Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

cōnfector

  • 1 confector

    cōnfector, ōris, m. (conficio), I) der Verfertiger, Zubereiter, Beendiger, Vollender, coriorum, Gerber, Firm.: c. (purpurae), Färber, Vopisc.: librorum, Vict. Vit.: negotiorum, Cic.: totius belli, Cic.; vgl. dux et exercitus tanti belli c., Tac. ann. 14, 39. – II) der Zerstörer, Vernichter, cardinum, Zerbrecher, Lucil. fr.: c. et consumptor omnium ignis, Cic.: c. ferarum, der Abtuer = Töter, Suet.

    lateinisch-deutsches > confector

  • 2 confector

    cōnfector, ōris, m. (conficio), I) der Verfertiger, Zubereiter, Beendiger, Vollender, coriorum, Gerber, Firm.: c. (purpurae), Färber, Vopisc.: librorum, Vict. Vit.: negotiorum, Cic.: totius belli, Cic.; vgl. dux et exercitus tanti belli c., Tac. ann. 14, 39. – II) der Zerstörer, Vernichter, cardinum, Zerbrecher, Lucil. fr.: c. et consumptor omnium ignis, Cic.: c. ferarum, der Abtuer = Töter, Suet.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confector

  • 3 confectrix

    cōnfectrīx, trīcis, f. (Femin. zu confector), I) die Bereiterin, vis illa voluptatis c. commixtrixque seminum, Iulian. b. Augustin. c. Iul. op. imperf. 5, 11 in. – II) die Zerstörerin, c. rerum omnium vetustas, der alles zerstörende Zahn der Zeit, Lact. 7, 11, 5.

    lateinisch-deutsches > confectrix

  • 4 consumptor

    cōnsūmptor, ōris, m. (consumo), der Verzehrer, (ignis) confector et c. omnium, Cic. de nat. deor. 2, 41: u. so (v. Feuer) Ambros. in Luc. 7. § 132. – v. Pers., c. apothecarum, Vergeuder, Augustin. ep. 185, 15: absol., consumptores veterani, Verschwender ihres Vermögens, Sen. exc. contr. 3, 1. § 3.

    lateinisch-deutsches > consumptor

  • 5 sequester

    sequester, tra, trum u. sequester, tris, tre (sequor), vermittelnd, I) adi.: pace sequestrā, durch Vermittelung des Friedens, Verg. Aen. 11, 133. Stat. Theb. 2, 425. – II) subst.: A) sequester, trī od. tris, m., a) Mittelsperson, die sich zur Bestechung der Gerichte u. des Volkes gebrauchen ließ, weshalb bei ihr auch das zu Bestechungen zu verwendende Geld niedergelegt wurde, in Sicilia sequester istius, interpres, confector negotiorum, Cic.: venditor et corruptor et sequester, Cic.: quo sequestre in illo iudice corrumpendo dicebatur esse usus, Cic.: candidatus per sequestrem agit, Sen. – bildl., suam pudicitiam sequestrem periurii fieri passi sunt, Belohnung des Meineides, von Richtern, die für sinnlichen Genuß den Klodius lossprachen, Val. Max. 9, 1, 7. – b) Mittelsperson, bei der das, worüber zwei Personen streiten (Geld usw.), inzwischen in Verwahrsam gelegt wird, nisi das sequestrum, Plaut.: apud sequestrem depositum, Gell. – c) übh., Mittelsperson, Vermittler, pacis, Sil. 6, 347. Lucan. 10, 472: fidei pacisque, Stat. Theb. 7, 542: Menenius Agrippa inter patres ac plebem publicae gratiae sequester fuit, Sen. ad Helv. 12, 5. – B) sequestra, ae, f., Mittelsperson, pacis, Stat.: stupri, Apul. – C) sequestrum, ī, n. od. sequestre, is, n., etwa Niederlegung einer streitigen Sache bei einer dritten Person, sequestro (Dat.), zur Verwahrung, deponere, niederlegen, Plaut.: dafür steht deponere in sequestri, Ascon., oder in sequestre, ICt.: so auch pecuniam sequestre ponere, ICt. (al. in sequestre).

    lateinisch-deutsches > sequester

  • 6 confectrix

    cōnfectrīx, trīcis, f. (Femin. zu confector), I) die Bereiterin, vis illa voluptatis c. commixtrixque seminum, Iulian. b. Augustin. c. Iul. op. imperf. 5, 11 in. – II) die Zerstörerin, c. rerum omnium vetustas, der alles zerstörende Zahn der Zeit, Lact. 7, 11, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confectrix

  • 7 consumptor

    cōnsūmptor, ōris, m. (consumo), der Verzehrer, (ignis) confector et c. omnium, Cic. de nat. deor. 2, 41: u. so (v. Feuer) Ambros. in Luc. 7. § 132. – v. Pers., c. apothecarum, Vergeuder, Augustin. ep. 185, 15: absol., consumptores veterani, Verschwender ihres Vermögens, Sen. exc. contr. 3, 1. § 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consumptor

  • 8 sequester

    sequester, tra, trum u. sequester, tris, tre (sequor), vermittelnd, I) adi.: pace sequestrā, durch Vermittelung des Friedens, Verg. Aen. 11, 133. Stat. Theb. 2, 425. – II) subst.: A) sequester, trī od. tris, m., a) Mittelsperson, die sich zur Bestechung der Gerichte u. des Volkes gebrauchen ließ, weshalb bei ihr auch das zu Bestechungen zu verwendende Geld niedergelegt wurde, in Sicilia sequester istius, interpres, confector negotiorum, Cic.: venditor et corruptor et sequester, Cic.: quo sequestre in illo iudice corrumpendo dicebatur esse usus, Cic.: candidatus per sequestrem agit, Sen. – bildl., suam pudicitiam sequestrem periurii fieri passi sunt, Belohnung des Meineides, von Richtern, die für sinnlichen Genuß den Klodius lossprachen, Val. Max. 9, 1, 7. – b) Mittelsperson, bei der das, worüber zwei Personen streiten (Geld usw.), inzwischen in Verwahrsam gelegt wird, nisi das sequestrum, Plaut.: apud sequestrem depositum, Gell. – c) übh., Mittelsperson, Vermittler, pacis, Sil. 6, 347. Lucan. 10, 472: fidei pacisque, Stat. Theb. 7, 542: Menenius Agrippa inter patres ac plebem publicae gratiae sequester fuit, Sen. ad Helv. 12, 5. – B) sequestra, ae, f., Mittelsperson, pacis, Stat.: stupri, Apul. – C) sequestrum, ī, n. od. sequestre, is, n., etwa Niederlegung einer streitigen Sache bei einer dritten Person, sequestro (Dat.), zur Verwahrung, depo-
    ————
    nere, niederlegen, Plaut.: dafür steht deponere in sequestri, Ascon., oder in sequestre, ICt.: so auch pecuniam sequestre ponere, ICt. (al. in sequestre).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sequester

См. также в других словарях:

  • confector — m. *Gladiador …   Enciclopedia Universal

  • Checklist of UK recorded Ichneumonidae — Checklist of UK recorded Ichneumonidae. In this checklist are presented all species of family Ichneumonidae. Checklist A Absyrtus vicinator (Thunberg, 1822) Acaenitus dubitator (Panzer, 1800) Achaius oratorius (Fabricius, 1793) Aclastus gracilis… …   Wikipedia

  • Romano — (Del lat. romanus .) ► adjetivo 1 De Roma, capital italiana y antigua metrópoli del imperio romano. ► sustantivo 2 Persona natural de esta ciudad o de su antiguo imperio. ► adjetivo/ sustantivo 3 HISTORIA De cualquiera de las provincias del… …   Enciclopedia Universal

  • Gladiador — (Del lat. gladiator < gladius, espada.) ► sustantivo masculino HISTORIA Persona que luchaba a muerte con otra o con un animal en los juegos públicos romanos de la antigüedad. TAMBIÉN gladiator * * * gladiador (del lat. «gladiātor, ōris») m.… …   Enciclopedia Universal

  • luchar — (Del lat. luctari.) ► verbo intransitivo 1 Atacarse recíprocamente dos o más personas o animales bien con su fuerza física o con armas: ■ los leones luchaban para comerse a su presa. SINÓNIMO combatir pelear 2 Batallar o batirse dos o más… …   Enciclopedia Universal

  • AUGUSTINUS (D) — D. AUGUSTINUS filius fuit Patricii et Monicae, Tagaste Numidiae urbe natus, A. C. 354. Mature studiis admotus, abhorruit a Graeca literatura, Poetarum fabulis et theatricis spectaculis deditus. Madaurum hinc, dein Carthaginem missus, paulo… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GUNNA seu GUNA — GUNNA, seu GUNA vestis pellicea Gallis Gonne, Anglis Gowne, Graecis recentioribus γούνα, vide Constantin. de Admir. Imp. c. 32. et alios, quos laudat Meurs. in Gloss. Eandem vocem Italos pariter usurpare, pro viliori veste, observat Pergaminus ex …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HYPERBOLUS — confector quidam candelarum mire versutus: nam non solum aere ad candelarum confectionem utebatur; sed et plumbum infundebat, ut inde tanto ponderosiores pluris posset vendere …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TENUIARIUS — in vet. lapide Romae, M. CINCIUS. M. F. THEOPHILUS. VESTIARIUS. TENVIARIUS. In alio, MATTIUS. PATROBIUS. VESTIARIUS. TENVIARIUS. Vestiarii (quô nomine omnis vestium institor vel confector vocatur) species est, cuius artificium in tenuibus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • κομφέκτωρ — κομφέκτωρ, ορoς, ὁ (Α) αυτός που σκότωνε θηρία στα αμφιθέατρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. confector «αυτός που κατεργάζεται κάτι, κατασκευαστής»] …   Dictionary of Greek

  • ԴԵՂԱՏՈՒ — (ի, աց.) NBH 1 0608 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 12c ա. φαρμακεύς confector medicamentorum եւ veneficus, facinator Տուօղ զդեղ, մանաւանդ զմահադեղ, կամ զկախարդական բժժանս. կախարդ. ամոքիչ. *Մի՛ առցէ դեղ ի դեղատուէ իմաստնոյ. Սղ. ՟Ծ՟Է …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»