Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

castus

  • 1 castus

    castus castus, a, um чистый, непорочный

    Латинско-русский словарь > castus

  • 2 castus

    castus castus, a, um невинный, непорочный

    Латинско-русский словарь > castus

  • 3 castus

        castus adj. with comp. and sup.    [2 CAD-], morally pure, unpolluted, spotless, guiltless, virtuous: mentes: vita castissima: quis hoc adulescente castior? V.: populus frugi castusque, H.: se castos servare: castissima domus: signa, proofs of innocence, O.: res familiaris casta a cruore civili. — Plur m. as subst: probrum castis inferre. — Chaste, unpolluted, virtuous, continent: (mulieres) castiores: Minerva, H.: matres, V.: poeta, Ct.: ius matrimonii: voltus, O.—Pious, religious, holy, sacred: Aeneas, H.: sacerdotes, V.: qui castam contionem defendo, i. e. auspicato in loco: verbenae, H.: crines, O.: laurus, Tb.: nemus, Ta.— Free from avarice, disinterested: homo: castissimus homo.
    * * *
    I
    casta -um, castior -or -us, castissimus -a -um ADJ
    pure, moral; chaste, virtuous, pious; sacred; spotless; free from/untouched by
    II
    ceremonial state of abstinence; sexual abstinence on religious grounds

    Latin-English dictionary > castus

  • 4 castus

    castus, a, um, chaste, pure, 2 C. 11:2; 1 T. 5:22; Ti. 2:5; 1 P. 3:2.

    English-Latin new dictionary > castus

  • 5 castus

    [st1]1 [-] castus, a, um: - [abcl][b]a - pur, innocent, irréprochable. - [abcl]b - fidèle à sa parole, intègre, incorruptible, loyal. - [abcl]c - chaste, continent, pudique. - [abcl]d - pur, correct (style). - [abcl]e - pieux, religieux, saint.[/b] [st1]2 [-] castŭs, ūs, m.: abstinence imposée par la religion.
    * * *
    [st1]1 [-] castus, a, um: - [abcl][b]a - pur, innocent, irréprochable. - [abcl]b - fidèle à sa parole, intègre, incorruptible, loyal. - [abcl]c - chaste, continent, pudique. - [abcl]d - pur, correct (style). - [abcl]e - pieux, religieux, saint.[/b] [st1]2 [-] castŭs, ūs, m.: abstinence imposée par la religion.
    * * *
        Castus, Adiectiuum. Virgil. Chaste, Qui n'est point corrompu, Qui n'est point pollu ne contaminé.
    \
        Castus. Cic. Homme de bien, Homme entier.
    \
        Castus a culpa. Plaut. Innocent.
    \
        Animus castus et purus. Cic. Pur et net, Qui n'est point entaché d'aucun vice.
    \
        Aures castae. Claud. Qui ne veulent ouir parler de vilenie.
    \
        Fidem castam seruare. Sil. Foy entiere.
    \
        Homo castissimus. Cic. Tresinnocent, Entierement bon.
    \
        Signa casta. Ouid. Signes et indices de chasteté.
    \
        Vir integer et castus. Cic. Homme de bien.
    \
        Vita casta. Cic. Honneste et innocente.
    \
        Castus. Virgil. Aimant et craignant Dieu.

    Dictionarium latinogallicum > castus

  • 6 castus

    1. castus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (careo), moralisch rein, lauter, fleckenlos, unschuldig, anständig (u. zwar gew. bl. in bezug auf die Person selbst, vgl. candidus,) I) im allg.: a culpa castae, Plaut.: quis hoc adulescente castior? Cic.: homo castissimus, Cic.: se integros castosque servare, Cic. – v. Lebl., res familiaris casta a cruore civili, Cic.: fides, unverbrüchliche, Sil.: tempora, Vopisc.: dicens castiores esse debere ludos spectante censore, müßten mit größerem Anstand gefeiert werden, Vopisc. – II) insbes.: a) in Rücksicht auf anderer Vermögen, rein, enthaltsam, uneigennützig, homo castus ac non cupidus, Cic.: castissimus homo atque integerrimus, Cic. – b) in Rücksicht auf fleischlichen Umgang, keusch, züchtig, unschuldig (Ggstz. incestus, obscoenus, adulter), Pallas, Prop.: matres c., Verg.: matronarum castissima, Cic.: casta sine labe corpora, Ps. Quint. decl.: castus ab rebus venereis, Col. – v. Lebl., cubile, Catull.: domus, Catull.: Cassii castissima domus, Cic.: signa, Z. der Züchtigkeit, Ov. – castum adv., c. sapere, Prud. cath. 2, 22. – c) in bezug auf Religion, fromm, religiös, heilig, Aeneas, Hor.: casti maneant in religione nepotes, Verg.: ego qui castam contionem, sanctum campum defendo, Cic. – v. Lebl., lucus, Hor., u. nemus, Tac. (s. Passow Tac. Germ. 40, 3): haud satis c. donum deo, Cic.: poësis, weil sie
    ————
    im Schutze der Gottheit steht, Varr. fr. – subst., castum, ī, n., die heilige Festzeit einer Gottheit, während der mannigfache Enthaltsamkeit geboten wurde, Cereris, Fest. p. 154 (b), 25: Isidis et Cybeles, Tert. de ieiun. 16. – d) in bezug auf den Stil, rein, frei von Barbarismen, Gaius Caesar, vir sermonis praeter alios suae aetatis castissimi, Gell. 19, 8, 3.
    ————————
    2. castus, ūs, m. (1. castus), das sich Enthalten sinnlicher Genüsse, die Kasteiung (als t. t. der Religionsspr., s. Arnob. 5, 16), religiones et castus, Varr. bei Non. 197, 13: multiplices castus, Gell. 10, 15, 1: res divas edicit, praedicit castus, Naev. b. Punic. 1. fr. 3 Vahlen (bei Non. 197, 15).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > castus

  • 7 castus

    1.
    castus, a, um, adj. [i. e. cas-tus, partic., kindr. to Sanscr. çludh, to cleanse; Gr. kath-aros; Germ. keusch, heiter; cf. the opp. in-ces-tus, impure, Bopp, Gloss. 351, 6; Pott. 1, 252].
    I.
    In gen., morally pure, unpolluted, spotless, guiltless, = purus, integer (gen. in respect to the person himself, while candidus signifies pure, just, in respect to other men; v. Doed. Syn. p. 196 sq.;

    class. in prose and poetry): castus animus purusque,

    Cic. Div. 1, 53, 121; cf.:

    vita purissima et castissima,

    id. Rosc. Com. 6, 17; and:

    quis hoc adulescente castior? quis modestior? quis autem illo qui maledicit impurior?

    id. Phil. 3, 6, 15:

    perjurum castus (fraudasse dicatur),

    id. Rosc. Com. 7, 21:

    castissimum quoque hominem ad peccandum potuisse impellere,

    id. Inv. 2, 11, 36:

    nulli fas casto sceleratum insistere limen,

    Verg. A. 6, 563:

    populus Et frugi castusque verecundusque,

    Hor. A. P. 207:

    qui (animi) se integros castosque servavissent,

    Cic. Tusc. 1, 30, 72; cf. id. Font. 10, 22; id. Cael. 18, 42:

    M. Crassi castissima domus,

    id. ib. 4, 9:

    signa,

    signs, indications of innocence, Ov. M. 7, 725:

    fides,

    inviolable, Sil. 13, 285:

    Saguntum,

    id. 3, 1.—With ab:

    decet nos esse a culpā castos,

    Plaut. Poen. 5, 4, 23; so,

    res familiaris casta a cruore civili,

    Cic. Phil. 13, 4, 8.—
    II.
    In respect to particular virtues.
    A.
    Most freq., esp. in poetry, in regard to sexual morality, pure, chaste, unpolluted, virtuous, continent:

    Latona,

    Enn. Trag. 424 Vahl.; cf.

    Minerva,

    Hor. C. 3, 3, 23; Cat. 16, 5; 62, 23; Tib. 1, 3, 83; Ov. M. 2, 544; 2, 711:

    hostia = Iphigenia,

    Lucr. 1, 98:

    Bellerophon,

    Hor. C. 3, 7, 15:

    matres,

    Verg. A. 8, 665:

    maritae,

    Ov. F. 2, 139.— With ab:

    castus ab rebus venereis,

    Col. 9, 14, 3.—Of inanimate things:

    lectulus,

    Cat. 64, 87:

    cubile,

    id. 66, 83:

    flos virginis,

    id. 62, 46:

    gremium,

    id. 65, 20:

    vultus,

    Ov. M. 4, 799:

    domus,

    Cat. 64, 385; Hor. C. 4, 5, 21 al.—
    b.
    Trop., of style, free from barbarisms, pure:

    Caius Caesar sermonis praeter alios suae aetatis castissimi,

    Gell. 19, 8, 3.—
    B.
    In a religious respect, pious, religious, holy, sacred, = pius:

    hac casti maneant in religione nepotes,

    Verg. A. 3, 409 Wagn.—

    So, Aeneas (for which elsewhere pius in Verg.),

    Hor. C. S. 42:

    sacerdotes,

    Verg. A. 6, 661:

    et sanctus princeps,

    Plin. Pan. 1, 3:

    ego qui castam contionem, sanctum campum defendo (in respect to the preceding: in Campo Martio, comitiis centuriatis auspicato in loco),

    Cic. Rab. Perd. 4, 11.—Of things: sacrae, religiosae castaeque res, Varr. ap. Non. p. 267, 8:

    haud satis castum donum deo,

    Cic. Leg. 2, 18, 45; cf.

    festa,

    Ov. Am. 3, 13, 3:

    taedae,

    Verg. A. 7, 71 Serv.:

    ara castis Vincta verbenis,

    Hor. C. 4, 11, 6:

    crines,

    Ov. M. 15, 675:

    laurus,

    Tib. 3, 4, 23:

    castior amnis (sc. Musarum),

    Stat. S. 4, 7, 12; cf.:

    castum flumen (on account of the nymphs),

    Claud. III. Cons. Stil. 260:

    luci,

    Hor. C. 1, 12, 59:

    nemus,

    Tac. G. 40:

    pura castaque mens,

    Plin. Pan. 3 fin.: casta mola genus sacrificii, quod Vestales virgines faciebant, Paul. ex Fest. p. 65 Müll.—As epith. ornans of poetry, since it is used in defence of the Deity: casta poesis, Varr. ap. Non. p. 267, 14 (it is erroneously explained by Non. by suavis, jucundus).—
    2.
    Hence, subst.: castum, i, n., a festival, or period of time consecrated to a god, during which strict continence was enjoined, Fest. p. 124, 25 Müll.:

    Isidis et Cybeles,

    Tert. Jejun. 16.—
    C.
    In respect to the property and rights of others, free from, abstinent, disinterested: manus, Varr. ap. Non. p. 267, 12:

    homo castus ac non cupidus,

    Cic. Sest. 43, 93:

    castissimus homo atque integerrimus,

    id. Fl. 28, 68.— Adv.: castē.
    A.
    (Acc. to I.) Purely, spotlessly, without stain, uprightly:

    agere aetatem suam,

    Plaut. Trin. 2, 4, 149:

    et integre vivere,

    Cic. Fin. 4, 23, 63; id. Imp. Pomp. 1, 2.—
    B.
    (Acc. to II. A.) Chastely, virtuously: caste se habere a servis, C. Gracch. ap. Gell. 15, 12, 3:

    tueri eloquentiam ut adultam virginem,

    Cic. Brut. 95, 330.—Of language, properly, correctly, classically:

    caste pureque linguā Latinā uti,

    Gell. 17, 2, 7.—
    2.
    (Acc. to II. B.) Piously, religiously:

    placare deos,

    Ov. P. 2, 1, 33; cf. Cic. N. D. 1, 2, 3; Suet. Aug. 6.— Comp., Liv. 10, 7, 5.— Sup., Cic. Fam. 14, 4, 1.
    2.
    castus, ūs (abl. heterocl. casto, Tert. Jejun. 16; Fest. s. v. minuitur, p. 154, 6 Müll.), m. [1. castus], ante- and post-class. for castimonia, an abstinence from sensual enjoyments on religious grounds, Naev. ap. Non. p. 197, 16; Varr. ib.; Gell. 10, 15, 1; Arn. 5, p. 167.

    Lewis & Short latin dictionary > castus

  • 8 castus [2]

    2. castus, ūs, m. (1. castus), das sich Enthalten sinnlicher Genüsse, die Kasteiung (als t. t. der Religionsspr., s. Arnob. 5, 16), religiones et castus, Varr. bei Non. 197, 13: multiplices castus, Gell. 10, 15, 1: res divas edicit, praedicit castus, Naev. b. Punic. 1. fr. 3 Vahlen (bei Non. 197, 15).

    lateinisch-deutsches > castus [2]

  • 9 castus [1]

    1. castus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (careo), moralisch rein, lauter, fleckenlos, unschuldig, anständig (u. zwar gew. bl. in bezug auf die Person selbst, vgl. candidus,) I) im allg.: a culpa castae, Plaut.: quis hoc adulescente castior? Cic.: homo castissimus, Cic.: se integros castosque servare, Cic. – v. Lebl., res familiaris casta a cruore civili, Cic.: fides, unverbrüchliche, Sil.: tempora, Vopisc.: dicens castiores esse debere ludos spectante censore, müßten mit größerem Anstand gefeiert werden, Vopisc. – II) insbes.: a) in Rücksicht auf anderer Vermögen, rein, enthaltsam, uneigennützig, homo castus ac non cupidus, Cic.: castissimus homo atque integerrimus, Cic. – b) in Rücksicht auf fleischlichen Umgang, keusch, züchtig, unschuldig (Ggstz. incestus, obscoenus, adulter), Pallas, Prop.: matres c., Verg.: matronarum castissima, Cic.: casta sine labe corpora, Ps. Quint. decl.: castus ab rebus venereis, Col. – v. Lebl., cubile, Catull.: domus, Catull.: Cassii castissima domus, Cic.: signa, Z. der Züchtigkeit, Ov. – castum adv., c. sapere, Prud. cath. 2, 22. – c) in bezug auf Religion, fromm, religiös, heilig, Aeneas, Hor.: casti maneant in religione nepotes, Verg.: ego qui castam contionem, sanctum campum defendo, Cic. – v. Lebl., lucus, Hor., u. nemus, Tac. (s. Passow Tac. Germ. 40, 3): haud satis c. donum deo, Cic.: poësis, weil sie im Schutze der Gottheit steht, Varr. fr. – subst., castum, ī, n., die heilige Festzeit einer Gottheit, während der mannigfache Enthaltsamkeit geboten wurde, Cereris, Fest. p. 154 (b), 25: Isidis et Cybeles, Tert. de ieiun. 16. – d) in bezug auf den Stil, rein, frei von Barbarismen, Gaius Caesar, vir sermonis praeter alios suae aetatis castissimi, Gell. 19, 8, 3.

    lateinisch-deutsches > castus [1]

  • 10 castus

    I a, um
    1) нравственно безупречный, чистый, непорочный, невинный (homo C; puella Prp); целомудренный, незапятнанный ( matronarum cas tissima C)
    3) воздержный, бескорыстный (homo c. ac non cupidus C)
    4) благочестивый, набожный ( Aeneas H)
    6) стилистически правильный, чистый, безошибочный, безукоризненный (sermo, sc. Caesaris AG)
    II castus, ūs m. [= castimonia ]

    Латинско-русский словарь > castus

  • 11 Castus

    Христианство: Каст (имя святого)

    Универсальный англо-русский словарь > Castus

  • 12 castus

    мед.прил. чистый

    Англо-русский медицинский словарь > castus

  • 13 castus

    (adi.);

    caste (adv.) невинный, чистый (Coll. VI. 4 § 1. 1. un. C. 11, 45).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > castus

  • 14 castus

    , casta, castum (m,f,n)
      целомудренный, чистый

    Dictionary Latin-Russian new > castus

  • 15 castus bucket

    Англо-русский словарь по машиностроению > castus bucket

  • 16 agnus-castus

    БФРС > agnus-castus

  • 17 Agnus castus

    Общая лексика: Монаший пере (Принадлежит к семейству верб­еновых (Verbenaceae). Природный ареал произрастания Средиземноморье и Крым. Это растение об­наружено также в наиб­олее тёплых районах Азии, Аф­рики и Америки.)

    Универсальный англо-русский словарь > Agnus castus

  • 18 monk's pepper (прутняк agnus castus)

    Общая лексика: монашкин перец

    Универсальный англо-русский словарь > monk's pepper (прутняк agnus castus)

  • 19 agnus castus

    ag.nus cas.tus
    [ægnəs k'a:stəs] n Bot, Lat agnocasto: arbusto aromático do gênero Vitex.

    English-Portuguese dictionary > agnus castus

  • 20 agnus-castus

    Французско-русский универсальный словарь > agnus-castus

См. также в других словарях:

  • Castus — can refer to:*Lucius Artorius Castus, Roman general *Castus and Emilius, Roman martyrs and saints *Castus (rebel slave) fought with Spartacus.ee also*Vitex agnus castus …   Wikipedia

  • Castus, S. (1) — 1S. Castus, M. (17. Febr.). Vom Lat. = rein, keusch etc. – Dieser hl. Castus war ein Martyrer, der mit vielen Andern um des Glaubens willen litt. S. S. Januarius …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Castus, S. (10) — 10S. Castus, (9. Mai), ein Martyrer in Mailand. S. S. Ephenicus …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Castus, S. (11) — 11S. Castus, (22. Mai), ein Martyrer zu Rom. S. S. Faustinus …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Castus, S. (12) — 12S. Castus, (22. Mai), ein Martyrer zu Rom, der mit 14 Andern litt. S. S. Faustinus …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Castus, S. (14) — 14S. Castus et Cassius, (22. Mai), Bischöfe und Martyrer in Campanien, von denen wir jedoch mehr nicht finden konnten …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Castus, S. (15) — 15S. Castus, (1. Juni), ein Martyrer zu Thessalonich. S. S. Lucia …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Castus, S. (16) — 16S. Castus, (1. Juni), ein anderer Martyrer dieses Namens zu Thesalonich. S. S. Lucia …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Castus, S. (17) — 17S. Castus, (2. Juni), ein Martyrer zu Rom S. S. Secundus …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Castus, S. (19) — 19S. Castus, (4. Sept.), ein Martyrer zu Ancyra in Galatien. S. S. Rufinus …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Castus, S. (2) — 2S. Castus, (24. Febr.), ein Martyrer zu Nikomedia. S. S. Lucianus …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»