-
1 čelo
čelo n Stirn f; Front f;čelem vzad! MIL ganze Abteilung kehrt!;v čele č-o an der Spitze (G);postavit se do čela č-o sich an die Spitze (G) stellen; -
2 čelo
čelo n Stirn f; Front f;čelem vzad! MIL ganze Abteilung kehrt!;v čele č-o an der Spitze (G);postavit se do čela č-o sich an die Spitze (G) stellen; -
3 celo
cēlo, āvī, ātum, āre (v. cēla, der Urform v. cella, verwandt mit clam, heimlich, occulo, ich verberge, ahd. helan, ›hehlen‹, verbergen), hehlen, verhehlen = verheimlichen, verbergen, a) m. Ang. wen? od. was? α) durch Acc. (Ggstz. palam facere, patefacere [u. Passiv celari, Ggstz. patefieri], nudare, ostentare), plerosque, Caes.: conscios, Liv.: commissa, Nep.: annos, Phaedr.: sententiam suam, Cic.: vitia (Ggstz. ostentare laudes), Plin. ep.: celat se vespere stella, Col.: diem qui promis et celas (v. Sonnengott), Hor.: utra magis pisces et echinos aequora celent, in ihrem Schoß verbergen, Hor.: longe dissimilem noto celantia sucum, alles was usw. birgt (= enthält), Hor.: im Passiv, ne vera eo ipso, quod celarentur, suā sponte magis emanarent, Liv.: celabitur auctor, Hor.: celati anni, Prop.: bene dissimulatus amor et celatus, Ter.: u. Partiz. Perf. subst., celatûm (= celatorum) indagator, Plaut. trin. 241: u. celata omnium pessum dare, ibid.164. – m. Ang. wo? durch Praepp., lupum sub ovis pelle, Lact.: granum sub cortice (v. Apfel), Ov.: culpam sub falsa imagine, Ov.; od. durch Genet. loc., sacra terrae, Liv. 5, 51, 9. – m. Ang. womit? wodurch? worunter? durch Abl., vultus manibus, Ov.: alqm silvis, Verg.: se tenebris, Verg.: pudorem tenebris, Ov.: dulci crudelia formā consilia, Catull.: dolorem vultu tegere et taciturnitate celare, Cic.: capillamento celatus (v. Pers.), Suet.: celatus Satyri imagine, Ov. – m. Ang. vor wem? se a domino, Ulp. dig. 21, 1, 17 pr. – β) durch einen indir. Fragesatz, istum celare quae scribat existimo, Cic.: celans, qua voluntate esset in regem, Nep. – b) m. Ang. wem? vor wem? durch Acc. = jmdm. od. vor jmd. es verhehlen, jmd. in Unkenntnis, in der Täuschung erhalten od. lassen, senem, Ter.: omnes deos hominesque, Cic.: annos multos filias meas celavistis clam me, Plaut.: u. im Passiv, celabar, excludebar, Cic.: sed heus tu, celari videor a te, du verhehlst mir, glaube ich, etwas, Cic. – c) m. Ang. wem? od. vor wem? durch Acc. u. zugl. m. Ang. wen? od. was? od. in betreff wessen? α) ebenfalls durch Acc., quom istaec flagitia me celavisti et patrem, Plaut.: non te celavi sermonem T. Ampii, Cic.: iter, quod habebat, omnes celat, Nep.: mortem regis in (bis zur) adventum eius omnes, Liv.: u. im Passiv mit allg. Acc. Pron., quor (= cur) haec, tu ubi rescivisti ilico, celata me sunt, Plaut.: nosne hoc celatos tam diu? Ter.: sed tamen indicabo tibi, quod mehercule imprimis te celatum volebam, Cic.: hoc unum totā celata (filia) vitā, Sen. – β) durch einen indir. Fragesatz, neque tu me celassis quid scias, Plaut.: tu celabis homines, quid iis adsit commoditatis et copiae Cic.: im Passiv, non ego celari possum, quid etc., Tibull. 1, 8, 1. – γ) durch de m. Abl., jmd. in Unkenntnis, in der Täuschung erhal ten, in betreff einer Sache, Bassus noster me de hoc libro celavit, Cic.: id tibi non credidit, de armis, de ferro, de insidiis te celare noluit? Cic.: u. im Passiv, te maximis de rebus a fratre esse celatum, Cic.: non est profecto de illo veneno celata mater, Cic. – d) absol.: ex omni deliberatione celandi et occultandi spes opinioque removenda est, zu hehlen u. zu verbergen (zus. = mit aller Heimlichkeit zu Werke zu gehen), Cic. – non est enim celandum (als Parenthese), es ist kein Hehl daraus zu machen, Nep. – / Nep. Alc. 5, 2 jetzt id Alcibiades celari non potuit; u. Auct. b. Alex. 7, 1 neque celari Alexandrini possent. – Archaist. celassis = celaveris, Plaut. Stich. 149; vgl. Paul. ex Fest. 61, 16: parag. Infin. Praes. Pass. celarier, Lucr. 1, 905: synk. Genet. Plur. des Partiz. Perf. Pass. celatûm = celatorum, Plaut. trin. 241.
-
4 celo
cēlo, āvī, ātum, āre (v. cēla, der Urform v. cella, verwandt mit clam, heimlich, occulo, ich verberge, ahd. helan, ›hehlen‹, verbergen), hehlen, verhehlen = verheimlichen, verbergen, a) m. Ang. wen? od. was? α) durch Acc. (Ggstz. palam facere, patefacere [u. Passiv celari, Ggstz. patefieri], nudare, ostentare), plerosque, Caes.: conscios, Liv.: commissa, Nep.: annos, Phaedr.: sententiam suam, Cic.: vitia (Ggstz. ostentare laudes), Plin. ep.: celat se vespere stella, Col.: diem qui promis et celas (v. Sonnengott), Hor.: utra magis pisces et echinos aequora celent, in ihrem Schoß verbergen, Hor.: longe dissimilem noto celantia sucum, alles was usw. birgt (= enthält), Hor.: im Passiv, ne vera eo ipso, quod celarentur, suā sponte magis emanarent, Liv.: celabitur auctor, Hor.: celati anni, Prop.: bene dissimulatus amor et celatus, Ter.: u. Partiz. Perf. subst., celatûm (= celatorum) indagator, Plaut. trin. 241: u. celata omnium pessum dare, ibid.164. – m. Ang. wo? durch Praepp., lupum sub ovis pelle, Lact.: granum sub cortice (v. Apfel), Ov.: culpam sub falsa imagine, Ov.; od. durch Genet. loc., sacra terrae, Liv. 5, 51, 9. – m. Ang. womit? wodurch? worunter? durch Abl., vultus manibus, Ov.: alqm silvis, Verg.: se tenebris, Verg.: pudorem tenebris, Ov.: dulci crudelia formā consilia, Catull.: dolorem vultu tegere et taciturnitate celare, Cic.: capilla-————mento celatus (v. Pers.), Suet.: celatus Satyri imagine, Ov. – m. Ang. vor wem? se a domino, Ulp. dig. 21, 1, 17 pr. – β) durch einen indir. Fragesatz, istum celare quae scribat existimo, Cic.: celans, qua voluntate esset in regem, Nep. – b) m. Ang. wem? vor wem? durch Acc. = jmdm. od. vor jmd. es verhehlen, jmd. in Unkenntnis, in der Täuschung erhalten od. lassen, senem, Ter.: omnes deos hominesque, Cic.: annos multos filias meas celavistis clam me, Plaut.: u. im Passiv, celabar, excludebar, Cic.: sed heus tu, celari videor a te, du verhehlst mir, glaube ich, etwas, Cic. – c) m. Ang. wem? od. vor wem? durch Acc. u. zugl. m. Ang. wen? od. was? od. in betreff wessen? α) ebenfalls durch Acc., quom istaec flagitia me celavisti et patrem, Plaut.: non te celavi sermonem T. Ampii, Cic.: iter, quod habebat, omnes celat, Nep.: mortem regis in (bis zur) adventum eius omnes, Liv.: u. im Passiv mit allg. Acc. Pron., quor (= cur) haec, tu ubi rescivisti ilico, celata me sunt, Plaut.: nosne hoc celatos tam diu? Ter.: sed tamen indicabo tibi, quod mehercule imprimis te celatum volebam, Cic.: hoc unum totā celata (filia) vitā, Sen. – β) durch einen indir. Fragesatz, neque tu me celassis quid scias, Plaut.: tu celabis homines, quid iis adsit commoditatis et copiae Cic.: im Passiv, non ego celari possum, quid etc., Tibull. 1, 8, 1. – γ) durch de m. Abl., jmd. in Unkenntnis, in der Täuschung erhal-————ten, in betreff einer Sache, Bassus noster me de hoc libro celavit, Cic.: id tibi non credidit, de armis, de ferro, de insidiis te celare noluit? Cic.: u. im Passiv, te maximis de rebus a fratre esse celatum, Cic.: non est profecto de illo veneno celata mater, Cic. – d) absol.: ex omni deliberatione celandi et occultandi spes opinioque removenda est, zu hehlen u. zu verbergen (zus. = mit aller Heimlichkeit zu Werke zu gehen), Cic. – non est enim celandum (als Parenthese), es ist kein Hehl daraus zu machen, Nep. – ⇒ Nep. Alc. 5, 2 jetzt id Alcibiades celari non potuit; u. Auct. b. Alex. 7, 1 neque celari Alexandrini possent. – Archaist. celassis = celaveris, Plaut. Stich. 149; vgl. Paul. ex Fest. 61, 16: parag. Infin. Praes. Pass. celarier, Lucr. 1, 905: synk. Genet. Plur. des Partiz. Perf. Pass. celatûm = celatorum, Plaut. trin. 241. -
5 celo-
-
6 celo-
-
7 celo
'θelom1) Eifer m, Fleiß m2) ( envidia) Eifersucht f, Neid m3)estar en celo — ZOOL läufig sein
sustantivo masculino————————celos sustantivo masculino pluralcelocelo ['θelo]num5num (animales) Brunstzeit femenino; estar en celo (caza) brünstig sein; (perra) läufig sein; (gata) rollig sein -
8 čelo
I.nStirn fII.n [instrument]Cello n -
9 čelo
(prijedl.) v. vrh; pokraj; uza; č. glave zu Häupten -
10 čelo
Stirn (Stirne) f (-, -en); (prednja strana) Front f (-, -en), Stirnseite f (-); namrštiti č. die Stirn runzeln (furchen, falten); stajati na č-u an der Spitze stehen; čeona kost Stirnbein n; čeona šupljina Stirnhöhle f -
11 estar en celo
estar en celo(caza) brünstig sein -
12 huelga de celo
-
13 celatim
-
14 celatio
-
15 celator
-
16 concelo
con-cēlo, āvī, āre, sorgfältig verhehlen, id, Gell. 11, 9, 2: errores, Gell. 15, 2, 5.
-
17 incelatus
in-cēlātus, a, um (in u. celo) = ἄκρυπτος, unverhohlen, Gloss. II, 224, 11.
-
18 occulo
occulo, culuī, cultum, ere (zu celo, clam), durch eine Hülle den Augen anderer entziehen, verdecken, verbergen (Ggstz. aperire), I) eig.: virgulta multā terrā, Verg.: vulnera, Cic.: alqm, Liv.: classem in convexo nemorum sub rupe cavata, Verg.: sese silvā prope viam, Liv.: feminae occuluntur parietum umbris, werden verborgen gehalten, Poët. inc. bei Cic. Tusc. 2, 36. – II) übtr., vor dem geistigen Auge verdecken, verbergen = verheimlichen, puncta argumentorum, Cic.: ea (vitia), Quint.: narratum ab iis, Tac. – / Synk. Perf. u. Plusqu.-Perf., occulerunt, Arnob. 5, 33 extr.: occulerat, Val. Flacc. 2, 280: occulisset, Schol. ad Caes. Germ. Arat. 324. p. 412, 5 E. u. 437. p. 421, 14 E.
-
19 alzado
————————sustantivo masculino————————alzada sustantivo femeninoalzado1alzado1 [a8D7038CE!8D7038CE'θaðo]arquitetura Aufriss masculino————————alzado2alzado2 , -a [a8D7038CE!8D7038CE'θaðo, -a]num1num (fijado) pauschalnum2num (sublevado) aufständisch -
20 desvelo
đez'belom1) Schlaflosigkeit f2) Sorge f, Fürsorge fsustantivo masculino1. [insomnio] Schlaflosigkeit diedesvelodesvelo [des'βelo]
См. также в других словарях:
Celo — Čelo Čelo, Größenvergleich Das Čelo [ˈtʃɛlɔ] ist ein kroatisches Volksinstrument. Es gehört zu den größeren Musikinstrumenten eines … Deutsch Wikipedia
celo — sustantivo masculino 1. (no contable) Impulso que mueve a una persona a hacer bien las cosas: Estudio todo con mucho celo. El director examina las propuestas con celo extraordinario. 2. (no contable) Actitud de quien busca cumplir la voluntad de… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Čelo — Čelo, Größenvergleich … Deutsch Wikipedia
čelo — čèlo [b] (I)[/b] sr <G mn čélā> DEFINICIJA 1. anat. a. dio glave čovjeka iznad očiju do ruba kose [visoko čelo; nisko čelo] b. dio glave životinje iznad očiju 2. prednji dio zgrade; fasada, pročelje SINTAGMA čelo stola počasno mjesto za… … Hrvatski jezični portal
Celo — Saltar a navegación, búsqueda El término Celo puede referirse a: Época de celo. Período en que las hembras de animales mamíferos son receptivas sexualmente. Cinta adhesiva. Nombre popular para la cinta adhesiva. Obtenido de Celo Categoría:… … Wikipedia Español
celo — celo, estar en celo expr. tener apetito sexual. ❙ «A mí me pareció que olía a eso, a estar en celo...» Chumy Chúmez, Por fin un hombre honrado. ❙ ▄▀ «Tu mujer tiene ganas de joder, se conoce que está en celo la muy puta.» ❘ DRAE: «Apetito de la… … Diccionario del Argot "El Sohez"
čelo — čèlo [b] (II)[/b] prij. (uz G) DEFINICIJA zast. iznad, pored [čelo glave] ETIMOLOGIJA vidi čelo [b] (I)[/b] … Hrvatski jezični portal
celo — conjunto de fenómenos en los animales indicativos del apetito sexual. Período en el que la hembra está receptiva hacia el macho Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 … Diccionario médico
čêlo — m i sr 〈N mn čêla, sr〉 glazb. 1. {{001f}}velika tambura kojoj u tamburaškom zboru pripada ob. basova dionica 2. {{001f}}razg. violončelo ✧ {{001f}}tal … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ćelo — ćélo m <N mn e> DEFINICIJA v. ćelavac ETIMOLOGIJA vidi ćela … Hrvatski jezični portal
čelo — čȇlo m[i] i sr[/i] <N mn sr čȇla> DEFINICIJA glazb. 1. velika tambura kojoj u tamburaškom zboru pripada ob. basova dionica 2. razg. violončelo ETIMOLOGIJA tal. (violon)cello … Hrvatski jezični portal