caynaq

См. также в других словарях:

• caynaq — is. 1. Bir çox heyvan və quşların barmaqlarının qarmaqvari iti ucları. Qartal caynağı. – <Tağı:> Qaraquş da yerdə dovşanın qaçdığını, ya kəkliyin uçmağını gördükdə, ildırım kimi şığıyıb caynağına alacaqdır. S. S. A.. <Yusif Şahmara:>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• mixləb — ə. caynaq, dırnaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• qaynaq — 1. is. Bir şeyin qaynayıb çıxdığı yer; mənbə. Bu dərə başdan başa su qaynağı idi. A. Ş.. «Mərcan suyu» qaynağın; Ellər sənin oynağın; Nə gözəldir yanağın; Gəlin kimi baxan Kür! Ə. C.. Qaynaqdan bulandıran elə bulandırdı ki; Suyumuz durulmadı. B.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• çəngal — f. 1) ağac və ya dəmir halqa; doğanaq; 2) əyri, halqavarı; 3) pəncə, caynaq; 4) çəngəl …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• naxun — f. dırnaq; caynaq. Naxuni nədamət peşman olub dırnağını dişləmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• cırmaq — 1. f. 1. Kağız, parça kimi şeyləri qıraqlarından dartaraq parça parça, doğramdoğram etmək. <Banıxanım:> Oğul, bu nə gündür düşübsən, sənin üst başını kim cırmışdır? «Aşıq Qərib». Gəray deyilən sözü eşitmir, verilən dərsi əzbərləmir,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• cırnaq — bax caynaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dırnaq — is. 1. Barmaqların ucunun üst tərəfində sümük kimi maddədən ibarət örtü. Dırnaq tutmaq. Dırnaq şotkası (dırnaqları təmizləməyə məxsus kiçik şotka). // At, inək kimi heyvanların ayaqlarının alt hissəsini əhatə edən bütöv və ya haça şəklində buynuz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qıynaq — is. Yırtıcı quş çəngəli; caynaq. Çünki onun <insanın> pələng kimi dişləri və qıynaqları yox ki, düşmənə qalib olsun, at və maral kimi ayaqları yox ki, qaçıb qurtarsın. . H. Z.. <Bədəl:> Bizim birinci qəsdimiz . . öz kasıb… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti