-
121 haereo
haerĕo, haesi, haesum, 2, v. n. [etym. dub.], to hang or hold fast, to hang, stick, cleave, cling, adhere, be fixed, sit fast, remain close to any thing or in any manner (class. and very freq., esp. in the trop. sense; cf. pendeo); usually constr. with in, the simple abl. or absol., less freq. with dat., with ad, sub, ex, etc.I.Lit.:b.ut videamus, terra penitusne defixa sit, et quasi radicibus suis haereat, an media pendeat?
Cic. Ac. 2, 39, 122; so,terra ima sede semper haeret,
id. Rep. 6, 18:linguam ad radices ejus haerens excipit stomachus,
id. N. D. 2, 54, 135:scalarum gradus male haerentes,
holding, adhering, id. Fam. 6, 7, 3; cf.:haerent parietibus scalae,
Verg. A. 2, 442:haerere in equo,
sit fast, keep his seat, Cic. Deiot. 10, 28;for which: nescit equo rudis Haerere ingenuus puer,
Hor. C. 3, 24, 55:male laxus In pede calceus haeret,
id. S. 1, 3, 32; cf. Quint. 11, 3, 144:haeret nonnumquam telum illud occultum,
id. 9, 2, 75:pugnus in mala haeret,
Ter. Ad. 2, 1, 17:haesitque in corpore ferrum,
Verg. A. 11, 864;for which: tergo volucres haesere sagittae,
id. ib. 12, 415; cf.:scindat haerentem coronam crinibus,
Hor. C. 1, 17, 27; and:haerentem capiti cum multa laude coronam,
id. S. 1, 10, 49:carinae,
Ov. M. 8, 144:alae,
id. ib. 12, 570:(fames) utero haeret meo,
Plaut. Stich. 1, 3, 16:haeret pede pes,
Verg. A. 10, 361:ubi demisi retem atque hamum, quicquid haesit, extraho,
Plaut. Rud. 4, 3, 45; cf.:os devoratum fauce cum haereret lupi,
Phaedr. 1, 8, 4; and:graves currus illuvie et voraginibus haerebant,
Curt. 8, 4:classis in vado haerebat,
id. 9, 19:haerentes adverso litore naves,
Hor. S. 2, 3, 205:gremioque in Jasonis haerens,
Ov. M. 7, 66; cf.:haeret in complexu liberorum,
Quint. 6, 1, 42;for which: Avidisque amplexibus haerent,
Ov. M. 7, 143;cupide in Veneris compagibus haerent,
Lucr. 4, 1113;for which: validis Veneris compagibus haerent,
id. 4, 1204; and:(anulus) caecis in eo (lapide) compagibus haesit,
id. 6, 1016:communibus inter se radicibus haerent,
id. 3, 325; 5, 554:foliis sub omnibus haerent (Somnia),
Verg. A. 6, 284:gladius intra vaginam suam haerens,
Quint. 8 praef. §15: ipse inter media tela hostium evasit. Duo turmae haesere,
i. e. failed to break through, Liv. 29, 33, 7:alii globo illati haerebant,
id. 22, 5, 5.—Prov.(α).Haerere in luto, i. e. to be in trouble, difficulty:(β).tali in luto haerere,
Plaut. Pers. 4, 3, 66 (for [p. 838] which:nunc homo in medio luto est,
id. Ps. 4, 2, 28); cf. haesito, I.—In salebra: proclivi currit oratio: venit ad extremum: haeret in salebra, runs aground, i. e. is at a loss, Cic. Fin. 5, 28, 84.—In a like sense,Aqua haeret, the water (in the waterclock) stops; v. aqua.II.Trop.A.In gen., to hold fast, remain attached or fixed, to keep firm, adhere:B.improbis semper aliqui scrupus in animis haereat,
Cic. Rep. 3, 16; cf.:infixus animo haeret dolor,
id. Phil. 2, 26, 64:haerent infixi pectore vultus,
Verg. A. 4, 4:haerere in memoria,
Cic. Ac. 2, 1, 2; cf.:quae mihi in visceribus haerent,
i. e. firmly impressed upon my heart, memory, id. Att. 6, 1, 8; and:in medullis populi Romani ac visceribus haerere,
id. Phil. 1, 15, 36:mihi haeres in medullis,
id. Fam. 15, 16, 2:in omnium gentium sermonibus ac mentibus semper haerere,
id. Cat. 4, 10, 22:hi in oculis haerebunt,
i. e. will be always present, id. Phil. 13, 3, 5:in te omnis haeret culpa,
adheres, cleaves, Ter. Hec. 2, 1, 32:ut peccatum haereat, non in eo, qui monuerit, sed in eo, qui non obtemperarit,
Cic. Div. 1, 16, 30.—With dat.:potest hoc homini huic haerere peccatum?
Cic. Rosc. Com. 6, 17:quod privatarum rerum dedecus non haeret infamiae (tuae)?
id. Cat. 1, 6, 13:in quo (Caelio) crimen non haerebat,
id. Cael. 7, 15:neque (possit) haerere in tam bona causa tam acerba injuria,
id. Fam. 6, 5, 2: cum ante illud facetum dictum emissum haerere debeat, quam cogitari potuisse videatur, must have hit (the figure being that of an arrow shot from the bow), id. de Or. 2, 54, 219: in quos incensos ira vitamque domini desperantes cum incidisset, haesit in iis poenis, quas, etc., fell into, incurred those penalties (the figure is that of a bird which is limed, caught), id. Mil. 21, 56:nec dubie repetundarum criminibus haerebant,
Tac. A. 4, 19: in hoc flexu quasi aetatis fama adolescentis paulum haesit ad metas, hung back, was caught (the figure being taken from the race-course), Cic. Cael. 31, 75;v. meta: neu quid medios intercinat actus, Quod non proposito conducat et haereat apte,
i. e. fits, suits, Hor. A. P. 195.—In partic.1.With the idea of nearness predominating, to keep near or close to a person, to join or attach one's self to, to follow (mostly poet. and in post-Aug. prose):b.perfice hoc Precibus, pretio, ut haeream in parte aliqua tandem apud Thaidem,
may keep about her, Ter. Eun. 5, 9, 25; cf.:ego illum audivi in amorem haerere apud nescio quam fidicinam,
Plaut. Ep. 2, 2, 7:haeres ad latus, omnia experiris,
Cat. 21, 6:Antorem comitem, qui missus ab Argis, Haeserat Evandro,
Verg. A. 10, 780:obtinenti Africam comes haeserat,
Plin. Ep. 7, 27, 2; Quint. 1, 2, 10:Curtius Nicia (grammaticus) haesit Cn. Pompeio et C. Memmio,
Suet. Gramm. 14.— Poet.:haeremus cuncti superis, temploque tacente Nil facimus non sponte deo,
cling to, depend on, Luc. 9, 573.—Hence,In a bad sense: in tergis, tergis, in tergo, to hang upon one's rear, i. e. to pursue closely:2.haerebit in tergis fugientium victor,
Curt. 4, 15 fin.:se cum exercitu tergis eorum haesurum,
Tac. H. 4, 19:Haerens in tergo Romanus,
Liv. 1, 14 11 Weissenb. (better than terga, the lect. vulg.).—With the idea of duration in time predominating, to remain fixed, to abide or continue anywhere, to keep at, stick to any thing (class.):3.metui, ne haereret hic (Athenis),
Ter. Ad. 3, 3, 49:in obsidione castelli exigui,
Curt. 5, 3, 4:circa muros unius urbis,
id. 4, 4; cf.:circa libidines,
Suet. Aug. 71: volitare in foro, haerere in jure ac praetorum tribulibus, to go loitering or dangling about, Cic. de Or. 1, 38, 173: et siccis vultus in nubibus haerent, hang upon, i. e. remain long looking at, Luc. 4, 331; cf.:vultus, dum crederet, haesit,
id. 9, 1036:haerere in eadem commorarique sententia,
Cic. Or. 40, 137; cf.:mea ratio in dicendo haec esse solet, ut boni quod habeat, id amplectar, ibi habitem, ibi haeream,
id. de Or. 2, 72, 292:quonam modo ille in bonis haerebit et habitabit suis?
id. Or. 15, 49:equidem in libris haereo,
id. Att. 13, 40, 2; cf.:valde in scribendo haereo,
id. ib. 13, 39, 2:plurima sunt, nitidis maculam haesuram figentia rebus,
lasting, durable, Juv. 14, 2.—With the idea of hindrance to free motion predominating, to stick fast, be brought to a stand-still, to be embarrassed, perplexed, at a loss, to hesitate, to be suspended or retarded (class.).(α).Of persons:(β).haerebat nebulo: quo se verteret, non habebat,
Cic. Phil. 2, 29, 74; cf.:haerebat in tabulis publicis reus et accusator,
id. Clu. 31, 86:cogitate in his iniquitatibus unum haesisse Apollonium: ceteros profecto multos ex his incommodis pecunia se liberasse,
id. Verr. 2, 5, 9, § 23:in multis nominibus,
id. N. D. 3, 24, 62:in media stultitia,
id. Tusc. 3, 28, 70; cf.:isti physici raro admodum, cum haerent aliquo loco, exclamant, abstrusa esse omnia, etc.,
id. Ac. 2, 5, 14:in quo etiam Democritus haeret,
id. Fin. 1, 6, 20:at in altero illo, inquit, haeres. Immo habeo tibi gratiam. Haererem enim, nisi tu me expedisses,
id. Pis. 30, 74:in ceteris subvenies, si me haerentem videbis,
id. Fin. 3, 4, 16:quid machiner? quid comminiscar? haereo,
Plaut. Capt. 3, 3, 17; id. Merc. 3, 4, 15; 4, 3, 38; 24; cf.:aut quia non firmus rectum defendis et haeres,
Hor. S. 2, 7, 26:haesit circa formas litterarum (puer),
Quint. 1, 1, 21; cf. id. 1, 7, 35:haeres et dubitas,
Juv. 3, 135; 6, 281.—Of things:nunc homo in lutost. Nomen nescit: haeret haec res,
i. e. is perplexing, cannot be explained, Plaut. Ps. 4, 2, 28; id. Amph. 2, 2, 182; id. Trin. 4, 2, 59; cf.: occisa est haec res;haeret hoc negotium,
id. Ps. 1, 5, 8:nec umquam tanta fuerit loquendi facultas, ut non titubet atque haereat, quotiens ab animo verba dissentiunt,
Quint. 12, 1, 29:Hectoris Aeneaeque manu victoria Graiūm Haesit,
i. e. was retarded, Verg. A. 11, 290; cf.:constitit hic bellum fortunaque Caesaris haesit,
Luc. 7, 547:cum in hac difficultate rerum consilium haereret,
Liv. 26, 36, 1. -
122 haud
haud or haut (in the form hau, before consonants, several times in Plautus acc. to the Cod. Ambros., and in Inscr. Orell. 4848: HEIC. EST. SEPVLCRVM. HAV. PVLCRVM. PVLCRAI. FEMINAE; also Tac. A. 2, 36; 6, 43 (49), Nipperdey, Ritter; hence, also hauscio = haud scio; cf. Ritschl, prol. ad Plaut. Trin. p. 99 sq. and p. 325), adv. [perh. orig. hau = ou, v. Ritschl l. l. But cf. Hand, Turs. III. 15.—Acc. to Corss. Ausspr. 1, 205, haud = pronom. stem ho + au (Sanscr. ava, away) + de, as in unde, etc.], a subjective and intensive negative particle, not at all, by no means; in class. prose most freq. with adverbs; rarely with adjectives, pronouns, or verbs (the last construction in Cic. only in the formulae: haud scio an, and haud dubito; in Caes. it occurs but once; v. also Krebs, Antibarb. p. 516).(α).With advv.:(β).hau longe,
Plaut. Bacch. 4, 2, 13:hau longe abesse oportet,
id. Am. 1, 1, 166:haut sane diu est,
it is but a very little while ago, id. Merc. 3, 1, 44:haud sane commodum,
Ter. Ad. 5, 2, 8:haud sane intellego, quidnam sit, quod laudandum putat,
Cic. Off. 2, 2, 5; cf.also: rem haud sane difficilem admirari videmini,
id. de Sen. 2, 4:haud sane facile,
id. ib. 23, 83:facio quod manifesto moechi haud ferme solent,
Plaut. Poen. 4, 2, 40: haud ferme Ter. And. 3, 1, 2:haud ita jussi,
id. ib. 5, 4, 52:haud ita est,
id. Phorm. 2, 1, 35; cf.:eia, haud sic decet,
id. Eun. 5, 9, 35; id. Ad. 3, 4, 7:haut aliter esse duco,
Plaut. Bacch. 3, 1, 2:aliter hau dicetis,
id. Most. 1, 2, 15:haud aliter censeo,
Ter. Ad. 5, 8, 5; cf.also: ac veluti lupus... Haud aliter Rutulo, muros et castra tuenti, Ignescunt irae,
Verg. A. 9, 65; v. aliter;and cf. also secus: nam ego hau diu apud hunc servitutem servio,
Plaut. Mil. 2, 1, 17 Ritschl, N. cr.:haud diu est,
Ter. Eun. 2, 3, 67; cf.:scies hau multo post,
Plaut. Bacch. 4, 8, 12; Ter. Phorm. 5, 6, 39:haud paulo plus,
Cic. Fam. 7, 1, 3:haud minus aegre patior,
Ter. Heaut. 5, 2, 5:haud minus,
Liv. 2, 60, 3:Getae praetorii praefecto haud satis fidebant,
Tac. A. 11, 33:sed haud facile dixerim, cur, etc.,
Cic. Rep. 1, 3 fin.; so,haud facile,
Sall. J. 17, 2; id. C. 13, 5; cf.:eorum animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,
id. ib. 14, 5:haud cito,
Ter. Ad. 3, 3, 89: haud temere est, quod tu tristi cum corde gubernas, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 329 (Ann. v. 473 Vahl.):haud temere est visum,
Verg. A. 9, 375:familiaris accipiere faxo hau familiariter,
Plaut. Am. 1, 1, 199:haud stulte sapis,
Ter. Heaut. 2, 3, 82:haud commode,
id. Hec. 1, 2, 20:consul haud dubie jam victor,
Sall. J. 102, 1:Vergilius haud dubie proximus,
Quint. 10, 1, 85:dubie: mihi hau saepe eveniunt tales hereditates,
Plaut. Curc. 1, 2, 33:morbus haud saepe quemquam superat,
Sall. J. 17, 6:haud cunctanter,
Suet. Tit. 6. For the connection with dum and quamquam, v. infra fin. —With adjj.:(γ).id esse hau perlonginquom,
Plaut. Bacch. 5, 2, 76:in aetate hau bonum'st,
id. Trin. 2, 4, 61: haut doctis dictis certantes, sed male dictis, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 274 Vahl.): ille vir haut magna cum re, id. ap. Cic. de Sen. 1, 1 (Ann. v. 342 ib.):hau mala'st mulier,
Plaut. Bacch. 5, 2, 42:conveni hodie hominem haud impurum,
Ter. Eun. 2, 2, 4:anus haud impura,
id. Heaut. 4, 1, 16:servum haud illiberalem praebes te,
id. Ad. 5, 5, 5:haud mediocris vir,
Cic. Rep. 2, 31:haut consimili ingenio,
Plaut. Bacch. 3, 3, 50:compendium haut aetati optabile,
id. ib. 1, 2, 51:hau permultum attulit,
id. ib. 2, 3, 86:haud mirabile est,
Ter. Heaut. 2, 4, 8:bene dicere haut absurdum est,
Sall. C. 3, 1; cf.:ingenium ejus haut absurdum,
id. ib. 25, 5:haud ignotae belli artes,
Liv. 21, 1, 2:annus haud dubiis consulibus,
id. 4, 8;v. dubius and dubium: certe extrema linea Amare haud nihil est,
Ter. Eun. 4, 2, 13.—With pronn.:(δ).haut quisquam quaeret, qui siem,
no one certainly, Plaut. Am. prol. 130:eum salutat magis haut quiquam quam canem,
id. ib. 2, 2, 48; id. Bacch. 1, 1, 25; cf.:faxo haut quicquam sit morae,
id. Am. 3, 3, 17; Ter. And. 2, 1, 36:hic se ipsus fallit, haud ego,
id. ib. 3, 2, 15; cf.:haud pol me quidem,
id. Hec. 2, 3, 5.—With verbs: Ni. Etiam dimidium censes (eum attulisse)? Ch. Non edepol scio:II.Verum haut opinor,
Plaut. Bacch. 2, 3, 88:hauscio, quid eo opus sit,
id. ib. 5, 2, 15:hau nosco tuum,
id. Trin. 2, 4, 44:ne ego cum illo pignus haut ausim dare,
id. Bacch. 4, 9, 133:quod dixi semel, hau mutabo,
id. ib. 5, 2, 85; cf.: haud muto factum, Ter. And. 1, 1, 13:hau moror,
Plaut. Bacch. 5, 1, 30: philosophari est mihi necesse; nam omnino haut placet, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 1, 1 (cf. id. de Or. 2, 38, 156; id. Rep. 1, 18; Gell. 5, 15 fin.;Trag. v. 417 Vahl.): pol me hau paenitet,
Plaut. Am. 5, 1, 72:facit ille, quod vulgo hau solent,
id. ib. 1, 1, 30:ego faxo hau dicet nactam, quem deluserit,
id. Bacch. 3, 4, 7; 4, 8, 23:nae ille haud scit, quam, etc.,
Ter. Heaut. 2, 1, 10; cf. id. ib. 4, 4, 25:tum ille haud dubitavit, etc.,
Cic. Rep. 1, 15:quod somno supererit, haud deerit,
Quint. 10, 3, 26:haud erit, ut merito immortalis possit haberi,
it cannot be, Lucr. 3, 715;v. sum: quem (Drusum) haud fratris interitu trucem quam remoto aemulo aequiorem sibi sperabat,
not so much... as, Tac. A. 3, 8.—For the phrase haud scio an (in Plautus hauscio an), see an; cf. also, haud scio, -ne: idque adeo haud scio, mirandumne sit, etc., * Caes. B. G. 5, 54, 5: Am. Exspectatusne advenio? So. Hau vidi magis exspectatum, I never saw any one welcomer, ironically, Plaut. Am. 2, 2, 47; so,hau vidi magis,
id. Capt. 3, 4, 29; id. Poen. 1, 1, 13.—Pleonastic with another negative:neque ego haut committam, ut, si peccatum siet, etc.,
Plaut. Bacch. 4, 9, 114:neque ille haud obiciet mihi, Pedibus sese provocatum,
id. Ep. 5, 1, 57:post si quis vellet te, haut nevelles dividi?
id. Aul. 2, 4, 7.—Ellipt.: Al. Quid istuc est, mi vir, negoti, quod tu tam subito domo Abeas? Ju. Edepol haut quod tui me neque domi distaedeat, Plaut. Am. 1, 3, 5.—Hence,Esp., joined with dum and quaquam.A.haud dum, or, as one word, haud-dum, an intensive nondum, not at all as yet, not yet (very rare):B.concilione... Pro Superi! Ausonius miles sedet? armaque tantum Hauddum sumpta viro?
Sil. 2, 332; Liv. 2, 52; 10, 6; 25; 22, 12; 28, 2; 33, 11 al.—haud quāquam, or, as one word, haudquāquam, by no means whatever, not at all (class.): haudquaquam quemquam semper Fortuna secuta est, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 299 Vahl.):haudquaquam etiam cessant,
Ter. Heaut. 1, 2, 1:haudquaquam id est difficile Crasso,
Cic. de Or. 2, 33, 143:haudquaquam hercle mirandum est esse, etc.,
id. ib. 3, 22, 82:haudquaquam boni est, ratione vinctum velle dissolvere,
id. Univ. 11:homo prudens et gravis, haudquaquam eloquens,
id. de Or. 1, 9, 38:accedat huc suavitas quaedam oportet sermonum atque morum haudquaquam mediocre condimentum amicitiae,
id. Lael. 18, 66:haudquaquam par gloria,
Sall. C. 3, 2:haudquaquam certamine ambiguo,
Liv. 7, 26, 8:tibi has, miserabilis Orpheus Haudquaquam ob meritum, poenas, ni Fata resistant, Suscitat,
Verg. G. 4, 455:haudquaquam dictis violentia Turni flectitur,
id. A. 12, 45 al. -
123 haud dum
haud or haut (in the form hau, before consonants, several times in Plautus acc. to the Cod. Ambros., and in Inscr. Orell. 4848: HEIC. EST. SEPVLCRVM. HAV. PVLCRVM. PVLCRAI. FEMINAE; also Tac. A. 2, 36; 6, 43 (49), Nipperdey, Ritter; hence, also hauscio = haud scio; cf. Ritschl, prol. ad Plaut. Trin. p. 99 sq. and p. 325), adv. [perh. orig. hau = ou, v. Ritschl l. l. But cf. Hand, Turs. III. 15.—Acc. to Corss. Ausspr. 1, 205, haud = pronom. stem ho + au (Sanscr. ava, away) + de, as in unde, etc.], a subjective and intensive negative particle, not at all, by no means; in class. prose most freq. with adverbs; rarely with adjectives, pronouns, or verbs (the last construction in Cic. only in the formulae: haud scio an, and haud dubito; in Caes. it occurs but once; v. also Krebs, Antibarb. p. 516).(α).With advv.:(β).hau longe,
Plaut. Bacch. 4, 2, 13:hau longe abesse oportet,
id. Am. 1, 1, 166:haut sane diu est,
it is but a very little while ago, id. Merc. 3, 1, 44:haud sane commodum,
Ter. Ad. 5, 2, 8:haud sane intellego, quidnam sit, quod laudandum putat,
Cic. Off. 2, 2, 5; cf.also: rem haud sane difficilem admirari videmini,
id. de Sen. 2, 4:haud sane facile,
id. ib. 23, 83:facio quod manifesto moechi haud ferme solent,
Plaut. Poen. 4, 2, 40: haud ferme Ter. And. 3, 1, 2:haud ita jussi,
id. ib. 5, 4, 52:haud ita est,
id. Phorm. 2, 1, 35; cf.:eia, haud sic decet,
id. Eun. 5, 9, 35; id. Ad. 3, 4, 7:haut aliter esse duco,
Plaut. Bacch. 3, 1, 2:aliter hau dicetis,
id. Most. 1, 2, 15:haud aliter censeo,
Ter. Ad. 5, 8, 5; cf.also: ac veluti lupus... Haud aliter Rutulo, muros et castra tuenti, Ignescunt irae,
Verg. A. 9, 65; v. aliter;and cf. also secus: nam ego hau diu apud hunc servitutem servio,
Plaut. Mil. 2, 1, 17 Ritschl, N. cr.:haud diu est,
Ter. Eun. 2, 3, 67; cf.:scies hau multo post,
Plaut. Bacch. 4, 8, 12; Ter. Phorm. 5, 6, 39:haud paulo plus,
Cic. Fam. 7, 1, 3:haud minus aegre patior,
Ter. Heaut. 5, 2, 5:haud minus,
Liv. 2, 60, 3:Getae praetorii praefecto haud satis fidebant,
Tac. A. 11, 33:sed haud facile dixerim, cur, etc.,
Cic. Rep. 1, 3 fin.; so,haud facile,
Sall. J. 17, 2; id. C. 13, 5; cf.:eorum animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,
id. ib. 14, 5:haud cito,
Ter. Ad. 3, 3, 89: haud temere est, quod tu tristi cum corde gubernas, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 329 (Ann. v. 473 Vahl.):haud temere est visum,
Verg. A. 9, 375:familiaris accipiere faxo hau familiariter,
Plaut. Am. 1, 1, 199:haud stulte sapis,
Ter. Heaut. 2, 3, 82:haud commode,
id. Hec. 1, 2, 20:consul haud dubie jam victor,
Sall. J. 102, 1:Vergilius haud dubie proximus,
Quint. 10, 1, 85:dubie: mihi hau saepe eveniunt tales hereditates,
Plaut. Curc. 1, 2, 33:morbus haud saepe quemquam superat,
Sall. J. 17, 6:haud cunctanter,
Suet. Tit. 6. For the connection with dum and quamquam, v. infra fin. —With adjj.:(γ).id esse hau perlonginquom,
Plaut. Bacch. 5, 2, 76:in aetate hau bonum'st,
id. Trin. 2, 4, 61: haut doctis dictis certantes, sed male dictis, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 274 Vahl.): ille vir haut magna cum re, id. ap. Cic. de Sen. 1, 1 (Ann. v. 342 ib.):hau mala'st mulier,
Plaut. Bacch. 5, 2, 42:conveni hodie hominem haud impurum,
Ter. Eun. 2, 2, 4:anus haud impura,
id. Heaut. 4, 1, 16:servum haud illiberalem praebes te,
id. Ad. 5, 5, 5:haud mediocris vir,
Cic. Rep. 2, 31:haut consimili ingenio,
Plaut. Bacch. 3, 3, 50:compendium haut aetati optabile,
id. ib. 1, 2, 51:hau permultum attulit,
id. ib. 2, 3, 86:haud mirabile est,
Ter. Heaut. 2, 4, 8:bene dicere haut absurdum est,
Sall. C. 3, 1; cf.:ingenium ejus haut absurdum,
id. ib. 25, 5:haud ignotae belli artes,
Liv. 21, 1, 2:annus haud dubiis consulibus,
id. 4, 8;v. dubius and dubium: certe extrema linea Amare haud nihil est,
Ter. Eun. 4, 2, 13.—With pronn.:(δ).haut quisquam quaeret, qui siem,
no one certainly, Plaut. Am. prol. 130:eum salutat magis haut quiquam quam canem,
id. ib. 2, 2, 48; id. Bacch. 1, 1, 25; cf.:faxo haut quicquam sit morae,
id. Am. 3, 3, 17; Ter. And. 2, 1, 36:hic se ipsus fallit, haud ego,
id. ib. 3, 2, 15; cf.:haud pol me quidem,
id. Hec. 2, 3, 5.—With verbs: Ni. Etiam dimidium censes (eum attulisse)? Ch. Non edepol scio:II.Verum haut opinor,
Plaut. Bacch. 2, 3, 88:hauscio, quid eo opus sit,
id. ib. 5, 2, 15:hau nosco tuum,
id. Trin. 2, 4, 44:ne ego cum illo pignus haut ausim dare,
id. Bacch. 4, 9, 133:quod dixi semel, hau mutabo,
id. ib. 5, 2, 85; cf.: haud muto factum, Ter. And. 1, 1, 13:hau moror,
Plaut. Bacch. 5, 1, 30: philosophari est mihi necesse; nam omnino haut placet, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 1, 1 (cf. id. de Or. 2, 38, 156; id. Rep. 1, 18; Gell. 5, 15 fin.;Trag. v. 417 Vahl.): pol me hau paenitet,
Plaut. Am. 5, 1, 72:facit ille, quod vulgo hau solent,
id. ib. 1, 1, 30:ego faxo hau dicet nactam, quem deluserit,
id. Bacch. 3, 4, 7; 4, 8, 23:nae ille haud scit, quam, etc.,
Ter. Heaut. 2, 1, 10; cf. id. ib. 4, 4, 25:tum ille haud dubitavit, etc.,
Cic. Rep. 1, 15:quod somno supererit, haud deerit,
Quint. 10, 3, 26:haud erit, ut merito immortalis possit haberi,
it cannot be, Lucr. 3, 715;v. sum: quem (Drusum) haud fratris interitu trucem quam remoto aemulo aequiorem sibi sperabat,
not so much... as, Tac. A. 3, 8.—For the phrase haud scio an (in Plautus hauscio an), see an; cf. also, haud scio, -ne: idque adeo haud scio, mirandumne sit, etc., * Caes. B. G. 5, 54, 5: Am. Exspectatusne advenio? So. Hau vidi magis exspectatum, I never saw any one welcomer, ironically, Plaut. Am. 2, 2, 47; so,hau vidi magis,
id. Capt. 3, 4, 29; id. Poen. 1, 1, 13.—Pleonastic with another negative:neque ego haut committam, ut, si peccatum siet, etc.,
Plaut. Bacch. 4, 9, 114:neque ille haud obiciet mihi, Pedibus sese provocatum,
id. Ep. 5, 1, 57:post si quis vellet te, haut nevelles dividi?
id. Aul. 2, 4, 7.—Ellipt.: Al. Quid istuc est, mi vir, negoti, quod tu tam subito domo Abeas? Ju. Edepol haut quod tui me neque domi distaedeat, Plaut. Am. 1, 3, 5.—Hence,Esp., joined with dum and quaquam.A.haud dum, or, as one word, haud-dum, an intensive nondum, not at all as yet, not yet (very rare):B.concilione... Pro Superi! Ausonius miles sedet? armaque tantum Hauddum sumpta viro?
Sil. 2, 332; Liv. 2, 52; 10, 6; 25; 22, 12; 28, 2; 33, 11 al.—haud quāquam, or, as one word, haudquāquam, by no means whatever, not at all (class.): haudquaquam quemquam semper Fortuna secuta est, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 299 Vahl.):haudquaquam etiam cessant,
Ter. Heaut. 1, 2, 1:haudquaquam id est difficile Crasso,
Cic. de Or. 2, 33, 143:haudquaquam hercle mirandum est esse, etc.,
id. ib. 3, 22, 82:haudquaquam boni est, ratione vinctum velle dissolvere,
id. Univ. 11:homo prudens et gravis, haudquaquam eloquens,
id. de Or. 1, 9, 38:accedat huc suavitas quaedam oportet sermonum atque morum haudquaquam mediocre condimentum amicitiae,
id. Lael. 18, 66:haudquaquam par gloria,
Sall. C. 3, 2:haudquaquam certamine ambiguo,
Liv. 7, 26, 8:tibi has, miserabilis Orpheus Haudquaquam ob meritum, poenas, ni Fata resistant, Suscitat,
Verg. G. 4, 455:haudquaquam dictis violentia Turni flectitur,
id. A. 12, 45 al. -
124 haud quaquam
haud or haut (in the form hau, before consonants, several times in Plautus acc. to the Cod. Ambros., and in Inscr. Orell. 4848: HEIC. EST. SEPVLCRVM. HAV. PVLCRVM. PVLCRAI. FEMINAE; also Tac. A. 2, 36; 6, 43 (49), Nipperdey, Ritter; hence, also hauscio = haud scio; cf. Ritschl, prol. ad Plaut. Trin. p. 99 sq. and p. 325), adv. [perh. orig. hau = ou, v. Ritschl l. l. But cf. Hand, Turs. III. 15.—Acc. to Corss. Ausspr. 1, 205, haud = pronom. stem ho + au (Sanscr. ava, away) + de, as in unde, etc.], a subjective and intensive negative particle, not at all, by no means; in class. prose most freq. with adverbs; rarely with adjectives, pronouns, or verbs (the last construction in Cic. only in the formulae: haud scio an, and haud dubito; in Caes. it occurs but once; v. also Krebs, Antibarb. p. 516).(α).With advv.:(β).hau longe,
Plaut. Bacch. 4, 2, 13:hau longe abesse oportet,
id. Am. 1, 1, 166:haut sane diu est,
it is but a very little while ago, id. Merc. 3, 1, 44:haud sane commodum,
Ter. Ad. 5, 2, 8:haud sane intellego, quidnam sit, quod laudandum putat,
Cic. Off. 2, 2, 5; cf.also: rem haud sane difficilem admirari videmini,
id. de Sen. 2, 4:haud sane facile,
id. ib. 23, 83:facio quod manifesto moechi haud ferme solent,
Plaut. Poen. 4, 2, 40: haud ferme Ter. And. 3, 1, 2:haud ita jussi,
id. ib. 5, 4, 52:haud ita est,
id. Phorm. 2, 1, 35; cf.:eia, haud sic decet,
id. Eun. 5, 9, 35; id. Ad. 3, 4, 7:haut aliter esse duco,
Plaut. Bacch. 3, 1, 2:aliter hau dicetis,
id. Most. 1, 2, 15:haud aliter censeo,
Ter. Ad. 5, 8, 5; cf.also: ac veluti lupus... Haud aliter Rutulo, muros et castra tuenti, Ignescunt irae,
Verg. A. 9, 65; v. aliter;and cf. also secus: nam ego hau diu apud hunc servitutem servio,
Plaut. Mil. 2, 1, 17 Ritschl, N. cr.:haud diu est,
Ter. Eun. 2, 3, 67; cf.:scies hau multo post,
Plaut. Bacch. 4, 8, 12; Ter. Phorm. 5, 6, 39:haud paulo plus,
Cic. Fam. 7, 1, 3:haud minus aegre patior,
Ter. Heaut. 5, 2, 5:haud minus,
Liv. 2, 60, 3:Getae praetorii praefecto haud satis fidebant,
Tac. A. 11, 33:sed haud facile dixerim, cur, etc.,
Cic. Rep. 1, 3 fin.; so,haud facile,
Sall. J. 17, 2; id. C. 13, 5; cf.:eorum animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,
id. ib. 14, 5:haud cito,
Ter. Ad. 3, 3, 89: haud temere est, quod tu tristi cum corde gubernas, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 329 (Ann. v. 473 Vahl.):haud temere est visum,
Verg. A. 9, 375:familiaris accipiere faxo hau familiariter,
Plaut. Am. 1, 1, 199:haud stulte sapis,
Ter. Heaut. 2, 3, 82:haud commode,
id. Hec. 1, 2, 20:consul haud dubie jam victor,
Sall. J. 102, 1:Vergilius haud dubie proximus,
Quint. 10, 1, 85:dubie: mihi hau saepe eveniunt tales hereditates,
Plaut. Curc. 1, 2, 33:morbus haud saepe quemquam superat,
Sall. J. 17, 6:haud cunctanter,
Suet. Tit. 6. For the connection with dum and quamquam, v. infra fin. —With adjj.:(γ).id esse hau perlonginquom,
Plaut. Bacch. 5, 2, 76:in aetate hau bonum'st,
id. Trin. 2, 4, 61: haut doctis dictis certantes, sed male dictis, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 274 Vahl.): ille vir haut magna cum re, id. ap. Cic. de Sen. 1, 1 (Ann. v. 342 ib.):hau mala'st mulier,
Plaut. Bacch. 5, 2, 42:conveni hodie hominem haud impurum,
Ter. Eun. 2, 2, 4:anus haud impura,
id. Heaut. 4, 1, 16:servum haud illiberalem praebes te,
id. Ad. 5, 5, 5:haud mediocris vir,
Cic. Rep. 2, 31:haut consimili ingenio,
Plaut. Bacch. 3, 3, 50:compendium haut aetati optabile,
id. ib. 1, 2, 51:hau permultum attulit,
id. ib. 2, 3, 86:haud mirabile est,
Ter. Heaut. 2, 4, 8:bene dicere haut absurdum est,
Sall. C. 3, 1; cf.:ingenium ejus haut absurdum,
id. ib. 25, 5:haud ignotae belli artes,
Liv. 21, 1, 2:annus haud dubiis consulibus,
id. 4, 8;v. dubius and dubium: certe extrema linea Amare haud nihil est,
Ter. Eun. 4, 2, 13.—With pronn.:(δ).haut quisquam quaeret, qui siem,
no one certainly, Plaut. Am. prol. 130:eum salutat magis haut quiquam quam canem,
id. ib. 2, 2, 48; id. Bacch. 1, 1, 25; cf.:faxo haut quicquam sit morae,
id. Am. 3, 3, 17; Ter. And. 2, 1, 36:hic se ipsus fallit, haud ego,
id. ib. 3, 2, 15; cf.:haud pol me quidem,
id. Hec. 2, 3, 5.—With verbs: Ni. Etiam dimidium censes (eum attulisse)? Ch. Non edepol scio:II.Verum haut opinor,
Plaut. Bacch. 2, 3, 88:hauscio, quid eo opus sit,
id. ib. 5, 2, 15:hau nosco tuum,
id. Trin. 2, 4, 44:ne ego cum illo pignus haut ausim dare,
id. Bacch. 4, 9, 133:quod dixi semel, hau mutabo,
id. ib. 5, 2, 85; cf.: haud muto factum, Ter. And. 1, 1, 13:hau moror,
Plaut. Bacch. 5, 1, 30: philosophari est mihi necesse; nam omnino haut placet, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 1, 1 (cf. id. de Or. 2, 38, 156; id. Rep. 1, 18; Gell. 5, 15 fin.;Trag. v. 417 Vahl.): pol me hau paenitet,
Plaut. Am. 5, 1, 72:facit ille, quod vulgo hau solent,
id. ib. 1, 1, 30:ego faxo hau dicet nactam, quem deluserit,
id. Bacch. 3, 4, 7; 4, 8, 23:nae ille haud scit, quam, etc.,
Ter. Heaut. 2, 1, 10; cf. id. ib. 4, 4, 25:tum ille haud dubitavit, etc.,
Cic. Rep. 1, 15:quod somno supererit, haud deerit,
Quint. 10, 3, 26:haud erit, ut merito immortalis possit haberi,
it cannot be, Lucr. 3, 715;v. sum: quem (Drusum) haud fratris interitu trucem quam remoto aemulo aequiorem sibi sperabat,
not so much... as, Tac. A. 3, 8.—For the phrase haud scio an (in Plautus hauscio an), see an; cf. also, haud scio, -ne: idque adeo haud scio, mirandumne sit, etc., * Caes. B. G. 5, 54, 5: Am. Exspectatusne advenio? So. Hau vidi magis exspectatum, I never saw any one welcomer, ironically, Plaut. Am. 2, 2, 47; so,hau vidi magis,
id. Capt. 3, 4, 29; id. Poen. 1, 1, 13.—Pleonastic with another negative:neque ego haut committam, ut, si peccatum siet, etc.,
Plaut. Bacch. 4, 9, 114:neque ille haud obiciet mihi, Pedibus sese provocatum,
id. Ep. 5, 1, 57:post si quis vellet te, haut nevelles dividi?
id. Aul. 2, 4, 7.—Ellipt.: Al. Quid istuc est, mi vir, negoti, quod tu tam subito domo Abeas? Ju. Edepol haut quod tui me neque domi distaedeat, Plaut. Am. 1, 3, 5.—Hence,Esp., joined with dum and quaquam.A.haud dum, or, as one word, haud-dum, an intensive nondum, not at all as yet, not yet (very rare):B.concilione... Pro Superi! Ausonius miles sedet? armaque tantum Hauddum sumpta viro?
Sil. 2, 332; Liv. 2, 52; 10, 6; 25; 22, 12; 28, 2; 33, 11 al.—haud quāquam, or, as one word, haudquāquam, by no means whatever, not at all (class.): haudquaquam quemquam semper Fortuna secuta est, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 299 Vahl.):haudquaquam etiam cessant,
Ter. Heaut. 1, 2, 1:haudquaquam id est difficile Crasso,
Cic. de Or. 2, 33, 143:haudquaquam hercle mirandum est esse, etc.,
id. ib. 3, 22, 82:haudquaquam boni est, ratione vinctum velle dissolvere,
id. Univ. 11:homo prudens et gravis, haudquaquam eloquens,
id. de Or. 1, 9, 38:accedat huc suavitas quaedam oportet sermonum atque morum haudquaquam mediocre condimentum amicitiae,
id. Lael. 18, 66:haudquaquam par gloria,
Sall. C. 3, 2:haudquaquam certamine ambiguo,
Liv. 7, 26, 8:tibi has, miserabilis Orpheus Haudquaquam ob meritum, poenas, ni Fata resistant, Suscitat,
Verg. G. 4, 455:haudquaquam dictis violentia Turni flectitur,
id. A. 12, 45 al. -
125 haudquaquam
haud or haut (in the form hau, before consonants, several times in Plautus acc. to the Cod. Ambros., and in Inscr. Orell. 4848: HEIC. EST. SEPVLCRVM. HAV. PVLCRVM. PVLCRAI. FEMINAE; also Tac. A. 2, 36; 6, 43 (49), Nipperdey, Ritter; hence, also hauscio = haud scio; cf. Ritschl, prol. ad Plaut. Trin. p. 99 sq. and p. 325), adv. [perh. orig. hau = ou, v. Ritschl l. l. But cf. Hand, Turs. III. 15.—Acc. to Corss. Ausspr. 1, 205, haud = pronom. stem ho + au (Sanscr. ava, away) + de, as in unde, etc.], a subjective and intensive negative particle, not at all, by no means; in class. prose most freq. with adverbs; rarely with adjectives, pronouns, or verbs (the last construction in Cic. only in the formulae: haud scio an, and haud dubito; in Caes. it occurs but once; v. also Krebs, Antibarb. p. 516).(α).With advv.:(β).hau longe,
Plaut. Bacch. 4, 2, 13:hau longe abesse oportet,
id. Am. 1, 1, 166:haut sane diu est,
it is but a very little while ago, id. Merc. 3, 1, 44:haud sane commodum,
Ter. Ad. 5, 2, 8:haud sane intellego, quidnam sit, quod laudandum putat,
Cic. Off. 2, 2, 5; cf.also: rem haud sane difficilem admirari videmini,
id. de Sen. 2, 4:haud sane facile,
id. ib. 23, 83:facio quod manifesto moechi haud ferme solent,
Plaut. Poen. 4, 2, 40: haud ferme Ter. And. 3, 1, 2:haud ita jussi,
id. ib. 5, 4, 52:haud ita est,
id. Phorm. 2, 1, 35; cf.:eia, haud sic decet,
id. Eun. 5, 9, 35; id. Ad. 3, 4, 7:haut aliter esse duco,
Plaut. Bacch. 3, 1, 2:aliter hau dicetis,
id. Most. 1, 2, 15:haud aliter censeo,
Ter. Ad. 5, 8, 5; cf.also: ac veluti lupus... Haud aliter Rutulo, muros et castra tuenti, Ignescunt irae,
Verg. A. 9, 65; v. aliter;and cf. also secus: nam ego hau diu apud hunc servitutem servio,
Plaut. Mil. 2, 1, 17 Ritschl, N. cr.:haud diu est,
Ter. Eun. 2, 3, 67; cf.:scies hau multo post,
Plaut. Bacch. 4, 8, 12; Ter. Phorm. 5, 6, 39:haud paulo plus,
Cic. Fam. 7, 1, 3:haud minus aegre patior,
Ter. Heaut. 5, 2, 5:haud minus,
Liv. 2, 60, 3:Getae praetorii praefecto haud satis fidebant,
Tac. A. 11, 33:sed haud facile dixerim, cur, etc.,
Cic. Rep. 1, 3 fin.; so,haud facile,
Sall. J. 17, 2; id. C. 13, 5; cf.:eorum animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,
id. ib. 14, 5:haud cito,
Ter. Ad. 3, 3, 89: haud temere est, quod tu tristi cum corde gubernas, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 329 (Ann. v. 473 Vahl.):haud temere est visum,
Verg. A. 9, 375:familiaris accipiere faxo hau familiariter,
Plaut. Am. 1, 1, 199:haud stulte sapis,
Ter. Heaut. 2, 3, 82:haud commode,
id. Hec. 1, 2, 20:consul haud dubie jam victor,
Sall. J. 102, 1:Vergilius haud dubie proximus,
Quint. 10, 1, 85:dubie: mihi hau saepe eveniunt tales hereditates,
Plaut. Curc. 1, 2, 33:morbus haud saepe quemquam superat,
Sall. J. 17, 6:haud cunctanter,
Suet. Tit. 6. For the connection with dum and quamquam, v. infra fin. —With adjj.:(γ).id esse hau perlonginquom,
Plaut. Bacch. 5, 2, 76:in aetate hau bonum'st,
id. Trin. 2, 4, 61: haut doctis dictis certantes, sed male dictis, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 274 Vahl.): ille vir haut magna cum re, id. ap. Cic. de Sen. 1, 1 (Ann. v. 342 ib.):hau mala'st mulier,
Plaut. Bacch. 5, 2, 42:conveni hodie hominem haud impurum,
Ter. Eun. 2, 2, 4:anus haud impura,
id. Heaut. 4, 1, 16:servum haud illiberalem praebes te,
id. Ad. 5, 5, 5:haud mediocris vir,
Cic. Rep. 2, 31:haut consimili ingenio,
Plaut. Bacch. 3, 3, 50:compendium haut aetati optabile,
id. ib. 1, 2, 51:hau permultum attulit,
id. ib. 2, 3, 86:haud mirabile est,
Ter. Heaut. 2, 4, 8:bene dicere haut absurdum est,
Sall. C. 3, 1; cf.:ingenium ejus haut absurdum,
id. ib. 25, 5:haud ignotae belli artes,
Liv. 21, 1, 2:annus haud dubiis consulibus,
id. 4, 8;v. dubius and dubium: certe extrema linea Amare haud nihil est,
Ter. Eun. 4, 2, 13.—With pronn.:(δ).haut quisquam quaeret, qui siem,
no one certainly, Plaut. Am. prol. 130:eum salutat magis haut quiquam quam canem,
id. ib. 2, 2, 48; id. Bacch. 1, 1, 25; cf.:faxo haut quicquam sit morae,
id. Am. 3, 3, 17; Ter. And. 2, 1, 36:hic se ipsus fallit, haud ego,
id. ib. 3, 2, 15; cf.:haud pol me quidem,
id. Hec. 2, 3, 5.—With verbs: Ni. Etiam dimidium censes (eum attulisse)? Ch. Non edepol scio:II.Verum haut opinor,
Plaut. Bacch. 2, 3, 88:hauscio, quid eo opus sit,
id. ib. 5, 2, 15:hau nosco tuum,
id. Trin. 2, 4, 44:ne ego cum illo pignus haut ausim dare,
id. Bacch. 4, 9, 133:quod dixi semel, hau mutabo,
id. ib. 5, 2, 85; cf.: haud muto factum, Ter. And. 1, 1, 13:hau moror,
Plaut. Bacch. 5, 1, 30: philosophari est mihi necesse; nam omnino haut placet, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 1, 1 (cf. id. de Or. 2, 38, 156; id. Rep. 1, 18; Gell. 5, 15 fin.;Trag. v. 417 Vahl.): pol me hau paenitet,
Plaut. Am. 5, 1, 72:facit ille, quod vulgo hau solent,
id. ib. 1, 1, 30:ego faxo hau dicet nactam, quem deluserit,
id. Bacch. 3, 4, 7; 4, 8, 23:nae ille haud scit, quam, etc.,
Ter. Heaut. 2, 1, 10; cf. id. ib. 4, 4, 25:tum ille haud dubitavit, etc.,
Cic. Rep. 1, 15:quod somno supererit, haud deerit,
Quint. 10, 3, 26:haud erit, ut merito immortalis possit haberi,
it cannot be, Lucr. 3, 715;v. sum: quem (Drusum) haud fratris interitu trucem quam remoto aemulo aequiorem sibi sperabat,
not so much... as, Tac. A. 3, 8.—For the phrase haud scio an (in Plautus hauscio an), see an; cf. also, haud scio, -ne: idque adeo haud scio, mirandumne sit, etc., * Caes. B. G. 5, 54, 5: Am. Exspectatusne advenio? So. Hau vidi magis exspectatum, I never saw any one welcomer, ironically, Plaut. Am. 2, 2, 47; so,hau vidi magis,
id. Capt. 3, 4, 29; id. Poen. 1, 1, 13.—Pleonastic with another negative:neque ego haut committam, ut, si peccatum siet, etc.,
Plaut. Bacch. 4, 9, 114:neque ille haud obiciet mihi, Pedibus sese provocatum,
id. Ep. 5, 1, 57:post si quis vellet te, haut nevelles dividi?
id. Aul. 2, 4, 7.—Ellipt.: Al. Quid istuc est, mi vir, negoti, quod tu tam subito domo Abeas? Ju. Edepol haut quod tui me neque domi distaedeat, Plaut. Am. 1, 3, 5.—Hence,Esp., joined with dum and quaquam.A.haud dum, or, as one word, haud-dum, an intensive nondum, not at all as yet, not yet (very rare):B.concilione... Pro Superi! Ausonius miles sedet? armaque tantum Hauddum sumpta viro?
Sil. 2, 332; Liv. 2, 52; 10, 6; 25; 22, 12; 28, 2; 33, 11 al.—haud quāquam, or, as one word, haudquāquam, by no means whatever, not at all (class.): haudquaquam quemquam semper Fortuna secuta est, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 299 Vahl.):haudquaquam etiam cessant,
Ter. Heaut. 1, 2, 1:haudquaquam id est difficile Crasso,
Cic. de Or. 2, 33, 143:haudquaquam hercle mirandum est esse, etc.,
id. ib. 3, 22, 82:haudquaquam boni est, ratione vinctum velle dissolvere,
id. Univ. 11:homo prudens et gravis, haudquaquam eloquens,
id. de Or. 1, 9, 38:accedat huc suavitas quaedam oportet sermonum atque morum haudquaquam mediocre condimentum amicitiae,
id. Lael. 18, 66:haudquaquam par gloria,
Sall. C. 3, 2:haudquaquam certamine ambiguo,
Liv. 7, 26, 8:tibi has, miserabilis Orpheus Haudquaquam ob meritum, poenas, ni Fata resistant, Suscitat,
Verg. G. 4, 455:haudquaquam dictis violentia Turni flectitur,
id. A. 12, 45 al. -
126 illacerabilis
illăcĕrābĭlis ( inl-), e, adj. [in-lacerabilis], that cannot be torn:spolium,
Sil. 5, 138. -
127 illacrimabilis
illăcrĭmābĭlis ( inl-), e, adj. [in-lacrimabilis].I.Unwept, unlamented, aklaustos:II.sed omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
Hor. C. 4, 9, 26 (cf. indefletus, Ov. M. 7, 611).—That is not or cannot be moved by tears, pitiless, inexorable:Pluto,
Hor. C. 2, 14, 6:urna,
Aus. Epit. 36, 3. -
128 illaesibilis
illaesĭbĭlis ( inl-), e, adj. [in-laedo], that cannot be hurt, invulnerable (eccl. Lat.):deus,
Lact. Ira D. 17 med.; Tert. adv. Val. 27.
См. также в других словарях:
cannot — is usually written as one word, although can not occurs from time to time in letters, examination scripts, etc. The contraction can t is fairly recent (around 1800) and does not occur (for example) in Shakespeare. Can t is often articulated even… … Modern English usage
cannot — [kan′ät΄, kə nät′] can not cannot but have no choice but to; must … English World dictionary
Cannot — Can not [Can to be able + not.] Am, is, or are, not able; written either as one word or two. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
cannot — c.1400, from CAN (Cf. can) (v.) + NOT (Cf. not). O.E. expressed the notion by ne cunnan … Etymology dictionary
cannot — ► CONTRACTION ▪ can not … English terms dictionary
cannot — can|not [ kæ,nat, kə nat ] modal verb *** the negative form of CAN. The less formal way of saying and writing this is can t: Please don t tell me what I can and cannot do! What if the parties cannot agree? You cannot escape the law. cannot (help) … Usage of the words and phrases in modern English
cannot */*/*/ — UK [ˈkænɒt] / US [ˈkæˌnɑt] / US [kəˈnɑt] modal verb the negative form of can. The less formal way of saying and writing this is can t Please don t tell me what I can and cannot do! What if the parties cannot agree? You cannot escape the law. •… … English dictionary
cannot — /kan ot, ka not , keuh /, v. 1. a form of can not. 2. cannot but, have no alternative but to: We cannot but choose otherwise. [1350 1400; ME] Usage. CANNOT is sometimes also spelled CAN NOT. The one word spelling is by far the more common:… … Universalium
cannot — can|not [ˈkænət, nɔt US na:t] modal v 1.) a negative form of can ▪ Mrs Armstrong regrets that she cannot accept your kind invitation. 2.) cannot but formal used to say that you feel you have to do something ▪ One cannot but admire her… … Dictionary of contemporary English
cannot — This term should be spelled as one word (cannot) unless you wish to emphasize not. Such usage is rare, but it is permissible in a statement such as I can hear you, but I can not understand you. Use of can t for cannot is sanctioned by widespread… … Dictionary of problem words and expressions
cannot — contraction can not. Usage Both the one word form cannot and the two word form can not are acceptable, but cannot is far more common. Reserve the two word form for constructions in which not is part of a set phrase, such as ‘not only … but… … English new terms dictionary