-
1 carnis
-
2 caro
,carnis fмясо -
3 caro
, carnis fмясо; плоть, тело -
4 caro
I cāro, —, —, ereчесать (lanam Pl, Vr)II caro, carnis f.1) мясо (cruda Su; tosta O; ferina Sl; c. piscium VM)c. morticina Sen (tacita M) — падаль, мертвечинаc. hebes мед. CC — дикое мясо2) pl. куски мяса O, PM etc.3) мякоть (cucurbitae PM; olivarum Pall); сердцевина PM4) плоть, тело Sen, Vlg, EcclIII cārō adv. Dig, Aug = care -
5 compinguesce
com-pinguēsce, —, —, ereтучнеть, толстеть ( in solidam substantiam carnis Tert) -
6 corporo
āvī, ātum, āre [ corpus ]1) делать телесным, воплощать, pass. воплощаться, облекаться плотью (deus corporatus et veste carnis indūtus Lact)2) превращать в труп, умерщвлять Enn, Acc -
7 defaecatio
dēfaecātio, ōnis f. -
8 degustatio
dēgustātio, ōnis f. [ degusto ]отведывание, проба (aceti, vini Dig; carnis Tert) -
9 delibo
dē-libo, āvī, ātum, āre1) зачерпнуть ( parvam partem ab aequore Lcr); отведать, брать немного, попробовать (d. paululum carnis Pt)summa oscula d. V — коснуться беглыми поцелуями2) задевать ( truncum summo jugo Col — о быке)3) извлекать, выбирать, заимствовать ( flosculos ex oratione C)ex universa mente delibati animi C — души, составляющие частицы мирового разума4) перен. хлебнуть, вкусить ( novum honorem L)6) уменьшать, суживать, умалять ( de aliquā re или aliquam rem)d. aliquid de laude alicujus C — несколько умалить чью-л. славу -
10 depositio
dēpositio, ōnis f. [ depono ]1) вклад, сдача на хранение (pecuniae Dig, Veg)2) показание, свидетельство ( testium depositiones CJ)3) понижение, умаление ( dignitatis Dig)4) снос, разрушение ( aediticii Dig)6) ритор. депозиция, заключение, заключительная часть периода Q7) (тж. d. a statu) смещение с поста Eccl8) кончина Eccl -
11 elimatio
ēlīmatio, ōnis f. [ elimo I \]1) обтачивание, перен. уточнение, разъяснение CJ2) уменьшение, убыль ( carnis CA) -
12 illecebro
—, —, āreманить, соблазнять ( oculos carnis Aug) -
13 lotura
-
14 maceratio
mācerātio, ōnis f. [ macero ]1) вымачивание, размачивание, т. е. гашение ( calcis Vtr)2) умерщвление ( carnis Eccl) -
15 mollitia
ae f. [ mollis ]1) гибкость, подвижность ( cervicis C)2) мягкость, рыхлость (carnis, lanae PM)3) мягкость, нежность, чувствительность, впечатлительность (animi C, Sl)4) снисходительность ( patris Vop)5) вялость, слабость, изнеженность (luxuria et m. Just)6) (тж. m. corporis T) распущенность, извращённость Pl, C, Sen -
16 offula
(Pt offla), ae f. [demin. к offa ]кусочек (carnis Vr, Col; panis Veg)crucis o. бран. Pt — висельник, негодяй -
17 prosaeptum
prōsaeptum, ī m. [ saepio ]огороженное место, перен. оболочка (intra p. carnis inclusus Ambr) -
18 recidivatus
recidīvātus, ūs m. [ recidivus ]восстановление, возобновление ( carnis Tert) -
19 caro
caro caro, carnis f мясо
См. также в других словарях:
cârniş — CÂRNÍŞ, cârnişuri, s.n. (reg.) Întoarcere, cârmiş. – Din cârn + suf. iş. Trimis de gall, 03.02.2008. Sursa: DLRM … Dicționar Român
Carnis — Essentiellement porté dans l Eure et Loir, pourrait désigner un lieu où pousse le charme (l arbre se rencontrant en Normandie et en Picardie sous les formes carme, carne), à rapprocher de noms de lieux tels que Carnoy ou Carnois … Noms de famille
Carnis delicta — (lat.), Fleischliche Verbrechen … Pierer's Universal-Lexikon
Carnis privium — Carnis privium, so v.w. Fastenzeit. Daher C. p. vetus, Anfang der Fasten, mit dem Sonntag Quadragesimae, u. C. p. novum, Anfang der Fasten mit dem Sonntag Quinquagesimae … Pierer's Universal-Lexikon
Carnis delicta — (lat., »fleischliche Vergehen«), s. Sittlichkeitsverbrechen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
lapsus carnis — |lapssuscárnis| s. m. Pecado carnal ou ato venéreo em geral. ‣ Etimologia: locução latina lapsus carnis, lapso da carne … Dicionário da Língua Portuguesa
Desideria carnis — (лат.) плотские желания. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
Confectio carnis citri — Confectio carnis citri, s. Zitronat … Meyers Großes Konversations-Lexikon
ВОПЛОЩЕНИЕ — [греч. ἐνσάρκωσις, лат. incarnatio], ключевое событие истории спасения, состоящее в том, что предвечное Слово (Логос), Сын Божий, Второе Лицо Пресв. Троицы, восприняло человеческую природу. Вера в факт В. служит основанием христ. исповедания… … Православная энциклопедия
carnassier — carnassier, ière [ karnasje, jɛr ] adj. et n. • carnacier 1501; d un mot provenç., de carn « chair »; lat. caro 1 ♦ Qui se nourrit de viande, de chair crue. Les animaux carnassiers. La loutre est carnassière. 2 ♦ Dents carnassières, et subst. les … Encyclopédie Universelle
chair — [ ʃɛr ] n. f. • XVe; car 1080; lat. caro, carnis→ carné; acharner I ♦ 1 ♦ Substance molle du corps de l homme ou des animaux, essentiellement constituée des tissus musculaire et conjonctif (opposé à squelette). La chair et les os. Os dépouillés… … Encyclopédie Universelle