Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

cŏrōnis

  • 1 Coronis

    1.
    cŏrōnis, ĭdis, f., = korônis, a curved line or flourish formed with a pen, which writers or transcribers were accustomed to make at the end of a book or chapter; hence, as in Gr. (cf. Lidd. and Scott, under korônis), for the end: serā coronide longus, * Mart. 10, 1, 1.
    2.
    Cŏrōnis, ĭdis, f., = Korônis, daughter of the Thessalian Phlegyas, mother of Æsculapius by Apollo, Ov. M. 2, 542; Hyg. Fab. 161 and 202; Serv. ad Verg. A. 6, 618; acc. Gr. Coronida, Ov. M. 2, 599.—Hence,
    II.
    Cŏrōnīdes, ae, m., = Korôneidês, the son of Coronis, i. e. Æsculapius, Ov. M. 15, 624.

    Lewis & Short latin dictionary > Coronis

  • 2 coronis

    1.
    cŏrōnis, ĭdis, f., = korônis, a curved line or flourish formed with a pen, which writers or transcribers were accustomed to make at the end of a book or chapter; hence, as in Gr. (cf. Lidd. and Scott, under korônis), for the end: serā coronide longus, * Mart. 10, 1, 1.
    2.
    Cŏrōnis, ĭdis, f., = Korônis, daughter of the Thessalian Phlegyas, mother of Æsculapius by Apollo, Ov. M. 2, 542; Hyg. Fab. 161 and 202; Serv. ad Verg. A. 6, 618; acc. Gr. Coronida, Ov. M. 2, 599.—Hence,
    II.
    Cŏrōnīdes, ae, m., = Korôneidês, the son of Coronis, i. e. Æsculapius, Ov. M. 15, 624.

    Lewis & Short latin dictionary > coronis

  • 3 coronis

    colophon, device for marking the end of a book; curved line/flourish at end

    Latin-English dictionary > coronis

  • 4 redimio

    rĕdĭmĭo, ĭi, ītum, 4 ( imperf. redimibat, Verg. A. 10, 538; Aus. Epigr. 94), v. a. [etym. dub.], to bind round, wreathe round, encircle, gird, crown, etc. (mostly poet.; syn.: cingo, circumdo).
    (α).
    In the verb finit.:

    caput atque umeros plexis redimire coronis,

    Lucr. 5, 1399:

    cui tempora vittā,

    Verg. A. 10, 538:

    mitrā capillos,

    Ov. H. 9, 63:

    crinem corymbis,

    Stat. S. 1, 5, 16:

    chelyn,

    id. ib. 4, 8, 38:

    frontem coronā,

    Mart. 8, 70, 5 al.:

    sertis redimiri jubebis et rosā?

    Cic. Tusc. 3, 18, 43:

    lauro tabellas,

    Ov. Am. 1, 11, 25; cf.:

    fastigium aedis tintinnabulis,

    Suet. Aug. 91: hortum floribus, Col. poët. 10, 286. — Poet.:

    nec sic innumeros arcu mutante colores Incipiens redimitur hiems,

    is girt round, environed, Claud. Rapt. Pros. 2, 99.—
    (β).
    In part. perf.:

    sertis redimiti,

    Cic. Cat. 2, 5, 10; cf.:

    redimitus coronis,

    id. Rep. 4, 5, 10:

    anguineo redimita capillo Frons,

    Cat. 64, 193:

    frons corymbis,

    Tib. 1, 7, 45:

    frons regium in morem,

    Flor. 3, 19, 10; Cic. Rep. 6, 20, 21; cf.:

    domus floridis corollis,

    Cat. 63, 66:

    navigia variarum coronarum genere,

    Suet. Vit. 10; Plin. 37, 6, 23, § 87; v. Sillig ad h. l.: loca silvis, girt round, surrounded, Cat. 63, 3; cf.:

    Naxos Aegaeo ponto,

    Sen. Oedip. 487.— Absol.:

    missile,

    the wreathed thyrsus, Stat. Achill. 1, 612:

    cervix,

    Claud. Rapt. Pros. 3, 246.— In a poet. construction:

    redimitus tempora lauro, quercu, mitrā, etc.,

    Tib. 3, 4, 23; Verg. G. 1, 349; Ov. M. 14, 654; 9, 3; id. F. 3, 269; 669; 4, 661; cf.:

    caput harundine redimitus,

    Vell. 2, 83, 2 al.

    Lewis & Short latin dictionary > redimio

  • 5 коронис

    Linguistics: coronis

    Универсальный русско-английский словарь > коронис

  • 6 compleō or conpleō

        compleō or conpleō ēvī (complērunt, complēsse), ētus, ēre    [com- + PLE-], to fill up, fill full, fill out, make full, cram, crowd: hostes fossam complent, Cs.: cum sanguis os oculosque complesset: metu, ne compleantur navigia, L.: completis omnibus templis: non bene urnam, O.: sarmentis fossam, Cs.: Italiam coloniis: loca milite, V.: navīs serpentibus, N.: Dianam coronis, to cover the statue: conviviumque vicinorum cottidie conpieo: cum completus iam mercatorum carcer esset. — In milit. lang., to complete (a number or body), make full, fill up: legiones in itinere, Cs.: cohortīs pro numero militum conplet, S.—To man, fill with men: classem sociis, L.: naves colonis, Cs.—To fill, satiate, satisfy: cibo: omnium rerum copiā exercitum, supplied, Cs. — Fig., of light, sound, etc., to fill, make full: mundum luce, flood: lunae cornua lumine, V.: voce nemus, H.: vox agmina complet, resounds through, V.: completi sunt animi (vestri) me obsistere, etc., it has been dinned into your minds that, etc.: clamor omnia vocibus complet, L.: omnia vini odore.—Poet., of fame: totum quae gloria conpleat orbem, O.— Of feeling or passion, to fill: reliquos bonā spe, Cs.: aliquem gaudio: omnia luctu, S.—To complete, accomplish, fulfil, perfect, finish: Annuus exactis conpletur mensibus orbis, V.: ut ante mediam noctem (sacrum) conpleretur, L.: vitam.— Poet.: tempora Parcae Debita, V.—Of time, to finish, complete, live through, pass: centum annos: quinque saecula vitae suae, O.: vix unius horae tempus, L.

    Latin-English dictionary > compleō or conpleō

  • 7 prae-cēdō

        prae-cēdō cessī, cessus, ere,    to go before, precede, lead the way, lead: cum coronis aureis (in a procession), L.: praecedebat ipse vinctus, L.: fama loquax praecessit ad aures, Deïanira, tuas, O.: is praecedens agmen militum, L.: classem, L.—Of time: quae venturas praecedet sexta Kalendas, O.—Fig., to surpass, outstrip, outdo, excel: Gallos virtute, Cs.: vestros honores rebis gerendis, L.

    Latin-English dictionary > prae-cēdō

  • 8 redimiō

        redimiō    (imperf. redimībat, V.), —, ītus, īre, to bind round, wreathe round, encircle, gird, wind, deck, crown: alcui tempora vittā, V.: mitrā capillos, O.: sertis redimiri et rosā?: redimitus coronis: redimitus tempora quercu, V.
    * * *
    redimire, redimivi, redimitus V TRANS
    encircle with a garland, wreathe around; surround, encircle

    Latin-English dictionary > redimiō

  • 9 coronide

    coronide s.f. (gramm. greca) coronis.

    Dizionario Italiano-Inglese > coronide

  • 10 Aesculapius

    Aescŭlāpĭus, i, m., = Asklêpios, acc. to fable, the son of Apollo and the nymph Coronis, deified after his death on account of his great knowledge of medicine, Cic. N. D. 3, 22; Cels. 1 praef. He had a temple at Rome, on the island in the Tiber. Upon the kind of worship paid to him, and his attributes, v. Festus, p. 82. Huic gallinae immolabantur, id. ib. The principal seat of his worship in Greece was Epidaurus. In his temple there was a magnificent statue of ivory and gold, the work of Thrasymedes, in which he was represented as a noble figure, resembling that of Zeus. He was seated on a throne, holding in one hand a staff, and with the other resting on the head of a dragon (serpent), and by his side lay a dog. There were also other representations, one even as beardless, very common at an earlier period, Müll. Archaeol. d. Kunst, S. 534 and 535. Serpents, prob. as symbols of prudence and renovation. were everywhere connected with his worship; cf. Spreng. Gesch. d. Medic. 1, 205.
    Adj.:

    anguis Aesculapius,

    Plin. 29, 4, 22, § 72.

    Lewis & Short latin dictionary > Aesculapius

  • 11 compleo

    com-plĕo ( conp-), ēvi, ētum, 2 (contr. forms: complerunt, complerint, complerat, complesse, etc., for compleverunt, etc., very often), v. a. [pleo, whence suppleo, plenus], to fill up, fill full, fill out (class. in prose and poetry).
    I.
    Lit., of material objects.
    A.
    In gen., with acc. of place, vessel, etc., filled.
    (α).
    Alone:

    hostes fossam complent,

    Caes. B. G. 5, 40; Auct. B. Hisp. 16; Tac. H. 2, 25:

    tune aut inane quicquam putes esse, cum ita conpleta et conferta sint omnia, ut, etc.,

    Cic. Ac. 2, 40, 125:

    metu, ne compleantur navigia,

    Liv. 41, 3, 2:

    deducunt socii navis et litora conplent,

    Verg. A. 3, 71:

    conplebant Laidos aedes (amatores),

    Prop. 2, 6, 1:

    corpora quae loca complerent,

    occupy space, Lucr. 1, 522:

    legiones cum loca Camporum complent,

    id. 2, 324:

    milites complent murum,

    Caes. B. G. 7, 27:

    vigiles domum Flavii complevere,

    Tac. H. 3, 69; id. A. 15, 33:

    scrobem ad medium,

    Col. Arb. 4, 5:

    non bene urnam,

    Ov. M. 12, 616:

    vascula,

    Quint. 1, 2, 28:

    paginam,

    to fill out, write full, Cic. Att. 13, 34 fin.:

    speluncas, of the winds,

    Lucr. 6, 197.—
    (β).
    With abl. of material, etc.:

    fossas sarmentis et virgultis,

    Caes. B. G. 3, 18:

    totum prope caelum... humano genere conpletum est,

    Cic. Tusc. 1, 12, 28:

    mundum animorum multitudine,

    id. Div. 2, 58, 119:

    bestiis omnium gentium circum conplere,

    Liv. 44, 9, 4:

    naufragorum trepidatione passim natantium flumen conpleverunt,

    id. 42, 62, 6:

    Hispanias Gallias Italiam monumentis ingentium rerum,

    id. 30, 28, 4:

    quos (gradus) ubi accusator concitatis hominibus complerat,

    Cic. Clu. 34, 93:

    munus Apolline dignum libris,

    Hor. Ep. 2, 1, 217:

    late loca milite,

    Verg. A. 2, 495:

    naves serpentibus,

    Nep. Hann. 11, 6:

    amphoras plumbo,

    id. ib. 9, 3:

    statuas aëneas pecuniā,

    id. ib. 9, 3:

    horrea messibus,

    Luc. 3, 66:

    complentur moenia et tecta maerentium turbā,

    Tac. A. 3, 1:

    Palatium multitudine et clamoribus complebant,

    id. ib. 14, 61:

    virgultibus et cratibus et corporibus exanimis complere lossas,

    id. ib. 4, 51; cf.

    also: et terrae... stirpium renovatione complentur,

    Cic. N. D. 2, 51, 128.—
    (γ).
    With gen.:

    conviviumque vicinorum cottidie conpleo,

    Cic. Sen. 14, 46:

    cum completus jam mercatorum carcer esset,

    id. Verr. 2, 5, 57, § 147:

    quae causa... ararum conpleverit urbis,

    Lucr. 5, 1162.—
    B.
    Esp.
    1.
    In milit. lang.
    a.
    To make the army, a legion, etc., of a full number, to complete, fill up:

    legiones in itinere,

    Caes. B. C. 1, 25:

    cohortes pro numero militum complet,

    Sall. C. 56, 1; Nep. Milt. 5, 1:

    legione completā per maniplos,

    Sil. 8, 119.—
    b.
    To man, fill with men:

    classem Romanam sociis navalibus,

    Liv. 24, 11, 9:

    naves colonis pastoribusque,

    Caes. B. C. 1, 56; cf.:

    has (naves) sagittariis tormentisque compleverunt,

    id. ib. 2, 4:

    naves bis denas aut plures,

    Verg. A. 11, 327 Serv.—
    2.
    To fill, impregnate:

    alias (mulieres),

    Lucr. 4, 1249; 4, 1275.—
    3.
    Transf., of light, sound, etc. (freq.).
    a.
    To fill with light, maké full:

    ut cuncta suā luce conpleat (sol),

    Cic. Rep. 6, 17, 17:

    mundum suā luce,

    id. N. D. 2, 46, 119:

    terras largā luce,

    id. ib. 2, 19, 43:

    orbem (luna),

    Tib. 2, 4, 18:

    lunae se cornua lumine complent,

    Verg. A. 3, 645:

    quod maria ac terras omnis caelumque rigando Conpleat (sol),

    Lucr. 5, 595.—
    b.
    To fill with sound, cause to resound, etc., to fill, make full:

    omnia clamoribus,

    Lucr. 4, 1014:

    omnia vocibus,

    id. 5, 1065:

    nemus querellis,

    id. 2, 358; cf.:

    nemus timendā voce,

    Hor. Epod. 6, 9:

    aëra tinnitibus et murmure,

    Ov. M. 14, 537:

    atria ululatu,

    id. ib. 5, 153:

    atria fremitu,

    id. ib. 5, 3 et saep.:

    fremitu aequora,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 37:

    aures (sonus),

    Cic. Rep. 6, 18, 18; cf. id. Agr. 3, 1, 3:

    caelum clamore,

    Sen. Herc. Oet. 798: aures sermonibus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 31: clamor omnia variis terrentium ac paventium vocibus complet, Liv. 5, 21, 11.—
    c.
    Of odors, etc.:

    omnia primo motu ac spiritu suo, vini, unguenti, corporis odore complesset,

    Cic. Verr. 2, 3, 12, § 31; cf. Veg. Vet. 1, 17, 3. —
    4.
    Transf., to cover, overwhelm:

    Dianam (i. e. simulacrum) coronis et floribus,

    i. e. to deck, adorn, Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77:

    vortentibus Telebois telis conplebantur corpora,

    Plaut. Am. 1, 1, 95.—
    5.
    To fill, sate with food or drink:

    multo cibo et potione,

    Cic. Tusc. 5, 35, 100:

    se flore Liberi,

    Plaut. Cist. 1, 2, 8:

    haec avis scribitur conchis se solere conplere,

    Cic. N. D. 2, 49, 124.—
    II.
    Trop.
    A.
    To supply fully, furnish abundantly:

    exercitum omni copiā,

    Caes. B. C. 2, 25 fin.
    B.
    To fill with any notion, story, desire, humor, passion:

    completi sunt animi auresque vestrae, me... obsistere, etc.,

    Cic. Agr. 3, 1, 3:

    reliquos (milites) bonā spe,

    Caes. B. C. 2, 21:

    aliquem gaudio,

    Cic. Fin. 5, 24, 69:

    taedio,

    Quint. 8, 6, 14:

    animos robore,

    Luc. 5, 412:

    omnia luctu,

    Sall. C. 51, 9:

    omnia terrore,

    Liv. 34, 9, 13:

    cuncta pavore,

    Curt. 3, 13, 10 al. —With gen.:

    aliquem erroris et dementiae,

    Plaut. Am. 1, 2, 9:

    aliquem flagitii et formidinis,

    id. Men. 5, 5, 3.—
    C.
    To make complete or perfect, to finish; of a promise, to fulfil it:

    lustrationem (annuam) menstruo spatio (luna),

    Cic. N. D. 1, 31, 87; cf. Verg. A. 5, 46:

    his rebus completis legiones reduci jussit,

    Caes. B. C. 3, 46 (Dinter, ex conj., comparatis):

    nocturnum erat sacrum, ita ut ante mediam noctem conpleretur,

    Liv. 23, 35, 15:

    studia,

    Gell. 13, 5:

    conplent ea beatissimam vitam,

    Cic. Fin. 5, 24, 71; cf. id. ib. 3, 13, 43; id. Tusc. 5, 16, 47:

    summam promissi,

    id. Verr. 2, 3, 49, § 116:

    rerum humanarum sorte completā,

    Curt. 10, 6, 6 al. —
    2.
    Of time, to finish, complete:

    Gorgias centum et septem conplevit annos,

    Cic. Sen. 5, 13:

    cum VII. et LXX. annos complesset,

    Nep. Att. 21, 1:

    Corvinus centesimum annum complevit,

    Val. Max. 8, 13, 1; Lact. Op. Dei, 4, 3; cf.:

    sua fata,

    Ov. Tr. 4, 10, 77:

    sua tempora,

    id. M. 15, 816:

    quinque saecula vitae suae,

    id. ib. 15, 395:

    materna tempora,

    i. e. the time of pregnancy, id. ib. 3, 312; cf. id. ib. 11, 311:

    semel quadrigis, semel desultore misso, vix unius horae tempus utrumque curriculum conplebat,

    Liv. 44, 9, 4.—Hence, complētus, a, um, P. a.
    * A.
    Prop., filled full, full: alveus Tiberis ruderibus, * Suet. Aug. 30.—
    B.
    Trop., complete, perfect:

    completus et perfectus verborum ambitus,

    Cic. Or. 50, 168.—
    * Comp., Gell. 1, 7, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > compleo

  • 12 conpleo

    com-plĕo ( conp-), ēvi, ētum, 2 (contr. forms: complerunt, complerint, complerat, complesse, etc., for compleverunt, etc., very often), v. a. [pleo, whence suppleo, plenus], to fill up, fill full, fill out (class. in prose and poetry).
    I.
    Lit., of material objects.
    A.
    In gen., with acc. of place, vessel, etc., filled.
    (α).
    Alone:

    hostes fossam complent,

    Caes. B. G. 5, 40; Auct. B. Hisp. 16; Tac. H. 2, 25:

    tune aut inane quicquam putes esse, cum ita conpleta et conferta sint omnia, ut, etc.,

    Cic. Ac. 2, 40, 125:

    metu, ne compleantur navigia,

    Liv. 41, 3, 2:

    deducunt socii navis et litora conplent,

    Verg. A. 3, 71:

    conplebant Laidos aedes (amatores),

    Prop. 2, 6, 1:

    corpora quae loca complerent,

    occupy space, Lucr. 1, 522:

    legiones cum loca Camporum complent,

    id. 2, 324:

    milites complent murum,

    Caes. B. G. 7, 27:

    vigiles domum Flavii complevere,

    Tac. H. 3, 69; id. A. 15, 33:

    scrobem ad medium,

    Col. Arb. 4, 5:

    non bene urnam,

    Ov. M. 12, 616:

    vascula,

    Quint. 1, 2, 28:

    paginam,

    to fill out, write full, Cic. Att. 13, 34 fin.:

    speluncas, of the winds,

    Lucr. 6, 197.—
    (β).
    With abl. of material, etc.:

    fossas sarmentis et virgultis,

    Caes. B. G. 3, 18:

    totum prope caelum... humano genere conpletum est,

    Cic. Tusc. 1, 12, 28:

    mundum animorum multitudine,

    id. Div. 2, 58, 119:

    bestiis omnium gentium circum conplere,

    Liv. 44, 9, 4:

    naufragorum trepidatione passim natantium flumen conpleverunt,

    id. 42, 62, 6:

    Hispanias Gallias Italiam monumentis ingentium rerum,

    id. 30, 28, 4:

    quos (gradus) ubi accusator concitatis hominibus complerat,

    Cic. Clu. 34, 93:

    munus Apolline dignum libris,

    Hor. Ep. 2, 1, 217:

    late loca milite,

    Verg. A. 2, 495:

    naves serpentibus,

    Nep. Hann. 11, 6:

    amphoras plumbo,

    id. ib. 9, 3:

    statuas aëneas pecuniā,

    id. ib. 9, 3:

    horrea messibus,

    Luc. 3, 66:

    complentur moenia et tecta maerentium turbā,

    Tac. A. 3, 1:

    Palatium multitudine et clamoribus complebant,

    id. ib. 14, 61:

    virgultibus et cratibus et corporibus exanimis complere lossas,

    id. ib. 4, 51; cf.

    also: et terrae... stirpium renovatione complentur,

    Cic. N. D. 2, 51, 128.—
    (γ).
    With gen.:

    conviviumque vicinorum cottidie conpleo,

    Cic. Sen. 14, 46:

    cum completus jam mercatorum carcer esset,

    id. Verr. 2, 5, 57, § 147:

    quae causa... ararum conpleverit urbis,

    Lucr. 5, 1162.—
    B.
    Esp.
    1.
    In milit. lang.
    a.
    To make the army, a legion, etc., of a full number, to complete, fill up:

    legiones in itinere,

    Caes. B. C. 1, 25:

    cohortes pro numero militum complet,

    Sall. C. 56, 1; Nep. Milt. 5, 1:

    legione completā per maniplos,

    Sil. 8, 119.—
    b.
    To man, fill with men:

    classem Romanam sociis navalibus,

    Liv. 24, 11, 9:

    naves colonis pastoribusque,

    Caes. B. C. 1, 56; cf.:

    has (naves) sagittariis tormentisque compleverunt,

    id. ib. 2, 4:

    naves bis denas aut plures,

    Verg. A. 11, 327 Serv.—
    2.
    To fill, impregnate:

    alias (mulieres),

    Lucr. 4, 1249; 4, 1275.—
    3.
    Transf., of light, sound, etc. (freq.).
    a.
    To fill with light, maké full:

    ut cuncta suā luce conpleat (sol),

    Cic. Rep. 6, 17, 17:

    mundum suā luce,

    id. N. D. 2, 46, 119:

    terras largā luce,

    id. ib. 2, 19, 43:

    orbem (luna),

    Tib. 2, 4, 18:

    lunae se cornua lumine complent,

    Verg. A. 3, 645:

    quod maria ac terras omnis caelumque rigando Conpleat (sol),

    Lucr. 5, 595.—
    b.
    To fill with sound, cause to resound, etc., to fill, make full:

    omnia clamoribus,

    Lucr. 4, 1014:

    omnia vocibus,

    id. 5, 1065:

    nemus querellis,

    id. 2, 358; cf.:

    nemus timendā voce,

    Hor. Epod. 6, 9:

    aëra tinnitibus et murmure,

    Ov. M. 14, 537:

    atria ululatu,

    id. ib. 5, 153:

    atria fremitu,

    id. ib. 5, 3 et saep.:

    fremitu aequora,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 37:

    aures (sonus),

    Cic. Rep. 6, 18, 18; cf. id. Agr. 3, 1, 3:

    caelum clamore,

    Sen. Herc. Oet. 798: aures sermonibus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 31: clamor omnia variis terrentium ac paventium vocibus complet, Liv. 5, 21, 11.—
    c.
    Of odors, etc.:

    omnia primo motu ac spiritu suo, vini, unguenti, corporis odore complesset,

    Cic. Verr. 2, 3, 12, § 31; cf. Veg. Vet. 1, 17, 3. —
    4.
    Transf., to cover, overwhelm:

    Dianam (i. e. simulacrum) coronis et floribus,

    i. e. to deck, adorn, Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77:

    vortentibus Telebois telis conplebantur corpora,

    Plaut. Am. 1, 1, 95.—
    5.
    To fill, sate with food or drink:

    multo cibo et potione,

    Cic. Tusc. 5, 35, 100:

    se flore Liberi,

    Plaut. Cist. 1, 2, 8:

    haec avis scribitur conchis se solere conplere,

    Cic. N. D. 2, 49, 124.—
    II.
    Trop.
    A.
    To supply fully, furnish abundantly:

    exercitum omni copiā,

    Caes. B. C. 2, 25 fin.
    B.
    To fill with any notion, story, desire, humor, passion:

    completi sunt animi auresque vestrae, me... obsistere, etc.,

    Cic. Agr. 3, 1, 3:

    reliquos (milites) bonā spe,

    Caes. B. C. 2, 21:

    aliquem gaudio,

    Cic. Fin. 5, 24, 69:

    taedio,

    Quint. 8, 6, 14:

    animos robore,

    Luc. 5, 412:

    omnia luctu,

    Sall. C. 51, 9:

    omnia terrore,

    Liv. 34, 9, 13:

    cuncta pavore,

    Curt. 3, 13, 10 al. —With gen.:

    aliquem erroris et dementiae,

    Plaut. Am. 1, 2, 9:

    aliquem flagitii et formidinis,

    id. Men. 5, 5, 3.—
    C.
    To make complete or perfect, to finish; of a promise, to fulfil it:

    lustrationem (annuam) menstruo spatio (luna),

    Cic. N. D. 1, 31, 87; cf. Verg. A. 5, 46:

    his rebus completis legiones reduci jussit,

    Caes. B. C. 3, 46 (Dinter, ex conj., comparatis):

    nocturnum erat sacrum, ita ut ante mediam noctem conpleretur,

    Liv. 23, 35, 15:

    studia,

    Gell. 13, 5:

    conplent ea beatissimam vitam,

    Cic. Fin. 5, 24, 71; cf. id. ib. 3, 13, 43; id. Tusc. 5, 16, 47:

    summam promissi,

    id. Verr. 2, 3, 49, § 116:

    rerum humanarum sorte completā,

    Curt. 10, 6, 6 al. —
    2.
    Of time, to finish, complete:

    Gorgias centum et septem conplevit annos,

    Cic. Sen. 5, 13:

    cum VII. et LXX. annos complesset,

    Nep. Att. 21, 1:

    Corvinus centesimum annum complevit,

    Val. Max. 8, 13, 1; Lact. Op. Dei, 4, 3; cf.:

    sua fata,

    Ov. Tr. 4, 10, 77:

    sua tempora,

    id. M. 15, 816:

    quinque saecula vitae suae,

    id. ib. 15, 395:

    materna tempora,

    i. e. the time of pregnancy, id. ib. 3, 312; cf. id. ib. 11, 311:

    semel quadrigis, semel desultore misso, vix unius horae tempus utrumque curriculum conplebat,

    Liv. 44, 9, 4.—Hence, complētus, a, um, P. a.
    * A.
    Prop., filled full, full: alveus Tiberis ruderibus, * Suet. Aug. 30.—
    B.
    Trop., complete, perfect:

    completus et perfectus verborum ambitus,

    Cic. Or. 50, 168.—
    * Comp., Gell. 1, 7, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > conpleo

  • 13 Coronides

    Cŏrōnīdes, ae, m., v. 2. Coronis, II.

    Lewis & Short latin dictionary > Coronides

  • 14 humus

    hŭmus, i (archaic form of the abl. sing. humu, Varr. ap. Non. 488, 6 and 48, 26), f. (archaic masc. humum humidum pedibus fodit, Laev. ap. Prisc. p. 719 P.: humidum humum, Gracch. ib.) [from the prim. form XAM, whence chămai, chămothen, chămalos, Lat. humilis; kindr. with Sanscr. Xám, earth; Gr. chthôn], the earth, the ground, the soil.
    I.
    Lit. (class.; cf.: terra, solum, tellus): humus erat immunda, lutulenta vino, coronis languidulis et spinis coöperta piscium, Cic. Fragm. Or. pro Gall. ap. Quint. 8, 3, 66 (ap. Orell. IV. 2, p. 454); cf.:

    omnia constrata telis, armis, cadaveribus et inter ea humus infecta sanguine,

    Sall. J. 101 fin.:

    subacta atque pura,

    Cic. de Sen. 17, 59: cubitis pinsibant humum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 23 Müll. (Trag. v. 435 Vahl.); cf.: procubuit moriens et humum semel ore momordit. bit the ground and died (cf. the Homer. odax helein gaian), Verg. A. 11, 418:

    calcibus atram Tundit humum exspirans,

    id. ib. 10, 731; cf. Ov. A. A. 1, 112:

    pede candido In morem Salium ter quatient humum,

    Hor. C. 4, 1, 28:

    Acestes aequaevum ab humo attollit amicum,

    Verg. A. 5, 452:

    sedit humo,

    Ov. M. 4, 261:

    ipse feraces Figat humo plantas,

    Verg. G. 4, 115; cf.:

    semina spargere humo,

    Ov. M. 5, 647:

    surgit humo,

    id. F. 6, 735; cf.:

    nec se movit humo,

    id. M. 4, 264:

    dejectoque in humum vultu,

    id. ib. 6, 607:

    propter humum volitat,

    id. ib. 8, 258:

    humi atque ipsius stirpis laetitia,

    Col. 4, 24, 4; cf.:

    quis cibus erat caro ferina atque humi pabulum uti pecoribus,

    Sall. J. 18, 1:

    ii, quos humus injecta contegeret (shortly afterwards, gleba),

    Cic. Leg. 2, 22, 57:

    quae (genera arborum) humi arido atque arenoso gignuntur,

    Sall. J. 48, 3 Kritz N. cr. — Poet., as a fig. for what is low, mean, common:

    sermones repentes per humum,

    Hor. Ep. 2, 1, 251; cf.:

    ne, dum vitat humum, nubes et inania captet,

    id. A. P. 230:

    ad humum maerore gravi deducit et angit,

    id. ib. 110; v. also [p. 871] under adv.:

    affigit humo divinae particulam aurae,

    id. S. 2, 2, 79.—
    II.
    Transf., in gen., like solum, land, country, region:

    Punica nec Teucris pressa fuisset humus,

    Ov. H. 7, 140:

    Aonia,

    id. F. 1, 490:

    Illyrica,

    id. Med. Fac. 74:

    Pontica,

    id. P. 3, 5, 56.—
    III.
    Adverbial form humi, like chamai, on the ground or to the ground:

    jacere humi,

    Cic. Cat. 1, 10, 26:

    requiescere,

    Sall. J. 85, 33:

    strati,

    Cic. de Or. 3, 6, 22; cf.:

    serpit humi tutus nimium timidusque procellae,

    Hor. A. P. 28:

    quousque humi defixa tua mens erit?

    fixed on the ground, Cic. Rep. 6, 17:

    locus circiter duodecim pedes humi depressus,

    Sall. C. 55, 3:

    quot humi morientia corpora fundis?

    Verg. A. 11, 665:

    spargere humi dentes,

    Ov. M. 3, 105; cf.:

    hunc stravit humi,

    id. ib. 12, 255:

    tremens procumbit humi bos,

    Verg. A. 5, 481:

    volvitur ille excussus humi,

    id. ib. 11, 640; cf.:

    projectum humi jugulavit,

    Tac. H. 2, 64:

    stratus humi palmes viduas desiderat ulmos,

    Juv. 8, 78.

    Lewis & Short latin dictionary > humus

  • 15 inoro

    ĭn-ōro, āvi, ātum, 1, v. a., to crown the brim of a drinking-vessel:

    calix de coronis quoque potatoris inorabitur (al. inornabitur),

    Tert. Res. Carn. 16.

    Lewis & Short latin dictionary > inoro

  • 16 inumbro

    ĭn-umbro, āvi, ātum, 1, v. a., to cast a shadow upon, to shade (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn. opaco).
    I.
    Lit.:

    terraque inumbratur,

    Lucr. 5, 289:

    toros obtentu frondis,

    Verg. A. 11, 66:

    forum velis,

    Plin. 19, 1, 6, § 24; Curt. 3, 4, 9; Quint. 12, 10, 60.—
    B.
    Transf.
    1.
    To cause darkness:

    inumbrante vespera,

    Tac. H. 3, 19.—
    2.
    To cover:

    ora coronis,

    Lucr. 3, 913:

    pubem pallio,

    App. M. 10, p. 254: ante genas quam flos juvenilis inumbret, Claud. Prob. et Olyb. 69.—
    3.
    To mark the shadows upon, to mark out, lay out (anteclass.):

    solarium,

    Varr. L. L. 6, § 4 Müll. —
    II.
    Trop., to obscure:

    imperatoris adventu legatorum dignitas inumbratur,

    Plin. Pan. 19, 1:

    inumbrata quies,

    apparent, Dig. 41, 2, 18, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > inumbro

  • 17 Larissa

    Lārissa, ae, f., = Larissa, the name of several cities.
    I.
    In Thessaly, on the Peneus, now Yeni-shehr or Larissa, Mel. 2, 3; Plin. 4, 8, 15, § 29; Caes. B. C. 3, 80; Hor. C. 1, 7, 11; Luc. 6, 355.—
    B.
    Hence,
    1.
    Lāris-saeus, a, um, adj., of or belonging to the town of Larissa, Larissean:

    Achilles,

    i. e. Thessalian, Verg. A. 2, 197;

    hence also, hasta,

    i. e. of Achilles, Ser. Samm. 46, 836:

    Coronis,

    Ov. M. 2, 542.—In plur. subst.: Lārissaei, ōrum, m., inhabitants of Larissa, Larisseans, Caes. B. C. 3, 81.—
    2.
    Lāris-senses, ĭum, m., the inhabitants of Larissa, Larisseans, Liv. 31, 31.—
    II.
    A city in Phthiotis, also called Larissa Cremaste, near the modern Gardhiki, Liv. 31, 46; 42, 56.—
    III.
    A fortress of Argos, Liv. 32, 25, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > Larissa

  • 18 Larissaei

    Lārissa, ae, f., = Larissa, the name of several cities.
    I.
    In Thessaly, on the Peneus, now Yeni-shehr or Larissa, Mel. 2, 3; Plin. 4, 8, 15, § 29; Caes. B. C. 3, 80; Hor. C. 1, 7, 11; Luc. 6, 355.—
    B.
    Hence,
    1.
    Lāris-saeus, a, um, adj., of or belonging to the town of Larissa, Larissean:

    Achilles,

    i. e. Thessalian, Verg. A. 2, 197;

    hence also, hasta,

    i. e. of Achilles, Ser. Samm. 46, 836:

    Coronis,

    Ov. M. 2, 542.—In plur. subst.: Lārissaei, ōrum, m., inhabitants of Larissa, Larisseans, Caes. B. C. 3, 81.—
    2.
    Lāris-senses, ĭum, m., the inhabitants of Larissa, Larisseans, Liv. 31, 31.—
    II.
    A city in Phthiotis, also called Larissa Cremaste, near the modern Gardhiki, Liv. 31, 46; 42, 56.—
    III.
    A fortress of Argos, Liv. 32, 25, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > Larissaei

  • 19 Larissaeus

    Lārissa, ae, f., = Larissa, the name of several cities.
    I.
    In Thessaly, on the Peneus, now Yeni-shehr or Larissa, Mel. 2, 3; Plin. 4, 8, 15, § 29; Caes. B. C. 3, 80; Hor. C. 1, 7, 11; Luc. 6, 355.—
    B.
    Hence,
    1.
    Lāris-saeus, a, um, adj., of or belonging to the town of Larissa, Larissean:

    Achilles,

    i. e. Thessalian, Verg. A. 2, 197;

    hence also, hasta,

    i. e. of Achilles, Ser. Samm. 46, 836:

    Coronis,

    Ov. M. 2, 542.—In plur. subst.: Lārissaei, ōrum, m., inhabitants of Larissa, Larisseans, Caes. B. C. 3, 81.—
    2.
    Lāris-senses, ĭum, m., the inhabitants of Larissa, Larisseans, Liv. 31, 31.—
    II.
    A city in Phthiotis, also called Larissa Cremaste, near the modern Gardhiki, Liv. 31, 46; 42, 56.—
    III.
    A fortress of Argos, Liv. 32, 25, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > Larissaeus

  • 20 Larissenses

    Lārissa, ae, f., = Larissa, the name of several cities.
    I.
    In Thessaly, on the Peneus, now Yeni-shehr or Larissa, Mel. 2, 3; Plin. 4, 8, 15, § 29; Caes. B. C. 3, 80; Hor. C. 1, 7, 11; Luc. 6, 355.—
    B.
    Hence,
    1.
    Lāris-saeus, a, um, adj., of or belonging to the town of Larissa, Larissean:

    Achilles,

    i. e. Thessalian, Verg. A. 2, 197;

    hence also, hasta,

    i. e. of Achilles, Ser. Samm. 46, 836:

    Coronis,

    Ov. M. 2, 542.—In plur. subst.: Lārissaei, ōrum, m., inhabitants of Larissa, Larisseans, Caes. B. C. 3, 81.—
    2.
    Lāris-senses, ĭum, m., the inhabitants of Larissa, Larisseans, Liv. 31, 31.—
    II.
    A city in Phthiotis, also called Larissa Cremaste, near the modern Gardhiki, Liv. 31, 46; 42, 56.—
    III.
    A fortress of Argos, Liv. 32, 25, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > Larissenses

См. также в других словарях:

  • Coronis — Saltar a navegación, búsqueda Coronis o Corónide es un personaje de la mitología griega. Coronis es una muchacha de Larisa, amante del dios Apolo; se trata de la madre de Asclepio. Coronis es una joven, amante del dios Apolo, que le es infiel con …   Wikipedia Español

  • Coronis — may refer to: Coronis (Greek mythology) Coronis (diacritic) Coronis (textual symbol) USS Coronis (ARL 10), a repair ship that served in World War II This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an …   Wikipedia

  • Corónis — CORÓNIS, ĭdis, Gr. Κόρωνις, ιδος, des vorhergehenden Coroneus Tochter, gieng einsmals am Ufer des Meeres, ihrer Gewohnheit nach, spatzieren. Indem sie aber Neptun erblickete, und ihr ihrer Schönheit wegen hart zusetzete, so fieng sie endlich an,… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Coronis — Co*ro nis (k? r? n?s), n. [Gr. korwni s anything curved. See {Cornice}.] 1. In Greek grammar, a sign [ ] sometimes placed over a contracted syllable. W. W. Goodwin. [1913 Webster] 2. The curved line or flourish at the end of a book or chapter;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Corónis [1] — CORÓNIS, ĭdis, (⇒ Tab. III.) Oceans Tochter, eine von den Hyaden. Hygin. Fab. 182 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Corónis [2] — CORÓNIS, ĭdis, des Asklepius oder Aeskulapius Gemahlinn, mit welcher er den Machaon gezeuget, Hygin. Fab. 97. die aber sonst lieber Epione genannt wird. Muncker. ad eumd. l. c …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Corónis [3] — CORÓNIS, ĭdis, ein thracisches Frauenzimmer, welches Butes nebst andern raubete, als sie eben des Bacchus Fest begiengen. Sie rief aber den Bacchus um Rache an, welcher denn den Butes dergestalt rasend machte, daß er sich selbst in einen Brunnen… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Coronis — CORONIS, ĭdis, (⇒ Tab. XII.) des Phlegyas Tochter, Pausan. Corinth. c. 26. p. 132. ein ungemein schönes Frauenzimmer, wurde von dem Apollo geliebet und auch zu Falle gebracht. Indem sie sich aber mit einem jungen Menschen, der Ischys hieß, in… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Coronis [1] — CORONIS, ĭdis, eine Nymphe, welcher nebst ihren Schwestern Jupiter den Bacchus, in der Insul Naxo, aufzuziehen anvertrauete. Diod. Sic. lib. V. c. 52. p. 225 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Coronis — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Dans la mythologie grecque, ce nom peut désigner : Coronis fille de Phlégias, la mère d Asclépios, Coronis fille de Coronée, poursuivie par Poséidon …   Wikipédia en Français

  • CORONIS — I. CORONIS Dea fuit, quae in Sicyone colebatur, cuius tamen simulacrum peculiare templum nullum habuit, sed, cum sacrificii tempus accessit, id in Palladis sacraria transferebant, honoreque prosequebantur. II. CORONIS nota quam Veteres in fine… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»