-
21 delibo
dē-libo, āvī, ātum, āre1) зачерпнуть ( parvam partem ab aequore Lcr); отведать, брать немного, попробовать (d. paululum carnis Pt)summa oscula d. V — коснуться беглыми поцелуями2) задевать ( truncum summo jugo Col — о быке)3) извлекать, выбирать, заимствовать ( flosculos ex oratione C)ex universa mente delibati animi C — души, составляющие частицы мирового разума4) перен. хлебнуть, вкусить ( novum honorem L)6) уменьшать, суживать, умалять ( de aliquā re или aliquam rem)d. aliquid de laude alicujus C — несколько умалить чью-л. славу -
22 depositio
dēpositio, ōnis f. [ depono ]1) вклад, сдача на хранение (pecuniae Dig, Veg)2) показание, свидетельство ( testium depositiones CJ)3) понижение, умаление ( dignitatis Dig)4) снос, разрушение ( aediticii Dig)6) ритор. депозиция, заключение, заключительная часть периода Q7) (тж. d. a statu) смещение с поста Eccl8) кончина Eccl -
23 elimatio
ēlīmatio, ōnis f. [ elimo I \]1) обтачивание, перен. уточнение, разъяснение CJ2) уменьшение, убыль ( carnis CA) -
24 illecebro
—, —, āreманить, соблазнять ( oculos carnis Aug) -
25 lotura
-
26 maceratio
mācerātio, ōnis f. [ macero ]1) вымачивание, размачивание, т. е. гашение ( calcis Vtr)2) умерщвление ( carnis Eccl) -
27 mollitia
ae f. [ mollis ]1) гибкость, подвижность ( cervicis C)2) мягкость, рыхлость (carnis, lanae PM)3) мягкость, нежность, чувствительность, впечатлительность (animi C, Sl)4) снисходительность ( patris Vop)5) вялость, слабость, изнеженность (luxuria et m. Just)6) (тж. m. corporis T) распущенность, извращённость Pl, C, Sen -
28 offula
(Pt offla), ae f. [demin. к offa ]кусочек (carnis Vr, Col; panis Veg)crucis o. бран. Pt — висельник, негодяй -
29 prosaeptum
prōsaeptum, ī m. [ saepio ]огороженное место, перен. оболочка (intra p. carnis inclusus Ambr) -
30 recidivatus
recidīvātus, ūs m. [ recidivus ]восстановление, возобновление ( carnis Tert) -
31 caro
caro caro, carnis f мясо -
32 absegmen
-
33 absumptio
-
34 adimpletio
adimplētio, ōnis, f. (adimpleo), die Vollendung, die Erfüllung, carnis, Hieron. ep. 121, 10: legis, Tert. adv. Marc. 4, 33.
-
35 assatura
assātūra, ae, f. (asso), Gebratenes, ass. assa, Apic. 7, 271: ass. sine colore, Apic. 7, 275: ass. bubulae carnis una, ein Stück gebratenes Rindfleisch, Vulg. 2. regg. 6, 19: Plur., Vopisc. Aurel. 49, 9. Apic. 7, 272 sqq.: assaturae caprinae, Plin. Val. 2, 29.
-
36 circumcisio
circumcīsio, ōnis, f. (circumcido), die Beschneidung, Eccl.: circ. carnis, Augustin. serm. 210, 3.
-
37 conciliator
conciliātor, ōris, m. (concilio), I) der Zuführer von Buhldirnen, der Kuppler, Vopisc. Car. 16, 5. – II) übtr., der Urheber, Stifter, Veranlasser, Vermittler usw., suillae carnis, der es schmackhaft zubereitet, Varr.: nuptiarum, Nep.: proditionis, Liv.
-
38 corporo
corporo, āvī, ātum, āre (corpus), I) zum Körper machen, -bilden, mit einem Körper versehen, im Passiv corporari, zum Körper werden (Ggstz. animari, s. Bünem. Lact. 2, 9, 21), semen tempore ipso animatur corporaturque, Plin.: ipsum animal ex albo liquore ovi corporatur, Plin.: quod fetus animantium colore et umore corporentur atque animentur ad vitam, Lact.: quae (pictura) priusquam coloribus corporatur (koloriert wird), umbra fingitur, Non. 37, 13. – Partiz. Perf. corporātus = zum Körper geworden, verkörpert, Christus c. et veste carnis indutus, Lact.: rnundus corporatus, körperhaft, Cic. Tim. 2. § 5. – II) zu einem bloßen Körper (ohne Seele) machen, entleiben, töten, Enn. scen. 114. Acc. tr. 604.
-
39 creo [1]
1. creo, āvī, ātum, āre (vgl. cresco, creber), schaffen, erschaffen = erzeugen, I) im allg.: a) übh.: α) mater. Objj.: censet (Zeno) artis maxime proprium esse creare et gignere, Cic.: omnes res, quas et creat natura et tuetur, Cic.: terra, quae neglecta sentes ac dumos, culta fructus creat, Quint.: aliud fimum herbas creat, Plin.: ut plaga (die Wunde) plus carnis creare possit, Cels. – cr. genus humanum (v. der Erde), Lucr.: cr. vix animalia parva (v. der Erde), Lucr. – m. dopp. Acc., primordia cr. ignes et lignum, Lucr.: natura fingit homines et creat imitatores et narratores facetos, Cic. – mit Advv. wo? neque creatur ibi corpus (die fehlende Substanz), Cels.: vermes intus (im menschl. Körper) creantur, Lucr.: od. mit Abl. wo? quos (flores) Thessala magnis montibus ora creat, Catull. – m. Advv. (woher?) od. m. ex od. de u. Abl., unde omnes natura creet res, Lucr.: terram creari ex igni, Lucr.: nec principium exstinctum ex se aliud creabit, Cic.: res non posse creari de nilo, Lucr. – im Passiv mit Abl. wodurch? seminibus quia certis quaeque creantur, Lucr. – m. ad u. Akk., ut placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum creari, Cic. – Partic. Perf. subst., creata servare, Lucr. 2, 572. – β) Zustände, teils physische, torporem et dolorem, Cels.: mel fastidium creat, Plin.: si ex quattuor principiis vel superans aliquod vel deficiens adversam valetudinem creat, Cels.: lepus marinus vomitum dissolutionemque stomachi statim creat, Plin. – teils geistige, moral., polit. usw., venter creat omnes has aerumnas, Plaut.: nonnumquam etiam errorem creat similitudo, Cic.: in urbe luxuries creatur, Cic.: notitiam veri quae res falsique crearit, Lucr. – cr. magnum (maius) odium (v. einer Abgabe), Auct. b. Afr.: familiaritate Romanā odium sibi apud regem, Iustin.: alci periculum, Cic.: seditionem (v. Pers.), Vell.: id (versificandi genus) taedium ex similitudine ac satietatem creat, Quint.
b) ein Kind erzeugen (bei Cic. gew. procreare), v. beiden Gatten, prolem ex se videre creatam, Lucr. – v. Vater, patria est antiquior parens, quam qui creavit, Cic.: si di creare possent, Min. Fel.: cr. liberos, Phaedr. u. Val. Max.: is (Silvius) Aeneam Silvium creat, Liv.: me creat... Babylonius Horos, Prop. – v. der Mutter, Dryope quem nympha crearat, Verg.: gnatos tuos creavit, Inscr.: pueris beata creandis uxor, Hor.: m. Dat. wem? quos (fratres) fida crearat una tot Arcadio coniunx Tyrrhena Gylippo, Verg.: m. Abl. wodurch? tum partu Terra nefando Coeumque Iapetumque creat, Verg. – im Passiv, m. Abl. wo? Sulmone creati quattuor iuvenes, Verg.: o caeruleo creata ponto, Meergezeugte (ποντογενής), v. der Venus, Catull. – mit Prädik.-Nom., cum crearer masculus, Phaedr. – m. Abl. (durch = von), fortes creantur fortibus et bonis, Phaedr.: u. so oft creatus mit Abl. des Vaters u. der Mutter = Tochter, Sohn, Sprößling von usw., Erebo creata Nox, Enn. fr.: Saturno sancte create, Enn. fr.: Telamone creatus, Ov.: Maiā creatus, Ov.: Vulcani stirpe creatus, Verg.: matre servā creatus, Flor. – dah. subst., creati = Kinder, Ov. met. 6, 206.
II) als publiz. t. t.: a) eine Staatsgewalt schaffen, ins Leben rufen, tribuniciam potestatem, Liv.: nova Romae dignitas est creata, quae dictatura appellatur, Liv.
b) einen Beamten, Priester u. dgl. schaffen, bes. durch Wahl, sowohl vom Volke od. Herrscher = wählen, erwählen, als vom Leiter der Wahl = wählen (erwählen) lassen, α) mit einf. Acc.: magistratus, Cic.: sibi tres collegas, Liv.: censores, Cic.: consules, Cic.: consules plebeios, Liv.: dictatorem, Liv.: ducem, Val. Max.: ephoros, Val. Max.: Caesares duos (vom Kaiser), Eutr.: cr. imperatorem, verb. eligere creareque imperatorem, einen Kaiser (zB. v. den Soldaten), Suet.: cr. interregem, Liv.: pontifices, augures, sacrificulum regem, Liv.: pontifices, flamines, Salios, augures, Lact.: decem praetores (Feldherren, in Griechenl.), Nep.: praetores (in Rom), Cic.: regem, sui corporis regem, Liv.: Carthagine quotannis annuos binos reges (die Suffeten), Nep.: sacerdotes (v. Volke), Vell.: centum senatores (v. Romulus), Liv.: tribunos plebis duos, Cic.: tribunos militum tres, Liv.: tres viros, qui etc., Val. Max. – mit Advv. wie? mit per u. Akk. od. mit bl. Abl. wodurch? comitiatu consules rite cr., Cic.: magistratus od. censores od. consules vitio (durch einen Fehler der Augurien) creati, Varro LL., Liv. u. Cic.: plebeius magistratus nullus auspicato creatur, Liv.: lege, non suffragio creatum esse, Liv.: optimā lege creari, Cic.: decem tribuni plebis comitiis curiatis creati sunt, Cic.: consules per vim ac tumultum creantur, Plin. pan. – mit per u. Akk. (durch wen?), si per praetorem consules creantur, Cic. – mit ex u. Abl. (aus welchem Stande usw.?), consules ex plebe, Liv.: tribunos plebis ex equitibus Romanis (v. Augustus), Suet. – m. Adi. od. m. in u. Akk. (auf welche Zeit?), summus magistratus, quem vergobretum appellant Aedui, qui creatur annuus, Caes.: archontes coeperunt in denos annos creari, Vell.: creatis in annum magistratibus, Liv. – mit inter u. Akk. od. mit in u. Abl. (worunter?), creari inter quinque viros, Plin. ep.: creari in eo numero, Sall. – m. in u. Akk. (in welche Stelle?), neve quis flamen aut augur in locum Germanici nisi gentis Iuliae crearetur, Tac. ann. 2, 83: prior consulatus eius, in quem creatus est anno octavo et tricesimo, Vell. 2, 4, 7. – m. Acc. loc. wohin? praefecti Capuam creari coepti sunt, Liv. – m. Dat. wofür? wozu? decemviros legibus scribendis, Liv. – β) m. dopp. Acc., im Passiv m. dopp. Nom., T. Quinctius Barbatus interrex creat L. Papirium Mugilanum L. Sempronium Atratinum consules, Liv.: dictator primo comitiali die creavit consulem Q. Fulvium Flaccum magistrum equitum et Ap. Claudium Pulchrum, Liv.: Ancum Marcium regem populus creavit, Liv.: dictatorem Albani Mettium Fufetium creant, Liv.: exercitus Diocletianum imperatorem creavit, Eutr. – augur creatus (est) L. Quinctius Flaminius, decemvir sacrorum L. Cornelius Lentulus, Liv.: consules creati (sunt) Q. Fabius et P. Decius, Liv.: T. Lartium dictatorem primum, Sp. Cassium magistrum equitum creatos invenio, Liv.: Constantinus in Britannia creatus est imperator (zum Kaiser), Eutr.: dictatore P. Cornelio dicto ipse ab eo magister equitum creatus est, Liv.; vgl. (im Abl. absol.) magistro equitum creato filio suo, Liv.: quia solum centum essent, qui patres creari possent, Liv.: praetores (in Rom) creati sunt C. Fulvius Flaccus C. Claudius Nero etc., Liv.: decem qui postea praetores (zu Regenten, in Athen) creati sunt, Nep.: defuncto Traiano Aelius Hadrianus creatus est princeps (zum Fürsten, d.i. zum Kaiser), Eutr.: postea Numa Pompilius rex creatus est, Eutr. – m. puer u. senex, zB. Caesar paene puer a Mario Cinnaque flamen dialis creatus, Vell.: Metellus senex admodum pontifex maximus creatus, Val. Max. – m. Advv. zum wievielten Male? alqm consulem iterum, Val. Max., tertium, Liv., tertio, Plin. pan.: alqm dictatorem quartum, Liv. – mit Advv. od. Abl. wie? wodurch? u. dgl., P. Clodius, qui non rite creatus tribunus arguebatur, Quint.: C. Flaminius inauspicato consul creatus, Val Max.: an hunc non ut qui optimo iure censor creatus esset populus creavit? Liv.: collegam sibi comitiis centuriatis creavit P. Valerium, Liv.: Palicanus suffragiis populi consul creatus, Val. Max.: cunctis populi suffragiis rex est creatus L. Tarquinius, Cic.: Tullum Hostilium populus regem interrege rogante comitiis curiatis creavit, Cic. – m. ex u. Abl. (aus wem?), cum leges duo ex una familia vivo utroque magistratus creari vetarent, Caes. – mit cum u. Abl. (mit wem?), ut Cn. Flavius aedilis curulis crearetur cum Anicio Praenestino, Plin. – m. in u. Akk. (an wessen Stelle?), M. Lepidus pontifex maximus in C. Caesaris locum furto creatus, Vell. – m. Dat. (wozu?), me Albani gerendo bello ducem creavere, Liv. – mit in u. Akk. (auf welche Zeit?), ille Appius, qui decemvir in annum creatus altero anno se ipse creavit, Liv. – / Archaist. creassit = creaverit, Cic. de legg. 3, 9.
-
40 degustatio
dēgustātio, ōnis, f. (degusto), das Kosten, aceti, Ulp. dig. 33, 5, 3: carnis, Tert. res. carn. 34 in.: bes. das Kosten des Weins, die Weinprobe, Ulp. dig. 18, 6, 4. § 1. Corp. inscr. Lat. 6, 1785.
См. также в других словарях:
cârniş — CÂRNÍŞ, cârnişuri, s.n. (reg.) Întoarcere, cârmiş. – Din cârn + suf. iş. Trimis de gall, 03.02.2008. Sursa: DLRM … Dicționar Român
Carnis — Essentiellement porté dans l Eure et Loir, pourrait désigner un lieu où pousse le charme (l arbre se rencontrant en Normandie et en Picardie sous les formes carme, carne), à rapprocher de noms de lieux tels que Carnoy ou Carnois … Noms de famille
Carnis delicta — (lat.), Fleischliche Verbrechen … Pierer's Universal-Lexikon
Carnis privium — Carnis privium, so v.w. Fastenzeit. Daher C. p. vetus, Anfang der Fasten, mit dem Sonntag Quadragesimae, u. C. p. novum, Anfang der Fasten mit dem Sonntag Quinquagesimae … Pierer's Universal-Lexikon
Carnis delicta — (lat., »fleischliche Vergehen«), s. Sittlichkeitsverbrechen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
lapsus carnis — |lapssuscárnis| s. m. Pecado carnal ou ato venéreo em geral. ‣ Etimologia: locução latina lapsus carnis, lapso da carne … Dicionário da Língua Portuguesa
Desideria carnis — (лат.) плотские желания. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
Confectio carnis citri — Confectio carnis citri, s. Zitronat … Meyers Großes Konversations-Lexikon
ВОПЛОЩЕНИЕ — [греч. ἐνσάρκωσις, лат. incarnatio], ключевое событие истории спасения, состоящее в том, что предвечное Слово (Логос), Сын Божий, Второе Лицо Пресв. Троицы, восприняло человеческую природу. Вера в факт В. служит основанием христ. исповедания… … Православная энциклопедия
carnassier — carnassier, ière [ karnasje, jɛr ] adj. et n. • carnacier 1501; d un mot provenç., de carn « chair »; lat. caro 1 ♦ Qui se nourrit de viande, de chair crue. Les animaux carnassiers. La loutre est carnassière. 2 ♦ Dents carnassières, et subst. les … Encyclopédie Universelle
chair — [ ʃɛr ] n. f. • XVe; car 1080; lat. caro, carnis→ carné; acharner I ♦ 1 ♦ Substance molle du corps de l homme ou des animaux, essentiellement constituée des tissus musculaire et conjonctif (opposé à squelette). La chair et les os. Os dépouillés… … Encyclopédie Universelle