-
1 conflicto
cōnflīcto, āvī, ātum, āre (Intens. v. confligo), eig. »immer u. immer zusammenschlagen«; dah.: I) medial u. refl. mit jmd. sich herumschlagen, cornibus (mit den Flügeln des Heeres) conflictatus, Frontin. 2, 3, 5 D. – gew. übtr., mit jmd. od. etwas sich herumschlagen, im Kampfeliegen, Kämpfe haben, zu kämpfen haben (s. die Auslgg. zu Ter. Andr. 1, 1, 66), a) (pass.) medial: conflictari cum alqo, Ter. u. Cic.: cum adversa fortuna, Nep.: odio inter sese gravi et simultate diutinā, Gell. 12, 8, 5. – b) refl. conflictare malo, Ter. Phorm. 505. – II) act. hart mitnehmen, zerrütten, per scelera rem publicam, Tac. ann. 6, 48. – sese maerore, Plin. 8, 59. – Häufig im Passiv, conflictari alqā re, von etw. od. jmd. hart mitgenommen-, heimgesucht werden, von od. an etw. sehr zu leiden haben, mit etw. gleichs. zu kämpfen haben, durch etw. od. jmd. sehr ins Gedränge kommen (vgl. Held Caes. b. c. 2, 22, 1. Korte Cic. ep. 6, 14, 5), magnā inopiā necessariarum rerum (Ggstz. abundare), Caes.: gravi pestilentiā, Caes.: gravi morbo, Nep.: tempestatibus, Tac.: duriore fortunā, Cic.: in his rebus non simplici fortunā, Nep.: ab alqo diuturnis molestiis, Cic. – absol., sehr ins Gedränge kommen, einen schweren (harten) Stand haben, in einer schlimmen Lage sein, ii milites tantum conflictati sunt, qui etc., Tac.: plebs inter armatos conflictabatur, Tac.: si non conflictatur, wenn er (der Fieberkranke) nicht unruhig ist, Cels. Vgl. Gell. 10, 6, 2.
-
2 conflicto
cōnflīcto, āvī, ātum, āre (Intens. v. confligo), eig. »immer u. immer zusammenschlagen«; dah.: I) medial u. refl. mit jmd. sich herumschlagen, cornibus (mit den Flügeln des Heeres) conflictatus, Frontin. 2, 3, 5 D. – gew. übtr., mit jmd. od. etwas sich herumschlagen, im Kampfeliegen, Kämpfe haben, zu kämpfen haben (s. die Auslgg. zu Ter. Andr. 1, 1, 66), a) (pass.) medial: conflictari cum alqo, Ter. u. Cic.: cum adversa fortuna, Nep.: odio inter sese gravi et simultate diutinā, Gell. 12, 8, 5. – b) refl. conflictare malo, Ter. Phorm. 505. – II) act. hart mitnehmen, zerrütten, per scelera rem publicam, Tac. ann. 6, 48. – sese maerore, Plin. 8, 59. – Häufig im Passiv, conflictari alqā re, von etw. od. jmd. hart mitgenommen-, heimgesucht werden, von od. an etw. sehr zu leiden haben, mit etw. gleichs. zu kämpfen haben, durch etw. od. jmd. sehr ins Gedränge kommen (vgl. Held Caes. b. c. 2, 22, 1. Korte Cic. ep. 6, 14, 5), magnā inopiā necessariarum rerum (Ggstz. abundare), Caes.: gravi pestilentiā, Caes.: gravi morbo, Nep.: tempestatibus, Tac.: duriore fortunā, Cic.: in his rebus non simplici fortunā, Nep.: ab alqo diuturnis molestiis, Cic. – absol., sehr ins Gedränge kommen, einen schweren (harten) Stand haben, in einer schlimmen Lage sein, ii milites tantum conflictati sunt, qui etc., Tac.: plebs inter armatos conflictabatur,————Tac.: si non conflictatur, wenn er (der Fieberkranke) nicht unruhig ist, Cels. Vgl. Gell. 10, 6, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conflicto
-
3 conflicto
-
4 conflicto competencial
conflicto competencialZuständigkeitsstreit -
5 encender un conflicto
encender un conflictoeinen Konflikt heraufbeschwören -
6 Más vale un mal necesario que un conflicto permanente
Besser ein Ende mit Schrecken als ein Schrecken ohne Ende.Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > Más vale un mal necesario que un conflicto permanente
-
7 encender
enθen'đɛrv irr1) ( hacer fuego) anzünden2) (poner en funcionamiento, luz) anschalten, einschalten, andrehen3) ( quemar) anbrennen4) (cigarro, puro) anstecken5) (fig: ocasionar un conflicto) auslösen (Konflikt), entzünden¿Qué incidente encendió la Primera Guerra Mundial? — Welcher Zwischenfall löste den ersten Weltkrieg aus?
verbo transitivo1. [con fuego] anzünden2. [aparato] einschalten3. (figurado) [avivar] entflammen————————encenderse verbo pronominalencenderencender [eṇθeDC489F9Dn̩DC489F9D'der] <e ⇒ ie>zündennum2num (conectar) anmachennum3num (pasiones) entflammennum4num automívil, ténica zündennum1num (desencadenarse) aufflammennum2num (inflamarse) sich entzündennum3num (ruborizarse) erröten -
8 conflictatio
cōnflīctātio, ōnis, f. (conflicto), I) das Zusammenschlagen, A) im allg.: conflictationibus debilitari, Apul. apol. 43. – B) insbes.: 1) der Streit, Kampf um einen Platz im Theater, Quint. 3, 8, 29. – 2) das feindl. Zusammenstoßen, -treffen, der Streit, Kampf, a) im Felde, Gell. 15, 18, 3. – b) mit Worten, der Kampf, Hader, Augustin. in euang. Ioann. tract. 36, 6: conflictationes hominum, Vulg. 1. Timoth. 6, 4. – II) die Heimsuchung, Peinigung, Cypr. ep. 7. no. 5.
-
9 agitación
axita'θǐɔnf1) heftige Bewegung f, Hektik f2) POL Unruhe f, Agitation fsustantivo femenino1. [movimiento] heftige Bewegung dieagitaciónagitación [axita'θjon] -
10 competencial
competencialcompetencial [kompeteṇ'θjal]administración, jurisdicción, política Zuständigkeits-; conflicto competencial Zuständigkeitsstreit masculino, Kompetenzkonflikt masculino; techo competencial Kompetenzobergrenze femenino -
11 desinteresado
đesintere'sađoadj2) ( altruista) selbstlos, uneigennützig( femenino desinteresada) adjetivodesinteresadodesinteresado , -a [desiDC489F9Dn̩DC489F9Dtere'saðo, -a] -
12 escalada
eska'lađafErsteigen n, Erklettern n, Erstürmen nsustantivo femenino1. [acción] Bergsteigen das[de violencia] Eskalation dieescaladaescalada [eska'laða]num1num (subida) Aufstieg masculino [de auf+acusativo]; (de un muro) Überwindung femenino; (de una pared) Erklimmen neutro; escalada libre Freeclimbing neutronum3num (de un edificio) Einstieg masculino [de in+acusativo]; (violentamente) Eindringen neutro [de in+acusativo]; (robo) Einbruch masculino [de in+acusativo] fuerzas armadas Erstürmung femenino -
13 guerra
'gɛrraf1) Krieg mguerra civil — POL Bürgerkrieg m
guerra mundial — HIST Weltkrieg m
guerra relámpago — MIL Blitzkrieg m
2) (fig: oposición) Gegnerschaft f, Streit m3)dar guerra — (fig) Ärger machen, Mühe machen
4)sustantivo femenino4. (locución)guerraguerra ['gerra]num1num Krieg masculino►Wendungen: ir a la guerra in den Krieg ziehen; guerra mediática Medienkrieg masculino; guerra de precios/tarifas Preis-/Tarifkampf masculino; la Primera Guerra Mundial der Erste Weltkrieg; Guerra Santa Heiliger Krieg; estos niños dan mucha guerra (familiar) diese Kinder sind sehr anstrengend -
14 intensificar
intensifi'karv1) verstärken, ausbauen2) ( profundizar) vertiefenverbo transitivo————————intensificarse verbo pronominalintensificarintensificar [iDC489F9Dn̩DC489F9Dtensifi'kar] <c ⇒ qu>verstärken, intensivieren■ intensificarse sich verstärken; (calor) stärker werden; (tráfico, tensión) zunehmen; (conflicto) sich verschärfen -
15 intervención
intɛrben'θǐɔnf1) Intervention f, Eingreifen n2) ( intromisión) Eingriff mintervención quirúrgica — MED Operation f, Eingriff m
sustantivo femenino1. [en asunto, de nación] Eingreifen das2. MEIDICINAintervenciónintervención [iDC489F9Dn̩DC489F9Dterβeṇ'θjon]num2num (en conflicto) Eingreifen neutro [en in+acusativo]; (en temas familiares) Einmischung femenino -
16 intervenir
intɛrbe'nirv irr1) eingreifen, dazwischentreten, intervenieren2)3)intervenir quirúrgicamente — MED operieren, einen chirurgischen Eingriff machen
4) TEL abhörenverbo intransitivo2. [nación]————————verbo transitivo3. [incautar] überprüfen[armas] beschlagnahmenintervenirintervenir [iDC489F9Dn̩DC489F9Dterβe'nir]num4num (factores) eine Rolle spielennum5num (suceder) dazwischenkommennum1num medicina operierennum2num (incautar) beschlagnahmennum4num comercio prüfen -
17 pugna
'puɡ̱naf1) Kampf mpugna electoral — POL Wahlkampf m
2) ( lucha) Kampf m, Widerstreit msustantivo femeninopugnapugna ['puγna] -
18 quimba
quimbaquimba ['kimba] -
19 recrudecer
rrɛkruđe'θervverschärfen, verschlimmernverbo intransitivo————————recrudecerse verbo pronominalrecrudecerrecrudecer [rrekruðe'θer]irregular como crecer verbo intransitivo, verbo reflexivo -
20 revolucionar
rrɛboluθǐo'narvrevolutionieren, aufwiegeln, umstürzenverbo transitivo1. [crear conflicto] in Aufruhr bringen2. [transformar] revolutionierenrevolucionarrevolucionar [rreβoluθjo'nar]num1num (amotinar) aufwiegelnnum2num (transformar) revolutionierennum3num (excitar) in Aufregung versetzen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
conflicto — sustantivo masculino 1. Lucha o desacuerdo entre personas o cosas: conflicto armado, conflicto de intereses, conflicto de sentimientos, conflicto entre dos países, conflicto generacional. 2. Situación difícil o desgraciada que no tiene solución o … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
conflicto — 1. lucha interna, consciente o inconsciente, provocada por la presencia simultánea de pensamientos, ideas, objetivos o fuerzas emocionales como impulsos, deseos, o energías opuestas o incompatibles. 2. estado doloroso de la consciencia debido a… … Diccionario médico
conflicto — (Del lat. conflictus). 1. m. Combate, lucha, pelea. U. t. en sent. fig.) 2. Enfrentamiento armado. 3. Apuro, situación desgraciada y de difícil salida. 4. Problema, cuestión, materia de discusión. 5. Psicol. Coexistencia de tendencias… … Diccionario de la lengua española
Conflicto — Un conflicto humano es una situación en que dos o más individuos con intereses contrapuestos entran en confrontación, oposición o emprenden acciones mutuamente antagonistas, con el objetivo de neutralizar, dañar o eliminar a la parte rival,… … Wikipedia Español
Conflicto — (Del lat. conflictus < confligere, chocar.) ► sustantivo masculino 1 Situación de lucha, desacuerdo, rivalidad u oposición entre personas o cosas: ■ existe un grave conflicto entre ellos por culpa de la herencia familiar. SINÓNIMO desacuerdo… … Enciclopedia Universal
conflicto — s m 1 Oposición o enfrentamiento de dos o más hechos, ideas, sentimientos, etc, justificados, válidos o legítimos por sí mismos, pero que se oponen unos a otros: un conflicto de poderes, un conflicto laboral, un conflicto amoroso 2 Enfrentamiento … Español en México
conflicto — {{#}}{{LM C09870}}{{〓}} {{SynC10108}} {{[}}conflicto{{]}} ‹con·flic·to› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Combate, lucha o enfrentamiento, generalmente violentos o armados: • Los dos países en guerra han solicitado a la ONU que medie en el… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
conflicto — (m) (Básico) situación confusa, enfrentamiento entre personas Ejemplos: Los conflictos son normalmente causados por sentimientos heridos o insultos percibidos. La conversación sincera es la mejor manera de resolver un conflicto. Colocaciones:… … Español Extremo Basic and Intermediate
conflicto — sustantivo masculino 1) pugna, lucha*, combate*, guerra, conflagración. 2) disparidad, disidencia, disconformidad, desavenencia, desacuerdo, antagonismo … Diccionario de sinónimos y antónimos
Conflicto de la Franja de Gaza de 2008-2009 — Parte de Conflicto árabe israelí Área del conflicto … Wikipedia Español
Conflicto armado en Colombia — Colin Powell, el entonces secretario de estado de EE. UU. visitando Colombia como parte del apoyo de EE.UU al Plan Colombia. Fecha 1964 – actualidad … Wikipedia Español