-
1 caducus
cădūcus, a, um, adj. [cado].I.That falls or has fallen, falling, fallen (mostly poet.): bacae glandesque caducae, * Lucr. 5, 1362; cf. Dig. 50, 16, 30:B.glans caduca est, quae ex arbore cecidit: oleae,
Cato, R. R. 23, 2:spica,
that fell in mowing, Varr. R. R. 2, 2, 12:aqua,
id. ib. 3, 5, 2:aquae,
Ov. P. 2, 7, 39:frondes,
Verg. G. 1, 368:frons,
Ov. M. 7, 840; id. Tr. 3, 1, 45:folia,
id. Am. 2, 16, 45:lacrimae,
id. M. 6, 396:poma,
Prop. 2, 32, 40:oliva,
Col. 12, 52, 22:fulmen,
Hor. C. 3, 4, 44:te, triste lignum, te caducum In domini caput immerentis,
id. ib. 2, 13, 11; cf.ligna,
Varr. L. L. 6, § 66 Müll.:tela,
Prop. 4 (5), 2, 53:moro coma nigrior caduco,
Mart. 8, 64, 7.—Caduca auspicia dicunt cum aliquid in templo excidit, veluti virga e manu, Paul. ex Fest. p. 64, 9 Müll.—2. 3. II.Inclined to fall, that easily falls (rare):2.vitis, quae naturā caduca est et, nisi fulta sit, ad terram fertur,
Cic. Sen. 15, 52; cf. id. ib. 2, 5. —Hence,Esp., in medic. lang.: homo, epileptic, Firm. Math. 3, 6, n. 8;B.Aemil. Mac. c. de Paeonia: equus,
Veg. 1, 25, 2:asellus morbo detestabili caducus,
App. M. 9, p. 236, 12:morbus,
the falling sickness, epilepsy, App. Herb. 60; Aemil. Mac. c. Aristoloch.; Isid. Orig. 14, 7, 5.—Trop.1.In gen., frail, fleeting, perishable, transitory, vain (class., esp. in prose):2.in eo, qui ex animo constet et corpus caducus et infirmus,
Cic. N. D. 1, 35, 98:ignis,
quickly extinguished, Sen. Q. N. 2, 23, 2:res humanae fragiles caducaeque,
Cic. Lael. 27, 102: quis confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit, id. Fin. 2, 27, 86:nihil nisi mortale et caducum praeter animos,
id. Rep. 6, 17, 17: alia omnia incerta sunt, caduca, mobilia;virtus est una altissimis defixa radicibus,
id. Phil. 4, 5, 13; id. Lael. 6, 20; id. Dom. 58, 146:tituli,
Plin. Pan. 55, 8:tempus,
id. Ep. 3, 7, 14:labores,
id. ib. 9, 3, 2:fama,
Ov. P. 4, 8, 46:spes,
vain, futile, id. M. 9, 597:preces,
ineffectual, id. F. 1, 181:pars voti,
id. Ib. 88.—Esp., in law, caduca bona were those possessions which did not fall to the heir mentioned in a will, because he was childless, but passed to other heirs (in default of such, to the exchequer); vacant, having no heir (cf. Hugo, Rechtsgesch. p. 760 sq.):b.quod quis sibi testamento relictum, ita ut jure civili capere possit, aliquă ex causă deinde non ceperit, caducum appellatur, veluti ceciderit ab eo, etc., Ulp. Lib. Regul. tit. 10: hereditates,
Cic. Phil. 10, 5, 11; Cod. Th. 10, 10, 30 pr.; Dig. 22, 5, 9: portio, Gai Inst. 2, 206.—As subst.: cădūcum, i, n., property without an heir, an unowned eslate:legatum omne capis nec non et dulce caducum,
Juv. 9, 88:caduca occupare,
Just. 19, 3, 6: vindicare, Gal Inst. 2, 207.—Transf., of other things:nostra est omnis ista prudentiae doctrinaeque possessio, in quam homines, quasi caducam atque vacuam, abundantes otio, nobis occupatis, involaverunt,
Cic. de Or. 3, 31, 122 (no comp. or sup.).—Hence, adv.: cădū-cĭter, precipitately, headlong: caduciter = praecipitanter;Varro: aquai caduciter ruentis,
Non. p. 91, 1 sq. -
2 cadūcus
cadūcus adj. [1 CAD-], that falls, that has fallen, falling, fallen: frondes, V.: lacrimae, O.: poma, Pr.: lignum In domini caput, H.: fulmen, hurled, H.: bello caduci Dardanidae, fallen in war, V.: iuvenis, destined to die, V.—Inclined to fall, that easily falls: vitis, quae naturā caduca est.— Fig., frail, fleeting, perishable, transitory, vain: res humanae: fragile et caducum (opp. stabile et firmum): spes, futile, O.: preces, ineffectual, O.— In law, lapsed, vacant, having no heir: hereditates; hence, doctrinae possessio quasi caduca.—As subst n., property without an heir, an unowned estate: dulce, Iu.* * *Icaduca, caducum ADJescheatable, (property) that heir/legatee does/can not take (goes to state)IIcaduca, caducum ADJready to fall; tottering/unsteady; falling, fallen; doomed; perishable; futile -
3 caducum
cădūcus, a, um, adj. [cado].I.That falls or has fallen, falling, fallen (mostly poet.): bacae glandesque caducae, * Lucr. 5, 1362; cf. Dig. 50, 16, 30:B.glans caduca est, quae ex arbore cecidit: oleae,
Cato, R. R. 23, 2:spica,
that fell in mowing, Varr. R. R. 2, 2, 12:aqua,
id. ib. 3, 5, 2:aquae,
Ov. P. 2, 7, 39:frondes,
Verg. G. 1, 368:frons,
Ov. M. 7, 840; id. Tr. 3, 1, 45:folia,
id. Am. 2, 16, 45:lacrimae,
id. M. 6, 396:poma,
Prop. 2, 32, 40:oliva,
Col. 12, 52, 22:fulmen,
Hor. C. 3, 4, 44:te, triste lignum, te caducum In domini caput immerentis,
id. ib. 2, 13, 11; cf.ligna,
Varr. L. L. 6, § 66 Müll.:tela,
Prop. 4 (5), 2, 53:moro coma nigrior caduco,
Mart. 8, 64, 7.—Caduca auspicia dicunt cum aliquid in templo excidit, veluti virga e manu, Paul. ex Fest. p. 64, 9 Müll.—2. 3. II.Inclined to fall, that easily falls (rare):2.vitis, quae naturā caduca est et, nisi fulta sit, ad terram fertur,
Cic. Sen. 15, 52; cf. id. ib. 2, 5. —Hence,Esp., in medic. lang.: homo, epileptic, Firm. Math. 3, 6, n. 8;B.Aemil. Mac. c. de Paeonia: equus,
Veg. 1, 25, 2:asellus morbo detestabili caducus,
App. M. 9, p. 236, 12:morbus,
the falling sickness, epilepsy, App. Herb. 60; Aemil. Mac. c. Aristoloch.; Isid. Orig. 14, 7, 5.—Trop.1.In gen., frail, fleeting, perishable, transitory, vain (class., esp. in prose):2.in eo, qui ex animo constet et corpus caducus et infirmus,
Cic. N. D. 1, 35, 98:ignis,
quickly extinguished, Sen. Q. N. 2, 23, 2:res humanae fragiles caducaeque,
Cic. Lael. 27, 102: quis confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit, id. Fin. 2, 27, 86:nihil nisi mortale et caducum praeter animos,
id. Rep. 6, 17, 17: alia omnia incerta sunt, caduca, mobilia;virtus est una altissimis defixa radicibus,
id. Phil. 4, 5, 13; id. Lael. 6, 20; id. Dom. 58, 146:tituli,
Plin. Pan. 55, 8:tempus,
id. Ep. 3, 7, 14:labores,
id. ib. 9, 3, 2:fama,
Ov. P. 4, 8, 46:spes,
vain, futile, id. M. 9, 597:preces,
ineffectual, id. F. 1, 181:pars voti,
id. Ib. 88.—Esp., in law, caduca bona were those possessions which did not fall to the heir mentioned in a will, because he was childless, but passed to other heirs (in default of such, to the exchequer); vacant, having no heir (cf. Hugo, Rechtsgesch. p. 760 sq.):b.quod quis sibi testamento relictum, ita ut jure civili capere possit, aliquă ex causă deinde non ceperit, caducum appellatur, veluti ceciderit ab eo, etc., Ulp. Lib. Regul. tit. 10: hereditates,
Cic. Phil. 10, 5, 11; Cod. Th. 10, 10, 30 pr.; Dig. 22, 5, 9: portio, Gai Inst. 2, 206.—As subst.: cădūcum, i, n., property without an heir, an unowned eslate:legatum omne capis nec non et dulce caducum,
Juv. 9, 88:caduca occupare,
Just. 19, 3, 6: vindicare, Gal Inst. 2, 207.—Transf., of other things:nostra est omnis ista prudentiae doctrinaeque possessio, in quam homines, quasi caducam atque vacuam, abundantes otio, nobis occupatis, involaverunt,
Cic. de Or. 3, 31, 122 (no comp. or sup.).—Hence, adv.: cădū-cĭter, precipitately, headlong: caduciter = praecipitanter;Varro: aquai caduciter ruentis,
Non. p. 91, 1 sq. -
4 levitās
levitās ātis, f [1 levis], lightness: armorum, Cs.: sua, O.—Poet.: nimiā levitate caducus (flos), mobility, O.: libera, power to move, O. —Fig., light-mindedness, changeableness, fickleness, inconstancy, levity: Graecorum: quid est inconstantiā, mobilitate, levitate turpius?: mobilitas et levitas animi, Cs.: amatoriis levitatibus dediti, frivolities.—As subst n.: in levi habere, i. e. to regard as trifling, Ta.—Of speech, shallowness, superficiality: opinionis.* * *levity; lightness, mildness; fickleness; shallowness -
5 cadivus
cădīvus, a, um, adj. [cado] (an access. form of caducus).I.Of fruit, falling of itself:II.mala,
Plin. 15, 16, 18, § 59; 15, 17, 18, § 60.— -
6 caducarius
cădūcārĭus, a, um, adj. [caducus], relating to property without a master: lex Julia (introduced by Augustus), Ulp. Lib. Regul. § 28.—II.Epileptic: homines, Aug. Vit. Beat. med. -
7 caduciter
cădūcĭter, adv., v. caducus fin. -
8 fragilis
frăgĭlis, e, adj. [id.], easily broken, brittle, fragile (class.; esp. freq. in the transf. signif.; cf.: caducus, fluxus).I.Lit.:II.cadi,
Ov. M. 12, 243:coryli (with tiliae molles),
id. ib. 10, 93:rami,
Verg. E. 8, 40:myrtus,
Hor. C. 3, 23, 16:ratis,
id. ib. 1, 3, 10; cf.phaselus,
id. ib. 3, 2, 28:aes malleis,
Plin. 34, 8, 20, § 94; cf.:saccharon dentibus,
id. 12, 8, 17, § 32:crystalli centrum,
id. 37, 2, 10, § 28:caput ictibus parvis,
Gell. 6, 1, 11:tenuior fragiliorque penna scarabaeorum,
Plin. 11, 28, 34, § 97:ut fragilis glacies interit ira mora,
Ov. A. A. 1, 347.— Poet.:aquae,
i. e. ice, Ov. Tr. 3, 10, 26:fragiles sonitus chartarum,
i. e. crackling, Lucr. 6, 112:lauri,
Verg. E. 8, 82:pollicibus fragiles increpuere manus,
Prop. 4 (5), 7, 12; cf. fragor.—Transf., in gen., weak, perishable, frail (physically or mentally):fragile corpus animus sempiternus movet,
Cic. Rep. 6, 24 fin.;in fragili corpore odiosa omnis offensio est,
id. Sen. 18, 65; cf.:(corpora) fragili natura praedita,
Lucr. 1, 581; and absol.:fragili quaerens illidere dentem, Offendet solido,
Hor. S. 2, 1, 77: fragilissimus alvus, Att. ap. Non. 193, 26.—Of an effeminate man: Julius et fragilis Pediatia (sarcastically in the fem. gen. instead of Pediatius), qs. the delicate Miss Pediatius, Hor. S. 1, 8, 39:quis enim confidit, sibi semper id stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Cic. Fin. 2, 27, 86:res humanae fragiles caducaeque sunt,
id. Lael. 27, 102; id. Leg. 1, 8, 24; cf.:divitiarum et formae gloria fluxa atque fragilis est,
Sall. C. 1, 4:fortuna populi,
Cic. Rep. 2, 28 fin.:nec aliud est aeque fragile in homine (quam memoria),
Plin. 7, 24, 24, § 90:nulli vita fragilior (quam homini),
id. 7 praef. § 5; cf.:(hominum) aevum omne et breve et fragile est,
Plin. Pan. 78, 2:haud aevi fragilis sonipes,
Sil. 3, 386: anni fragiles et inertior aetas, the frail years (of age), Ov. Tr. 4, 8, 3.— Adv. does not occur. -
9 hereditas
hērēdĭtas, ātis ( gen. plur. hereditatium, Cic. Dom. 15, 35; Inscr. Orell. 107 al.;I.but usu. hereditatum,
Cic. Verr. 2, 3, 7, § 16; id. Agr. 1, 3, 8), f. [heres], heirship, inheritance.Abstr.:II.hereditas est successio in universum jus, quod defunctus habebat tempore mortis,
Dig. 50, 16, 24:si istiusmodi mi fundus hereditate obvenerit,
Varr. R. R. 1, 12, 2; Plin. 17, 1, 1, § 4; cf.:quoniam habes istum equum, aut emeris oportet aut hereditate possideas aut, etc.... sed neque emisti, neque hereditate venit, neque, etc.,
Cic. Inv. 1, 45, 84:de hereditatibus,
Gai. Inst. 2, 99 sqq.; 3, 1 sqq.—Concr., an inheritance (cf. patrimonium).A.Lit.:B.hereditas est pecunia, quae morte alicujus ad quempiam pervenit jure, nec ea aut legata testamento aut possessione retenta,
Cic. Top. 6, 29:si qua mihi obtigerit hereditas magna atque luculenta,
Plaut. Truc. 2, 3, 23; cf.:cum ejus filio hereditas a propinquo permagna venisset,
Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27:de hereditate ea, quae pupillo venit,
id. Inv. 2, 21, 62:hereditates mihi negasti venire,
id. Phil. 2, 16, 40:communem hereditatem concedere,
id. Fl. 36, 89:mentio hereditatum... hereditatem adire,
id. Phil. 2, 16, 42:adire hereditatem,
id. Rosc. Com. 18, 55:obire,
id. Agr. 1, 3, 8:cernere,
id. Att. 11, 2, 1; id. Agr. 2, 15, 40; cf.cerno: capere ab aliquo,
id. Caecin. 35, 102:usurpare,
Tac. A. 2, 19 fin.:acquirere, repudiare, omittere,
Dig. 24, 3, 58:tradere alicui,
Cic. Off. 1, 33, 121:transmittere alicui,
Plin. Ep. 8, 18, 7:quem nisi in via caducae hereditates retardassent,
i. e. that fall to heirs who have children, Cic. Phil. 10, 5, 11; v. caducus.—Prov.: hereditas sine sacris, i. e. a great advantage without trouble, without expense (because the maintaining of the sacred family rites was attended with great expense), Plaut. Capt. 4, 1, 8; id. Trin. 2, 4, 83; cf. Fest. p. 290 Müll.—Trop.:a quo quidem rei familiaris ad paucos, cupiditatum ad multos improbos venit hereditas,
Cic. Off. 2, 8, 28:hereditas hujus gloriae,
id. ib. 1, 22, 78; cf.:optima hereditas a patribus traditur liberis omnique patrimonio praestantior gloria virtutis rerumque gestarum,
id. ib. 1, 33, 121 fin.:paternae scientiae,
Just. 36, 2. -
10 labilis
lābĭlis, e, adj. [1. labor], (post-class. for caducus, infirmus, debilis).I.Slipping, gliding, prone to slip or slide.A.Lit.:B.humus rivis operta sanguineis, gressus labiles evertebat,
Amm. 31, 13, 6; Arnob. 2, 59.—Trop., fleeting, gliding, prone, transient, perishable:II.in vitia labiles animae, Arnob. 2, 45: dulcedo,
id. 7, 4 init. —Causing to slip, slippery:limus,
Amm. 27, 10, 11:humus,
id. 15, 10, 5.—Hence. lābĭlĭter, adv., waveringly, Aug. Gen. ad Litt. B. 3. -
11 labiliter
lābĭlis, e, adj. [1. labor], (post-class. for caducus, infirmus, debilis).I.Slipping, gliding, prone to slip or slide.A.Lit.:B.humus rivis operta sanguineis, gressus labiles evertebat,
Amm. 31, 13, 6; Arnob. 2, 59.—Trop., fleeting, gliding, prone, transient, perishable:II.in vitia labiles animae, Arnob. 2, 45: dulcedo,
id. 7, 4 init. —Causing to slip, slippery:limus,
Amm. 27, 10, 11:humus,
id. 15, 10, 5.—Hence. lābĭlĭter, adv., waveringly, Aug. Gen. ad Litt. B. 3.
См. также в других словарях:
Cadūcus — (lat.), Caduc. Daher Caducus morbus die Fallsucht, Epilepsie … Pierer's Universal-Lexikon
caducus — index ephemeral Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
caducus — cadu̱cus, ...ca, ...cum [aus lat. caducuscaducus= fallend; gefallen]: hinfällig, vergänglich … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
caducus — Falling … Ballentine's law dictionary
Dens caducus — ist eine veraltete Bezeichnung für: Milchzahn Weisheitszahn Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe … Deutsch Wikipedia
caduc — caduc, uque [ kadyk ] adj. • 1346; lat. caducus, rac. cadere « tomber » → choir 1 ♦ Vx Qui touche à sa fin, menace ruine. Bâtiment caduc. (Personnes) ⇒ abattu, cassé, décrépit, vieux. Âge caduc, où le corps s affaiblit. 2 ♦ Mod. Qui n a plus… … Encyclopédie Universelle
Pantydraco — Saltar a navegación, búsqueda ? Pantydraco Rango fósil: Triásico superior Es … Wikipedia Español
Pantydraco — Taxobox name = Pantydraco fossil range = Late Triassic regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Sauropsida superordo = Dinosauria ordo = Saurischia subordo = Sauropodomorpha genus = Pantydraco binomial = Pantydraco caducus binomial authority … Wikipedia
caduque — ● caduc, caduque adjectif (latin caducus, de cadere, tomber) Se dit de tout organe qui tombe, annuellement ou au cours de la vie. Qui a cessé d être valable, d avoir cours ; périmé, désuet : Théorie devenue caduque. Phonétique Se dit d une unité… … Encyclopédie Universelle
caduc — CADÚC, Ă, caduci, ce, adj. Lipsit de trăinicie; şubred, pieritor. ♦ (Despre frunze, flori etc.) Care cade înainte de vreme; care cade în fiecare an. ♦ (Despre acte cu valoare juridică) Care nu (mai) are putere legală. – Din fr. caduc, lat.… … Dicționar Român
Thecodontosaurus — Taxobox name = Thecodontosaurus fossil range = Late Triassic image width = 250px image caption = Life restoration of Thecodontosaurus antiquus regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Sauropsida superordo = Dinosauria ordo = Saurischia… … Wikipedia