-
21 obculo
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
22 obtego
ob-tĕgo (collat. form obtĭgo, Plaut. Most. 1, 3, 8), xi, ctum, 3, v. a., to cover over, cover up (for protection or concealment) (syn.: obtendo, velo, celo; class.).I.Lit.:II.insuper lingua bubula obtegito,
Cato, R. R. 40:in pectus perpluit meum, neque jam umquam obtigere possum,
Plaut. Most. 1, 3, 8:domus arboribus obtecta,
Verg. A. 2, 300:armis,
Caes. B. C. 3, 19:se servorum et libertorum corporibus,
Cic. Sest. 35, 76:os obtegendum, fauces velandae,
Cels. 3, 22. —Trop., to veil, hide, conceal, keep secret:B.obtegere errata,
Plaut. Trin. 3, 2, 23:vitia multis virtutibus obtecta,
Cic. Cael. 18, 43:ut adulescentiae turpitudo obscuritate obtegatur,
id. Vatin. 5, 11:nihil,
id. Att. 1, 18, 1:scelera nuper reperta priscis verbis,
Tac. A. 4, 19:flagitia,
id. ib. 13, 33.— With gen.:animus audax, sui obtegens in alios criminator,
Tac. A. 4, 1.—To protect:aegre precibus meliorum obtectus,
Tac. A. 16, 5. -
23 occelo
occēlo ( obc-), āre, 1, v. a. [ob-celo], to conceal (late Lat.), Fulg. Serm. 11; Fulg. Rusp. ad Monim. 2, 5 init. -
24 occulo
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
25 occulta
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
26 occultim
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
27 occultum
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
28 reticenda
rĕ-tĭcĕo, cŭi, 2, v. n. and a.I.Neutr., to be silent, keep silence (class.;(β).syn.: sileo, obmutesco): cum Sulpicius reticuisset, etc.,
Cic. de Or. 2, 57, 232:de Chelidone reticuit, quoad potuit,
id. Verr. 2, 1, 53, § 139:de utriusque vestrum errore,
id. Phil. 1, 12, 29:non placuit reticere,
Sall. J. 85, 26:ne retice, ne verere,
Ter. Heaut. 1, 1, 33:de adversis,
Tac. A. 1, 67:velut vinculis ori impositis reticentes,
Amm. 30, 4, 11. — Poet.:lyra, quae reticet,
Claud. IV. Cons. Hon. 223:Pelion,
id. in Rufin. 2, 43.—With dat. of a person asking something, to keep silent, not to answer, to refrain from answering (perh. not ante-Aug.):II.nunc interroganti senatori, paeniteatne, etc.... si reticeam, superbus videar,
Liv. 23, 12, 9 Drak.; 3, 41, 3; Tac. A. 14, 49:loquenti,
Ov. M. 3, 357.—Act., to keep a thing silent; to keep secret, conceal (class.;syn. celo): nihil reticebo, quod sciam,
Plaut. Merc. 5, 9, 47; so,nihil,
Ter. Ad. 3, 3, 51; Cic. Q. Fr. 1, 2, 1, § 3:ea, quae, etc.,
id. Fam. 5, 2, 1:quae audierat,
Sall. C. 23, 2:vestros dolores,
Prop. 1, 10, 13:multa linguae reticenda modestae,
Ov. H. 19, 63.— Pass.:reticetur formula pacti,
Ov. H. 20, 151.— Absol.:nihil me subterfugere voluisse reticendo nec obscurare dicendo,
Cic. Clu. 1, 1.— P. a. as subst.: rĕtĭcenda, ōrum, n., things to be kept secret, Just. 1, 7, 4. -
29 reticeo
rĕ-tĭcĕo, cŭi, 2, v. n. and a.I.Neutr., to be silent, keep silence (class.;(β).syn.: sileo, obmutesco): cum Sulpicius reticuisset, etc.,
Cic. de Or. 2, 57, 232:de Chelidone reticuit, quoad potuit,
id. Verr. 2, 1, 53, § 139:de utriusque vestrum errore,
id. Phil. 1, 12, 29:non placuit reticere,
Sall. J. 85, 26:ne retice, ne verere,
Ter. Heaut. 1, 1, 33:de adversis,
Tac. A. 1, 67:velut vinculis ori impositis reticentes,
Amm. 30, 4, 11. — Poet.:lyra, quae reticet,
Claud. IV. Cons. Hon. 223:Pelion,
id. in Rufin. 2, 43.—With dat. of a person asking something, to keep silent, not to answer, to refrain from answering (perh. not ante-Aug.):II.nunc interroganti senatori, paeniteatne, etc.... si reticeam, superbus videar,
Liv. 23, 12, 9 Drak.; 3, 41, 3; Tac. A. 14, 49:loquenti,
Ov. M. 3, 357.—Act., to keep a thing silent; to keep secret, conceal (class.;syn. celo): nihil reticebo, quod sciam,
Plaut. Merc. 5, 9, 47; so,nihil,
Ter. Ad. 3, 3, 51; Cic. Q. Fr. 1, 2, 1, § 3:ea, quae, etc.,
id. Fam. 5, 2, 1:quae audierat,
Sall. C. 23, 2:vestros dolores,
Prop. 1, 10, 13:multa linguae reticenda modestae,
Ov. H. 19, 63.— Pass.:reticetur formula pacti,
Ov. H. 20, 151.— Absol.:nihil me subterfugere voluisse reticendo nec obscurare dicendo,
Cic. Clu. 1, 1.— P. a. as subst.: rĕtĭcenda, ōrum, n., things to be kept secret, Just. 1, 7, 4. -
30 subprimo
I.In gen., so rarely and only as a naut. t. t., to sink, send to the bottom a vessel:II.quattuor (naves) suppressae,
Liv. 22, 19, 12; so,naves,
id. 28, 30, 11; 37, 11, 11; Just. 2, 9, 13. —In partic. (class.).A.To hold or keep back; to check, stop, put a stop to; to detain, restrain, suppress (syn.: reprimo, repello, sisto).1.Lit.:2.hostem nostros insequentem,
Caes. B. C. 1, 45:iter,
id. ib. 1, 66:aerii cursūs habenas,
Ov. M. 6, 709:lora manu,
id. Am. 1, 13, 10:fugam,
id. M. 11, 777:sanguinem,
Cels. 2, 10 fin.; 5, 26, 22; Plin. 27, 12, 91, § 113:alvum,
i. e. to close, make costive, Cels. 2, 12, 2:ventrem,
id. 4, 19:fontes,
Ov. M. 15, 280; id. P. 4, 2, 18:lacrimas,
Prop. 3, 10 (4, 9), 8; Albin. 1, 427:vocem,
let fall, Ov. M 1, 715:partem ultimam vocis In medio sono,
id. ib. 5, 193:si jam deficiam, subpressaque lingua palate Vix instillato restituenda mero, etc.,
id. Tr. 3, 3, 21.—Trop.:B.aegritudinem supprimere nec pati manare longius,
Cic. Tusc. 3, 31, 75:stultiloquium,
Plaut. Mil. 2, 3, 24:impetum militum,
Liv. 31, 18, 7; 7, 24, 3:iram,
id. 2, 35, 2; Ov. P. 1, 8, 69:querelas,
id. F. 4, 83; Petr. 91:furorem,
id. 71:fletum,
Prop. 4 (5), 1, 113:dolorem altā mente,
Luc. 6, 228. —To keep from publicity, keep to one ' s self; to keep back, conceal, suppress (syn.: abscondo, celo).1.Lit.:2.quae (HS DC) reticuit atque suppressit,
Cic. Clu. 36, 99:pecuniam,
id. ib. 25, 68;26, 71: nummos,
id. ib. 27, 75:elaborata abscondere atque supprimere,
Plin. 25, 1, 1, § 1:quae (senatusconsulta) antea arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque,
Liv. 3, 55, 13:testamentum,
Suet. Calig. 16:libros,
id. Gram. 8 fin.:alienam ancillam,
to harbor secretly, Dig. 47, 2, 84:adulterii foeditate suppressā,
Amm. 16, 8, 6.—Trop.:A.ejus decreti suppressa fama est,
Liv. 5, 1, 7:famam coërcitam,
Tac. H. 1, 17 fin.:indicium conjurationis,
Curt. 6, 8, 8:nomen Vespasiani,
Tac. H. 2, 96.—Hence, suppres-sus, a, um, P. a., held back, kept in, i. e., *Short:B.mentum,
Varr. R. R. 2, 9, 3.—Of the voice, subdued, low:suppressā voce dicere (opp. magnā voce dicere),
Cic. Sull. 10, 30:murmur,
Val. Fl. 5, 470.— Comp.:erit ut voce sic etiam oratione suppressior,
Cic. Or. 25, 85.—Hence, suppres-sē, adv.; in comp.:suppressius,
in a subdued voice, Aug. Ord. 1, 23. -
31 supprimo
I.In gen., so rarely and only as a naut. t. t., to sink, send to the bottom a vessel:II.quattuor (naves) suppressae,
Liv. 22, 19, 12; so,naves,
id. 28, 30, 11; 37, 11, 11; Just. 2, 9, 13. —In partic. (class.).A.To hold or keep back; to check, stop, put a stop to; to detain, restrain, suppress (syn.: reprimo, repello, sisto).1.Lit.:2.hostem nostros insequentem,
Caes. B. C. 1, 45:iter,
id. ib. 1, 66:aerii cursūs habenas,
Ov. M. 6, 709:lora manu,
id. Am. 1, 13, 10:fugam,
id. M. 11, 777:sanguinem,
Cels. 2, 10 fin.; 5, 26, 22; Plin. 27, 12, 91, § 113:alvum,
i. e. to close, make costive, Cels. 2, 12, 2:ventrem,
id. 4, 19:fontes,
Ov. M. 15, 280; id. P. 4, 2, 18:lacrimas,
Prop. 3, 10 (4, 9), 8; Albin. 1, 427:vocem,
let fall, Ov. M 1, 715:partem ultimam vocis In medio sono,
id. ib. 5, 193:si jam deficiam, subpressaque lingua palate Vix instillato restituenda mero, etc.,
id. Tr. 3, 3, 21.—Trop.:B.aegritudinem supprimere nec pati manare longius,
Cic. Tusc. 3, 31, 75:stultiloquium,
Plaut. Mil. 2, 3, 24:impetum militum,
Liv. 31, 18, 7; 7, 24, 3:iram,
id. 2, 35, 2; Ov. P. 1, 8, 69:querelas,
id. F. 4, 83; Petr. 91:furorem,
id. 71:fletum,
Prop. 4 (5), 1, 113:dolorem altā mente,
Luc. 6, 228. —To keep from publicity, keep to one ' s self; to keep back, conceal, suppress (syn.: abscondo, celo).1.Lit.:2.quae (HS DC) reticuit atque suppressit,
Cic. Clu. 36, 99:pecuniam,
id. ib. 25, 68;26, 71: nummos,
id. ib. 27, 75:elaborata abscondere atque supprimere,
Plin. 25, 1, 1, § 1:quae (senatusconsulta) antea arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque,
Liv. 3, 55, 13:testamentum,
Suet. Calig. 16:libros,
id. Gram. 8 fin.:alienam ancillam,
to harbor secretly, Dig. 47, 2, 84:adulterii foeditate suppressā,
Amm. 16, 8, 6.—Trop.:A.ejus decreti suppressa fama est,
Liv. 5, 1, 7:famam coërcitam,
Tac. H. 1, 17 fin.:indicium conjurationis,
Curt. 6, 8, 8:nomen Vespasiani,
Tac. H. 2, 96.—Hence, suppres-sus, a, um, P. a., held back, kept in, i. e., *Short:B.mentum,
Varr. R. R. 2, 9, 3.—Of the voice, subdued, low:suppressā voce dicere (opp. magnā voce dicere),
Cic. Sull. 10, 30:murmur,
Val. Fl. 5, 470.— Comp.:erit ut voce sic etiam oratione suppressior,
Cic. Or. 25, 85.—Hence, suppres-sē, adv.; in comp.:suppressius,
in a subdued voice, Aug. Ord. 1, 23.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Celo — Čelo Čelo, Größenvergleich Das Čelo [ˈtʃɛlɔ] ist ein kroatisches Volksinstrument. Es gehört zu den größeren Musikinstrumenten eines … Deutsch Wikipedia
celo — sustantivo masculino 1. (no contable) Impulso que mueve a una persona a hacer bien las cosas: Estudio todo con mucho celo. El director examina las propuestas con celo extraordinario. 2. (no contable) Actitud de quien busca cumplir la voluntad de… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Čelo — Čelo, Größenvergleich … Deutsch Wikipedia
čelo — čèlo [b] (I)[/b] sr <G mn čélā> DEFINICIJA 1. anat. a. dio glave čovjeka iznad očiju do ruba kose [visoko čelo; nisko čelo] b. dio glave životinje iznad očiju 2. prednji dio zgrade; fasada, pročelje SINTAGMA čelo stola počasno mjesto za… … Hrvatski jezični portal
Celo — Saltar a navegación, búsqueda El término Celo puede referirse a: Época de celo. Período en que las hembras de animales mamíferos son receptivas sexualmente. Cinta adhesiva. Nombre popular para la cinta adhesiva. Obtenido de Celo Categoría:… … Wikipedia Español
celo — celo, estar en celo expr. tener apetito sexual. ❙ «A mí me pareció que olía a eso, a estar en celo...» Chumy Chúmez, Por fin un hombre honrado. ❙ ▄▀ «Tu mujer tiene ganas de joder, se conoce que está en celo la muy puta.» ❘ DRAE: «Apetito de la… … Diccionario del Argot "El Sohez"
čelo — čèlo [b] (II)[/b] prij. (uz G) DEFINICIJA zast. iznad, pored [čelo glave] ETIMOLOGIJA vidi čelo [b] (I)[/b] … Hrvatski jezični portal
celo — conjunto de fenómenos en los animales indicativos del apetito sexual. Período en el que la hembra está receptiva hacia el macho Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 … Diccionario médico
čêlo — m i sr 〈N mn čêla, sr〉 glazb. 1. {{001f}}velika tambura kojoj u tamburaškom zboru pripada ob. basova dionica 2. {{001f}}razg. violončelo ✧ {{001f}}tal … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ćelo — ćélo m <N mn e> DEFINICIJA v. ćelavac ETIMOLOGIJA vidi ćela … Hrvatski jezični portal
čelo — čȇlo m[i] i sr[/i] <N mn sr čȇla> DEFINICIJA glazb. 1. velika tambura kojoj u tamburaškom zboru pripada ob. basova dionica 2. razg. violončelo ETIMOLOGIJA tal. (violon)cello … Hrvatski jezični portal