Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

calcaria

  • 1 calcaria

    calcāria, ae f. [ calcarius ]
    1) (sc. fornax) печь для обжига извести Amm
    2) (sc. fodina) известняковый карьер Dig

    Латинско-русский словарь > calcaria

  • 2 calcaria

    calcaria calcaria, ae f известь

    Латинско-русский словарь > calcaria

  • 3 calcaria

    calcāria, ae, f., s. calcārius.

    lateinisch-deutsches > calcaria

  • 4 calcaria

    calcāria, ae, f., s. calcarius.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > calcaria

  • 5 calcaria

    calcārĭus, a, um, adj. [2. calx], of or pertaining to lime, lime-:

    fornax,

    a limekiln, Cato, R. R. 38, 1; Plin. 17, 9, 6, § 53.— Also subst.
    A.
    calcārĭa, ae, f. (sc. fornax), a lime-kiln:

    de calcariā in carbonariam pervenire,

    Tert. Carn. Christ. 6.—
    2.
    (Sc. fodina.) A lime-quarry, Dig. 48, 19, 8, § 10.—
    B.
    calcārĭus, ii, m., a limeburner, Cato, R. R. 16.

    Lewis & Short latin dictionary > calcaria

  • 6 calcaria

    печь для жжения извести: in calc. damnari (1. 8 § 10 D. 48, 19).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > calcaria

  • 7 calcaria

    lime quarry; lime kiln; lime works

    Latin-English dictionary > calcaria

  • 8 calcaria

    ae, f первое склонение известь

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > calcaria

  • 9 calcaria

    ,ae f
    известь

    Latin-Russian dictionary > calcaria

  • 10 calcar

    calcar, calcaris, n. (abl. sing. calcari) [st2]1 [-] éperon, ergot de coq. [st2]2 [-] stimulant, aiguillon.    - subdere calcaria equo: donner de l’éperon à un cheval, éperonner un cheval.    - calcaribus uti in aliquo: stimuler qqn.    - alter frenis eget, alter calcaribus, Cic. Att. 6, 1: l'un a besoin d'être freiné et l'autre d'être aiguillonné.    - calcar alicui adhibere (admovere): aiguillonner qqn, exciter qqn.    - addere calcaria sponte currenti, Plin. Ep. 1, 8, 1: éperonner qqn qui est plein de bonne volonté.
    * * *
    calcar, calcaris, n. (abl. sing. calcari) [st2]1 [-] éperon, ergot de coq. [st2]2 [-] stimulant, aiguillon.    - subdere calcaria equo: donner de l’éperon à un cheval, éperonner un cheval.    - calcaribus uti in aliquo: stimuler qqn.    - alter frenis eget, alter calcaribus, Cic. Att. 6, 1: l'un a besoin d'être freiné et l'autre d'être aiguillonné.    - calcar alicui adhibere (admovere): aiguillonner qqn, exciter qqn.    - addere calcaria sponte currenti, Plin. Ep. 1, 8, 1: éperonner qqn qui est plein de bonne volonté.
    * * *
        Calcar, calcaris, pen. prod. n. g. Plaut. Un esperon.
    \
        Calcar currenti addere. Horat. Picquer le cheval qui va plus viste qu'on ne veult, Haster celuy qui ne va que trop.
    \
        Adhibere calcaria equo. Cic. Picquer des esperons, Esperonner un cheval.
    \
        Admouere calcar. Cic. Donner de l'esperon.
    \
        Concitare calcaribus equum. Liu. Picquer, Donner des esperons.
    \
        Subdere calcaria equo. Ouid. Luy donner des esperons, Brocher un cheval des esperons.

    Dictionarium latinogallicum > calcar

  • 11 calcar

    āris n. [ calx II ]
    subdere (addere) equo calcaria L, PJ или equum calcaribus incendere Hirt (concitare L, QC, stimulare VM) — пришпорить коня
    addere calcaria sponte currenti погов. PJ — шпорить того, кто и так бежит ( о ненужных поощрениях)
    2) стимул, поощрение, побуждение, подбадривание (immensum c. gloria habet O)
    alicui calcaria adhibēre (admovēre) C — поощрять кого-л.
    alter frenis eget, alter calcaribus погов. C — один нуждается в узде, другой в шпорах

    Латинско-русский словарь > calcar

  • 12 calcar

    calcar, āris, n. (calx), der Sporn, I) der Sporn des Reiters, A) eig.: equo calcaria subdere, dem Pferde die Sporen geben, Liv.: u. so equum calcaribus incendere, Hirt. b. G., concitare, Liv. u. Curt., stimulare, Val. Max. scherzh., ventus buccas vehementius sufflare et calcar admovere, Varr. fr. – Sprichw., addere calcaria sponte currenti, d.i. jmd. zu etw. antreiben, was er schon von selbst tut, Plin. ep. 1, 8, 1. – B) übtr., der Sporn = der Antrieb, die Anregung, der Reiz, α) Sing.: immensum gloria calcar habet, Ov.: (iram) calcar ait esse virtutis, Sen.: anticipate atque addite calcar, Varr. fr.: ascribit etiam et quasi calcar admovet, intercessisse se etc., Cic.: vatibus addere calcar, Hor.: temeritati frenos iniectos, ignaviae subditum calcar, Sen. – β) gew. Plur.: alter frenis eget, alter calcaribus, Cic.: alteri calcaria adhibere, alteri frenos, Cic.: se calcaribus in Ephoro, contra autem in Theopompo frenis uti solere, Cic. – II) der Sporn am Fuße des Hahns, Col. 8, 2, 8.

    lateinisch-deutsches > calcar

  • 13 adhibeo

    ădhĭbĕo, ēre, hĭbŭi, hĭbĭtum [ad + habeo], tr. [st1]1 [-] mettre auprès, approcher, appliquer, offrir, présenter.    - adhibere vincula captis, Ov.: enchaîner des captifs.    - adhibere vultus ad aliquem, Ov.: tourner ses regards vers qqn.    - adhibere se ad rationem, Lucr.: s'appliquer à la raison.    - adhibere motum judici, Cic.: faire passer un sentiment dans le coeur du juge.    - adhibere odores ad deos, Cic.: offrir de l'encens aux dieux.    - adhibere cultus diis immortalibus, Cic. N. D. 1, 2: adresser un culte aux dieux immortels.    - medicinam alicui adhibere: appliquer un remède à qqn.    - judicium aliqua re acrius adhibere, Quint. 12, 10, 76: soumettre qqch au jugement de personnes plus sévères.    - adhibere alicui calcaria, Cic. Brut. 56: appliquer l'éperon à qqn, employer l'éperon avec qqn. [st1]2 [-] ajouter, joindre.    - nihil ad panem adhibere: ne rien ajouter à son pain.    - adhibere ad panem nasturtium, Cic.: manger du cresson avec son pain.    - adhibere heredem fratri, Dig.: donner un cohéritier à son frère. [st1]3 [-] employer, mettre en oeuvre.    - adhibere manus medicas ad vulnera, Virg. G. 3: *employer les mains du médecin pour sa blessure* = avoir recours aux mains du médecin pour sa blessure.    - adhibete aurîs (s.-ent. ad ea) quae ego loquor, Plaut. Ps.: tendez l'oreille à ce que je vous dis.    - in aliqua re curam et diligentiam adhibere: consacrer ses soins attentifs à qqch.    - adhibere numerum iambicum in fabulis, Cic.: faire usage de l'iambe dans ses pièces.    - adhibere machinas ad... Cic.: faire jouer des ressorts pour...    - adhibere patientiam, Liv.: faire preuve de patience.    - sic se adhibere ut... Cic.: se conduire de manière que. [st1]4 [-] faire venir près de soi, mander, consulter, faire appel à, appeler, invoquer, avoir recours à, produire (des témoins).    - oratorem adhibere: faire appel à un orateur, recourir à un orateur.    - adhibere testes: produire des témoins.    - adhibere in auxilium: appeler à son secours.    - adhibere medicum, Cic.: faire venir un médecin.    - adhibere aliquem in partem periculi, Ov. M. 11, 447: associer qqn à ses périls.    - auspicia adhibere: prendre les auspices.    - convivio (cenae) aliquem adhibere: inviter qqn à sa table.    - me Regulus non adhibuerat, Plin. Ep. 1, 5, 4: Régulus ne m'avait pas invité. [st1]5 [-] accueillir, traiter.    - aliquem adhibere + adv. de manière: traiter qqn (de telle ou telle manière).    - bene aliquem adhibere: bien traiter qqn.    - severius aliquem adhibere: traiter qqn assez (trop) sévèrement.    - adhibere aliquem liberaliter, Cic.: traiter qqn dignement.
    * * *
    ădhĭbĕo, ēre, hĭbŭi, hĭbĭtum [ad + habeo], tr. [st1]1 [-] mettre auprès, approcher, appliquer, offrir, présenter.    - adhibere vincula captis, Ov.: enchaîner des captifs.    - adhibere vultus ad aliquem, Ov.: tourner ses regards vers qqn.    - adhibere se ad rationem, Lucr.: s'appliquer à la raison.    - adhibere motum judici, Cic.: faire passer un sentiment dans le coeur du juge.    - adhibere odores ad deos, Cic.: offrir de l'encens aux dieux.    - adhibere cultus diis immortalibus, Cic. N. D. 1, 2: adresser un culte aux dieux immortels.    - medicinam alicui adhibere: appliquer un remède à qqn.    - judicium aliqua re acrius adhibere, Quint. 12, 10, 76: soumettre qqch au jugement de personnes plus sévères.    - adhibere alicui calcaria, Cic. Brut. 56: appliquer l'éperon à qqn, employer l'éperon avec qqn. [st1]2 [-] ajouter, joindre.    - nihil ad panem adhibere: ne rien ajouter à son pain.    - adhibere ad panem nasturtium, Cic.: manger du cresson avec son pain.    - adhibere heredem fratri, Dig.: donner un cohéritier à son frère. [st1]3 [-] employer, mettre en oeuvre.    - adhibere manus medicas ad vulnera, Virg. G. 3: *employer les mains du médecin pour sa blessure* = avoir recours aux mains du médecin pour sa blessure.    - adhibete aurîs (s.-ent. ad ea) quae ego loquor, Plaut. Ps.: tendez l'oreille à ce que je vous dis.    - in aliqua re curam et diligentiam adhibere: consacrer ses soins attentifs à qqch.    - adhibere numerum iambicum in fabulis, Cic.: faire usage de l'iambe dans ses pièces.    - adhibere machinas ad... Cic.: faire jouer des ressorts pour...    - adhibere patientiam, Liv.: faire preuve de patience.    - sic se adhibere ut... Cic.: se conduire de manière que. [st1]4 [-] faire venir près de soi, mander, consulter, faire appel à, appeler, invoquer, avoir recours à, produire (des témoins).    - oratorem adhibere: faire appel à un orateur, recourir à un orateur.    - adhibere testes: produire des témoins.    - adhibere in auxilium: appeler à son secours.    - adhibere medicum, Cic.: faire venir un médecin.    - adhibere aliquem in partem periculi, Ov. M. 11, 447: associer qqn à ses périls.    - auspicia adhibere: prendre les auspices.    - convivio (cenae) aliquem adhibere: inviter qqn à sa table.    - me Regulus non adhibuerat, Plin. Ep. 1, 5, 4: Régulus ne m'avait pas invité. [st1]5 [-] accueillir, traiter.    - aliquem adhibere + adv. de manière: traiter qqn (de telle ou telle manière).    - bene aliquem adhibere: bien traiter qqn.    - severius aliquem adhibere: traiter qqn assez (trop) sévèrement.    - adhibere aliquem liberaliter, Cic.: traiter qqn dignement.
    * * *
        Adhibeo, adhibes, pe. cor. adhibui, adhibitum, pen. corr. adhibere, Ex ad, et habeo. Tenir une chose pres, Joindre une chose à une autre, Appliquer, Approcher quelque chose.
    \
        Ad maiores causas Hortensius adhiberi coeptus est. Cic. On commencea de l'appeler, et de s'en aider, ou servir aux proces de grande importance.
    \
        Ad ornatum corporis adhibetur vestis. Cic. On en use, ou s'en sert pour, etc.
    \
        Ad deliberationes eas, quas habebat domi de Repub. principes ciuitatis adhibebat. Cic. Il appeloit et faisoit venir, ou Amettoit et laissoit venir.
    \
        Ad panem aliquid adhibere. Cic. Adjouster, ou mettre quelque chose avec le pain, Manger avec le pain quelque autre chose.
    \
        Ad partus adhibetur Iuno Lucina. Cic. On l'invoque aux enfantements.
    \
        Adhibere coenae aliquem. Quintil. Recevoir à sa table, Quand un grand personnage fait venir à sa table un homme de moindre estat.
    \
        Adhibere animum. Cic. Estre attentif.
    \
        Arbitrum. Cic. Prendre pour arbitre.
    \
        Artem. Cic. User d'artifice, S'aider de ruse.
    \
        Audaciam. Caes. User de hardiesse, S'enhardir, S'adventurer.
    \
        Aures. Cic. Escouter attentivement, ou diligemment.
    \
        Authoritatem ad monendum. Cic. Oultre la parolle, avoir en soy authorité, ou gravité et bonne majesté, par laquelle celuy que nous admonnestons nous ait en reverence.
    \
        Auxilium. Celsus. User d'aide, ou de remede.
    \
        Blanditias. Ouid. User de flatteries, Flatter.
    \
        Calcaria equo adhibere. Cic. Picquer des esperons, Bailler ou donner des esperons à un cheval.
    \
        Cautionem. Cic. User de prudence, Se donner de garde, Se guetter, Se conduire sagement, Y tenir l'oeil.
    \
        Celeritatem. Cic. Se haster, ou Diligenter, Faire diligence.
    \
        Cibum et potum. Cic. Boire et manger.
    \
        Collegium Praetorum. Cic. Appeler, Faire venir, Faire assembler.
    \
        Conscientiam alicuius. Tacit. Faire quelque chose en sceu d'un autre, Se deceler à quelcun de ce qu'on veult faire, Luy dire son secret.
    \
        Consilium in suffragium. Cic. User de conseil et meure deliberation pour donner les voix en l'election.
    \
        Adhibere sibi aliquem ad vel in consilium. Cic. Consulter avec un autre, Luy demander conseil.
    \
        Te adhibe in consilium. Cic. Conseille toy par toymesme.
    \
        Consolationem alicui. Cic. Consoler, User de consolation envers aucun.
    \
        Consuetudinem. Cic. S'accoustumer, Prendre accoustumance.
    \
        Contentionem. Cic. S'efforcer, Mettre peine.
    \
        Correctionem. Cic. Corriger.
    \
        Crudelitatem in aliquem. Cic. User de cruaulté envers quelcun.
    \
        Adhibere curationem. Cic. Grauioribus morbis periculosas curationes et ancipites adhibere coguntur. User de cures et traictements, Curer.
    \
        Curam. Cic. Prendre soing de quelque chose, En soigner.
    \
        Delectum adhibere. Cic. Discerner entre une chose et autre, Mettre difference.
    \
        Deos. Ouid. Appeler, ou Invoquer à nostre aide.
    \
        Diligentiam. Cic. Mettre, ou Faire diligence, User de diligence.
    \
        Diligentiam in amicitiis comparandis. Cic. Estre diligent à acquerir des amities.
    \
        Diligentiam in se. Cic. Estre soigneux de soy, Estre diligent à penser de soy.
    \
        Doctrinam. Cic. User de doctrine.
    \
        Dolorem animi. Cic. Se trister et ennuyer, Prendre tristesse et ennuy.
    \
        Dolum, fraudem, calumniam. Cic. User de cautelle, de finesse, etc.
    \
        Festinationem. Colum. Se haster, Faire bonne diligence.
    \
        Fidem alicui. Cic. Croire et adjouster foy à aucun.
    \
        Fidem in amicorum periculis. Cic. Se monstrer vray et feal ami au besoing et au danger ou necessité de ses amis.
    \
        Fletum in funeribus. Cic. Plourer à l'enterrement des morts.
    \
        Flores adhibet orator in causis. Cic. Frictionem. Cels. Frotter.
    \
        Genus victus adhibere. Celsus. User de maniere de nourriture, ou de vivre.
    \
        Grauitatem in dolore. Cic. Se monstrer grave et constant en son adversité, User de constance, etc.
    \
        Ignes. Cic. Mettre le feu en quelque lieu.
    \
        Iudicium. Cic. User de jugement.
    \
        Iudicium suum adhibere. Cic. Interposer son jugement.
    \
        Laudatorem. Cic. Exhiber, Alleguer quelcun qui en die bien.
    \
        Lectionem ad aliquid. Cic. Lire quelque chose.
    \
        Ludos. Cic. Apporter et bailler passetemps, comme farces, et autres choses. \ Lumen. Cic. Donner, ou bailler lumiere.
    \
        Machinas omnes adhibere ad tenendum adolescentem. Cic. User de touts moyens pour retenir un adolescent.
    \
        Magnificentiam et despicientiam rerum humanarum. Ci. Estre magnifique, et mespriser les choses humaines.
    \
        Magnitudinem animi. Cic. Estre ferme et constant.
    \
        Manus genibus. Ouid. Mettre les mains aux genouls.
    \
        Manus medicas ad vulnera. Virg. Medeciner les playes.
    \
        Manus pomis. Senec. Mettre les mains sur les pommes.
    \
        Manus vectigalibus. Ci. Mettre les mains dessus le revenu du peuple.
    \
        Medicum. Cic. Faire venir le medecin, User du medecin, Se faire medeciner. \ Medicinam. Cic. User de medecine, Medeciner.
    \
        Memoriam. Cic. His rebus adhibeat tanquam lumen aliquod, memoriam. Adjouster.
    \
        Misericordiam. Cic. User de pitié, Avoir pitié.
    \
        Moderationem. Cic. User de modestie, Estre modeste.
    \
        Modum. Cic. User de mesure, Tenir moyen.
    \
        Sumptibus adhibere modum. Plin. iunior. Despendre par raison, Ne point despendre excessivement.
    \
        Motus iudici. Cic. Esmouvoir le juge.
    \
        Munditiem. Cic. User de netteté, ou d'honnesteté.
    \
        Necessitatem. Cic. Contraindre.
    \
        Neruos. Cic. S'efforcer, S'employer.
    \
        Officium adhibere erga aliquem. Cic. Luy faire plaisir.
    \
        Orationem ad aliquem. Cic. Cum adhibemus ad eos orationem huiusmodi. Quand nous parlons à euls en ceste maniere, Quand nous usons de tels propos.
    \
        Odores ad deos. Cic. User de bonnes senteurs en leurs sacrifices.
    \
        Odorem rebus. Lucret. Bailler, Donner.
    \
        Ornamenta ad rem aliquam. Cic. Bailler.
    \
        Parsimoniam. Plaut. Espargner, Estre de bon gouvernement.
    \
        Patronum. Cic. S'aider d'un advocat, Prendre quelcun pour son advocat.
    \
        Plagas. Celsus. Battre, Frapper.
    \
        Praeparationem in rebus agendis. Cic. Faire ses preparatifs, User de, etc. \ Preces diis. Cic. Prier, User de prieres.
    \
        Prudentiam ad omnes res. Cic. User de prudence et discretion.
    \
        Querelas. Tibul. Se complaindre.
    \
        Rationem. Cic. User de raison.
    \
        Adhibe te ad veram rationem. Lucretius. Sois attentif à entendre la vraye raison.
    \
        Adhibere nobis religionem. Cic. Faire conscience.
    \
        Remedium. Cic. Mettre remede, Appliquer un remede à une playe.
    \
        Reuerentiam aduersus homines. Cic. Avoir crainte, ou honte d'offenser les gents.
    \
        Saeuitiam in aliquem. Cic. User de cruaulté envers aucun, Luy estre cruel. \ Sapientiam. Cic. User de sapience.
    \
        Adhibere se ita, etc. Cic. Se gouverner tellement que, etc.
    \
        Sermonem. Cic. His sermo quum adhibetur. Quand on parle à euls.
    \
        Seueritatem in filio. Cic. Tenir rudesse à son fils, user de rudesse envers son filz.
    \
        Quintum filium seuerius adhibebo. Cic. Je monstreray visage rude et severe à ton filz Quintus.
    \
        Hos castris adhibe socios. Virg. Pren les pour compaignons, Associe les avec toy.
    \
        Solatia. Plin. iunior. Consoler, Donner consolation.
    \
        Solertiam. Caesar. Mettre cueur et peine, L'esprit et diligence.
    \
        Speciem in dicendo. Cic. Donner couleur ou lustre à son parler, Farder son langage.
    \
        Stimulos. Lucret. Poindre, Picquer, Aguillonner, Stimuler.
    \
        Studium ad aliquid. Cic. Mettre son estude à quelque chose.
    \
        Supplicium. Cic. Punir, Affliger, Tormenter.
    \
        Tempus adhibere ad considerandas res. Cic. Mettre et employer du temps.
    \
        Testes. Cic. Amener, ou produire tesmoings, Prendre à tesmoings.
    \
        Deum testem. Cic. Jurer Dieu, Prendre ou Appeler Dieu à tesmoing.
    \
        Titulum humatis. Liuius. Mettre un epitaphe sur les trespassez au lieu où ils sont enterrez.
    \
        Tormentum. Cic. Employer engins, User de, etc.
    \
        Tympanum. Plaut. Jouer du tabourin.
    \
        Vanitatem orationis. Cic. Mentir à son escient.
    \
        Vim. Cic. Faire force, Forcer, Contraindre.
    \
        Adhibere vim veritati. Cic. Forcer verité par faulx tesmoings, ou autrement.
    \
        Vires in re aliqua. Quintil. S'efforcer, S'employer, Mettre son povoir.
    \
        Virtutem. Cic. Se monstrer vertueux, Se porter vertueusement.
    \
        Vsum. Cic. S'accoustumer.
    \
        Vincula alicui. Ouid. Le lier.
    \
        Vinum aegrotis. Cic. Bailler du vin à boire aux malades.
    \
        Huc adhibe vultus. Ouid. Tourne ton visage deca, Regarde nous.

    Dictionarium latinogallicum > adhibeo

  • 14 calcar

    calcar, āris, n. (calx), der Sporn, I) der Sporn des Reiters, A) eig.: equo calcaria subdere, dem Pferde die Sporen geben, Liv.: u. so equum calcaribus incendere, Hirt. b. G., concitare, Liv. u. Curt., stimulare, Val. Max. scherzh., ventus buccas vehementius sufflare et calcar admovere, Varr. fr. – Sprichw., addere calcaria sponte currenti, d.i. jmd. zu etw. antreiben, was er schon von selbst tut, Plin. ep. 1, 8, 1. – B) übtr., der Sporn = der Antrieb, die Anregung, der Reiz, α) Sing.: immensum gloria calcar habet, Ov.: (iram) calcar ait esse virtutis, Sen.: anticipate atque addite calcar, Varr. fr.: ascribit etiam et quasi calcar admovet, intercessisse se etc., Cic.: vatibus addere calcar, Hor.: temeritati frenos iniectos, ignaviae subditum calcar, Sen. – β) gew. Plur.: alter frenis eget, alter calcaribus, Cic.: alteri calcaria adhibere, alteri frenos, Cic.: se calcaribus in Ephoro, contra autem in Theopompo frenis uti solere, Cic. – II) der Sporn am Fuße des Hahns, Col. 8, 2, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > calcar

  • 15 calcar

    calcar, āris, n. [for carcar; cf. Sanscr. kar, wound; and Lat. calx].
    I.
    Lit., a spur as worn on the heel:

    calcaria dicta, quia in calce hominis ligantur, ad stimulandos equos,

    Isid. Orig. 20, 16, 6 (class. in prose and poetry;

    esp. freq. trop.): calcari quadrupedem agitare,

    Plaut. As. 3, 3, 118: incendere equum calcaribus, to spur one ' s horse, Hirt. B. G. 8, 48; so,

    concitare,

    Liv. 2, 6, 8; Curt. 7, 4, 18:

    stimulare,

    Val. Max. 3, 2, 9:

    subdere equo calcaria,

    Liv. 2, 20, 2; Curt. 3, 13, 8; 7, 2, 4:

    calcaribus subditis,

    Liv. 4, 19, 4; 4, 33, 7; Curt. 4, 16, 6:

    equi fodere calcaribus armos,

    Verg. A. 6, 881:

    calcaribus auferre equum,

    Sil. 10, 280.—
    B.
    Trop., spur, stimulus, incitement: calcaribus ictus amoris, *Lucr. 5, 1074:

    dicebat Isocrates se calcaribus in Ephoro, contra autem in Theopompo frenis uti solere,

    Cic. de Or. 3, 9, 36:

    alter frenis eget, alter calcaribus,

    id. Att. 6, 1, 12; cf. id. Brut. 56, 204; Quint. 2, 8, 11; 10, 1, 74: anticipate atque addite calcar, Varr. ap. Non. p. 70, 13; * Hor. Ep. 2, 1, 217:

    immensum gloria calcar habet,

    Ov. P 4, 2, 36.—So also of the driving winds: ventus calcar admovere, Varr. ap. Non. p. 451, 29.—Prov.:

    addere calcaria sponte currenti,

    to spur a willing horse, Plin. Ep. 1, 8, 1.—
    II.
    Transf., the spur on the leg of the cock, Col. 8, 2, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > calcar

  • 16 calcarius

    calcārius, a, um (2. calx), zum Kalk gehörig, Kalk-, I) adi.: fornax, Cato r. r. 38, 1. Plin. 17, 53. – II) subst.: a) calcārius, ī, m., der Kalkbrenner, Cato r. r. 16. – b) calcāria, ae, f., α) (sc. fornax) = der Kalkofen, Amm. 27, 3, 4: de calcaria in carbonariam pervenire, sprichw. = aus dem Regen in die Traufe kommen, Tert. de carne Chr. 6. – β) (sc. fodina) = der Kalksteinbruch, Ulp. dig. 48, 19, 8. § 10.

    lateinisch-deutsches > calcarius

  • 17 fornax

    [st1]1 [-] fornax, ācis, f.: four, fourneau.    - fornax aeraria, Plin.: forge.    - fornax calcaria, Cato.: four à chaux, chaufour.    - fornax balinei, Dig. 19, 2, 58: fourneau de bain.    - ruptis fornacibus Aetna, Virg. G. 1.472: l'Etna, qui a rompu ses fournaises. [st1]2 [-] Fornax, ācis, f.: Fornax (déesse protectrice des fours où se fait le pain).
    * * *
    [st1]1 [-] fornax, ācis, f.: four, fourneau.    - fornax aeraria, Plin.: forge.    - fornax calcaria, Cato.: four à chaux, chaufour.    - fornax balinei, Dig. 19, 2, 58: fourneau de bain.    - ruptis fornacibus Aetna, Virg. G. 1.472: l'Etna, qui a rompu ses fournaises. [st1]2 [-] Fornax, ācis, f.: Fornax (déesse protectrice des fours où se fait le pain).
    * * *
        Fornax, huius fornacis, pen. prod. f. g. Plin. Une fournaise.

    Dictionarium latinogallicum > fornax

  • 18 subdo

    subdo, ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st1]1 [-] mettre sous, placer dessous, poser sous.    - ignem subdere, Cato, Agr. 105, 1: mettre du feu dessous, allumer. --- cf. Cic. Nat. 2, 27.    - subdere furcas vitibus, Plin. 14, 32: mettre des fourches sous les ceps.    - subdere pugionem pulvino, Suet. Oth. 11: mettre un poignard sous son chevet.    - subdere calcaria equo, Liv. 2, 20, 2: piquer son cheval de l'éperon.    - Rhodopae subditi, Plin. 4, 41: situés au pied du Rhodope.    - subdere tauros aratro, Tac.: atteler les taureaux à la charrue.    - subdere se aquis, Ov. M. 4: s'enfoncer dans l'eau, plonger.    - ingenio stimulos subdere, Ov. Tr. 5, 1, 76: piquer de l'aiguillon le génie.    - alicui spiritus subdere, Liv. 7, 40, 8: inspirer de l'orgueil à qqn.    - subdere alicui acriores ad studia dicendi faces, Quint. 1, 2, 25: enflammer qqn d'une ardeur plus vive pour les études oratoires.    - (pontus) qui subdit aequora anhelis equis, Ov.: (la mer) qui ouvre ses flots aux chevaux haletants.    - subdere ignem (materiam) seditioni: attiser le feu de la sédition.    - is risus stimulos parvis mobili rebus animo muliebri subdidit, Liv. 6: ce sourire stimula ce coeur de femme, ouvert aux plus faibles émotions.    - subdere Oceanum sceptris, Claud. IV. Cons. Hon. 42: réduire l'Océan sous ses lois. [st1]2 [-] soumettre, assujettir.    - ne feminae imperio subderentur, Tac. An. 12, 40: de peur d'être soumis à l'autorité d'une femme.    - cf. Tib. 4, 1, 67. [st1]3 [-] exposer à.    - rem casibus subdere, Plin. Ep. 3, 19, 4: exposer un bien à des hasards. [st1]4 [-] mettre à la place (de qqn), remplacer, substituer; supposer (t. de droit).    - subdere aliquem in locum alicujus, Cic. Dom. 85: mettre qqn à la place de qqn, le substituer à qqn.    - cf. Cic. Verr. 1, 12 ; Plin. Pan. 25. 3 ; Quint. 3, 6, 54.    - subdere reos, Tac. An. 15, 44: supposer des coupables, substituer des coupables supposés. --- cf. Tac. An. 1, 6.    - majestatis crimina subdebantur, Tac. An. 3, 67: on forgeait des accusations de lèse-majesté.    - subdere verbum verbo, Gell. 1, 4, 8: substituer un mot à un autre.    - abolendo rumori Nero subdidit reos, Tac. An. 15, 44: pour anéantir les rumeurs, Néron substitua des coupables supposés.    - subdere testamentum, Tac. An. 14, 40: fabriquer, supposer un testament.    - subditus, a, um: enfant supposé. --- Ter. Haut. 1014 ; Liv. 40, 9 2.
    * * *
    subdo, ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st1]1 [-] mettre sous, placer dessous, poser sous.    - ignem subdere, Cato, Agr. 105, 1: mettre du feu dessous, allumer. --- cf. Cic. Nat. 2, 27.    - subdere furcas vitibus, Plin. 14, 32: mettre des fourches sous les ceps.    - subdere pugionem pulvino, Suet. Oth. 11: mettre un poignard sous son chevet.    - subdere calcaria equo, Liv. 2, 20, 2: piquer son cheval de l'éperon.    - Rhodopae subditi, Plin. 4, 41: situés au pied du Rhodope.    - subdere tauros aratro, Tac.: atteler les taureaux à la charrue.    - subdere se aquis, Ov. M. 4: s'enfoncer dans l'eau, plonger.    - ingenio stimulos subdere, Ov. Tr. 5, 1, 76: piquer de l'aiguillon le génie.    - alicui spiritus subdere, Liv. 7, 40, 8: inspirer de l'orgueil à qqn.    - subdere alicui acriores ad studia dicendi faces, Quint. 1, 2, 25: enflammer qqn d'une ardeur plus vive pour les études oratoires.    - (pontus) qui subdit aequora anhelis equis, Ov.: (la mer) qui ouvre ses flots aux chevaux haletants.    - subdere ignem (materiam) seditioni: attiser le feu de la sédition.    - is risus stimulos parvis mobili rebus animo muliebri subdidit, Liv. 6: ce sourire stimula ce coeur de femme, ouvert aux plus faibles émotions.    - subdere Oceanum sceptris, Claud. IV. Cons. Hon. 42: réduire l'Océan sous ses lois. [st1]2 [-] soumettre, assujettir.    - ne feminae imperio subderentur, Tac. An. 12, 40: de peur d'être soumis à l'autorité d'une femme.    - cf. Tib. 4, 1, 67. [st1]3 [-] exposer à.    - rem casibus subdere, Plin. Ep. 3, 19, 4: exposer un bien à des hasards. [st1]4 [-] mettre à la place (de qqn), remplacer, substituer; supposer (t. de droit).    - subdere aliquem in locum alicujus, Cic. Dom. 85: mettre qqn à la place de qqn, le substituer à qqn.    - cf. Cic. Verr. 1, 12 ; Plin. Pan. 25. 3 ; Quint. 3, 6, 54.    - subdere reos, Tac. An. 15, 44: supposer des coupables, substituer des coupables supposés. --- cf. Tac. An. 1, 6.    - majestatis crimina subdebantur, Tac. An. 3, 67: on forgeait des accusations de lèse-majesté.    - subdere verbum verbo, Gell. 1, 4, 8: substituer un mot à un autre.    - abolendo rumori Nero subdidit reos, Tac. An. 15, 44: pour anéantir les rumeurs, Néron substitua des coupables supposés.    - subdere testamentum, Tac. An. 14, 40: fabriquer, supposer un testament.    - subditus, a, um: enfant supposé. --- Ter. Haut. 1014 ; Liv. 40, 9 2.
    * * *
        Subdo, subdis, subdidi, subditum, pen. corr. subdere. Plin. Mettre soubs, Soubmettre.
    \
        Oculorum visu subdere aliquid. Lucret. Mettre devant les yeulx.
    \
        Subdere in locum alterius. Cicero. Surroguer au lieu d'un autre, Substituer, Supposer.
    \
        Subdere boues iugo. Plin. Mettre soubs le joug.
    \
        Calcar subdere equo. Ouid. Piquer de l'esperon.
    \
        Maiestatis crimina subdebantur. Tacit. Crimes de lese majesté estoyent supposez et imposez faulsement.
    \
        Ignem ac materiam seditioni subdere, per translationem. Liu. Accroistre et augmenter une sedition.
    \
        Puerum subdere. Plaut. Le changer à nourrice, Supposer.
    \
        Reum subdere. Tacit. Accuser faulsement.
    \
        Rumorem subdere. Tacit. Faire courir un bruit faulx.
    \
        Spiritus subdere. Liuius, Sicui honores subdere spiritus potuerunt. Si les honneurs ont peu eslever le coeur à aucun, et le rendre haultain.
    \
        Stimulos subdere. Liu. Aguillonner, Poindre.
    \
        Rem magnam tempestatibus subdere. Plinius iunior. Mettre et exposer au danger.

    Dictionarium latinogallicum > subdo

  • 19 calcarius

    calcārius, a, um (2. calx), zum Kalk gehörig, Kalk-, I) adi.: fornax, Cato r. r. 38, 1. Plin. 17, 53. – II) subst.: a) calcārius, ī, m., der Kalkbrenner, Cato r. r. 16. – b) calcāria, ae, f., α) (sc. fornax) = der Kalkofen, Amm. 27, 3, 4: de calcaria in carbonariam pervenire, sprichw. = aus dem Regen in die Traufe kommen, Tert. de carne Chr. 6. – β) (sc. fodina) = der Kalksteinbruch, Ulp. dig. 48, 19, 8. § 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > calcarius

  • 20 calcarius

    calcārĭus, a, um, adj. [2. calx], of or pertaining to lime, lime-:

    fornax,

    a limekiln, Cato, R. R. 38, 1; Plin. 17, 9, 6, § 53.— Also subst.
    A.
    calcārĭa, ae, f. (sc. fornax), a lime-kiln:

    de calcariā in carbonariam pervenire,

    Tert. Carn. Christ. 6.—
    2.
    (Sc. fodina.) A lime-quarry, Dig. 48, 19, 8, § 10.—
    B.
    calcārĭus, ii, m., a limeburner, Cato, R. R. 16.

    Lewis & Short latin dictionary > calcarius

См. также в других словарях:

  • Calcaria — was a small town in the Roman province of Britannia. Today it is known as Tadcaster, located in the English county of North Yorkshire (formerly part of the West Riding of Yorkshire).The Romans founded the settlement and named it Calcaria from the …   Wikipedia

  • Calcaria —   [lateinisch] die, , Pharmazie: Kalk. Calcaria chlorata, Chlorkalk.   …   Universal-Lexikon

  • Calcarĭa — (lat.), 1) Kalk, Kalkerde (vgl. Kalk u. Calcium), mit verschiedenen Beiwörtern, s. stets die dadurch bezeichneten Säuren; so: C. acetĭca, s. Essigsaurer Kalk, C. benzoĭca, Benzoesaurer Kalk etc.; 2) Kalkofen, s.u. Strafe …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Calcarĭa [1] — Calcarĭa (lat.), Kalk; C. acetica, essigsaurer Kalk; C. carbonica, kohlensaurer Kalk; C. chlorata, hypochlorosa, oxymuriatica, Chlorkalk; C. extincta hydrica, gelöschter Kalk, Calciumhydroxyd; C hydrochlorata, muriatica, Chlorcalcium; C.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Calcarĭa [2] — Calcarĭa, s. Tadcaster …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Calcaria — Calcarĭa (lat.), Kalk, Kalziumoxyd. Offizinell sind: C. chlorāta, Chlorkalk, und C. usta, gebrannter Kalk …   Kleines Konversations-Lexikon

  • CALCARIA — I. CALCARIA ex argento, Scutiferorum; ex auro, Militum propria erant: quorum pedibus, cum armis accingerentur, solebant aptari. Hinc de Ludovici II. Regis Sicilaie et Caroli fratris eius militia agens, Auctor Historiae Caroli VI. Galliae Regis:… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Calcaria — Calcar Cal car, n.; L. pl. {Calcaria}. [L., a spur, as worn on the heel, also the spur of a cock, fr. calx, calcis, the heel.] 1. (Bot.) A hollow tube or spur at the base of a petal or corolla. [1913 Webster] 2. (Zo[ o]l.) A slender bony process… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Calcaria — pentinai statusas T sritis kūno danga atitikmenys: lot. Calcaria ryšiai: platesnis terminas – nagai siauresnis terminas – kojos pentinas siauresnis terminas – sparno pentinas …   Paukščių anatomijos terminai

  • calcaria — cal·car·i·a (kăl kârʹē ə) n. Plural of calcar1. * * * …   Universalium

  • calcària — cal|cà|ri|a Mot Esdrúixol Nom femení …   Diccionari Català-Català

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»