qaynaq sürəti скорость сварки2. спайка (место соединения спаянных частей). Məftil uclarının qaynağı спайка концов проволокиIIприл.1. сварной. Qaynaq birləşməsi сварное соединение, qaynaq karkası сварной каркас, qaynaq tikişləri сварные швы, qaynaq calağı сварной стык2. сварочный. Qaynaq cərəyanının gərginliyi напряжение сварочного тока, qaynaq avtomatı сварочный автомат, qaynaq başlığı сварочная головка, qaynaq qazyandırıcısı сварочная газовая горелка, qaynaq dəmiri сварочное железо, qaynaq elektrodu сварочный электрод, qaynaq generatoru сварочный генератор, qaynaq maşını сварочная машина, qaynaq sexi сварочный цех, qaynaq cərəyanı сварочный ток3сущ. коготь:1. острый загнутый роговой придаток на пальцах многих птиц и животных2. длинный ноготь на пальцах человека (с оттенком порицания, иронии); см. caynaq 1, 2
См. также в других словарях:
caynaq — is. 1. Bir çox heyvan və quşların barmaqlarının qarmaqvari iti ucları. Qartal caynağı. – <Tağı:> Qaraquş da yerdə dovşanın qaçdığını, ya kəkliyin uçmağını gördükdə, ildırım kimi şığıyıb caynağına alacaqdır. S. S. A.. <Yusif Şahmara:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mixləb — ə. caynaq, dırnaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qaynaq — 1. is. Bir şeyin qaynayıb çıxdığı yer; mənbə. Bu dərə başdan başa su qaynağı idi. A. Ş.. «Mərcan suyu» qaynağın; Ellər sənin oynağın; Nə gözəldir yanağın; Gəlin kimi baxan Kür! Ə. C.. Qaynaqdan bulandıran elə bulandırdı ki; Suyumuz durulmadı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəngal — f. 1) ağac və ya dəmir halqa; doğanaq; 2) əyri, halqavarı; 3) pəncə, caynaq; 4) çəngəl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
naxun — f. dırnaq; caynaq. Naxuni nədamət peşman olub dırnağını dişləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cırmaq — 1. f. 1. Kağız, parça kimi şeyləri qıraqlarından dartaraq parça parça, doğramdoğram etmək. <Banıxanım:> Oğul, bu nə gündür düşübsən, sənin üst başını kim cırmışdır? «Aşıq Qərib». Gəray deyilən sözü eşitmir, verilən dərsi əzbərləmir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cırnaq — bax caynaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dırnaq — is. 1. Barmaqların ucunun üst tərəfində sümük kimi maddədən ibarət örtü. Dırnaq tutmaq. Dırnaq şotkası (dırnaqları təmizləməyə məxsus kiçik şotka). // At, inək kimi heyvanların ayaqlarının alt hissəsini əhatə edən bütöv və ya haça şəklində buynuz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıynaq — is. Yırtıcı quş çəngəli; caynaq. Çünki onun <insanın> pələng kimi dişləri və qıynaqları yox ki, düşmənə qalib olsun, at və maral kimi ayaqları yox ki, qaçıb qurtarsın. . H. Z.. <Bədəl:> Bizim birinci qəsdimiz . . öz kasıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti