-
1 caduceus
cādūceus, ī m. [из дорич.-греч. kārykeion\]1) обвитый двумя змеями жезл Меркурия Su etc.2) герольдский (парламентёрский) жезл C, L, etc. -
2 caduceus
-
3 caduceus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > caduceus
-
4 cādūceus
cādūceus ī, m, κηρύκειον, a herald's staff (orig. an olive branch), the token of a peaceful embassy: caduceo ornatus: oratores cum caduceo mittere, L.: caduceum praeferentes, L.* * *herald's staff carried as token of peace/truce; wand of Mercury -
5 caduceus
cādūcĕum, i, n. (sc. sceptrum or baculum), or cādūcĕus, i, m. (sc. scipio or baculus; which form was predominant in the class. per. is doubtful, since neither Cicero, Nepos, Livy, nor Pliny uses the word in the nom.) [kindr. with kêrukeion, Æolic karukion, —u—, r changed to d, as ad = ar], a herald ' s staff, the token of a peaceable embassy (orig. an olive- stick, with stemmata, which afterwards were formed into serpents, O. Müll. Archaeol. § 379, 3): caduceus pacis signum, Var. de Vita Pop. Rom.lib. ii.; Non. p. 528, 17: caduceo ornatus, * Cic. de Or: 1, 46, 202; so,cum caduceo,
Nep. Hann. 11, 1; Liv. 44, 45, 1:caduceum praeferentes,
id. 8, 20, 6; Plin. 29, 3, 12, § 54.—Also the staff of Mercury, as messenger of the gods, Macr. S. 1, 19; Hyg. Astr. 2, 7; Serv. ad Verg. A. 4, 242, and 8, 138; Petr. 29, 3; Suet. Calig. 52; App. M. 10, p. 253, 34:Mercuriale,
id. ib. 11, p. 262, 4; cf. Dict. Antiq. s. v.; v. also caducifer. -
6 cādūceātor
cādūceātor ōris, m [caduceus], a bearer of a caduceus, herald, messenger of truce, L., Cu.* * *herald bearing a staff (caduceus) sent by non-Roman generals; priest's servant -
7 caduceum
cādūcĕum, i, n. (sc. sceptrum or baculum), or cādūcĕus, i, m. (sc. scipio or baculus; which form was predominant in the class. per. is doubtful, since neither Cicero, Nepos, Livy, nor Pliny uses the word in the nom.) [kindr. with kêrukeion, Æolic karukion, —u—, r changed to d, as ad = ar], a herald ' s staff, the token of a peaceable embassy (orig. an olive- stick, with stemmata, which afterwards were formed into serpents, O. Müll. Archaeol. § 379, 3): caduceus pacis signum, Var. de Vita Pop. Rom.lib. ii.; Non. p. 528, 17: caduceo ornatus, * Cic. de Or: 1, 46, 202; so,cum caduceo,
Nep. Hann. 11, 1; Liv. 44, 45, 1:caduceum praeferentes,
id. 8, 20, 6; Plin. 29, 3, 12, § 54.—Also the staff of Mercury, as messenger of the gods, Macr. S. 1, 19; Hyg. Astr. 2, 7; Serv. ad Verg. A. 4, 242, and 8, 138; Petr. 29, 3; Suet. Calig. 52; App. M. 10, p. 253, 34:Mercuriale,
id. ib. 11, p. 262, 4; cf. Dict. Antiq. s. v.; v. also caducifer. -
8 caduceator
cādūceātor, ōris m. [ caduceus ]вестник, герольд Eccl; воен. парламентёр ( caduceatorem mittere L и praemittere QC) -
9 caduceum
-
10 cerycium
-
11 caduceator
cādūceātor, ōris, m. (caduceus), der von den Feinden an die Gegenpartei abgeschickte Herold, der Parlamentär, Unterhändler, I) eig.: caduceatore ad consulem misso, qui indutias ad sepeliendos milites peteret, Liv.: caduceatorem praemisit, qui denuntiaret etc., Curt. Vgl. Mützell Curt. 3, 1, 6. – II) übtr.: qui (Eumolpidae) postea floruerunt caduceatores hierophantae (ἱεροφάνται) atque praecones (ἱεροκήρυκες), eine Art Boten, Herolde in den eleusin. Mysterien, Arnob. 5, 25.
-
12 caduceatus
cādūceātus, a, um (caduceus), mit dem Heroldsstab versehen, Mercurius petasatus et caduceatus, Corp. inscr. Lat. 5, 194*. Vgl. Gloss. V, 275, 8.
-
13 caducifer
cādūcifer, ferī, m. (caduceus u. fero), den Heroldsstab tragend, ein Beiname des Merkur, Atlantiades c., Ov. met. 8, 627: u. absol., Ov. fast. 5, 449.
-
14 ceryceum
-
15 Mercurialis
Mercuriālis, e (Mercurius), merkurialisch, des Merkur, Merkur-, cognomen, Hor.: caduceus, Apul.: herba, Cato, u. bl. mercuriālis, Plin., Bingelkraut: viri, Gelehrte u. Dichter, bes. lyrische, als »Lieblinge Merkurs«, Hor. – Plur. subst., Mercuriālēs, ium, m., die Handelsleute, Kaufleute, die in Rom ein Kollegium hatten, M. Furium Flaccum Mercuriales de collegio eiecerunt praesentem, Cic. ad Q. fr. 2, 5, 2.
-
16 Mercurius [1]
1. Mercurius, iī, m. (zu mercor, merx), I) Sohn Jupiters u. der Maja, der Bote der Götter, der Gott der gewandten Rede u. der Redekunst, Erfinder der Lyra, Geber des Wohlstands, der Gott des Handels, der List und des Verkehrs, der Vorsteher der Wege, der Gymnastik u. der Führer der abgeschiedenen Seelen in die Unterwelt. Als Götterbote bedeckt mit einem beflügelten Reisehute (petasus, πέτασος), an den Füßen mit Flügelschuhen (talaria, πέδιλα), in der Hand einen Stab u. zwar entweder einen Heroldstab (caduceus, κηρύκειον) od. (als Begleiter in die Unterwelt) einen Zauberstab (virga), Cic. Verr. 5, 185; Arat. 277. Hor. carm. 1, 10, 1 sqq. Ov. fast. 5, 663 sqq. Verg. Aen. 4, 239 sqq. Varro b. Non. 528, 20. – als Statue (wie Ἑρμης) = eine Herme (s. Hermes), Nep. Alc. 3, 2. – II) übtr., als Gestirn, der Merkur, Cic. de nat. deor. 2, 53 u.a. – als Ortsbezeichnung, Aqua Mercurii, eine Quelle an der via Appia, Ov. fast. 5, 673: Tumulus Mercurii, eine Örtlichkeit bei Carthago nova, Liv. 26, 44, 6: promunturium Mercurii, die nördlichste Spitze der ganzen Nordspitze Afrikas u. die Ostspitze des Golfs von Karthago, j. Cap Bon od. Ras Addar, Liv. 29, 27, 8. Mela 1, 7, 2 (1. § 34). Plin. 5, 23.
-
17 caduceator
cādūceātor, ōris, m. (caduceus), der von den Feinden an die Gegenpartei abgeschickte Herold, der Parlamentär, Unterhändler, I) eig.: caduceatore ad consulem misso, qui indutias ad sepeliendos milites peteret, Liv.: caduceatorem praemisit, qui denuntiaret etc., Curt. Vgl. Mützell Curt. 3, 1, 6. – II) übtr.: qui (Eumolpidae) postea floruerunt caduceatores hierophantae (ἱεροφάνται) atque praecones (ἱεροκήρυκες), eine Art Boten, Herolde in den eleusin. Mysterien, Arnob. 5, 25.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > caduceator
-
18 caduceatus
cādūceātus, a, um (caduceus), mit dem Heroldsstab versehen, Mercurius petasatus et caduceatus, Corp. inscr. Lat. 5, 194*. Vgl. Gloss. V, 275, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > caduceatus
-
19 caducifer
cādūcifer, ferī, m. (caduceus u. fero), den Heroldsstab tragend, ein Beiname des Merkur, Atlantiades c., Ov. met. 8, 627: u. absol., Ov. fast. 5, 449.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > caducifer
-
20 ceryceum
cērȳceum (cērīcium), ī, n. (κηρύκειον), rein griech. Form für caduceus, der Heroldsstab, Marcian. dig. 1, 8, 8. § 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ceryceum
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Caducĕus — (lat., griech. Kerykeion), der Hermesstab, d. h. der vorn mit zwei verschlungenen und mit den Köpfen einander zugekehrten Schlangen versehene Stab, das gewöhnlichste Attribut des Hermes oder Merkur (Caducifer). Neben dieser durch die ausgebildete … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Caduceus — Ca*du ce*us, n. [L. caduceum, caduceus; akin to Gr. ? a herald s wand, fr. ? herald.] (Myth.) The official staff or wand of Hermes or Mercury, the messenger of the gods. It was originally said to be a herald s staff of olive wood, but was… … The Collaborative International Dictionary of English
CADUCEUS — Mercurii virga fuisse dicitur, quâ ille ad dissidia, et discordias tollendas utebatur. (unde Caducifer dictus est) a cadendo sic vocata, quod contentiones et bella cadere faceret, nam quemadmodum per Faeciales bella indicebantur, ita per… … Hofmann J. Lexicon universale
caduceus — 1590s, from L. caduceus, alteration of Doric Gk. karykeion herald s staff, from karyx (gen. karykos) a herald, from PIE *karu , from root *kar to praise loudly (Cf. Skt. carkarti mentions with praise, O.E. hreð fame, glory ). Especially the wand… … Etymology dictionary
Caducĕus — (gr. Kerykeion), Stab von zwei Schlangen umwunden, welche oben die Köpfe einander zukehren, ohne den Kamm zu sträuben. Seine Entstehung soll er daher haben, daß Mercur einst in Arkadien zwischen 2 kämpfende Schlangen einen Stab warf, um welchen… … Pierer's Universal-Lexikon
Caduceus — Caducĕus (lat.; grch. Kerykeion), geflügelter, von zwei verschlungenen und mit den Köpfen einander zugekehrten Schlangen umwundener Stab, Merkurstab [Abb. 306]; Abzeichen des Hermes, Stab der Herolde, Sinnbild des Handels … Kleines Konversations-Lexikon
Caduceus — Caduceus, der Stab des Mercur von 2 Schlangen umwunden, Symbol des Friedens, deßwegen von den Herolden getragen; von ihm hat Mercur den Beinamen Caducifer … Herders Conversations-Lexikon
caduceus — [kə do͞o′sē əs, kədyo͞o′sē əs] n. pl. caducei [kə do͞o′sē ī΄, kə dyo͞o′sē ī΄] [L, ? via Etr < Gr(Doric) karykeion, for Gr kērykeion < kēryx, herald < IE base * kar , to praise > OHG hruom, Ger ruhm] 1. the staff of an ancient herald;… … English World dictionary
Caduceus — The caduceus (IPA|/kəˈdjuːsiəs/, ʃəs, ˈduː ; κηρύκειον in Greek) or wand of Hermes is typically depicted as a short herald s staff entwined by two serpents in the form of a double helix, and sometimes surmounted by wings. In later Antiquity the… … Wikipedia
Caduceus — A rod with two snakes entwined about it topped by a pair of wings. The caduceus served as the symbol of Hermes and Mercury, the Greek and Roman messenger gods. The caduceus was the sign of a herald and hence a logical symbol for the messenger.… … Medical dictionary
Caduceus — Hermesstab mit zwei Schlangen Der Hermesstab (altgriechisch: τὸ κηρύκειον kerýkeion, von ὁ κῆρυξ , Gen … Deutsch Wikipedia