-
1 castus
castus castus, a, um чистый, непорочный -
2 castus
castus castus, a, um невинный, непорочный -
3 castus
castus adj. with comp. and sup. [2 CAD-], morally pure, unpolluted, spotless, guiltless, virtuous: mentes: vita castissima: quis hoc adulescente castior? V.: populus frugi castusque, H.: se castos servare: castissima domus: signa, proofs of innocence, O.: res familiaris casta a cruore civili. — Plur m. as subst: probrum castis inferre. — Chaste, unpolluted, virtuous, continent: (mulieres) castiores: Minerva, H.: matres, V.: poeta, Ct.: ius matrimonii: voltus, O.—Pious, religious, holy, sacred: Aeneas, H.: sacerdotes, V.: qui castam contionem defendo, i. e. auspicato in loco: verbenae, H.: crines, O.: laurus, Tb.: nemus, Ta.— Free from avarice, disinterested: homo: castissimus homo.* * *Icasta -um, castior -or -us, castissimus -a -um ADJpure, moral; chaste, virtuous, pious; sacred; spotless; free from/untouched byIIceremonial state of abstinence; sexual abstinence on religious grounds -
4 castus
castus, a, um, chaste, pure, 2 C. 11:2; 1 T. 5:22; Ti. 2:5; 1 P. 3:2. -
5 castus
[st1]1 [-] castus, a, um: - [abcl][b]a - pur, innocent, irréprochable. - [abcl]b - fidèle à sa parole, intègre, incorruptible, loyal. - [abcl]c - chaste, continent, pudique. - [abcl]d - pur, correct (style). - [abcl]e - pieux, religieux, saint.[/b] [st1]2 [-] castŭs, ūs, m.: abstinence imposée par la religion.* * *[st1]1 [-] castus, a, um: - [abcl][b]a - pur, innocent, irréprochable. - [abcl]b - fidèle à sa parole, intègre, incorruptible, loyal. - [abcl]c - chaste, continent, pudique. - [abcl]d - pur, correct (style). - [abcl]e - pieux, religieux, saint.[/b] [st1]2 [-] castŭs, ūs, m.: abstinence imposée par la religion.* * *Castus, Adiectiuum. Virgil. Chaste, Qui n'est point corrompu, Qui n'est point pollu ne contaminé.\Castus. Cic. Homme de bien, Homme entier.\Castus a culpa. Plaut. Innocent.\Animus castus et purus. Cic. Pur et net, Qui n'est point entaché d'aucun vice.\Aures castae. Claud. Qui ne veulent ouir parler de vilenie.\Fidem castam seruare. Sil. Foy entiere.\Homo castissimus. Cic. Tresinnocent, Entierement bon.\Signa casta. Ouid. Signes et indices de chasteté.\Vir integer et castus. Cic. Homme de bien.\Vita casta. Cic. Honneste et innocente.\Castus. Virgil. Aimant et craignant Dieu. -
6 castus
1. castus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (careo), moralisch rein, lauter, fleckenlos, unschuldig, anständig (u. zwar gew. bl. in bezug auf die Person selbst, vgl. candidus,) I) im allg.: a culpa castae, Plaut.: quis hoc adulescente castior? Cic.: homo castissimus, Cic.: se integros castosque servare, Cic. – v. Lebl., res familiaris casta a cruore civili, Cic.: fides, unverbrüchliche, Sil.: tempora, Vopisc.: dicens castiores esse debere ludos spectante censore, müßten mit größerem Anstand gefeiert werden, Vopisc. – II) insbes.: a) in Rücksicht auf anderer Vermögen, rein, enthaltsam, uneigennützig, homo castus ac non cupidus, Cic.: castissimus homo atque integerrimus, Cic. – b) in Rücksicht auf fleischlichen Umgang, keusch, züchtig, unschuldig (Ggstz. incestus, obscoenus, adulter), Pallas, Prop.: matres c., Verg.: matronarum castissima, Cic.: casta sine labe corpora, Ps. Quint. decl.: castus ab rebus venereis, Col. – v. Lebl., cubile, Catull.: domus, Catull.: Cassii castissima domus, Cic.: signa, Z. der Züchtigkeit, Ov. – castum adv., c. sapere, Prud. cath. 2, 22. – c) in bezug auf Religion, fromm, religiös, heilig, Aeneas, Hor.: casti maneant in religione nepotes, Verg.: ego qui castam contionem, sanctum campum defendo, Cic. – v. Lebl., lucus, Hor., u. nemus, Tac. (s. Passow Tac. Germ. 40, 3): haud satis c. donum deo, Cic.: poësis, weil sie————im Schutze der Gottheit steht, Varr. fr. – subst., castum, ī, n., die heilige Festzeit einer Gottheit, während der mannigfache Enthaltsamkeit geboten wurde, Cereris, Fest. p. 154 (b), 25: Isidis et Cybeles, Tert. de ieiun. 16. – d) in bezug auf den Stil, rein, frei von Barbarismen, Gaius Caesar, vir sermonis praeter alios suae aetatis castissimi, Gell. 19, 8, 3.————————2. castus, ūs, m. (1. castus), das sich Enthalten sinnlicher Genüsse, die Kasteiung (als t. t. der Religionsspr., s. Arnob. 5, 16), religiones et castus, Varr. bei Non. 197, 13: multiplices castus, Gell. 10, 15, 1: res divas edicit, praedicit castus, Naev. b. Punic. 1. fr. 3 Vahlen (bei Non. 197, 15). -
7 castus
1.castus, a, um, adj. [i. e. cas-tus, partic., kindr. to Sanscr. çludh, to cleanse; Gr. kath-aros; Germ. keusch, heiter; cf. the opp. in-ces-tus, impure, Bopp, Gloss. 351, 6; Pott. 1, 252].I.In gen., morally pure, unpolluted, spotless, guiltless, = purus, integer (gen. in respect to the person himself, while candidus signifies pure, just, in respect to other men; v. Doed. Syn. p. 196 sq.;II.class. in prose and poetry): castus animus purusque,
Cic. Div. 1, 53, 121; cf.:vita purissima et castissima,
id. Rosc. Com. 6, 17; and:quis hoc adulescente castior? quis modestior? quis autem illo qui maledicit impurior?
id. Phil. 3, 6, 15:perjurum castus (fraudasse dicatur),
id. Rosc. Com. 7, 21:castissimum quoque hominem ad peccandum potuisse impellere,
id. Inv. 2, 11, 36:nulli fas casto sceleratum insistere limen,
Verg. A. 6, 563:populus Et frugi castusque verecundusque,
Hor. A. P. 207:qui (animi) se integros castosque servavissent,
Cic. Tusc. 1, 30, 72; cf. id. Font. 10, 22; id. Cael. 18, 42:M. Crassi castissima domus,
id. ib. 4, 9:signa,
signs, indications of innocence, Ov. M. 7, 725:fides,
inviolable, Sil. 13, 285:Saguntum,
id. 3, 1.—With ab:decet nos esse a culpā castos,
Plaut. Poen. 5, 4, 23; so,res familiaris casta a cruore civili,
Cic. Phil. 13, 4, 8.—In respect to particular virtues.A.Most freq., esp. in poetry, in regard to sexual morality, pure, chaste, unpolluted, virtuous, continent:b.Latona,
Enn. Trag. 424 Vahl.; cf.Minerva,
Hor. C. 3, 3, 23; Cat. 16, 5; 62, 23; Tib. 1, 3, 83; Ov. M. 2, 544; 2, 711:hostia = Iphigenia,
Lucr. 1, 98:Bellerophon,
Hor. C. 3, 7, 15:matres,
Verg. A. 8, 665:maritae,
Ov. F. 2, 139.— With ab:castus ab rebus venereis,
Col. 9, 14, 3.—Of inanimate things:lectulus,
Cat. 64, 87:cubile,
id. 66, 83:flos virginis,
id. 62, 46:gremium,
id. 65, 20:vultus,
Ov. M. 4, 799:domus,
Cat. 64, 385; Hor. C. 4, 5, 21 al.—Trop., of style, free from barbarisms, pure:B.Caius Caesar sermonis praeter alios suae aetatis castissimi,
Gell. 19, 8, 3.—In a religious respect, pious, religious, holy, sacred, = pius:2.hac casti maneant in religione nepotes,
Verg. A. 3, 409 Wagn.—So, Aeneas (for which elsewhere pius in Verg.),
Hor. C. S. 42:sacerdotes,
Verg. A. 6, 661:et sanctus princeps,
Plin. Pan. 1, 3:ego qui castam contionem, sanctum campum defendo (in respect to the preceding: in Campo Martio, comitiis centuriatis auspicato in loco),
Cic. Rab. Perd. 4, 11.—Of things: sacrae, religiosae castaeque res, Varr. ap. Non. p. 267, 8:haud satis castum donum deo,
Cic. Leg. 2, 18, 45; cf.festa,
Ov. Am. 3, 13, 3:taedae,
Verg. A. 7, 71 Serv.:ara castis Vincta verbenis,
Hor. C. 4, 11, 6:crines,
Ov. M. 15, 675:laurus,
Tib. 3, 4, 23:castior amnis (sc. Musarum),
Stat. S. 4, 7, 12; cf.:castum flumen (on account of the nymphs),
Claud. III. Cons. Stil. 260:luci,
Hor. C. 1, 12, 59:nemus,
Tac. G. 40:pura castaque mens,
Plin. Pan. 3 fin.: casta mola genus sacrificii, quod Vestales virgines faciebant, Paul. ex Fest. p. 65 Müll.—As epith. ornans of poetry, since it is used in defence of the Deity: casta poesis, Varr. ap. Non. p. 267, 14 (it is erroneously explained by Non. by suavis, jucundus).—Hence, subst.: castum, i, n., a festival, or period of time consecrated to a god, during which strict continence was enjoined, Fest. p. 124, 25 Müll.:C.Isidis et Cybeles,
Tert. Jejun. 16.—In respect to the property and rights of others, free from, abstinent, disinterested: manus, Varr. ap. Non. p. 267, 12:A.homo castus ac non cupidus,
Cic. Sest. 43, 93:castissimus homo atque integerrimus,
id. Fl. 28, 68.— Adv.: castē.(Acc. to I.) Purely, spotlessly, without stain, uprightly:B.agere aetatem suam,
Plaut. Trin. 2, 4, 149:et integre vivere,
Cic. Fin. 4, 23, 63; id. Imp. Pomp. 1, 2.—(Acc. to II. A.) Chastely, virtuously: caste se habere a servis, C. Gracch. ap. Gell. 15, 12, 3:2.tueri eloquentiam ut adultam virginem,
Cic. Brut. 95, 330.—Of language, properly, correctly, classically:caste pureque linguā Latinā uti,
Gell. 17, 2, 7.—(Acc. to II. B.) Piously, religiously:2.placare deos,
Ov. P. 2, 1, 33; cf. Cic. N. D. 1, 2, 3; Suet. Aug. 6.— Comp., Liv. 10, 7, 5.— Sup., Cic. Fam. 14, 4, 1.castus, ūs (abl. heterocl. casto, Tert. Jejun. 16; Fest. s. v. minuitur, p. 154, 6 Müll.), m. [1. castus], ante- and post-class. for castimonia, an abstinence from sensual enjoyments on religious grounds, Naev. ap. Non. p. 197, 16; Varr. ib.; Gell. 10, 15, 1; Arn. 5, p. 167. -
8 castus [2]
2. castus, ūs, m. (1. castus), das sich Enthalten sinnlicher Genüsse, die Kasteiung (als t. t. der Religionsspr., s. Arnob. 5, 16), religiones et castus, Varr. bei Non. 197, 13: multiplices castus, Gell. 10, 15, 1: res divas edicit, praedicit castus, Naev. b. Punic. 1. fr. 3 Vahlen (bei Non. 197, 15).
-
9 castus [1]
1. castus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (careo), moralisch rein, lauter, fleckenlos, unschuldig, anständig (u. zwar gew. bl. in bezug auf die Person selbst, vgl. candidus,) I) im allg.: a culpa castae, Plaut.: quis hoc adulescente castior? Cic.: homo castissimus, Cic.: se integros castosque servare, Cic. – v. Lebl., res familiaris casta a cruore civili, Cic.: fides, unverbrüchliche, Sil.: tempora, Vopisc.: dicens castiores esse debere ludos spectante censore, müßten mit größerem Anstand gefeiert werden, Vopisc. – II) insbes.: a) in Rücksicht auf anderer Vermögen, rein, enthaltsam, uneigennützig, homo castus ac non cupidus, Cic.: castissimus homo atque integerrimus, Cic. – b) in Rücksicht auf fleischlichen Umgang, keusch, züchtig, unschuldig (Ggstz. incestus, obscoenus, adulter), Pallas, Prop.: matres c., Verg.: matronarum castissima, Cic.: casta sine labe corpora, Ps. Quint. decl.: castus ab rebus venereis, Col. – v. Lebl., cubile, Catull.: domus, Catull.: Cassii castissima domus, Cic.: signa, Z. der Züchtigkeit, Ov. – castum adv., c. sapere, Prud. cath. 2, 22. – c) in bezug auf Religion, fromm, religiös, heilig, Aeneas, Hor.: casti maneant in religione nepotes, Verg.: ego qui castam contionem, sanctum campum defendo, Cic. – v. Lebl., lucus, Hor., u. nemus, Tac. (s. Passow Tac. Germ. 40, 3): haud satis c. donum deo, Cic.: poësis, weil sie im Schutze der Gottheit steht, Varr. fr. – subst., castum, ī, n., die heilige Festzeit einer Gottheit, während der mannigfache Enthaltsamkeit geboten wurde, Cereris, Fest. p. 154 (b), 25: Isidis et Cybeles, Tert. de ieiun. 16. – d) in bezug auf den Stil, rein, frei von Barbarismen, Gaius Caesar, vir sermonis praeter alios suae aetatis castissimi, Gell. 19, 8, 3.
-
10 castus
I a, um1) нравственно безупречный, чистый, непорочный, невинный (homo C; puella Prp); целомудренный, незапятнанный ( matronarum cas tissima C)3) воздержный, бескорыстный (homo c. ac non cupidus C)4) благочестивый, набожный ( Aeneas H)6) стилистически правильный, чистый, безошибочный, безукоризненный (sermo, sc. Caesaris AG)II castus, ūs m. [= castimonia ] -
11 Castus
Христианство: Каст (имя святого) -
12 castus
мед.прил. чистый -
13 castus
(adi.);caste (adv.) невинный, чистый (Coll. VI. 4 § 1. 1. un. C. 11, 45).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > castus
-
14 castus
, casta, castum (m,f,n)целомудренный, чистый -
15 castus bucket
-
16 agnus-castus
m бот. -
17 Agnus castus
Общая лексика: Монаший пере (Принадлежит к семейству вербеновых (Verbenaceae). Природный ареал произрастания Средиземноморье и Крым. Это растение обнаружено также в наиболее тёплых районах Азии, Африки и Америки.) -
18 monk's pepper (прутняк agnus castus)
Общая лексика: монашкин перецУниверсальный англо-русский словарь > monk's pepper (прутняк agnus castus)
-
19 agnus castus
ag.nus cas.tus[ægnəs k'a:stəs] n Bot, Lat agnocasto: arbusto aromático do gênero Vitex. -
20 agnus-castus
сущ.бот. авраамово дерево
См. также в других словарях:
Castus — can refer to:*Lucius Artorius Castus, Roman general *Castus and Emilius, Roman martyrs and saints *Castus (rebel slave) fought with Spartacus.ee also*Vitex agnus castus … Wikipedia
Castus, S. (1) — 1S. Castus, M. (17. Febr.). Vom Lat. = rein, keusch etc. – Dieser hl. Castus war ein Martyrer, der mit vielen Andern um des Glaubens willen litt. S. S. Januarius … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Castus, S. (10) — 10S. Castus, (9. Mai), ein Martyrer in Mailand. S. S. Ephenicus … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Castus, S. (11) — 11S. Castus, (22. Mai), ein Martyrer zu Rom. S. S. Faustinus … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Castus, S. (12) — 12S. Castus, (22. Mai), ein Martyrer zu Rom, der mit 14 Andern litt. S. S. Faustinus … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Castus, S. (14) — 14S. Castus et Cassius, (22. Mai), Bischöfe und Martyrer in Campanien, von denen wir jedoch mehr nicht finden konnten … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Castus, S. (15) — 15S. Castus, (1. Juni), ein Martyrer zu Thessalonich. S. S. Lucia … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Castus, S. (16) — 16S. Castus, (1. Juni), ein anderer Martyrer dieses Namens zu Thesalonich. S. S. Lucia … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Castus, S. (17) — 17S. Castus, (2. Juni), ein Martyrer zu Rom S. S. Secundus … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Castus, S. (19) — 19S. Castus, (4. Sept.), ein Martyrer zu Ancyra in Galatien. S. S. Rufinus … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Castus, S. (2) — 2S. Castus, (24. Febr.), ein Martyrer zu Nikomedia. S. S. Lucianus … Vollständiges Heiligen-Lexikon