Перевод: с немецкого на турецкий

с турецкого на немецкий

canin

  • 1 Lust

    Lust < Lüste> [lʊst, pl 'lʏstə] f f
    1. ( geh) ( sexuelles Verlangen) şehvet, cinsel istek; ( Wollust) şehvet, kösnü;
    \Lust auf jdn/etw bir kimseye/şeye istek [o şehvet] duymak
    1) ( Verlangen) heves, istek, şevk;
    zu etw dat [o auf etw] \Lust haben bir şeye hevesi olmak, bir şeyi canı istemek;
    die \Lust an etw dat verlieren bir şeye hevesi kaçmak [o kalmamak], bir şeyden soğumak;
    hast du \Lust? hevesin var mı?, canın istiyor mu?;
    ich habe keine \Lust hevesim yok;
    mach, wie du \Lust hast nasıl hevesin varsa öyle yap, canın nasıl isterse öyle yap
    2) ( Vergnügen, Genuss) keyif, zevk, haz;
    nach \Lust und Laune keyfine göre;
    es ist eine ( wahre) \Lust, ihm zuzusehen onu seyretmek insana (gerçekten) haz [o zevk] veriyor;
    etw aus \Lust und Liebe tun bir şeyi zevkle ve istekle yapmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Lust

  • 2 Hölle

    Hölle ['hœlə] f
    kein pl cehennem;
    die \Hölle auf Erden cehennem hayatı;
    in die \Hölle kommen cehennemi boylamak;
    es war die ( reinste) \Hölle kızılca kıyamet gibiydi;
    jdm das Leben zur \Hölle machen birinin hayatını zehir etmek;
    jdm die \Hölle heißmachen ( fam) birinin canına okumak;
    fahr zur \Hölle! canın cehenneme!, cehennem ol!, yüzünü şeytan görsün!

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Hölle

  • 3 scheren

    scheren <schert, schor, geschoren> ['ʃe:rən]
    1. vt
    1) ( Haare, Bart) makasla kesmek, kırkmak; ( Schaf) kırkmak
    2) ( Rasen) kesmek
    2. ['ʃe:rən] vr
    sich nicht um etw \scheren bir şeyi tınlamamak;
    scher dich zum Teufel! yüzünü şeytan görsün!, cehennem ol!, canın cehenneme!;
    was schert mich das? (bundan) bana ne?

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > scheren

  • 4 Teufel

    Teufel <-s, -> ['tɔıfəl] m
    şeytan, iblis;
    wie zum \Teufel hat er das geschafft? ( fam) bunu da nasıl becerdi ki?;
    was zum \Teufel macht er hier? ( fam) ne işi var ki burada?;
    weiß der \Teufel! ( fam) ne bileyim!;
    scher dich zum \Teufel! ( fam) yüzünü şeytan görsün!, canın cehenneme!;
    den soll der \Teufel holen! ( fam) yüzünü şeytan görsün!;
    mal den \Teufel nicht an die Wand! ( fam) ağzını hayra aç!, ağzından yel alsın!;
    in \Teufels Küche kommen ( fam) başı belaya girmek, şapa oturmak;
    jdn in \Teufels Küche bringen ( fam) birinin başını belaya sokmak;
    auf \Teufel komm raus ( fam) var gücüyle;
    da ist der \Teufel los! ( fam) orada curcuna var!, orada (kızılca) kıyamet koptu!;
    den \Teufel werde ich tun! ( fam) nah yaparım!;
    wenn man vom \Teufel spricht(, kommt er) ( fam) köpeği an, taşı hazırla;
    \Teufel noch mal! hay aksi şeytan!;
    pfui \Teufel! tuh!, tü! şeytan çarpsın!

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Teufel

  • 5 verrecken

    verrecken* [fɛɐ'rɛkən]
    vi sein ( fam)
    1) ( Tier, Mensch) gebermek;
    verreck doch! ( pej) geber!, canın çıksın!;
    ums V\verrecken nicht hayatta olmaz
    2) ( kaputtgehen) bozulmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > verrecken

См. также в других словарях:

  • canin — canin …   Dictionnaire des rimes

  • canin — CANÍN, Ă, canini, e, adj., s.m. 1. adj. De câine, privitor la câine; câinesc. Rasă canină. 2. s.m. Fiecare dintre dinţii lungi şi ascuţiţi, aşezaţi între dinţii incisivi şi premolari, foarte dezvoltaţi la animalele carnasiere. – Din fr. canin,… …   Dicționar Român

  • canin — canin, ine [ kanɛ̃, in ] adj. • 1390; lat. caninus, de canis « chien » 1 ♦ Relatif au chien. Races canines. Exposition canine. 2 ♦ Fig. Une faim canine, dévorante. Vx Dents canines. ⇒ canine. ● canin, canine adjectif (latin caninus …   Encyclopédie Universelle

  • canin — canin, ine (ka nin, ni n ) adj. 1°   Qui tient du chien. L espèce canine. Faim canine, faim très pressante. •   Notre renard pressé par une faim canine, LA FONT. Fabl. XI, 6.    Dans le langage ordinaire, le féminin seul est usité.    S. m. Terme …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • canin — CANIN, INE. adject. Qui tient du chien. Il n est d usage qu au féminin, et en ces deux phrases: Faim canine, pour dire, Faim dévorante qu on a peine à rassasier; et Dent canine, qui se dit d Une des dents pointues qui servent à inciser les… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • canin — Canin, [can]ine. adj. Appartenant au chien. Faim canine, qui veut dire, Faim devorante, & qu ou a peine à rassasier. Dent canine, grosse dent …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Canin — Chien Wikipédia …   Wikipédia en Français

  • Canin, Monte — Canin, Monte, 2610 m hoher, schneebedeckter Berg in der nach ihm benannten Gruppe der Julischen (Raibler) Alpen, fällt östlich zum Isonzotal ab …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • CANIN — INE. adj. Qui tient du chien. Il n est guère usité qu au féminin, dans ces locutions : Faim canine, Faim dévorante qu on a peine à apaiser ; et, Dents canines, Les dents pointues qui servent principalement à rompre, à briser les corps durs. Les… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • canín — I. (de câine) adj. m., pl. caníni; f. sg. canínã, pl. caníne II. (dinte) s. m., pl. caníni …   Romanian orthography

  • caṇin — चणिन् …   Indonesian dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»